Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

"Ξεχάστε με στη θάλασσα": Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και το ανέκδοτο ποίημά του



-«Ξεχάστε με στη θάλασσα»

Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας

Είμαι επισκέπτης

Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά

κι έπειτα δεν μου ανήκει

Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει "δικό μου είναι"

Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου είχα πει κάποτε με υπεροψία

Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε

Ότι δεν έχω καν όνομα

Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο

Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω

Ξεχάστε με στη θάλασσα

Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία.
 

(ανέκδοτο ποίημα του Θόδωρου Αγγελόπουλου γραμμένο το 1982 λίγο πριν από την έναρξη συγγραφής του σεναρίου της ταινία «Ταξίδι στα Κύθηρα»)

-"Επί σαράντα χρόνια κάνω αυτό που ονειρεύομαι, να ταξιδεύω κι όταν φτάνω σε ένα λιμάνι να ξεκινάω για το επόμενο. Δεν έχω άλλο σπίτι από το ταξίδι. Όλα γεννιούνται πάνω στο ταξίδι. Η ιδανική θέση είναι πλάι σε κάποιον που οδηγεί, με ανοιχτό το παράθυρο και το τοπίο να φεύγει. Αν δεν μπορούσα να ταξιδεύω θα αισθανόμουν φυλακισμένος. Ανεξάρτητα από αν έχει ή όχι επιτυχία η ταινία, ούτως ή άλλως το ταξίδι είναι κερδισμένο". ...


-" Όταν γυρίσω / θα γυρίσω με τα ρούχα και τ' όνομα ενός άλλου. / Kανείς δε θα με γνωρίσει./ Kι αν δε θα με γνωρίσεις και πεις / «Δεν είσαι εσύ», θα σου δώσω σημάδια, να πιστέψεις. Tη λεμονιά στον κήπο σου. / Tο ακρινό
παράθυρο που μπάζει το φεγγάρι. Kι ακόμα, σημάδια του κορμιού και της αγάπης. / Kι όταν ανεβούμε τρέμοντας στο παλιό δωμάτιο, ανάμεσα σ' ένα
αγκάλιασμα κι ένα άλλο, ανάμεσα σ' ένα κάλεσμα κι ένα άλλο, θα σου διηγούμαι το «ταξίδι» όλη νύχτα / κι όλες τις νύχτες που θα 'ρθουν. / Aνάμεσα
σ' ένα αγκάλιασμα κι ένα άλλο, ανάμεσα σ' ένα κάλεσμα κι ένα άλλο, όλη την ανθρώπινη περιπέτεια, την περιπέτεια που ποτέ δεν τελειώνει..."
(μονόλογος στο τελευταίο πλάνο της τανίας "Το βλέμμα του Οδυσσέα")

*Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος (Αθήνα, 27 Απριλίου 1935) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός κινηματογράφου. Έχει τιμηθεί με βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό για την προσφορά του στον κινηματογράφο, με σπουδαιότερο της καλύτερης ταινίας με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1998 για την ταινία "Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα" .


Φιλμογραφία
--------------------------------------------------------------------
1968: Η Εκπομπή, μικρού μήκους
1970: Αναπαράσταση
1972: Μέρες του '36
1975: Ο θίασος
1977: Οι Κυνηγοί
1980: Ο Μεγαλέξανδρος
1983: Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη
1984: Ταξίδι στα Κύθηρα
1986: Ο Μελισσοκόμος
1988: Τοπίο στην Ομίχλη
1991: Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού
1995: Το βλέμμα του Οδυσσέα
1998: Μια αιωνιότητα και μια μέρα
2003: Τριλογία - Ι. Το λιβάδι που δακρύζει
2008: Τριλογία - ΙΙ. H σκόνη του χρόνου
Πηγή:Βικιπαίδεια

*Μουσική:Ελένη Καραΐνδρου για την ταινία"Ulysses' Gaze", του Θ.Αγγελόπουλου.

~Παρ'όλες τις πικρίες που τονέ ποτίζουνε~ο ποιητής την άρνηση του θανάτου φέρνει μαζί του κι'ακόμη είν'αυτός τούτος του θανάτου η άρνηση...(Ν.Εγγονόπουλος)



Το άρθρο χορηγούν τα Amor-Amor

Αναμφίβολα υπήρξε σπουδαίος και είναι αναντικατάστατος. Διαβάστε τις σκέψεις του για την οικονομική κρίση, καθώ κι ένα ανέκδοτο ποίημά του του 1982

"Σε κάθε κρίση, οικονομική και μη, μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι διότι πιστεύουμε ότι όλα θα περάσουν, ότι αύριο όλα θα είναι καλύτερα. Υπάρχει ένας μεγάλος Έλληνας ποιητής της αρχής του περασμένου αιώνα που μας λέει: "Και μην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί να κατρακυλήσεις πιο βαθιά στου κακού την σκάλα, για τ' ανέβασμα ξανά που σε καλεί θα αιστανθείς να σου φυτρώνουν, ω χαρά, τα φτερά, τα φτερά τα προτινά σου τα μεγάλα".
Πρόκειται για στίχο του εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά, από το "Δωδεκάλογο του γύφτου".

Ερώτηση απεσταλμένος της Rai: "Από τι πρέπει, δηλαδή, να πιαστεί κανείς, από τα αγαπημένα του πρόσωπα, από τα απλά πράγματα;"

"Πρέπει να κατανοήσουμε ότι είναι αναγκαίο να αλλάξουμε τις συνήθειες μας. Στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχει φοβερή διαφθορά, γι αυτό και φτάσαμε σε αυτό το σημείο. Πρέπει να γίνουμε πιο σοβαροί, να ενδιαφερθούμε για τον κόσμο, τους ανθρώπους, όχι για το πώς μπορούμε να τους εκμεταλλευθούμε. Αυτό σημαίνει να ξαναβρεί, κανείς, τον ανθρωπισμό που είναι και το μόνο στοιχείο που μπορεί να βελτιώσει τον κόσμο".

Ανέκδοτο ποίημα του Θόδωρου Αγγελόπουλου
  
"Ξεχάστε με στη θάλασσα"



=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.