Η δραχμή και η αποφράδα μέρα της 13ης Μαρτίου 1998

Γράφει ο Γιώργος Βάμβουκας

Στη χθεσινή μας ανάλυση θίξαμε το επονείδιστο γεγονός της δόλιας και προμελετημένης υποτίμησης της δραχμής της 13ης Μαρτίου του 1998, τουλάχιστον κατά 12% έναντι του αμερικανικού δολαρίου και των υπόλοιπων ισχυρών ξένων νομισμάτων της περιόδου εκείνης.

Αρκετοί αναγνώστες της Kontranews και φίλοι στο Facebook, κατά καιρούς μου έχουν υποβάλλει το εξής ερώτημα: Ποιοι παράγοντες συνέβαλαν και το Μάρτιο του 1998 η κεντρική συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ/δραχμής κλείδωσε στις 340,75 δραχμές, δηλαδή ένα ευρώ (€) ίσον 340,75 δραχμές; Αν και το ερώτημα αυτό θα απαιτούσε ειδικό δοκίμιο για να απαντηθεί, εντούτοις στη σημερινή μας επιφυλλίδα θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε φως σε αυτό το όντως πολύ ενδιαφέρον ερώτημα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση κυρίως στην ποσοτική διάσταση του θέματος. Για το σκοπό αυτό, θα χρησιμοποιήσουμε τα στατιστικά στοιχεία του πίνακα, τα οποία απεικονίζουν την εξέλιξη της «συναλλαγματικής ισοτιμίας» (exchange rate) της δραχμής έναντι ορισμένων εκ των σημαντικότερων ξένων νομισμάτων της περιόδου 1961-2000. Τα νομίσματα που περιλαμβάνονται στον πίνακα εκφράζονται σε δραχμές. Για παράδειγμα, το 2000 ένα δολάριο ισοδυναμούσε με 365,412 δραχμές, που σημαίνει ότι για την αγορά ενός δολαρίου απαιτούντο 365,412 δραχμές.

Παρατηρήσεις:
Πηγή των στοιχείων είναι η Τράπεζα της Ελλάδας. Τα αρχικά ΕΝΜ απεικονίζουν την Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα (European Currency Unit-ECU). Από την 1η Ιανουαρίου του 1999, η ΕΝΜ μετονομάστηκε σε ευρώ. Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες των ξένων νομισμάτων έναντι της δραχμής πριν το Δεκέμβριο του 1980 ήταν σε “μέσες τιμές πώλησης”, ενώ μετά την 1η Ιανουαρίου του 1981 είναι σε “μέσες τιμές” (fixing). Η μέση τιμή fixing προκύπτει αν διαιρέσουμε το άθροισμα της μέσης τιμής αγοράς και της μέσης τιμής πώλησης ενός νομίσματος διά δύο. Πριν το 1991 το μάρκο αφορούσε τη Δυτική Γερμανία. 1998* =Μάρτιος 1998. Η Τράπεζα της Ελλάδας άρχισε να καταγράφει τη συναλλαγματική ισοτιμία ΕΝΜ/Δραχμής μετά το 1980 και γι’ αυτό στην περίπτωση της ΕΝΜ η ισοτιμία αφορά το έτος 1981 και όχι το 1980.

Το 1969 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά η Ευρωπαϊκή Λογιστική Μονάδα (ΕΛΜ), έχοντας συναλλαγματική ισοτιμία έναντι του δολαρίου ίση με τη μονάδα, που σημαίνει ότι ένα δολάριο ισοδυναμούσε με μια ΕΛΜ. Το 1979 η Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα (ΕΝΜ) διαδέχτηκε την ΕΛΜ. Η συναλλαγματική ισοτιμία της ΕΝΜ έναντι του δολαρίου ορίστηκε ίση με τη μονάδα, δηλαδή ένα δολάριο = μια ΕΝΜ. Τόσο η ΕΛΜ όσο και η ΕΝΜ ήταν σε λογιστική μορφή, αποτελώντας κυρίως μέρος των συναλλαγματικών διαθεσίμων των κεντρικών τραπεζών. Την 1η Ιανουαρίου του 1999 το ευρώ αντικατέστησε την ΕΝΜ. Άρα, το ευρώ υπήρξε μετεξέλιξη της ΕΛΜ και της ΕΝΜ. Από την 1η Ιανουαρίου του 1999 και έως τον Ιανουάριο του 2002, το ευρώ ήταν σε λογιστική μορφή σαν την ΕΝΜ. Από τον Φεβρουάριο του 2002, το ευρώ κυκλοφόρησε σε φυσική μορφή, αντικαθιστώντας τα εγχώρια νομίσματα των χωρών μελών της Ευρωζώνης. Ως γνωστόν, τα κέρματα και τα χαρτονομίσματα αντικατοπτρίζουν τη φυσική μορφή ενός νομίσματος.

Για την κατανόηση των στοιχείων του πίνακα θα πρέπει να διευκρινιστεί, ότι, την περίοδο 1945-1972 στη διεθνή οικονομία επικρατούσε το «σύστημα των σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών» (the fixed exchange rate system), ενώ μετά το 1972 κυριαρχεί το «σύστημα των κυμαινόμενων συναλλαγματικών ισοτιμιών» (the floating exchange rate system). Σύμφωνα με τα στοιχεία του πίνακα, μετά το 1973 η δραχμή υποτιμάται έναντι όλων των ισχυρών νομισμάτων της εποχής εκείνης. Για παράδειγμα, την περίοδο 1973-2000, η δραχμή υποτιμήθηκε κατά 2.268,7% έναντι του ελβετικού φράγκου, κατά 1229,5% έναντι του αμερικανικού δολαρίου, κατά 1520,8% έναντι του γερμανικού μάρκου, 1.078,2% έναντι του βελγικού φράγκου, 753,1% έναντι της βρετανικής λίρας, 670,7% έναντι της κορόνας Δανίας, κ.λπ. Για την διερεύνηση των παραγόντων, που το Μάρτιο του 1998 η κεντρική συναλλαγματική ισοτιμία της δραχμής έναντι του ευρώ διαμορφώθηκε στις 340,75 δραχμές, θα πρέπει να εστιάσουμε την ανάλυσή μας στην εξέλιξη της συναλλαγματικής ισοτιμίας της δραχμής έναντι του δολαρίου και της ΕΝΜ.

Από τα στοιχεία του πίνακα διαπιστούται ότι την κρίσιμη περίοδο 1996-Μάρτιος 1998, η ισοτιμία της δραχμής έναντι του δολαρίου από 240,712 διαμορφώθηκε σε 306,365 δραχμές και έναντι της ΕΝΜ από 301,477 σε 332,678 δραχμές. Ωστόσο, η Παρασκευή της 13ης Μαρτίου του 1998 υπήρξε αποφράδα μέρα. Στις 13 Μαρτίου του 1998 και ελάχιστες ώρες πριν το κλείδωμα της συναλλαγματικής ισοτιμίας ευρώ/δραχμής στις 340,75 μονάδες, η κυβέρνηση Σημίτη προέβη σε μια ύπουλη και πρωτοφανή υποτίμηση της δραχμής κατά μέσο όρο γύρω στο 12% έναντι των ισχυρότερων ξένων νομισμάτων, όπως δολάριο, γερμανικό μάρκο, ιαπωνικό γιεν, βρετανική λίρα, ελβετικό φράγκο, κ.ά. Αξιοσημείωτο είναι ότι την 13η Μαρτίου του 1998, η δραχμή είχε υποτιμηθεί έναντι της ΕΝΜ κατά 12,2%, μεταβάλλοντας αυτομάτως τη μεταξύ τους συναλλαγματική ισοτιμία από 313,70 σε 352,04 δραχμές ανά ΕΝΜ. Η υποτίμηση της 13ης Μαρτίου του 1998 ήταν προμελετημένη και εφαλτήριο για ορισμένους να πραγματοποιήσουν κέρδη εκατοντάδων δις δραχμών. Από τις 13.3.1998 και μετέπειτα η δραχμή συνδέθηκε με το Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών (ΜΣΙ), όπου το εύρος συναλλαγματικής διακύμανσής της ήταν ±2,25%. Με την αποφράδα μέρα της 13ης Μαΐου του 1998 και τη μασονική διακομματική στοά, που αχόρταγα καταπίνει εκατοντάδες δις ευρώ και μετά τη μεταπολίτευση έχει το μονοπώλιο της κυβερνητικής-κρατικής εξουσίας, θα ασχοληθούμε διεξοδικότερα στην αυριανή μας επιφυλλίδα.

------------------

Η υποτίμηση αυτή ζημίωσε σε μεγάλο βαθμό την εθνική μας οικονομία και γι’ αυτό η ημέρα αυτή (Παρασκευή) προσομοιάζει με «αποφράδα μέρα». Το κρίσιμο ερώτημα που ανακύπτει είναι: Γιατί στο παρά πέντε του κλειδώματος της συναλλαγματικής ισοτιμίας δραχμής/ευρώ στις 340,75 μονάδες, έγινε ταυτόχρονα η αναπάντεχη και ζημιογόνα για την εθνική μας οικονομία υποτίμηση της δραχμής κατά 12%. Ποιοι κομματικοί-πολιτικοί κύκλοι την προκάλεσαν; Ποιοι ήταν οι γύπες που σε μια στιγμή αποκόμισαν κέρδη εκατοντάδων δις δραχμών; Μήπως αυτοί που μαγείρεψαν την υποτίμηση της 13ης Μαρτίου του 1998, ήταν η ίδια μασονική οργάνωση που «σκούπισε» το Χρηματιστήριο την περίοδο 1998-1999 αποκομίζοντας κέρδη τρισεκατομμυρίων δραχμών και μερικά χρόνια αργότερα μας έχωσε στο λάκκο των μνημονίων;

Η υποτίμηση της 13ης Μαρτίου του 1998 προκάλεσε τεράστια οικονομική ζημιά στη χώρα. Αρκεί να αναφερθεί ότι σε μια νύκτα, το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας από 80 αυξήθηκε σχεδόν σε 90 δις δολάρια ($), δηλαδή πλέον του 12%, ποσοστό που αντιστοιχεί στο μέσο ποσοστό της υποτίμησης. Μετά την 13η Μαρτίου του 1998, η δραχμή έγινε κερδοσκοπικό παίγνιο στα χέρια των ντόπιων και ξένων τζογαδόρων. Τα φυσικά πρόσωπα και οι θεσμικές οντότητες, που αποκόμισαν εκατοντάδες δις δραχμές από την κερδοσκοπία σε βάρος του εθνικού μας νομίσματος, ανήκαν στο ίδιο πολιτικοοικονομικό λόμπι που παράλληλα έστηναν το πάρτι στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Δύο καίριες στατιστικές παρατηρήσεις αποτυπώνουν το πλιάτσικο που την περίοδο Μάρτιος 1998-Δεκέμβριος 2000 έγινε σε βάρος της δραχμής. Η 13η Μαρτίου ήταν μέρα Παρασκευή. Σε μια νύχτα η συναλλαγματική ισοτιμία δραχμής/δολαρίου από 289,0 εκτινάχτηκε σε 322,8.

Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι στις 29 Οκτωβρίου του 1998, η ισοτιμία δραχμής/δολαρίου είχε διαμορφωθεί σε 279,6, δηλαδή χαμηλότερη από την ισοτιμία των 289,0 της 13ης Μαρτίου 1998. Η δεύτερη ουσιώδης παρατήρηση είναι ότι μετά τον Οκτώβριο του 1998, η συναλλαγματική ισοτιμία της δραχμής ακολουθεί μια διακυμαινόμενη ανοδική τάση στις διεθνείς χρηματαγορές. Για παράδειγμα, στις 4 Ιανουαρίου του 1999, η ισοτιμία δραχμής/δολαρίου αυξάνει σε 327,2, στις 8.03.1999 πέφτει στις 321,8 μονάδες, στις 30.12.1999 ανεβαίνει στις 330,4 μονάδες, στις 17.10.2000 φτάνει τις 339,4 μονάδες και στις αρχές Δεκεμβρίου του 2000 σφραγίζεται στις 340,75 μονάδες. Την περίοδο Μάρτιος 1998-Δεκέμβριος 2000, η συναλλαγματική πορεία της δραχμής ήταν κυμαινόμενη έναντι του αμερικανικού δολαρίου, του γερμανικού μάρκου, της βρετανικής λίρας, του ελβετικού φράγκου και των υπόλοιπων σκληρών ξένων νομισμάτων της εποχής εκείνης, καταδεικνύοντας το τρικούβερτο γλέντι των εγχώριων και των ξένων κερδοσκόπων. Η τότε κυβέρνηση Σημίτη με υπουργό Εθνικής Οικονομίας τον αρχησοσιαλιστή Γιάννο Παπαντωνίου και Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας τον Λουκά Παπαδήμο, ζημίωσαν την εθνική οικονομία. Πέραν πάσης αμφιβολίας, η ύπουλη και τυχοδιωκτική υποτίμηση της 13ης Μαρτίου του 1998, ήταν μια επαγγελματική και προδοτική μαχαιριά στα σπλάχνα της πατρίδας. Οι φήμες λένε ότι την αποφράδα μέρα της 13ης Μαρτίου 1998, μια συμμορία πολιτικών αποβρασμάτων, σε αγαστή συνεργασία με γύπες κερδοσκόπους του εξωτερικού, έβγαλαν σε κλάσματα του δευτερολέπτου τουλάχιστον ένα τρισεκατομμύριο δραχμές.

Ήταν η εγκληματική ομάδα, που έστησε τη ληστεία του Χρηματιστηρίου της περιόδου 1998-1999, κατασπαράζοντας δεκάδες τρισεκατομμυρίων δραχμών. Ήταν οι ίδιοι πατριωταράδες, που με την ανοχή των κουτόφραγκων, μας πέταξαν στο βάραθρο των μνημονίων, τρώγοντας πάλι τον αγλέορα με την κερδοσκοπία που προηγήθηκε και ακολούθησε το κούρεμα του δημοσίου χρέους τον Φεβρουάριο του 2012. Εσύ δύσμοιρε Έλληνα ψήφισέ τους για να συνεχίσουν το κλέψιμο. Αυτοί με τις βίλες, τα κότερα και τις καταθέσεις των εκατοντάδων δις ευρώ και εσύ με τα φέσια στις τράπεζες, τις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία.

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"