Tου Αναγνώστη Λασκαράτου
«Ο Χέγκελ
λέει κάπου ότι όλα τα γεγονότα και οι προσωπικότητες της ιστορίας επανεμφανίζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ξέχασε να προσθέσει: την πρώτη φορά ως τραγωδία, τη δεύτερη ως φάρσα», έλεγε ο Μαρξ στην εισαγωγή του περίφημου έργου του «Der 18te Brumaire des Louis Napoleon» (1852). Αυτή η ρήση βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή της στην ελληνική περιπέτεια της απλής αναλογικής. Όπως φημολογείται χωρίς να διαψεύδεται, όπως προκύπτει ακόμη και από σχετική δήλωση του αρμόδιου υπουργού (15.1), που δεν είπε λέξη για απλή αναλογική αλλά μίλησε για σπάσιμο των μεγάλων περιφερειών (γεγονός που κάνει το σύστημα λιγότερο αναλογικό), θα έχουμε μια επανάληψη που θα καταλήξει σε ιλαροτραγωδία.
Eίχαμε εδώ και χρόνια αντιληφθεί και επισημάνει πως ο κ.Τσίπρας κορόιδευε και στο ζήτημα του εκλογικού νόμου (2.11.2012: <a <ahref="https://roides.wordpress.com/2012/11/03/3nov12/">Ο Βενιζέλος επιθυμεί, Απλή Αναλογική → Τι έγινε η απλή αναλογική κ.Τσίπρα;)
Θα αρκούσε και μόνο ο χειρισμός του συστήματος εκλογής, για να καταλάβει ο ...
οποιοσδήποτε την ηθική υπόσταση του πρωθυπουργού και του κόμματός του. Η απλή αναλογική αποτελεί μια εμβληματική αδιαπραγμάτευτη αξία της Αριστεράς, συνδεδεμένη με το σεβασμό της λαϊκής θέλησης όπως αυτή εκφράζεται στις κάλπες και με την δημοκρατική κουλτούρα των πολυκομματικών κυβερνήσεων συνεργασίας και ευρύτερης συνεννόησης. Με λίγα λόγια είναι η άρνηση έντιμων ανθρώπων να αναδειχθούν βουλευτές με κλεμμένες ψήφους, που ανήκουν σε άλλα κόμματα και σε άλλα πρόσωπα και η κατάφαση στο διάλογο και στη συνισταμένη συγγενών απόψεων.
Προσωπικά, αν και η ευρύτερη κυβερνητική συνεργασία είναι πλέον εθνική ανάγκη, μπορώ να δείξω κατανόηση στην θέση οποιουδήποτε εκτός Αριστεράς, πως χρειάζεται μια ενίσχυση του πρώτου κόμματος για το σχηματισμό κυβέρνησης, κάτω από τις εξής προϋποθέσεις. Πως αυτή είναι μια σταθερή θέση (αυτό αφορά ουσιαστικά μόνο τη ΝΔ), πως ο νόμος είναι σταθερός και δεν αλλάζει προεκλογικά, πως η πριμοδότηση είναι περιορισμένη και κάτω από λογικούς όρους. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πληροί τις δυο πρώτες προϋποθέσεις. Είναι δεσμευμένος ηθικά και πολιτικά με την αναλογική και η ψήφιση οποιουδήποτε νέου ενισχυμένου εκλογικού νόμου από τη μεριά του είναι πλέον χρονικά ύποπτη, ευκαιριακή και σημαδεμένη. Είναι ενδεικτικό ότι μετά από ένα μακροχρόνιο θέατρο πλειοδοτικής υποκρισίας, με τον ισχυρισμό πως θα κατοχυρώσει την απλή αναλογική συνταγματικά (γι’αυτό λέει δεν την ψήφιζε), φτάσαμε να ακούμε τα γνωστά συνήθη χιλιοειπωμένα παλαιοκομματικά προλεγόμενα κάθε νέου καλπονοθευτικού νόμου. Ακούμε για μείωση του αριθμού των βουλευτών (χτύπημα στην αναλογικότητα και στην αντιπροσωπευτικότητα), για απλή μείωση και όχι κατάργηση του μπόνους (μερική αναλογικότητα), για κατάτμηση περιφερειών (πλειοψηφική τάση) κλπ. Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει την στάση του ΠΑΣΟΚ πριν τις εκλογές του 1985, όταν είχε πάρει την εξουσία και τις προκλητικές δηλώσεις των Κουτσόγιωργα («σύστημα» απλής αναλογικής, δηλαδή ενισχυμένη) και Παπανδρέου («δεν υπάρχει απλή αναλογική»).
Ο κ.Τσίπρας καταεξευτέλισε την Αριστερά βυθίζοντάς την στα τέλματα της συναλλαγής, του φαβοριτισμού, της ασυνέπειας, της απραξίας, της εξαπάτησης, έδωσε την χαριστική βολή στην Οικονομία, υποθήκευσε το μέλλον και τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, κατάντησε να συγκυβερνά με την Ακροδεξιά. Όμως πολλοί του χρωστάμε ευγνωμοσύνη. Μας άνοιξε τα μάτια και μας έδειξε πόσο ανόητοι έχουμε υπάρξει να μην βλέπουμε τα προφανή, όπως αυτά ξετυλίχτηκαν μπροστά μας τόσο στον υπάρξαντα σοσιαλισμό της Αν. Ευρώπης, όσο και στη μεταπολιτευτική συμπεριφορά της Αριστεράς αλλά και στις παλιότερες ευθύνες της για τον Εμφύλιο. Έχουμε γίνει πια ωριμότεροι και σοφότεροι στη γνώμη μας για τους ανθρώπους και στον τρόπο ερμηνείας της Ιστορίας. Αυτό του το αναγνωρίζω. Οι αριστερές και κοινωνικές μας ευαισθησίες υπάρχουν και παραμένουν, η προσήλωσή μας στα ανθρώπινα δικαιώματα και στα δικαιώματα των ζώων και της φύσης είναι απόλυτα δεδομένη, όμως η εμπιστοσύνη μας σε πρόσωπα και σε κόμματα φορείς αυτών των ιδεών (πραγματικά ή στη φαντασία μας), έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα. Η ευτέλεια των αριστερών χαρακτήρων, η σιωπή αυτών που έπρεπε να κραυγάζουν, οι κωμικοτραγικές μεταμορφώσεις όπως αυτή του Λαφαζάνη της Σρεμπρένιτσα και του τσούρμου του, που ξαναθυμήθηκαν την αναλογική στις 24.8.2015, δηλαδή προεκλογικά και λίγο μετά την ίδρυση του ανθυποκομματιδίου τους, μας έχουν αφήσει άναυδους και έχουν ξεπεράσει απροσδόκητα πολύ τις παλιές μας υποψίες, πως η Αριστερά αποτελούσε και αυτή εκτροφείο και θερμοκήπιο σαλτιμπάγκων.
https://roides.wordpress.com/2016/02/02/2feb16/
=========================="O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.