Συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στον Alpha 989 και στην εκπομπή "Γιάφκα" με τον Σπύρο Χαριτάτο

Σπύρος Χαριτάτος: Σπεύδω για να κάνω μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με την Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, πρώην Πρόεδρο της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, που είναι στην παρέα μας.

Καλωσορίσατε και ευχαριστώ θερμά.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καλώς σας βρήκα.
Σπύρος Χαριτάτος:  Θέλω να σας πω κάτι στον αέρα, δεν ήθελα να το πω εκτός αέρα. Την πρώτη φορά που είσαστε εδώ επί δίωρο, η αναπαραγωγή που έγινε από όλα τα Μέσα, εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα σε αυτά που είπατε ήταν έως μηδενική. Μόνο στο διαδίκτυο κάποια κομμάτια των τοποθετήσεών σας, κυρίως αυτά που αναφέρονταν στην Κυβέρνηση σήμερα και στον Αλέξη Τσίπρα ισχνά μεταδόθηκαν. Υπήρξε απόλυτο σιωπητήριο σε όλα τα κανάλια, σε όλα τα ραδιόφωνα. Σε άλλες των περιπτώσεων κυνηγάγαμε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, οτιδήποτε πει, είτε για να το κραυγάσουμε είτε για να το αποθεώσουμε. Όφειλα να το πω, είναι μια διαπίστωση του δημοσιογράφου.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Νομίζω ότι είναι κι ένα στοίχημα για το μέλλον. Και είναι κι ένα στοίχημα για τους πολίτες, γιατί η Ενημέρωση είναι δημόσιο αγαθό και το να παρεμβάλλεται ένα παραπέτασμα σιωπής και τελικά η πληροφορία, που είναι δύναμη για τους πολίτες, να μην φθάνει σε αυτούς είναι κι αυτό μια μορφή στραγγαλισμού της Δημοκρατίας.

Δεν μπορώ να σας πω ότι πτοούμαι από αυτό το φαινόμενο. Αντίθετα, αισθάνομαι ότι αποδεικνύεται πως αυτά που λέω ενοχλούν, φοβίζουν. Αυτά που κάνει και θα κάνει η Πλεύση Ελευθερίας, αυτονοήτως κάνουν πολλούς να χάνουν τον ύπνο τους. Επομένως, η σιωπή μπορεί να είναι ένα εύκολο, αν θέλετε, εργαλείο, αλλά εμείς θα φτιάξουμε και θα χρησιμοποιήσουμε όλα εκείνα τα αντι-εργαλεία που θα σπάσουν και τη σιωπή και την ανομία και τη διαπλοκή και τη διαφθορά και θα αποκαταστήσουν αυτά που έπρεπε να είναι δεδομένα για όλους μας: τη Δημοκρατία, την ελευθερία και την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στην πληροφορία.

Σπύρος Χαριτάτος: Θα το ρωτήσω απευθείας κι οφείλω να το κάνω αυτό γιατί είναι καρφωμένοι στα ραδιόφωνά τους τόσο στα υπουργικά γραφεία
για την απομαγνητοφώνηση όλοι οι συνάδελφοι, αλλά κυρίως οι συνάδελφοι εργαζόμενοι τεχνικοί και δημοσιογράφοι όχι μόνο σε αυτόν τον σταθμό, όχι μόνο στο Star αλλά και στην κρατική τηλεόραση, την οποία έχετε στηρίξει με τον πλέον κραυγαλέο τρόπο, εντός εισαγωγικών, γιατί δεν θέλω να παρεξηγηθώ αλλά και να παρεξηγηθώ δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί εδώ είμαστε και τα συζητάμε. Ποιά είναι η άποψή σας για τη διαδικασία των τηλεοπτικών αδειών, για τα όσα έχουν προκύψει ως συμπεράσματα ή αν θέλετε κι ως εξελίξεις… Θα ήθελα την άποψη της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Χαριτάτο, εγώ είπα πάρα πολύ νωρίς ότι η Κυβέρνηση στήνει τη δική της διαπλοκή. Το είπα από τα τέλη του 2015. Από το Φθινόπωρο του 2015. Γιατί ήταν ορατή αυτή η μεθόδευση, ήδη, από τον Αύγουστο του 2015. Τότε δεν έστερξε κανένας από τους νομιμοποιούμενους, θα πω, προκειμένου να αποτραπεί αυτή η διαδικασία, η οποία είναι εξίσου αποκρουστική σε μια δημοκρατία με την προηγούμενη συνθήκη, αυτή που επικράτησε επί Κυβέρνησης Σαμαρά.

Το να θέλει μια Κυβέρνηση να ελέγχει την ενημέρωση, το να θέλει να
συναλλάσσεται με τους ιδιοκτήτες των Μέσων Ενημέρωσης, το να επιδιώκει τη συνάντηση μαζί τους, μέσα από μια διαδικασία που ήταν σε όλη της τη διαδρομή διάτρητη, απλώς αποδεικνύει ότι έχουμε μια εξουσία πολύ αδύναμη που ψάχνει υποστυλώματα εκεί όπου δεν υπάρχει δημοκρατική νομιμοποίηση. Τώρα, για τις πρόσφατες εξελίξεις θα σας έλεγα ότι η δική μου προσέγγιση είναι ότι αναλογεί ένα πολύ μεγάλο καθήκον στους πολίτες να διεκδικήσουν και να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στην ενημέρωση κι αυτό είναι εντελώς άσχετο με οποιαδήποτε επιχείρηση που συνδέεται με την ενημέρωση, είναι βαθιά συνδεδεμένο με το Σύνταγμα και το δικαίωμα όλων να έχουν μια αδιαμεσολάβητη πρόσβαση στην αχειραγώγητη ενημέρωση. Είναι γνωστό ότι από το 2013 έχει μελετηθεί και αποτυπωθεί η τεχνική δυνατότητα να υπάρχουν, μέσα από πολυπλεξίες, τουλάχιστον 16 δίαυλοι προβολών. Η μεθόδευση η οποία έγινε, από τη μια πλευρά να
καταργηθεί, να παυθούν οι θητείες του ΕΣΡ, δηλαδή να μην ασχοληθεί με το θέμα της ραδιοτηλεόρασης η αρμόδια Ανεξάρτητη Αρχή, γεγονός πρωτοφανές, η μεθόδευση που έγινε για να γίνει υπουργός-καναλάρχης ο υπουργός Επικρατείας, ο κ. Παππάς, η μεθόδευση που έγινε στη συνέχεια ώστε ο κ. Παππάς να έχει την εξουσία να τείνει το μαστίγιο και το καρότο στους υποψήφιους ή εν ενεργεία καναλάρχες είναι μια μεθόδευση που από μόνη της βοά, βοά ότι κάποιος θέλει να συναλλαγεί. Εγώ θα σας πω με μεγάλη ειλικρίνεια, το είπαμε και στην προηγούμενη συζήτηση που κάναμε πριν από περίπου ένα μήνα, ότιδυστυχώς και οι επιχειρήσεις των Μέσων Ενημέρωσης ενέδωσαν σ΄ αυτή τη διαδικασία εκβιασμού ή προσδοκίας κι έτσι τήρησαν τις ισορροπίες μέχρι την ολοκλήρωση, αν θέλετε, και τις τηρούν ακόμα.Νομίζω, καθαρά θα σας το πω, με ισορροπισμούς δεν πρόκειται να αποκατασταθεί η ελεύθερη ενημέρωση. Κι ένας Πρωθυπουργός που κάνει καφέ σε ιδιοκτήτη Μέσων Ενημέρωσης, σε ένα κρυφό ραντεβού που έχει πια δημοσιοποιηθεί και διαλαληθεί δεν μπορεί να διατείνεται προς καμμία κατεύθυνση ότι θα πατάξει τη διαπλοκή.
Σπύρος Χαριτάτος: Έχουμε το Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου εκεί στην ουσία η Κυβέρνηση πετάει το μπαλάκι για να διευκρινιστεί το αδιέξοδο στο οποίο, κατά την ταπεινή μου άποψη, έχει περιέλθει ο κ. Παππάς, που εγώ περιγράφω την εικόνα του κ. Παππά σαν να έχει μοιράσει νάρκες καλυμμένες να μην τις βλέπει κανείς και να τις πατάει και να εκρήγνυται και να εξαφανίζεται ως εχθρός, αλλά κατά λάθος πάτησε και μια δική του. Και τώρα σκέφτεται “να πηδήξω θα εκραγώ, να ζητήσω βοήθεια, τι να κάνω;” κι αυτό του βγαίνει σε επίθεση. Τί πιστεύετε ότι θα συμβεί σε επίπεδο Δικαιοσύνης; Είναι δύσκολη η θέση των δικαστών αυτήν τη στιγμή ή πιστεύετε ότι είναι ξεκάθαρη; Το λέω αυτό και για να πω στους ακροατές ότι η Πλεύση Ελευθερίας προχώρησε σε μια καινοφανή για τα πολιτικά χρονικά πρωτοβουλία, να δημιουργήσει έναν νομικό φορέα υπεράσπισης της δημοκρατίας και του δημοσίου συμφέροντος αλλά και της Δικαιοσύνης. Άρα, λοιπόν, έχει ενδιαφέρον η τοποθέτησή σας σε αυτή τη συγκεκριμένη ερώτηση.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Βεβαίως θα σας απαντήσω κι ευχαρίστως μετά να μιλήσουμε και γι’ αυτήν την πολύ σημαντική πρωτοβουλία που την θεωρώ πραγματικά ιστορικής σημασίας και για το παρόν και για το μέλλον και για την αποκατάσταση της ιστορικής εκκρεμότητας ανάκτησης της Δημοκρατίας. Θα σας πω ευθέως: στο ερώτημα σας «τι θα κάνει η Δικαιοσύνη;», η απάντηση θα έπρεπε να είναι “η Δικαιοσύνη οφείλει να αποκαταστήσει τη νομιμότητα”. Κι επειδή προσωπικά δεν είχα ποτέ πρόβλημα να δίνω τις απαντήσεις που οφείλω να δώσω αυτή, είναι και η απάντηση που θα σας δώσω. Η Δικαιοσύνη οφείλει να αποκαταστήσει τη νομιμότητα. Θα το κάνει; Θα δούμε. Στο Συμβούλιο της Επικρατείας υπάρχει μια πολύ βαριά σκιά. Είναι η πολύ βαριά σκιά των αποφάσεων που έκριναν συνταγματικά, έστω και με πάρα πολλές επιφυλάξεις, τα Μνημόνια. Οι δικαστές που συνέπραξαν σε αυτές τις αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένου και του προεδρεύσαντος του ΣτΕ, στην πορεία του χρόνου παραδέχτηκαν δημόσια ότι έκαναν λάθος. Αυτό το λάθος δεν είναι ένα “συγγνώμη, λάθος”, είναι ένα λάθος που σημάδεψε την χώρα. Διότι τα μνημόνια είναι αντισυνταγματικά, διατυπώθηκαν εν εκτάσει οι λόγοι για τους οποίους είναι αντισυνταγματικά και η Δικαιοσύνη δεν ήρθη στο ύψος των περιστάσεων με εκείνες τις αποφάσεις. Με άλλες, πράγματι, ανταποκρίθηκε στο ρόλο της. Ακύρωσε το χαράτσι, ακύρωσε τις αντισυνταγματικές περικοπές κ.ο.κ. κι έδειξε ότι μπορεί και να ανθίσταται και να ενοχλεί.

Στην συνεδρίαση της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών, που έγινε τον Φλεβάρη 2016, τότε που, δυστυχώς, όμως, κάποιοι δεν αισθάνονταν απειλούμενοι και έτσι δεν καλύφθηκε το γεγονός αυτό, ο Υπουργός Δικαιοσύνης επιχείρησε να υπαγορεύσει στην Δικαιοσύνη τι να κάνει. Και σε μία απεύθυνση που θα έπρεπε να είναι ουσιαστική και θεσμική, επιχείρησε να υπαγορεύσει στους Δικαστές ποια απόφαση να βγάλουν. Όχι για το θέμα των αδειών, που ακόμη τότε δεν είχε αποκρυσταλλωθεί, αλλά για το θέμα της σύνθεσης του ΕΣΡ και την πρωτοφανή ενέργεια να παυθούν εν ενεργεία μέλη με ενεργούς θητείες. Τότε αντέδρασαν οι Δικαστές. Αντέδρασε αυτοπροσώπως και ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Και καλό είναι να την αναζητήσετε αυτήν την εκδήλωση, γιατί νομίζω ότι είναι απολύτως δηλωτική. Απομένει να δούμε εάν τα λόγια θα γίνουν πράξεις. Απομένει να δούμε εάν με την δικαστική απόφαση το Συμβούλιο της Επικρατείας θα θωρακίσει το κύρος του και θα περιφρουρήσει τη συνταγματική νομιμότητα.

Σπύρος Χαριτάτος: Τώρα, θέλω να σας ρωτήσω, γιατί έχουμε ζαλίσει και τους ακροατές και τηλεθεατές και αναγνώστες των κειμένων και των απόψεων, δημοσιογράφων και πολιτικών. Τι εννοείτε; Μιλάτε για νομιμότητα, κάτι που θεωρώ ότι είναι το αυτονόητο και εδώ έχω το Σύνταγμα. Άρθρο 15, άρθρο 101Α. Είναι σαφές και για την παρουσίαση, την συνεχή και απρόσκοπτη.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Χαίρομαι που υπάρχει πια το Σύνταγμα σε δημοσιογραφικούς θαλάμους.

Σπύρος Χαριτάτος: Εγώ έχω το Σύνταγμα ανέκαθεν και προσπαθώ, γιατί θέλω να θυμάμαι και λεπτομέρειες, γι’ αυτό αν επιτρέπεται. Για ποια νομιμότητα μιλάμε; Αυτή που θεωρούμε απλά αυτονόητη διαβάζοντας απλά το Σύνταγμα, ακόμα και αν δεν ασχολούμαστε με τα νομικά, ή τη νομιμότητα που υπερασπίζεται, ή δηλώνει ότι υπερασπίζεται, το τρίπτυχο απόψεων ή το τρίο Τσίπρας, Παππάς, Γεροβασίλη; Γιατί και ο Τσίπρας, ο κύριος Πρωθυπουργός μας, και ο κύριος Παππάς και η κυρία Γεροβασίλη για νομιμότητα μιλούν. Για νομιμότητα μιλάτε και εσείς. Την ίδια νομιμότητα εννοείτε; Έχει ζαλιστεί ο κόσμος, εξαιτίας, αν θέλετε, της ανεπάρκειας των δημοσιογράφων, και εγώ είμαι χειρότερος, αν θέλετε. να υποστηρίξουν το αυτονόητο.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Και τον εαυτό τους και τον ρόλο τους πολλές φορές. Θα σας πω το εξής: χθες κάναμε μια συνέντευξη τύπου, κατά την οποία ανακοινώσαμε την πολύ μεγάλη μας αυτή πρωτοβουλία, να φτιάξουμε ένα νομικό φορέα υπεράσπισης της Δικαιοσύνης, αποκατάστασης της Δικαιοσύνης. Ένα νομικό φορέα που θα παρέμβει αρχικά στις τέσσερις μεγάλες υποθέσεις, που άπτονται το δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή, τις Γερμανικές Οφειλές, τη SIEMENS, την ΕΛΣΤΑΤ και την υπόθεση των Μνημονίων και του Χρέους, υποθέσεις στις οποίες και η Κυβέρνηση και η Βουλή και η Δικαιοσύνη έχουν ασκήσει αρμοδιότητα, αλλά, με μοναδική εξαίρεση την απόφαση για το Δίστομο, που μετράει δεκαέξι χρόνια αμετάκλητης διατύπωσης και δεκαέξι χρόνια που δεν εφαρμόζεται, γιατί κανείς Υπουργός Δικαιοσύνης δεν βάζει μία υπογραφή για να εφαρμοστεί και να πληρώσει η Γερμανία…

Σπύρος Χαριτάτος: Άραγε, ποιους φοβάται;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ή με ποιους συναλλάσσεται;

Σπύρος Χαριτάτος: Επίσης.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Και εγώ πιστεύω το δεύτερο, κύριε Χαριτάτο. Με την εξαίρεση, λοιπόν, αυτής της περίπτωσης, που έχουμε αμετάκλητη δικαστική απόφαση, σε όλες τις άλλες υποθέσεις, που έπρεπε να είχε ασκηθεί η δημόσια εξουσία, όπως ορίζει το Σύνταγμα στο άρθρο 1, δηλαδή, μια εξουσία που πηγάζει από τον Λαό και ασκείται υπέρ αυτού κατά το Σύνταγμα, οι εξουσίες έχουν ασκηθεί με τρόπο που φαλκιδεύει την λαϊκή κυριαρχία και δεν υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον: υπηρετεί αλλότρια συμφέροντα, είτε αυτά είναι του Γερμανικού κράτους, είτε είναι της Siemens, που επίσης συνδέεται με το Γερμανικό κράτος, είτε είναι διεθνών οργανισμών που παρενέβησαν και υφάρπαξαν την κυριαρχία της χώρας, όπως είναι η περίπτωση της αλλοίωσης των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, και φυσικά η επιβολή των Μνημονίων. Εκεί, λοιπόν, λέμε, και αυτό κάνει η Πλεύση Ελευθερίας και αυτό θα παρουσιάσει δημόσια στις 15 Σεπτεμβρίου, λέμε ότι εμείς παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας, ασκούμε το κυριαρχικό δικαίωμα του λαού να ασκήσει αυτές τις εξουσίες και να διεκδικήσει Δικαιοσύνη. Και να παρέμβει σε όλες αυτές τις υποθέσεις, που η Κυβέρνηση έχει χίλιες δυνατότητες να έχει κάνει ενέργειες και αντί να κάνει ενέργειες αναλώνεται είτε σε επικοινωνιακές φανφάρες, είτε στο ροκάνισμα του χρόνου, προκειμένου να μην γίνει τίποτε και να κερδίσει χρόνο ο αντίπαλος. Είτε ο αντίπαλος είναι οι δανειστές – δυνάστες, είτε είναι το Γερμανικό κράτος, που θέλει τον χρόνο του για να αμυνθεί απέναντι στην διεκδίκηση του κατοχικού δανείου, είτε είναι εταιρείες – διαφθορείς, όπως είναι η Siemens, όπως είναι η Thissen Krupp, όπως είναι η HDV. Όταν, λοιπόν, εμείς βγάλαμε το σύνθημα με το σποτάκι αυτό με την Μαρία, την δεκαεφτάχρονη από τη νεολαία μας, που λέει ξανά και ξανά…

Σπύρος Χαριτάτος: Ενόχλησε αρκετά αυτό.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εμείς θα ενοχλούμε, θα συνεχίσουμε να ενοχλούμε. Δεν φοβόμαστε να ενοχλούμε. Και ξανά και ξανά, λοιπόν, λέει το σποτάκι «Αλλά αυτά είναι νομικά πράγματα, δεν είναι πολιτική.»

«Αλλά αυτά είναι νομικά.

-Να διεκδικήσουμε το κατοχικό δάνειο;

-Αλλά αυτά είναι νομικά πράγματα, δεν είναι πολιτική.

-Να ακυρώσουμε τον συμβιβασμό με την Siemens και να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία μας;

-Αλλά αυτά είναι νομικά πράγματα.

-Να κάνουμε μήνυση στους υπαιτίους για το Μνημόνιο;

-Αλλά αυτά είναι νομικά πράγματα, δεν είναι πολιτική.»

Τι εννοούμε με αυτό; Εννοούμε ότι κάποιοι συστηματικά προσπάθησαν να απαξιώσουν νομικές οδούς, οι οποίες ενεργοποιούν δημοκρατικά δικαιώματα της χώρας και του λαού. Και επιχείρησαν να τις απαξιώσουν με αυτό το επιχείρημα, «αυτά είναι νομικίστικα, εμείς κάνουμε πολιτική». Την ίδια ώρα οι ίδιοι μιλούν κατά περιόδους για τη νομιμότητα είτε κάνοντας μία συζήτηση στην Βουλή για την διαπλοκή, είτε λέγοντας και ανακαλώντας στην ρήση του Ηλία Ηλιού, που αν μπορούσε θα σηκωνόταν από τον τάφο του…

Σπύρος Χαριτάτος: Θα έτριζαν τα κόκκαλά του.

Ζωή Κωνσταντοπούλου:… και θα επαναστατούσε, “θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα”. Δεν εννοούμε το ίδιο πράγμα, κύριε Χαριτάτο. Εμείς όταν μιλούμε για αντίσταση απέναντι στην πολιτική και πολιτειακή ανομία, μιλούμε για Δικαιοσύνη. Δεν μιλάμε ούτε για έναν τυπολατρικό νομικισμό, ούτε για νομικά τερτίπια. Μιλάμε για Δικαιοσύνη. Μιλάμε για την ουσία. Είναι, λοιπόν, πάρα πολύ διαφορετική η αντίληψη, είναι άλλο το δίκαιο και η Δικαιοσύνη και είναι άλλο η χρησιμοποίηση της δυνατότητας νομοθέτησης για να ξεπλυθούν οι πάρα πολλές κυβερνητικές και πολιτικές ανομίες.

Αυτή την στιγμή η Βουλή έχει γίνει «μία Βουλή όπως την ήξεραν», αυτό που είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στον Πρόεδρο της Βουλής, “Σε ευχαριστούμε, Νίκο μου, που έφτιαξες ξανά την Βουλή που ξέραμε”. Τι κάνει η Βουλή που ήξεραν; Ξεπλένει όλες τις ανομίες. Με τροπολογίες, οι οποίες επιτρέπουν στους Υπουργούς να διατηρούν εταιρείες Πόθεν Έσχες, με τροπολογίες που υπηρετούν ημετέρους, με τροπολογίες που καταργούν την θητεία μίας νόμιμης Ανεξάρτητης Αρχής συνταγματικά κατοχυρωμένης, όπως το ΕΣΡ κ.ο.κ. Αυτό δεν είναι νομιμότητα. Αυτό είναι σφετερισμός της κοινοβουλευτικής λειτουργίας. Και είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με όλες τις μνημονιακές Κυβερνήσεις. Γι’ αυτό εμείς λέμε, το ζητούμενο δεν είναι να ανατρέψουμε αυτήν την Κυβέρνηση μόνο. Το ζητούμενο είναι να ανατρέψουμε αυτό το καθεστώς. Και γι’ αυτό μπορούμε να το λέμε αυτό με αξιοπιστία, γιατί το ίδιο πράγμα λέγαμε και πριν.

Σπύρος Χαριτάτος: Θέλω δύο ερωτήσεις.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Όσες θέλετε.

Σπύρος Χαριτάτος: Αν γνωρίζετε τον κύριο Καλογρίτσα. Αν τον γνωρίζετε, αν γνωρίζετε το περιβάλλον του και αν γνωρίζετε πώς βρέθηκε στην εικόνα, που σήμερα όλοι γνωρίζουμε, η πλευρά Καλογρίτσα. Πολλοί δεν το γνώριζαν καν. Ίσως κάποιοι στον χώρο του εκεί τον κατασκευαστικό.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα σας πω με ειλικρίνεια ότι η γνώμη μου δεν είναι ότι το θέμα εξαντλείται σε ένα πρόσωπο. Εδώ υπάρχει μια αντίληψη. Και η αντίληψη είναι ότι είναι επιτρεπτό να διανέμεται το δημόσιο πεδίο, η δημόσια περιουσία και η δημόσια εξουσία σε ημετέρους. Αντίστροφα, θα σας έλεγα ότι εμένα μου προκαλεί πολλαπλή ενόχληση το γεγονός ότι παρακολουθούμε εδώ και αρκετές ημέρες, μια προσωπική αφήγηση Υπουργών για το πώς γνωρίζουν και με ποιες ιδιότητες έναν ενδιαφερόμενο για άδεια τηλεοπτική και συναλλασσόμενο με το δημόσιο σε πάρα πολλές…

Σπύρος Χαριτάτος: Μιλάτε για τις κουμπαριές. Εδώ όμως έχουμε και τον κύριο Καμμένο που κατήγγειλε τον Καλογρίτσα για μαύρο χρήμα. Και δεν αντέδρασε κανείς. Να μάθουμε τι γίνεται. Να μάθουμε πώς θα αποκατασταθεί. Να μην άγεται και φέρεται οποιοδήποτε κακόπιστος και λέει κάτι για κάποιον επιχειρηματία.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Το πιο οχληρό είναι… Κοιτάξτε, εγώ δεν έχω αν θέλετε τόσο εξειδικευμένη γνώση των προσώπων. Εκείνο, όμως, που μπορώ να πω είναι ότι αυτός ο οποίος για οποιονδήποτε λόγο, έχοντας είτε προσωπική γνωριμία, είτε προσωπική φιλία, είτε οποιονδήποτε λόγο να προκαλεί αμφισβήτηση για την αντικειμενικότητα και την αμεροληψία του σε μια διαδικασία, οφείλει να απέχει από αυτήν την διαδικασία. Προσωπικά θα σας πω ότι τις φορές που βρέθηκα να αξιολογώ ότι έχω σύγκρουση, αν θέλετε, καθηκόντων, όχι ουσιαστική, αλλά ότι θα μπορούσε η παρουσία μου σε μια σύνθεση να δημιουργήσει ερωτηματικά, απείχα από κάθε συμμετοχή. Στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας το 2013. Όταν εξετάστηκε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, αντιπρόεδρος του οποίου ήταν η μητέρα μου. Απείχα από την συνεδρίαση. Δεν εμφανίστηκα για να χαριεντίζομαι με ένα συγγενικό μου πρόσωπο. Ανεξαρτήτως του ότι ουδέποτε επέτρεψε οποιαδήποτε πλευρά να αμφισβητηθεί η αμεροληψία ή η αντικειμενικότητα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης ή η δική μου ως βουλευτή. Το ίδιο για την διαδικασία της σύνθεσης του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, όταν ήμουν Πρόεδρος της Βουλής. Αυτά είναι αυτονόητες ενέργειες θωράκισης μιας δημοκρατικής διαδικασίας.

Το αντίστροφο παράδειγμα που βλέπω, δηλαδή να «ξεκατινιάζονται» – θα μου επιτρέψετε την έκφραση, στη Βουλή, στα παράθυρα, Υπουργοί αναφέροντας τα μύρια όσα ο ένας για τον άλλον ή ο ένας για τα άπλυτα του κόμματος στο οποίο ήταν- μιλώ για τον κύριο Σπίρτζη που απευθύνθηκε στο ΠΑΣΟΚ λέγοντας “γνωριζόμαστε” και “γνωριζόσαστε” και “ο γιος” και “ο πατέρας” και “εγώ ξέρω εκείνον και εσύ ξέρεις τον άλλον”. Αυτά είναι φαινόμενα φοβερής κατάπτωσης μιας κυβερνητικής λειτουργίας. Είναι μια τζάμπα μαγκιά στην πλάτη και στην αγωνία πάρα πολλών ανθρώπων και, τελικώς, στην δική μου συνείδηση αυτό που υπηρετούν είναι η περαιτέρω υποβάθμιση και της Δημοκρατίας και της ελεύθερης ενημέρωσης.

Σπύρος Χαριτάτος: Θα σας παρακαλέσω να μείνετε δέκα λεπτά ακόμα, πριν το δελτίο ειδήσεων με τον Δημήτρη Γκόλια γιατί θέλω να σας ρωτήσω πράγματα- πρόσωπα και καταστάσεις που γνωρίζετε μόνο εσείς. Καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον που μπορεί αυτήν την στιγμή να κρίνει αυτήν την κυβέρνηση. Και θέλω να μιλήσουμε και λίγο και για την ΑΥΓΗ, για τα όσα έχουν ειπωθεί από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της εφημερίδας και έχει και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον δανεισμό που είχε από την Εθνική Τράπεζα με υπογραφή Αλέξη Τσίπρα. Κάτι το οποίο θέλω να μου το διευκρινίσετε και νομικά αλλά και πολιτικά και ηθικά με την δική σας εμπειρία και άποψη.

Ζωή Κωνσταντοπούλου, Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας και πρώην Πρόεδρος της Βουλής στο ραδιόφωνο του Alpha 96,5.

Σπύρος Χαριτάτος: Επιστρέφουμε στην ραδιοφωνική μας παρέα, σύντομα να προλάβουμε όσο γίνεται περισσότερες ερωτήσεις στην Ζωή Κωνσταντοπούλου, την Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, πρώην Πρόεδρο της Βουλής που μας τιμά με την παρουσία της στο ραδιόφωνο του Alpha 95,9.

Κυρία Κωνσταντοπούλου, έχω στα χέρια μου το άρθρο του Πρωθυπουργού, του Αλέξη Τσίπρα, στο Πρακτορείο, μιλάει για οραματισμό της χώρας για τα επόμενα χρόνια, μια Ελλάδα δημιουργίας, ισότητας και δικαιοσύνης. Διαβάζοντας κανείς αυτό το άρθρο μπορεί να συμπαθήσει τον λόγο του Αλέξη Τσίπρα αλλά νομίζω ότι θυμίζει έναν λόγο του οποίου είναι μακριά από την πολιτική πρακτική ή μακριά από τις εξελίξεις που βιώνουμε όλοι μας, είτε συμφωνούμε με αυτήν την Κυβέρνηση είτε διαφωνούμε.

Πώς το πάει επικοινωνιακά ο Αλέξης Τσίπρας; Πού σπούδασε επικοινωνία; Γιατί λογικά το σπούδασε. Επειδή τον γνωρίζετε προσωπικά, θα ήθελα να ξέρω πώς μπορεί ένας άνθρωπος να απέχει τόσο πολύ από αυτά που λέει στον κόσμο σε σχέση με αυτά τα οποία ο ίδιος κάνει. Εσείς κρατήσατε πειθαρχημένο λόγο, πειθαρχημένη ζωή, σε αυτά που υπερασπίζεστε, πιστεύετε είτε κανείς διαφωνεί ή συμφωνεί μαζί σας. Και πήρατε αποφάσεις οι οποίες μπορεί να θεωρούνταν ή να θεωρούνται επιζήμιες για εσάς. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος, σε αυτήν την ηλικία, νέος, που τον εμπιστεύτηκε ο κόσμος, του έδειξε αγάπη να απέχει τόσο πολύ μεταξύ πράξεων και λόγων. Πολιτικού λόγου, κομματικού λόγου, ό,τι και να είναι. Δεν το περιμένει κανείς τόσο εύκολα, προσωπική μου άποψη.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Χαριτάτο, εγώ αισθάνομαι ότι πραγματικά έχω πει ό,τι ήταν να πω για τον κ. Τσίπρα, δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο. Θεωρώ ότι θα κριθεί και από την Ιστορία και από τους πολίτες. Περιμένω αυτήν την ερώτηση να του την κάνει κάποιος συνάδελφός σας, σε μια συνέντευξη.

Σπύρος Χαριτάτος: Τελευταία από όσο γνωρίζω, μιλάει μόνο στο ΚΟΚΚΙΝΟ και σε συγκεκριμένη τηλεοπτική παραγωγή. Ίσως λόγω δημοφιλίας, λόγω τηλεθέασης δεν μπορώ να κάνω κάτι. Το παλεύουμε πάντως.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Περιμένω να του την κάνει αυτήν την ερώτηση ένας δημοσιογράφος, όπως επίσης πολλά πράγματα πρέπει να ειπωθούν λίγο πιο ουσιαστικά. Ας πούμε, δεν έχω ακούσει κανέναν να λέει, εγώ σας ομολογώ ότι το θεωρώ κομβικό. Γίνεται μια Εξεταστική Επιτροπή που διαφημίστηκε και διατυμπανίστηκε. Και αφορά τα δάνεια των Μέσων Ενημέρωσης και αφορά επίσης τις σχέσεις των Μέσων Ενημέρωσης με τις Τράπεζες. Ένα μείζον θέμα. Διότι πράγματι υπάρχει μια πατέντα διαπλοκής τραπεζικής λειτουργίας, μιντιακής λειτουργίας και κυβερνητικής λειτουργίας. Και αυτήν την πατέντα την έχουμε εντοπίσει πάρα πολύ καιρό. Και την έχουμε ονοματίσει. Προσωπικά δεν έχω αλλάξει γνώμη, θεωρώ ότι πρέπει να διαλευκανθεί αυτό το θέμα. Φαίνεται, όμως, ότι κάποιοι εμπαίζουν διατεινόμενοι ότι αυτό είναι ένα θέμα που θέλουν να το φωτίσουν. Και τι εννοώ; Ξέρετε ότι με απόφαση των μελών της Εξεταστικής Επιτροπής, δηλαδή και της Κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και του λεγόμενου ΣΥΡΙΖΑ, που σας έχω πει ότι για εμένα δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρετε ότι έχει αποφασιστεί να μην δημοσιοποιούνται τα πρακτικά αυτής της Επιτροπής;

Σπύρος Χαριτάτος: Ομολογώ ότι δεν τη γνώριζα αυτήν την λεπτομέρεια. Νόμιζα θα ήταν αυτονόητο ότι πρέπει να δημοσιεύονται.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν είναι λοιπόν. Δεν μπορεί κανείς να διατείνεται ότι διεκδικεί την Διαφάνεια και την ίδια ώρα να κρύβει τα πρακτικά από τόσο σημαντικές συνεδριάσεις. Και λέει ότι «προβάλλω -ποτέ βέβαια σε απευθείας μετάδοση, όπως κάναμε το 2015, όπως είχα ζητήσει να γίνεται για όλες τις Επιτροπές- προβάλλουμε όποτε είναι τις Συνεδριάσεις, όποιος κατάλαβε κατάλαβε, όποιος άκουσε άκουσε, όποιος θέλει ας κάνει απομαγνητοφώνηση, αλλά η Βουλή κρύβει τα πρακτικά. Αυτό δεν είναι μια ενέργεια προς την κατεύθυνση ούτε της αποκάλυψης, ούτε της Διαφάνειας, ούτε της διαλεύκανσης. Και θα σας έλεγα ότι είναι, αντίθετα, προς την κατεύθυνση αυτής της τραγελαφικής διαδικασίας που πέρασε μέσα από την έγκλειστη διαφάνεια, του πραγματικά τραγελαφικού διαγωνισμού

Σπύρος Χαριτάτος: …των 66 ωρών εγκλεισμού.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: …και ολοκληρώθηκε με ραντεβού. Ραντεβού της Κυβέρνησης με τους υπερθεματιστές. Τί δείχνουν όλα αυτά; Δείχνουν ότι θέλουν να συναντηθούν, θέλουν να διαπραγματευτούν, θέλουν να διερευνήσουν το πεδίο και τα νερά και από κει και πέρα θα πράξουν.

Αυτά, κύριε Χαριτάτο, με συγχωρείτε, δεν έχουν καμία σχέση ούτε με Δημοκρατική λειτουργία, ούτε με διαφανή λειτουργία, ούτε με Κοινοβουλευτική λειτουργία. Και αυτό είναι κάτι που περίμενα να έχει ειπωθεί.Υπάρχουν δημοσιογράφοι που καλύπτουν το τι γίνεται σε αυτή την Εξεταστική Επιτροπή. Έπρεπε να ‘χουν επαναστατήσει που δεν υπάρχουν Πρακτικά.  Επειδή, όμως, όλο το σύστημα έχει εθιστεί, όχι στην ενημέρωση, αλλά στη διοχέτευση, στην παραπολιτική, και, τελικώς, στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης όχι με την ουσία και με την πληροφορία, αλλά με αυτό που κάποιοι επιδιώκουν να βγει, γι’ αυτό το λόγο, αυτό το τόσο σημαντικό γεγονός, ότι τα Πρακτικά κρύβονται και δεν δημοσιοποιούνται, δεν έχει καν αναφερθεί.

Σπύρος Χαριτάτος: Τί συμβαίνει με τον κ. Παππά; Είναι τόσο ισχυρός στις πρωτοβουλίες του ή είναι αποφάσεις του Αλέξη Τσίπρα, τις οποίες,- αν θέλετε-, εφαρμόζει ο Υπουργός;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κοιτάξτε, όπως σας είπα,- επειδή θεωρώ ότι έχω πει πραγματικά ό,τι ήταν να πω για τον κ. Τσίπρα, πολύ περισσότερο έχω πει ό,τι ήταν να πω για τον κ. Παππά. Νομίζω ότι αυτό  που παρακολουθούμε απλώς αποτυπώνει την πραγματικότητα. Αυτή είναι. Ας αφήσουμε τη σεναριολογία ότι μπορεί κάτι άλλο να συμβαίνει. Αυτό που βλέπουμε συμβαίνει. Αυτό το πραγματικά προκλητικό και οργιώδες. Αυτό είναι. Από εκεί και πέρα ο καθένας ας πάρει θέση. Κι ας αποφασίσει τι θα κάνει. Γιατί υπάρχει η λογική του «διαπραγματεύομαι και το κοιτάζω, μήπως δώσω προσωπική λύση στο γενικό πρόβλημα και κοιτάω μήπως βολευτώ για να την κουτσοβγάλω», νομίζοντας, εσφαλμένα, ότι υπάρχει περίπτωση κανείς να γλιτώσει από αυτό το σύστημα. Και υπάρχει και η άλλη λογική, αυτή που υιοθετώ εγώ κι αυτή με την οποία πορεύεται και η Πλεύση Ελευθερίας και οι πρωτοβουλίες που παίρνουμε, το «ΟΧΙ στα Ναι τους» κι αυτός ο νέος φορέας. Η λογική που λέει: «Παίρνω θέση μάχης και μάχομαι.» Γιατί, αυτά τα οποία βάλλονται, είναι τα πιο ιερά, το πιο αδιαπραγμάτευτα. Ο τρόπος με τον οποίο βάλλονται είναι ο πιο ύπουλος και ο πιο αισχρός, κι από εκεί και πέρα, δεν ενεργοποιούνται απλώς τα δικαιώματά μας, ενεργοποιείται και το καθήκον μας. Να δώσουμε τη μάχη, για τη ζωή μας και για το μέλλον μας και για το μέλλον των παιδιών και των επόμενων γενεών.

Σπύρος Χαριτάτος: Επειδή όμως έτσι ξεκίνησα την κουβέντα μας, θέλω να επισημάνω ότι δεν πολύ-δίνεται χώρος στις απόψεις της Ζωής Κωνσταντοπούλου και της Πλεύσης Ελευθερίας. Σώζει λίγο τα φαινόμενα της επικοινωνίας και της ηθικής. Σε ό,τι αφορά την επικοινωνία,- γιατί μπορώ να διαφωνώ μαζί σας, αλλά οφείλω να φιλοξενώ τις απόψεις σας, θα ήθελα να μου πείτε τί θα γίνει στις 15 Σεπτέμβρη.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Βεβαίως.

Σπύρος Χαριτάτος: Τί ετοιμάζετε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κάναμε προχθές μία Συνέντευξη Τύπου και παρουσιάσαμε αυτή τη μεγάλη πρωτοβουλία. Είναι μία πρωτοβουλία της Πλεύσης Ελευθερίας και του κινηματικού μας βραχίονα,- ας τον πω έτσι- του «ΟΧΙ στα Ναι τους», που θα είναι μια κινηματική πρωτοβουλία που δεν περιχαρακώνεται κομματικά. Είναι πολύ πιο ακτιβιστική. Αυτό το οποίο θα κάνουμε κι αυτό το οποίο ανακοινώσαμε χτες, δεν έχει ξαναγίνει, ούτε στην Ελλάδα, ούτε,- αν δεν κάνω λάθος- σε καμία Ευρωπαϊκή χώρα. Είναι μία πρωτοβουλία που κατευθύνεται στο να αποκαταστήσει τη Δικαιοσύνη για όλους. Τη Δικαιοσύνη για τους πολίτες, τη Δικαιοσύνη για τη χώρα, τη Δικαιοσύνη ως πυλώνα της Δημοκρατίας. Λέμε, κύριε Χαριτάτο, το εξής: Εδώ υπάρχουν κραυγαλέες υποθέσεις, στις οποίες η Κυβέρνηση μπορούσε να αναλάβει δράση για να υπερασπιστεί τα δίκαιά μας.

Πρώτη χαρακτηριστική περίπτωση, η απόφαση για το Δίστομο. Μία υπογραφή χρειάζεται, για να δικαιωθούν ουσιαστικά τα θύματα, για να πληρώσει η Γερμανία. Υπάρχει αμετάκλητη απόφαση κατά της Γερμανικής Κυβέρνησης, κατά του Γερμανικού Δημοσίου, από την Ελληνική Δικαιοσύνη στο ανώτατο επίπεδο. Στο επίπεδο Ολομέλειας του Αρείου Πάγου. Και επί 16 χρόνια, δεν έχει βρεθεί ένας Υπουργός κι ένας Πρωθυπουργός, θα το πω λαϊκά και όχι σεξιστικά, που να φοράει παντελόνια και να τιμάει τα πολιτικά του παντελόνια, και να βάλει αυτή την υπογραφή. Για θηριωδίες, οι οποίες είναι οι πιο αποτροπιαστικές που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα.

Σπύρος Χαριτάτος: Αυτά δεν τα ήξερε ο Αλέξης Τσίπρας όταν πήγε στο Κομμένο της Άρτας και είπε ότι «Θα διεκδικήσουμε ό,τι έχουμε να διεκδικήσουμε»;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αυτό είναι, κύριε Χαριτάτο, το θέμα. Ότι εδώ κάποιοι θέλουν να κοροϊδεύουν. Ο κ. Παρασκευόπουλος, ο Υπουργός Δικαιοσύνης, είπε το Φλεβάρη του ’15,- προέδρευα εγώ στην συνεδρίαση-, και είπε στις Προγραμματικές δηλώσεις, «εγώ θα βάλω αυτή την υπογραφή». Έχουν περάσει 19 μήνες και δεν έχει βάλει αυτή την υπογραφή, αλλά έβαλε, φαρδιά – πλατιά, την υπογραφή του, για να απελευθερωθούν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, των απλών πολιτών. Δεν υπογράφει, δηλαδή, ο κ. Παρασκευόπουλος, για να κατασχεθεί η περιουσία της Γερμανίας, αν δεν πληρώσει τα θύματα του Διστόμου – υπογράφει για να κατασχεθούν από τις Τράπεζες, οι περιουσίες και το σπίτι του κάθε ανθρώπου που βρέθηκε υπερχρεωμένος και ανήμπορος σε αυτή την τρομακτική συνθήκη.

Δεύτερο θέμα, οι Γερμανικές Οφειλές συνολικά. Για τις οποίες υπάρχει εισήγηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους από το 2014, για νομικές ενέργειες και αποτύπωση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους από το 2015, που αποτιμά τις οφειλές της Γερμανίας σ’ ένα δυσθεώρητο ύψος, 278 με 340 δισεκατομμύρια. Σχεδόν ισόποσο, ή περίπου ισόποσο, με το Χρέος. Γιατί δεν εγγράφεται στον προϋπολογισμό; Γιατί δεν ασκείται μία αγωγή για αυτήν την αξίωση; Γιατί, θα πούνε κάποιοι, δεν γίνεται και μια ένσταση συμψηφισμού; Και ξέρετε ποια είναι η απάντηση. Ότι το 2010, το πρώτο Μνημόνιο, προβλέπει απαγόρευση συμψηφισμού. Γιατί προβλέπει απαγόρευση συμψηφισμού; Γιατί ξέρουνε πολύ καλά,- άκυρη βεβαίως αυτή η απαγόρευση, ξέρουν όμως πολύ καλά ότι υπάρχει η αξίωση. Και φοβούνται μιαν ένσταση συμψηφισμού.

Σπύρος Χαριτάτος: Και το δίκιο της αξίωσης, βέβαια.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Βέβαια. Άλλη υπόθεση: Η Siemens. 2 δισεκατομμύρια Ευρώ τουλάχιστον, έχει πει η αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, το 2011, ότι ήταν η ζημιά του Ελληνικού Δημοσίου. Για αυτή την ζημιά των 2 δισεκατομμυρίων τουλάχιστον. Τώρα βλέπουμε σε πάρα πολλά ρεπορτάζ ότι «αναζητούνται 2 δις από τους μισθούς, αναζητούνται 2 δις να γίνουν περικοπές από τις συντάξεις». Αυτά τα 2 δις όμως για τα οποία είχε αξίωση η Ελλάδα, κάποιοι τα χάρισαν. Ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Στουρνάρας. Την υπογραφή του την έβαλε ο κ. Στουρνάρας. Είναι άκυρος αυτός ο Συμβιβασμός κι έχει ομολογηθεί, από το 2012, ότι είναι άκυρος. Έχει ομολογηθεί και από τη Siemens και από τους εκπροσώπους της τότε Κυβέρνησης. Η σημερινή Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση Τσίπρα, τον εφαρμόζει αυτόν τον Συμβιβασμό. Και η Siemens δεν τον εφαρμόζει.

Σπύρος Χαριτάτος: Στις 15 του μήνα, το ραδιόφωνό μας θα είναι εκεί, για να δώσουμε βήμα στην Πλεύση Ελευθερίας, κυρία Κωνσταντοπούλου.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ θα σας πω ότι θα περιμένουμε στις 15 του μήνα και να μεταδοθεί αυτή η πολύ σημαντική πρωτοβουλία, που εκτός από αυτές τις υποθέσεις αφορά και την ΕΛΣΤΑΤ, μεγάλη υπόθεση, και το Χρέος και το Μνημόνιο, και αφορά, τελικά, τον καθένα και την καθεμιά μας, στην διεκδίκηση Δικαιοσύνης. Στις 15 του μήνα, θα παρουσιάσουμε τα μέλη της πρώτης γραμμής αυτής της πρωτοβουλίας, έγκριτους νομικούς και επιστήμονες, θα εξηγήσουμε πώς θα λειτουργήσει αυτός ο φορέας, και θα καλέσουμε τους πολίτες να τον στηρίξουν ενεργά με τη συμμετοχή τους. Και τον Οκτώβριο θα κάνουμε 4 μεγάλες εκδηλώσεις, γι’ αυτές τις 4 υποθέσεις.

Σπύρος Χαριτάτος: Ευχαριστώ θερμά.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Σας ευχαριστώ κι εγώ.

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"