Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018

Ο Καημός της Φυσαρμόνικας : [Όνειρο που φεύγει ειν' η Ζωή



Όνειρο που φεύγει είναι η ζωή
μέσα στ' όνειρό μου είσαι κι εσύ.

Έρχεσαι πάντα το βράδυ, μελαγχολικά
σαν το στερνό το τρένο του χειμώνα
η καρδιά μου χιονισμένη, στέπα ερημική
προσμένει τον καημό σου και σε καρτερεί.

Όνειρο που φεύγει ειν' η ζωή
μέσα στ' όνειρό μου είσαι κι εσύ.

Έρχεσαι και δε σωπαίνεις
μέσα από τη στάχτη μια φωτιά γυρεύεις
κι όλο φεύγεις...

τριγυρνάς μέσα στη νύχτα φάντασμα ωχρό
της προσμονής μου μαύρο πουλί ερημικό.

Κι όπως έρχεσαι έτσι φεύγεις
έτσι απρόσμενα αγαπάς
μισείς ξεχνάς, πλάνες μαζεύεις
μα η καρδιά μου χιονισμένη, στέπα ερημική
προσμένει τον καημό σου
πάντα καρτερεί.

Όνειρο που φεύγει είναι η ζωή
μέσα στ' όνειρό μου είσαι κι εσύ...

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.