Δάμων και Φιντίας. Οι δύο φίλοι που τσακώθηκαν ποιος θα σκοτωθεί για να γλυτώσει τη ζωή του ο άλλος. Η προσφορά τους συγκίνησε τον τύραννο των Συρακουσσών και έγιναν αιώνιο σύμβολο αφοσίωσης...
Ο Δάμων και ο Φιντίας ενώπιον του Διονύσιου στις Συρακούσες. Το 1826 με αυτό το έργο που ζωγράφισε ο 24χρονος τότε Ελουά Φερόν κέρδισε στη Γαλλία το πρώτο «Βραβείο της Ρώμης».
Ο Δάμων και ο Φιντίας είναι δύο μυθικά πρόσωπα, γνωστά για την πολύ δυνατή τους φιλία. Τόσο, που ακόμα και στις μέρες μας, όταν κανείς θέλει να περιγράψει δύο καλούς φίλους, τους αποκαλεί «Δάμων και Φιντία».
Σύμφωνα με τον μύθο ο Δάμων και ο Φιντίας ήταν δύο πυθαγόρειοι φιλόσοφοι, οι οποίοι βρέθηκαν κάποια στιγμή στις Συρακούσες, την περίοδο που της τυραννίας του Διονύσιου.
Ο τύραννος κατηγόρησε τον Φιντία για συνωμοσία εναντίον του, και τον καταδίκασε σε θάνατο. Ως τελευταία του επιθυμία, ο Φιντίας ζήτησε να επισκεφθεί τους δικούς του ανθρώπους για αποχαιρετισμό.
Ο Διονύσιος φοβόταν να εκπληρώσει την επιθυμία του μελλοθάνατου, επειδή φοβόταν ότι θα δραπέτευε και δεν θα επέστρεφε για να εκτελεστεί. Τη λύση έδωσε ο Δάμων, ο οποίος προσφέρθηκε να κρατηθεί ως όμηρος, μέχρι να επιστρέψει ο φίλος του, Φιντίας. Ο τύραννος δέχτηκε και προειδοποίησε πως αν δεν εμφανιζόταν ο Φιντίας μέχρι τη λήξη της χρονικής του προθεσμίας, την θέση του θα έπαιρνε ο Δάμων και θα εκτελούνταν.
Η συμφωνία έκλεισε και ο Φιντίας έφυγε για το σπίτι του.
Όταν ο χρόνος τελείωσε και ο Δάμων ετοιμάστηκε για εκτέλεση. Την τελευταία στιγμή όμως, εμφανίστηκε ο Φιντίας και πήγε να πάρει τη θέση του μελλοθάνατου. Ο Δάμων όμως αρνήθηκε να απαλλαγεί από την καταδίκη λέγοντας πως αφού είχε περάσει ο χρόνος, ο Φιντίας είχε γλιτώσει και έπρεπε να εκτελεστεί ο ίδιος. Ο Φιντίας επέμενε ότι δεν θα άφηνε τον πιστό του φίλο να χάσει τη ζωή του για δικές του κατηγορίες. Ο τύραννος Διαονύσιος, που παρακολουθούσε τη σκηνή, δεν πίστευε στα μάτια του βλέποντας τον έναν φίλο να θέλει να δώσει τη ζωή του για να σώσει τον άλλο. Συγκινήθηκε και αποφάσισε να χαρίσει τη ζωή και στους δύο. Έτσι ο Δάμων και ο Φιντίας γλίτωσαν. Μια εκδοχή του μύθου, θέλει τον τύραννο να θαυμάζει τόσο τη φιλία των δύο φιλοσόφων, που τους ζήτησε να γίνει και εκείνος φίλος τους. Η περίπτωση του Δάμωνα και του Φιντία έμεινε στην ιστορία και η φιλία τους αποτελεί μέχρι σήμερα παράδειγμα προς μίμηση....
Θυμήθηκα επίσης τη φιλόλογό μας στο πρώτο μάθημα αρχαίων ελληνικών να μας μεταφράζει με γλαφυρό τρόπο ένα μέρος του αρχαίου κειμένου η εισαγωγή του οποίου μου έμεινε χαραγμένη στο μυαλό.
-Πιστεύω τω φίλω: έχω εμπιστοσύνη στον φίλο
-Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις: τον πιστό φίλο στους κινδύνους τον γνωρίζεις.
-Ο φίλος τον φίλον εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει: Ο φίλος δεν εγκαταλείπει τον φίλο του, όταν πονάει...
Από το βιβλίο του Γεωργίου Ν. Ζούκη, που ήταν η πρώτη μας σχέση με τα Αρχαία Ελληνικά, έχει σφηνωθεί στο μυαλό μου το πρώτο αρχαίο κείμενο που διδάχτηκα στην Α' Γυμνασίου:
Πιστεύω τω φίλω.
Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις.
Ο φίλος τον φίλον εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει.
Τοις των φίλων λόγοις αεί πιστεύομεν.
Ει κινδυνεύετε, ω φίλοι, τους των ανθρώπων τρόπους γιγνώσκετε.
Οι μεν γαρ άπιστοι φίλοι ού μετέχουσι του κινδύνου, οι δε πιστοί συνκινδυνεύουσι τοις φίλοις.
Πιστοίς φίλοις μάλλον ή χρυσώ και αργύρω πιστεύομεν.
Οι αγαθοί άνθρωποι και εν κινδύνοις αεί αγαθόν έχουσι θυμόν. Τω γαρ θεώ πιστεύουσιν.
Ώ φίλε, ο θεός τους αγαθούς ανθρώπους ού λείπει. Πολλοί άνθρωποι τω πλούτω μάλλον ή τω θεώ πιστεύουσι.
-------------------------------------------------
Η φιλία βοηθάει σημαντικά στην κοινωνικοποίηση των παιδιών και στην ανάπτυξη υγειών σχέσεων στους ενήλικες.Οι φιλίες αρχίζουν να χτίζονται την περίοδο της ενηλικίωσης, συνήθως στην εφηβεία. Παίζει ρόλο στην ανάπτυξη του ατόμου, της προσωπικότητας, της σωματικής και ψυχικής υγείας.
Οι φιλίες είναι γεγονός ότι αποτελούν ένα σημαντικό και αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Είναι γνωστό ακόμα ότι η φιλία δεν είναι μια εύκολη ή απλή υπόθεση.
Για πολλούς ανθρώπους το να κάνουν ή να διατηρούν φίλους είναι δύσκολο. Το να έχει κάποιος αληθινούς φίλους, είναι μεγάλη υπόθεση.Είναι και πολύ δύσκολο ειδικότερα στις μέρες μας να βρεις αληθινούς φίλους. Πότε όμως είναι μια φιλία αληθινή, προορισμένη να αντέξει στις τρικυμίες του χρόνου, και πότε είναι απλώς και μόνο μια "παρέα", που σήμερα είναι και αύριο δε θα είναι;
Το βασικό που πρέπει κάποιος να κοιτάξει για να διαχωρίσει αυτές τις δύο καταστάσεις, είναι τα κίνητρα. Σε μια αληθινή φιλία, βρίσκομαι μαζί με τον άλλο άνθρωπο για να μοιραστούμε την ίδια τη ζωή, τις χαρές και τις λύπες της. Ο αληθινός φίλος είναι συνοδοιπόρος μου, όχι μόνο στις εύκολες και ευχάριστες στιγμές, αλλά επίσης στις αναπόφευκτες περιόδους θλίψης και δυσκολίας.
Μπορούν να σε παρηγορήσουν στις δύσκολες στιγμές αλλά και να είναι δίπλα σου και στις ευχάριστες στιγμές. Σε μια γνήσια φιλία υπάρχει ο αμοιβαίος σεβασμός, ώστε να υπάρχει ώρα και χώρος για να εκφραστούν όλοι. Είναι όμως παράλληλα έτοιμος να σεβαστεί τις επιλογές μας, έστω και αν διαφωνεί, χωρίς να φύγει από το πλευρό μας.
Αντιθέτως όταν μιλάμε για "σκέτη παρέα" τα κίνητρα είναι διαφορετικά. Εδώ δε συναντιόμαστε για να μοιραστούμε τη ζωή στην ολότητά της, αλλά μόνο για να ευχαριστηθούμε κάποια συγκεκριμένα πράγματα, πρόσκαιρα πράγματα, που τυγχάνει να μας αρέσουν και των δύο.
Σε τέτοιες σχέσεις γνωρίζουμε κατά βάθος ότι υπάρχουν όρια στο τι μπορούμε να μοιραστούμε με τον άλλο. Όταν πια ο ένας από τους δύο βαρεθεί ή αν προκύψει εν τω μεταξύ κάποια διαφωνία, η "φιλία" αυτή εξανεμίζεται. Καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει το φίλο του και αυτό να το κάνει με πολύ προσοχή
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Ο Δάμων και ο Φιντίας είναι δύο μυθικά πρόσωπα, γνωστά για την πολύ δυνατή τους φιλία. Τόσο, που ακόμα και στις μέρες μας, όταν κανείς θέλει να περιγράψει δύο καλούς φίλους, τους αποκαλεί «Δάμων και Φιντία».
Σύμφωνα με τον μύθο ο Δάμων και ο Φιντίας ήταν δύο πυθαγόρειοι φιλόσοφοι, οι οποίοι βρέθηκαν κάποια στιγμή στις Συρακούσες, την περίοδο που της τυραννίας του Διονύσιου.
Ο τύραννος κατηγόρησε τον Φιντία για συνωμοσία εναντίον του, και τον καταδίκασε σε θάνατο. Ως τελευταία του επιθυμία, ο Φιντίας ζήτησε να επισκεφθεί τους δικούς του ανθρώπους για αποχαιρετισμό.Ο Διονύσιος φοβόταν να εκπληρώσει την επιθυμία του μελλοθάνατου, επειδή φοβόταν ότι θα δραπέτευε και δεν θα επέστρεφε για να εκτελεστεί. Τη λύση έδωσε ο Δάμων, ο οποίος προσφέρθηκε να κρατηθεί ως όμηρος, μέχρι να επιστρέψει ο φίλος του, Φιντίας. Ο τύραννος δέχτηκε και προειδοποίησε πως αν δεν εμφανιζόταν ο Φιντίας μέχρι τη λήξη της χρονικής του προθεσμίας, την θέση του θα έπαιρνε ο Δάμων και θα εκτελούνταν.
Η συμφωνία έκλεισε και ο Φιντίας έφυγε για το σπίτι του.
Όταν ο χρόνος τελείωσε και ο Δάμων ετοιμάστηκε για εκτέλεση. Την τελευταία στιγμή όμως, εμφανίστηκε ο Φιντίας και πήγε να πάρει τη θέση του μελλοθάνατου. Ο Δάμων όμως αρνήθηκε να απαλλαγεί από την καταδίκη λέγοντας πως αφού είχε περάσει ο χρόνος, ο Φιντίας είχε γλιτώσει και έπρεπε να εκτελεστεί ο ίδιος. Ο Φιντίας επέμενε ότι δεν θα άφηνε τον πιστό του φίλο να χάσει τη ζωή του για δικές του κατηγορίες. Ο τύραννος Διαονύσιος, που παρακολουθούσε τη σκηνή, δεν πίστευε στα μάτια του βλέποντας τον έναν φίλο να θέλει να δώσει τη ζωή του για να σώσει τον άλλο. Συγκινήθηκε και αποφάσισε να χαρίσει τη ζωή και στους δύο. Έτσι ο Δάμων και ο Φιντίας γλίτωσαν. Μια εκδοχή του μύθου, θέλει τον τύραννο να θαυμάζει τόσο τη φιλία των δύο φιλοσόφων, που τους ζήτησε να γίνει και εκείνος φίλος τους. Η περίπτωση του Δάμωνα και του Φιντία έμεινε στην ιστορία και η φιλία τους αποτελεί μέχρι σήμερα παράδειγμα προς μίμηση....
Διαβάστε όλο το άρθρο: mixanitouxronou
-------------------------------------------------------Θυμήθηκα επίσης τη φιλόλογό μας στο πρώτο μάθημα αρχαίων ελληνικών να μας μεταφράζει με γλαφυρό τρόπο ένα μέρος του αρχαίου κειμένου η εισαγωγή του οποίου μου έμεινε χαραγμένη στο μυαλό.
-Πιστεύω τω φίλω: έχω εμπιστοσύνη στον φίλο
-Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις: τον πιστό φίλο στους κινδύνους τον γνωρίζεις.
-Ο φίλος τον φίλον εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει: Ο φίλος δεν εγκαταλείπει τον φίλο του, όταν πονάει...
Από το βιβλίο του Γεωργίου Ν. Ζούκη, που ήταν η πρώτη μας σχέση με τα Αρχαία Ελληνικά, έχει σφηνωθεί στο μυαλό μου το πρώτο αρχαίο κείμενο που διδάχτηκα στην Α' Γυμνασίου:
Πιστεύω τω φίλω.
Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις.
Ο φίλος τον φίλον εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει.
Τοις των φίλων λόγοις αεί πιστεύομεν.
Ει κινδυνεύετε, ω φίλοι, τους των ανθρώπων τρόπους γιγνώσκετε.
Οι μεν γαρ άπιστοι φίλοι ού μετέχουσι του κινδύνου, οι δε πιστοί συνκινδυνεύουσι τοις φίλοις.
Πιστοίς φίλοις μάλλον ή χρυσώ και αργύρω πιστεύομεν.
Οι αγαθοί άνθρωποι και εν κινδύνοις αεί αγαθόν έχουσι θυμόν. Τω γαρ θεώ πιστεύουσιν.
Ώ φίλε, ο θεός τους αγαθούς ανθρώπους ού λείπει. Πολλοί άνθρωποι τω πλούτω μάλλον ή τω θεώ πιστεύουσι.
-------------------------------------------------
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φιλία ονομάζεται η σχέση μεταξύ δύο ή περισσότερων ατόμων του ίδιου ή και διαφορετικού φύλου, με κύριο χαρακτηριστικό την αμοιβαία πλατωνική αγάπη, αφοσίωση και κατανόηση, χωρίς κατ' ανάγκη να υπάρχει συμφέρον, κίνητρο ή ανώτερος στόχος. Είναι να εμπιστεύεται ο ένας τον άλλον, και να είναι ειλικρινείς μεταξύ τους. Η φιλία δεν καθορίζεται από την φυλή, το χρώμα και την εθνικότητα.Η φιλία βοηθάει σημαντικά στην κοινωνικοποίηση των παιδιών και στην ανάπτυξη υγειών σχέσεων στους ενήλικες.Οι φιλίες αρχίζουν να χτίζονται την περίοδο της ενηλικίωσης, συνήθως στην εφηβεία. Παίζει ρόλο στην ανάπτυξη του ατόμου, της προσωπικότητας, της σωματικής και ψυχικής υγείας.
Οι φιλίες είναι γεγονός ότι αποτελούν ένα σημαντικό και αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Είναι γνωστό ακόμα ότι η φιλία δεν είναι μια εύκολη ή απλή υπόθεση.
Για πολλούς ανθρώπους το να κάνουν ή να διατηρούν φίλους είναι δύσκολο. Το να έχει κάποιος αληθινούς φίλους, είναι μεγάλη υπόθεση.Είναι και πολύ δύσκολο ειδικότερα στις μέρες μας να βρεις αληθινούς φίλους. Πότε όμως είναι μια φιλία αληθινή, προορισμένη να αντέξει στις τρικυμίες του χρόνου, και πότε είναι απλώς και μόνο μια "παρέα", που σήμερα είναι και αύριο δε θα είναι;
Το βασικό που πρέπει κάποιος να κοιτάξει για να διαχωρίσει αυτές τις δύο καταστάσεις, είναι τα κίνητρα. Σε μια αληθινή φιλία, βρίσκομαι μαζί με τον άλλο άνθρωπο για να μοιραστούμε την ίδια τη ζωή, τις χαρές και τις λύπες της. Ο αληθινός φίλος είναι συνοδοιπόρος μου, όχι μόνο στις εύκολες και ευχάριστες στιγμές, αλλά επίσης στις αναπόφευκτες περιόδους θλίψης και δυσκολίας.
Μπορούν να σε παρηγορήσουν στις δύσκολες στιγμές αλλά και να είναι δίπλα σου και στις ευχάριστες στιγμές. Σε μια γνήσια φιλία υπάρχει ο αμοιβαίος σεβασμός, ώστε να υπάρχει ώρα και χώρος για να εκφραστούν όλοι. Είναι όμως παράλληλα έτοιμος να σεβαστεί τις επιλογές μας, έστω και αν διαφωνεί, χωρίς να φύγει από το πλευρό μας.
Αντιθέτως όταν μιλάμε για "σκέτη παρέα" τα κίνητρα είναι διαφορετικά. Εδώ δε συναντιόμαστε για να μοιραστούμε τη ζωή στην ολότητά της, αλλά μόνο για να ευχαριστηθούμε κάποια συγκεκριμένα πράγματα, πρόσκαιρα πράγματα, που τυγχάνει να μας αρέσουν και των δύο.
Σε τέτοιες σχέσεις γνωρίζουμε κατά βάθος ότι υπάρχουν όρια στο τι μπορούμε να μοιραστούμε με τον άλλο. Όταν πια ο ένας από τους δύο βαρεθεί ή αν προκύψει εν τω μεταξύ κάποια διαφωνία, η "φιλία" αυτή εξανεμίζεται. Καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει το φίλο του και αυτό να το κάνει με πολύ προσοχή
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.