Του Πέτρου Δίπλα
Στις 4 Μαρτίου εκατομμύρια Ιταλοί ψηφίζουν στις βουλευτικές εκλογές τους με ένα εκλογικό σύστημα που έχει υποστεί αλλαγές και δεν έχει δοκιμαστεί.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις είναι πολύ πιθανό να μη βγάλει νικητή και να χρειαστεί να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργαζόμενων κομμάτων μετά από επίπονες και μακρόχρονες (;) διαπραγματεύσεις.
Η Ιταλία 5η χώρα σε έκταση στην ΕΕ (301 τ.χλμ) και 4η σε πληθυσμό (61 εκατ.) έχει το δεύτερο -μετά την Ελλάδα -μεγαλύτερο δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ ( 2,3 τρισεκατομμύρια ευρώ ή 135% του ΑΕΠ), και τη 3η μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρωζώνη η οποία όμως χαρακτηρίζεται από στασιμότητα, μεγάλα ετήσια ελλείμματα και προβληματικές τράπεζες.
Στη πολιτική σκηνή επικρατεί έντονος λαϊκισμός με ανερχόμενο ευρωσκεπτικισμό αποτέλεσμα της δυσαρέσκειας από την οικονομική ύφεση.
Αν και η ιταλική οικονομία είναι σε καλύτερη κατάσταση από το 2013, υστερεί σε πολλά σημεία σε σχέση με τις άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες. ...
Ανάμεσα στους G7 η χώρα έχει τη χειρότερη παραγωγικότητα, το μεγαλύτερο χρέος και τις χειρότερες τράπεζες. Η χώρα υστερεί και στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων κυρίως λόγω της πολιτικής αστάθειας.
Το οικονομικό πρόγραμμα του κεντροδεξιού συνασπισμού υπόσχεται για την επόμενη 5ετία παροχές ύψους 136 δισ. ευρώ τα οποία καλύπτει όμως με έσοδα μόνο 82 δισ. ευρώ.
Το οικονομικό πρόγραμμα του Δημοκρατικού Κόμματος είναι πολύ πιο φειδωλό προβλέποντας παροχές μόνο 38 δισ. ευρώ ενώ το Κίνημα 5 Αστέρων δεν έχει ακόμα κοστολογήσει τις παροχές του που ήδη εκτιμώνται ότι θα αυξήσουν σημαντικά το πρωτογενές έλλειμμα.
Πάντως οι περισσότεροι εκτιμητές θεωρούν ότι οι εκλογές δέν θα βγάλουν αυτοδυναμία και τα κόμματα θα χρειαστεί να συνεργαστούν για να σχηματίσουν κυβέρνηση.
Λόγω του φόβου της μετεκλογικής πολιτικής αστάθειας από την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, οι άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες ευνοούν τον σχηματισμό του μεγάλου συνασπισμού μεταξύ του κεντροδεξιού Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι και του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος του Ρέντσι, κατά τα γερμανικά πρότυπα.
Θα ήθελαν μάλιστα οι δύο αρχηγοί τους να προτείνουν να συνεχίσει επικεφαλής της νέας κυβέρνησης ο τωρινός πρωθυπουργός Πάολο Τζεντιλόνι τον οποίο θεωρούν κεντρώο, άρα άκρως κατάλληλο για τη παρούσα συγκυρία.
Βέβαιο όμως θεωρείται ότι εάν η κεντροδεξιά βγεί ιδιαίτερα ενισχυμένη από τις εκλογές, ο Μπερλουσκόνι να προτείνει για πρωθυπουργό δικό του άνθρωπο όπως τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι.
Αυτή τη χρονική περίοδο η Ιταλία είναι η πιο κρίσιμη χώρα για την ΕΕ καθώς είναι η μεγάλη οικονομία με τα περισσότερα οικονομικά προβλήματα και τον πιο εύθραυστο τραπεζικό τομέα που εύκολα μια πολιτική αναταραχή θα δημιουργούσε μια νέα οικονομική κρίση στην Ευρωζώνη.
Και αυτό που η Ευρώπη δεν θέλει επ’ ουδενί είναι να επαναληφθεί το Ισπανικό προηγούμενο του 2015-16 όταν δύο εκλογικές αναμετρήσεις δεν μπόρεσαν να δώσουν ικανή διακυβέρνηση.=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.