Τα περί εθνικής συναίνεσης, συνεννόησης και διακομματικής συναντίληψης απωθούνται από ένα πολιτικό προσωπικό που συνεχίζει να αυτοϊκανοποιείται με αυτό που ο Μάρκος Αυρήλιος περιέγραψε για τους συγκαιρινούς του: «αλλήλων καταφρονούντες, αλλήλοις αρεσκεύονται» = αλληλοπεριφρονούνται και εντούτοις αλληλοκολακεύονται!
Μονόδρομος να αρθεί ο πολιτικός κόσμος στο ύψος μιας σοβαρής και πειστικής προς τα έξω εθνικής αποφασιστικότητας και να εμπνεύσει στο λαό αισθήματα ασφάλειας με φερέγγυες προοπτικές ανάπτυξης ικανές να σηματοδοτήσουν έξοδο από το χάος.
Τα επικυρίαρχα ωστόσο ιδεολογήματα των ιθυνόντων στους κρίσιμους πυλώνες του τόπου βολοδέρνουν στον αστερισμό του άκρατου εθνομηδενισμού. Όπερ σημαίνει ότι έτσι nullan speraresalutem…Ο Πολύβιος δίδαξε ότι η μελέτη της ιστορίας είναι αληθινή εκπαίδευση και άσκηση για τις πολιτικές πράξεις, «αληθινωτάτην είναι παιδείαν και γυμνασίαν προς τα πολιτικάς πράξεις» (Ιστορίαι Α, 1,1).
Οι αντίπαλοι των τωρινών ασφαλώς και δεν είναι αναμάρτητοι και ορθοτόμοι (θυμηθείτε την απλόχερη στήριξη που παρέσχε στην κα Ρεπούση η τότε νεοδημοκρατική εξουσία). Αλλά η επιλογή να τεθεί επί κεφαλής του «εθνικού διαλόγου για την παιδεία» ο αποκαλούμενος και πάπας του εθνομηδενισμού με δικαιώματα ως φαίνεται του δεσμείν και λύειν γεννά αμείλικτα ερωτήματα περί του αν θα μπορέσουν να παραμείνουν όρθιες και οι τελευταίες «σταθερές» αυτού του τόπου.
Για τις οβίδιες μεταμορφώσεις και την ποικίλη δράση των (μη) στοχαστικών προσαρμογών του ανδρός...
(Σημίτης, ΓΑΠ, εντός, εκτός και επί τ’ αυτά ΣΥΡΙΖΑ) παραπέμπουμε στη σύντομη βιογραφία του από τον ΣΤΑΘΗ (enikos.gr) και τον κλαυσίγελώ του: «πάψε να κλαίγεσαι και στήσε μια ΜΚΟ, μη γίνεσαι ψυχάκιας (Λιάκος), νοικοκυρά (Λιάκος), κτηνοτρόφος (Λιάκος), φαιοκόκκινος (Λιάκος), και όσα άλλα σου καταλογίζει ένας άνθρωπος που αγαπάει βαθιά τον λαό και θαυμάζεται από τον Πρωθυπουργό»!
Ο Ελληνισμός υπάρχει από την αυγή της ιστορίας. Είναι παιδαριώδης η σύγκρισή του με το αμερικανικό έθνος το οποίο ασφαλώς δεν προϋπήρχε και δημιουργήθηκε από την αμερικανική επανάσταση και το νεοπαγές αμερικανικό κράτος.
Σε πείσμα των φληναφημάτων των εθνοαποδομητών, το έθνος αποτελεί βασικό ιστορικό φαινόμενο. Και το ελληνικό έθνος, ασχέτως κρατικής υποστάσεώς μας, έχει μιαν αδιάσπαστη διαχρονική συνέχεια. Το ιδεολόγημα περί γεννήτορός του τάχα του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού είναι αποβλακωτικό. Οι Λιάκος-Μπαλτάς «παρέσυραν» και τον Πρωθυπουργό να το δηλώσει από το βήμα του Πανεπιστημίου. Μόνον όμως άσιτοι ελληνικής παιδείας αδυνατούν να αφομοιώσουν την σωκρατική ρήση (η γενιά του γράφοντος την διδάσκονταν απ’ ευθείας από το πρωτότυπο): «Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρά θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοις νουν έχουσι» (Πλάτωνος Κρίτων 12).
«Τοις νουν έχουσι»! Όποιοι δηλαδή δεν έχουν νουν, ή έχουν διεστραμμένον, καταλαβαίνουν ανάποδα. Διότι «ουκ αν γένοιτο νους κακός, καλώς φρονείν» (Σοφοκλής, Οιδίπους τύραννος, στ. 609).
Και το μεν 4τομο ανοσιούργημα του κακόφημου CDRSEE (Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη) δεν τόλμησαν τότε (2005) λόγω αντιδράσεών μας να το εισαγάγουν αυτούσιο στα σχολικά προγράμματα, αλλά το διέπραξαν έκτοτε κατά δόσεις. Ό,τι δεν πρόλαβαν οι προηγούμενοι, το ολοκληρώνουν οι νέοι αναμορφωτές. Το τρομώδες αυτό κατασκεύασμα εξωραϊζει την γενοκτονική Τουρκοκρατία. Την προάγει σε ευνομούμενη πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία με υποδειγματικό σεβασμό στις διάφορες εθνότητες Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων κλπ.
Ανάλογη κακοποίηση υφίσταται και ο Μακεδονικός Αγώνας. Ωραιοποιείται ο ρόλος των Κομιτατζήδων, ενώ ενοχοποιούνται οι υπερασπιστές της ελληνικότητας Μακεδονομάχοι, κατά Λιάκον Τζιχαντιστές και Ταλιμπάν (sic!) Άξιος ο μισθός του!Οι εθνοαποδομητές σκοτώνουν την μνήμη, προκαλούν αποκοπή από το παρελθόν και τις πολιτισμικές σταθερές του λαού, ακυρώνουν την συλλογική ταυτότητά του, εξαφανίζουν την εθνική συλλογικότητα. Προγραμματίζουν μια χειραγωγούμενη κοινωνία. Στόχος τους η εκμηδένηση πάσης αντιστάσεως. Χρέος μας να αντιδράσουμε και να αντισταθούμε.
Ο Κέρι ήρθε να πιέσει υπέρ Γκρουέφσκι και Ερντογάν. Επιζήμια η επίσκεψη. Αλλά αυτό θα παύσει να γίνεται μόνον όταν ενεργοποιήσουμε τον αδρανούντα υπαιτιότητί μας αμερικανικό Ελληνισμό. Καιρός του ποιήσαι!
Υ.Γ. Θα συνεχίσουμε αυτές τις σκέψεις στο επόμενο.
*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
ηλεκτ. ταχ. : stelios@papathemelis.gr, danagennisi.press@gmail.com
Ιστοσελίδες: papathemelis.gr,www.danagennisi.gr
΄
Απορώ γιατί ο κ. Τσίπρας χρονοτριβεί με τον αδέξιο κ. Φίλη και δεν διορίζει κατευθείαν υπουργό Παιδείας τον επιτήδειο κ. Λιάκο! Ο κ. Τσίπρας έχει επιλέξει (τα τελευταία δύο χρόνια στα φανερά, για νωρίτερα δεν γνωρίζω) ναθαυμάζει τον καθηγητή κ. Λιάκο.Απόδειξη του θαυμασμού τού κ. Τσίπρα υπήρξε η (άκρως ασυνήθιστη) ονομαστική αναφορά του κ. Πρωθυπουργού στον κύριο καθηγητή, σε ομιλία του πρώτου ενώπιον της Ακαδημίας Αθηνών για την επέτειο της Επανάστασης του 1821 (όταν, κατά τον κ. Μπαλτά, η Επανάσταση γεννούσε το νέο ελληνικό έθνος, αγνώστου πατρός η ίδια).Μύλος; Οχι, απλά πράγματα. Ο κ. Λιάκος, με λαμπρή σταδιοδρομία στο πλευρό του κ. Σημίτη, είναι από τους ιστορικούς εκείνους που αναλύουν τοπαρελθόν με κριτήρια του παρόντος. Ετσι ο κ. Λιάκος συγκρίνει, αν δεν ταυτίζει, τους Μακεδονομάχους, φέρ’ ειπείν, με τους Ταλιμπάν. Θεωρεί τη Γενοκτονίατων Ποντίων μιαν κακή στιγμή μιας καλής πολυεθνικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (μάλιστα εισηγείται την απάλειψη του όρου «Τουρκοκρατία») και ενώ αντιλαμβάνεται πλήρως την εθνική συνέχεια των Κινέζων ή των Εβραίων, με την εθνική συνέχεια των Ελλήνων παρουσιάζει κάποια αντιληπτική δυσκολία.Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτές είναι οι επιστημονικές απόψεις του κ. Λιάκου και τα σκυλιά δεμένα. Ο καθένας μπορεί να ισχυρίζεται ότι η ιστορία είναι ένα «αφήγημα» ή ότι η αλήθεια δεν χρειάζεται την απόδειξή της. Λογικόν και σεβαστό. Ομως ο κ. Λιάκος χαρακτηρίζει όσους του αντιλέγουν «νοικοκυρές,εργάτες (!), αγράμματους, εσμούς, κτηνοτρόφους, εθνικιστές,φαιοχίτωνες, παράφρονες» και άλλα τέτοια επιστημονικά. Α, ξέχασα! και «ψυχωτικούς»! Ομως ο κ. Τσίπρας θαυμάζει τον κ. Λιάκο! Κάπωςπαράδοξο, διότι οι απόψεις αυτές είναι μάλλον ρατσιστικές παράαριστερές, αλλά δεν είναι το μόνον παράδοξον. Ο κ. Τσίπρας θαυμάζει επίσης (τουλάχιστον αυτό ελπίζω) προσωπικότητες της Αριστεράς όπως τον Ρίτσο, τονΜίκη Θεοδωράκη, τον Σβορώνο, τον Κορδάτο, τον Λειβαδίτη, τους οποίους όμως ο κ. Λιάκος βρίσκει εθνικολαϊκιστές, συντηρητικούς και πολύ μπανάλ.Ο κ. Λιάκος έχει πάρει εργολαβία ό,τι αφορά την αποδόμηση της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων (για των Κινέζων δεν παίρνω όρκο). Διακηρύσσει ότι οι παίδες πρέπει να αποκτούν «ιστορική και όχι εθνική συνείδηση». Δεκτόν κι αυτό. Ομως τι είδους ιστορική συνείδηση μπορεί να αποκτήσει κανείς διά της λήθης; Διότι ο κ. Λιάκος (όπως και ο Γιωργάκης με τον Τζεμ συμφώνησαν, καθώς και ο κ. Σόρος με τα λεφτά του προσπάθησε) εισηγείται την απάλειψη όσων γεγονότων υπομιμνήσκουν «οικεία κακά» και συνεπώς γεννούν το μίσος μεταξύ των λαών, όπως η Μικρασιατική Καταστροφή ή οι διωγμοί επί Τουρκοκρατίας, ενώ, αντιθέτως, πρέπει να τονίζονται οι ημέτερες αγριότητες, όπως η σφαγή της Τριπολιτσάς, κατά την οποίαν το προγονικό δεν πολέμησε ως όφειλε τους Τούρκους με ροδοπέταλα, αλλά με αιμοσταγείς και εκδικητικές, για αιώνες σφαγών και σφαγών, χατζάρες.Ντροπή μας! Υπήρξαμε και τότε άκρως «ψυχωτικοί» και «εθνικολαϊκιστές». Ομως ο κ. Τσίπρας θαυμάζει τον κ. Λιάκο!Είναι φανερό ότι ο κ. Λιάκος αντιλαμβάνεται την ιστορία ωςπροπαγάνδα στον δημόσιο λόγο. Προσαρμόζει τα γεγονότα στις ιδεολογικές του αναφορές (όποιες κι αν είναι αυτές), όπως ακριβώς έκανε και όταν υποστήριξε το δυσώνυμο βιβλίο Ρεπούση - ένα βιβλίο με 78 πραγματολογικά λάθη (!!!) διαπιστωμένα απ’ όλους, ανεξαρτήτως ιδεολογίας. Ενα βιβλίο που οι συγγραφείς του δεν αντιλαμβάνονταν τη διαφορά μεταξύ ΕΣΣΔ και Ρωσίας. Μεγάληεπιστημονική επιτυχία, για τηνοποίαν ο βαθειά μορφωμένος κ. Λιάκος απαγόρευε στις «νοικοκυρές», τους «γλωσσολόγους των ταξιτζήδων» και τους «εργάτες» να έχουν λόγο!!! Τώρα όμως θα έχει ο ίδιος τον πρώτο λόγο στον Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία, διότι ο κ. Τσίπρας θαυμάζει τον κ. Λιάκο. Οχι μόνο για την επιστημονική του επάρκεια, αλλά και για τις πολιτικές του παρεμβάσεις, όπως όταν υποστήριζε το Σχέδιο Ανάν, τις «μακεδονικές μειονότητες» κι όλα τα υπόλοιπα φληναφήματα του «εκσυγχρονιστικού» συρμού.Ομως, γιατί αυτή η μάνητα του κ. Λιάκου με τον πατριωτισμό της Αριστεράς; γιατί, για αυτόν, κάθε τι εθνικό είναι εθνικιστικό; Θα τολμήσω μιαν εξήγηση τελείως προσωπική και απολύτως υποθετική. Στη διάρκεια της κατοχής ορισμένες τροτσκιστικές ομάδες στη βάση της αντίθεσής τους προς τον Σταλινισμό έβαζαν την ΕΣΣΔ και το Γ’ Ράιχ στον ίδιο παρονομαστή (όπως, αργότερα, οι μαοϊκοί έβαζαν στο ίδιο σακί την ΕΣΣΔ με τις ΗΠΑ). Ανέλυαν λοιπόν τότε και έλεγαν ορισμένοι τροτσκιστές ότι ο πόλεμος στην Ευρώπη θα έπρεπε να είναι ταξικός και ότι τα εθνικά του χαρακτηριστικά αποπροσανατολίζουν τους εργάτες και τις μάζες. Αποτέλεσμα αυτής της ανάλυσης των ίσων αποστάσεων ήταν οι περισσότερες τροτσκιστικές ομάδες να μη λάβουν μέρος στον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα, να είναι στην κόντρα με το ΕΑΜ, ενώ ορισμένοι τροτσκιστές συνεργάσθηκαν κιόλας με τους Ναζί - μεγάλο το όνειδος. Τεταρτοδιεθνιστήςστα νιάτα του ο κ. Λιάκος, «εκσυγχρονιστής» στη συνέχεια, κάνει εν πολλοίς την ίδια ανάλυση, υποβαθμίζοντας το έθνος σε μια «φαντασιακή»κατασκευή (μάλιστα ανύπαρκτη πριν από τον Διαφωτισμό) και καθαιρεί τον πατριωτισμό των μαζών σε λαϊκισμό (παρ’ ότι οι λαοί δεν μπορεί να είναι λαϊκιστές, λαϊκιστές μπορούν να είναι κάποιοι απ’ τους ηγέτες τους - με τους «εκσυγχρονιστές» ηγέτες να πρωτεύουν σε κάτι τέτοια). Οπως οι αμύντορες του κ. Λιάκου έχουν αποδείξει, για να κυριαρχήσουν όλες αυτές οι ανοησίες στην κοινωνία, χρειάσθηκε να εξαπολύσουν οι ίδιοι ιδεολογική τρομοκρατία με το καντάρι! Δεν υπάρχει άνθρωποςπου να έχει τολμήσει να κριτικάρει τον μέντορα της κυρίας Ρεπούση και του κ. Τσίπρα, χωρίς μια συγκεκριμένη ομάδα δημοσιογράφων καιδημοσιολογούντων απ’ τα ΜΜΕ να τον λούσει με συκοφαντίες και ρετσινιέςτου στυλ: αντισημίτης, ρατσιστής, φασίστας, εθνικιστής, σταλινικός, ψυχάκιας, αμόρφωτος, παράφρων, αγράμματος, ομοφοβικός, λαϊκιστής, φαιοκόκκινος - αυτοί είναι μονάχα ελάχιστοι απ’ την αρμάδα των «αριστερών» χαρακτηρισμών που πέφτουν στο κεφάλι του αμαρτωλού.Από ποιους; Οχι από ανθρώπους που γράφουν ο καθένας τη γνώμη του(κάτι το σεβαστόν, πλην των χαρακτηρισμών), αλλά από ανθρώπους που γράφουν ύστερα από προσυνεννόηση, συντονισμένα και οργανωμένα, ο ένας κατ’ ακολουθίαν του άλλου, που γδέρνουν κάθε φορά και διασύρουν όποιον στοχοποιούν. Προσφάτως, βγήκε κατά λάθος στη δημοσιότητα ένα τσατ ρουμόπου τα παλληκάρια αυτά συναντώνται σαν σε κρυφό σχολειό, συνομιλούν καιαναθέτουν το ένα στο άλλο δουλειές, ποιος θα γράψει για τι πράγμα και πότε, ποιος θα ακολουθήσει και πώς θα αλληλοϋποστηριχθούν.Τέτοια και τοιαύτα συνέβαιναν και συμβαίνουν στα ενδότερα τηςδιατεταγμένης δημοσιογραφίας σε όλες τις δραματικές στιγμές και τα σημεία καμπής. Οταν διέλυε η Δύση τη Γιουγκοσλαβία, οι λεβέντες αυτοί θρηνούσαν για τις σφαγές στο Σεράγεβο. Τώρα βγαίνουν ο ένας μετά τον άλλον οι πράκτορες της CIA και ομολογούν ότι η κοινή γνώμη στη Δύση εσύρθη από τη μύτη μεπροβοκάτσιες (όπως στο Σεράγεβο), τη μία μετά την άλλη. Οι ελάχιστοι πέντε-δέκα που γράφαμεαπό τότε όσα τώρα αποτελούν κοινόν τόπο ήμασταν συνωμοσιολόγοι, εθνικιστές, κομπλεξικοί κ.τ.λ. Οι δε Ελληνες που είχαν πάρει μυρωδιά τι πραγματικά γινόταν ήταν για αυτά τα παλληκάρια «έθνος ανάδελφο», αλλοπαρμένοι της Ορθοδοξίας, αμετανόητοι κομμουνιστές και, καλά το καταλάβατε, λαϊκιστές!Ο ίδιος αυτός όμιλος υποστηρικτών Λιάκου μυξόκλαιγε για τις «παράπλευρες απώλειες» του πολέμου στο Ιράκ, υποστήριζε όμως την «εξαγωγή της δημοκρατίας» κι έβρισκε τον πόλεμο «ανθρωπιστικό».Τώρα οι ίδιοι οι Αμερικανοί ομολογούν τα αντίθετα, αλλά οι λεβέντες αυτοί παραμένουν το ίδιο στοχοπροσηλωμένοι (με έναν αξιοθαύμαστο μιθδριδατισμό), συνεχίζοντας να υβρίζουν και να ψεύδονται.Ομως ενίκησαν! Μπορεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ η «σχολή» αυτή να εξέφραζε ένα μικρό ποσοστό του κόμματος κι ένα ακόμα μικρότερο ποσοστό, έως ελάχιστο, στην ελληνική κοινωνία, αλλά με τις δύο κυβερνήσεις που έχει σχηματίσει ο κ. Τσίπρας έχουν επικρατήσει πλέον πλήρως! Τώρα είναι πιο δυνατοί παρά ποτέ. Απλωμένοι σε ορισμένες εφημερίδες, ελέγχουν πολλούς κόμβους στο διαδίκτυο, εξαφανίζοντας όσους τους έχουν πάρει μυρωδιά, γλείφοντας άλλους, τακτοποιώντας επίσης και βολεύοντας πολλούς, ώστε να διευρύνουν την επιρροή τους και την πελατεία τους. Γνωρίζουν την τεχνογνωσία! Συνέπλευσαν με τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., δηλώνοντας «αριστεροί» οι περισσότεροι, δεν θα συνέπλεαν τώρα με μια κυβέρνηση που δηλώνει αριστερή η ίδια, κυβερνώντας όπως το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ.;Θα έλεγε κανείς, τι σημασία έχουν όλα αυτά μπροστά στο Προσφυγικό, το Ασφαλιστικό, το Εργασιακό, την Ανεργία κι όλα τα υπόλοιπα δυσθεόρατα προβλήματα που μας ταλανίζουν; Θα έπεφτε έξω. Διότιγια να χειραγωγηθεί η πολιτική συμπεριφορά του καθενός μας,προϋποτίθεται η πολιτισμική του αλλοτρίωση. Το πολιτικό πρόβλημα των Ελλήνων σήμερα είναι η πολιτισμική τους κατάρρευση. Η «εκσυγχρονιστική» φάουσα βαράει στο ψαχνό, στην ψίχα και την ψυχή - χωρίς Ρίτσο, χωρίςΠαπαδιαμάντη, μισάνθρωπος με την κοινότητά σου εξ αφορμής της όποιας παθολογίας της, πορεύεσαι όλο και πιο μόνος, όλο και πιο ιδιώτης, όλο και πιο ανυπεράσπιστος. Ή γίνεσαι πελάτης. Για να φθάσεις στο τέλος να λες: «Δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς». Απ’ τονΤσάβες (που άλλωστε ήταν λαϊκιστής) ο μονόδρομος της ομογενοποιημένης σκέψης σε πάει στον Σόιμπλε. Τώρα, αν ο Σόιμπλε σου σκοτώνει τη ζωή, μη γίνεσαι μαξιμαλιστής! Πήγαινε να ζήσεις στο Περιστέρι (Τσακαλώτος), φάε γεμιστά (Φωτίου), φταίει η κυβέρνηση Σαμαρά που δεν ολοκλήρωσε τα μνημόνια (Μάρδας), αν δεν υπήρχαν τα μνημόνια θα έπρεπε να τα εφεύρουμε (ένας κάποιος Γεωργιάδης του ΣΥΡΙΖΑ), πάψε να κλαίγεσαι και στήσε μια ΜΚΟ, μη γίνεσαι ψυχάκιας (Λιάκος), νοικοκυρά (Λιάκος), κτηνοτρόφος(Λιάκος), φαιοκόκκινος (Λιάκος) κι όσα άλλα σου καταλογίζει ένας άνθρωπος πουαγαπάει βαθειά τον λαό και θαυμάζεται από τον κ. Πρωθυπουργό.Πλην όμως, για να κάνουμε και λίγο πλάκα στην ήττα μας, θα έρθει, έχει ήδη έρθει η ημέρα εκείνη που ο κ. Λιάκος με τον κ. Λεβέντη βρίσκονται στην ίδια βάρκα! Φοβάμαι, όμως, ότι η Νέμεσις αυτή δεν έχει επιπέσει πάνω στον κ.Λιάκο, αλλά στον κ. Λεβέντη..."O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.