Σάββατο 15 Ιουνίου 2019

Ενάντια στον Μυστικισμό και την Αντίδραση [με τον Χριστο Λογαριδη. Ενας αναρχικός τραπεζίτης και ο αστροφυσικός Μάνος Δανέζης ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ Ι.Χ.Θ.Υ.Σ. ]

ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ Ι.Χ.Θ.Υ.Σ.
ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
ΔΑΝΕΖΗΣ ΜΑΝΟΣ, ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΣΤΡΑΤΟΣ

Από την εικόνα του ψαριού στις πρωτοχριστιανικές κατακόμβες έως τα εικονίσματα των εκκλησιών, και από το άστρο της Βηθλεέμ ώς τις δογματικές διαφορές Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας έχουν διανυθεί αιώνες εγκλήσεων, αντεγκλήσεων, οραμάτων, θαυμάτων, φιλοσοφίας, θεολογίας και επιστήμης. Το βιβλίο αυτό ξετυλίγει το νήμα από την αρχή, ακολουθώντας τα ίχνη του Ι.Χ.Θ.Υ.Σ. (Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ), συνδυάζοντας τις εθνικές με τις ιουδαϊκές και τις θεολογικές με τις επιστημονικές πηγές, δίνοντας στον αναγνώστη μια συνθετική άποψη για την ιστορικότητα των γεγονότων του βίου του Ιησού Χριστού, καθώς και τις κοινωνικές, φιλοσοφικές και επιστημονικές επιρροές οι οποίες διαμόρφωσαν, ή στο μέλλον θα αμφισβητήσουν, την αντίληψη αυτού που ονομάζουμε «χριστιανικό δόγμα». Στο πλαίσιο μιας νέας επιστημονικής αντίληψης για το πώς πρέπει να διαμορφώνονται δυναμικά οι σχέσεις μεταξύ Θετικών Επιστήμων και Θεολογίας, σ' αυτό το βιβλίο επιχειρείται, μέσα από την έρευνα, να παρουσιαστεί τόσο η επιστημονική άποψη όσο και η θεολογική σκέψη χωρίς τις «αλληλοκαλύψεις», που αποδείχθηκαν επιζήμιες για την κατανόηση της ουσίας της διδασκαλίας του Ι.Χ.Θ.Υ.Σ.

(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Περιεχόμενα https://www.diavlos-books.gr/datafiles/files/contents_ixthis.pdf
Εκ βαθέων
Ευχαριστίες
1. Κάποιες αρχικές σκέψεις
Επιστήμη - Ιουδαϊσμός - Χριστιανισμός και Αστρολογία
Θεολογία και Σύγχρονη Φυσική
2. Οι πηγές
3. Το τέλος της προχριστιανικής περιόδου και η κοινωνική κατάσταση στην ευρύτερη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
4. Ιστορία του Ισραήλ
5. Το κοινωνικό και θρησκευτικό μωσαϊκό στην Παλαιστίνη
6. Μεσσιανισμός
7. Ήταν ιστορικό πρόσωπο ο Ιησούς;
8. Το άστρο της Βηθλεέμ
9. Η γέννηση του Χριστού και η αρχή των χρονολογιών
10. Η σταύρωση του Ιησού Χριστού
11. Η Ανάσταση
12. Ο αστρονομικός προσδιορισμός της σταύρωσης και της ανάστασης του Κυρίου
Επίλογος - Η ανάληψη του Κυρίου
Προτεινόμενη ελληνική βιβλιογραφία
Προτεινόμενη διεθνής βιβλιογραφία
Ευρετήριο ελληνικών όρων
Ευρετήριο λατινογενών όρων
----------------------------------------------------------------------------
Μια νέα πολυπρισματική προσέγγιση του Ιησού, αυτή τη φορά από δύο αστροφυσικούς
Συμπαντικός Θεάνθρωπος
προσεγγίσεις Συμπαντικός Θεάνθρωπος Μια νέα πολυπρισματική προσέγγιση του Ιησού, αυτή τη φορά από δύο αστροφυσικούς ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΙΑΡΧΟΣ Ιερά Κείμενα, Απόκρυφα Ευαγγέλια, Καμπαλά, Ταλμούδ, Μισνά, μεσσιανικές απόψεις, ιστορικός Ιησούς, αιρέσεις, ορθολογισμός αλλά και Σταύρωση, Ανάσταση και Ανάληψη του Ιησού Χριστού είναι τα πλέον σημαντικά στοιχεία και γεγονότα που χαρακτήρισαν την πορεία του Θεανθρώπου
Ιερά Κείμενα, Απόκρυφα Ευαγγέλια, Καμπαλά, Ταλμούδ, Μισνά, μεσσιανικές απόψεις, ιστορικός Ιησούς, αιρέσεις, ορθολογισμός αλλά και Σταύρωση, Ανάσταση και Ανάληψη του Ιησού Χριστού είναι τα πλέον σημαντικά στοιχεία και γεγονότα που χαρακτήρισαν την πορεία του Θεανθρώπου στη Γη. ...

Ολα τα παραπάνω ενυπάρχουν στην πρωτότυπη μελέτη Στα ίχνη του Ι.Χ.Θ.Υ.Σ. Αστρονομία, Ιστορία, Φιλοσοφία που παρουσιάζουν οι δύο πανεπιστημιακοί Στράτος Θεοδοσίου και Μάνος Δανέζης από τις εκδόσεις Δίαυλος. Το θέμα, η πλοκή και η παρουσίαση των στοιχείων που συνθέτουν τη δομή της μελέτης αυτής κάνουν το βιβλίο των δύο πανεπιστημιακών εξαιρετικά ενδιαφέρον. Το ενδιαφέρον αυτό γίνεται ακόμη μεγαλύτερο αφού οι συγγραφείς δεν ανήκουν στον χώρο της Θεολογίας και βλέπουν το όλο θέμα από μια διαφορετική οπτική γωνία.
Το βιβλίο ξετυλίγει το νήμα από την αρχή, από την παγανιστική κυριαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την επικράτηση του χριστιανισμού και, ακολουθώντας τα ίχνη του Ι.Χ.Θ.Υ.Σ., συνδυάζει τις εθνικές με τις ιουδαϊκές και τις θεολογικές με τις επιστημονικές πηγές δίνοντας στον αναγνώστη μια συνθετική άποψη για την ιστορικότητα των γεγονότων του βίου του Ιησού Χριστού. Παρατίθενται επίσης οι κοινωνικές, φιλοσοφικές και επιστημονικές επιρροές οι οποίες διαμόρφωσαν ή στο μέλλον θα συντελέσουν στη διαμόρφωση αυτού που ονομάζουμε χριστιανικό δόγμα.
Αν και η σύγχρονη έρευνα, με τους ορθολογιστές της Δύσης και τους οπαδούς της Σχολής της Τυβίγγης, τάραξε τα νερά προσπαθώντας να απομυθοποιήσει τα θαύματα της χριστιανικής πίστης και να αλλάξει κάποιες απόψεις για τη σπουδαιότητα της εποχής και την ιστορικότητα του προσώπου του Ιησού, τα σωζόμενα κείμενα των ιστορικών της περιόδου και των Πατέρων της Εκκλησίας είναι αυτά που φανερώνουν τους λόγους για τους οποίους αξίζει η ενασχόληση με το θέμα.
Αυτό και έκαναν οι δύο αστρονόμοι-επίκουροι καθηγητές της Αστροφυσικής Στράτος Θεοδοσίου και Μάνος Δανέζης, οι οποίοι για άλλη μία φορά τάραξαν τα νερά παρουσιάζοντας ένα εξαιρετικό βιβλίο. Με μια πρώτη ματιά ίσως θα μπορούσε κανείς να πει ότι το θέμα της μελέτης τους δεν άπτεται των επιστημονικών ενδιαφερόντων τους και η ενασχόλησή τους με αυτό είναι ένα τολμηρό και συνάμα επικίνδυνο εγχείρημα. Οσο όμως διαβάζουμε και εμβαθύνουμε στο θέμα βλέπουμε ότι οι συγγραφείς μέσα από τη σκοπιά του αστρονόμου παρουσιάζουν τις απόψεις τους ­ στο πλαίσιο μιας νέας επιστημονικής αντίληψης ­ για το πώς πρέπει να διαμορφώνονται δυναμικά και εποικοδομητικά οι σχέσεις μεταξύ θετικών επιστημών και θεολογίας.
Στο βιβλίο επιχειρείται μέσα από την έρευνα να παρουσιαστούν τόσο η επιστημονική άποψη όσο και η θεολογική σκέψη, χωρίς τις «αλληλοκαλύψεις» και «αλληλοεπεμβάσεις» που αποδείχθηκαν επιζήμιες για την κατανόηση της ουσίας της διδασκαλίας του Ι.Χ.Θ.Υ.Σ.
Στην εν λόγω μελέτη παρουσιάζονται κείμενα που καλύπτουν τις μεσσιανικές απόψεις τόσο των εθνικών μαντείων όσο και των ιουδαίων προφητών από την Παλαιά Διαθήκη αλλά και κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας ­ όλα από πρωτογενείς πηγές ­ σε μια προσπάθεια να φωτιστεί πληρέστερα η εποχή που έδρασε ο Ιησούς Χριστός. Οι συγγραφείς πραγματεύονται ένα ευρύ φάσμα θεμάτων. Εξαρχής αναζητούνται τα αίτια της εσωτερικής πάλης ανάμεσα στη φθίνουσα εθνική παράδοση και στο ελπιδοφόρο μέλλον που ευαγγελίζεται ο χριστιανισμός με όλες τις κοινωνικές συνέπειές του.
Το όλο έργο των δύο πανεπιστημιακών μάς παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για την κοινωνική κατάσταση στους κόλπους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, την επίδραση της ελληνικής φιλοσοφίας και το πλήθος των ανόμοιων θρησκειών (ισιδισμός, δωδεκάθεο, μιθραϊσμός κ.ά.). Π.χ., η μετάβαση από τον πολυθεϊσμό στον χριστιανισμό εξετάζεται αναλυτικά και εμπεριστατωμένα στο κεφάλαιο της Ανάστασης. Δίνεται ακόμη η αστρονομική ερμηνεία του Αστρου της Βηθλεέμ καθώς και η ανάλυση από αστρονομική σκοπιά των μεγάλων στιγμών του βίου του Θεανθρώπου.
Στη συνέχεια, πολύ προτού ο χριστιανισμός εξαπλωθεί και γίνει επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δημιουργούνται τα πρώτα προβλήματα με τις πολλές αιρέσεις που οι συγγραφείς τις παρουσιάζουν μέσα από το κοσμοείδωλό τους. Παρά τις όποιες συμπτώσεις, το βασικό θέμα του βιβλίου περιστρέφεται όχι γύρω από τα ζητήματα πίστης και δόγματος αλλά γύρω από την αστρονομική προσέγγιση του θέματος.
Οι συγγραφείς αναφέρονται κυρίως στις πρωτογενείς πηγές διασταυρώνοντας συνεχώς τις σχετικές πληροφορίες. Αυτό κάνει το έργο τους ιδιαίτερα σημαντικό. Παρουσιάζονται τα αρχαία κείμενα της περιόδου τόσο στο πρωτότυπο όσο και στη νεοελληνική τους μετάφραση και κατά περίπτωση με τον σχετικό σχολιασμό. Τα κείμενα αναφέρονται στους εθνικούς και στους χριστιανούς συγγραφείς με έναν τρόπο που προετοιμάζει αυτόν των μεταγενέστερων συγγραφέων. Οι μεσσιανικές απόψεις, έτσι όπως εκτίθενται, μας παρέχουν πλήθος πληροφοριών για όλους τους μύστες που προηγήθηκαν.
Στη δεδομένη πραγματικότητα των αντικρουόμενων παγανιστικών-εθνικών και χριστιανικών συμφερόντων το βιβλίο αναδεικνύει μέσα από την ενδελεχή μελέτη μια άλλη διάσταση του θέματος Ιησούς Χριστός με βάση τρεις άξονες που καθορίζουν η Αστρονομία, η Ιστορία και η Φιλοσοφία, εξ ου και ο υπότιτλος του βιβλίου.
Το πόνημα αυτό των δύο αστροφυσικών είναι μια μελέτη πέρα από τα καθιερωμένα και τετριμμένα. Το όλο βιβλίο δεν χωρίζεται σε μέρη αφού αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο. Κατά τη γνώμη μου, είναι τέσσερα βιβλία σε ένα: η φύση του Αστρου της Βηθλεέμ που σηματοδοτεί τη γέννηση του Ιησού· οι πρώτες αιρέσεις και ο ορθολογισμός της Δύσης, που δείχνουν τις αντιρρητικές απόψεις από τα πρώτα βήματα του χριστιανισμού· η ιστορικότητα του προσώπου του Ιησού, όπου καταγράφονται ενδελεχώς όλα τα στοιχεία που την αποδεικνύουν και τελικά οι αστρονομικές θέσεις για τις μεγάλες στιγμές του βίου του Θεανθρώπου. Είναι ένα βιβλίο ογκώδες και πολύτιμο, σε κάθε περίπτωση «επίκαιρο» και προσιτό, η γλώσσα είναι στρωτή και τα σχετικά θέματα πραγματεύονται επιτυχώς.
Το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα και ο μη ειδικός αναγνώστης θα εντυπωσιαστεί από το πλήθος των αναφορών και θα αισθανθεί ικανοποιημένος από την ανάγνωσή του. Πιθανόν ορισμένοι να διαφωνήσουν με την παράθεση ορισμένων «αιρετικών» στοιχείων ή με κάποιες θέσεις, ιδιαίτερα εκείνες που αναφέρονται στην απόκρυφη Γραμματεία και στα Απόκρυφα-ψευδεπίγραφα Ευαγγέλια. Ως καταστάλαγμα όμως πολυετούς εργασίας των δύο αστροφυσικών και έργο διεθνώς πρωτότυπο το συνιστούμε ανεπιφύλακτα.
Ο κ. Παναγιώτης Νιάρχος είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής του Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής του ιδίου πανεπιστημίου.
---------------------------------------------------------------
Σχετικό: Ο Μάνος Δανέζης και ο "νέος πολιτισμός"

Οι πηγές του μυστικισμού είναι βαθύτερες στον χρόνο, και πρέπει να αναζητηθούν στη μακραίωνη παράδοση του μυστικισμού στην Ευρώπη και στις χώρες της Ανατολής;
Στο άρθρο μας «Ο Μάνος Δανέζης και ο “νέος πολιτισμός” - Οι στόχοι όλων των «ισμών» είναι υπέροχοι, ακόμα και του φασισμού…», 3/3/2018 [βλ. ΕΔΩ],  είχαμε υποσχεθεί, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του «Ο παράξενος κόσμος του Sir Williαm Crookes -Μια Περίπτωση Λογοκριμένης Επιστημονικής Γνώσης» [Δίαυλος, Αθήνα, 2017]  ότι «αν μας δοθεί η ευκαιρία και βρούμε τον απαιτούμενο χρόνο θα επανέλθουμε στη σελίδα αυτή, μολονότι  τα πνεύματα, οι ψυχές, τα ανώτερα σώματα, οι μασονίες, οι θεραπείες κοπανιστής ενέργειας, τα φαντάσματα, τα matrix, ο πνευματισμός (spiritualismo), οι τηλεπάθειες, τα ματιάσματα κ.λπ., κ.λπ., δεν είναι το «φόρτε» μας».
Ο πανεπιστημιακός καθηγητής φυσικής Στέφανος Τροχανάς στο βιβλίο του «Το φάντασμα της όπερας» [Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2016] έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου: «Η κυριαρχία του ανορθολογισμού και της παραεπιστήμης στον δημόσιο χώρο είναι επίσης αναμφισβήτητη, όπως προκύπτει από τη μαζική απήχηση σχετικών τηλεοπτικών εκπομπών αλλά και πληθώρας ομοειδών εντύπων πάσης φύσεως που συγκροτούν από μόνα τους έναν παράλληλο κόσμο τον οποίο η «επίσημη κοινωνία» απλώς αρνείται να αντικρίσει. Είναι μια από τις σκοτεινές πλευρές της (…) δεν υπάρχει, κατά τη γνώμη μου, αμφιβολία ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια μαζική υποχώρηση της επιστήμης».
Ο συγγραφέας Τέρι Ίγκλετον σε ένα άρθρο του [Η Βιομηχανία της ευτυχίας, Εφ.Συν, 21/3/2017) σημείωσε ότι στην εποχή της βιομηχανίας της ευτυχίας και των σωτήρων του ναρκισσισμού αυτό που μετράει δεν είναι αυτό που σκέφτεσαι και κάνεις αλλά το πως αισθάνεσαι.  Απέναντι στην διόγκωση της βιομηχανία της ευτυχίας ισχυρίζεται ότι «δεν μπορείς να είσαι αληθινά ευτυχισμένος αν είσαι θύμα αδικίας ή εκμετάλλευσης, πράγμα που οι τεχνικοί της χαράς τείνουν να παραγνωρίζουν».  ...

Η εξιστόρηση  του ταξιδιού μας στην «κοχλάζουσα ενέργεια» του ανορθολογισμού, της παραφυσικής, της μυστικιστικής βιοθεωρίας, του αποκρυφισμού και της αντίδρασης έλαβε αναγκαστικά  μεγάλη  έκταση εξαιτίας ορισμένων συσχετίσεων, παράθεσης πολυποίκιλων «σπαρταριστών» αποσπασμάτων και σχολιασμού πρωτότυπων ανηρτημένων βίντεο σχετικών με τα θέματα αυτά που λιμνάζουν στο διαδικτυακό πέλαγος. Στην αφήγηση αυτή χρησιμοποιήθηκαν και αποσπάσματα από  πολέμιους των ανορθολογικών φαινομένων της εποχής μας.
Αποφασίσαμε λοιπόν να αρχίσουμε την αφήγηση αυτή με την διδακτική ιστορία «Αλέξανδρος ή Ψευδομάντις και να την ολοκληρώσουμε με την ανάμνηση ενός ζωγραφικού πίνακα του  Φρανθίσκο Γκόγια «ο ύπνος της λογικής γεννάει τέρατα».
Αλέξανδρος ή Ψευδομάντις
Το έργο «Αλέξανδρος ή Ψευδομάντις» του Λουκιανού του Σαμοσατέως  (2ος αι. μ.Χ)   δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι γράφτηκε στις μέρες μας και όχι στα 170 μ.Χ.  Πρόκειται για μια διδακτική ιστορία η οποία θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνεται στα  σχολικά προγράμματα.
Ο Λουκιανός μας διηγείται ότι ο Αλέξανδρος, ένας διάσημος προφήτης της εποχής ο οποίος είχε για δάσκαλό του ένα μαθητή του νεοπυθαγόρειου Απολλώνιου του Τυανέως,  ίδρυσε ένα  μαντείο  για τον θεό του, το φίδι Γλύκων, υποτίθεται μετενσάρκωση του Ασκληπιού. 
Ο «θεόπνευστος» Αλέξανδρος ξεκίνησε να κατακτήσει την Παφλαγονία μαζί με τον σύντροφο και εραστή του Κοκκωνά «εξ εκείνων οίτινες διατείνονται ότι γνωρίζουν θαυματουργούς μαγείας και εξορκισμούς και υπόσχονται να διευκολύνουν έρωτας, εκδικήσεις κατά των εχθρών και ευρέσεις θησαυρών και κληρονομιών επιτυχίας».
Ο δαιμόνιος Αλέξανδρος είχε φτιάξει ένα πάνινο  φίδι που άνοιγε και έκλεινε το στόμα του και  έτσι παρείχε χρησμούς και προφητείες.  Για να αποκαταστήσει τις λανθασμένες προβλέψεις, ο μάγος  είχε επινοήσει ωροσκόπια προκειμένου δήθεν να αποκαθιστά τις προτεινόμενες μπούρδες του.  
Με βάση τα βασικά συναισθήματα του ανθρώπου, «την ελπίδα και το φόβο», ο Αλέξανδρος έγινε πάμπλουτος πέρα από το γεγονός ότι απολάμβανε αγόρια και κορίτσια. Εκτός από μαντείες, προέλεγε «θεραπείες» και πρόσφερε δίαιτες.  Μερικούς από τους συνεργάτες του τους έστελνε σε άλλους τόπους για να διαφημίζουν ότι μπορεί να προλέξει τα μέλλοντα, να βρίσκει φυγάδες, να ανακαλύπτει κλέφτες, ληστές, θησαυρούς, ακόμα και να επαναφέρει νεκρούς στη ζωή. •
Από το ιερό του ψευδοπροφήτη, οι αντιφρονούντες επικουρικοί και χριστιανοί φιλόσοφοι απομακρυνόταν και κυριολεκτικά  λιθοβολούνταν προκειμένου να μην αποκαλυφθεί η αγυρτεία του. Μολονότι  οι περισσότεροι  χρησμοί του ήταν λανθασμένοι εντούτοις η φήμη του Αλεξάνδρου επέζησε για έναν περίπου αιώνα μετά το θάνατό του.
Φαίνεται ότι η ιστορική μνήμη, η εμπειρία, η επιστημονική γνώση καθώς και οι διαμορφωμένες κοινωνικές σχέσεις δεν αποτέλεσαν ανασταλτικό παράγοντα για πολλούς σημερινούς ανθρώπους στην καταφυγή σε προφητείες, σε μαγείας, σε αστρολογίες, στη φενάκη του λεγόμενου πνευματισμού, στις παραεπιστήμες, στην παραψυχολογία, στον μυστικισμό και αποκρυφισμό, στην επικοινωνία με αιωρούμενα πνεύματα και σε άλλες όψεις των ακραίων φαινομένων του κυρίαρχου ιδεαλισμού.
Το ζήτημα αποκτά βαρύνουσα σημασία διότι το χορό του ανορθολογισμού  σέρνουν ακόμα και εκπαιδευτικοί και λαμβάνουν κοινωνικές προεκτάσεις από τη στιγμή που το εκπαιδευτικό  σύστημα αφήνει παντελώς απροστάτευτους και αθωράκιστους τους νέους ανθρώπους. 
Τα αλληλοσυμπαθούντα πνεύματα και η τηλεπάθεια
1.  Ας πάμε λίγο πιο πίσω από τη γέννηση του Χριστού. Ο Μάρκος Τύλλιος Κικέρων (Marcus Tullius Cicero, 106 π.Χ. -43μ.Χ.) στο έργο του «Περί Μαντικής» (De dinination, 45 π.Χ.), Ι, 27, εξιστόρησε ένα «τηλεπαθητικό» θα μπορούμε να πούμε φαινόμενο.
Δύο φίλοι από την Αρκαδία πήγαν μαζί στα Μέγαρα. Ο ένας έμεινε σε ένα πανδοχείο κι ο άλλος στο σπίτι κάποιου άλλου φίλου του. Ο δεύτερος είδε στον ύπνο του τον φίλο του να τον παρακαλεί να τον βοηθήσει γιατί ο πανδοχέας σχεδίαζε να το σκοτώσει. Όμως δε έδωσε την απαραίτητη σημασία και συνέχισε τον ύπνο του. Όταν αποκοιμήθηκε  του παρουσιάστηκε στον ύπνος του «φάντης μπαστούνι»  ίδιος ο φίλος, πλέον νεκρός.
Αφού  αρχικά ο νεκρός τον μέμφθηκε επειδή δεν τον είχε βοηθήσει του είπε: «Σε παρακαλώ να μην επιτρέψεις το νεκρό σώμα μου να παραμείνει άθαφτο. Δολοφονήθηκα από τον πανδοχέα ο οποίος πέταξε το σώμα μου σε ένα καρότσι και το σκέπασε με ακαθαρσίες. Σε παρακαλώ να είσαι το πρωί στην πύλη της πόλεως πριν το καρότσι εγκαταλείψει την πόλη».
Ο φίλος του νεκρού, παντελώς πεπεισμένος από το δεύτερο όνειρό του, συνάντησε  το πρωί τον οδηγό του καροτσιού στη πύλη της πόλης και μόλις το ρώτησε τι είχε μέσα το καρότσι ο οδηγός του έφυγε τρομαγμένος. Τότε ο φίλος έβγαλε το πτώμα από το κάρο, κατήγγειλε το γεγονός στις αρχές και ο πανδοχέας τιμωρήθηκε.
2. Ας πάμε τώρα στο 19ο αι. και στη διεθνή μωρολόγο Ε. Π. Μπλαβάτσκυ (Helena Petrovna Blavatsky, 1831- 1891), η οποία  το 1875 μαζί με τον αμερικανό συνταγματάρχη Χ.Σ. Όλκοττ (Henry Steel Olcott,  1832-1907) και άλλους ίδρυσαν στις ΗΠΑ τη «Θεοσοφική Εταιρεία».
«Δεν είναι μακριά πολύ μακριά η ημέρα όπου ο επιστημονικός κόσμος θα υποχρεωθεί να αναγνωρίσει ότι ένα πνεύμα επιδρά πάνω σε ένα άλλο σε οποιαδήποτε απόσταση, όσο και ένα σώμα σε ένα άλλο, με το οποίο βρίσκεται σε στενή επαφή.  Όταν δύο πνεύματα βρίσκονται σε σχέσεις συμπάθειας μεταξύ τους και τα όργανα με τα οποία εκδηλώνονται είναι ηλεκτρομαγνητικά συντονισμένα, τότε τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει τη μεταβίβαση της σκέψης από το ένα στο άλλο κατά βούληση» [Ε. Π. Μπλαβάτσκυ, «Το κλειδί της θεοσοφίας», Θεοσοφικές Εκδόσεις, Αθήνα, 2017, σ. 256.].
Αυτή η αριστοκράτισσα της βικτωριανής εποχής που εξέφρασε τη παρακμή της τάξη της, ήταν ένα μέντιουμ που πίστευε στα πνεύματα, στα φαντάσματα, στις ψυχές, στο κάρμα, στις μετενσαρκώσεις, στους ινδικούς διαλογισμούς, στην τηλεπάθεια, στη μεταφορά σκέψεων, στα πολλαπλά σώματα, στην ανωτερότητα της «Άρειας» φυλής και σε κάθε άλλη μωρολογία που μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους.
3. Η Αγγλίδα  Άννα Μπεζάντ (Annie Besant, 1847-1933) κεφαλή του βρετανικού τομέα του Τεκτονικού (Μασονικού) Τάγματος «Le Droit Ηumain» έγινε άξια διάδοχος  της «πνευματικής Μητέρας» και πρόεδρος από το 1907 της «Θεοσοφικής Εταιρεία».
Το 1903, στο βιβλίο της «η Δύναμη της σκέψης» έγραψε ότι «Σχεδόν ο καθένας σήμερα ανυπομονεί να ασκήσει τη μεταβίβαση σκέψης και ονειρεύεται την ικανοποίηση να επικοινωνεί με έναν απόντα φίλο, χωρίς τη βοήθεια του τηλεγράφου ή του ταχυδρομείου. Πολλοί άνθρωποι φαίνεται να πιστεύουν ότι μπορούν να εκτελέσουν αυτό το έργο με ελάχιστη προσπάθεια και μένουν έκπληκτοι όταν συναντούν πλήρη αποτυχία στις προσπάθειές τους» και  έτσι πρότεινε δύο μεθόδους μεταβίβασης της σκέψης:  μία φυσική και μία ψυχική [βλ. Annie Besant, «Η δύναμη της σκέψης – Ο έλεγχος και η ανάπτυξή της», Νέος Σταθμός, Αθήνα, σ. 40].
4. Ας επιστρέψουμε στις μέρες μας. Ο κ. Μάνος Δανέζης, μέλος του Σώματος Ομότιμων Καθηγητών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) στο βιβλίο του «Ο Παράξενος Κόσμος του Sir William Crookes» [Δίαυλος, Αθήνα, 2017] αναρωτιέται και απαντάει:  «Είναι δυνατόν να “νοιώσουμε” τις επιθυμίες κάποιου, να καταλάβουμε τη στεναχώρια του ή τη χαρά του, να “δούμε” τον κίνδυνο που μπορεί να αντιμετωπίζει χωρίς να μιλήσουμε μαζί του, ακόμα κι αν βρίσκεται εκατοντάδες μίλια μακριά μας; Η απάντηση είναι “ναι” αρκεί να αγαπιόμαστε δυνατά και αληθινά» (σ. 269).
Αυτά είναι μερικά από το πλήθος των αφηγημάτων της λεγόμενης «τηλεπάθειας».  Κι όμως, η «τηλεπάθεια», εδώ και αιώνες, συνεχώς «επαληθεύεται» στη βιβλιογραφία του μυστικισμού και πάντοτε …πειραματικά.
«Το σύμπαν που αγάπησα» και ο Sir William Crookes 
Οι καθηγητές αστροφυσικοί του ΕΚΠA κ. Μάνος Δανέζης και κ. Στράτος Θεοδοσίου  πριν από αρκετά χρόνια, «σύστησαν» στο τηλεοπτικό κοινό (ΕΤ 3) μέσα από την τηλεοπτική σειρά τους  «Το σύμπαν που αγάπησα», τον Sir William Crookes [βλ. «Το Σύμπαν Που Αγάπησα -316- Ο Παράξενος Κόσμος του Sir William Crookes», κανάλι Στράτος Θεοδοσίου, 17/4/2015 https://www.youtube.com/watch?v=p3Tdg59P81w]. Ο Sir William Crookes υπήρξε επιφανές μέλος της «Θεοσοφικής Εταιρείας».  
Το παραπάνω τηλεοπτικό επεισόδιο επικεντρώθηκε στην περίοδο της ζωής του Crookes που είχε ως αντικείμενο τους πειραματισμούς που πραγματοποίησε στο σπίτι του με τους λεγόμενους ενδιάμεσους, δηλαδή τα μέντιουμ.
Σύμφωνα με την αφήγηση των δύο καθηγητών «η μεταβολή του βάρους σωμάτων», «οι μελωδίες που παίζονταν από μουσικά όργανα, κυρίως από ακορντεόν, χωρίς άμεση επέμβαση ανθρώπου και σε συνθήκες που απαγορεύουν την επαφή με τα πλήκτρα» πραγματοποιούνταν  χάρις της παρουσίας του μέντιουμ Ντ. Ντ. Χόουμ (Douglas Home, 1833-1886) που «η παρουσία και μόνο του οποίου, όπως λεγόταν, μπορούσε να κινητοποιήσει μια σειρά παράξενων και εκτός των γνωστών φυσικών νόμων φαινομένων». Τι ακούει κανείς από καθηγητές φυσικών επιστημών!    
Σύμφωνα πάντοτε με την εκπομπή «Στην διενέργεια των πειραμάτων εκτός του Crookes συμμετείχαν ο διάσημος φυσικός, από τους κορυφαίους της Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών και πολύ γνωστός σε όλους μας από το τεράστιο επιστημονικό του έργο Sir William Huggins, ο διάσημος νομομαθής Serjeant Cox, ο χημικός βοηθός του Crookes και ο αδελφός του».
Οι κ.κ. Δανέζης και Θεοδοσίου παρουσίασαν  στους τηλεθεατές τα πειράματα αυτά του Crookes, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως επιστημονικές κατακτήσεις, ως «προσπάθεια αναμόρφωσης της εκάστοτε δογματικής πραγματικότητα», τα οποία  μάλιστα δήθεν λογοκρίθηκαν. 
Πάντως οι υπεύθυνοι της εκπομπής δεν αναφερθούν  στο γεγονός ότι ο Crookes ήταν μέλος της «Θεοσοφικής Εταιρείας» (γιατί;) αλλά ούτε στην ιστορικό πλαίσιο της λεγόμενης «βικτωριανής εποχής» (1837-1901) κατά την οποία σημειώθηκε μία απομάκρυνση από τον ορθολογισμό προς την κατεύθυνση του θρησκευτικού μυστικισμού και του ρομαντισμού [βλ. John Wolffe,  «Religion in Victorian Britain: Culture and Empire» Volume 5», Manchester University Press, 1997].
Αν σήμερα οι δύο αυτοί καθηγητές του ΕΚΠΑ επιχειρούσαν να επαληθεύσουν πειραματικά αυτά τα φαινόμενα, ας πούμε δημόσια, σε ένα θέατρο της Αθήνας, με όποιο μέντιουμ της επιλογής τους προτιμούσαν (σήμερα το επάγγελμα και πάλι ανθεί),  νομίζουμε ότι θα προκαλούσαν μεγάλο ενδιαφέρον, ίσως μεγαλύτερο και από όσο προξένησαν στις αστές κυρίες της εποχής και στον Τύπο τα πειράματα του ΆγγελουΤανάγρα στον μεσοπόλεμο.  Τα ταμεία θα έσπαζαν και ενδεχομένως θα γελούσε και το παρδαλό κατσίκι.
Σε ένα σχόλιο  κάποιου θεατή κάτω από το ανηρτημένο βίντεο της εκπομπής στο youtuby διαβάζουμε τα εξής:
«Κύριοι καθηγητές, παραλείψατε να αναφέρετε ότι ο Daniel Dunglas Home που συμμετείχε στα πειράματα, καθώς και ένα άλλο διάσημο "μέντιουμ" της εποχής που εικάζεται ότι διατηρούσε ερωτική σχέση με τον Crookes, η Katie King, ομολόγησαν χρόνια μετά ότι είχαν όντως εξαπατήσει τους παρευρισκόμενους στα εν λόγω πειράματα, ενώ ο ίδιος ο Crookes βρισκόταν σε μεγάλη συναισθηματική φόρτιση εξ αιτίας του θανάτου του μικρότερου αδελφού του. Μάλλον λοιπόν είχε δίκιο η επιστημονική κοινότητα όταν καταδίκαζε. Όλα τα μέντιουμ του 19 αι. (εποχή που άνθισε το επάγγελμα) αποδεδείχθηκαν πανηγυρικά απατεώνες όπως, το πιο πιθανό, και όλοι οι σημερινοί τέτοιοι. Παρ' όλα αυτά δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τον επίλογο. Με εκτίμηση...».
Ο ανθρωπολόγος Edward Clodd (1840-1930), σύγχρονος δηλαδή του Crookes, στο έργο του «Question: A Brief History and Examination of Modern Spiritualis» [Grant Richards, Λονδίνο, σ. 100] το οποίο εκδόθηκε το 1917, υποστήριξε ότι o Crookes ήταν «τόσο μύωψ, που παρά την αναμφίβολη τιμιότητά του, δεν μπορεί  κάποιος να εμπιστευτεί εκείνα που ισχυρίζεται ότι είδε». Το βιβλίο αυτό μπορεί ο καθένας να το διαβάσει στο διαδίκτυο:  http://archive.org/stream/questionifmandie00cloduoft#page/n5/mode/2up
Ο ιστορικός της επιστήμης William Hobson Brock στην πολύχρονη και πολύκροτη μελέτη του  «William Crookes (1832–1919) and the Commercialization of Science» [Ashgate Publishing, 2008, ], ΧΧΙ + 556 σελίδων αναφέρει ότι ο Crookes υπήρξε μία από τις πιο περίπλοκες, δημόσιες και ενδιαφέρουσες μορφές στην ιστορία της επιστήμης.
Δεν υπήρξες μόνο  ένας  σημαντικός επιστήμονας που ανακάλυψε το θάλλιο, εφεύρε το σπινθηροσκόπιο, αλλά πολύ περισσότερο, ήταν επίσης ένας αποκρυφιστής που συνδέθηκε με πολλές επιχειρηματικές δραστηριότητας κι έπαιξε σημαντικό ρόλο στον πνευματισμό στη δεκαετία του 1870. 
«Το 1906 ο William Hope εξαπάτησε τον Crookes  με μια ψεύτικη φωτογραφία του πνεύματος της συζύγου του. Ο Oliver Lodge αποκάλυψε ότι υπήρχαν διπλά εμφανή σημάδια, η φωτογραφία της κυρίας Crookes είχε αντιγραφεί από μια φωτογραφία από την επέτειο του γάμου, ωστόσο, ο Crookes ήταν ένας πεπεισμένος πνευματιστής και υποστήριζε ότι ήταν μια αγνή απόδειξη φωτογράφισης του πνεύματος» (σ. 474), αναφέρει μεταξύ άλλων ο συγγραφέας του παραπάνω βιβλίου.
Πολλοί είναι οι επιστήμονες  και οι στοχαστές που έχουν αναφερθεί στα σχετικά τεχνάσματα, στους πιθανούς έρωτες των συμμετεχόντων στα πειράματα, αλλά και στη μυωπία του Κρουξ [βλ. https://en.wikipedia.org/wiki/William_Crookes#cite_note-29].
Ο Παναγιώτης Τρεμπέλας (1886-1977), καθηγητής θεολογίας και στρατευμένος στην ακροδεξιά Ορθόδοξη Αδελφότητα Θεολόγων η Ζωή και
αργότερα, από το 1960, στην αδελφότητα «Σωτήρ»,  αναφέρει στο βιβλίο του «Ο πνευματισμός» [Αδελφότητος “Σωτήρ”, 1979, σ. 92]: «Το περίφημον μεσάζον ο Douglas Home εις το τέλος της πνευματιστικής του δράσεως και αποστολής, νυμφευτείς πλουσίαν τινά Αγγλίδα και καταστάς ούτω οικονομικώς ανεξάρτητος, απεκάλυψε μερικά τεχνάσματα και πανουργίας, τας οποίας εχρησιμοποίει εν τη επικλήσει των νεκρών».
Στο βιβλίο αυτό υπάρχουν πάνω από επτά εκτενείς αναφορές στον Crookes όπου γίνεται μια σφοδρή και αρκετά θα λέγαμε τεκμηριωμένη κριτική από την σκοπιά βεβαίως της χριστιανικής θεολογίας. 
Πάντως, μιας και αναφερθήκαμε στην «Ζωή» και στον «Σωτήρ» θα πρέπει να πούμε ότι ο θεολόγος κ. Χρήστος Γιανναράς, για πολλά χρόνια οικότροφος της «Ζωής» - ο διορισμός του ως καθηγητή φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο είχε ξεσηκώσει αντιδράσεις [βλ. http://www.u-topia.gr/authors/bagionas και εδώ http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=51]  - στο βιβλίο του «Καταφύγιο Ιδεών» [Ίκαρος, Αθήνα, 1987]  έβγαλε τα άπλυτά της «Ζωής» στη φόρα. 
Τον Παναγιώτη Τρεμπέλα,  ο αποκαλούμενος ως «πρύτανη των ορθοδόξων θεολόγων» που κατακεραυνώνει τον Crookes, μνημονεύουν με έμμεσο τρόπο οι κ.κ. Μάνος Δανέζης και Στράτος Θεοδοσίου στο βιβλίο τους «Στα ίχνη του Ι.Χ.Θ.Υ.Σ.» [Δίαυλος, 2000]. Στην σελ. 25 αναφέρουν: «Σημειώνουμε πάλι ότι από τα χιλιάδες βιβλία και άρθρα που έχουν γραφτεί για τον Ιησού Χριστού, ανατρέξαμε, διαβάσαμε και αναφερόμαστε στα σπουδαιότερα (…) Ειδικότερα για το Ψαλτήριο χρησιμοποιήσαμε την “Παλαιά Διαθήκη-Μετά συντόμου Ερμηνείας”, έκδοση της αδελφότητας θεολόγων ο “Σωτήρ”, υπό Παν. Ν. Τρεμπέλα,  Αθήνα 1976». 
Μια και το έφερε η κουβέντα ας πάρουμε και μια μικρή γεύση από την «ιστορικότητα» του παραπάνω βιβλίο: «Παρά τα όσα ήδη έχουμε αναφέρει, τονίζουμε ότι ο γήινος πολιτισμός μας δεν πρέπει να υποκύψει –παρασυρόμενος από την αλματώδη επιστημονική και τεχνολογική του ανάπτυξη – στην πειρασμό του ανθρωποκεντρισμού του και τελικά να απωθήσει την υπερβατική πραγματικότητα και παρουσία του θεανθρώπου. Εξάλλου μόνο η διδασκαλία Του μπορεί να δώσει λύσεις στα έντονα σύγχρονα προβλήματά μας. Στο ιστορικό πρόσωπο του Ιησού εκπληρώθηκε η θεϊκή επαγγελία, εφ’ όσον ο Υιός και Λόγος του Θεού προσέλαβε, ανακεφαλαίωσε, ανακαίνισε, αγίασε και εθέωσε την ανθρώπινη φύση του: “αυτός γάρ ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν” (Μ. Αθανάσιος, Λόγος περί της ενανθρωπήσεως του Λόγου 54, P.G. 25. 192) Επομένως με την ενανθρώπιση του Λόγου του Θεού η ανθρώπινη φύση αποκαθίσταται στο αρχέγονο κάλλος του “κατ΄εικόνα” και του “καθ’ ομοίωσιν” και “θεούται” κατά χάριν» (Μάνος Δανέζης, Στράτος Θεοδοσίου, Στα ίχνη του Ι.Χ.Θ.Υ.Σ., Δίαυλος, 2000, σελ. 405). Τα παραπάνω  δεν νομίζουμε να συνιστούν σε καμία περίπτωση επιστημονικό λόγο. 
Ο  καθηγητής  Ευτύχης Μπιτσάκης, γεννημένος το 1927 στο χωριό Κάδρος της Κρήτης, με σπουδές χημείας, θεωρητικής φυσικής και φιλοσοφίας, στο εξαιρετικό βιβλίο του «Από την πυρά στον Άμβωνα» [Τόπος, Αθήνα, 2009] και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο «Από τη φυσική στην παραψυχολογία» (σ. 102-109) μας μεταφέρει μια ενδιαφέρουσα άποψη του μεγάλου επιστήμονα Τζον Άρτσιμπαλντ Γουίλερ (J. A. Wheeler, 1911-2008) που δεν φημίζεται για τις υλιστικές απόψεις του:
«Η διαμάχη ανάμεσα στους “παραψυχολόγους” και στους φυσικούς που υπερασπίζονται την παράδοση των επιστημών φτάνει συχνά στο περιοδικό και στο καθημερινό Τύπο. Όπου υπάρχει κρέας, γράφει ο Wheeler, υπάρχουν και μύγες. Το θέμα που έλκει τους ”παρακανονικους” είναι η θεωρία της μέτρησης. (Το πρόβλημα όπου η ορθόδοξη ερμηνεία φτάνει σε αδιέξοδο, και όπου εισάγει τη “συνείδηση”, η οποία προκαλεί την αναγωγή της “κυματοδέσμευσης”, δηλαδή τον σχηματισμό του κβαντικού σωματείου). Από κει, κατά τον Wheeler, φτάνουν στην τηλεκίνηση, στα σήματα που μεταδίδονται με υπερφωτεινή ταχύτητα και στην παραψυχολογία. Και ο διαπρεπής Αμερικανός φυσικός προσθέτει: “Τώρα είναι καιρός για τον καθένα που πιστεύει στον κανόνα της λογικής να μιλήσει εναντίον της παθολογικής επιστήμης και των προμηθευτών της”».
Ο Μπιτσάκης προσθέτει ότι «ο Wheeler αναφέρεται σε “δεδομένα” φυσικών του Stantford Research Institute που “επαλήθευσαν” τις μαντικές ικανότητες του Εβραίου μάγου Geller, τα επιτεύγματα άλλου φυσικού που κατέθεσε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για όργανο το οποίο όπως ελπίζει, θα στέλνει υπερφωτεινά μηνύματα σε οποιοδήποτε σημείο του Σύμπαντος, για την αποκάλυψη, από επιτροπή Harvard, στην οποία μετείχε ο ίδιος, της απάτης διάσημου μέντιουμ που είχε κάνει πολύ θόρυβο στον Τύπο της Αμερικής, και καταλήγει: “Σίγουρα. Όταν τόσο πολλά γράφονται για λύγισμα κουταλιών, για παραψυχολογία, για τηλεπάθεια, για Τρίγωνο των Βερμούδων, για ραβδοσκοπία και όταν άλλοι γράφουν για “κβαντωμένα αιθέρια”, βιοακτροχρονική, ανύψωση στην ατμόσφαιρα και απόκρυφη χημεία, τότε υπάρχει κάποια πραγματικότητα πίσω από αυτές τις λέξεις; Σίγουρα, όπου υπάρχει καπνός υπάρχει φωτιά; Όχι! Όπου υπάρχει τόσος καπνός υπάρχει καπνός».
Σύμφωνα με τον Μπιτσάκη «Οι πηγές του μυστικισμού είναι βαθύτερες στον χρόνο, και πρέπει να αναζητηθούν στη μακραίωνη παράδοση του μυστικισμού στην Ευρώπη και στις χώρες της Ανατολής».
Πάντως, εκτός από την ανάδειξη,  μέσω της κρατικής  τηλεόρασης, των «επιτευγμάτων» του Sir Crookes οι κ.κ. Δανέζης και Θεοδοσίου, μεγάλη σημασία τους δίνει και η διεθνής σέχτα «Νέα Ακρόπολη» (βλ. παρακάτω).
Στο άρθρο «Η μαγεία και οι μάγοι», δημοσιευμένο στην ηλεκτρονική διευθυντή της, αναφέρονται τα εξής: «Daniel Douglaw Home – To σημαντικότερο ψυχοκινητικό μέντιουμ των νεώτερων χρόνων. Ο Ηome (1833-1886) πραγματοποίησε στο φως της ημέρας όλα τα γνωστά φαινόμενα. Συνήθως έδειχνε να βρίσκεται σε πλήρη συνείδηση μόνο σε κάποιες περιπτώσεις (τηλεκίνησης, απάθειας απέναντι στη φωτιά) καθώς συχνά φαινόταν να βρίσκεται σε έκσταση. Το 1858 παντρεύτηκε στην Αγία Πετρούπολη τη Δούκισσα του Κρολ. Ο Αλέξανδρος Δούμας ήταν κουμπάρος και ο Λέων Τολστόι ήταν συνοδός της νύφης. Ταξίδεψε σε όλη την Ιταλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία. Ακόμη και κεφαλές της Εκκλησίας τον καλούσαν για συνεδρία. Ο Πάπας Πίος ο 9ος τον δέχθηκε σε ιδιωτική ακρόαση και στη Γερμανία, στο Μπάντεν-Μπάντεν, έκανε μια συνεδρία για τον Κάιζερ Γουλιέλμο το Β’. Κάποια στιγμή διακόπηκαν οι παραψυχολογικές ικανότητες του Home για ένα χρόνο.
»Από το 1971 εξετάστηκε εργαστηριακά, κυρίως από τον Crookes, o οποίος έκανε τις εξετάσεις αυτές στο προσωπικό του εργαστήριο με το φως της ημέρας. Δύο συγκεκριμένες εμφανίσεις ήταν που εξετάζονται συνεχώς: η αλλαγή βάρους σε αντικείμενα και ανθρώπους, καθώς επίσης το ξαφνικό παίξιμο μουσικών οργάνων χωρίς να υπάρχουν ορατοί οργανοπαίκτες. ‘Ένα συγκεκριμένο ακορντεόν έπαιζε συνεχώς τη μελωδία «Home Sweet home». Ο Crookes επίσης έγινε μάρτυρας τριών αιωρήσεων του Home (η μία καθιστός πάνω σε μια καρέκλα) και δύο αιωρήσεων ενός άλλου προσώπου. Ο Crookes αναφέρει ακόμη για υλοποιήσεις: μια φορά, καθώς έλεγχε τα άκρα του Home κάποιο μικρό χέρι που βγήκε ξαφνικά μέσα από ένα τραπέζι του πρόσφερε ένα λουλούδι». [βλ. Wigbert Winkler,  «Η μαγεία και οι μάγοι», μετάφραση από τα γερμανικά Αγάπη Χατζημπαλάση, http://www.nea-acropoli.gr/magazine/index.php/philoso-phorum-nea-acropoli-articles/171-maeia-magoi-3].
Sir Willim Crookes: «Μελέται επί των φαινομένων του Πνευματισμού»
Η έκδοση του βιβλίου του κ. Μ. Δανέζη  «Ο παράξενος Κόσμος του Sir William Crookes»  ουσιαστικά αποτελεί συνέχιση και συμπλήρωση του επεισοδίου της παραπάνω τηλεοπτική εκπομπής. 
Ο συγγραφέας  στις σελίδες 43-214 δημοσιεύει και σχολιάζει πέντε άρθρα και μια ομιλίας του μεγάλου βρετανού αποκρυφιστή  που γεννήθηκε το 1832 και πέθανε το 1919.
Σύμφωνα λοιπόν με τον κ. Δανέζη πρόκειται για «μία περίπτωση λογοκριμένης επιστημονικής γνώσης». Ωστόσο, όπως προκύπτει, δεν υπήρξε κανένα είδος λογοκρισία, δηλαδή έλεγχος από κάποια εξουσία προκειμένου να τροποποιηθούν ή να απαγορευτούν τα γραπτά κείμενα του Sir Crookes.
Αντίθετα, τα κείμενα του Sir Crookes δημοσιεύτηκαν και εκδόθηκαν ελεύθερα. Βεβαίως, οι προεπιστημονικοί ισχυρισμοί του Sir Crookes για τα ιπτάμενα ακορντεόν κ.λπ. έγιναν δικαιολογημένα αντικείμενο κριτικής από τους επιστήμονες και άλλους στοχαστές της εποχής εκείνης. 
Σχεδόν 80 χρόνια πριν, το 1939,  την εποχή του αντικομουνιστικού καθεστώτος λογοκρισίας του Ιωάννη Μεταξά, κυκλοφόρησε στα ελληνικά το βιβλίο, 167 σελίδων, «Μελέται επί των φαινομένων του Πνευματισμού» στη  σειρά «Μεταψυχική Βιβλιοθήκη» [Σ. Φωτιάδης, Αθήνα, 1939] με άρθρα του  Sir Willim Crookes.
Ο κ. Δανέζης  αναφέρεται στον δήθεν «περίεργο» τίτλο του παραπάνω βιβλίου (σ. 8) όσο και για τις «αμφιβολίες του που εστιάστηκαν στην παραποίηση τους (σ.σ. των κειμένων του Crookes) κατά τη διάρκεια της μετάφρασης από το αγγλικό στο ελληνικό κείμενο» (σ. 19)
Ωστόσο το βιβλίο του Sir William Crookes στα αγγλικά με τον καθόλου περίεργο τίτλο «Researches in the phenomena of spiritualism», Londonμ J, Bums, London, εκδόθηκε το 1874, τότε δηλαδή που ο συγγραφέας του ήταν 42 χρονών.
Το συγκεκριμένο βιβλίο, 112 σελίδων, είναι ανηρτημένο στο διαδίκτυο και μπορεί ο οποιοσδήποτε να το διαβάσει [βλ. https://archive.org/details/researchesinphe02croogoog].  Εκτός από μερικές σελίδες - η τελευταία σελίδα της ελληνικής μετάφρασης δεν έχει σκαναριστεί στην παραπάνω διεύθυνση - το υπόλοιπο συμπεριλαμβάνεται εξ ολοκλήρου στην παραπάνω ελληνική έκδοση του 1939, σε μετάφραση του Γ.Δ. Χριστοδουλάκη.
Επίσης κείμενα του Sir Crookes στα αγγλικά βρίσκονται αναρτημένα σε διάφορες ηλεκτρονικές διευθύνσεις, όπως στην διεύθυνση http://www.mindserpent.com/American_History/books/Crookes/researches/contents.htm  με τίτλο «Researches into the Phenomena of Spiritualism».
Στο βιογραφικό σημείωμα για τον Sir William Crookes που παραθέτει ο κ. Δανέζης (σ. 32-33) παρατηρήσαμε ότι δεν αναφέρεται το γεγονός ότι ο επιστήμονας αυτός ήταν εξέχων μέλος της διεθνούς σέχτας «Θεοσοφική Εταιρεία», αλλά και άλλων σεχτών της «βικτωριανής» εκείνης εποχής όπου τα μέντιουμ έκαναν «χρυσές δουλειές».
Σε κάθε περίπτωση είναι ανώφελο να μπλέξει κανείς σε μια αντιπαράθεση με «θεοσοφίες», με αφηγήματα  του λεγόμενου «πνευματισμού» και να αναλυθούν περαιτέρω τα όσα αναφέρονται στα κείμενα του θεοσοφιστή Sir Crookes.
Σύμφωνα με τον κ. Δανέζη ο Crookes απεχθανόταν τον θεολογικό μυστικισμό (σ. 33). Αν αυτό είναι αλήθεια γιατί  ο επιστήμονας  αυτός  κατέληξε  μέλος μιας  μυστικιστικής σέχτας όπως της «Θεοσοφικής Εταιρείας» και έρμαιο των μέντιουμ;
Γιατί άραγε αυτό το σημαντικό στοιχείο της βιογραφίας του διέλαθε της προσοχής του κ. Δανέζη;  Αλήθεια τι είναι εκείνο που ωθεί κάποιον επιστήμονα να γίνει μέλος και υπηρέτης μιας σέχτας ανυπέρβλητων ανοητολογημάτων;  Μήπως η a priori πίστη σ’ αυτά ή μήπως η εξασφάλιση σχετικών προνομίων;
Επιπλέον, μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι στο βιβλίο του κ. Δανέζη, όπως και στην εκπομπή, δεν βρήκαμε καμία αναφορά στο ιστορικό πλαίσιο  της «βικτωριανής εποχής» όπου δήθεν εμφανιζόντουσαν, χάρις στην παρουσία των μέντιουμ περίεργα φαινόμενα. 
Ας δούμε την κατάταξη των φαινομένων αυτών σύμφωνα με την παραπάνω ελληνική έκδοση του βιβλίου του Sir Crookes 1939 (σ. 109-128):  «Κίνησις Βαρέων Σωμάτων μετ’ Επαφής, αλλ’ άνευ Ενσυνειδήτου συμβολή». «Τα Φαινόμενα των Επικρουστικών και Άλλων Συγγενών Ήχων». «Μεταβολή του Βάρους των Σωμάτων». «Κινήσεις Βαρέων Ουσιών Ευρισκομένων εις τινα Απόστασιν από του Διαμέσου». «Ύψωσις Τραπεζών και Καρεκλών ύπερθεν του Εδάφους, άνευ Επαφής». «Αιώρησις Ανθρωπίνων Όντων». «Κίνησις Διαφόρων Μικρών Αντικειμένων, άνευ Επαφής».«Φωτειναί Εκδηλώσεις». «Εμφάνισις Χειρών, είτε Φεγγοβόλων είτε Ορατών εις Σύνηθες Φως». «Άμεσος Γραφή». «Μορφαί και Όψεις Φασμάτων». «Ειδικές Περιπτώσεις, αι Οποίαι Φαίνονται να Εμφαίνουν την Επέμβασιν Αλοτρίου Νου». «Διάφορα Φαινόμενα Πολυπλώκου Φύσεως».
Η παραπάνω κατάταξη μεταφέρεται (επαναλαμβάνεται στο βιβλίο του κ. Δανέζη βεβαίως σε δημοτική γλώσσα: «Κίνηση βαρέων σωμάτων με επαφή, αλλά χωρίς ενσυνείδητη συμβολή. Φαινόμενα ήχων κρούσης και παρομοίων. Μεταβολή του βάρους των σωμάτων. Κινήσεις βαρέων υλικών ευρισκομένων σε απόσταση από τον Διάμεσο.  Ανύψωση τραπεζιών και καρεκλών πάνω από το έδαφος χωρίς επαφή. Αιώρηση ανθρώπων. Κίνηση μικρών αντικειμένων χωρίς επαφή. Φωτεινά φαινόμενα.  Εμφάνιση χεριών άλλοτε φωτεινών και άλλοτε ορατών από συνηθισμένου φως. Άμεσο γράψιμο. Μορφές και εμφανίσεις φαντασμάτων. Ειδικές περιπτώσεις που φαίνεται να δείχνουν την επέμβαση κάποιου Νού.  Διάφορα πολύπλοκα φαινόμενα». 
Μάλιστα σύμφωνα με τον κ. Δανέζη, ο Sir Crookes «Με γνήσιο επιστημονικό πνεύμα ταξινομεί τα φυσικά φαινόμενα πάνω στα οποία πειραματίστηκε» (σ.169).
Δεν είναι οξύμωρο το γεγονός ότι ένας καθηγητής του τμήματος Φυσικής του ΕΚΠΑ θεωρεί φυσικά τα παραπάνω φαινόμενα του Sir Crookes, ακόμα και τις «Μορφές και εμφανίσεις φαντασμάτων»; 
Επιπλέον, με έκπληξη διαπιστώσανε ότι ο κ. Δανέζης δεν παραθέτει επιστημονική βιβλιογραφία της εποχής εκείνης ή μεταγενέστερης,  σχετικής με τα πειράματα του Sir Crookes ή τις όποιες υποκειμενικές απόψεις του.
Ο  κ. Δανέζης, στις σελίδες  268-270, με τις «προσωπικές σκέψεις» του, ισχυρίζεται τα εξής:
«Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε δύο νέα, πειραματικά αποδεικνυόμενα δεδομένα.  Το πρώτο δεδομένο είναι ότι ο άνθρωπος είναι δέκτης και επεξεργαστής ενεργειακών σημάτων τα οποία μετασχηματίζει σε υλική πραγματικότητα, και δεύτερον, ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει τη δυνατότητα, μέσω της σκέψης, να εκπέμπει σήματα ικανά να επικοινωνούν με μηχανικές κατασκευές και να τις κινούν.
»Τα δύο προηγούμενα γεγονότα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η επικοινωνία μέσω της σκέψης μεταξύ των ανθρώπων δεν είναι μια μεταφυσική, φιλοσοφική ή θεολογική ενόραση αλλά μια υπαρκτή επιστημονική πραγματικότητα.
»Μέσο της σκέψης ο άνθρωπος επικοινωνεί με μεταλλικά αντικείμενα και μπορεί να επικοινωνήσει με έναν άλλο εγκέφαλο, ο οποίος αποδεδειγμένα μπορεί να λαμβάνει και να επεξεργάζεται ενεργειακά σήματα. Μια τέτοια όμως δυνατότητα επαναφέρει στο προσκήνιο το μεταφυσικό μέχρι πρότινος φαινόμενο της “τηλεπάθειας” (…) Είναι δυνατόν να «νιώσουμε» τις επιθυμίες κάποιου, να καταλάβουμε τη στεναχώρια ή τη χαρά του, να «δούμε» τον κίνδυνο που μπορεί να αντιμετωπίζει χωρίς να μιλήσουμε μαζί του, ακόμα κι αν βρίσκεται εκατοντάδες μίλια μακριά μας; Η απάντηση είναι “ναι”, αρκεί να αγαπιόμαστε δυνατά και αληθινά (…) Είμαστε ό,τι σκεφτόμαστε, γι αυτό ας βελτιώσουμε την ποιότητά της σκέψης μας για να βελτιωθεί το μελλοντικό υλικό matrix της ζωής μας (…) Ζούμε τις οδύνες του τοκετού της γέννησης του Νέου αυτού Πολιτιστικού Ρεύματος. Ας το καλωσορίσουμε μέσα από την κατανόηση μιας νέας επιστημονικής γνώσης και ας το προστατέψουμε».
Είναι ενδιαφέρουσα η συσχέτισης «Νέου Πολιτισμού» , της «τηλεπάθειας», της «ορθοδοξίας» κ.λπ.  όπως και  τα  όσα αναγράφονται στο άρθρο-διακήρυξη στο περιοδικό  μεταφυσικού ενδιαφέροντος «Άβατον» (τ. 84, Σεπτέμβριος 2008) ότι «Η σύγχρονη αστροφυσική ακυρώνει το φαινόμενο του θανάτου» το οποίο αναδημοσιεύουν διάφορες σελίδες όπως η «Ελλήνων Εκκλησία – Το ιστολόγιο των ελεύθερων εν Χριστώ Ελλήνων Ορθοδόξων Πολιτιών –αυστηρώς ακατάλληλο για ελληνόφοβους και αχρίστους» [βλ. http://elekklesia.blogspot.com/2013/12/blog-post_2313.html].
Εκεί γίνεται λόγος για «δυνατότητα αυξομειώσεως της διάστασης χρόνος που εγκλείουμε αοράτως μέσα μας», παιδαριώδεις αντιεπιστημονικές και μηχανιστικές υποθέσεις του τύπου «εάν συναρτήσουμε τον υλικό θάνατο με την αισθητή εξαφάνιση της ύλης» ή εντυπωσιακές διατυπώσεις κενού περιεχομένου όπως «Η έννοια της γέννησης, της εμφάνισης δηλαδή μιας υλικής πραγματικότητας από το αισθητό τίποτα».
Ο καθηγητής αυτός ενώ από την μια αναφέρει ότι «το μόνο πραγματικό μέσα στο σύμπαν είναι το χωροχρονικό συνεχές το οποίο είναι άτμητο και αδιαίρετο» ως εκ θαύματος στην συνέχεια υποστηρίζει ότι: «Η αισθητή, λοιπόν, ύλη είναι καμπυλωμένος χώρος τριών διαστάσεων προς την διάσταση χρόνος».  
Σε αυτό το σημείο για να εμπλουτίσουμε την κριτική μας και να κατανοήσουμε καλύτερα τα παραπάνω θα ήταν γόνιμο να παραθέσουμε ορισμένες θεολογικές αντιλήψεις των ομότιμων καθηγητών αστροφυσικής του ΕΚΠΑ κ.κ.  Δανέζη και Θεοδοσίου ως συνέχεια όσων καταγράψαμε στο προηγούμενο  άρθρο μας [βλ. ο Μάνος Δανέζης και ο “νέος πολιτισμός”», alfavita.gr]. 
1. Είναι άκρως αντιεπιστημονικά όσα παρατίθενται στο μικρό βιβλίο  των κ.κ.  Μ.  Δανέζη και Στ. Θεοδοσίου με τίτλο «Αστρολογία, Θρησκεία ή Επιστήμη» [Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα, 1994].
Οι δυο συγγραφείς, τότε, σύμφωνα με το βιογραφικό τους, 34 χρονών, ξεκαθάρισαν «εκ βαθέων» ότι είναι «μεγαλωμένοι με τα νάματα της ορθοδοξίας» (σ. 10).
Στο τελευταίο κεφάλαιο με τίτλο «Μια προσωπική έκληση» (σσ. 55-58), απευθυνόμενοι «σ᾿ ἐκείνους τοὺς καταρτισμένους ἐπιστημονικὰ μελετητές, τοὺς ἕτοιμους νὰ ξεπεράσουν λογικὲς ἀρχὲς καὶ ἐπιστημονικὰ δόγματα. Ἐκείνους ποὺ μέσα στὰ σκοτεινὰ μονοπάτια τῆς Ἀστρολογίας καὶ τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ ἀναζητοῦν τὸ φῶς νέων γνώσεων πάνω στὰ πεδία τοῦ φυσικοῦ καὶ ψυχικοῦ κόσμου» τους καλούν να επιστρέφουν στο Θεό: «Πιστεύοντας βαθειὰ στὴν ἀλήθεια τῆς ἀρχῆς «ἐρεύνα καὶ πίστευε», ἀργὰ ἢ γρήγορα ἔχεις ἐλπίδες νὰ ὁδηγηθεῖς στὴν ἀλήθεια τοῦ κόσμου σου, μόνο ἂν κατανοήσεις τὴν περιορισμένη φύση τοῦ ἀνθρώπινου μυαλοῦ, τὴν ἀπεραντοσύνη τῆς γνώσης, ἀλλὰ καὶ τὴ γαλήνη ποὺ προσφέρει ἡ μυστικὴ δύναμη τῆς ἀποδοχῆς τῆς ὑπέρλογης ὕπαρξης τοῦ Θεοῦ.
»Καὶ κάτι ἀκόμα. Ποτὲ μὴν ἐκβιάζεις, φίλε μας, τὸν ἐρχομὸ τῆς γνώσης. Ποτὲ μὴ τὴν κυνηγᾶς μὲ τὴν αἴσθηση τοῦ κατακτητῆ. Ἡ γνώση δὲν κατακτιέται. Συμφιλιώνεται μόνο μαζί σου καὶ σοῦ ἀποκαλύπτει τὶς ἀπόκρυφες πτυχές της, μόνο ὅταν εἶναι σίγουρη πὼς δὲν θὰ τὴν ἐκμεταλλευτεῖς, πὼς δὲν θὰ σταθεῖς καιροσκόπος καὶ φιλόδοξος τρυγητής της. Μάζευέ την κομμάτι - κομμάτι μὲ ἀγάπη καὶ πάθος. Μὴ παραπετᾶς καὶ μὴν ἀγνοεῖς τὰ κομμάτια της, ποὺ σήμερα δὲν καταλαβαίνεις τὴν ἀξία τους, τὰ κομμάτια ποὺ δὲν σὲ συμφέρει νὰ τὰ βρεῖς καὶ γι᾿ αὐτὸ τὰ προσπερνᾶς κάνοντας πὼς δὲν τ᾿ ἀναγνωρίζεις. Μὴ βιάζεσαι, περπατώντας τὰ μοναχικὰ μονοπάτια τῆς ἀπόλυτης γνώσης.
»Μὴ δειλιάζοντας μπροστὰ στὶς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες καὶ πόνους, ὁ χρόνος τῆς ἄσκησης κάποτε θὰ συμπληρωθεῖ καὶ τότε μέσα σὲ μιὰ καὶ μόνη στιγμή, θὰ νιώσεις νὰ κατακλύζει κάθε πόρο τῆς φθαρτῆς σου ὕπαρξης, ἡ δύναμη τῆς αἰώνιας ἕνωσής σου μὲ τὴν ὑπέρτατη γνώση τοῦ Θεοῦ - Δημιουργοῦ σου. Τὰ κομματάκια τῆς γνώσης ποὺ μὲ τόση ἀγάπη καὶ ὑπομονὴ θὰ ἔχεις μαζέψει διασχίζοντας τὸν ἔρημο κόσμο σου, θὰ ἔχουν βρεῖ τὴ σωστή τους θέση στὸ πὰζλ τῆς ψυχῆς σου. Τότε, τὸ σῶμα σου, οἱ περιορισμένες δυνατότητες τῶν αἰσθήσεών σου, δὲν θὰ εἶναι πιὰ ἡ πηγὴ τῆς ἀδυναμίας σου νὰ ταξιδέψεις πρὸς τὴ γνώση τοῦ κόσμου, παρὰ ἡ εὐτυχισμένη δυνατότητα ποὺ σοῦ ἔχει δοθεῖ, νὰ μπορεῖς νὰ βιώσεις ἀξιοθαύμαστες ἐκδηλώσεις τῆς ψυχῆς σου».
Οι καθηγητές φυσικών επιστημών, απευθυνόμενοι «σ᾿ ἐκείνους ποὺ ἀναζητοῦν στὴν Ἀστρολογία τὴ γαλήνη καὶ ἀσφάλεια ποὺ τοὺς ἀρνεῖται ἡ κλονισμένη κοινωνία μας», τους εκλιπαρούν:
«Φίλε μας, κατανοοῦμε τὴν κοινωνική, ψυχικὴ καὶ συναισθηματικὴ ἀναγκαιότητα ποὺ σὲ ὁδηγεῖ στὰ σκοτεινὰ μονοπάτια ποὺ διάλεξες. Γνώριζε ὅμως ὅτι κανεὶς δὲν πρέπει νὰ παίζει μὲ τὴ φωτιά, ἂν δὲν γνωρίζει αὐτὸς ὁ ἴδιος πῶς νὰ τὴ σβήνει. Μὴν ἀναζητᾶς τὴ λύση τῶν προβλημάτων σου στὰ πλαίσια μιᾶς φυσικῆς γνώσης ποὺ δὲν μπορεῖς νὰ κατανοήσεις!
»Ὑπάρχει, ἑκτὸς τῆς γνώσης, κι ἕνας ἄλλος πιὸ σίγουρος δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ στὴ λύτρωση. Ὁ δρόμος τῆς πίστης στὸ Θεό. Ἡ ψυχικὴ καὶ συναισθηματικὴ ἀσφάλεια καὶ γαλήνη ποὺ ἀναζητοῦμε ἀπεγνωσμένα, δὲν βρίσκεται χαμένη μέσα στὴν ἄκριτη ἀποδοχὴ τῆς μαντείας τῶν μακρινῶν ἄστρων καὶ τοῦ ἀπόμακρου ζῳδιακοῦ τῶν σκοταδιστῶν τοῦ Μεσαίωνα!
»Τὸν ἀναζητούμενο χαμένο παράδεισο τῆς παιδικῆς μας ἀθῳότητας, μποροῦμε νὰ τὸν ἀνακαλύψουμε πολὺ κοντά μας, βαθειὰ μέσα μας, ἂν ἀκολουθήσουμε τὸν δρόμο τῆς ἀναζήτησης τῆς πίστης πρὸς τὸν Θεὸ μέσα ποὺ ὑπάρχει καὶ γύρω μας. Τὴν πίστη αὐτὴ ποὺ μποροῦμε ν᾿ ἀντλήσουμε μονάχα ἀπὸ Αὐτὸν καὶ μόνο μέσῳ Αὐτοῦ!».
2. Στο άρθρο «Χριστιανισμός σε κρίση» [βλ. «Ο χριστιανισμός σε κρίση από  τον Δρ. Μάνο Δανέζη» [Βλ. «YPERNOISIS»,  https://www.ypernoisis.gr/sciences/epistimi-kai-pnevmatikotita/123-epistimi-pnevmatikotita/1346-o-xristianismos-se-krisi-apo-ton-dr-mano-danezi]  ορίζεται το «κυρίαρχο αίτημα των καιρών»! 
Σύμφωνα λοιπόν με τον κ. Δανέζη «Το κυρίαρχο αίτημα των καιρών είναι μια ευρύτατη αποκάθαρση του Χριστιανικού Δόγματος και των Χριστιανικών διοικητικών δομών από όλα εκείνα τα στοιχεία που το νόθευσαν, το διέσυραν και το εξευτέλισαν σε ένα τέτοιο επίπεδο, που μόνο το όνομα Χριστιανισμός παραπέμπει πλέον στον ιδρυτή αυτής της Θρησκείας», και εισηγείται την «κάθαρση» του Χριστιανισμού: «Μια τέτοια “κάθαρση” είναι αναγκαία προϋπόθεση μιας ευρύτερης πολιτισμικής αναμόρφωσης, εφόσον θα επιδράσει θετικά τόσο στο επίπεδο της φιλοσοφικής και ηθικής συγκρότησης της επιστήμης, όσο και στο επίπεδο της εγκαθίδρυσης νέων κοινωνικών θεσμών και διοικητικών πρακτικών».
Ο κ. Δανέζης πιστεύοντας ότι  ο Χριστός έθεσε τις «βάσεις ενός πολιτισμικού οικουμενισμού απόλυτα ταυτισμένου με τις πιο προωθημένες θέσεις της ελληνικής φιλοσοφικής σκέψης» και ισχυριζόμενος ότι «οι θρησκευτικές δομές του επικρατήσαντος Δυτικού χριστιανισμού αποδέχτηκαν το ότι ο Χριστιανισμός αποτελούσε μια απλή συνέχεια του Ιουδαϊσμού, με εκπληρωμένη την προφητεία περί ελεύσεως του Μεσσία» διακηρύττει «την επιστροφή στο πρωταρχικό “δόγμα του Χριστού”»!  
«Όπως γίνεται φανερό – συνεχίζει - το ζητούμενο δεν είναι ο αποχριστιανισμός της κοινωνίας αλλά η επιστροφή του Χριστιανισμού στον κληρικολαϊκό χαρακτήρα του εγκαταλείποντας την υστερόβουλη δομή την οποία επέβαλαν οι βάρβαροι αντιβασιλείς την περίοδο του Όθωνα» και παραπέμπει σε άρθρο του κ. Β. Μπακούρου στο περιοδικό «Τρίτο Μάτι», που φαίνεται να είναι ένα περιοδικό μυστικιστής και συνωμοσιολογικής προσέγγισης.
3. Ο κ. Θεοδοσίου, στις 10/5/2017, έδωσε διάλεξη με τίτλο «Ορθοδοξία και Φυσικές επιστήμες: βίοι παράλληλοι» στο πλαίσιο της ημερίδας «Ορθοδοξία και Φυσικές Επιστήμες» του Αριστοτέλειου Εκπαιδευτηρίου, υπό τη σκέψη της ιεράς μητροπόλεως Κορινθίας που πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο Κορίνθου.
Ο κ. Θεοδοσίου έκλεισε την περίπου 17λεπτη ομιλία του ως εξής (μετά το 15:17 του βίντεο): «Έτσι κι αλλιώς ο Θεός είναι εκτός των ορίων της επιστήμης. Ο Θεός φανερώνεται. Δεν υπολογίζεται, ούτε με εξισώσεις, ούτε με θεωρίες. Οπότε η ενασχόληση των επιστημών με το θεϊκό, πιθανότατα εκτός από επικίνδυνη είναι ταυτόχρονα και άγονη. Απ’ ότι φαίνεται όλη η ανάλυσή μας αναφέρεται στην Δυτική Εκκλησία, τον καθολικισμό και τον προτεσταντισμό. Η ορθοδοξία, όπως άλλωστε αναφέρει ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής, ο κύριος Φίλιας,  δεν έχει εμπλακεί σε αυτήν την αντιπαλότητα. Κοιτάξτε, από τον «Εφημέριο» τεύχος 7, 2009, “στην ορθόδοξη παράδοση της Ανατολικής Εκκλησίας δεν μπορούν να αναπτυχθούν  οι διό ακρότητες που χαρακτηρίζουν τη θεώρηση των Λειτουργημάτων στην Δυτική Χριστιανική παράδοση, τον κληρικαλισμό του ρωμαιοκαθολικισμού και τη λαοκρατία των  προτεσταντικών ομολογιών. Η ορθοδοξία δεν γνώρισε ποτέ καταστάσεις όπως εκείνη του μεσαιωνικού  χριστιανισμού, όταν η είσοδος στις τάξεις του κλήρου εθεωρείτο αντίστοιχη σημασίας με την είσοδο στο μηχανισμό της κρατικής εξουσίας. Άρα αυτοί ήταν κράτος και όχι η εκκλησία”». 
Η διάλεξη βιντεοσκόπησε από την θεολογική Πύλη «Πεμπτουσία», [βλ. «Ορθοδοξία και Φυσικές Επιστήμες: Βίοι Παράλληλοι - Κόρινθος, 10.05.2017», ανάρτηση 13/6/2017, κανάλι «Στράτος Θεοδοσίου» https://www.youtube.com/watch?v=65xaG6G46ew&feature=youtu.be].   
4. Το να ξεφυλλίζει κάποιος παλιά περιοδικά της δεξιάς βλέπει διατυπωμένες επόψεις  ενός υπερβάλλοντος ζήλου, εθνικισμού, γραφικότητας, προγονολατρίας και εχθρότητας απέναντι στον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό αλλά και άλλες απόψεις «θεολογούντων», «αρχαιολογούντων» και «βυζαντινολογούντων».
Για παράδειγμα στο περιοδικό «Δαυλός» που εκδιδόταν από το 1981 έως το 2008 διαβάσαμε ανάμεσα σε άλλα ότι οι αρχαίοι έλληνες είχαν διαστημόπλοια και έφτιαχναν Ατλαντίδες, ότι η ελληνική γλώσσα είναι η γενεσιουργός αιτία του έναρθρου λόγου και άλλα πολλά φληναφήματα.
Ξεφυλλίζοντας, λοιπόν, τα διάφορα παλιά τεύχη του περιοδικού αυτού μπορεί κάποιος να βρει, μεταξύ άλλων, άρθρα του κ. Κωνσταντίνου Πλεύρη «ανθρώπου που θεωρείται – όχι άδικα –γκουρού του ελληνικού νεοναζισμού» [βλ. Δημήτρης Ψαράς, Άδωνις Γεωργιάδης – Η ακροδεξιά με το χαμογελαστό πρόσωπο, ειδικό ένθετο της Εφημερίδας των Συντακτών, 2018, σ. 5] ή του θεωρητικού της χούντας μακαρίτη κ. Γ. Γεωργαλά και άλλων «αρχαιολατρών».
Το γεγονός ότι πέσαμε και πάνω σε μια παλιά συνέντευξη του αστροφυσικού κ. Μάνου Δανέζη σε ένα τέτοιο περιοδικό δεν μας ξένισε (βλ. ΔΑΥΛΟΣ, τ. 2015, Νοέμβριος 1999).
Ο κ. Δανέζης στην συνέντευξή του στην τότε συνεργάτιδα του περιοδικού κ.  Νάνσυ Μπίσκα, αναφέρεται στον άρχοντα της μεταφυσικής Πλάτωνα: «Ο μη αντιληπτός στις αισθήσεις μας αλλά υπαρκτός κόσμος των ιδεών του Πλάτωνα και η θεωρία της απεικόνισης τους στις υλικές αισθητές μορφές, μη έχοντας τότε καμία επιστημονική στήριξη και τεκμηρίωση, έγινε εύκολα λεία της Αριστοτελικής πρακτικής σκέψης. Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει και μάλλον ο Πλατωνισμός παίρνει μία πανηγυρική ρεβάνς»!  Στο ίδιο τεύχος του περιοδικού διαβάσαμε και ένα άρθρο υπονόμευσης της «Γιορτής του Πολυτεχνείου».
Ο κ. Δανέζης  στην θεολογική διαδικτυακή Πύλη «Πεμπτουσία» και στο άρθρο του «Ησυχασμός και μοντέρνα επιστήμη: ένας απαραίτητος διάλογος που όπως λείπει», στις 1/12/2017,  δίπλα στον Πλάτωνα βάζει την Ορθοδοξία και υποστηρίζει μεταξύ άλλων τα εξής: «Όπως γίνεται φανερό το ιδεαλιστικό πολιτισμικό ρεύμα του κόσμου των Πλατωνικών ιδεών και της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης αναγεννάτε μέσα από την θεμελίωση της σύγχρονης επιστημονικής σκέψης… οι θεολόγοι θα πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Πατέρων της Χριστιανικής Εκκλησίας και να γίνουν και οι ίδιοι άριστοι γνώστες των Θετικών Επιστημών της περιόδου τους» [βλ. http://www.pemptousia.gr/2017/12/176950/].
5. Οι  κ.κ. Δανέζης και Θεοδοσίου στην εισαγωγή του βιβλίου τους «Η κοσμολογία της νόησης – Εισαγωγή στην Κοσμολογία» [εκδόσεις Δίαυλος, Αθήνα, 2003]  ξεδίπλωσαν μία καταπληκτική και ολότελα νομίζουμε αποκρυφιστική θέση περί ψυχής και νόησης του Σύμπαντος.
Στον πρόλογο (σ. 25, 26) υποστηρίζουν ότι «Το Σύμπαν δεν είναι μηχανιστικό κατασκεύασμα. Έχει ψυχή και νόηση όπως ακριβώς και ο Άνθρωπος και μας αποκαλύπτεται στο μέτρο των δυνατοτήτων μας. Για όσους χρησιμοποιούν μόνο τις ανεπαρκείς ανθρώπινες αισθήσεις και τα όργανα που τις ενισχύουν, αποκαλύπτει μια εντυπωσιακά «μαγική», συγχρόνως όμως και ψεύτικη εικόνα. Είναι η εικόνα του ορατού και παρατηρήσιμου Σύμπαντος που έχουμε την αίσθηση πως μας περιβάλλει. Η εικόνα αυτή όμως δε αποτελεί παρά μια παραμορφωμένη και στρεβλή σκιά ενός απειροελάχιστου μέρους των ιδιοτήτων αυτού που στην πραγματικότητα είναι το Σύμπαν (…)Το αληθινό Σύμπαν γεννήθηκε από κάτι που προϋπήρχε, ασχέτως αν αυτό δεν αναφέρεται σε θεολογικά κείμενα και δεν εξυπηρετεί δογματικές και κοινωνικές αγκυλώσεις (..) Η σύγχρονη Κοσμολογία δεν είναι πλέον η επιστήμη της απλής διερεύνησης της αισθητής μορφής αλλά ουσιαστικά της ψυχής του Σύμπαντος».
6. Το 2011, κατόπιν πρωτοβουλίας του  κ. Ρόμπερτ Νατζέμυ της «Αρμονικής Ζωής» [βλ. ενδεικτικά  το βίντεο διανοητικής παράλυσης: «Αυτοθεραπεία με Ασκήσεις Γιόγκα», κανάλι  HliasRobertNajemy, 8/6/2014,  https://www.youtube.com/watch?v=9p2GXu0rp-c], οι εκδόσεις της «Ολιστικής Αρμονίας»,  εξέδωσαν το βιβλίο: «Θεός και Άνθρωπος- Φιλοσοφικές Θέσεις».
Πρόκειται για μία συλλογική δημιουργία «μυστικιστών» «πνευματιστών», «ακτιβιστών του πνεύματος», «θεραπευτών». Ανάμεσά τους  φιγουράρει και η κ. Ασπασία Παπαδομιχελάκη που στη σ. 219 αναφέρεται ως «Υπεύθυνη του Θεοσοφικού Κινήματος- Αθήνα ULT. Κύρια δραστηριότητά της ήταν και είναι η διάδοση της εσωτερικής διδασκαλίας όπως παρουσιάστηκε από τη σύγχρονη Θεοσοφία» (βλ. στη συνέχεια).
Στο κείμενό της «Κάρμα: Ο Νόμος της Ηθικής Αιτιότητας» (σ. 171-190) διαβάζουμε τις εξής μωρολογίες: «Ένα από τα αξιώματα της αρχαίας σοφίας είναι ότι υπάρχει ένα Θείο Σχέδιο που κυβερνάται από θεμελιώδεις νόμου οι οποίοι εξακολουθούν να λειτουργούν όσο το σύμπαν είναι σε εκδήλωση. Ένας από αυτούς τους νόμους είναι ο νόμος του Κάρμα. Ονομάζεται επίσης νόμος της Αιτία και του Αποτελέσματος, της Προσαρμογής, της Αρμονίας και της Ηθικής αντίστασης. Η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ τον προσδιορίζει ως το ύψιστο νόμο του Σύμπαντος, την πηγή, την προέλευση και τη βάση όλων των άλλων νόμων (…) Κατά τον Θείο νομοθέτη, Δικαιοσύνη είναι η ισορροπία ανάμεσα στην αιτία και το αποτέλεσμά της (…) Όταν η Θεότητα εξέρχεται στη διαδικασία της ετερογένειας ή του γίγνεσθαι, τότε επέρχεται δυσαρμονία και ανισσοροπία (…) Όπως έσπειρε, έτσι θα θερίσει. Η Μετενσάρκωση θα φέρει ολόγυρα του όλα εκείνα τα άλλα Εγώ που έχουν υποφέρει, άμεσα ή έμμεσα, εξαιτίας του ή έχουν ευεργετηθεί απ’ αυτό (…) Το μετενσαρκωμένο Εγώ μας ήταν ένας Θεός στην προέλευσή του, όπως και όλες οι πρωταρχικές απορροές της Μίας Άγνωστης Αρχής. Από την «έκπτωση του στην Ύλη», όμως, επειδή πρέπει να ενσαρκώνεται σε όλη τη διάρκεια του κύκλου διαδοχικά, από αρχής μέχρι τέλους, δεν είναι πια ένας ελεύθερος και ευτυχισμένος θεός, αλλά ένας φτωχός προσκυνητής που πορεύεται για να ξανακερδίσει αυτό που έχασε (…) Η δυστυχία κάθε έθνους ή φυλής είναι το άμεσο αποτέλεσμα των τάσεων του Εγώ που αποτελούν τη φυλή ή το έθνος…».
Ο κ. Δανέζης στο δικό του κείμενό «Η νέα πολιτισμική πραγματικότητα» (σ. 11-33),  μια παραλλαγή του άρθρου του «Επιστήμη και Νέος Πολιτισμός» που δημοσιεύτηκε στο μασονικό περιοδικό «Τεκτονικό Δελτίο Πυθαγόρας» (τ. 101/2011) της «Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος», μεταξύ άλλων, υποστηρίζει, ότι «Η ριζική αλλαγή των επιστημονικών ιδεών, αλλά και η αποδεικτική διαδικασία, απενοχοποιούν μια σειρά θεολογικών και μεταφυσικών ενοράσεων, οδηγώντας την κοινωνία μας σε ένα νέο πολιτισμικό μέλλον, τόσο στο επίπεδο της κοινωνικής δομής όσο και των θεολογικών δογμάτων. Σήμερα πλέον η επιστημονική γνώση αποτελεί ένα ισχυρό όπλο, προκειμένου να τεκμηριωθούν με τον καλλίτερο τρόπο πολλές εσωτεριστικές αλλά και θεολογικές θέσεις, οι οποίες λοιδορούνταν σκαιά ως μη επιστημονικές και έξω από τη λογική πραγματικότητα» [βλ. «Θεός και Άνθρωπος, Φιλοσοφικές θέσεις», Εκδόσεις Ολιστικής Αρμονίας, Αθήνα, 2011, σ. 12]. Με λίγα λόγια ο κ. Δανέζης παρουσιάζει την επιστήμη ως θεραπαινίδα της θεολογίας και του μυστικισμού.
Στις σελίδες 26-29 για την «Έννοια της Αυτογνωσίας»  αφηγείται ότι «Μερικά από τα θέματα που μπορούμε να επεξεργαστούμε, μέσω της νέας συμπαντικής λογικής μας, είναι η μεταφορά της γνώσης περί ψευδαίσθησης των αισθητών αντικειμένων στο επίπεδο του ανθρώπου και η θέση των αισθητών γεγονότων, μηδέ εξαιρουμένης της ίδιας της ύπαρξής μας, μέσα στα πλαίσια της συμπαντικής ολικότητας. Οι απαντήσεις πάνω  σε αυτά τα θέματα δεν μεταβάλλουν μόνο την ατομική συνείδηση του ανθρώπου, αλλά διαμορφώνουν συγχρόνως νέες θεολογικές και κοινωνικές απόψεις.
»Με λίγα λόγια, διαμορφώνουν τα πλαίσια ενός νέου πολιτιστικού ρεύματος. Σαν παραδείγματα αναφέρουμε το Χριστό, το Βούδα, τον Κρίσνα, το Μωάμεθ. Οι προσεγγίσεις τους πάνω σε όλα τα προηγούμενα θέματα δεν διαμόρφωσαν μόνο μια νέα θεολογική άποψη, αλλά, ανατρέποντας την μέχρι τότε κοινωνική συνείδηση, δημιούργησαν και νέα κοινωνικά συστήματα, Δημιούργησαν, δηλαδή, νέο πολιτισμικά δεδομένα». Καταλάβαμε! 
Φαίνεται ότι η σχέση των κ.κ.  Δανέζη και  Θεοδοσίου με μεταφυσικές, μυστικιστικές και κατά την εκκλησία της Ελλάδας «εξωχριστιανικές και παραθρησκευτικές ομάδες» [βλ. την κατάταξή τους από την Εκκλησία της Ελλάδας: http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/heresies/omades_outchrist.html] ξεκινάει από πολύ παλιά.
Σύμφωνα με την ηλεκτρονική διεύθυνση  http://www.esoterica.gr/prom_camp/kinisi_omadwn/kinisi_lifedeath.htm οι καθηγητές αυτοί υπήρξαν επίσημοι προσκεκλημένοι  στο « 13ο Πανελλήνιο Συμπόσιο» με θέμα «Το Μυστήριο της Ζωής και του Θανάτου», στις 27/1/2008, που οργάνωσε η «Κίνηση Φιλοσοφικών και Μεταφυσικών Ομάδων για Ελεύθερη Πνευματική Έκφραση» στην οποία συμμετείχαν οι ομάδες «Αρμονική Ζωή», «Επιστήμη της Πνευματικότητας», «Esoterica», «Θεοσοφικό Κίνημα», «ISKCON», «Κέντρο Μεταφυσικής Ενημέρωσης», «Κολλέγιο Μεταφυσικών Επιστημών», «Ομάδα Αυτογνωσίας», «Ομάδα Βέδικων Μελετών», «Ομακοείο Αθηνών», «Σχολή Χρυσού Ροδόσταυρου», «Τάγμα Κρίνου & Αετού».  Το ίδιο περίπου είχε συμβεί και στην Θεσσαλονίκη στις 12/10/2008 [βλ. http://autognosia.pblogs.gr/2008/09/320611.html].
Πάντως, από την άλλη μεριά, η «Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας» με ανακοίνωσή της κατήγγειλε το συμπόσιο που έλαβε χώρα τη  Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 στο Δημοτικό Κινηματοθέατρο «Μελίνα Μερκούρη με θέμα «Επιστήμη και Μεταφυσική – Νέα Κοινωνικά Μοντέλα» του «Κολλεγίου Μεταφυσικών Επιστημών»  ως «φορέα που προωθεί επικίνδυνες διδασκαλίες αποκρυφιστικού περιεχομένου και συνεπώς ασυμβίβαστες με την Ορθόδοξη πίστη» ισχυριζόμενη ότι οι ομιλητές «εντάσσονται στον χώρο των ανατολικοθρησκευτικών δοξασιών και των επικίνδυνων αποκρυφιστικών διδασκαλιών»  και αποτρέπει την παρουσία του κόσμου στο συμπόσιο, [βλ. διεύθυνση Ιερά Μητρόπολης Γλυφάδας, http://www.imglyfadas.gr/portal/gr/details.asp?cdPro={FF5A95D4-3E72-49A2-9037-5C841492F12C}]
Αναφορικά για τη διαμάχη  μεταξύ επίσημης ελλαδικής εκκλησίας και των «εξωχριστιανικών και παραθρησκευτικών ομάδων» δεν μας πέφτει καθόλου λόγος.
7. Ο κ. Δανέζης στο παραπάνω βιβλίο «Θεός και Άνθρωπος, Φιλοσοφικές θέσεις», επιτομή του μυστικισμού και αποκρυφισμού, σκιαγραφεί την στόχευσή του.
Στην παράγραφο «Πολιτισμός και βασικές έννοιες» (σελ. 13-14) ισχυρίζεται ότι «έχει ήδη συντελεστεί» η ανατροπή του εννοιολογικού περιεχομένου των εννοιών της ύλης (μάζας), ο χρόνος και ο χώρος (διάσταση)  και άρα και «Η αλλαγή της επιστημονικής αντίληψης για το τι είναι ύλη, χρόνος κι χώρος, αναγκάζει σε αναθεώρηση κάθε κοινωνικό σύστημα που έχει στηριχθεί στις παλαιότερες αυτές αντιλήψεις (Διαλεκτικός Υλισμός – Μαρξισμός –Κομμουνισμός), όπως και μια σειρά φιλοσοφικών συστημάτων, που επηρέασαν τη δομή και τη σκέψη του Δυτικού πολιτισμού (Υλισμός, Μηχανοκρατία κ.λπ.)». 
Ο κ. Δανέζης πέρα από τον στόχο του κατά του Μαρξισμού και του Κομμουνισμού λέει και τα εξής που μάλλον παραπέμπουν στην βικτωριανή εποχή και στη «θεοσοφία»: «Η ριζική αλλαγή την επιστημονικών ιδεών, αλλά και η αποδεικτική διαδικασία, απενοχοποιούν μια σειρά θεολογικών και μεταφυσικών ενοράσεων. Οδηγώντας την κοινωνία μας σε ένα πολιτισμικό μέλλον, τόσο στο επίπεδο της κοινωνικής δομής όσο και των θεολογικών δογμάτων» (σ. 22). Ποιες άραγε είναι αυτές οι «θεολογικές και μεταφυσικές ενοράσεις»; Μπορεί να υπάρχει γνώση χωρίς την μεσολάβηση της νόησης και των αισθήσεων;
8. Ο κ. Δανέζης, σε εκδήλωση της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς με την υποστήριξη του συλλόγου «Φίλοι Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς», στην αίθουσα εκδηλώσεων Εστίας Μητέρας Λιβαδειάς, το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018, έδωσε μαθήματα θρησκολογίας, «κοσμικής εξουσίας» και δεν παρέλειψε, για  νιοστή φορά, να διακηρύξει ότι «ο Δυτικός Πολιτισμός καταρρέει», ότι «ο Θεός είναι πανταχού παρών, άχρονος και αιώνιος» όπως  εξήγησαν οι Πατέρες της εκκλησίας, όπως είπε.  Οι χιλιάδες σελίδες των μεγάλων Πατέρων της εκκλησίας που έγραψαν την πατερική γραμματεία για «να του εξηγήσουν περί χρόνου», ήταν επιστήμονες της εποχής που «είχαν διδαχθεί στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών» (!) – εμείς πάντως γνωρίζουμε ότι το Πανεπιστήμιο των Αθηνών ιδρύθηκε το 1837 - και «όσα είπαν έχουν βεβαιωθεί σήμερα και πειραματικά από την σύγχρονη φυσική»!
Ο κ. Δανέζη ισχυρίζεται ότι το «φιλοσοφικό συστήματα του διαλεκτικού υλισμού» που πάνω του «δημιουργήθηκε μια μεγάλη κοινωνική φιλοσοφία, ο μαρξισμός, πιθανότατα αποδεκτός τότε» και πάνω του «γεννήθηκαν πολλά κοινωνικά και πολιτικά συστήματα» βασίζονται σε μια έννοια της ύλης που έχει τροποποιηθεί πειραματικά και δεν ισχύει πλέον! «Αν αλλάξει ο μαρξισμός  δεν θα αλλάξουν και τα κοινωνικά συστήματα που δημιουργήθηκαν;» αναρωτήθηκε [βλ. «Δρ. Mάνος Δανέζης-Οι αναγκαίες προϋποθέσεις γέννησης ενός Νέου Πολιτισμικού Ρεύματος Λιβαδειά 2018», κανάλι anemos, 28/2/2018, https://www.youtube.com/watch?v=DhCKI6aziVk]. 
Πάνω στο τελευταίο αυτό ζήτημα  αξίζει ο κόπος να παραθέσουμε ένα μικρό απόσπασμα από ένα  γράμμα κάποιου πολίτη στην εφημερίδα «Το Βήμα», 20/5/2015. Ο άνθρωπος αυτός άσκησε κριτική σε όσα είχε ακούσει σε μια ομιλία του κ. Δανέζη στην Λάρισα [βλ.«Για τη διάλεξη του καθηγητή αστροφυσικής κ. Μ. Δανέζη στη Λάρισα», Βήμα, 20/5/2015, http://www.tovima.gr/opinions/useropinions/article/?aid=705959]. «Αρνητική εντύπωση μου έκανε η αναφορά του κ. Δανέζη στο διαλεκτικό υλισμό, σαν μια θεωρία που έχει μείνει δεκαετίες πίσω ως προς τις επιστημονικές ανακαλύψεις, αναφέροντας τη ρήση του θεμελιωτή αυτής της θεωρίας Ένγκελς ότι “ο διαλεκτικός υλισμός με κάθε ανακάλυψη που αφήνει εποχή, ακόμη και στις φυσικές επιστήμες, είναι υποχρεωμένος ν’ αλλάζει μορφή”, πράγμα που είναι αλήθεια, αλλά η απλή αναφορά του όμως, αποπροσανατολίζει ως προς την ουσία του ζητήματος». 
9. Φαίνεται ότι ο «νέος Πολιτισμός» και το matrix περιδιαβαίνει με καμάρι τις πόρτες των μασονικών στοών και άλλων σεχτών όπως αμέσως θα εξηγήσουμε.
Οι τρείς καθηγητές αστροφυσικής: ο κ. Μάνος  Δανέζης, ο κ. Στράτος Θεοδοσίου και ο χρυσαυγίτης κ. Χρήστος Γούδης έχουν ορθογραφήσει στο «Τεκτονικό Δελτίο Πυθαγόρας» της μασονικής σέχτας «Μεγάλη Στοάς της Ελλάδος», για παράδειγμα: Μάνος Δανέζης, «Επιστήμη και Νέος Πολιτισμός» (τ. 101/2011, σ. 43-61), Στράτος Θεοδοσίου, «Η αναζήτηση ευφυούς ζωής στο σύμπαν» (τ. 102/2012,σ. 37-51), Χρίστος Γούδης «Το γνωστό άγνωστο σύμπαν» (τ. 102/2012,σ. 13-27).
Σύμφωνα μάλιστα με την ηλεκτρονική διεύθυνση της Στοάς έχουν δοθεί για λογαριασμό της και οι διαλέξεις:  Ο Κόσμος που Έρχεται (Δανέζης): [βλ. http://www.grandlodge.gr/o-kosmos-pou-erxetai-n-36.html].Το Σύμπαν η Ζωή και ο Άνθρωπος (Γούδης,  Θεοδοσίου κ.α.): [βλ. http://www.grandlodge.gr/to-sympan-i-zoi-kai-o-anthropos-n-51.html]. Επιστήμη και Σύγχρονος Πολιτισμός (Δανέζης, Θεοδοσίου): [βλ. http://www.grandlodge.gr/epistimi-kai-sygxronos-politismos-n-49.html].  
Σύμφωνα με την ηλεκτρονική διεύθυνση της Μεγάλης Μικτής Στοάς της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου η οποία τελεί υπό την αιγίδα του Διεθνούς Τεκτονικού Τάγματος “Δελφοί” και εργάζεται εις Δόξαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος «Την 18η Δεκεμβρίου 2010 έγινε ο εορτασμός του Χειμερινού Ηλιοστασίου, στον Συνεδριακό Χώρο του ξενοδοχείου Ιntercontınental. Κατά τον Εορτασμό τιμήθηκαν οι καθηγητές της Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μάνος Δανέζης και Στράτος Θεοδοσίου για την προσφορά τους στην κοινωνία. Επίσης διανεμήθηκε το τεύχος του ΚΟΡΥΜΒΟΥ έτους 2009 με αναμνηστικό σελιδοδείκτη» [βλ. http://mmste.gr/el/%CE%B5%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%85-2010/].
Για την έννοια του «Νέου Πολιτισμού» έχει ενδιαφερθεί και ο κ. Ευστάθιος  Λιακόπουλος ο οποίος έγραψε ένα σύντομο βιβλίο 124 σελίδων με τίτλο «Για ένα Νέο Πολιτισμό» [Αρχέτυπο, Αθήνα, 2011]. Σύμφωνα με τα αναγραφόμενα ο Λιακόπουλος «μετείχε ενεργά στην ανάταξη και τον εκσυγχρονισμό ορισμένων εσωτερικών συστημάτων όπως είναι ο Τεκτονισμός, οι Ροδόσταυροι και οι Ναϊτες Ιππότες με τους Νεωπλατωνικούς και κυρίως με τον Πρόκλο ενώ τελικά τον απόσπασε ο Θιβετανικός Βουδισμός». 
Ο χουντικός ιδρυτής της «Ελεύθερης Ώρας» Γρηγόρης Μιχαλόπουλος (1938-2013) που αποδείχθηκε  εκβιαστής και πα΄ρεμεινε για αρκετά χρόνια στη φυλακή, φρόντισε, το 1994, να παρουσιάσει  τον κ. Λιακόπουλο στο τηλεοπτικό κοινό διαμέσου του τηλεοπτικού καναλιού του ΤηλεΦώς [βλ. Συνέντευκη Μασόνου Στάθη Λιακόπουλου, ΤηλεΤώρα 1994, κανάλι megasifilippos, 19/11/2011, https://www.youtube.com/watch?v=J0KEYYwt1Ms&t=1837s].
Τις απόψεις του κ. Λιακόπουλου φρόντισε να ακουστούν και ο κ. Χαρδαβάλας στις παλιές τηλεοπτικές εκπομπές του,  τρέλας και μωρολογίας.
Μήπως λοιπόν όλα αυτά που στις μέρες μας μεταδίδονται μαζικά και τροφοδοτούν την λαϊκή φαντασία έχουν ως πολιτική στόχευση τη διαμόρφωση μια πλαστής συνείδησης;
Ο «νέος πολιτισμός» της Θεοσοφίας
Ο  κ. Δανέζης δεν έχει παραλείψει, εν είδει προφήτη, να διακηρύξει ότι «ο νέος Πολισμός» του θ’ αρχίσει από την Ελλάδα!» (Μετά από το 22:38 του βίντεο)  [βλ. «Μία Συζήτηση με τον Μάνο Δανέζη, κανάλι Damianflorabox, 14/5/2013,  https://www.youtube.com/watch?v=l5glrHpW4Vg].
Βεβαίως, το αφήγημα του «νέου Πολιτισμού» που δήθεν προκλήθηκε από τα νέα επιτεύγματα της επιστήμης, δεν τ’ ακούσαμε για πρώτη φορά από τον κ. Μάνο Δανέζη ή τον κ. Στάθη Λιακόπουλο. Πρόκειται για ένα παλιό πρόταγμα της θεοσοφικής μωρολογίας όπως αμέσως θα δείξουμε.
Η  Άννα Μπεζάντ (Annie Besant, 1847-1933), διάδοχος της Μπλαβάτσκυ στη προεδρεία της «Θεοσοφικής Εταιρείας»,  σε διάλεξή που έδωσε στην έδρα της Εταιρείας, πολύ πέρα από το Σουέζ, στο μακρινό Αντυάρ Μαντράς της Ινδίας [βλ. Άννα Μπεζάντ «Οι βασικοί νόμοι της θεοσοφίας», Θεοσοφική Ένωση, Αθήνα, 1959, μετάφραση από τα γαλλικά του Τιμ. Τ. Βρατσάνου, σ. 97-98] είπε και τα εξής: «Και τώρα που τελειώνουμε τούτο το κύκλο τις διαλέξεις, σχεδιάζω να σας μιλήσω σήμερα για τη ζωή του ανθρώπου, όχι μόνο στο φυσικό κόσμο αλλά και στους τρεις κόσμους όπου ζούμε (…)
»Είναι βεβαιωμένο πως ο υλισμός παρουσιάζεται πάντα όταν ένας πολιτισμός φτάσει στην αποκορύφωσή του, στην αποκορύφωση που έρχεται πριν την κατάπτωσή του. Φαίνεται γενικά ότι ο άνθρωπος με γερή ηθική δε σκέφτεται ποτέ να θεωρήσει τον εαυτό του σαν ον περιορισμένο σε μια μόνο φυσική ζωή, αλλά όταν το σώμα επικρατεί στο πνεύμα, όταν οι αισθήσεις επικρατούν στο λογικό, τότε ξεπετιέται ζωή πολυτέλειας και διαφθοράς και τότε ξαναγεννιέται η πίστη πως ο άνθρωπος δεν είν’ αθάνατος. 
»Πρέπει να πούμε ακόμα πως μέσα στην καρδιά του πολιτισμού που κατάντησε υλιστικός βρίσκεται το έμβρυο νέου πολιτισμού, του πολιτισμού που προτείνεται ν’ αντικαταστήσει εκείνον που έχει τάση να εξαφανιστεί.
»Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ακόμα και πριν ξεπέσει η δύναμή της, βουτήχτηκε στο ματεριαλισμό, ακριβώς όμως τότε, μέσα σε τούτη την αυτοκρατορία, την καταδικαζομένη σε κατάπτωση γεννήθηκε η νέα πίστη που λίγο αργότερα έγινε ο Χριστιανισμό.
»Κοιτάζοντας την ιστορία εύκολο είναι να ιδεί κανείς ότι πάντα, όταν οι λαοί αρχίζουν να χάνουν την πίστη τους στις πνευματικές αλήθειες, νέο ρεύμα ξεχύνεται από το πνευματικό βασίλειο, έτσι που το έμβρυο του νέου πολιτισμού σχηματίζεται μέσα στο σώμα του παλιού που πεθαίνει (…)
»Πολλά σημάδια μας κάνουνε τώρα να προβλέπουμε την αναγέννηση της θρησκείας σε κάθε τόπο. Άρχισαν κιόλας να δηλώνουνε κατηγορηματικά ότι ο άνθρωπος, εξόν από τη θρησκευτική άποψη έχει συνείδηση με πολύ μεγαλύτερη έκταση από κείνη πού ίσαμε σήμερα νόμιζαν πως είχε, ότι είναι συνδεδεμένος και με άλλους κόσμους εκόν από το φυσικό, ότι μόλο που ζει στη γη βρίσκεται σε επαφή με αόρατες σφαίρες, που οι σημερινές φυσικές αισθήσεις μας δεν μπορούν να τις αισθανθούνε». 
Τα πειράματα του Τανάγρα με τους διάμεσους (μέντιουμ)
Ο  στρατιωτικός αρχίατρος  ΆγγελοςΤανάγρας (1875 ή 1877 -1971),  καταγοητευμένος από τη διαμονή του και την παρακολούθηση των μελετών της «Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών του Λονδίνου», αμέσως μετά την συνταξιοδότησή του, ίδρυσε στην Αθήνα, το 1923, την αδελφική «Εταιρεία Ψυχικών Σπουδών» όπου έκανε φροντιστήρια τηλεπάθειας στα μέντιουμ.  Ήταν τόσο μεγάλη η επιρροή της ώστε το 1929 εισήχθη στο Πανεπιστήμιο το μάθημα της πειραματικής τηλεπάθειας με καθηγητή το Βορέα, μέλος του Δ.Σ. της.
O Τανάγρας κατάφερε να συγκροτήσει γύρω από την Εταιρεία μεγάλο μέρος της αστικής πανεπιστημιακής και υπαλληλικής «αφρόκρεμας» της Αθηναϊκής κοινωνίας και ευτύχησε να έχει ως βοηθό του και μέγα ευεργέτη την Αλεξάνδρα Χωρέμη Μπενάκη, της γνωστής πάμπλουτης φαμίλιας. Πρόκειται για μια εποχή που αρκετοί, κυρίες και κύριοι, της υψηλής κοινωνίας περνούσαν  τον καιρό τους, δαμάζοντας  την ανία τους με τις μεταφυσικές ανησυχίες τους και το λεγόμενο πνευματισμό. 
Ας αναφερθούμε λοιπόν σε μια παλαιότερη εγχώρια «απόδειξη» της τηλεπάθειας. Ξεφυλλίζοντας το ένθετο περιοδικό «Φαινόμενα» [τ. 83, 9/6/2012] της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» «πέσαμε» πάνω σε ένα άρθρο διακοσμημένο με φωτογραφίες μέντιουμ, μίας κυρίας που αιωρείται σε ένα δωμάτιο, και  στο οποίο παρατίθενται άρθρο Τανάγρα από το τρίτο τεύχος του εντύπου της Εταιρείας, «Ψυχικαί Ερευναι», που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1925». 
Ας μεταφέρουμε εδώ ορισμένα αποσπάσματα: «Η μεταβίβασις της σκέψεως ην διεξήλθομεν, αποτελεί ως είπομεν την πειραματικήν μορφήν του φαινομένου της τηλεπαθείας.
»Η τηλεπάθεια όμως εν τη ζωή διενεργείται αυθορμήτως υπό διαφόρους μορφάς, ίσως αναλόγως της ιδιοσυγκρασίας και της κατά την στιγμήν αυτήν καταστάσεως των συγκοινωνούντων, είτε αναλόγως άλλων συνθηκών ατελώς σπουδασμένων μέχρι τούδε (…)
»Άλλοτε πάλιν θραύονται ή ραγίζονται κάτοπτρα ή άλλου είδους υαλικά (η εξαιρετική αυτή συχνότης της εκδηλώσεως εις τα υαλικά ν’ αποτελή άραγε οδόν ευκολωτέρας ενεργείας ή μείζονος αντιστάσεως ίσως αναγκαίας προς παραγωγήν του φαινομένου;), ηλεκτρικοί λαμπτήρες ανάπτουν αυτομάτως ή ανοίγονται αυτομάτως παράθυρα και θύραι στερεώς κλειδωμέναι (ίδε φαινόμ. δος Κωβαίου). Τουτέστι φαινόμενα όμοια προς τα παρατηρούμενα εις τα «στοιχειωμένα σπίτια» (…)
»Πάντως της τυπικής τηλεπαθείας αποτελούσης σήμερον φαινόμενον εντελώς αποδεδειγμένον και διά της πειραµατικής ακόµη μεταβιβάσεως της σκέψεως από των πειραμάτων του Charcot εν τω Σαλπετριέρη σημασίαν διά την περαιτέρω έρευναν έχουν κυρίως μόνον αι ανεξήγητοι επιστημονικώς μορφαί της».
Ο Τανάγρας, σε βαθιά γεράματα, λίγο πριν πεθάνει, έγραψε ένα γράμμα μάλλον με  ψυχοπαθολογικές προεκτάσεις, το οποίο κατέληγε ως εξής:  «Όσοι με αγαπούσαν εις την ζωή αυτήν, ας χαρούν δια την απολύτρωση μου από την τυρρανία της ύλης, από το θλιβερό αυτό σαρκίον, το οποίο με εβασάνισε αισθητικώς και σωματικώς, όσους ολίγους από των παιδικών μου ετών…».
Το 2017 εκδόθηκε το βιβλίο «Άγγελος Τανάγρας – Το χαμένο ημερολόγιο» [Δαιδάλεος, 2017]. Την έκδοση αυτή χαιρετίζουν διάφοροι εκπρόσωποι της παραψυχολογίας  και άλλοι όπως ο κ. Στράτος Θεοδοσίου, με την ιδιότητα του προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών και αναπληρωτή καθηγητή Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών (σ.16), ο καθηγητής μηχανικής στο πανεπιστήμιο Πάτρας κ. Στέφανος Παϊπέτης (σ.22). Περί των απόψεων του Παϊπέτη μπορεί ο καθένας να δει το βίντεο  «Ομιλία του Μεγάλου Διδασκάλου της Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος ΟΡΦΕΥΣ αδ. Στέφανου Παϊπέτη στην Metacon 2012  [βλ. «paipetis.wmv», κανάλι Συντακτική Ομάδα, 28/1/2012, https://www.youtube.com/watch?v=OH4OYR12zC0&t=139s].  
Η «τηλεπάθεια» κατά τον κ. Μάνο Δανέζη είναι αποδεδειγμένη και αποδεκτή όπως άλλωστε και για τον Πάτερ Φανούριο [βλ.  Πάτερ Φανούριος, «Φως Εκ Φωτός, Τηλεπάθεια – Αρμονία του Σύμπαντος – Ενέργεια Θεού», κανάλι Πατήρ Φανούριος Φως Εκ Φωτός, 18/11/2015, https://www.youtube.com/watch?v=vgJkdX6SukM&t=56s]
Είναι εξίσου «αποδεδειγμένη» και στη «λαϊκή φαντασία» όσο και το μάτιασμα και έτσι πάει τζάμπα όλη αυτή η σπουδή για την απόδειξής της. Συνεπώς δεν έχουν καμία περαιτέρω ανάγκη αποδείξεως. 
Άλλωστε είναι τώρα και πολλά χρόνια που έγινε «τραγουδιστικό πείραμα» με το ομότιτλο σουξέ (1991) του κ. Λευτέρη Πανταζή:  «Δεν είσαι εδώ είσαι παντού/τη σκέψη μου πονάς/στις άδειες μου τις νύχτες/μαζί μου τριγυρνάς […] Και κάνω έρωτα μαζί σου/ με τηλεπάθεια/σ’ ένα κόσμο μπερδεμένο/ όλο αστάθεια» ενώ το οινόπνευμα έρρεε άφθονο στον κατά τον μακαρίτη υπουργό Ευάγγελο Γιαννόπουλο (1918-2003) «πολιτιστικά κέντρα» και τα λουλούδια αιωρούνταν ως πνεύματα  πριν καλύψουν τις πίστες της νυχτερινής Ελλάδας.
Ο τραγουδιστής της «τηλεπάθειας» σύμφωνα με την διεύθυνση https://www.newsbeast.gr/lifestyle/arthro/772718/pisteuo-sto-theo-pigaino-taktika-stin-ekklisia  έχει προβεί στις εξής συνταρακτικές δηλώσεις στο περιοδικό «OK»: «Πιστεύω στο Θεό. Πρέπει να τον έχουμε στην ψυχή μας και όχι μόνο όταν τον έχουμε ανάγκη. Στην κουζίνα έχω μια γωνία με εικόνες και καντήλια. Πηγαίνω τακτικά στην εκκλησία».
Ο εκρηκτικός συνδυασμός πίστης και τηλεπάθειας ενδεχομένως να εξηγεί και το μεταγενέστερο σουξέ: «Έχω τρελάνει το Θεό» (2007) με τους στίχους «Είμαι για πάρτη σου φιτίλι αναμμένο/ κι έχω το πόδι μου στο γκάζι πατημένο/ πάω να πέσω στο γκρεμό έχω τρελάνει το θεό (…) Είμαι για πάρτη σου δεν είμαι για κανένα/  δε θα πατήσω πουθενά εγώ τα φρένα/ λίγο προτού να τρελαθώ έχω τρελάνει το θεό χωρίς εσένα» το οποίο πολυτραγουδήθηκε και στις «τηλεοπτικές πίστες» [βλ. https://www.youtube.com/watch?v=1aj3A0g_9O0]
Διαβάσαμε και μια πιο «προχωρημένη» είδηση προς επίρρωση του σουξέ και του φαινομένου αυτού: «Tην βίασε με τηλεπάθεια μέσα σε λεωφορείο - Χρησιμοποιούσε μαύρη μαγεία, γνωστή και ως mubobobo». Αυτόπτης μάρτυρας δήλωσε σε τοπική εφημερίδα: «Η νεαρή κοπέλα βρισκόταν σε παραλήρημα και μετά το συμβάν, είπε ότι ξαφνικά ένοιωσε πολύ ερεθισμένη χωρίς προφανή λόγο. Η ίδια μάλιστα δήλωσε πως χωρίς να μπορεί να το εξηγήσει, ξαφνικά βρέθηκε να μη φοράει εσώρουχο μέσα στο λεωφορείο» [βλ. http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/154467]. 
Άλλοι βεβαίως το προχωρούν ακόμα περισσότερο: «Μη μου πείτε πως δε πιστεύετε στη τηλεπάθεια, θα τρελαθώ! Το χάρισμα αυτό το έχουμε όλοι οι άνθρωποι, όμως κάποιοι πιο πολύ και μάλιστα αν κάποιος το αντιληφθεί από μικρή ηλικία και το εκμεταλλευθεί καταλλήλως, τότε σίγουρα το τηλέφωνο, δε του χρειάζεται..!!» [βλ. «Ποια Ζώδια έχουν το χάρισμα της Τηλεπάθειας» by F’Ariel!, 5/7/2014, https://magicfariel.blogspot.gr/2014/07/by-fariel_5.html]
Τη «τηλεπάθεια» πριν την πιστοποιήσει στο παραπάνω του βιβλίο ο κ. Δανέζης  είχε αναγγελθεί ήδη, στις 6/9/2014, δημοσίως, στην σελίδα στο fb «Μάνος Δανέζης (Manos Danezis)» όπου σημειώνεται: «Η τηλεπάθεια δεν είναι πλέον μεταφυσικό φαινόμενο, αλλά μια πειραματικά αποδεικνυόμενη, επιστημονική πραγματικότητα!». Αιώνες τώρα το μήλο πέφτει πάντοτε κάτω από τη μηλιά.
Παλιότερα στην κρατική τηλεόρασης στο επεισόδιο της σειράς «Το Σύμπαν που αγάπησα» με θέμα «Το ολόγραμμα σύμπαν» των κ.κ. Δανέζης και Θεοδοσίου, μετά το 5:25 του παρακάτω βίντεο, ακούσαμε ότι «Πολυάριθμοι  ερευνητές, μεταξύ αυτών ο Bohm και ο Pribram, έχουν παρατηρήσει ότι πολλά παραψυχολογικά φαινόμενα γίνονται πιο κατανοητά με τους όρους του ολογραφικού σύμπαντος.
»Σε ένα Σύμπαν όπου οι ατομικοί εγκέφαλοι είναι στην πραγματικότητα αδιαίρετα τμήματα του ευρύτερου ολογράμματος και τα πάντα είναι απείρως αλληλένδετα, η τηλεπάθεια παραδείγματος χάριν  ίσως να είναι απλώς πρόσβαση στο ολογραφικό επίπεδο»   [Βλ. «Το Σύμπαν που αγάπησα, ολογραφικό Σύμπαν 3/3,  κανάλι ToSimpanPouAgapisa, ανάρτηση 15/12/2008,  https://www.youtube.com/watch?v=WCADSTwvtDo].
Στην εκπομπή αυτή σκιαγραφήθηκαν οι σημαντικές έρευνες του σπουδαίου φυσικού  Alain Aspect (1947) για την επικοινωνία των υποατομικών σωματιδίων.
Ο Άγγλος φυσικός David Bohm (1917-1992) στενός φίλος του Δαλάι Λάμα και του Τζίντου Κρισναμούρτι το προχώρησε περισσότερο  θεωρώντας ότι δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα αλλά ένα φάντασμα, ένα πελώριο και γιγάντιο ολόγραμμα. Κοντά στο τέλος της ζωής του, ο Bohm άρχισε να βιώνει βαριές μορφές κατάθλιψης.
Ο Αϊνστάιν σε ένα γράμμα του αναφερόμενος στη σύνδεση μεταξύ κβαντικής θεωρίας και θεωρίας σχετικότητας που επιχείρησε ο Μπομ, έγραψε «Πρέπει να ομολογήσω ότι αδυνατώ να μαντέψω πώς μπορεί να επιτευχθεί μια τέτοια ενοποίηση».
Ο Μπομ στο βιβλίο του «On Creativity» [βλ. https://books.google.gr/books?id=Mcd4SsIjVKUC&pg=PA118&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false] εξέφρασε την άποψη ότι «Η μεταφυσική είναι η έκφραση μιας άποψης για τον κόσμο» και «κατά συνέπεια πρέπει να εκλαμβάνεται μάλλον ως μια μορφή τέχνης η οποία μοιάζει κατά κάποιο τρόπο με την ποίηση και κατά κάποιον άλλο με τα μαθηματικά, παρά ως μια προσπάθεια του να εκφράσει κάτι αληθινό για την πραγματικότητα σαν σύνολο».
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους επιστήμονες, ο Bohm δεν απέκλειε τα παραφυσικά ασυζητητί. Μάλιστα έφτασε και στο σημείο να θεωρεί, έστω και για λίγο διάστημα, τα λυγίσματα κλειδιών και κουταλιών από τον Uri Geller πιθανά, προκαλώντας τα επικριτικά σχόλια του συναδέλφου του και συνεργάτη του Basil Hiley (1935) ότι με τη στάση του υπονομεύει την επιστημονική αξιοπιστία της δουλειάς τους στη φυσική.
Ο μεγάλος αμερικανός μαθηματικό Martin Gardner (1914-2010) σκεπτικιστής και πολέμιος κάθε μορφής ψευδοεπιστήμης,  στο άρθρο του «David Bohm and Jiddo Krishnamurti» [βλ. https://web.archive.org/web/20150309114214/http://thinkg.net/david_bohm/martin_gardner_on_david_bohm_and_krishnamurti.html] κατέκρινε τον Κρισναμούρτι με τον οποίο ο Bohn είχε συναντηθεί το 1959 και συνεργάστηκε μαζί του. Σύμφωνα με τον Γκάρντνερ  η άποψη του Bohm για την αλληλοσύνδεση του νου και της ύλης «φλερτάρει με τον πανψυχισμό». 
Ο νευροφυσιολόγος  Karl Pribram (1919-2015) το προχώρησε ακόμα παραπέρα. Θεώρησε ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί ως ένα ολόγραμμα. Δηλαδή πως η αντικειμενική πραγματικότητα είναι μια ψευδαίσθηση των ελαττωματικών μας αισθήσεων. Είναι δηλαδή το γνωστό αφήγημα των ανατολικών δοξασιών.
Έτσι ο νοτιοαφρικανός βιολόγος, ανθρωπολόγος και ηθολόγος Lyall Watson (1939-2008) ο οποίος προσπάθησε να επαληθεύσει τα λεγόμενα υπερφυσικά φαινόμενα με βιολογικούς όρους, στο βιβλίο του «Gifts of Unknown Things» (1976) κατέληξε  να αφηγείται ως πραγματικό γεγονός  την δήθεν εξαφάνιση και την επαναφορά ενός δάσους από μία ιέρεια σε ένα απομακρυσμένο νησί της Ινδονησίας όπου η μυστικιστική κουλτούρα είναι διάχυτη.  Επιπλέον ο άνθρωπος αυτός υποστήριξε ότι τα φυτά ακούν τις κραυγές  δυσφορίας γαρίδων που βράζουν στο νερό!
Ο Γκουρού Paramhansa Yagananda, ινδός άγιος, στον οποίο αναφερθήκαμε στο άρθρο μας «Ο Μάνος Δανέζης και ο “νέος πολιτισμός”»,  όπως μας λέει στο βιβλίο του «Η αυτοβιογραφία ενός Γιόγκι» [Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 1958] εμφάνισε ένα παλάτι.
Στο σημείο αυτό ας εγκαταλείψουμε για λίγο τους διάφορους «Γκουρού». Ο Στέφανος Τραχανάς  καθηγητής κβαντικής φυσικής στο Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης, ιδρυτικό μέλος και διευθυντής των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης μέχρι πρόσφατα, εμπνευστής και διευθυντής της διαδικτυακής πλατφόρμας του «Κέντρου Ανοικτών Διαδικτυακών Μαθημάτων – Mathesis», με σπουδές στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών «Δημόκριτος» και στο Πανεπιστήμιο του Harvard, έχει διαφορετικής άποψη για την «τηλεπάθεια». 
Στο τηλεοπτικό κανάλι Κρήτη TV, στις 54/5/2018, μίλησε για την παντελώς ανυπαρξία της  και μάλιστα αναφέρθηκε  και στον τεράστιο αριθμό συμπολιτών μας που πίστεψαν τον απατεώνα Σώρρα.  Μεταξύ των άλλων είπε και τα εξής:
«Ο άνθρωπος είναι συναισθηματικό όν και θέλει να πιστεύει στο θαύμα, όποιος μια φορά στη ζωή του πλησίασε στο φόβο απώλειας αγαπητού προσώπου και δεν προσέφυγε μέσα του στο ενδεχόμενο να συμβεί κάτι πέρα από πού η επιστήμη θα επέτρεπε, δεν ξέρω πόσοι είναι αυτοί. Άρα, αν το έχεις βιώσει μία φορά, την ανάγκη να πιστέψεις πέρα της λογικής, αν το έχεις βιώσει, το κατανοείς.
»Είναι συναισθηματικά όντα, κυρίως συναισθηματικά όντα οι νέοι άνθρωποι και τείνουν να πιστέψουνε σε θαυματουργές θεωρίες οπότε σε αυτό το υπόβαθρο της ευπιστίας βρίσκονται οι κατάλληλοι έμποροι, είτε είναι πολιτικά πρόσωπα, είτε είναι συγγραφείς βιβλίων που υπόσχονται θεραπείες από πάσα νόσο. Επομένως ανθεί πάνω σε αυτή το υπόβαθρο της ευπιστίας και της συναισθηματικής φύσης των ανθρώπων». «Από την άλλη μεριά για να επιβιώσουμε ως κοινωνία ο κοινός μας τόπος είναι ο ορθός λόγος».
Πρόσθεσε ότι η επιστήμη δεν είναι μια νέα θρησκεία γιατί υπάρχει και τέτοιου τύπου χρήση της επιστήμης, εντελώς αμερικανόφερτη που κυκλοφορεί και στην Ελλάδα.
Ένα μείγμα ανατολικών θρησκειών, ανατολίτικο μυστικισμό, ολίγο χριστιανική θρησκεία με το περιτύλιγμα της κβαντικής θεωρίας, η οποία έδινε η κορωνίδα της σύγχρονης επιστήμης και επειδή είναι τόσο παράδοξη και ξένη προς την ανθρώπινη εμπειρία, όλα είναι δυνατόν να συμβούν κατά τους μάγους και όχι κατά τους σοβαρούς επιστήμονες, οπότε με το περιτύλιγμα κβαντικός μπορείς να έχεις «κβαντικό Υοga», «κβαντική θεολογία, πνευματικές συνέπειες της νέας φυσικής», «κβαντικό βουδισμό», «κβαντική θεολογία», «κβαντική θεραπεία», «κβαντικός ιουδαϊσμός», «κβαντική μηχανική για την ψυχή μας» που σε πάει στον «κβαντικό ψυχολόγο» που σου αλλάζει μερικά εξαρτήματα της ψυχής και βγαίνεις καινούργιος…
Και όλα αυτά τα βιβλία έχουν τεράστιες πωλήσεις [βλ.  «Η Άλλη Ελλάδα, της Δημιουργίας», κανάλι Cretetv Antitheseis, 5/5/2015: https://www.youtube.com/watch?v=4twu11G3XcQ].
«Ο ιδεαλισμός και ο μυστικισμός βρήκαν πρόσφορο έδαφος και στο πεδίο της μικροφυσικής» [βλ. Ευτύχης Μπιτσάκης «Η ύλη και το πνεύμα», Άγρας, Αθήνα, 2011, σ.75)
Τελικά ποιος έχει δίκιο;  Ο κ. Δανέζης  και ο Πατήρ Φανούριος ή ο καθηγητής κβαντικής φυσικής Τραχανάς;
Για την ιστορία θα πρέπει να πούμε ότι ο όρος «τηλεπάθεια» (τήλε= μακριά, σε απόσταση + πάθος = πόνος, αίσθηση, συμμετοχή) δεν είναι καινούργιος, φαίνεται ότι τον εισήγαγε το 1882 ο κάπως ιδιόρρυθμος βρετανός ψυχολόγος και παραψυχολόγος  Φρέντερικ Ουίλιαμ Χένρυ Μάιερς (Frederic William Henry Myers, 1843-1901), ιδρυτής της «Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών» (1882) στον οποίο από ένα σημείο και ύστερα  του άσκησε μεγάλη επιρροή  o άγγλος ιερέας και γνωστό μέντιουμ της εποχής Στάντον Μόουζες (William Stainton Moses, 1839-1892), μέλος και αυτός της «Θεοσοφικής Εταιρείας» [βλ. http://theosophy.wiki/w-en/index.php?title=William_Stainton_Moses] αλλά και άλλα μέντιουμ με τα οποία συνδέθηκε.
Ζυγίζουν τα πνεύματα
Ο παραψυχολόγος Μάσσιμο Ινάρντι (Μassimo Inardi, 1927-1993), πρόεδρος του «Κέντρου Παραψυχολογικών Φαινομένων» (CSP) της Μπολόνιας αφού έγινε γνωστός από συμμετοχή του σε τηλεοπτικά παιχνίδια, (12/1971-1/1972) της ιταλικής τηλεόρασης όπου κέρδισε απίστευτα μεγάλα χρηματικά ποσά [πηγή: https://it.wikipedia.org/wiki/Massimo_Inardi] στη συνέχεια έγγραψε το βιβλίο «L’ ignoto in noi - La realtà attuale dei fenomeni della parapsicologia» [Sugar Editore, 1973, Milano] το οποίο μεταφράστηκε στα ελληνικά από την Μάνια Πολίτη:  «Το άγνωστο μέσα μας - Η σύγχρονη πραγματικότητα των φαινομένων της παραψυχολογίας» [Μακρίδης, Αθήνα, 1980].
Εκεί μεταφέρει τον ορισμό του Myers για την «τηλεπάθεια»: «Η τηλεπάθεια είναι η μετάδοση με οποιασδήποτε εντυπώσεως από το ένα μυαλό (πνεύμα) στο άλλο ανεξάρτητα από τη γνωστή οδό των πέντε αισθήσεων».
Το βιβλίο αυτό διακοσμείται με ασπρόμαυρες φωτογραφίες και σχέδια. Ας μεταφέρουμε εδώ μερικές από λεζάντες τους που συσχετίζονται με όσα μέχρι τώρα έχουμε αναφέρει: «Η Άννη Μπέσαντ, ο συνταγματάρχης Χ.Σ. Όλκοτ, ιδρυτής μαζί με την κ. Μπλαβάτσκυ της Θεοσοφικής Εταιρείας το 1975, και δεξιά ο κ. Τζάντζ, ο αρχηγός του αμερικανικού τμήματος»,  «Πορτραίτο του σερ Ουίλλιαμ Κούκς» του «Ντάνιελ Ντούγκλας Χόουμ», «Η φυσαρμόνικα που ανήκε στον Ντ. Ντ. Χόουμ και που μιας συναντήσεως ανυψώθηκε στον αέρα, όπου και παρέμεινε παίζοντας ωραίες μελωδίες», της «Κάτη Κίνγκ, το γυναικείο πνεύμα που υλοποιόταν από τη Φλορένς Κουκ», «Φαινόμενα εμφανίσεων πνευμάτων και τηλεκινήσεως που συνέβαιναν στο σπίτι των αδελφών Ουίλλιαμ και Οράτιο Έντυ στο Τσιτεντεν του Βέρμοντ», «Φαινόμενα εμφανίσεως πνευμάτων και τηλεκινήσεως που συνέβαιναν στο σπίτι Ουίλλιαμ και Οράτιο Έντυ στο Τσίτεντεν του Βέρμοντ. Οι αδελφοί Έντυ είχαν επινοήσει μια μέθοδο για να ζυγίσουν τα πνεύματα. Η κ. Μπλαβάτσκυ σύχναζε στο σπίτι τους» και αρκετά σχέδια με αιωρούμενα πνεύματα και ανθρώπους, με μέντιουμ σε έκσταση, με νεκρικές μάσκες και πολλές άλλες περιγραφές της βαριάς «βιομηχανίας» του ανορθολογισμού.
Μερικές όψεις των εκπροσώπων του λεγόμενου πνευματισμού
Ανάμεσα  λοιπόν στους λεγόμενους «κλασικούς» πνευματιστές συγκαταλέγονται και γνωστοί επιστήμονες. Για παράδειγμα, πέρα από τον Sir William Crookes (1832-1919) και άλλλους ο ιταλός Cesare Lombroso (1835-1909) διάσημος εκπρόσωπος του θετικισμού, μελετητής  του εγκλήματος, ιδρυτής της εγκληματικής ανθρωπολογίας, οπαδός της θεωρίας του κοινωνικού δαρβινισμού (θεωρία άσχετη με την επιστημονικά θεμελιωμένης θεωρία της εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου) η οποία άνοιξε τις πόρτες στο ρατσισμό.
Από αγνωστικιστής σε κάποια στιγμή της ζωής του πέρασε στην σφαίρα του πνευματισμού και στα λεγόμενα παραφυσικά φαινόμενα.  Ο Cesare  Lombroso το προχώρησε αρκετά: Διέκρινε την συγγένεια πνευματιστικών φαινομένων με πρόσωπα της αρχαιότητας, όπως και ο Allan Kardec
Αυτοί και πάρα πολλοί άλλοι πνευματιστές και ιδεαλιστές εκπρόσωποι ενσωματώνονται και ασκούν επιρροή ακόμα και σήμερα στα λεγόμενα μυστικιστικά ρεύματα του λεγομένου πνευματισμού, την δήθεν επικοινωνία δηλαδή με τα πνεύματα με τους ιδιαίτερους ενδιάμεσους (μέντιουμ).
Ο Cesare Lombroso
Η Eusapia Palladino (1854-1918) υπήρξε διάσημο μέντιουμ της εποχής που για καλή της τύχη τη μελέτησε ο μαγεμένος από αυτήν Cesare Lombroso (1835-1909). 
H συνάντηση του ιταλού επιστήμονα με το μέντιουμ Eυsapia Palladino, δήθεν ικανή να επικαλεστεί το φάντασμα της μητέρας του και να το φέρει σε επαφή μαζί του, καθόρισε την πορεία στο τέλος  της ζωής του. Ο Lombroso μετά τις συνεδρίες μαζί της έγραψε, το 1909, το βιβλίο «Ricerche sui fenomeni ipnotici e spiritici» (Έρευνα για τα υπνωτικά και πνευματικά φαινόμενα) που τον έφερε να περάσει από την προγενέστερη υλιστική κοσμοθεωρία του στην πίστη στον «πνευματικό κόσμο», στη ζωή μετά τον θάνατο και στην επικοινωνία με τα πνεύματα κ.λπ.
Στο βιβλίο αυτό ανέφερε: «Εάν υπήρξε στον κόσμο ένας άνθρωπος που εξαιτίας επιστημονικής εκπαίδευσης και από ένστικτο, εχθρικός στον πνευματισμό, εκείνος ήμουν εγώ, εγώ που χλεύαζα για πολλά χρόνια τα πνεύματα των τραπεζιών… και των καρεκλών». 
Πάντως η κόρη του Gina Ferrero έγραψε ότι κατά την διάρκεια των τελευταίων χρόνων της ζωής του ο πατέρας της υπέφερες από αρτηριοσκλήρωση και ότι η διανοητικής και η σωματική του υγεία είχε υπονομευτεί. Ο βρετανός Joseph MaCabe (1867-1955) στο άρθρο του «Scientific Men and Spiritualism, A Skeptic's Analysis»,  The Living Age, Ιούνιος 1920 ισχυρίστηκε ότι ο λεγόμενος πνευματισμός δεν έχει επιστημονική βάση και ότι δεν ήταν παράδοξο που η Palladino κατάφερε  να κάνει τον Lambroso να πιστέψει στο πνευματισμό χρησιμοποιώντας τα τεχνάσματά της.  Επιπλέον αναφέρεται και στον Sir William Crooks που πίστεψε στον πνευματισμός ως εξαπατημένος από τα μέντιουμ [βλ. http://www.unz.com/print/LivingAge-1920jun12-00652/] .
Ο Joseph McCade (1867-1955) μόλις σε ηλικία 15 ετών μπήκε στο Τάγμα των Φραγκισκανών και το 1890 έγινε ιερέας. Αργότερα εγκατέλειψε το σχήμα και έγινε υποστηρικτής της ελεύθερης σκέψης και αντίπαλος της Καθολικής Εκκλησίας γράφοντας πολλά βιβλία. 
Το 1920 μάλιστα δέχθηκε να συζητήσει δημοσίως, στο Queen's Hall του Λονδίνου, με τον πνευματιστή Arthur Conan και στη συνέχεια δημοσίευσε ένα ολόκληρο βιβλίο με τίτλο  «Is spiritualism based on Fraud?» [London Wattw & co, London, 1920] [βλ. ολόκληρο το βιβλίο: https://archive.org/details/isspiritualismba00mccarich].
Τελικά,  η Palladίνο, στο σκοτεινό δωμάτιο, σήκωνε το τραπέζι όχι φυσικά με την ενέργεια των «πνευματικών υλοποιήσεων», αλλά με το αριστερό ξυπόλητο πόδι της.
Αυτή η αγύρτισσα  άφησε τα παπούτσια της κάτω από το τραπέζι σε πλήρη θέα μισοκαλυπτόμενα από το φαρδύ της φόρεμά και σήκωσε το τραπέζι με το πόδι της.
Tελικά, σύμφωνα με τους θαυματοποιούς-ταχυδατυλουργού υπάρχουν δεκάδες διαφορετικά επιτεύξιμα κόλπα για να αιωρούνται τα τραπέζια χωρίς να διαταράσσεται …τα πνεύμα κάποιου νεκρού.
Ο Sir William Crookes, η θεοσοφία και ο τεκτονισμός 
Το 1867, σε ηλικία μόλις 21 ετών, πέθανε ο αδελφός του Sir William Crookes. Κάποιοι πιστεύουν ότι το τραγικό αυτό συμβάν τον σημάδεψε τόσο πολύ, ώστε τον έκανε να στραφεί στο λεγόμενο πνευματισμό. Ο Κρουξ, σύμφωνα με την διεύθυνση http://theosophy.wiki, στις 15/12/1983, έγινε μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας [βλ. http://theosophy.wiki/w-en/index.php?title=William_Crookes].
Επιπλέον, στο βιβλίο με τίτλο «Η εξέλιξη της ζωής και της μορφής» [Θεοσοφικές Εκδόσεις, μετφ. Αιμιλίας Ίβου, Αθήνα, 1990]  με περιεχόμενο «τέσσερεις ομιλίες της Dr Annie Besant στο Αντυάρ της Ινδίας με την ευκαιρία της 23ης από την Ίδρυση της Θεοσοφικής Εταιρείας», στη σ. 15, αναφέρεται ότι o Crookes ήταν μέλος της «θεοσοφικής Εταιρείας».
Το εξώφυλλο  του βιβλίου αυτού κοσμείται με το λογότυπο της Θεοσοφίας με την σβάστικα και την κυκλική επιγραφή «Ουδεμία θρησκεία υπερτέρα της αλήθειας»! 
Ας μεταφέρουμε εδώ μερικές αράδες του παραπάνω βιβλίου με την κατήχηση της Besant:
«Οι Devas του νοητικού πεδίου  νοητικό, είναι σε θέση όμως να σχηματίσουν σώματα από αστρική και φυσική ύλη, όταν έχουν την ανάγκη ενός τέτοιου φορέα προκειμένου να δράσουν στα πεδία αυτά. Οι Devas που ανήκουν στο αστρικό πεδίο, φέρουν κανονικά ένα σώμα από αστρική ύλη, έχουν όμως την δυνατότητα να δημιουργούν ένα φυσικό σώμα, όταν τους είναι αναγκαίο (…)
»Οι μορφές αυτές χρησιμοποιούνται με το σκοπό να προσελκύσουν την καρδιά του πιστού, εμφανίζοντάς του την απεριόριστη Θεότητα κάτω από μια μορφή περιορισμένη, που ο ανθρώπινος νους να μπορεί να συλλάβει ως ένα σημείο, να θαυμάσει και να λατρέψει. Γιατί δεν μπορεί ο συγκεκριμένος ανθρώπινος νους να μπορεί να συλλάβει το άπειρο, δεν μπορεί η ανθρώπινη καρδιά να λατρέψει το όμορφο, πλανάται όποιος νομίζει ότι μπορεί να καταλάβει ο Βράχμαν, το Υπέρτατο Όν, με την περιορισμένη διάνοιά του – την ελάχιστη εξασκημένη ακόμα και στις στοιχειώδεις ασκήσεις της Γιόγκα (…)
»Μια υπέρτατη Βούληση, μοναδική κυβερνάει το Σύμπαν και η Βούληση αυτή οδηγεί σταθερά προς τη πρόοδο, προς το προδιαγραμμένο σχέδιο της εξέλιξης αυτού του Σύμπαντος» (σ. 46, 47, 48).
Συνεπώς, δεν θα πρέπει να θεωρηθεί τυχαίο το γεγονός ότι οι αναζητήσεις του Sir Crookes στις αιωρήσεις, στα πνεύματα, στα αυτοπεριστρεφόμενα τραπέζια κ.λπ. αποτέλεσε προνομιακό πεδίο αναφοράς της θεοσοφίας που φαίνεται ότι συνδέεται με την μασονία (τεκτονισμό).   
Τη «Θεοσοφική Εταιρεία», ένα σύστημα αποκρυφιστικών δοξασιών, ίδρυσε όπως είπαμε το 1875, η αριστοκράτισσα Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ (1831-1891).
Τα ιδεολογήματα του γερμανικού τμήματος της Θεοσοφικής Εταιρείας που ιδρύθηκε το 1884 και της Εταιρεία της Θούλης, καθώς και οι προεκτάσεις τους αποτέλεσαν τον ιδεολογικό πυρήνα και πρόδρομο των ναζιστικών «νέων πολιτισμών» και ιδεολογημάτων μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο  καθώς και της ψευδο-θρησκευτικότητας του αποχαυνωτικού New Age (Νέα Εποχή) που αναπτύχθηκε το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. 
H ψευδοθρησκευτικότητα του New Age συνδυάστηκε με θεραπευτικές τεχνικές «κοπανιστής ενέργειας» οι οποίες αντιλαμβάνονται τον νου σαν ένα «βιοϋπολογιστή», ικανό να επανα-προγραμματιστεί με τις σωστές εντολές.
Η Άννα Μπεζάντ (Αnnie Besant, 1847-1933),  που «Επίσης, εισήγαγε τον Ελεύθερο Τεκτονισμό στην Αγγλία και τον συσχέτισε με τη Θεοσοφική Εταιρεία που είχε, όμως, ιδρυθεί τελείως ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη οργάνωση. Πάντως, όλοι οι διεθνείς Πρόεδροι της έκτοτε κατέχουν υψηλά αξιώματα ως Ελεύθεροι Τέκτονες (Co-Masons)» (βλ. http://www.blavatsky.gr].  Το 1902 ίδρυσε το  Διεθνές Τεκτονικό Τάγμα «Le Droit Humain» [βλ. https://it.wikipedia.org/wiki/Annie_Besant  και εδώ http://theosophy.ph/encyclo/index.php?title=Crookes,_William]. 
Η Άννα Μπεζάντ διάδοχος, από το 1907, της Μπλαβάτσκυ στην προεδρεία της «Θεοσοφικής Εταιρείας» αναφέρει σε μία από τις διαλέξεις της τον Μάιο του 1910 στην έδρα της Εταιρείας η οποία, το 1883, μεταφέρθηκε στο Αντυάρ Μαντράς της Ινδίας: «Μερικοί όπως ο σερ Ουίλλιαμ Κρουξ, παραδέχονται πως υπάρχει μια μεγαλύτερη συνείδηση διαφορετική από αυτήν που με τη βοήθεια του εγκεφάλου (…)
»Όμως η επιστήμη δε θάχνιωνε ποτέ από τις τάξεις της έναν σερ Ουίλλιαμ Κρουξ, όσο ετερόδοξες κι αν είναι γι’ αυτήν οι γνώμες του, βλέπει όμως με κάποια φρίκη τις έρευνες που αυτή δε συνηθίζει ν κάνει. Η πραγματική τωρινή της θέση είναι απάνω κάτω η θέση κείνου του βοτανολόγου που μελετώντας ένα λωτό σε μια λίμνη θα ικανοποιόταν με το να σχεδιάσει και να λογαριάσει με επιμέλεια τα σημεία των φύλλων του, που φαίνονται στην επιφάνεια του νερού χωρίς να ενδιαφερθή για το φυτό ολόκληρο, τους μίσχους και τις ρίζες του, που είναι κάτω από την επιφάνεια του νερού» [Άννα Μπεζάντ, «Οι βασικοί νόμοι της θεοσοφίας», θεοσοφική Ένωση, Αθήνα 1959, σ. 16]. 
Για να αντιληφθεί ο καθένας το μέγεθος της (αμπελο)φιλοσοφίας της θεοσοφίας μπορεί να αναζητήσει στο youtuby τα πολλαπλά  βίντεο με ομιλήτρια την ελληνίδα εκπρόσωπό της κ. Ασπασίας Παπαδομιχελάκη. Για παράδειγμα το βίντεο με θέμα την δήθεν μεταθανάτια ζωή [βλ. «Μεταθανάτια ζωή», κανάλι Theosophic Movement, 28/5/2016, https://www.youtube.com/watch?v=ujfvoqEjjF0].
Εδώ πρέπει και πάλι να υπενθυμίσουμε  ότι ο κ. Δανέζη με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού και καθηγητή Πανεπιστημίου  μαζί με την κ.  Παπαδομιχελάκη και άλλους μυστικιστές έχει συμμετάσχει  στο βιβλίο  συλλογικής δημιουργίας «Θεός και Άνθρωπος» στο οποίο αναφερθήκαμε παραπάνω. Σύμφωνα με την Εκκλησία της Ελλάδος και «η θεοσοφική Εταιρεία»  συγκαταλέγεται στον κατάλογο με τις «εξωχριστιανικές και παραθρησκευτικές ομάδες».
Ο Sir William Crookes, που αποτελεί πεδίο αναφορά της παραφυσικής,  το 1890, είχε ενταχθεί και στο «Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής» [ βλ. Alex Owen, «The Place of Enchantment: British Occultism and the Culture of the Modern», University of Chicago Press, Chicago, 2007, p. 70.] που είχε ιδρυθεί 2 χρόνια νωρίτερα. 
Ο Πίτερ Λεβέντα  στο βιβλίο του «Ναζί και αποκρυφισμός» [Κέδρος, Αθήνα, 2005, σ. 60] το οποίο πραγματεύεται τη συσχέτιση των θεοσοφιστών, τεκτονικών (μασονικών) στοών με τον ναζισμό και την δημιουργία του Τρίτου Ράιχ αναφέρει ότι «Ένας άλλος προσωπικός φίλος της μαντάμ Μπλαβάτσκι ήταν ο δρ. Γουίλιαμ Γουίν Γουέστκοτ (William Wynn Westcott, 1848-1925), ένας ακόμα ιατροδικαστής και θεοσοφιστής, ο οποίος ίδρυσε το 1888 στην Αγγλία το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής (Hermetic Order of the Golden Dawn) την ίδια χρονιά που κυκλοφόρησε το Η Μυστική Δοξασία. (…) Έχουμε τη θεοσοφική Εταιρεία, το ΟΤΟ (σ.σ. Τάγμα του Ναού της Ανατολής), την Ανθρωποσοφική Εταιρεία και τη Χρυσή Αυγή, όλες τους δεμένες σε αιμομικτικό εναγκαλισμό». Την τριανδρία της Χρυσής Αυγής αποτελούσαν οι Γουέστκοκ,  Μάδερς και Γούντμαν.
Οι ομοϊδεάτες της Θούλης στη «Χρυσή Αυγή υποστήριξαν την ύπαρξη μιας φυλής “Μυστικών Αρχηγών”: Επρόκειτο για υπεράνθρωπα όντα που, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, ζούσαν κρυφά ανάμεσά μας. Το ζήτημα αυτό εμφανιζόταν και στη θεοσοφική Εταιρεία, η οποία υποστήριζε ότι οι Κρυμμένοι Δάσκαλοι (η Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα) καθόριζαν τις τύχες του κόσμου (…) Ο Κρόουλι έγραψε κάποτε – επιτιθέμενος στον Άρθουρ Έντουαρντ Γουέιτ, πρώην συνάδελφος στη Χρυσή Αυγή και συγγραφές πολλών βιβλίων για τον αποκρυφισμό – “Η Μαγεία είναι ένας καθρέφτης, όπου βλέπει κανείς ότι η βρομιά είναι βρομιά” -Επίσης, θα μπορούσε ίσως να πει κανείς ότι “ο Κρόουλι είναι ένας καθρέφτης όπου βλέπει κανείς ότι ένας Ναζί είναι ένας Ναζί”. Ο Κρόουλι ήταν σίγουρος τύπος και εναντιωνόταν στο κατεστημένο, και μια που και ο ναζισμός στις περισσότερες χώρες έχει να κάνει με την ανατροπή του κατεστημένου, ήταν επόμενο ότι οι Ναζί θα έβρισκαν μια αδελφή ψυχή  στο πρόσωπο του Αλέιστερ Κρόουλι» (ό.π., σ. 353).
«Πράγματι, άμεσα και έμμεσα, εκείνο το θαυμαστό δημιούργημα της μαντάμ Μπλαβάτσκυ – η Θεοσοφική Εταιρεία – βρίσκεται ουσιαστικά στη βάση όλων των αποκρυφιστικών οργανώσεων που ευνόησαν τη δημιουργία της Εταιρείας της Θούλης και, τελικά, του ίδιου του Τρίτου Ράιχ. Η επιρροή αυτή διατηρήθηκε και μεταξύ εκείνων των σύγχρονων νεοναζιστικών δογμάτων – όπως το Κόμμα Εθνικής Αναγέννησης – οι αρχηγοί των οποίων αντιλήφτηκαν τον τεράστιο αντίκτυπο που ασκούσε τη θεοσοφική σκέψη στην Εταιρεία Λιστ, στο Τάγμα των Νέων Ναϊτών, στη Χρυσή Αυγή, και (τελικά) στην πολιτική ιδεολογία του Ναζιστικού Κόμματος» (ό.π., σ. 445).
Αλλά ας επιστέψουμε στην Άννα Μπεζάντ, η οποία στις διαλέξεις της που μεταφέρονται στο βιβλίο «Οι Βασικοί Νόμοι της Θεοσοφίας» στο οποίο ήδη αναφερθήκαμε, πανηγύριζε (σ.15): «Ο υπέροχος όμως επιστήμονας σερ Ουίλλιαμ Κρουξ όταν πήρε την προεδρία της Βρετανικής Εταιρείας για την πρόοδο της επιστήμης, που είκοσι επτά χρόνια πριν απ΄αυτόν είχε ο καθηγητής Τύνταλ, εβεβαίωνε το αντίθετο από ότι είχε διατυπώσει ο προκάτοχός του.
»Ο καθηγητής Τύνταλ, εβεβαίωνε ότι θάπρεπε να μάθουμε να βλέπουμε μέσα στην ύλη την υπόσχεση και την δυνατότητα όλων των μορφών της ζωής, ενώ ο σερ Ουίλλιαμ Κρουξ εδήλωσε κι αυτός με τη σειρά του ότι πρέπει να βλέπουμε πως η ζωή είναι εκείνο που σχηματίζει την ύλη και του δίνει ζωή. Τούτο το ίδιο πράγμα διδάσκει και η θεοσοφία».
Σωστά, οι απόψεις τους ταιριάζουν τρελά, ανήκουν στις ίδιες ή συγγενικές σέχτες.  Και αμέσως παρακάτω: «Μόνο χρησιμοποιώντας με τη σκέψη του τις δυνάμεις που του προσφέρει η ζωή  μπορεί να γίνει ο άνθρωπος κύριος του πεπρωμένου του, κι έτσι αντί νάναι ένα απλό αχυράκι που το παρασέρνει το ρέμα του χρόνου, παραδαρμένο εδώ και εκεί από τ’ αντιμάμαλο, μπορεί να γίνει κύριος του εαυτού του, “μπορεί να καταχτήσει τη φύση με την υποταγή”, και με την γνώση να χρησιμοποιήσει ακόμα και τη φύση, που ήτανε μια φορά σκλάβος της. Λοιπόν η θεοσοφία, από φιλοσοφική άποψη, είναι ιδεαλιστική, γιατί βλέπει πως η ύλη είναι ένα απλό όργανο της ζωής και ότι η σκέψη είναι δύναμη δημιουργική» (σ. 15).
Σε ένα άλλο σημείο αναφέρει: «Σε κάποιο άρθρο που δημοσιεύτηκε στη Forthinghtly Rewiew του 1891 ο καθηγητής Crookes νομίζω παρουσιάζει πολύ ζωηρά το ότι η γνώση μας για τον εξωτερικό κόσμο εξαρτιέται από τις αισθήσεις μας και ότι αν τροποποιόντουσαν τα μάτια μας, ολόκληρος ο  κόσμος θα μεταμορφωνόταν για μας.
»Λοιπόν ο αιθέρας κραδαίνεται μέσα στο μάτι χάρη στους κραδασμούς που τους λέμε «φως» και ο κ. Crookes  μας λέει το μάτι με την επίδραση ηλεκτρικών κυμάτων, θα μπορούσε να ανταποκρίνεται στους κραδασμούς τους το ίδιο καλά όπως κάνει και για του φωτός τους κραδασμούς. Περιγράφει έπειτα ποια θα ήτανε η όψη του κόσμου στα μάτια του κόσμου, αν ήτανε πιο ευαίσθητα στα ηλεκτρικά κύματα παρά στα φωτεινά. Δείχνει πόσο ολοκληρωτικά διαφορετικός θα ήτανε ο κόσμος. Φτάνει ένα μόνο παράδειγμα για να καταλάβουμε την διαφορά που μπορούμε να παρουσιαστεί μέσα στη συνείδηση μας, αν γινότανε μια μικρή αλλαγή στα όργανα των αισθήσεων.
»Αν θέλουμε να θυμόμαστε πως είμαστε πάντα στο δρόμο της εξέλιξης είναι ακόμα μακριά από το τέλος της, εύκολα θα καταλάβουμε πως είναι μπορετό και μάλιστα πως είναι περισσότερο από πιθανό να γίνονται και τώρα μεταβολές σαν κι αυτές που ανέφερα. Από την άλλη μεριά είναι εξακριβωμένο ότι τέτοιες μεταβολές πραγματοποιήθηκαν κιόλα για μερικά άτομα που όσο πάει γίνονται περισσότερα, άτομα της μεγάλης πέμπτης ρίζας φυλής, της σημερινής Αρείας φυλής καλλιεργημένα και εξασκημένα».
Ο Sir William Crookes έγινε δικαιολογημένα πεδίο αναφοράς, προσοχής και έμπνευσης από  τον «πνευματιστή» Παναγιώτη Γιωτόπουλου (1878-1965), πρόεδρος, από το 1956, της «Μεταφυσικής Εταιρείας Αθηνών» και καθηγητής του ποινικού δικαίου στο πανεπιστήμιο Αθηνών. 
Στο βιβλίο του «Η Μεταψυχική ως επιστήμη και ως φιλοσοφία» [Αθήνα, 1956] που αντικείμενο του «είναι η έρευνα περί υπάρξεως ικανοποιητικών αποδείξεων δια την συνέχισιν της ζωής, μετά τον καλούμενον θάνατο» (σ. 3) αναγράφονται, μεταξύ άλλων, ότι «Ο Κρουξ ειδεν εν πλήρει  φωτί, τραπέζας και καρέκλας ν’αλάσσωσιν μόναι των θέσιν, άνθη αυτοεμφανιζόμενα και κινούμενα, εν ακορνεόν να διέλθη άνωθεν της κεφαλής του και να παίζει ισχυρούς κτύπους παραγόμενους άνευ επαφής τινος, ταύτα δε πάντα με πλήρες φως, ενώπιον σοφών ανδρών, εντίμων και πεπειραμένων, εντός χημικού εργαστηρίου» ή ότι «Ο Κρούξ είδε,τη βοηθεία της Φλώρανς Κουκ να εμφανίζεται εν φάντασμα, παρετήρησε δε επανειλημμένως, εντός του εργαστηρίου της Καίτις Κιγκ, συνομιλούν μετά της Φλώρανς».
Ο εκθαμβωμένος Π. Γιωτόπουλος αναφέρει επιπλέον ότι «Ως αρχήν εξηγήσεως, των, περί ων ο λόγος, φαινόμενων προέβαλε τω 1874, την εξής. Ο οργανισμός ατόμων τινών, καλουμένων διαμέσων (σ.σ. μέντιουμ), κέκτηται δύναμίν τινά, την οποία οι συνήθεις άνθρωποι δεν έχουσιν. Η δύναμις αύτη υπό τινάς περιστάσεις, αι οποίαι δεν έχουσιν επακριβώς καθορισθή δύναται να δράση εξ αποστάσεως και να παράγει κινήσεις και κτύπους. Δεν δύναταί τις όμως ν’ αρνηθεί, ότι ενίοτε η δύναμις του διαμέσου διευθύνεται από διάνοιαν διάφορον της ιδικής του.
»Εις άλλα αυτού δημοσιεύματα, των ετών 1897 και 1898, κατόπιν νεώτερων μελετών, ο Κρουκ έγραφε αυτολεξεί τα εξής: “Τριάκοντα έτη παρήλθαν, αφ’ ότου ήρχισα δημοσιεύων πρακτικά πειραματισμών, τεινόντων ν’ αποδείξωσιν, ότι υπάρχει δύναμίς της χρησιμοποιουμένη από διανοίας διαφορετικάς των συνήθων ανθρωπίνων διανοιών. Ουδέν έχω ν’ ανακαλέσω εξ όσων τότε εδήλωσα, μάλιστα θα ηδυνάμην να προσθέσω πολλά απ’ αυτά. Αι μελέται επί των ζητημάτων τούτων θα αποτελέσωσι τον ανεκτίμιτον πρόλογον μιας επιστήμης βαθυτέρας οιασδήποτε άλλης, εξ εκείνων τας οποίας μέχρι τούδε είδεν ο πλανήτης μας, δια την γνώσιν του ανθρώπου, της φύσεως, και άλλων ακόμη κόσμων των οποίων εισέτι δεν έχουμε ιδέαν” [William Crookes: Recherrches sur les phénomènes psychiques, traduit de l’Anglaias J. Alidel, Paris, Edit. Leymarie]».
Ο Myers και η θεοσοφική μωρολογία
Ο καημένος ο Myers, μετά την δημοσίευση της θεωρίας της εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου (1859), αδύναμος να υπερασπιστεί την ιουδαιοχριστιανική του πίστη (όπως και τόσα άλλα μέλη της κυρίαρχη διανόησης της εποχής) «το έριξε» στην παραφυσική και στον «πνευματισμό».
Ο Βρετανός ιστορικός και καθηγητής Geoffrey. R. Searle, γεννηθείς το 1921, έγραψε για αυτόν: «έχοντας χάσει τη χριστιανική πίστη του, αναζητούσε ένα νέο είδος θρησκείας που θα μπορούσε να τον καθησυχάζει ότι ο θάνατος δεν είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση» [Geoffrey Russell Searle, «A New England?: Peace and War, 1886-1918», Oxford University Press, 2004, σ. 640].
Η υποτιθέμενη επιστημονικά τεκμηρίωση της «τηλεπάθειας» και της «εμφάνισης των εμφανίσεων», σύμφωνα με ειδικούς, βασίστηκε πάνω σε τρυκ και ταχυδακτυλουργικά κόλπα απατεώνων.
Φαίνεται ότι οι απόψεις του Mayer οι οποίες δεν βρήκαν αποδέκτες από την επιστημονική κοινότητα της εποχής, βρήκαν την απόλυτη δικαίωση  ανάμεσα στα μέλη της Θεοσοφικής Εταιρείας της Ε.Π. Μπλαβάτσκυ, σε παραψυχολόγους, σε αστρολόγους και στους λεγόμενους πνευματιστές. 
Νομίζουμε ότι μετά την Γαλλική Επανάσταση του 1789 ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας  δεν αναπτύχθηκαν τέτοιες αντιδραστικές, αντικοινωνικές και ολότελα αντιεπιστημονικές απόψεις  όσες αυτές που παρήγαγε η «Θεοσοφική Εταιρεία» και οι εκπρόσωποι της.
Ο  Myers, λοιπόν, έγινε δικαίως υπόβαθρο αναφοράς  της ομοϊδεάτισσας του και διαδόχους της Μπλαβάτσκυ  στην προεδρεία της «Θεοσοφικής Εταιρείας» Α. Μπεζάντ.
Σε μια από τις διάλεξή της στην μακρινή Ινδία (1910) με θέμα «Η ζωή του ανθρώπου στους τρεις κόσμους», δηλαδή το «φυσικό», τον «αστρικό» και το «νοητικό» κόσμο, εκεί  δηλαδή που η μωρολογία χτυπάει καμπανάκι, ανέφερε ότι «Ο άνθρωπος, ύστερα απ’ το θάνατο, μένει ο ίδιος που ήτανε και πριν. Έχει τις ίδιες σκέψεις, τα ίδια αισθήματα, τους ίδιους πόθους, τις ίδιες ελπίδες, τους ίδιους φόβους. Δεν υπάρχει περισσότερη διαφορά ανάμεσα από τον άνθρωπο που ζει στη γη και τον ίδιο άνθρωπο πεθαμένο, απ’ όση υπάρχει ανάμεσα από άνθρωπο που φοράει το πανωφόρι του και τον ίδιο άνθρωπο που τόχει βγαλμένο» (σ. 108-109). 
Ας παραθέσουμε ακόμα μερικά αποσπάσματα, με αναφορές της για τον Myers, από τη διάλεξη αυτή που μεταφέρεται στο βιβλίο «Οι βασικοί Νόμοι της Θεοσοφίας» [Εκδόσεις Θεοσοφικής Ενώσεως, Αθήνα, 1959, σ. 97-111]:
«Μήπως δεν το βεβαίωσε οριστικά ο Frederik Myers, που μιλάει για συνείδηση που έχει επαφή μόνο με τον πλανήτη μας, τη γη μας, και που ενεργεί με διάμεσο τον εγκέφαλο . Με τη “κοσμική συνείδηση” που απλώνεται πέρα από τη γήινη σφαίρα και έχει στενή σχέση με ζωή βαθύτερη, με ορίζοντες που είναι νεώτεροι και πλατύτεροι από τους δικούς μας. 
»Ο Myers πάει ακόμα μακρύτερα, στο περίφημο έργο του: “H ανθρώπινη προσωπικότητα”, όπου γράφει ότι σε τούτα τα τελευταία χρόνια γίνονται πολλοί υπαινιγμοί για τη συνείδηση του ανθρώπου, και σύμφωνα μ’ αυτούς το ανθρώπινο όν φαίνεται πως αρχίζει να την αναπτύσσει μέσα στον κύκλο της πλανητικής συνείδησης όχι μόνο ενός πλανήτη αλλά και ενός κόσμου.
»Εξόν απ’ αυτόν τούτη η ιδεατή για την ανύψωση της θρησκείας, της τέχνης, της ποίησης, με μια λέξη του ωραίου, ενώ όλες αυτές οι περιοχές είχανε παραληφθή ωστατώρα από τον υλισμό» και συνεχίζει ακάθεκτη: «Αν έχουμε νευρικό σύστημα πολύ ντελικάτο, κατάλληλο μόνο για να μας βάλει σ’ επαφή με το φυσικό κόσμο και δεν έχουμε τίποτ’ άλλο καλύτερο που να μπορεί, με μέσα ανάλογα, να μας κάνει νάχουμε συνείδηση των άλλων κόσμων, αν η συνείδησή μας δεν κρατάει περισσότερο από τη γήινη ζωή μας, καταντάει δύσκολο, αν όχι αδύνατο να παραδεχτούμε τούτη τη ματεριαλιστική θεωρία που αναφέρει ο Mayers (…) Ο Μyers αναφέρει περιστατικά όπου κάποιος ονειρεύτηκε κάτι που ήθελε να το γνωρίσει και που δεν τόξερε στο ξύπνιο του (…)
»Έχουνε καταγραφτεί πολλά περιστατικά ονείρων προειδοποιητικών (…) αυτά τα φαινόμενα είναι απόδειξη ότι υπάρχει ένας άλλος κόσμος που διαπερνάει το φυσικό κόσμο, ένας κόσμος υλικός που όμως η ύλη του είναι λεπτότερη από τη φυσική ύλη. Εξόν απ’ αυτό, τούτα τα φαινόμενα μας αποδείχνουν ότι ο άνθρωπος έχει ένα σώμα που η λεπτή του ύλη διαπερνάει την αδρότερη ύλη του φυσικού του σώματος και μπορεί να έρθει σ’ επαφή μ’ έναν άλλο κόσμο (…) Η ζωή σας στο υπερπέραν εξαρτιέται λοιπόν από τους όρους της ύπαρξης που σεις δημιουργείται τώρα για τον εαυτό σας (…) Ο ουρανός είναι η γενέθλια γη, ο αληθινός τόπος που γεννηθήκαμε, η πατρίδα τα ψυχής (…)Τούτους τους θησαυρούς σας στον ουρανό, ούτε τα σκουλήκια τους τρώνε, ούτε η σκουριά, ούτε και κανείς μπορεί να σας τους πάρει (…) Στον ουρανό δουλεύονται τα σχέδια, στον ουρανό που είναι ο σκοπός της σκέψης. Εκεί κουβαλάτε τα υλικά που συγκομίσατε στην περασμένη ζωή σας…». Αχ ουρανέ!
Σε κάθε περίπτωση η λεγόμενη «τηλεπάθεια», πέρα το όποιο επιστημονικό ενδιαφέρον μπορεί να προκαλέσει,  αποτελεί λοιπόν το πανηγύρι της Θεοσοφίας,  των λεγόμενων πνευματιστών, των αστρολόγων, των μέντιουμ, των μάγων και εκπροσώπων της παραεπιστήμης και της ψευδοθρησκευτικότητας τοu New Age (Nέα Εποχή) που άρχισε να αναπτύσσεται από την δεκαετία του 1960.
Η υπονόμευση της θεωρίας της εξέλιξης των ειδών
Το αίτημα της κατάργησης  από τα εκπαιδευτικά συστήματα της θεμελιωμένης επιστημονικά εξελικτικής θεωρίας των ειδών την οποία διατύπωσε ο Δαρβίνος (1809-1882)  με την έκδοση του βιβλίου του, το 1859, «On the Origin of Species by Means of Natural Selection», έχει προβληθεί εδώ και πολλά χρόνια από τους λεγόμενους Δημιουργιστές σε πολλές πολιτείες στις ΗΠΑ, [βλ. Eugenie C. Scott, «Εξέλιξη vs Δημιουργία» Κέδρος, Αθήνα, 2009].
Οι επιστημονικές απόψεις του Δαρβίνου  έθεσαν το ζήτημα της εγκυρότητας των αφηγημάτων της Βίβλου. Για να καταπραΰνει ενδεχόμενες αντιδράσεις από τους θρησκευόμενους επιστήμονες και στοχαστές της εποχής έγραψε στον πολύκροτη μελέτη του:
«Δε βλέπω βάσιμο λόγο, γιατί οι απόψεις που δίνονται σ’ αυτό το βιβλίο να θίξουν τα θρησκευτικά αισθήματα οποιουδήποτε. Είναι ικανοποιητικό, γιατί δείχνει, πόσο εφήμερες είναι αυτές οι εντυπώσεις, να θυμηθούμε πως η μεγαλύτερη  που έκανε ποτέ άνθρωπος, δηλαδή ο νόμος της βαρύτητας, δέχθηκε κι αυτή την επίθεση του Λάϊμπνιτς “σαν ανατρεπτική της φυσικής θρησκείας και συνεπώς και της αποκαλυφθείσης θρησκείας”. Ένας διάσημος συγγραφέας και θεολόγος μου έγραψε πως “έμαθε βαθμιαία να πιστεύει να πιστεύει κανείς ότι η θεότητα δημιούργησε μερικές αρχικές μορφές, ικανές ν’αυτοαναπτύσσονται σε άλλες και αναγκαίες μορφές, όσο και να πιστεύει ότι χρειαζόταν καινούργιες πράξεις δημιουργίας για να γεμίσει τα κενά που δημιουργήθηκαν απ’ την ενέργεια των νόμων της”», [βλ. Κάρολος Ντάρβιν, «Η καταγωγή των ειδών», Γκοβόστης, Αθήνα, σελ 499]. 
Στην κρατική τηλεόραση, πριν από πολλά χρόνια, «θαυμάσαμε» τους κ.κ. Μάνο Δανέζη και Στράτο Θεοδοσίου ουσιαστικά να υπονομεύουν την θεωρία της εξέλιξης των ειδών: 
«Ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει και αισθάνεται την έννοια του Θεού με έναν διαφορετικό τρόπο. Ο τρόπος που μπορεί να αντιληφθεί  κανένας την έννοια του Θεού, μπορεί βέβαια να την εκφράσει και με διαφορετικές λέξεις, εκτός της έννοιας Θεός, βασικά είναι μια προσωπική υπόθεση η οποία πηγάζει μέσα από μια γενικότερη  αντιμετώπιση του πως βλέπει το σύμπαν, το πώς βλέπει τον άνθρωπο, την σχέση με το περιβάλλον και όλα αυτά τα πράγματα.
»Κανένας δεν αμφισβητεί ότι όλα τα φυσικά γεγονότα έχουν μια αιτία, έναν τρόπο με τον οποίο γεννήθηκαν και αυτή η αιτία πίσω της έχει μια άλλη αιτία. Βεβαίως η γνώση του ανθρώπου πάνω στις αιτίες που δημιουργούν τα πάντα γύρω μας φτάνει μέχρι ενός ορίου. Το άγνωστο, την αιτία που κρύβεται πίσω από την γνωστή αιτία της δημιουργίας, της συντήρησης, της διάλυσης του σύμπαντος την ονομάζουμε Θεό.
»Βιωματικά αισθανόμαστε την ανάγκη του αιτίου και αναγκαστικά αισθανόμαστε και επιστημονικά την ύπαρξη ενός πρωτογενούς αιτίου, άγνωστου ακόμα σε εμάς, άγνωστο ακόμα στην επιστήμη, που είναι το ένα και μοναδικό αίτιον της δημιουργίας των πάντων.  Αυτό το αίτιον ο καθένας μπορεί να το ονομάζει όπως θέλει. Επειδή είναι έξω από τα όρια της πραγματικής επιστήμης, όπως καταλαβαίνουμε όλοι, βρίσκεται στο επίπεδο της φιλοσοφίας, της βιωματικότητας ή όπως είπαμε και  όπως έχουμε δεχθεί το τι είναι μεταφυσική, μεταφυσική είναι αυτό που δεν γνωρίζει η επιστήμη, στα όρια και μέσα στο χώρο του μεταφυσικού. Αυτό το πρωτογενές αίτιον το ονομάζουμε Θεό και κανένας δεν αμφισβητεί ότι πιθανότατα υπάρχει αυτό το πρωτογενές αίτιο. Κάτω από μια τέτοια φιλοσοφική διάσταση, ναι πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει ένα πρωτογενές αίτιον».
Εκτός του ό,τι υποστηρίζουν ότι οι ανθρώπινες αισθήσεις είναι ελαττωματικές και ατελείς και άρα ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται σκιές, τις προβολές τους, τον κατοπτρισμό τους πάνω στον καθρέφτη που οι αισθήσεις μας έχουν δημιουργήσει ή την εικόνα κάποιου άλλου πραγματικού κόσμου, θεωρούν επίσης ότι η διαδικασία της μετάλλαξης των ειδών απαιτεί περισσότερη χρονική διάρκεια από εκείνες που είχε διαμορφωθεί επί της γης:
«Επιστημονικά η πιο τεκμηριωμένη άποψη για την εξέλιξη του ανθρώπου είναι αυτή του Δαρβίνου. Αλλά η εξέλιξη αυτή αρχίζει από ένα σημείο που ήδη υπάρχει οργανωμένη βιολογία του ανθρώπου. Βεβαίως εδώ έχει ένα πρόβλημα η αστροφυσική. Για να δημιουργηθεί χρονικά αυτή η αλυσίδα των μεταλλάξεων χρειάζονται πολλά δισεκατομμύρια χρόνια τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι η γη έχει ηλικία 4 δισεκατομμύρια χρόνια και μονάχα το 1,5 δισεκατομμύριο χρόνια, από αυτή τη ζωή της, ήταν κατάλληλες οι συνθήκες για να δημιουργηθούν όλα αυτά που μας λέει ο Δαρβίνος», [βλ.«ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ; ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ (JOINED), κανάλι apodei, 11/9/2013, https://www.youtube.com/watch?v=Pq5-cV24QWA].
Ας προχωρήσουμε παραπάρε τις απόψεις τους και ας διαβάσουμε τις προφανείς γραμμικές παρανοήσεις του κ. Δανέζη: «Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειώσουμε ένα πρόβλημα στο οποίο οι απαντήσεις των βιολόγων δεν ικανοποιούν τους αστροφυσικούς. Σήμερα πιστεύουμε ότι οι πρώτες μορφές ζωής εμφανίστηκαν πάνω στη γη πριν από 3,3 δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ η ηλικία της γης υπολογίζεται σε 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Aν αναλογιστούμε ότι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, από τη στιγμή της δημιουργίας της γης, οι συνθήκες δεν ήταν κατάλληλες ώστε να ευνοηθεί η ανάπτυξη ζωής, μπορούμε, με αρκετή βεβαιότητα, να συμπεράνουμε ότι αυτή θα πρέπει να δημιουργήθηκε σε ένα διάστημα ενός δισεκατομμυρίου ετών. Ήταν όμως αρκετό αυτό το διάστημα προκειμένου να δημιουργηθεί ζωή επάνω στη γη; Ειδικοί ερευνητές έχουν ήδη υπολογίσει ότι για να τοποθετηθούν στην σωστή τους θέση όλα τα αμινοξέα ενός απλούστατου έμβιου συστήματος πρέπει να επιτελεστεί ένας τεράστιος αριθμός αντιδράσεων οι οποίες στη βιολογία ονομάζονται μεταλλάξεις. Κοιτάξτε πόσο μεγάλο θα έπρεπε να είναι αυτό το νούμερο. Είναι ο αριθμός 1 συνοδευόμενος από 2 εκατομμύρια μηδενικά. Όπως γνωρίζουμε όμως σήμερα, κάθε μια από αυτές τις μεταλλάξεις προκειμένου να ολοκληρωθεί, χρειάζεται κάποιο χρόνο, κάποιο χρόνο γνωστό από την επιστήμη. Αυτό σημαίνει ότι αν πολλαπλασιάσουμε αυτόν τον τεράστιο αριθμό των μεταλλάξεων επί τον χρόνο που χρειάζεται κάθε μετάλλαξη για να γίνει, θα πάρουμε σαν αποτέλεσμα το συνολικό χρόνο που απαιτείται προκειμένου να ολοκληρωθούν όλες αυτές οι μεταλλάξεις. Αυτό όμως το οποίο παρατηρούμε είναι ότι ο χρόνος αυτός είναι πολλαπλάσιος της ζωής της ίδιας της γης. Δεν μας φτάνει η ηλικία της γης προκειμένου να ολοκληρωθεί ο αριθμός των μεταλλάξεων που απαιτείται προκειμένου να συγκροτηθεί ένα απλό έμβιο σύστημα. Αυτό σημαίνει ότι η ζωή πάνω στη γη πρέπει να δημιουργήθηκε με έναν τρόπο που σήμερα δεν είμαστε σε θέση ακόμα να γνωρίζουμε» λέει ο κ. Δανέζης.
«Πως όμως δημιουργήθηκε η ζωή πάνω στη γη;» αναρωτιέται ο κ. Θεοδοσίου και απαντάει: «Ήδη γνωρίζουμε την θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου η οποία είναι και η πιο πειστική. Όμως το ερώτημα εξακολουθεί να υπάρχει και η λύση του δεν φαίνεται τελειωτική εφόσον ο χρόνος εξέλιξης των ειδών που απαιτεί η θεωρία του Δαρβίνου είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από την περίοδο που οι συνθήκες πάνω στη γη ήταν κατάλληλες για να αρχίσουν οι διαδικασίες γέννησης της ζωής. Η επισήμανση αυτή οδηγεί αρχικά σε δύο εκδοχές. Πρώτη: ή κάποιες περιόδους δημιουργήθηκαν συνθήκες και μηχανισμοί που επιτάχυναν δραματικά τον ελάχιστο χρόνο κάθε μετάλλαξης,  ή δεύτερη εκδοχή: η ζωή μεταφέρθηκε από περιοχές εκτός γης σε πιο εξελιγμένη ζωή έτι ώστε να λιγοστέψει το απαιτούμενο χρονικό διάστημα εξέλιξής της. Δυστυχώς δεν έχουμε αποδείξεις για καμιά από τις δύο αυτές εκδοχές».
Η φαντασία της φαντασίας του κ. Θεοδοσίου οργιάζει στο «τηλεοπτικό παράθυρο» της κρατικής τηλεόρασης:
«Με το πρόβλημα της δημιουργίας της ζωής πάνω στη γη έχουν ασχοληθεί και διατυπώσει επόψεις πολλοί διάσημοι επιστήμονες. Ο σπουδαίος βρετανός αστροφυσικός  σερ Φρεντ Χόιλ που ήταν καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ έχει γράψει: “πιστεύω ότι η συναρμολόγηση της ζωής έγινε με την παρέμβαση κάποιοι είδους κοσμικής νοημοσύνης”. Δεν θα χρειαζόταν μεγάλη φαντασία για να πούμε ότι κάποια κοσμική νοημοσύνη που εμφανίστηκε με φυσικό τρόπο στο σύμπαν μπορεί να μελέτησε και να υπολόγισε όλες τις λογικές συνέπειες του δικού μας ζωικού συστήματος.
»Δεν είναι παρά η ανθρώπινη αλαζονεία, και μόνο αυτή, που αρνείται αυτή την πολύ λογική πιθανότητα. Θεωρώ πολύ πιθανό, αν υπάρχει μια τέτοια κοσμική οντότητα η οποία να κατασκευάζει τη ζωή όπως την ξέρουμε και να προβλέπει τους νόμους που την διέπουν, ότι κατασκευάστηκε και αυτή με τη σειρά της από μια άλλη ακόμα πιο ανώτερη κοσμική οντότητα και συνεχίζεται το ίδιο μέσα στο άπειρο του χώρου και του χρόνου. Ο χρόνος άλλωστε είναι μια παράξενη υπόθεση.
»Αν αυτή η κοσμική οντότητα ζει έξω από το χρόνο, όπως το ξέρουμε εμείς, τότε μπορεί να έχει βιώσει το τέλος του σύμπαντος και να γνωρίζει ακριβώς τι θα συμβεί κάθε επόμενη στιγμή. Ενώ εμείς ζούμε μέσα σε μια επιβράδυνση, σε ένα φαύλο κύκλο, ο οποίος δεν μας δίνει καθόλου υψηλό επίπεδο παρατήρησης για να αντικρύσουμε ή για να κατανοήσουμε τους δημιουργούς μας», ενώ ο Δανέζης προσγειώνεται στα «νάματα της ορθοδοξίας»: «Μέσα σε ένα σύμπαν διαρκών φυσικών  που δεν είμαστε σε θέση να γνωρίσουμε ούτε τη δομή ούτε τη φύση του, δεν μπορούμε να αρνηθούμε τη δυνατότητα ύπαρξης κάτι άλλου, έξω από την ύλη, που έχει τη δυνατότητα να τη δημιουργεί ή και να της δίνει την ιδιότητα της ζωής», [βλ. «ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΘΕΩΡΙΑΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ (ΔΑΡΒΙΝΟΥ) ΑΠΟ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ», κανάλι apodei, 1/4/2013, https://www.youtube.com/watch?v=sKYIBc3wHug].  ΟΙ παραπάνω σκέψεις δεν νομίζουμε ότι έχουν σχέση με την επιστήμη. 
Ο γνωστός Βρετανός αστρονόμος Φρεντ Χόιλ (Fred Hoyle, 1915-2001), υπήρξε συγγραφέας βιβλίων επιστημονικής φαντασίας,  στον οποίο αποδίδεται η πατρότητα της ειρωνικής έκφρασης του Big Bang («Η μεγάλη έκρηξη») την οποία χρησιμοποίησε για να χαρακτηρίσει ειρωνικά την θεωρία αυτή του βέλγου Ρωμαιοκαθολικού ιερέα Αββά Λεμέτρ (1894-1966), είναι ο εμπνευστής της θεωρίας της «Σταθερής Κατάστασης του Σύμπαντος» η οποία φαίνεται ότι έχει ξεπεραστεί.
Συχνά μεταφυσικοί και παραφυσικοί κύκλοι στην προσπάθειά τους να θεμελιώσουν δήθεν λογικές κατηγορίες επικαλούνται τον  Άλμπερτ Αϊνστάιν (1879-1955) και τις θεωρίες της γενικής και της ειδικής σχετικότητας  - «Ο Αϊνστάιν μιλούσε ως μεταφυσικός και κανένας δεν μπορούσε να τον κατηγορήσει ότι δεν ήταν επιστήμονα» ανέφερε (βλ. μετά το 25:42 του παρακάτω βίντεο] ο κ. Γιάννης Αυγουστάτος στην ομιλία του στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο του Δήμου της Αγ. Παρασκευής, 12 & 19 /4/2016, με θέμα «Υπερπροσωπική vs Υλιστική Ψυχολογία»
Ο κ. Αυγουστάτος  ξεκίνησε από μία αναφορά στον θεοσοφιστή κ. Ρούπερτ Σέλντρεϊκ  (Rupert Sheldrake) και τον ισχυρισμό ότι «τα πάντα στο σύμπαν έχουν ένα σκοπό»  και συνεχίζοντας με αναφορές σε άλλους μυστικιστικές συγγράφεις  κατέληξε με την αναφορά σε έναν ινδό «Γκουρού», υμνολογώντας έτσι τον ινδικό Διαλογισμό,  την Σιωπή και στην Προσευχή [βλ. Υπερπροσωπική vs Υλιστική Ψυχολογία, κανάλι Ιωάννης Αυγουστάτος, 16/5/2016,  https://www.youtube.com/watch?v=gcvv-sJbJHg]. 
Στο παρακάτω βίντεο μπορεί κάνεις να δει τον ψυχίατρο κ. Αυγουστάτο  να μιλάει, στις 12/12/2012, στο Κέντρο «Αρμονική Ζωή» που σύμφωνα με την Εκκλησία της Ελλάδος πρόκειται για «εξωχριστιανική και παραθρησκευτική ομάδα» [βλ. «Το τέλος του Παλαιού Κόσμου & Αρχή του Νέου», κανάλι Ιωάννης Αυγουστάτου, 27/1/2013,  https://www.youtube.com/watch?v=6aJWbrhEFkU], Το κείμενο της ομιλία του το έχει αναρτήσει εδώ: http://kalipoli.pblogs.gr/2012/12/to-telos-toy-palaioy-kosmoy-kai-h-arhh-toy-neoy.html.
Αυτό όμως που επιμελώς αποκρύπτεται από τους μυστικιστικούς κύκλους είναι τα αθεϊστικά, πολιτικά και ιδεολογικά πιστεύω του μεγάλου Γερμανού επιστήμονα και ανθρωπιστή.
Ο Αϊνστάιν στην επιστολή του, στις 3/1/1954, στον φιλόσοφο  Ερικ Γκάντκιν, μεταξύ άλλων, έγγραφε: «Η λέξη Θεός για μένα δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από την έκφραση - και το δημιούργημα της ανθρώπινης αδυναμίας. Η Βίβλος δεν είναι παρά μια συλλογή σεβαστών, αλλά πρωτόγονων ακόμη μύθων που είναι και αρκετά παιδαριώδεις. Καμιά εξήγησή τους, όσο βαθιά και αν είναι, δεν μπορεί να με κάνει να αλλάξω γνώμη» [ βλ. «Αϊνστάιν, η σχέση του με τη θρησκεία», Καθημερινή, 29/8/2008, http://www.kathimerini.gr/332606/article/politismos/arxeio-politismoy/ainstain-h-sxesh-toy-me-th-8rhskeia].
Αναφορικά με τις πολιτικοκοινωνικές απόψεις του Αϊνστάιν, ας παραθέσουμε ένα απόσπασμα από το άρθρο του «Γιατί σοσιαλισμός;» από το πρώτο τεύχος του αμερικάνικου περιοδικού Monthly Review, το 1949: «Οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί και να μην υπερεκτιμούμε την επιστήμη και τις επιστημονικές μεθόδους, όταν η υπόθεση αφορά ανθρώπινα προβλήματα. Δεν πρέπει επίσης να σκεφτόμαστε ότι μόνο οι ειδικοί έχουν το δικαίωμα να διατυπώνουν τη γνώμη τους για τα ζητήματα οργάνωσης της κοινωνίας (…)
»Όλοι οι άνθρωποι ανεξάρτητα από τη θέση τους στην κοινωνία υποφέρουν από τη διαδικασία αυτή. Αιχμάλωτοι του εγωισμού τους, χωρίς οι ίδιοι να το αντιλαμβάνονται, νοιώθουν ανυπεράσπιστοι, μοναχικοί, στερημένοι από την ικανότητα, με αφέλεια, απλά και απερίσκεπτα να χαίρονται τη ζωή. 0 άνθρωπος μπορεί να βρει νόημα στη ζωή – που είναι τόσο σύντομη και γεμάτη κινδύνους – μόνο αφιερώνοντας τον εαυτό του στην κοινωνία.
»Η οικονομική αναρχία της καπιταλιστικής κοινωνίας, όπως υπάρχει σήμερα, είναι κατά τη γνώμη μου η πραγματική πηγή του κακού. Βλέπουμε μια τεράστια μάζα παραγωγών που πασχίζουν ακατάπαυστα να αφαιρέσουν ο ένας από τον άλλο τους καρπούς της συλλογικής εργασίας τους – όχι με τη βία, αλλά σύμφωνα με τους νόμιμα καθιερωμένους κανόνες. Από την άποψη αυτή είναι σημαντικό ότι τα μέσα παραγωγής, δηλαδή όλες οι παραγωγικές δυνάμεις, απαραίτητα για την παραγωγή καταναλωτικών εμπορευμάτων, καθώς και οι ολοένα νέες επενδύσεις μπορούν να είναι νόμιμα και κατά το μεγαλύτερο μέρος αποτελούν ατομική ιδιοκτησία ξεχωριστών προσώπων.
»Για απλοποίηση θα αποκαλώ στη συνέχεια «εργάτες» όσους δεν ανήκουν στους ιδιοκτήτες μέσων παραγωγής, αν και αυτό δεν αντιστοιχεί πλήρως στη συνηθισμένη χρήση του όρου αυτού. Ο ιδιοκτήτης μέσων παραγωγής είναι σε θέση να αποκτά εργατική δύναμη. Χρησιμοποιώντας τα μέσα παραγωγής, ο εργάτης παράγει νέα εμπορεύματα που γίνονται ιδιοκτησία του καπιταλιστή. Εδώ έχει ακριβώς σημασία η συσχέτιση της πραγματικής αξίας αυτού που ο εργάτης παράγει και εκείνου που του πληρώνουν. Όσο καιρό η σύμβαση εργασίας είναι «ελεύθερη», αυτό που παίρνει ο εργάτης δεν καθορίζεται από την πραγματική αξία των παραγόμενων από αυτόν εμπορευμάτων, αλλά από τις ελάχιστες ανάγκες του και την προσφορά και ζήτηση εργατικής δύναμης από τους καπιταλιστές. Έχει σημασία να καταλάβουμε ότι ακόμη και στη θεωρία η αμοιβή του εργάτη δεν καθορίζεται από την αξία αυτού που έχει παράγει.
»Βρισκόμαστε μπροστά στην τάση του ιδιωτικού κεφαλαίου προς την όλο και μεγαλύτερη συγκέντρωση. Εν μέρει λόγω του ανταγωνισμού των καπιταλιστών, εν μέρει γιατί η ανάπτυξη της τεχνολογίας και ο αυξανόμενος καταμερισμός της εργασίας ενθαρρύνουν το σχηματισμό μεγαλύτερων παραγωγικών μονάδων σε βάρος των μικρών. Αποτέλεσμα της ανάπτυξης αυτής είναι η ολιγαρχία του ιδιωτικού κεφαλαίου, η κολοσσιαία εξουσία του οποίου δεν μπορεί να ελέγχεται αποτελεσματικά ακόμη και σε μια δημοκρατική κοινωνία.
»Αυτό συμβαίνει, γιατί τα μέλη των νομοθετικών οργάνων εκλέγονται από τα πολιτικά κόμματα, τα οποία χρηματοδοτούνται και επηρεάζονται βασικά από τους ιδιώτες επιχειρηματίες, που επιδιώκουν για πρακτικούς σκοπούς να απομακρύνουν το εκλογικό σώμα από τους νομοθέτες. Σαν αποτέλεσμα οι αντιπρόσωποι του λαού δεν υπερασπίζονται αποτελεσματικά τα συμφέροντα των μη προνομιούχων ομάδων του πληθυσμού. Πολύ περισσότερο, στις υπάρχουσες συνθήκες οι ιδιώτες επιχειρηματίες ελέγχουν αναπόφευκτα τις κύριες πηγές πληροφόρησης (τύπο, ραδιόφωνο, εκπαίδευση). Για το λόγο αυτό, ο απλός πολίτης είναι πολύ δύσκολο και στις περισσότερες περιπτώσεις απλώς αδύνατο να καταλήξει σε αντικειμενικά συμπεράσματα και να ασκεί με εξυπνάδα τα πολιτικά του δικαιώματα.
» Η κατάσταση που επικρατεί στην οικονομία, βασιζόμενη στην καπιταλιστική ατομική ιδιοκτησία, χαρακτηρίζεται επομένως από δυο κύριες αρχές: πρώτο, τα μέσα παραγωγής (κεφάλαιο), αποτελούν ατομική ιδιοκτησία και οι ιδιοκτήτες τα διαχειρίζονται κατά την κρίση τους. Δεύτερο, η σύμβαση εργασίας είναι ελεύθερη. Φυσικά από την άποψη αυτή δεν υπάρχει καθαρή καπιταλιστική κοινωνία. Πρέπει ιδιαίτερα να σημειώσουμε ότι οι εργάτες, χάρη στη μακροχρόνια και έντονη πολιτική πάλη σημείωσαν επιτυχίες εξασφαλίζοντας σε ορισμένες κατηγορίες εργατών «βελτιωμένη» μορφή ελεύθερης σύμβασης εργασίας. Αλλά η σημερινή οικονομία στο σύνολό της διαφέρει κατά πολύ από τον “καθαρό” καπιταλισμό» [βλ. Albert Einstein, «Why Socialism?», Μοnthly RevieW, https://monthlyreview.org/2009/05/01/why-socialism ].
Αλλά ας επιστρέψουμε στη θεωρίας της εξέλιξης του Δαρβίνου. Ο κ. Χρήστος Γιανναράς, θεολόγος και καθηγητής φιλοσοφία του Παντείου Πανεπιστημίου,  από την δική του πλευρά,  έχει στραφεί εναντίον της. 
Σε μία ομιλία του σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 17/2/2009 στο Εθνικό Ίδρυμα  Ερευνών ισχυρίστηκε  τα εξής: 
«Χάρις στην πρόοδο της γενετικής  η αρχή της εξέλιξης των ειδών μοιάζει να κατανοείτε σήμερα με τρόπο πολύ διαφορετικό από αυτόν που καθόριζε η δαρβινική θεωρία. Ο Δαρβίνος δεν γνώριζε τους μηχανισμούς της κληρονομικότητας. Σήμερα ξέρουμε ότι αυτό που μεταβιβάζει ένας οργανισμός στους απογόνους του μέσω της αναπαραγωγής είναι γονίδια, δηλαδή κωδικοποιημένες εντολές, πακέτα πληροφοριών.
»Η ανάγκη προσαρμογής στο περιβάλλον, η λειτουργία της φυσικής επιλογής μπορεί να οδηγήσει τα άτομα ενός είδους όχι να δημιουργήσουν μια καινούργια πληροφορία αλλά μόνο να ξεφορτωθούν μια γενετική πληροφορία τροποποιώντας έτσι την αρχικά δεδομένη. Παραδειγματική εικόνα: ένας πληθυσμός φυτών έχει κάποιο αριθμό ωιδίων που καθορίζουν το μέγεθος των ριζών τους. Αν για μακρό χρονικό διάστημα τα φυτά βρεθούν σε περιβάλλον ξηρασίας, θα επιβιώσουν όσα από αυτά μακρύτερες ρίζες που τους επιτρέπουν να απορροφούν νερό και άλατα από μεγαλύτερο βάθος. Έτσι τα γονίδια που ευθύνονται για μικρότερες ρίζες έχουν λιγότερες πιθανότητες να επιβιώσουν και να κληρονομηθούν. Σε κάποιο χρονικό διάστημα, κανένα από τα φυτά του συγκεκριμένου πληθυσμού δεν θα έχει γονίδια για κοντές ρίζες, αφού θα έχουν επιβιώσει μόνο τα φυτά με ρίζες μακριές. Η πληροφορία για μακρύτερες ρίζες, υπήρχε στα γονίδια του προγονικού πληθυσμού.
»Η προσαρμογή στο περιβάλλον, η λειτουργία της φυσικής επιλογής, δεν προκάλεσε, δεν πρόσθεσε καινούργια πληροφορία, μείωσε τη πληροφορία. Όσα φυτά έγιναν ικανά να επιβιώνουν σε περιβάλλον ξηρασίας, απέβαλαν ένα μέρος της γενετικής πληροφορίας που είχαν τα προγονικά τους άτομα  του είδους. Το τίμημα για τη προσαρμογή είναι η οριστική απώλεια πληροφορίας σε αυτά τα φυτά. Αν το περιβάλλον τους ξαναγίνει υγρό και οι μικρότερες ρίζες απαραίτητες για την επιβίωση, οι γενετικές πληροφορίες-γονίδια, για μικρότερες ρίζες, δεν θα επανεμφανιστούν και ο συγκεκριμένος πληθυσμός δεν θα μπορέσει να προσαρμοστεί στη καινούργια συνθήκη. Αυτό το είδος προσαρμογής στο περιβάλλον το θεώρησε ο  Δαρβίνος σαν διαδικασία που μπορεί να λειτουργεί απεριόριστα και είναι η αιτία για σημαντικές διαφοροποιήσεις ζωντανών οργανισμών. Δηλαδή, αφού σε σύντομο σχετικά διάστημα μπορούν να εμφανιστούν καινούργιες ποικιλίες  συγκεκριμένου είδους,  σε χρονικές περιόδους εκατομμυρίων ετών θα μπορούσαν να διαμορφωθούν καινούργιες ταξινομήσεις, ταξινομικές ομάδες ειδών, να προκύψουν τα πτηνά από τα ερπετά, τα αμφίβια από τα ψάρια κ.λπ.
»Με την ανακάλυψη και σπουδή της λειτουργία των γονιδίων και της συγκρότησης του DNA  τέτοια ενδεχόμενα αποκλείστηκαν. Αποκλείστηκε η εξελικτική μετάβαση από ένα είδος σε άλλο είδος. Ο αποκλεισμός προκύπτει τουλάχιστον από την εφαρμογή στατιστικών μεθόδων στην ανάλυση εξελικτικών ενδεχομένων. Μέθοδοι μαθηματικής μοριακής βιολογίας.
»Πιθανότητα μετάβασης από ένα είδος σε άλλο προϋποθέτει ασύλληπτα μεγάλο αριθμό συγχρονισμένα εξειδικευμένων αλλαγών στα γονίδια, συμπτωματικά ακριβείς αλλά όχι τυχαίες  κωδικοποιήσεις DNA των γενετικών πληροφοριών, τυχαίες μεταλλάξεις και τυχαίους νέους συνδυασμούς γονιδίων αναπαραγωγής, ώστε ο χρόνος όχι μόνο της ιστορίας της ζωής πάνω στη γη, αλλά και της ιστορίας του σύμπαντος, περίπου 15 δισεκατομμύρια χρόνια, να μην επαρκεί για την πραγματοποίησή τους.
»Ποιο συγκεκριμένα, για να γεννηθεί ένας νέος ζωντανός  οργανισμός γίνονται και κάποιες τυχαίες αλλαγές στο γενετικό κώδικα DNA, αλλαγές των δέκα εις την δεκάτη νουκλεοτιδίων που το συγκρατούν. Oι αλλαγές είναι τυχαίες γιατί μόνο αυτές μεταβιβάζονται. Οι επίκτητες ιδιότητες δεν κληρονομούνται, δηλαδή δεν συνεισφέρουν καινούργια γενετική πληροφορία.
»Αν κάποιο ζώο χάσει το ένα του μάτι, δεν πρόκειται κάποιος απόγονός του να γεννηθεί μονόφθαλμος. Οι τυχαίες αλλαγές δημιουργούν καινούργιο κώδικα που προσδιορίζει νέα κληρονομικά χαρακτηριστικά. Αν τα νέα χαρακτηριστικά συμβεί, τυχαία και πάλι, να είναι πετυχημένα από την άποψη της φυσικής προσαρμογής, τότε ο νέος ζωντανός οργανισμός που θα προκύψει επιβιώνει και μαζί του ο νέος γενετικός κώδικας  DNA. Σε αντίθετη περίπτωση θα εκλείψει και ο οργανισμός και ο κώδικας. Αν υπολογίσουμε πόσοι τέτοιοι τυχαίοι κώδικες DNA πρέπει να ελεγχθούν από τη φυσική επιλογή  ώστε να περάσει η ζωή εξελικτικά από μονοκύτταρους οργανισμούς ως τον άνθρωπο, όπως θέλουν οι δαρβινιστές, κώδικες σταθεροί και βιώσιμοι για να αποτελέσουν κρίκους στην αλυσιδωτή εξέλιξη της ζωής, πιστοποιούμε αυτό που παραπάνω σημειώθηκε, ό,τι και η ηλικία του σύμπαντος είναι ανεπαρκής.
»Στη βάση της μαθηματικής μοριακής βιολογίας η θεωρία της εξέλιξης των ειδών, με τυχαίες αλλαγές-δοκιμές του γονιδιώματος  και έλεγχο μέσα από τη φυσική επιλογής, μάλλον δεν μπορεί να διεκδικήσει σήμερα πια επιστημονική εγκυρότητα. Η καταφυγή στη συνεργασία φυσικής επιλογής και καθαρής τύχης ορίζει περισσότερο μια μεταφυσική, λιγότερο μια επιστημονική έρευνα.» [βλ. «Χρ. Γιανναράς: Ο Δαρβινισμός ως ιδεολόγημα», κανάλι Antifono.gr, 31/1/2012, https://www.youtube.com/watch?v=dl3qrOFS990]
Ο αρθρογράφος αυτός της «Καθημερινής», «φρουρός της πίστης» έχει εμφανιστεί μέσα από την αρθρογραφία του στην εφημερίδα αυτή  ως θαυμαστής του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας  Βλαντίμιρ Πούτιν [βλ, http://www.kathimerini.gr/710894/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/o-oneirikos-ellhnas-poytin], είδε τον Μπιν Λάντεν σαν Κανάρη, [βλ. http://www.kathimerini.gr/686076/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/epifyllida] και  τον απατεώνα τραπεζίτη Ανδρέα Βγενόπουλο (1953-2016) ως «εθνική προσωπικότητα», [βλ. http://www.kathimerini.gr/719848/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/kyvernhsh-epistrateymenhs-poiothtas].
Ο βασικός βεβαίως πυρήνας  ενάντια στην θεωρίας της εξέλιξης του Δαρβίνου και των υλιστικών θεωριών καθώς και της απογείωση της θρησκοληψίας βρίσκεται διατυπωμένος στην εκτρωματική «Διακήρυξη της Χριστιανικής Ενώσεως Επιστημόνων» [Αθήνα, 1946] της «καθ΄ημάς Ανατολής» και έκτοτε αναπαράγεται σε διάφορες εκδόσεις. 
«Η πίστη στο Δημιουργό του παντός, δίνει εις τον άνθρωπον την μόνην λογικήν, αβίαστον και συνεπήν απάντησιν, εις το ερώτημα, πως υφίστατε ο κόσμος αυτός. Η σκέψις ότι “πας οίκος κατασκευάζεται από τινός, ο δε τα πάντα κατασκευάσας Θεός”, υπόδειγμα αψόγου συλλογισμού, υπήρχε στο μυαλό κάθε ανθρώπου και έδινε τα θεμέλια της φιλοσοφικής σκέψεως και εις τον πλέον πρωτόγονον άνθρωπον (…) Άλλοτε άθεος εσήμαινε μίαν σπανίαν εξαίρεσιν, μίαν εμφάνιση διανοητικής και πνευματικής αναπηρίας. Άθεος, άλλοτε, εσήμαινε κάτι, μεταξύ του “παλαβός” ”εκκεντρικός” ή ”κακούργος”(…) Και ήλθεν ο αθεϊσμός να εξομοιώσει τον λόρδον, όχι βέβαια, προς τον άγριον, αλλά προς το κτήνος, το οποίο επίσης δεν πιστεύει εις Θεόν!» (σ. 20, 21).
«Η επίκληση λοιπόν της θεωρίας της εξελίξεως του Δαρβίνου δια να στηριχθή η αθεϊστική μεταφυσική, έγινε με διπλήν ταχυδακτυλουργικήν αλλοίωσιν. Αφ’ ενός, της προσέθεσαν τον ισχυρισμόν ότι ο κόσμος εδημιουργήθει τυχαίως, χωρίς θείαν δημιουργικήν δύναμιν. Αφ’ ετέρου, η θεωρία αυτή επεζητήθει να εμφανιστεί όχι ως μία θεωρία, η οποία υπεβάλλετο εις τον έλεγχον της επιστήμης, αλλά ως ένα αξίωμα αυθεντικόν, επί του οποίου απαγορεύεται κάθε αντίρρησις» (σ. 43).
«Την μεν δημιουργίαν του κόσμου από τον Θεόν δεν θα την εκλόνιζε, βέβαια η ύπαρξις οποιασδήποτε ποικιλίας των πιθηκοειδών. Ως προς δε την πνευματικότητα των ανθρώπων, αυτήν ίσα-ίσα  την εξαίρει και την τονίζει ακόμα περισσότερο η ύπαρξις ζώων τα οποία μολονότι έχουν σώμα που ομοιάζει με τον άνθρωπον, εν τούτοις δεν δείχνουν πνευματικόν βίον. Αυτό ακριβώς δείχνει ότι ο πνευματικός βίος δεν είναι σωματική, αλλά ψυχική λειτουργία, όπως θα ιδούμε παρακάτω εις την ειδικήν παράγραφον. Το ζήτημα λοιπόν του πιθηκανθρώπου μας ενδιαφέρει μόνον ως χαρακτηριστικόν της υλιστικής προπαγάνδας. Εζήτησεν η προπαγάνδα αυτή να στηριχθεί επάνω εις ένα ζωϊκόν ειδος, τον πιθηκάνθρωπον, ο οποίος και αν υπήρχε δεν θα εστήριζε καθόλου την υλιστικήν αντίληψην, αλλά και δεν εννοεί να εμφανιστεί πουθενά, ούτε ζωντανός ούτε νεκρός. Κι μόνον εις την ασύδοτον φαντασίαν των υλιστικών εξελικτικών εφάνη και έκαμεν τόσο θόρυβο εν ονόματι, τλαχα της επιστήμης!» (σ. 51).
«Πάντως αυτή η προσπάθεια να συγκρατηθή (ή να επανέλθη) εις την ζωήν η θεωρία του Δαρβίνου, συνδυάζεται με την ομολογίαν, ότι η θεωρία αυτή πρέπει να καθαρθή από κάθε μεταφυσικήν, αθεϊστικήν προσθήκη, να μείνει έξω από θέματα, δια τα οποία είναι ξένη. Και εις αυτά, εννοείται ημείς δεν έχομεν κανένα λόγο να διαφωνήσομεν!» (σ. 53).
«Άνθρωπος αρνητής, άνθρωπος, που η ψυχή του δεν νοιώθει το σκίρτημα που γεννά το ανέβασμα προς τον Θεόν, άνθρωπος χωρίς ενατένισην προς το θείον, είναι ανίκανος να νοιώσει τον ελληνικόν πολιτισμο» (σ. 140). « Και αυτό ακριβώς πολέμησε ο υλιστικός φενιμισμός.  Επολέμησε κάθε τι που θα ήτο δια την γυναίκα ενίσχυσης και στήριγμα, αντιστάθμισμα δια την σωματικήν της μειονεκτικότητα» (σ. 168).
Ο καθηγητής Ευτύχης Μπιτσάκης που στα χρόνια του εμφυλίου καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση για την πολιτική του δράση  δικαίως  χαρακτήρισε ως «ένα κείμενο αντι-υλισμού, αντι-κομμουνισμού και προπαγάνδας ευτελούς επιπέδου υπερ της χριστιανικής θρησκείας».
Το παραπάνω λοιπόν «δείγμα ημιμάθειας, εμπάθειας και έλλειψης φιλοσοφικής παιδείας» υπογράφουν 188 «υπογεγραμμένοι εργάται της επιστημονικής έρευνας και των γραμμάτων εις την Ελλάδα» (σ. 204-207), οι περισσότεροι πανεπιστημιακοί καθηγητές, μεταξύ των οποίων ο Δ. Κωτσάκης (1909-1986), υφηγητής τότε της Φυσικομαθηματικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, τον οποίον ο κ. Μ.  Δανέζης,  στο υμνητικό βιβλίο του για τον πνευματιστή και παραψυχολόγο  Sir  Croookes,  αναφέρει ως έναν πανεπιστημιακό δάσκαλο που συνέβαλε στην σημερινή συγκρότησή του (σ. 17). 
Ο Δ. Κωτσάκης υπήρξε ταμίας της οργάνωσης «Ελληνικό Φως»  που δημιουργήθηκε από κύκλους της «Χριστιανική  Ένωσης Επιστημόνων» παραμάγαζο της ακροδεξιάς «Ζωή Αδελφότητα Θεολόγων».
Στο περιοδικό Θέσεις, τ. 138, Ιανουάριος Μάρτιος 2017, στο άρθρο-μελέτη του Δημήτρη Αρκάδα «Κατασκευάζοντας εθνικόφρονες: τα εκκλησιαστικά κατηχητικά σχολεία ως πεδίο θρησκευτικού αντικομουνισμού», όπου παρατίθενται  πλούσια βιβλιογραφία,  διαβάζουμε ότι ο Δημήτριος Κωτσάκης ήταν ένας «από τους βασικούς θεσμούς που στήριζαν το “Ελληνικόν Φως”, το παλάτι και τη “Ζωή”» [βλ. http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1365&Itemid=29]. Τότε βεβαίως δεν μιλάγανε για «νέο πολιτισμό» αλλά για «χριστιανικό πολιτισμό».
O  Γιώργος Μουστάκης, θεολόγος και κοινωνιολόγος, στη σ. 23 του βιβλίου του «Η γέννηση του χριστιανοφασισμού στην Ελλάδα» [Κάκτος, Αθήνα, 1983] αναφέρει ότι «Η Παπαδοπουλική δικτατορία στελεχώθηκε από τεχνοκράτες της Χ.Ε.Ε. [«Χριστιανικής Ενώσεων Επιστημόνων»] θυγατρικής της «Ζωής».
Στη σ. 38 αναφερόμενος στην «Χριστιανική Ένωση Χριστιανών» της προσδίδει «φασιστική πονηριά» και «άγια κουταμάρα των ευσεβών που πάσχουν από ανίατο κουταβισμό!!!» και δεν παραλείπει να εξιστορήσει, σ. 37, την σχέση του Αντιπροέδρου της χούντας Πατακού και άλλων, με τη θρησκευτικές οργανώσεις «Ζωή», «Σωτήρας» και την μασονία.
Εδώ και πολλές δεκαετίες, προκειμένου να υπονομευτεί ή να σχετικοποιηθεί η θεωρία της εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου επαναλαμβάνεται μονότονα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, το ποίημα του Παναγιώτη Συνοδινού που δημοσιεύτηκε το 1888, στη «Νέα Εφημερίδα»: 
«Κλαίει ο κόσμος την Ελλάδα/ πουλημένη, φθισική/ στα χειρόκτια, στη βελάδα/ μασκαράτα φραγκική.  Νεολαία φραγκευμένη/ γύρισε στο μονοπάτι/ που η Χάϊδω με φυσέκια/ στην ποδιά της επερπάτει. Κάτω ο Στράους κι ο Δαρβίνος/ Κάτω κάθε ξενισμός/ Ζήτω του Μαρτιού ο κρίνος/ Ζήτω κι ο ελληνισμός».
Πάντως, ο Δαρβίνος παραλλήλισε το φόβο του ανθρώπου για τον Θεό με τον φόβο της μαϊμού για ένα φίδι, μια διατύπωση που όπως αναφέρεται η γυναίκα του αποφάσισε να μην στην συμπεριλάβει στην Αυτοβιογραφία του μεγάλου αυτού επιστήμονα όπως αναφέρει ο John Hedley Broooke στο βιβλίο του «Επιστήμη κι θρησκεία» [Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2008, σ. 336] που ωστόσο φαίνεται να εργάζεται για την αδελφοποίηση Θρησκείας και Επιστήμης, δύο παντελώς διαφορετικών, κατά την γνώμη μας, εννοιών.
Ο Καρλ Μάρξ (1818-1883) σε ένα γράμμα του, στις 16/1/1861, στον Φ. Λασάλ σχετικά με τη καταγωγή των ειδών μέσω της φυσικής επιλογής έγραφε: «Το έργο του Ντάρβιν είναι ξεχωριστά σημαντικό και μου χρησιμεύει για την ιστορική πάλη των τάξεων. Φυσικά πρέπει να υποταχτούμε στην αγγλική ταχύτητα της ανάπτυξης του θέματος. Όμως  παρ’ όλες του τις ελλείψεις, για  τομέα των φυσικών επιστημών και, ακόμα, στην ανάλυση, κατά τρόπο εμπειρικό το έλλογο πνεύμα…» [βλ  «Αλληλογραφία Fr. Engels, K. Marx 1868 -1869», τ. β’, Μπάϋρον, Αθήνα 1975, σ. 17]
Βεβαίως ο Καρλ Μαρξ νωρίτερα, το 1845, είχε διατυπώσει την εξής άποψη που καθόριζε την ολότητα αλλά και τα όρια της ιστορίας της φύσης και της ιστορία του ανθρώπου: «Οι άνθρωποι μπορούν να διακρίνονται από τα ζώα χάρη στη συνείδηση, τη θρησκεία και ότι άλλο σας αρέσει. Αρχίζουν οι ίδιοι να διακρίνουν τον εαυτό τους από τα άλλα ζώα ευθύς μόλις αρχίζουν να παράγουν τα μέσα της συντήρησής τους, βήμα που έχει σαν όρο του τη σωματική τους οργάνωση. Παράγοντας τα μέσα της ύπαρξής τους οι άνθρωποι παράγουν έμμεσα την πραγματική τους υλική ζωή.» [Βλ. Καρλ Μαρξ, Φρ. Έγκελς, «Γερμανική Ιδεολογία», τ. β’, Gutenberg, Αθήνα, 1979, σ. 61].
Σχετικά πρόσφατα ο «σουλτάνος» κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το ισλαμικό κόμμα του που προωθούν μια ατζέντα ισλαμικών απόψεων, υπονομεύοντας τον κοσμικό χαρακτήρα της  γειτονικής «Τουρκικής Δημοκρατίας», καθώς και οι τουρκικές εκπαιδευτικές αρχές, αποφάσισαν τη διακοπή της διδασκαλίας στα γυμνάσια και λύκεια της χώρας της θεωρίας του Δαρβίνου για την εξέλιξη των ειδών, [βλ. «Η Τουρκία κατά του Δαρβίνου: Διακοπή της διδασκαλίας της θεωρίας της εξέλιξης των ειδών στα σχολεία», 25/6/2017, https://left.gr/news/i-toyrkia-kata-toy-darvinoy-diakopi-tis-didaskalias-tis-theorias-tis-exelixis-ton-eidon-sta].
O Κώστας Καμπουράκης, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης (στο Τμήμα Βιολογίας και Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών), συγγραφέας του βιβλίου «Κατανοώντας την Εξέλιξη» [Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2017], σε μια συνέντευξή του στην Εφημερίδας των Συντακτών δήλωσε, ανάμεσα σε άλλα, τα εξής: «Τα κυριότερα εννοιολογικά εμπόδια για την κατανόηση της εξέλιξης είναι η αντίληψη ότι οι διάφορες οντότητες ή αντικείμενα α) έχουν σχεδιαστεί με βάση κάποιον τελικό σκοπό και β) έχουν εσώτερες ουσίες που είναι αμετάβλητες».
Αναφορικά με τις επιστήμες και την θρησκεία ανέφερε: «Θεωρώ ότι οι απαντήσεις που θα με καλύψουν θα είναι εκείνες που θα προκύψουν από τα εμπειρικά δεδομένα και τον ορθολογισμό της επιστήμης. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι χρειάζομαι κάτι άλλο, ωστόσο σέβομαι την επιλογή των ανθρώπων να αναζητήσουν τις απαντήσεις μέσω άλλων μορφών γνώσης και δέχομαι ότι υπάρχουν φιλοσοφικά και άλλα ερωτήματα στα οποία η επιστήμη δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις. Για παράδειγμα, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν υπερφυσικές οντότητες.
»Η πεποίθησή μου αυτή δεν βασίζεται απλώς στην απουσία σχετικών εμπειρικών δεδομένων για την ύπαρξη υπερφυσικών οντοτήτων, αλλά και στην ύπαρξη εμπειρικών δεδομένων για την απουσία τους, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις οι συνέπειες της ύπαρξής τους μπορούν να ελεγχθούν εμπειρικά. Ωστόσο, δέχομαι ότι οι μέθοδοι της επιστήμης περιορίζονται στον φυσικό κόσμο και κατά συνέπεια δεν μπορούν να αποκλείσουν κατηγορηματικά την ύπαρξη του υπερφυσικού. Έτσι, όπως ορθά επισημαίνετε, είμαι ανεκτικός στη θρησκευτική πίστη. Κι ενώ θεωρώ ότι οι οργανωμένες θρησκείες είναι αιτίες πολλών προβλημάτων και ιστορικά και στις μέρες μας, τις διακρίνω από την προσωπική θρησκεία που σχετίζεται με τις συναισθηματικές ανάγκες κάθε ανθρώπου και ιδιαίτερα την ανάγκη να πιστέψει σε κάτι. Αυτό δεν είναι πρόβλημα κατά τη γνώμη μου.
»Το πρόβλημα ωστόσο προκύπτει όταν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις επιχειρούν να υποκαταστήσουν και να απορρίψουν την επιστήμη. Αυτό επιχειρούν οι οπαδοί του Δημιουργισμού και είναι απόλυτα κατακριτέο. Με απλά λόγια, ενώ θεωρώ ότι οι θεολόγοι μπορούν να διδάσκουν ό,τι θέλουν στο μάθημα των Θρησκευτικών, αυτό δεν μπορεί με τίποτα να συγκριθεί με ό,τι διδάσκουμε στη Βιολογία, καθώς είναι άλλη μορφή γνώσης, και επιπλέον δεν μπορεί με τίποτα να συμπεριληφθεί στα μαθήματα της Βιολογίας. Διότι αυτό θέλουν οι οπαδοί του Δημιουργισμού σε γενικές γραμμές: να διδάσκεται ο Ευφυής Σχεδιασμός ως εναλλακτική επιστημονική εξήγηση για την ενότητα και την ποικιλότητα της ζωής. Κάτι που είναι εντελώς αβάσιμο και ανορθολογικό και συνεπώς απόλυτα απορριπτέο» [βλ. «Η παιδαγωγική απαξίωση της εξέλιξης», Εφημερίδα των Συντακτών, 9/12/2017, http://www.efsyn.gr/arthro/i-paidagogiki-apaxiosi-tis-exelixis]. 
Στην κατακλείδα του βιβλίου του ο Καμπουράκης  μας μεταφέρει μια ρεαλιστικά αισιόδοξη εικόνα: «Δεχόμενοι ότι δεν υπάρχει κάποιος εγγενής σκοπός στον κόσμο κι ότι δεν θα πρέπει να είμαστε τόσο αλαζόνες ώστε να πιστεύουμε ότι μας έχει επιφυλαχθεί σ’ αυτόν τον κόσμο κάποια ξεχωριστή θέση, μπορούμε να αποφασίσουμε πως θα ζήσουμε τη ζωή μας καθώς και τι μετρά πιο πολύ.
»Πιστεύω ακράδαντα ότι μπορούμε να βρούμε νόημα και σκοπό στη ζωή. Πιστεύω ότι η ζωή αποκτά νόημα μεσ’ από τα συναισθήματα. Δεδομένης της βίας που είναι εγγενής του κόσμου μας, είμαι ευτυχής που μπορώ να μην ανησυχώ για την επιβίωσή μου και να γράφω αυτές τις γραμμές.
»Βρίσκω τεράστιο νόημα στη ζωή μου, κάνοντας καθημερινά πράγματα με τη σύζυγό μου και τα παιδιά μου. Νιώθω εξαιρετικά πλούσιος συναισθηματικά, όταν εκφράζουν όλοι την αγάπη τους προς εμένα. Βρίσκω νόημα στο να γράφω αυτό το βιβλίο και να μοιράζομαι με ανθρώπους σε όλη την υφήλιο τις σκέψεις μου και τον τρόπο που κατανοώ τον κόσμο.
»Αυτά τα διαφορετικά είδη νοήματος συμβάλλουν στον σκοπό μου που βρίσκω στη ζωή: να ζήσω πολύ, να αγαπήσω ανθρώπους, να απολαύσω τη ζωή και να είμαι γεμάτος συναισθήματα και ευτυχία όταν γεράσω και αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
»Η εξελικτική θεωρία δεν έχει να πει τίποτα σε σχέση με όλα αυτά, όμως τέτοια διδάγματα αντλώ από τον τρόπο με τον οποίο κατανοώ της εξέλιξη. Έτσι, αν μπορών να κάνω μία πρόταση, είναι η εξής: προσπαθήστε να κατανοήσετε την εξελικτική θεωρία και κατόπιν αντλήστε τα δικά σας διδάγματα για τη δικής σας ζωή – βρείτε το δικό σας προσωπικό νόημα και σκοπό» (σ.314, 315).
Ο Στήβεν Χόκινγκ
Στις 14 Μαρτίου πέθανε ο επιφανής κοσμολόγος Στήβεν Χόκινγκ (1942-2018).  Σε μια συνέντευξή του, μεταξύ άλλων, είχε δηλώσει τα εξής: «ήταν φυσικό να πιστεύουμε στο θεό και όσον καιρό δεν είχαμε αναπτύξει τις επιστήμες.  Όταν έγραφα στο χρονικό του χρόνου πως επιτυγχάνοντας  μια ενοποιημένη θεωρία των φυσικών νόμων, οι επιστήμονες θα μπουν στο μυαλό του Θεού, εννοούσα πως θα γνωρίσουν όλα  όσα θα γνώριζε κι ο Θεός, αν υπήρχε. Όμως κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει. Είμαι άθεος» [βλ. «Astrophysicist Stephen Hawking Says He Is An Atheist», κανάλι GeoBeats News, 24/11/ 2014, https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=r7nLrfOgR4E].
Επίσης προφητικά είχε διατρανώσει:  «Θέλω επίσης να δείξω ότι τους ανθρώπους δεν πρέπει να τους περιορίζει η σωματική τους αναπηρία, εφ’ όσον δεν είναι ανάπηροι στο πνεύμα», λόγια που έπεσαν μάλλον μάταια στην πνευματική μαύρη τρύπα της ελληνικής θεοκρατικής διανόησης. Ας κάνουμε λοιπόν εδώ μια σύντομη σύνθεση με τα «λόγια αγάπης και κριτικής» που κατά καιρούς έχουν εκφερθεί  δημοσίως στην χώρα μας για αυτό το επιφανή επιστήμονα της εποχής μας.
1. Το 2010, αμέσως μετά την έκδοση του βιβλίου «The Grand Design » (Το Μεγάλο Σχέδιο) που ο Χόκινγκ έγγραψε μαζί τον αμερικανό φυσικό Λέονταρτ Mλοντίνοφ, ο Μητροπολίτης Πειραιώς  κ. Σεραφείμ, ως αντιπρόσωπος του Θεού επί της γης και άρα ως έχοντας έννομο συμφέρον, το 2010, παρενέβη  στις επιστημονικές θεωρίες επί της διαμορφώσεως των σύμπαντος επί της γης, και έκλεισε τους λογαριασμούς του με τους υλιστές:
«Ο συγκεκριμένος παραπληγικός Βρετανός επιστήμων είναι απολύτως συμπαθής ιδιαιτέρως διότι ευρίσκεται εις μίαν δραματικήν κατάστασιν υγείας απεικονιζομένην εις δημοσιευθέντα φωτογραφικά στιγμιότυπα, απολύτως καθηλωμένος και επικοινωνών με ηλεκτρονικήν φωνήν, που επιφέρει την κατανόησιν δια την συμπλεγματικότητα και τραγικότητα των απόψεών του που αδίκως βεβαίως ενοχοποιούν ουσία τον Τρισάγιον Θεόν δια την δυσχερεστάτην θέσιν της υγείας του διότι η ασθένεια, η φθορά και ο θάνατος δεν προέρχονται από τον Θεόν αλλά είναι αποτέλεσμα της σχάσεως των ανθρώπων και του κόσμου από Αυτόν (...) Και όμως την άπειρη αυτή δύναμη, σοφία και πρόνοια αποδίδουν κατά καιρούς οι άφρονες υλιστές και σήμερον ο κ. Χώκινγκ που έχει το ελαφρυντικό της συγχύσεως του νοός του...» [βλ. http://www.alfavita.gr/arthron/koinonia/poios-thymatai-paralirima-misoys-toy-mitropoliti-peiraios-enantion-toy-hokingk#ixzz5C8b5qn9N].
2. Ο «βιωματικός χριστιανός» κ. Μάνος Δανέζης φαίνετε ότι άρπαξε την σκυτάλη των λόγων αγάπης και… επιστήμης του Μητροπολίτη Πειραιώς και έτρεξε ως αστραπή προς το νήμα του τερματισμού. 
Σε μια ομιλία του στην Πνευματική Εστία Μοσχάτου, στις 25/11/2017,  είπε και τα εξής: «Αυτό που είπε ο Χόκινγκ είναι μια προσωπική άποψη, που πηγάζει από όλα τα δεινά έχει υποστεί στη ζωή του, καλά ή κακά. Εντάξει; Ως, άποψη, επειδή είμαι υπέρ της ελευθερίας του λόγου, καλά έκανε και το είπε, στα παλιά μου τα παπούτσια όμως τι είπε, διότι είναι αντίθετη από τη δική μου άποψη (…) Εκείνον τον λένε Χόκινγκ, τον σέβομαι, και μένα με λένε Δανέζη και  ο Χόκινγκ πρέπει να με σέβεται, τη προσωπική άποψη (…)  Εγώ πιστεύω τον Θεό με την έννοια ότι είμαι Έλληνας (…) Είναι σωτήριο για την ψυχολογία  του Χόκινγκ να μην υπάρχει Θεός» [τα τελευταία λόγια που ακούστηκαν μετά το 1:35:31 του παρακάτω βίντεο, ενδεχομένως θα ζήλευαν ακόμα και οι πιο φανατικοί ναζιστές]. Ολόκληρη αυτή  οι περίεργες κρίσης  εδώ: [βλ.
«Ο Μάνος Δανέζης 25/11/17 στο Μοσχάτο!» κανάλι MYMOSXATO GREECE, 16/11/2017, https://www.youtube.com/watch?v=eGHw2l6naW8]
Σε ομιλία του στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, στις 13/12/2017 ο κ. Δανέζης ουσιαστικά ισχυρίστηκε ότι «Ο Στήβεν Χόκινγκ μπορεί να είναι μεγάλος νομπελίστας αλλά εντελώς ηλίθιος σε άλλα πράγματα που λέει». Νομπέλιστας ο Χόκινγκ; Δεν το γωρίζαμε!  Ηλίθιος; Δεν το γνωρίζαμε! Ολόκληρη αυτή η ομιλία εδώ με την παραπάνω αναφορά (μετά το 47:21)  [«Δρ. Μάνος Δανέζης "... νέα ανάγνωση των σχέσεων Επιστήμης, Θεολογίας και Φιλοσοφίας" 2017», κανάλι anemos, 4/4/3018, https://www.youtube.com/watch?v=95YG2Dppzdo&t=2842s]
Ο κ. Δανέζης σε μια τρίτη ομιλία του στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο του Αλίμου, στις 26/2/2018, είπε τα μάλλον ασυνήθιστα για πανεπιστημιανό καθηγητή φυσικών επιστημών: «Εγώ προτιμώ να παραμείνω ως έλληνας, να παραμείνω πιστός στο δόγμα του Χριστού. Και αυτή είναι μία απάντηση γιατί λέω, σήμερα το εξηγώ, γιατί είμαι χριστιανός ορθόδοξος, όχι γιατί ο πατέρας μου, η μάνα μου ήταν ορθόδοξοi (…) είμαι ορθόδοξος γιατί είμαι έλληνας (…) επειδή είμαι επιστήμονας (…) Αν ήμουν δυτικός χριστιανός, τότε θα αποδεχόμουν ότι είμαι άθεος, ότι είμαι αιρετικός (…) Επειδή όμως εγώ μελετώ το μη αισθητό: κοσμολογίες, κβαντικές φυσικές και όλα αυτά τα πράγματα, με καλύπτει η ορθόδοξη άποψη του τι είναι δημιούργημα, δεν μπορεί να είμαι δυτικός ή προτεστάντης, πρέπει να είμαι ορθόδοξος για να καλύπτομαι (…) Εγώ ξέρω ότι είμαι ορθόδοξος χριστιανός, λέω, διότι επειδή είμαι έλληνας (…) και δεύτερον επειδή είμαι επιστήμονας και η ορθόδοξη πατερική γραμματεία με δικαιώνει, ότι έχω τη δυνατότητα, δεν είμαι αποδιοπομπαίους τράγος, ενώ η Δυτική με αποκληρώνει (…) ενώ ο φουκαράς ο Χόκινγκ είναι Άγγλος (…) και γι’ αυτό βρίζει και τη φιλοσοφία τη Δυτική της μέσης εποχής (…) εγώ είμαι με τους θεωμένους…». Ολόκληρη αυτή ομιλία της μπουρδολογίας με την παραπάνω αναφορά (μετά το 1:13:32) [«3η Διάλεξη του Δρ. Μάνου Δανέζη, στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο του Δήμου Αλίμου (Μάρτιος 2018)», κανάλι Ανοικτό Πανεπιστήμιο Δήμου Αλίμου, 6/3/1918, https://www.youtube.com/watch?v=Ij4H7HE_jqs&t=4573s]
3. Λίγο πριν το τερματισμό και τον θάνατο του Χόκινγκ την σκυτάλη παρέλαβε, ο Μητροπολίτης Κηφισιάς, Αμαρουσίου και Ωροπού κ. Κύριλλος (κατά κόσμον Κωνσταντίνος Μισιακούλης).
Ο Στήβεν Χόκινγκ λοιπόν μπήκε στον στόχαστρο του Μητροπολίτη στο πασχαλινό του «μήνυμά αγάπης»... [βλ. «Ποιμαντορική Εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κηφησίας, Αμαρουσίου και Ωροπού κ. Κυρίλλου επί τη εορτή του Αγίου Πάσχα 2018», http://www.imkifissias.gr/] το οποία και διαβάστηκε στις εκκλησίες της μητροπόλεως του: «Πρόσφατα πέθανε ένας διακεκριμένος αστροφυσικός, ο Στήβεν Χόκινγκ. Έσβησε κι αυτός όπως τόσοι άλλοι. Θαμπωμένος από τα επιστημονικά του επιτεύγματα, γεμάτος έπαρση και αλαζονεία ισχυριζόταν ότι δεν χρειάστηκε το χέρι του Θεού, για να δημιουργήσει το σύμπαν, αλλά έγινε μόνο με την δύναμη των νόμων της φύσης. Ο Θεός αποσύρθηκε από το σύμπαν και τον άνθρωπο και ως εκ τούτου η μεταθανάτια ζωή είναι ένα παραμύθι. Βέβαια αυτός και όσοι τον ακολουθούν ξεχνάνε ότι υπάρχουμε, επειδή υπάρχει ο Θεός. Ζούμε, γιατί το θέλει Εκείνος. Η αναπνοή μας είναι στα χέρια Του. Όσοι, λοιπόν, σκοτώνουν τον Θεό στον ουρανό, αφήνουν τον άνθρωπο στη γη ορφανό, μόνο του και απελπισμένο στις οδύνες και τα αδιέξοδά του».
Φαίνεται ότι η «αγάπη» για τις επιστημονικές αλήθειες και τους ανθρώπους περισσεύει στις τάξεις κάποιων κρατικών υπαλλήλων, ορθοδόξων χριστιανών της αντιδραστικής σκέψης, της παραεπιστήμης και του μυστικισμού της «καθ΄ημάς Ανατολής» που έχουν αυτοαναγορευτεί μάλιστα σε αντιπρόσωπους του Θεού επί της γης και κριτές της απολύτου αληθείας.
Πάντως ο άθεος Χόκινγκ είχε απαντήσει εγκαίρως στους παραπάνω και τους απαντάει ακόμα και σήμερα από το μνήμα του, μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες  που έδωσε κατά την διάρκεια της ζωής του και τα επίκαιρα πάντοτε γραπτά του:
«Το μυαλό είναι σαν ένας υπολογιστής που θα σταματήσει να δουλεύει όταν χαλάσουν τα εξαρτήματά του. Δεν υπάρχει παράδεισος ή μετά θάνατον ζωή για τους χαλασμένους υπολογιστές, αυτό είναι ένα παραμύθι για όσους φοβούνται το σκοτάδι… Έχω παρατηρήσει ότι, ακόμα και οι άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι τα πάντα είναι προκαθορισμένα και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να τα αλλάξουμε, κοιτάζουν αριστερά και δεξιά πριν περάσουν τον δρόμο».
Στο σημείο αυτό ας αναφερθούμε σε ορισμένες πτυχές των απόψεων του επιφανούς αυτού επιστήμονα που συνεχίζοντας την παράδοση της αγωνιστικής  στάσης του Αϊνστάιν ως υποστηρικτή των σοσιαλιστικών ιδεών,  τον έφερε να συμμετάσχει ενεργητικά στο κίνημα υπέρ της ειρήνης και κατά των πυρηνικών όπλων.
Ο  Xόκινγκ εκφράζοντας  την αντίθεσή του στις ιμπεριαλιστικές επιδρομές  απέρριψε τον τίτλο του ιππότη που του προσφέρθηκε από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β'.  Από μικρός συμμετείχε στο κίνημα διαμαρτυρίας κατά του πολέμου στο Βιετνάμ. Οι πεποίθησης αυτές και η διαμορφωμένη του ψυχοσύνθεση έφεραν τον  Xόκινγκ ως μεγάλο πλέον επιστήμονα να αντιταχθεί στον πόλεμο κατά του Ιράκ χαρακτηρίζοντας την εισβολή «έγκλημα πολέμου».  Το 2009, ο Χόκινγκ, απέναντι στον αποκλεισμού του Ισραήλ που επέβαλε στους παλαιστινίους της Γάζας συμμετείχε στο ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ του Ισραήλ εξ αιτίας του αποκλεισμού που επέβαλε κατά του παλαιστινιακού λαού της Γάζας, το 2009 και αργότερα το 2013 αρνήθηκε να συμμετάσχει σε επιστημονικό συνέδριο    στο πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ.
4. Σε μια ομιλία του κ. Δανέζη, την επομένη του θανάτου του Χόκινγκ, στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο του Δήμου Ηλιούπολης,  ακούσαμε και άλλα πολλά «επιστημονικά» [βλ. «Δρ Μάνος Δανέζης Αυτό είναι το Σύμπαν της Σύγχρονης Επιστημονικής Σκέψης ΑΠ Ηλιούπολης 2018», κανάλι anemos, ανάρτηση 22/01/2018,  https://www.youtube.com/watch?v=Fpxmbg6Lnok]  
Ο ομιλητής εξ αρχής αισθάνθηκε την ανάγκη να απολογηθεί:  «Πριν αρχίσω, θα μου επιτρέψετε να υπενθυμίσω  με κάτι που συνέβη, πολύ θλιβερό, χθες. Μας άφησε ένας μεγάλος διανοητής, ο πατέρας αυτού που λέω του σύγχρονου επιστημονικού πνεύματος που θα αγκαλιάσει αυτό που λέγαμε, το νέο πολιτισμικό ρεύμα που με έχετε ακούσει πάρα πολλές φορές να μιλάω γι αυτό, ο Στήβεν Χόκινγκ δεν υπάρχει πια μαζί μας.
»Αυτός ο μεγάλος διανοητής, δεν ήταν μόνο επιστήμονας, ήταν αυτός  ο οποίος που προσπάθησε σε όλη τη ζωή του να γεφυρώσει την  γενική θεωρία της σχετικότητας με την κβαντική φυσική σε μια ενιαία θεωρία. Είναι αυτός ο οποίος μας μίλησε για την απειρία του σύμπαντος, είναι αυτός που μας είπε ότι το σύμπαν ούτε καταστρέφεται, ούτε δημιουργείται, απλώς υπάρχει. Είναι αυτός που μας έδωσε μια εκπληκτική θεωρία, αυτή την θεωρία δίχως όρια, και μας είπε ότι ο χωροχρόνος δεν έχει αρχικό όριο, δηλαδή δεν έχει κάποια αρχή το σύμπαν, αλλά είναι άπειρο.
»Ήταν πραγματικά ένας πολύ μεγάλος. Και θα σας πω ένα μόνο στοιχείο της μεγαλοσύνης αυτών των τεράστιων φυσιογνωμιών που μένουν στην ιστορία των επιστημών και του πολιτισμού. Ήταν από αυτούς τους λίγους, που όταν έκανε λάθος το αναγνώριζε (…) μόνο οι μεγάλοι μπορεί να τα κάνουν αυτά.
»Ο Χόκινγκ δεν ήταν μια επιστημονική προσωπικότητα, ήταν μια κοινωνική προσωπικότητα, ήταν αυτός ο οποίος έμπαινε μπροστά στα νιάτα του, σε όλους τους μεγάλους αγώνες της ειρήνης. Εδώ πέρα μια φωτογραφία του Χόκινγκ  με δύο μαγκουρίτσες τον βλέπετε, είναι λίγο πριν πέσει στο κρεβάτι και δεν μπορεί πλέον να σηκωθεί. Δίπλα του βλέπετε την Ρεντγκρέιβ, είναι μια μεγάλη διαδήλωση στο Λονδίνο, τότε για τον πόλεμο του Βιετνάμ. Ένα χρόνο αφού τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία, καθηλώθηκε στην αναπηρική καρέκλα και η κατάστασή του χειροτέρεψε πάρα πολύ. Αυτά ας τα ξεχάσουμε όμως». 
Ο κ. Δανέζης φαίνεται ότι δεν γνώριζε ότι η παραπάνω φωτογραφία δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα και έπλασε μάλιστα και ιστορίες.  Δίπλα στον άνθρωπο με τις πατερίτσες απεικονίζεται  ο συγγραφέας Ταρίκ Αλί ο  οποίος, στις 14/3/2017 έγραψε στα κοινωνικά δίκτυα  twitter [ βλ. https://twitter.com/TariqAli_News/status/973885890593480705] «Ο άνδρας της φωτογραφίας του 1968 δεν είναι ο Χόκινγκ. Θλίβομαι που μας άφησε ο Στίβεν Χόκινγκ, ήταν αντίθετος στον πόλεμο του Βιετνάμ και την γενοκτονική περιπέτεια στο Ιράκ, αλλά δεν είναι στη φωτογραφία από τη διαδήλωση του 1968. Επαναλαμβάνω, ΔΕΝ ήταν. Μια ανακριβής λεζάντα στην Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων δημιούργησε αυτόν τον μύθο. Θα ευχόμουν να ήταν αυτός, αλλά δεν είναι, οπότε παρακαλώ όχι άλλα μηνύματα στο FB για αυτό το θέμα….».
Ο κ. Δανέζης συνέχισε:  «Αυτό που θέλουμε να πούμε σε όλους, γιατί διάβασα στο Internet πάρα πολλά, έτσι, δυσάρεστες κουβέντες που γράφτηκαν από πάρα πολλούς γιατί δεν ξέρουν να εκτιμούν.
»Θα πρέπει να ξέρουμε ότι, σαφέστατα αναγνωρίζουμε ότι ήταν μεγάλοι και κάποιοι άνθρωποι που διαφωνούμε μαζί τους σε κάποια  τέτοια θέματα: επιστημονικά, κοινωνικά, θεολογικά, φιλοσοφικά.
»Δεν χρειάζεται με έναν μεγάλο να συμφωνούμε σε όλα, γιατί όπως πιστεύουν οι μεγάλοι, το είπε ο Χόκινγκ, το είπε ο Αϊνστάιν, το έχουν πει πάρα πολλοί μεγάλοι, ότι για να προχωρήσει η γνώση πρέπει να αμφισβητήσουμε τους μεγάλους. Αυτό σημαίνει ότι δεν τα είπαν όλα σωστά και πρέπει να στεκόμαστε κριτικοί απέναντι σε πολλές απόψεις τους. Ακριβώς  αυτό το οποίο έκανε και ο Χόκινγκ. Μέχρι εδώ, καλό δρόμο να έχει, εμείς συνεχίζουμε και προχωράμε σε αυτά που θέλουμε να πούμε σήμερα…». 
Ο Χόκινγκ προκειμένου να υπάρξει διέξοδος σε περίπτωση που πάει κάτι στραβά στη γη εξαιτίας της απειλής από την κλιματική αλλαγή, την εξάντληση των φυσικών πόρων και την κατάρρευση της βιοποικιλότητας, θεώρησε ότι τα διαστημικά ταξίδια είναι ζωτικά προκειμένου να διασφαλισθεί το μέλλον της ανθρωπότητας.
«Η εξάπλωσή μας στο διάστημα θα αλλάξει τελείως το μέλλον της ανθρωπότητας. Ελπίζω ότι θα ενώσει τα ανταγωνιζόμενα κράτη προς ένα κοινό στόχο: να αντιμετωπίσουμε την κοινή για όλους μας πρόκληση» είπε ο Χόκινγκ μεταξύ άλλων και κατέκρινε τον αμερικάνο πρόεδρο Τραμπ για την στάση του απέναντι στην κλιματική αλλαγή [βλ. «Norway: Hawking says continued existence of humanity relies on space colonization», κανάλι Ruptly, ανάρτηση 20/6/2017, https://www.youtube.com/watch?time_continue=6&v=YQ2Z43uBy1k].
Μετά το 1:51:00 του σχετικού αναρτημένου με την ομιλία του βίντεο, σε σχετική ερώτηση με τις απόψεις του Χόκινγκ αναφορικά με την κατασκευή ανθρώπινων βάσεων στη Σελήνη και τον Άρη ο κ. Δανέζης είπε μεταξύ άλλων: «δεν συμφωνώ με τον Χόκινγκ… θα πάμε στον Άρη για να διαιωνίσουμε ποιόν πολιτισμό, τη βρωμιά της γης; … για να βρωμίσει όλο το σύμπαν; …» και αναρωτήθηκε για το πολίτευμα της αποικίας και για άλλα που μπορεί ο καθένας να ακούσει στο σχετικό βίντεο με την διάλεξή του. «Μόνο εάν κάνουμε καλύτερο τον πολιτισμό μας, θα είμαστε ικανοί και θα έχουμε το δικαίωμα  να μεταλαμπαδεύσουμε  αυτόν τον άλλο πολιτισμό στα πέρατα του σύμπαντος και όχι αυτόν τον σημερινό» πρόσθεσε χειροκροτούμενος από το κοινό του.
Αμέσως μετά απάντησε σε άλλο ερώτημα με μια λογική που ενδεχομένως θα ζήλευε και ο ακροδεξιός αντιπρόεδρος της Ν.Δ. κ. Άδωνις Γεωργιάδης γνωστός και ως «κωλοτούμπας».
«Θα πρέπει να μην πλέκουμε τις θεολογικές ή φιλοσοφικές μας ενοράσεις με την επιστήμη μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάτι ωραίο που θα πει ένας θεολόγος δεν θα το λάβω υπόψη μου, ή ξέρω εγώ αν είναι πολιτικός δεν θα τον λάβω υπόψη μου. Αλλά βασικά θα πρέπει ο κάθε άνθρωπος να διαλέξει την πορεία της ζωής του.
»Γενικότερα, και αυτό το ανέφερα πριν τρεις εβδομάδες, και ανέφερα και τον Χόκινγκ, ακόμα ήταν εν ζωή, και δεν συμφωνούσα μαζί του. Μίλησε για το Θεό και για τη φιλοσοφία. Είπε: “δεν θέλω το Θεό και δεν θέλω την φιλοσοφία,  έχει πεθάνει και η φιλοσοφία και ο Θεός. Η επιστημονική γνώση των ανθρώπων  μπορεί να καλύψει  και τα δύο αυτά γεγονότα που χρειάζεται ένας πολιτισμός”.
»Και ανέλυσα ότι ο Χόκινγκ όταν τα είπε αυτά τα πράγματα  δεν ήταν μεμονωμένα, να παίρνουμε τσιτάτα, αυτά έχουμε συνηθίσει στις εφημερίδες, να μιλάνε οι πολιτικοί και να ρίχνουνε τσιτάτα.
»Είναι μια ολόκληρη λογική που διέπει τη σκέψη του Χόκινγκ και είχε δίκιο ο Χόκινγκ! Διότι τα ερεθίσματα της ζωής του, αυτά που έμαθε στη δική του φιλοσοφία, τη δυτική φιλοσοφία: θετικισμός, οπερασιοναλισμός, ρεαλισμός  και όλα αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα! Έχω δώσει πολλές διαλέξεις, ψάξε Μάνος Δανέζης και βρες μια διάλεξη από τις πολλές: “ o ανορθολογισμό του Δυτικού Πολιτισμού”. Λέμε ότι είμαστε ορθολογιστές  και αν δεις τι είναι ο ορθολογισμός θα ντραπείς να λέγεσαι ορθολογιστής! Άρα λοιπόν ο Χόκινγκ όμως μεγάλωσε μ’ αυτή τη φιλοσοφία. Όταν μιλάει λοιπόν ότι “εγώ δεν χρειάζομαι τη φιλοσοφία”, είναι σωστός, δεν χρειάζεται αυτές τις κουταμάρες!
»Όταν η θεολογία που μαθαίνει ο Χόκινγκ, στο δυτικό κόσμο που ζει, του λέει “πρόσεξε, ο Θεός δημιούργησε την ύλη και αν εσύ μιλάς για θέματα επιστημονικά που δεν έχουν ύλη, είσαι για πέταμα! ”.
»Δεν την χρειάζομαι αυτή την θεολογία. Αναφερόταν σε κάτι. Αναφερόταν στην θεολογία που γνωρίζει και του έχουν μάθει, ψάξε να δεις τη θεολογία που ήταν πίσω του, συζητήσαμε για την ίδια θεολογία την περασμένη Πέμπτη, και συζητήσαμε για τη φιλοσοφία που του μάθανε! Και τα δυο είναι κατάπτυστα! Συμφωνώ απολύτως μαζί του!
»Δηλαδή όταν έχεις το στάρι και μέσα στο στάρι έχεις βρωμιές, ε βγάλε τις βρωμιές και κράτα το στάρι! Αν μου πεις “θα το φας αυτό;” θα σου πω “όχι, είναι μπερδεμένο”. Θα φάω και τις βρωμιές; Δεν θέλω ούτε το στάρι!  Είχε δίκιο!
»Ο Χόκινγκ, όπως είπα, ήταν ένθεος, αλλά άθρησκος. Άλλο το ένθεος, άλλο το άθρησκος. Για να σου δώσω μια σύνθεση, ήταν σαν τον Καζαντζάκη. Ο Καζαντζάκης ήταν ένθεος. Δεν του άρεσαν καθόλου οι διοικητικές δομές της εκκλησίας και οι άνθρωποι των διοικήσεων των θεολογιών.
»Η πόρτα “του παραδείσου” είναι ανοικτή δηλαδή. Συμφωνώ λοιπόν με τον Χόκινγκ. Αυτή λοιπόν η πλευρά λοιπόν του Χόκινγκ είναι προσωπική του, δεν απέδειξε τίποτα. Λέει, πιστεύω αυτό. Δεν έχει το δικαίωμα να το πιστεύει;  Δίδαξε  ελευθερία. Απέναντί του είχε έναν ολόκληρο κόσμο, θεολογίζοντα, θεολογικό. Είχε ένα κόσμο φιλοσοφικό. Αντίθετο, τον δυτικό πολιτισμό και δεν φοβήθηκε! Βγήκε και το είπε. Άρα εγώ δεν κρατάω αν συμφωνώ μαζί του σε κάτι, αλλά αυτή τη στιγμή μου διδάσκει ελευθερία. Να μην σταματάω μπροστά σε αντιδράσεις. Να μην φοβάμαι την κοινωνική κατακραυγή για να πω την άποψή μου. Άρα λοιπόν σαν δάσκαλο ελευθερίας τον αποδέχομαι, κι ας διαφωνώ με το περιεχόμενο, τώρα, μικρό, αν δέχεται ή δεν την δέχεται τη φιλοσοφία, είχα μια σκασίλα τώρα, μπροστά σε αυτά που είπε. 
»Διάβασα μου γράφουνε ένα κατεβατό και με βρίζουνε: “Είσαστε το αίσχος κ. Δανέζη, διότι όταν εσείς μιλάτε υπέρ του Χόκινγκ είναι σαν να τον βρίζεται. Διότι εσείς δεν είσαστε άθεος και ο Χόκινγκ ήταν άθεος”. Αυτό κατάλαβε από τον Χόκινγκ ο σύλλογος αθεϊστών Ελλάδας. Ξέρεις μια σκασίλα μου εμένα, αν πιστεύεις σε Θεό ή δεν πιστεύεις. Αγαπάς τον πλησίον σου; Αν πεινάσει το παιδάκι του δίνεις ένα πιάτο φαί. Βοηθάς τον άλλον κτλπ; Είσαι αλληλέγγυος  κτλπ.
»Αυτά είπε ο Χριστός, όταν ήρθε εδώ πέρα. Δεν μου είπε εμένα φόρα χρυσαφικά και  βάρα τα κουδούνια κτλπ. Κάνω αυτά που είπε ο Χριστός! Τα ίδια που είπε ο Χριστός τα είπε και ο Βούδας και ο Κρίσνα. Εντάξει, μια χαρά είμαστε. Διαφωνώ λοιπόν! Αχ! Τώρα θα με βγάλετε να σας πως ότι διαφωνώ με τον Χόκινγκ;».
Ο άνθρωπος που ξέρει να εκφράζει ό,τι το κοινό έχει μέσα του 
Ο κ. Δανέζης ως άλλος γκουρού, στις 28 Μαρτίου, σε μια ομιλία του στη Δήμο Ηλιουπόλεως είπε τα εξής (μετά το 1:12:15 του παρακάτω βίντεο) «Εγώ είκοσι χρόνια πριν, σας το έχω ξαναπεί, όταν άρχισα αυτά τα πράγματα  δέκα άτομα, εκ των οποίων οι έξι  ήταν φίλοι και είχαν έρθει για κοινωνικούς λόγους μήπως παρεξηγηθώ  που δεν ήρθανε. Τώρα δεν είμαστε δέκα, τρεις που έρχονται, γιατί;  Γιατί αυτά που σας λέω τα έχετε μέσα σας! Είτε  φοβόσαστε να τα εκφράσετε ή δεν μπορείτε να τα εκφράσετε, να βρείτε τα κατάλληλα λόγια και εγώ  μπορεί να τα εκφράσω μόνο, αλλά είναι αυτά που έχετε μέσα σας!  Τα παιδιά όμως τώρα σε λίγο θα τα εκφράζουν αυτά. Οι φοιτητές μου τα εκφράζουν ήδη, γράφουν, μιλάνε. Οι μεγάλοι αντίπαλοι που έβριζα έχουν σιωπήσει.  Δεν μπορούν να αντικρούσουν τις αποδείξεις τις πειραματικές πλέον.  Τον έχουμε κερδίσει τον αγώνα! Απλώς ο αγώνας θέλει διάρκεια, επιμονή, υπομονή και μη εγκατάλειψη του αγώνα αυτού έναντι οποιαδήποτε ανταλλάγματος» [βλ. «Δρ. Μάνος Δανέζης «Το Σύμπαν και ο Άνθρωπος" -Ανοικτό Πανεπιστήμιο του Δήμου Ηλιούπολης 2017», κανάλι anemos, 26/11/2017, https://www.youtube.com/watch?v=ojmqNvalwCs&t=5776s]. 
Ο κ. Δανέζης πληροφόρησε μάλιστα το κοινό του ότι εμφανίστηκε ο κ. Ρουβάς σε σκηνή μεγάλη του και γύρω γύρω οι «ρουβίτσες» που ωρύονταν, Είπε 10-15 τραγούδια. Όμως τα μισά τραγούδια δεν τα είπε ο ίδιος ο Ρουβάς, αλλά ολόγραμμά του που κανένας θεατής δεν κατάλαβε. Ο Ρουβάς είναι πολύ καλό παιδί και δεν είναι αυτός που βλέπετε (μετά το 1:15:00) πρόσθεσε και συμπλήρωσε στην συνέχεια το συλλογισμό του περί ολογραμμάτων και καταστροφής του «Δυτικού Πολιτισμού».
Ανάμεσα στα θετικά σχόλια που συνοδεύουν την ανάρτηση με το βίντεο της παραπάνω  ομιλίας του κ. Δανέζη διαβάζουμε και την εξής κριτική: «Ο τεχνολογικός αναλφαβητισμός, η κατακερματισμένη σκέψη και η αδυναμία ενός συνθετικού λόγου με λογικά επιχειρήματα από τη μία και το επίπεδο διανοητικής αντίληψης του κοινού από την άλλη, αποτελούν έναν καταπληκτικό γκροτέσκο θέαμα χάρμα απόλαυσης που δεν μπορεί να την προσφέρει ούτε και η καλύτερη κωμωδία.... Συγχαρητήρια, αναζητώ εναγωνίως κι άλλες τέτοιες ομιλίες... Κορυφαίες στιγμές: Η αναφορά στη σχέση τηλεπάθειας και έρωτα, η απορία σχετικά με την πρόσληψη των χρωμάτων (καταπληκτικός σουρεαλιστικός διάλογος), η επεξήγηση σχετικά με τους κβαντικούς υπολογιστές (άπαιχτο) και η τελευταία ερώτηση έκλεισε την ομιλία έτσι όπως ακριβώς έπρεπε: "Εμείς βλέπουμε εικόνες, υπάρχει κάποιος που να έχει δει την πραγματικότητα?", για να μας στείλει όλους αδιάβαστους, αλλά και να μας κάνει να αναρωτηθούμε μήπως στη χώρα μας υπάρχει τεράστια έλλειψη ψυχοφαρμάκων....»
Ο Ρούπερτ Σέλντρεϊκ (Rupert Sheldrake)
O κ. Ρούπερτ Σέλντρεϊκ (Rupert Sheldrake), γεννηθείς το 1942, είναι βιολόγος και παραψυχολόγος και «έχει περιγραφεί ως συγγραφέας της Νέας Εποχής», δηλαδή του New Age [βλ. https://en.wikipedia.org/wiki/Rupert_Sheldrake].
Σύμφωνα με  μια συνέντευξη του κ. Jοhn Poynton, προέδρου της «Βρετανικής Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών» η οποία ασχολείται από ιδρύσεώς της με τα λεγόμενα παραφυσικά φαινόμενα, όπως την υπνοβασία, τον υπνωτισμό, της μεταφοράς σκέψης, ο Ρούπερτ Σέλντρεϊκ είναι επιβλέπων της υποτροφίας The Perrot-Warrik στη μνήμη του Myers.
Σύμφωνα με την Βικιπαίδεια  ο κ. Σέλντρεϊκ  έχει ταξιδέψει στην Ινδία και έχει ζήσει σε ένα ασράμ.  Σε διεθνείς ηλεκτρονικές διευθύνσεις αναφέρεται ως μέλος της «Θεοσοφικής Εταιρείας» ή επηρεασμένος από τις θεοσοφικές μωρολογίες.
Σύμφωνα με το ανηρτημένο άρθρο «Η επίδραση της Ε.Π. Μπλαβάτσκυ στην Επανάσταση του 20ου Αιώνα» στην ιστοσελίδα της «Νέας Ακρόπολης», 14/8/2016,  όπου αναγράφεται ότι: «Ο παγκοσμίως γνωστός και επαναστατικός βιοχημικός Rupert Sheldrake, πατέρας της θεωρίας των Μορφογενετικών Πεδίων, είναι μέλος της Θ.Ε. της Αγγλίας και έχει παραδεχτεί δημόσια ότι εμπνέεται από τα περιεχόμενα των διδασκαλιών που παρουσιάζονται στη Μ.Δ.» [Πηγή: http://www.nea-acropoli-athens.gr/arthra/filosofia/955-blavatsky-epanastasi-20ou-aiona]. Τα αρχικά Μ.Δ. σημαίνουν «Μυστική Δοξασία», πρόκειται για το βιβλίο- ευαγγέλιο της Μπλαβάτσκυ και όλων των θεοσοφιστών.
Δεν θα πρέπει λοιπόν να θεωρηθούν καθόλου τυχαία τα εγκωμιαστικά αφιερώματα  στις  απόψεις του από τις σελίδες της διεθνούς σέχτας «Νέα Ακρόπολη»,  όπως για παράδειγμα το ισπανικό [βλ. http://nova-acropole.pt/campos-morficos-a-memoria-da-natureza] ή το ελληνικό τμήμα της [βλ. http://www.nea-acropoli-athens.gr/arthra/esoterismos/425-rupert-sheldrake  - http://www.nea-acropoli.gr/magazine/index.php/philoso-phorum-nea-acropoli-articles/130-rupert-sheldrake ].
Ο κ. Sheldrake  είναι ο εμπνευστής του λεγόμενου «μορφικού συντονισμού» και άλλων σχημάτων που η επιστημονική κοινότητα  τα συγκαταλέγει στις ψευδοεπιστήμες.
Συνεπώς η λαϊκή προσοχή που δίνεται στα βιβλία του και τις δημόσιες εμφανίσεις του στα  ΜΜΕ  δεν μπορούν παρά να υπονομεύουν την κατανόηση της επιστήμης και να παραπέμπουν κατ΄ ευθείαν στον ανορθολογισμό.
Σε άρθρο της εφημερίδας «Τα Νέα» διαβάζουμε:  «Θύελλα αντιδράσεων προκάλεσαν κατά τη διάρκεια του πρώτου επιστημονικού φεστιβάλ της Βρετανίας τρεις επιστήμονες οι οποίοι υποστηρίζουν ότι διαθέτουν αποδείξεις για τη δύναμη της τηλεπάθειας και την ύπαρξη μετά θάνατον ζωής» [Harc Henderson, «Θύελλα για τις «αποδείξεις» στα παραφυσικά φαινόμενα» ΤΑ ΝΕΑ, 7/9/2006, http://www.tanea.gr/news/world/article/4483611/?iid=2].
Το άρθρο αναφέρεται στις σχετικές ανακοινώσεις των κ.κ.  Ρούπερτ Σέλντρεϊκ, ανεξάρτητου βιολόγου, Πίτερ Φένγουικ, νευροψυχίατρου και Ντέμπορας Ντέλανοϊ, καθηγήτριας Ψυχολογίας. ,           
Ο  κ. Σέλντρεϊκ έγινε ιδιαίτερα γνωστός στο ελληνικό τηλεοπτικό κοινό.  Γι’ αυτό ποιός θα φρόντιζε;  Φυσικά η εκπομπή εθισμού στη μωρολογία «Πύλες του Ανεξήγητου» του Χαρδαβέλλα  [«ΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΥ -η έκτη αίσθηση τηλεπάθεια τηλεκίνηση», κανάλι diasrodos, 7/9/2013, https://www.youtube.com/watch?v=d4pD-ZOsKAM].
Ο κ. Σέλντρεϊκ, στον συνεργάτη της εκπομπής αυτής κ.Γιάννη Μούτσο, μεταξύ  άλλων, δήλωσε τα εξής καταπληκτικά:
«Η τηλεπάθεια εξαρτάται από τους στενούς κοινωνικούς δεσμούς. Τα σκυλιά γνωρίζουν πότε επιστρέφουν οι ιδιοκτήτες  στο σπίτι, όχι όταν ξένοι έρχονται στο σπίτι. Στην τηλεφωνική τηλεπάθεια αυτό συμβαίνει μεταξύ ανθρώπων που είναι στενά συνδεδεμένοι μεταξύ τους, όπως η μάνα με το παιδί ή μεταξύ καλών φίλων ή μεταξύ ανδρογύνου, δεν συμβαίνει με ξένους (…) αυτό βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη δύναμη του δεσμού και το όλο ζήτημα της τηλεπάθειας εξαρτάται από αυτούς τους δεσμούς. 
»Και έχω κάνει μια ακόμα μελέτη για την τηλεπάθεια μεταξύ μητέρας και μωρού. Βεβαίως πολλές μητέρες έχουν ισχυρούς δεσμούς με τα μωρά τους για εμφανείς βιολογικούς λόγους. Πολλές μητέρες γνωρίζουν αν το μωρό τους τις χρειάζεται.  Αν θηλάζουν μερικές μητέρες, βρίσκουν ότι όταν βρίσκονται μακριά από τα μωρό τους, παρατηρούν ότι γάλα παράγεται από τις θηλές τους,  και έχω ερευνήσει το θέμα αυτό και βρήκα ότι αυτό συμβαίνει όταν το μωρό είναι στενάχωρο ή όταν κλαίει. Το σώμα της μητέρας ανταποκρίνεται ακόμα κι αν αυτή βρίσκεται πολλά χιλιόμετρα μακριά. Αυτό φανερώνει ότι υπάρχει μια πραγματική τηλεπαθητική σύνδεση. Αυτό χαίρει βιολογικής εξήγησης και ταιριάζει απόλυτα στην αρχή των στενά συνδεδεμένων ατόμων (…) κάποιοι είναι πιο τηλεπαθητικοί από άλλους, κατά γενική ομολογία οι γυναίκες υπερισχύουν των ανδρών σε αυτά τα τεστ, και κάποιοι από τους πιο επιτυχημένους συνδυασμούς τηλεφωνικής τηλεπάθειας είναι μητέρες με τις κόρες τους».
Ο κ. Μάνος Δανέζης, στη σ. 269, του βιβλίου του «Ο Παράξενος Κόσμος του Sir William Krookes» προκειμένου να θεμελιώσει τις απόψεις του περί τηλεπάθειας παραπέμπει  με σχετικό ηλεκτρονικό σύνδεσμο στην παραπάνω συνέντευξη του Sheldrake, του  «βιολόγου που ερευνά πειραματικά την τηλεπάθεια»!
Τελικά όπως φαίνεται τα «πνεύματα», όχι μόνο αλληλοσυμπαθούντα,  μπορούν να ζυγίζονται, αλλά ενδεχομένως και να επικοινωνούν τηλεπαθητικά αφού προφανώς αγαπιούνται.
Το χαμένο δακτυλίδι
Με μεγαλύτερη θα λέγαμε κατανόηση είδαμε στην παραπάνω εκπομπή το μέντιουμ  Ελένη Κικίδου που έδωσε συνέντευξη στον κ. Χαρδαβέλλα. Ισχυρίστηκε ότι της έρχονται εικόνες και μάλιστα  ότι είχε δει το ατύχημα στα Τέμπη.
Η παρουσίαση στην εκπομπή του πιστοποιητικού που της απονεμήθηκε, το 1938, από την «Εταιρείας Ψυχο-φυσιολογίας (ψυχικών ερευνών)» σπαρταράει:   «Πιστοποιείται πως η δεσποινίς Ελένη Κικίδου παρακολουθήσασα  τας ασκήσεις της Εταιρείας απέδειξε ότι εκδηλώνει τα εξής  φαινόμενα 1) βαθμός υπνωτικής καταστάσεων μετά αναστροφής οφθαλμικών βολβών 2) Τηλεπαθητικήν μεταβίβασης της σκέψεως. Η ανωτέρα συμμετείχε μετά πολλής επιτυχίας εις τα τηλεπαθητικά πειράματα μακράς αποστάσεως».
Φαίνεται ότι κάποιοι άνθρωποι όταν χάνουν πολύτιμα αντικείμενα καταφεύγουν στα μέντιουμ. Κάποιος πελάτης της ψάχνοντας το χαμένο δακτυλίδι του, εκφράζοντας τον ιδιαίτερο θαυμασμό του, στις 7/3/1968, της έγραψε: «Αγαπητή κυρία Κικίδου, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την άμεση αποτελεσματικότητα σχετικά με το δακτυλίδι που έχασα. Ήρθα σε εσάς αφού είχα πάει σε ένα άλλο μέντιουμ που μου είπε ότι το δακτυλίδι το πήρε μία υπηρέτρια που φορούσε μαύρα και ότι δεν θα μπορούσα να πάρω πλέον αυτό το δακτυλίδι. Πίστεψα λοιπόν αυτά που μου είπε το μέντιουμ. Ωστόσο μου είπατε ότι το δακτυλίδι ήταν στο σπίτι μου, ότι βρισκόταν κάπου εκεί και ότι θα το έβρισκα πάλι. Δεν σας πίστεψα καθόλου. Όμως πραγματικά το βρήκα και εξεπλάγην πως μπορέσατε να εισχωρήσετε στο μυαλό μου και στις σκέψεις μου, μέσα στην αλήθεια της υπόθεσης, και γιατί κάθε σας θέση ήταν αλήθεια» [βλ. παραπάνω εκπομπή του κ. Χαρδαβέλλα]. Nα λοιπόν που ο νους μπορεί να επικοινωνεί με τα αντικείμενα…
Η παραπάνω κυρία αποτέλεσε μέλος των ενδιάμεσων (μέντιουμ) των πειραμάτων του στρατιωτικού γιατρού Άγγελου Τανάγρα o οποίος θεωρείται από πολλούς «πατέρα της παραψυχολογίας» στην χώρα μας.
Η Νέα Ακρόπολη
Μια και το έφερε, παραπάνω, η αναφορά μας στην διεθνή σέχτα «Νέα Ακρόπολη» ας γράψουμε μερικές παραπάνω αράδες.
Ο καθένας μπορεί να διαβάσει (γαλλικά-γερμανικά) την επίσημη αναφορά της έρευνας της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής  του Βελγίου (28/4/1997) [βλ. http://www.dekamer.be/FLWB/PDF/49/0313/49K0313007.pdf] που είχε ως αντικείμενο την καταπολέμηση παράνομων πρακτικών των σεχτών και για του κίνδυνου που αυτές αντιπροσωπεύουν για την κοινωνία και ειδικά για τους ανήλικους. Μεταξύ των 177 αιρέσεων, απολογούμενη βρέθηκε [βλ. σ. 217 – 230]  και η «Νέα Ακρόπολη». Παρόμοια έρευνα έγινε και στην Γαλλία.
Οι ερωτήσεις πού έκανε ο εκπρόσωπος της Επιτροπής ήταν: «Ποιος είναι ο θρησκευτικός σκοπός μιας σέχτας όπως η Νέα Ακρόπολη που υποστηρίζει τον Αρειανισμό;».
Στα συμπεράσματα η επιτροπή αναφέρει: Είναι σαφές ότι ορισμένοι επικίνδυνοι θρησκευτικοί σχηματισμοί συμφωνούν με ολοκληρωτικές ιδέες που μπορούν να θεωρηθούν αντιδημοκρατικές, όπως προκύπτει από τα βασικά παρακάτω κείμενά τους: Η Νέα Ακρόπολη (…) προπαγανδίζει μια ολοκληρωτική θεωρία (βλέπε τις βασικές δημοσιεύσεις του κινήματος). Αυτό το κίνημα είναι εξοπλισμένο με μια άκαμπτη δομή. Πυραμιδική και στρατιωτική και εμφανίζεται με διπλό πρόσωπο (στο εσωτερικό με μια στρατιωτική ορολογία και στο εξωτερικό με μια ορολογία ουδέτερη) και χρησιμοποιεί (για τα εσωτερικά μέλη) μια σειρά συμβόλων τα οποία αντιστοιχούν στην ναζιστική συμβολογία (ο αετός, το τσεκούρι, ο ρωμαϊκός χαιρετισμός και η στολή) Κατηγορείται ότι έχει σχέσεις με την GRECE και το WPE, την οποία οι βέλγοι εκπρόσωποι τους αρνούνται. Η Νέα Ακρόπολη έχει μια σειρά από τυπικές συμπεριφορές εξτρεμιστικών ομάδων (δυνάμεις ασφαλείας, παραστρατιωτικές ομάδες). 
Δεν είναι λίγοι οι στοχαστές που διατείνονται ότι οι σέχτες διαλύουν την κριτική σκέψη και αποτελούν ένα πεδίο οικονομικής επιχείρησης με πολλαπλές διαστάσεις και κοινωνικές διασυνδέσεις. 
Ο Φώτης Τερζάκης στο εξαιρετικό βιβλίο του «Ανορθολογισμός, φονταμενταλισμός και θρησκευτική αναβίωση» [Εκδόσεις Συναδέλφων, Αθήνα, Αθήνα, 2017], στο κεφάλαιο «Osho Commune Internazionale: Mια επιτόπια εμπειρία» (σ. 35-37) αναφερόμενος στο ίδρυμα αυτό που ίδρυσε ο Γκουρού Osho ή Μπαγκουάν Ραζνίς  (1931-1990) – τα βιβλία του, θρίαμβος ανορθολογισμού, κατακλύζουν τα βιβλιοπωλεία - αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Οι ποικίλες σχολές που ίδρυσε σε διάφορες χώρες επεκτείνονται σε επιχειρηματικές δραστηριότητες όπως ο έλεγχος αλυσίδων εστιατορίων, καταστημάτων μακροβιοτικής κ.τ.λ.». Μεταφέροντας μια επιτόπια εμπειρία του από το ασράμ στην Πούνα των Ινδιών και της υποβολής που δέχονται οι μετέχοντες προσθέτει: «Αντιλαμβάνεται κάποιος το μέγεθος της πνευματικής υποβολής και το βαθμό της συνειδητής αυτοπαραίτησης από τη στοιχειωτέρα κριτική ικανότητα αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι ήρθαν από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα σπρωγμένοι από την ανάγκη να βρουν μια επείγουσα πνευματικότητα, την οποία δεν μπόρεσαν να τους προσφέρουν οι σπουδές τους, η επαγγελματική τους δραστηριότητα, οι κοινωνικές τους σχέσεις».
Σύμφωνα με τον Νίκο Μουζέλη, ομότιμο καθηγητή Κοινωνιολογίας στην LSE,  «το πνευματικό προσδιορίζεται ως απόλυτη αντίθεση προς τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό και τον δογματικό αθεϊσμό. Στη θρησκευτική μορφή του η πνευματικότητα αναπτύσσεται μέσα από μια μη εργαλειακή, μη λογοκεντρική, άμεση σχέση του ανθρώπου με το θείο. Όσο για την κοσμική πνευματικότητα αυτή βασίζεται σε μια σχέση ανθρώπου προς άνθρωπο, απαλλαγμένη από κάθε ωφελιμιστικό, εργαλειακό προσανατολισμό. Το ηθικό και το πνευματικό δεν επιβάλλονται αλλά αναδύονται σε έναν χώρο ανοιχτής, άμεσης, χωρίς προϋποθέσεις, επικοινωνίας» [Βλ. Νίκος Μουζέλης, «Τα μυστικά ρεύματα της πνευματικότητας, Η αντίθεση στον φονταμενταλισμό», Το Βήμα, 27/4/2008].
Αλλά ας επιτρέψουμε στη διεθνή οργάνωση «Νέα Ακρόπολη»[βλ. τη διεθνή διεύθυνση «Acropolis News» [βλ. https://news.acropolis.org/tag/georgios-planas/] με παραρτήματα σε πάρα πολλές χώρες.
Το ελληνικό τμήμα της διαθέτει γραφεία σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και σε αρκετές γειτονιές τη Αθήνας.
Μεταξύ των άλλων διοργανώνονται εκδηλώσεις, όπως: «Μελέτες για την αθανασία της ψυχής», «Η εποχή του Κρόνου» και σεμινάρια τα οποία ονομάζουν «Εσωτερικής αναζήτησης» και για νέους με θέματα , όπως «Κάρμα και Μετενσάρκωση: «Το Μυστήριο των Συμπτώσεων», «Αποκαλύπτοντας τα μυστικά του Λεονάρντο Ντα Βίντσι», «Το Μυστήριο των Συμπτώσεων», «Κάρμα και Μετενσάρκωση» κ.λπ. 
Στην περιγραφή της τελευταίας εκδήλωσης οι διοργανωτές γράφουν: «Είναι άραγε τυχαίες οι καταστάσεις που βιώνουμε καθημερινά στη ζωή μας; Κατά πόσο η σύμπτωση καθορίζει τις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους και το περιβάλλον; Μπορούμε να κατανοήσουμε όσα μας συμβαίνουν και το «γιατί» του θανάτου ή θεωρούμε ότι κυριαρχεί η αδικία και είμαστε έρμαια μια απρόσωπης μοίρας; Σύμφωνα με τους νόμους του Κάρμα και της Μετενσάρκωσης η ζωή μας δεν είναι ένα άθροισμα από μεμονωμένα γεγονότα αλλά μία διαδοχή αιτιών και αποτελεσμάτων. Σε αυτό το σεμινάριο θα εξετάσουμε τις έννοιες Κάρμα και Μετενσάρκωση και θα δούμε κατά πόσο μπορούν να μας βοηθήσουν πρακτικά στη ζωή μας» [Πηγή: [βλ. http://www.neaacropoli.gr/seminaria-omilies/event/238].
Τη «Νέα Ακρόπολη» ίδρυσε το 1957 ο Jorge Angel Livraga (1930-1991), ένας  αργεντινός, ιταλικής καταγωγής, που σύμφωνα με διεθνή δημοσιεύματα ήταν νεοφασίστας. Αναφέρεται ότι «Στα 17 του ήταν ήδη μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας και στα 20 εσωτερικός γραμματέας».
Το ελληνικό τμήμα της «Νέας Ακρόπολης» ίδρυσε, το 1980, ο ισπανός κ. Georgios Alvarado Planas ο οποίος εκδίδει και το περιοδικό «Νέα Ακρόπολη» [https://issuu.com/neaacropoli/docs/e-magazine-120]. Είναι και συγγραφέας: «Τα 3 κέντρα του μυστηρίου», «Ο ζωδιακός κύκλος στην παγκόσμια μυθολογία» κ.λπ.
Για να κατανοήσουμε τον ορισμό της (αμπελο)φιλοσοφίας  αρκεί να μεταφέρουμε μόνο μερικά αποσπάσματα από το τελευταίο αυτό βιβλίο: «Η ψευτοεπιστημονική σκέψη του δέκατου ένατου αιώνα δημιούργησε μια αλλοτρίωση, που οδήγησε τους μελετητές της ιστορίας στην αρρωστημένη αντίληψη του να ερμηνεύουν τα ιστορικά φαινόμενα ως μια συνεχόμενη αναβατική πρόοδο χωρίς αλλαγές, σε ευθεία γραμμή, όπου το μέλλον πάντα θεωρείται καλύτερο από το παρελθόν.
»Από αυτές τις ιδέες έβγαινε το συμπέρασμα ότι οι πρώτες πολιτιστικές εκφράσεις της ανθρωπότητας, τις οποίες έκλεισαν στο συρτάρι της μαγικής φάσης, δεν είχαν φτάσει σε επαρκή πνευματική ανάπτυξη ώστε να καταφέρουν αυτό που η υλιστική φιλοσοφία εννοούσε ως κορυφή της γνώσης: δηλαδή την επιστημονική και τεχνολογική φάση.
»Αλλά τα μυαλά των παππούδων μας του 19ου αιώνα είχαν ξεχάσει ότι η αστείρευτη σοφία που μας κληροδότησαν εκείνοι οι χαμένοι πολιτισμοί επιμένει με κατηγορηματικό και συνεχή τρόπο στο ίδιο θέμα: την κυκλική διακύμανση της ιστορικής εκδήλωσης. Αν επιπλέον κάνουμε μια ιστορικοκοινωνική ανάλυση, μπορούμε να παρατηρήσουμε μια συνεχή δυναμική, με κορυφές και κάμψεις, δημιουργίες και καταστροφές, ανόδους και καθόδους των πολιτισμών. Φτάνουμε έτσι στο συμπέρασμα ότι η ιστορία αναπτύσσεται μέσα από βιορυθμικούς κύκλους, ημιτονοειδείς καμπύλες και σπείρες εξέλιξης, που αντανακλούν με τη σειρά τους τούς μεγάλους αστρονομικούς και αστρολογικούς κύκλους.
»Ο Πλάτωνας μας μιλούσε για ένα ουράνιο Μεγάλο Έτος που συσχετίζεται με το φαινόμενο της μεταπτωτικής κίνησης του άξονα της Γης, όπως είπαμε προηγουμένως, ο οποίος με τη σειρά του ανατρέχει κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 25.860 ετών περίπου τις διάφορες ζώνες της εκλειπτικής, δηλαδή τους διάφορους ζωδιακούς αστερισμούς, με φορά αντίθετη προς αυτή του ζωδιακού κύκλου. Έτσι η ιστορία της ανθρωπότητας έχει περάσει από τα διάφορα ζώδια κατά περιόδους 2.160 ετών περίπου στο καθένα (…)
»Δεν είναι επίσης τυχαίο που η μορφή της Παρθένου Μαρίας, αντίθετα με άλλες μητέρες παρθένους άλλων θρησκειών, αποκτά τόσο σημαντικό ρόλο στη χριστιανική λαϊκή πίστη, όπως και η έννοια της Ντάμας, της Αρετούσας, της Δουλτσινέας, στο πλαίσιο του Ιπποτικού Κύκλου που χαρακτήρισε τον ευρωπαϊκό μεσαίωνα στο κέντρο του Μεγάλου Μήνα των Ιχθύων. Αυτός τελείωσε περίπου στη δεκαετία του ΄50 και άρχισε για την ανθρωπότητα ένας νέος Μεγάλος Μήνας: της εποχής του Υδροχόου που θα τελειώσει περίπου το 4100 μ.Χ., αφού περάσουν δηλαδή τα 2.160 χρόνια της διάρκειάς της (…)
»Περιληπτικά όμως θα αναφέρουμε μερικά στοιχεία. Όπως είπαμε προηγουμένως υπολογίζεται ότι η εποχή αυτή του Υδροχόου άρχισε τη δεκαετία του ΄50, αλλά μέχρι ο ήλιος της άνοιξης να βγει από το κέντρο του Υδροχόου, δεν θα βρισκόμαστε παρά μόνο σε μια μεταβατική περίοδο προσαρμογής. Για αυτό και η δεκαετία του ΄80 παρουσιάζεται ταραχώδης στην ιστορία της ανθρωπότητας. Πρόκειται για το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας άλλης. Θα ήταν κουραστικό και εκτός του πλαισίου αυτού του βιβλίου να απαριθμήσουμε τις διάφορες προφητείες που αναφέρονται για το τέλος ενός κόσμου, μιας ζωδιακής εποχής, στο τελευταίο τέταρτο του εικοστού αιώνα, που συσχετίζεται με μεγάλες καταστροφές (…)
»Μεταγενέστερες ανασκαφές, αποκρυπτογραφήσεις και μελέτες μπορούν ίσως να ρίξουν περισσότερο φως στο σκοτεινό πανόραμα εκείνων των χαμένων πολιτισμών. Ευχόμαστε στον αναγνώστη να μπορέσει να ολοκληρώσει μέσα στο μυαλό του το μυστηριώδες ψηφιδωτό των ζωδιακών λατρειών στους αρχαίους μύθους. Αποτελεί ένα μυστήριο που δεν έχουμε ακόμα ξεδιαλύνει. Αυτή η μικρή πραγματεία τράβηξε μόνο μια μικρή γωνία του μεγάλου πέπλου που σκεπάζει την αρχαία μυθική σοφία.
»Μονάχα με ταπεινότητα, σεβασμό και δέος μπορούμε να επιχειρήσουμε να ξεσκεπάσουμε το υπόλοιπο, γιατί χρειάζεται βίωση και όχι μόνο απλή γνώση ή πληροφόρηση. Και η βίωση αυτή απαιτεί από τον κάθε τολμηρό ερευνητή να γίνει ο ίδιος ήρωας, ήλιος να προχωρήσει πιο πέρα στο ουράνιο μυθικό και μυητικό ταξίδι προς τη σοφία των άστρων» [Georgios Alvarado Planas, «Ο ζωδιακός κύκλος στην παγκόσμια μυθολογία», Νέα Ακρόπολη, 3η έκδοση, Αθήνα, 2012].
Το τ. 120 (Απρίλιος-Μάιος-Ιούνιος) 2016 του περιοδικού ήταν αφιερωμένο στα «Χαρακτηριστικά της Νέας Εποχής» δηλαδή του Νew Age. Στο ομώνυμο άρθρο του κ. Σέμη Γκούφα διαβάζουμε και τα εξής τα οποία αναπαράγουν όσα και ο κ. Δανέζης ισχυρίζεται περί του δήθεν «καταρρέοντος Δυτικού Πολιτισμού»:
«Οι μύθοι του σύγχρονου Δυτικού Πολιτισμού καταρρέουν ο ένας μετά τον άλλον. Εδώ και αρκετό καιρό η γενική αντίληψη που έχουμε για τον κόσμο, βασισμένη στην ιδέα της εξέλιξη και της διηνεκούς προόδου έχουν εξαντληθεί.
»Ζούμε την κατάρρευση των πολιτικών σχημάτων που αποτελούν απόρροια αυτής της αισιόδοξης φιλοσοφίας (…) στον όρο μορφή πολιτεύματος συναντάμε άλλους όρους όπως κοινοβουλευτική δημοκρατία, προοδευμένη δημοκρατία, βασιλευόμενη δημοκρατία, συνταγματική μοναρχία κ.λ.π.
»Όμως στην πραγματικότητα που διαφέρουν αυτές οι μορφές; Κανείς δεν ξέρει να απαντήσει! (...) Η κρίση των σύγχρονων πολιτικών μορφών είναι ολοκληρωτική και καμία ομάδα δεν έχει την αναγκαία ασφάλεια. Τα στοιχεία τους αναμειγνύονται επικίνδυνα όπως αποδεδείχθηκε μετά την πτώση του Βερολίνου. Η Ανατολική κομμουνιστική ή πρώην κομμουνιστική ομάδα δημοκρατικοποιείται όλο και περισσότερο, ενώ η Δύση κομμουνιστικοποιείται σιγά σιγά. (…)
»Κι αν πάμε ακόμα πιο πίσω ή δούμε τα πράγματα πιο αναλυτικά θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχει μια «περίεργη» και σχεδόν ακριβής ομοιότητα μεταξύ του φεουδάρχη (τσιφλικά) κι ενός σημερινού πολιτικού κόμματος. (…)
»Είναι πια δεδομένο ότι τα παλιά πρότυπα έχουν αποδειχθεί άχρηστα για να λύσουν και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου. Χρειάζεται ένα νέο μοντέλο, ένα νέο πρότυπο εκπαίδευσης και αντιμετώπισης του κόσμου που να έχει προοπτική μέλλοντος και ελπιδοφόρα οράματα. Και αυτό δεν είναι μια ουτοπία κάποιων ονειροπόλων.
»Γιατί όπως σήμερα τα ιστορικά γεγονότα φανερώνου τα μελανά τους στοιχεία, έτσι κι αύριο τα ιστορικά γεγονότα θα δείξουν την αναγέννηση, την Αλήθεια, την Δικαιοσύνη, την Ομορφιά που θα πηγάζει από μια Νέα Κοινωνία, από μια νέα Πολιτική, από μια Νέα Τέχνη και Επιστήμη, προέρχεται από ένα Νέο και καλύτερο Άνθρωπο. Αυτό το όνειρο μπορεί να επιτευχθεί αρκεί όλοι μας σιγά σιγά να συνειδητοποιήσουμε ότι “κάθε βελτίωση της κοινωνίας αρχίζει με αυτή του ανθρώπου”. Αυτή η φράση δείχνει προς ποια κατεύθυνση μπορούμε νε βρούμε απαντήσεις σε όλα αυτά.
»Η βελτίωση του ανθρώπου ριζώνει στην ανακάλυψη και ανασύνταξη του Ατόμου, του Αληθινού δηλαδή Εαυτού μας. Ένας σύγχρονος Ανατολικός Φιλόσοφος ο Ινδός Ν. Σρι Ραμ έλεγε: «Η ανθρωπότητα χωρίζεται σε τρία τμήματα: στο πρώτο ανήκουν εκείνοι οι άνθρωποι που φτιάχνουν Παρθενώνες, στο δεύτερο εκείνοι που γκρεμίζουν και στο τρίτο αυτοί που παρατηρούν αδρανείς… Δεν μένει τίποτα άλλο από το να διαλέξουμε συνειδητά με ποιο μέρος της ανθρωπότητας θέλουμε να είμαστε».
Οι οργάνωση αυτή διαθέτει και εκδόσεις με τίτλους βιβλίων όπως «Ο «Αρχαιότερος χαιρετισμός – Παραδοσιακός Ηλιακός Χαιρετισμός», «Οι φωτεινές εποχές της ανθρωπότητας», «Η ζωή μετά το θάνατο», «Η θεραπευτική δύναμη των πετραδιών», «Οι αρχαιότεροι πολιτισμοί και οι εξωγήινοι», «Ουράνια εντολή» κ.α.
Βεβαίως η «Νέα Ακρόπολη» δεν παρέλειψε, το 1992, να εκδώσει  στα ελληνικά σε 3 τόμους «Επιλογή γραπτών της Ε.Π. Μπλαβάτσκυ»,  της  «αυθεντίας του εσωτερισμού και του αποκρυφισμού για το δυτικό κόσμο» όπως αναφέρεται.
Φιλοσοφώντας τον έναστρο ουρανό
Σύμφωνα με το παρακάτω αναρτημένα βίντεο στο διαδίκτυο ο  κ. Στράτος Θεοδοσίου, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, φίλος και συνεργάτης του κ. Μάνου  Δανέζη,  συμμετέχει σε εκδηλώσεις της «Νέας Ακρόπολης»! 
Για παράδειγμα εισηγήθηκε με θέμα «Φιλοσοφώντας τον έναστρο ουρανό»,  σε εκδήλωση του βιβλιοπωλείου «ΙΑΝΟΣ» για την Παγκόσμια Ημέρα Φιλοσοφίας (2015) με θεματική «φιλοσοφίας ζωής» και [βλ. «Free Thinking - filoσοφία ζωής - Στράτος Θεοδοσίου - Νέα Ακρόπολη @IANOS», ανάρτηση 7/1/2015, κανάλι «Νέα Ακρόπολη», https://www.youtube.com/watch?v=gIyBLTbInG8].
Στην εκδήλωση αυτή μίλησε επίσης ο ιδρυτής και αρχηγός του ελληνικού τμήματος [βλ. «Free Thinking - filoσοφία ζωής - Georgios Planas - Νέα Ακρόπολη @IANOS», ανάρτηση 23/12/2014, κανάλι «Νέα Ακρόπολη», https://www.youtube.com/watch?v=i650QI5-2yM]. Ανάμεσα σε άλλα ο «Ιδρυτής του Διεθνούς Οργανισμού Νέα Ακρόπολη στην Ελλάδα» υποστήριξε ότι «πρέπει να έχουμε τον ουρανό, τα άστρα μέσα μας».
Σύμφωνα με την ηλεκτρονική σελίδα της «Νέας Ακρόπολης» [http://www.nea-acropoli.gr/…/851-pagkosmia-hmera-filosofias…] ο κ. Θεοδοσίου συμμετείχε και στην εκδήλωσή της με θέμα «Η φιλοσοφία επιστρέφει για να μας ενώσει…» (21/11/2016), στο Public Café (πλατεία Συντάγματος), πλάι στον διευθυντή του Πολιτιστικού & Φιλοσοφικού Οργανισμού «Νέα Ακρόπολη» Βαγγέλη Πλουμιστό.
Στη σελίδα του fb «Στράτος Θεοδοσίου- Stratos Theodossiou», 17/7/2017, βρίσκονται περήφανα αναρτημένες οι σελίδες (σ. 34-39) του περιοδικού  «Filoσοφική λίθος» των εκδόσεων «Νέα Ακρόπολη» με συνέντευξη του κ. Θεοδοσίου [βλ. https://www.facebook.com/stratostheodossiou/photos/pcb.1763395870617488/1763395417284200/?type=3&theater].
Πριν παραθέσουμε αποσπάσματα της συνέντευξης αυτής ας σταχυολογήσουμε μερικά από τα θέματα της «fιλοσοφικής λίθου» και της «Νέας Ακρόπολης»: «Κάρμα», «μεταθανάτιες εμπειρίες», «Εσωτερική Αστρολογία», «Το αστρικό σώμα», «Μερικές πρακτικές συμβουλές για να λύνουμε τα προβλήματά μας», «Η φιλοσοφία του Ζεν και οι πολεμικές τέχνες», «Οι σκεπτομορφές», «Η Ευτυχία: ένας νέος δείκτης ανάπτυξης», «Μεταφυσική και φιλοσοφία», «Συμβουλές αυτοβελτίωσης» «Βιταμίνες για τη ψυχή», «Ψυχαγωγικό Τεστ: Τεστ Προσωπικότητας», «Ο μύθος της σπηλιάς», «Τα αρχαία μυστήρια και οι φάσεις του», «Οι κυκλικές μετενσαρκώσεις και οι ρυθμοί της Φύσης», «Μυστικοί κώδικες επικοινωνίας στην αρχαιότητα», «Η πλάνη των αισθήσεων» κ.λπ.
Ο  κ. Θεοδοσίου απάντησε, λοιπόν, σε διάφορα ερωτήματα του περιοδικού. «Υπάρχει Θεός ή καλύτερα Πνεύμα πίσω από τη δημιουργία;», ρωτήθηκε από τον συνεργάτη του περιοδικού και εμείς προθυμοποιούμαστε να μεταφέρουμε εδώ αυτολεξεί την απάντησή του: 
«Α! Εγώ νομίζω ναι! Και είμαι απόλυτος πάνω σ’ αυτό. Αυτό νιώθω. Η ερώτηση αναφέρεται σε κάτι προσωπικό αλλά ναι, υπάρχει!
»Μου άρεσε πολύ αυτό που είπε ο Εμπεδοκλής όταν του ζήτησαν να δώσει τον ορισμό του Θεού. Είπε ότι “ο Θεός είναι ένας κύκλος που έχει το κέντρο του παντού και την περιφέρειά του πουθενά”. Το ίδιο περίπου πρεσβεύει και η κλασική φιλοσοφία. Νομίζω ότι δεν ήταν πολύ δύσκολη η επαφή της Ανατολής με τη Δύση την αρχαιότητα. Μπορεί να κράταγε ένα μήνα το ταξίδι, αλλά τι είναι ένας μήνας μπροστά σε 40 χρόνια που σπούδασε σε αυτά τα μέρη ο Πυθαγόρας για παράδειγμα (γελάει…).
»Αυτούς τους δρόμους βρήκε μετά ο Μέγας Αλέξανδρος. Ξεκινούσαν οι άνθρωποι με καράβια και συναντούσαν σε κάθε σημείο πανδοχεία, έμπορους, μύστες, ομάδες σοφών. Θεωρώ βέβαιο ότι ο Θαλής, ο Αναξίμανδρος, ο Πυθαγόρας, όλοι αυτοί είχαν επαφές με την Ανατολή, με την ανατολική αλλά και την αιγυπτιακή θρησκεία και φιλοσοφία. Όλα αυτά συνδυάστηκαν με την προσωκρατική φιλοσοφία, που είναι πραγματικά το κάτι άλλο.
»Θα σας πω κάτι που το σκέφτηκα τώρα. Αφού η αγάπη κινεί τα πάντα και από την αρχαία Ελλάδα έχουμε τον Έρωτα Κοσμοποιό: “Είναι ένας κύκλος ο Θεός με κέντρο την αγάπη, περίμετρο την ομορφιά κι εμβαδόν το πουθενά”. Σκεφτείτε το αυτό. Δεν μιλάμε για ποίηση…;. Ε, να η δική μου ποιητική απάντηση για τον ορισμό του Θεού».
Σε άλλη ερώτηση του περιοδικού ο κ. Θεοδοσίου ισχυρίστηκε και τα εξής: «Τώρα, πάνω στο γιατί είμαστε εδώ και ποιος ο σκοπός. Αν δεν υπάρξουν φωτισμένοι να μας τραβήξουν μπροστά, χαθήκαμε… τα πράγματα δεν πάνε καλά, παγκοσμίως. Γιατί; Διότι στην Ελλάδα, για παράδειγμα, έχουμε χάσει τη γλώσσα μας, ξεχάσαμε την ιστορία μας, ασχολούμαστε μόνο με το πόσα λεφτά βγάζει ο καθένας (αν έχει εργασία), μας έχει φάει το κινητό… Άρα ουσιαστικά ελισσόμαστε αντί να εξελισσόμαστε (κάνει μια έκφραση και μας χαμογελάει)».
Ο φορτισμένος κρύσταλλος της «Νέας Ακρόπολης» και η «απάτη των αισθήσεων»
Σε ηλεκτρονικό τόπο της οργάνωσης αυτής, ανάμεσα σε διάφορες μωρολογίες, διαβάζουμε ότι: «Η τοποθέτηση κάτω από το μαξιλάρι ενός φορτισμένου κρυστάλλου μπορεί να προστατέψει ή και να καθοδηγήσει κάποιον στον αστρικό κόσμο του ονείρου.
»Επίσης, ορισμένοι κρύσταλλοι προστατεύουν και διευκολύνουν την ύπνωση, το αστρικό ταξίδι ή την προσπάθεια αναδρομής, αλλά έχουν και την ιδιότητα να καθοδηγούν το υποκείμενο σε μια βαθύτερη σφαίρα συνειδητότητας και επίγνωσης, διευκολύνοντας την επαφή με τον εσωτερικό εαυτό όταν το άτομο είναι συνειδησιακά έτοιμο και ώριμο για αυτό», [βλ. «Χρύση Κρυστάλλων σε Θεραπείες», 15/6/2014, https://www.nea-acropoli-athens.gr/arthra/simvoules-ygeias/865-xrisi-kristallon-se-therapeies].
Ένας  πρώην αρχηγός
Ο πρώην αρχηγός (1989-1991) της «Ν.Α.» της Θεσσαλονίκης, κ. Γιάννης Γαρανζώτης στο βιβλίο του «Το ξέσπασμα της απάτης» [Στερέωμα, 1990] φαίνεται αρκετά πειστικός:
«Η «Νέα Ακρόπολη» είναι ένα παρακλάδι της Θεοσοφικής Εταιρείας». Πέρα από τις ατυχέστατες θεωρίες συνωμοσίας που αναπτύσσονται ο συγγραφέας αναφέρεται με πειστικότητα στα πιστεύω των ιδρυτών της «Ν.Α.», παραθέτει κείμενα της οργάνωσης και δίνει στη δημοσιότητα φωτογραφίες από διάφορες τελετές, «αστρική δοκιμασία» κ.λπ., ακόμα και με ναζιστικούς χαιρετισμούς.
Στο βιβλίο παρατίθενται κείμενο του αρχηγού της οργάνωσης Πλάνα από το εσωτερικό Δελτίο της οργάνωσης του Δεκεμβρίου 1990: «Στην Αθήνα σύντομα θα οργανωθούν δυο περίπτερα στην δρόμο για την αποκατάσταση και ενημέρωση του κόσμου των δύο μεγάλων προτύπων της 3ης χιλιετίας, του Τζ. Μπρούνο και της Ε.Π. Μπλαβάτσκυ. Ενός άνδρα και μίας γυναίκας που έκλεισαν τον αιώνα μας, τον 16ο και τον 19ο αντίστοιχα, αφήνοντας στην ανθρωπότητα ένα ανεκτίμητο δώρο» (σ. 149).
Η «Νέα Ακρόπολη» και η Μπλαβάτσκυ
Η «Νέα Ακρόπολη» διαδίδει λοιπόν με ενθουσιασμό της μωρολογίες της «Θεοσοφικής Εταιρείας» και της Έλενας Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ (1831-1891).
Είναι ενδεικτικό το ανηρτημένο κείμενο του ιδρυτή της G.A.Livraga  «Βασικές θέσεις της Ε.Π. Μπλαβάτσκυ»: «Για την Μπλαβάτσκυ δεν υπάρχει ένας προσωπικός θεός. Η θέση της είναι καθαρά πανθεϊστική (…) Η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ απορρίπτει τις ιδέες του Δαρβίνου που ήταν τόσο της μόδας στην εποχή της και βάση των οποίων διατυπώθηκαν τόσες υπερβολές από τους συνεχιστές αυτού του σοφού επιστήμονα-περιηγητή.
»Υποστηρίζει τις παλιές Διδασκαλίες που αναφέρονται σε μια Ανθρωπότητα που "αποβιβάζεται" κατά την πνευματική έννοια, ερχόμενη από άλλον πλανήτη, που τότε ήταν ζωντανός, τη σημερινή Σελήνη, και που ενσωματώνεται στο νέο πλανήτη Γη, στο βαθμό που αυτός συμπυκνώνεται. Αυτό είναι ένα στάδιο ενός μακρύ δρόμου. Βρισκόμενος στη φυσική Γη και με φυσικό σώμα (…)
»Ένα ανθρώπινο ον ενσαρκώνεται πάντα σε ένα ανθρώπινο ον στη φυλή και στο φύλο που εξυπηρετεί την κατάσταση της εμπειρίας του (Αβίδυα). Όπως στο μύθο του Δελφινιού στα Μυστήρια της Ελευσίνας, όλα εξαφανίζονται με τον καιρό για να επανεμφανιστούν, όμως τίποτα δεν παύει ούτε πεθαίνει πραγματικά. Απλά καταδύεται και αναδύεται... κι έτσι, κυκλικά, καθώς στον κόσμο μας είναι όλα κυκλικά, όλα είναι καμπύλα στην μεταβατική πορεία και όλα συναντιούνται ξανά σε μια Μονάδα Πεπρωμένου» [βλ: http://nea-acropoli.gr/online-arthra/39-esvterismos/165-2008-03-24-17-29-22]. 
Η «Νέα Ακρόπολη» και η γενεαλογία του φασιστικού χαιρετισμού
Στο άρθρο-έρευνα «Γιατί χαιρετά ο κόσμος; - Η γενεαλογία του φασιστικού χαιρετισμού»  της  δημοσιογραφικής ομάδα «Ιός» [βλ. Ελευθεροτυπία, 16/3/2001] διαβάζουμε: 
«Το αστείο είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτού του κειμένου που δημοσιεύτηκε από τη Χρυσή Αυγή το 2007 είναι πιστή αντιγραφή ενός άλλου κειμένου, το οποίο κυκλοφόρησε σε μπροσούρα η οργάνωση “Νέα Ακρόπολη” τρία χρόνια νωρίτερα.
»Το δεύτερο αυτό κείμενο, που φέρει ακριβώς τον ίδιο τίτλο (“Ο αρχαιότερος χαιρετισμός”), υπογράφεται από τον Jorge Alvarado Planas. Πρόκειται για τον αντιπρόεδρο της μυστηριώδους διεθνούς οργάνωσης “Νέα Ακρόπολη”, ο οποίος γεννήθηκε στη Μαδρίτη το 1955 και από το 1980 ζει στην Ελλάδα ως Γεώργιος Αλβαράδο Πλάνας.
»Η οργάνωση “Νέα Ακρόπολη” έχει καταταχθεί από την Ζ΄ Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και Παραθρησκείας (Αλίαρτος 20-26.9.1995) στην κατηγορία των “εξωχριστιανικών και παραθρησκευτικών ομάδων”.
»Στη συνδιάσκεψη προήδρευε ο τότε Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας και σημερινός Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί επικρίσεις εναντίον της (ιδιαίτερα στη Γαλλία και το Βέλγιο) για εκλεκτικές συγγένειες με νεοναζιστικές ομάδες.
»Πάντως το εν λόγω κείμενο δεν περιλαμβάνει τις ανοιχτά ρατσιστικές διατυπώσεις, τις οποίες καθώς φαίνεται έχουν συμπληρώσει στο δικό τους μεταγενέστερο κείμενο οι χρυσαυγίτες» [βλ: http://archive.efsyn.gr/?p=12850]
Η «Ν.Α» βρίσκεται, στη θέση 252, στον κατάλογο, της Εκκλησίας της Ελλάδας, με τις «Ἐξωχριστιανικές καί παραθρησκευτικές ομάδες» [Πηγή: http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/heresies/omades_outchrist.html]
Η απάτη των αισθήσεων
Η ηλεκτρονική διεύθυνση αναφοράς στην «Νέα Ακρόπολη» προωθεί τις «matrixιστικές» απόψεις του κ. Δανέζη, [βλ. «Η απάτη των αισθήσεων, Νέα Ακρόπολη, Η πραγματικότητα είναι απλά μια ψευδαίσθηση, αν και πολύ… επίμονη», 3/11/2014, http://nea-acropoli-filosofia.blogspot.gr/2014/11/NEA-AKROPOLH-APATH-TVN-AISTHSEVN-SOFA-LOGIA.html].
Στο επισυναπτόμενο βίντεο  του παραπάνω δημοσιεύματος της «Νέας Ακρόπολης»  [Μάνος Δανέζης: "Η ψευδαίσθηση των αισθήσεων", κανάλι Sakis Koukouvis, 28-7-2011, https://www.youtube.com/watch?v=2phIpRW3A28&feature=youtu.be] διαβάζουμε ότι η ομιλία δόθηκε στα πλαίσια του εξαμηνιαίου βιωματικού εργαστηρίου με τίτλο «Η Ειρηνική Επανάσταση: Από την εκπαίδευση του οφέλους, στην Παιδεία του Βάθους» που πραγματοποιείται από το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής Α.Π.Θ. (Σάββατο 18 Ιουνίου 2011) με «οικοδεσπότη»  τον κ. Πανίκο Παπαδόπουλο, καθηγητής του ΑΠΘ.  Το βίντεο αυτό έχει αναρτηθεί και από το κανάλι «Νέο Θεμέλιο» στις 16/6/2013.  
Ο κ. Πανίκος Παπαδόπουλος κλείνοντας την εκδήλωση είπε στους φοιτητές τα εξής «ινδικά» αφηγήματα:
«Πιστεύω ότι ανάμεσά μας, πολλοί, μάλλον η πλειοψηφία, θα ήθελε να ζήσει σε αυτήν την ψευδαίσθηση  πάρα πολύ ωραία, με αγάπη, χωρίς προβλήματα, αυτό το καλό, το αγαθό κατοικεί μέσα μας. Κι όσα μας είπε ο Μάνος ο Δανέζης είναι πολύ χρήσιμα, πάρα πολύ χρήσιμα στο να βελτιώσουμε τον τρόπο με τον οποίο κοιτούμε τον άλλον. Ο Άλλος είμαι Εγώ.
»Αλλά και κάποιοι άλλοι, ίσως η μειοψηφία που είναι εδώ μέσα, ίσως ενδιαφέρεται για την υπέρβαση. Να γνωρίσει το ποιος πραγματικά είμαι! Αυτό που μας καλούν οι Γκουρού! Που δεν είμαι το σώμα, δεν είμαι οι σκέψεις, δεν είμαι τα συναισθήματα! Ε ποιος τέλος πάντων είμαι; Μα και σ’ αυτήν την υπέρβαση ο Μάνος ο Δανέζης μας είπε πολύ ωραία πράγματα, ότι υπάρχει αυτή η τέταρτη διάσταση. Όπου εγώ είμαι πολύ πιο πλούσιος, έξω από το θάνατο, έξω από το χρόνο κι όμως υπάρχω! Τον ευχαριστώ πάρα πολύ».     
Ας δούμε λοιπόν τι προβάλλεται από τη «Νέα Ακρόπολη» και το παραπάνω βίντεο. Ο κ. Δανέζης μπροστά σε φοιτητές θέτει εξ αρχής το ερώτημά: 
«Όπως καταλαβαίνεται και στις δύο συζητήσεις που κάνουμε, το βασικό, το κέντρο βάρους αυτών που θέλω τουλάχιστον να πω, είναι να καταλάβουμε τις καινούργιες έννοιες της ύλης, του χρόνου, του χώρου, και μέσο αυτών  των νέων εννοιών να καταλάβουμε μια μεγάλη αλήθεια: Ότι, ό,τι αντιλαμβανόμαστε γύρω μας δεν είναι τίποτα άλλο από ένα matrix. Αυτό δεν σημαίνει ότι, επειδή αυτό το οποίο αντιλαμβανόμαστε είναι matrix, όλα είναι μάταια. 
»Απλώς αυτό το οποίο λέμε είναι ότι, αφού ότι αντιλαμβανόμαστε είναι εικόνα, υπάρχει ένα πρότυπο. Άρα λοιπόν, επειδή αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η έννοια του ανθρώπου, και ο άνθρωπος επειδή είναι μία εικόνα, ένα matrix, υπάρχει ένα πρότυπο το οποίο είναι πολύ περισσότερο, πολύ μεγαλύτερο, πολύ σπουδαιότερο από την εικόνα την οποία αντιλαμβανόμαστε για τους ανθρώπους γύρω μας (…)
»Για να δούμε λοιπόν ποιο είναι το βασικό ερώτημα:  Είναι πραγματικότητα  ότι αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας ή ένα matrix, ένα δημιούργημα του μυαλού μας; Αυτό που είπαμε και χθες, για να κάνουμε μια σύνοψη,  είναι ότι υπάρχει μια υστεροβουλία, με την καλή έννοια της υστεροβουλία, σε αυτό το ερώτημα το οποίο υποβάλουμε. Γιατί αν μπορέσουμε να αποδείξουμε πρακτικά και πειραματικά κι όχι φιλοσοφικά  αυτή την αλήθεια ή τη μη αλήθεια της πλάνης των αισθήσεων, τότε αμφισβητείται αυτό το κεντρικό σημείο του Δυτικού πολιτισμού μας, ο οποίος είναι πολύ άρρωστος αυτό το τελευταίο καιρό, που στηρίζεται πάνω στην υλικότητα και στη μηχανοκρατία. 
»Εάν λοιπόν το κεντρικό σημείο αυτού του δυτικού πολιτισμού, το οποίο μας έφερε σε αυτή τη κατάσταση τη σημερινή, γιατί δεν νομίζω κανένας να πιστεύει ότι η οικονομική κατάρρευση, το οικονομικό πρόβλημα  είναι το κεντρικό πρόβλημα.  Είναι αποτέλεσμα, αυτό το πρόβλημα, μιας κατάρρευσης αξιών, θεσμών.
»Πίσω από τα νούμερα υπάρχουν οι άνθρωποι, υπάρχουν οι λογικές των ανθρώπων. Οι λογικές αυτές οδηγούν στην οποιαδήποτε κρίση, είτε λέμε του κοινωνικού συστήματος είτε λέμε του οικονομικού συστήματος είτε του επιστημονικού συστήματος  κτλπ. Άρα λοιπόν εάν χτυπήσεις  τη καρδιά αυτού του τεχνοκρατικού υλιστικού  Δυτικού πολιτισμού που στηρίζεται πάνω στην υλικότητα, στην πρωτοκαθεδρία αυτού που λέγεται πραγματικότητα  της υλικής υπόστασης, με οποιαδήποτε έκφανση κι αν είναι, τότε έχουμε κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα στο να κατανοήσουμε το καινούργιο βασικό κεντρικό νόημα  ενός νέου πολιτισμικού ρεύματος που θα στηρίζεται ακριβώς στη νέα αίσθηση αυτού που λέγεται υλικότητα.  Για να δούμε, λοιπόν, μερικά παραδείγματα…». 
Η  πρόεδρος της θεοσοφικής Εταιρείας, Αnnie Besant, το 1903,  υποστήριζε ότι «ο νους μας παρουσιάζει διαστρεβλωμένες εικόνες, ένα συνδυασμό του εαυτού του και του εξωτερικού αντικειμένου. Με μια πολύ βαθύτερη έννοια, όμως, είναι πράγματι, ο “δημιουργός της πλάνης”, γιατί ακόμα κι αυτές οι διαστρεβλωμένες εικόνες δεν είναι παρά εικόνες φαινομένων και όχι πραγματικοτήτων. Όλα όσα μας δίνει δεν είναι παρά σκιές των σκιών. Αλλά για την ώρα μας αρκεί να εξετάσουμε τις πλάνες που δημιουργούνται από τη δική του φύση» [Annie Bsant, «Η δύναμη της σκέψης – ο έλεγχος και η ανάπτυξη της», Νέος Σταθμός, Αθήνα, σ. 31]. Αρκεί! Δεν χρειάζεται να διαβάσουμε και να παραθέσουμε περισσότερα. Καταλάβαμε.
Επί του θέματος ας διαβάσουμε και την αυθεντικότατη εκπρόσωπο της μωρολογίας Μπλαβάτσκυ από ένα κείμενό της του 1886:
«Ο αποκρυφισμός θα απαντούσε ότι οι αισθήσεις μας μπορούν αναμφισβήτητα να φτάσουν σ’ αυτό το επίπεδο, όχι μόνο ενός τετραδιάστατου αλλά ακόμα και ενός πενταδιάστατου και  εξαδιάστατου κόσμου. Μόνο που αυτές οι αισθήσεις πρέπει να “πνευματοποιηθούν” αρκετά γι’ αυτό, εφόσον είναι μόνον η εσωτερική μας  αίσθηση που μπορεί να γίνει το μέσον για μια τέτοια μεταβίβαση. Όπως “η προβολή ενός αντικειμένου που υπάρχει σ’ ένα χώρο τριών διαστάσεων μπορεί να παρουσιαστεί στην επίπεδη επιφάνεια μιας οθόνης που έχει μόνο δυό διαστάσεις” τετραδιάστατα όντα και πράγματα μπορούν να “αντικατοπριστούν” στο δικό μας τρισδιάτατο κόσμο από χονδροειδή ύλη» [«Επιλογή Γραπτών της Ε. Π. Μπλαβάτσκυ», τ. Γ’, Νέα Ακρόπολη, 1992, σ. 41, 42].
Ο κ. Δανέζη με την δικιά του «ψευδαίσθηση των αισθήσεων» πριν από δεκαετίες έκανε την εξής γραπτή «κατηχητική διατύπωση, την οποία ας ξαναθυμηθούμε εδώ: «Μη δειλιάζοντας μπροστά στις ανθρώπινες αδυναμίες και πόνους, ο χρόνος της άσκησης κάποτε θα συμπληρωθεί και τότε μέσα σε μια και μόνο στιγμή θα νοιώσεις να κατακλύζει κάθε πόρο της φθαρτής σου ύπαρξης η δύναμη της αιώνιας ένωσής σου με την υπέρτατη γνώση του Θεού- Δημιουργού σου». 
Αναφερθήκαμε ήδη σε ανάρτηση με βίντεο του κ. Δανέζη κ.λπ. από την ομάδας «Νέο Θεμέλιο». Όπως μαθαίνουμε από την τηλεόραση «διευθυντής της ομάδας αυτής είναι ο Δημήτρης Μπαρμαδήμος», όπου τον ακούμε να μιλάει για το βιοντήζελ [«Νέο Θεμέλιο Βιοντήζελ Συνέντευξη ΒΕΕ 6 6 15», κανάλι Νέο Θεμέλιο, 13/6/2015, https://www.youtube.com/watch?v=nBqb7Zro6Pc]. 
Σύμφωνα με την ηλεκτρονική σελίδα ypernoisis  «Σπούδασε στο Α.Π.Θ. (Τμήμα Πολ. Μηχανικών). Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια Πωλήσεων και Managment. Από την πολύχρονη ενασχόληση του έχει πολλές γνώσεις μηχανολογίας, ηλεκτρολογίας, κλπ. Επίσης, έχει παρακολουθήσει ειδικά σεμινάρια Φιλοσοφίας, Ψυχολογίας, Αυτογνωσίας, Εσωτερισμού, κ.α. Εδώ και πάνω από 20 χρόνια ασχολείται με την έρευνα πάνω στην ελεύθερη ενέργεια, καθώς και με φιλοσοφικές και εσωτερικές μελέτες. Έχει πολλές ομιλίες και δημοσιευμένα άρθρα στο ενεργητικό του σε αντίστοιχα θέματα.
Έχει εκδώσει το βιβλίο "Ο Νόμος των Τετραγώνων", που έκανε γνωστό στο ελληνικό κοινό το έργο του J. R. R. Searl καθώς και την αξιοποίηση των γνώσεων πάνω στα "Μαγικά Τετράγωνα". Είναι ιδρυτής και διευθυντής του "ΝΕΟ ΘΕΜΕΛΙΟ", ενός μη κερδοσκοπικού φορέα που προωθεί την εθελοντική συμμετοχή και δράση σε τομείς όπως η οικολογία, η έρευνα πάνω στην ελεύθερη ενέργεια, η τέχνη, ο πολιτισμός και γενικά η εκπαίδευση μέσω της αυτογνωσίας, ώστε να γίνει εφικτός ένας ολιστικός τρόπος ζωής» [βλ. https://www.ypernoisis.gr/natural-iealing/viografika-synergaton/88-viografika-synergaton/2872-dimitris-barmpadimos
Σε εκδήλωση του Νέου Θεμέλιου με θέμα «Βάζοντας τα θεμέλια ενός νέου πολιτισμού», ανάρτηση 7/1/2017, [βλ. https://www.youtube.com/watch?v=mmc66DIktjQ&t=922s] με αφορμή το βιβλίο «3906 μ.Χ. Θεμελιώνοντας το μέλλον» βλέπουμε τους κ.κ. Μπαρμπαδήμο και Παπαδόπουλο.  Ο κ. Παπαδόπουλος παρουσίασε διάφορες διαφάνειες  με ρήσεις ορισμένων προσώπων όπως τον Επίκτητο, τον Ηράκλειτο, τον  Κρισναμούρτι  τον Κομφούκιο, τον κ. Δανέζη και άλλους.
Ο ομιλητής ασυνάρτητα αναφέρθηκε σε μεταφυσικές δοξασίες που μπορεί ο καθένας να διαπιστώσει. Ο  κ. Παπαδόπουλο μίλησε για την αξία του διαλογισμού και μίλησε για το υπερβατικό το οποίο δεν μπορούν να συλλάβουν οι αισθήσεις μας και ότι «όταν συνειδητοποιήσουμε την έκταση της άγνοιάς μας τότε με ταπεινότητα θα μπορέσουμε να γεννηθεί μέσα μας η έννοια περί Θεού και οι καλύτερες σχέσεις μεταξύ μας». 
Στο αναρτημένο βίντεο του καναλιού Νέο Θεμέλιο, 26/5/2018 [βλ. https://www.youtube.com/watch?v=PEkJP4Kfw2A] βλέπουμε τον κ. Δανέζη να μιλάει με θέμα «Από τον Homo Sapiens στον Homo Universalis - Ο Δρόμος του Μαθητή" Πραγματοποιήθηκε στον σύλλογο "Νέο Θεμέλιο" στην Θεσσαλονίκη, την Πέμπτη 24/5/2018.
Σύμφωνα με την ηλεκτρονική διεύθυνση https://neo-themelio.webnode.gr/ «Το Νέο Θεμέλιο είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, που δημιουργήθηκε το 2010 με σκοπό να φέρει σε επαφή και να ενώσει ανθρώπους που θέλουν να συνεργαστούν βάζοντας τις βάσεις ενός καλύτερου μέλλοντος.
»Ερευνούμε, μελετάμε και εφαρμόζουμε, σε κάθε τομέα της ζωής μας, από τους πιο πρακτικούς ως τους πιο ψυχολογικούς και πνευματικούς.
»Αναζητάμε την αυτάρκεια στους βασικούς πυλώνες της επιβίωσης μας, δηλαδή την Ενέργεια, την Δόμηση, την Διατροφή και την Υγεία. Μέσα από την εκπαίδευση και την αναζήτηση του πιο αληθινού και αυθεντικού εαυτού μας, προσπαθούμε βιωματικά να κατακτήσουμε τον «Συλλογικό» άνθρωπο, ώστε να γίνει ο καθένας μας το "θεμέλιο" του νέου και καλύτερου κόσμου».
Σύμφωνα πάντοτε με την ιστοσελίδα αυτή οργανώνει διάφορα σεμινάρια και εργαστήρια: 
«Αυτογνωσία και μεταφυσική» σύμφωνα με το οποίο «Στο ταξίδι της Αυτογνωσίας αυτό που κάνουμε είναι να αναγνωρίζουμε μία-μία τις μάσκες μας... και μία-μία να τις αφαιρούμε, ανοίγοντας διαύλους επικοινωνίας με τον ίδιο μας τον εαυτό, ανοίγοντας τα παράθυρα του εαυτού μας προς τον κόσμο! Βασικά μας κλειδιά σ' αυτή τη διαδρομή είναι η κατανόηση της ενεργειακής μας φύσης, η ανάπτυξη της Πνευματικής μας νοημοσύνης, καθώς και το άνοιγμα μας στην ενότητα και την συλλογικότητα» [βλ. https://neo-themelio.webnode.gr/l/aytognosia-metafysiki/]. 
«Σεμινάριο Ho’oponopono» που «στηρίζεται στην εκπαίδευση που γίνεται από τον Δόκτορα Ihaleakala Hew Len». Όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα «Ο Δόκτορας Ihaleakala Hew Len είναι γνωστός σαν ο θεραπευτής που θεράπευσε μία ολόκληρη πτέρυγα φρενοβλαβών ασθενών χωρίς να δει ποτέ κανέναν από αυτούς. Όταν τον ρώτησαν πως συνέβη αυτό, απάντησε “Απλά θεράπευα το κομμάτι του εαυτού μου που τους δημιούργησε. Θεραπεία στο Ho'oponopono σημαίνει να αγαπάς τον εαυτό σου. Δεν υπάρχει "εκεί έξω", όλα είναι μέσα μας”» [βλ. https://neo-themelio.webnode.gr/l/seminario-ho-oponopono/].
Το διήμερο σεμινάριο «Θεραπεία και συνειδητότητα» μία «Διεπιστημονική σύνθεση με καινοτόμες, ανατρεπτικές γνώσεις και εμπειρίες που ρίχνουν επιτέλους φως στην Αλήθεια για την ισορροπία του Ανθρώπου και για τον κόσμο που τον περιβάλλει. Διήμερο Σεμινάριο με τον Ι. Αναστασίου, Ph.D.» με κόστος συμμετοχής 80 ευρώ».
Σύμφωνα με την ανακοίνωση «Ο πραγματικός μηχανισμός κάθε ασθένειας και ίασής της παρουσιάζεται με λεπτομέρεια. Έχει ανακαλυφθεί από τον Δρ Χάμερ στις αρχές του 80 με επιστημονική ακρίβεια και έχει επιβεβαιωθεί χωρίς εξαίρεση σε εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς. Θα αναδυθεί η άρρηκτη σχέση που υπάρχει μεταξύ κάθε συγκεκριμένης ασθένειας-ανισορροπίας στο σώμα μας με μία εξίσου συγκεκριμένη χροιά υπερφορτισμένης συναισθηματικής δυσαρμονίας μας. Κάτι που πιστοποιείται επιστημονικά με ηλεκτρονικές σαρώσεις του εγκεφάλου, άγνωστες μέχρι τώρα.
»Υπάρχει στην βιολογία μας μία λεπτομερής χαρτογράφηση και αντιστοιχία ψυχισμού-σώματος- εγκεφάλουπου επιτρέπει να εντοπίσουμε την ψυχολογική πηγή κάθε ασθένειας και να επαναφέρουμε την υγεία. Αυτές οι συνταρακτικές ανακαλύψεις έχουν εμπλουτισθεί από πολλούς άλλους γιατρούς και ερευνητές που πήγαν ακόμη πιο μακριά αποδεικνύοντας πως όχι μόνο τα στρες της δικής μας ζωής παίζουν βασικό ρόλο αλλά και εκείνα των γονέων μας και άλλων προγόνων μας» [βλ. https://neo-themelio.webnode.gr/l/therapeia-kai-syneiditotita/].
«Από τον Homo Sapiens στον Homo Universalis - Ο Δρόμος του Μαθητή» με τον κ. Μάνο Δανέζη [βλ. https://neo-themelio.webnode.gr/l/o-dromos-toy-mathiti/].  Το βίντεο της εκδήλωσης αυτής έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο [M «Danezis 24 5 18 Neo Themelio», κανάλι Νέο Θεμέλιο, 26/5/2018, https://www.youtube.com/watch?v=PEkJP4Kfw2A ]
«Ο μυστικός κύκλος της ψυχής & Οι Επτά Συμπαντικές Αρχές, της Ερμητικής Φιλοσοφίας» όπου «Οι ψυχές κατέρχονται από τον Κόσμο της Αιωνιότητας και της Ενότητας, σε ένα Ταξίδι στον Χωροχρόνο, σαν μια Επίσκεψη, σαν μια Έκφραση του Ανέκφραστου, σαν μια Εκδήλωση του Ανεκδήλωτου. Θα μιλήσουμε για τους Κανόνες του Παιχνιδιού αντλώντας έμπνευση από τους 7 Συμπαντικούς Νόμους της Δημιουργίας, της Ερμητικής Φιλοσοφίας.  Την Δευτέρα 23 Απριλίου, στις 8 μμ, επίτιμος καλεσμένος μας ο κ. Πανίκος Παπαδόπουλος (καθηγητής Α.Π.Θ.), θα μοιραστεί μαζί μας σκέψεις και γνώσεις για το θέμα αυτό» [βλ. https://neo-themelio.webnode.gr/l/o-mystikos-kyklos-tis-psychis/]  και άλλα σεμινάρια, εργαστήρια, εκδηλώσεις που μπορεί ο καθένας να δει στην ιστοσελίδα αυτή.
Σύμφωνα με την σελίδα «Νέο Θεμέλιο» στο facebook [βλ. https://www.facebook.com/neothemelio/] εκεί οργανώνονται διάφορα σεμινάρια: «Βιωματικό σεμινάριο Reiki 1oυ βαθμού» όπου διαβάζουμε «Βιωματικό Σεμινάριο Reiki 1ου Βαθμού στη Θεσσαλονίκη
9-10 Ιουνίου - ώρα διεξαγωγής Σεμιναρίου 10.00 με 15:00.Τι είναι το Reiki.
Το Ρέικι είναι μια θεραπευτική μέθοδος που εφαρμόζεται με την επαφή των χεριών, έχοντας τη δυνατότητα να παρέχουμε θεραπευτική ενέργεια στον εαυτό μας και στους άλλους μέσα από τα χέρια μας. Οι συντονισμοί είναι μια ενεργειακή μεταβίβαση που ενεργοποιεί την ικανότητα να χρησιμοποιεί κανείς το Ρέικι. Με την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, ο ασκούμενος μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτή τη θεραπευτική ενέργεια με πολλούς και διάφορους τρόπους για να επαναφέρει το σώμα, το νου και τα συναισθήματα σε αρμονία», «Σεμινάριο Γνωριμίας με τα Ανθοϊάματα BACH», «Γνωριμία με την Δημιουργική ραπτική», «Η αγάπη του Πνεύματος» όπου διαβάζουμε «Το «Νέο Θεμέλιο» σας προσκαλεί στην ομιλία με θέμα «Η Αγάπη του Πνεύματος», βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Bert Hellinger, την Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου, στις 8 μμ. Ομιλητής θα είναι ο μεταφραστής του βιβλίου, κ. Κωνσταντίνος Τοκμακίδης, καθηγητής Τοπογράφος Μηχανικός στο Α.Π.Θ
»Τι είναι λοιπόν η Αγάπη; Η αγάπη είναι μια κατάσταση της ύπαρξης, η οποία μεταμορφώνει κάτω από το πρίσμα της πνευματικότητας το ουδέτερο λαμπερό φως σε χιλιάδες χρωματικές παραλλαγές, αυτές που συνθέτουν και το θαύμα της δημιουργίας! Φανταστείτε ότι κρατάτε στα χέρια σας ένα κρυστάλλινο πρίσμα. Καθώς το φως διαπερνάει το σώμα του, διαθλάται εντός του και μεταλλάσσεται σε όλες τις μορφές του χρωματικού φάσματος. Αυτά τα χρώματα αντιπροσωπεύουν τις σκέψεις μας, με τον τρόπο που ο καθένας μας τις εκφράζει και τις εκδηλώνει, όπως ακριβώς εκδηλώνονται και οι εκατομμύρια χρωματικές αποχρώσεις στον λαμπερό μας κόσμο. Κατά τον ίδιο τρόπο λειτουργούμε και εμείς σαν πρίσματα και μέσα από τις ποικίλες παραλλαγές της ίδιας μας της κατανόησης, συγχωνεύουμε τις διακριτές και συναφείς αποχρώσεις της παλέτας των συναισθημάτων, συνθέτοντας μια μεγάλη και εκτενή ποικιλομορφία»  κ.λπ. κ.λπ.
Το πρώτο «Διαδικτυακό Φιλοσοφικό Καφενείο»
Τον προαναφερθέντα κ. Πανίκο Παπαδόπουλο, «Επίκουρο Καθηγητή (Retired), Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ» [βλ. https://qa.auth.gr/el/cv/paniko], τον συναντάμε στο διαδίκτυο να συμμετέχει, στις 24/5/2016, μαζί με τους κ.κ. Ρόμπερτ Ηλία Αντζέμυ και Βασίλη Χλέτσο στο «Πρώτο Διαδικτυακό Φιλοσοφικό Καφενείο» (!) με θέμα «πνευματικότητα και σύγχρονη κρίση» που διοργάνωσε ο κ. Γιάννης Αυγουστάτος.  Ο κ. Αυγουστάτος, ο κ. Δανέζης, ο κ. Αντζέμυ κ.α., όπως κατέδειξε το άρθρο, 3/2/2018, «Ο Μάνος Δανέζης και ο νέος πολιτισμός» [ http://www.alfavita.gr/special-edition/o-manos-danezis-kai-o-neos-politismos] συμμετείχαν μαζί σε εκδηλώσεις παραφυσικού ενδιαφέροντος.
Ο κ. Γιάννης Αγουστάτος, ο  κ. Ηλίας Αντζέμυ  και άλλοι από πολύ παλιά προσπαθούσαν να συντονίσουν τις μεταφυσικές ομάδες τους προκειμένου να εμπεδώσουν στην κοινωνία μια γελοία εικόνα της πραγματικότητας [βλ.  1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Μεταφυσικών Κινήσεων, 30/11/1996 και 1/12/1996, κανάλι ilias Katsiampas,    https://www.youtube.com/watch?v=h1pSlj1V1Bs&t=6722s]
Το βίντεο με την συζήτηση του από την οποία αντλούμε τα  παρακάτω στοιχεία έχει αναρτηθεί στο youtuby, [βλ.  «Πρώτο Διαδικτυακό Φιλοσοφικό Καφενείο», Ζωντανή μετάδοση 24/5/2016,  κανάλι Ιωάννης Αυγουστάτος, https://www.youtube.com/watch?v=p8p50m1p7lY].
Οι συμμετέχοντες του «καφενείου» αυτοσυστήνονται ως πνευματικοί άνθρωποι της πνευματικότητας και της αυτογνωσίας. Ο κ. Γ. Αυγουστάτος, ως καλός οικοδεσπότης,  ανέλαβε να συστήσει τους θαμώνες του «καφενείου». 
Τον κ. Ηλία Αντζέμυ συστήνει ως ιδρυτή του «Πνευματικού Κέντρου με πολλά παραρτήματα σε Ελλάδα και Κύπρο». Πάντως σύμφωνα με την Εκκλησία της Ελλάδας η  «Αρμονική Ζωή» και η «Νέα Ακρόπολη» συγκαταλέγονται ανάμεσα στις «εξωχριστιανικές και παραθρησκευτικές ομάδες» [βλ. http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/heresies/omades_outchrist.html]. 
Ο κ. Παπαδόπουλος,  σύμφωνα με τον κ. Αυγουστάτο και όσα καταγράφονται στο δημόσιο βίντεό του, «από πολύ νέος είχε τις ίδιες πνευματικές φιλοσοφικές  ανησυχίες και κι έτσι αυτό τον οδήγησε να ιδρύσει το Πνευματικό Κέντρο Επίγνωση στη Καλαμαριά Θεσσαλονίκης και προσφέρει διαλέξεις και σεμινάρια». «Αφιλοκερδώς βέβαια»  σπεύδει να προσθέσει ο διοργανωτής.
Ο κ. Παπαδόπουλος κατά την διάρκεια της συζήτησης αναρωτιέται:  «πως το καλό μας σύμπαν, όπως το ονομάζει ο φίλος μας ο Δανέζης, θα μας εκπαίδευε να μπούμε στον δρόμο της πνευματικότητας διαφορετικά; Έχουμε ταυτιστεί με την υλική πραγματικότητα (…) να αναζητήσουμε μήπως περιέχουμε μέσα μας τις αιτίες που δημιούργησαν την κρίση (…) ώστε ξεκινάει το ταξίδι της εσωτερικής ελευθερίας από το προηγούμενο εαυτό ώστε να γεννηθεί ο πνευματικός μας εαυτός» και μας διαβεβαιώνει ότι «τον πνευματικός μας εαυτό δεν τον ακουμπά καμιά κρίση ».
Στην σελίδα στο facebook «ΕΠΙΓΝΩΣΗ» [βλ. https://www.facebook.com/groups/655750644448990/] διαβάζουμε ότι «Ο χώρος ΕΠΙΓΝΩΣΗ είναι ένα μη κερδοσκοπικό μορφωτικό σωματείο, που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη στην οδό Μητροπολίτου Γρηγορίου Κυδωνιών 21 & Πόντου 2 (είσοδος επί της Κυδωνιών) στην Καλαμαριά.
Φιλοξενεί δράσεις, εκδηλώσεις και τακτικές συναντήσεις ομάδων με σκοπό να συμβάλλει στην εσωτερική εξέλιξη του ανθρώπου, την αυτογνωσία, και το ευ ζην. Στοχεύει να προσφέρει ευκαιρίες ώστε να μεταφέρεται η γνώση εκείνη που βοηθά τον άνθρωπο να ξαναθυμηθεί και να έχει επίγνωση της πραγματική του υπόστασης. Οι ομάδες που συναντιούνται σε εβδομαδιαία βάση είναι οι εξής: Διαλογισμός/Γιόγκα - Δευτέρα 15:15-16:45. Ρέικι - Δευτέρα 17.00-23.00.Πνευματική Ψυχολογία - Τρίτη 18.00 και 20.30. Αυτογνωσία - Τετάρτη 17.00-20.10. Ομαδικός Διαλογισμός - Τετάρτη 20.30-22.00. Χάθα Γιόγκα - Πέμπτη 18.00-20.00. Ομάδα Πέμπτης - Πέμπτη 20.30-22.00. Άνοιγμα στην Αγάπη - Παρασκευή 18.00-20.10. Παιδεία του Βάθους - Παρασκευή 20.30-22.00. Προβολή ταινίας & συζήτηση - Σάββατο 19.30-22.00. Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στις εκδηλώσεις (events) της σελίδας, με ενδεικτικές ημερομηνίες εφόσον οι συναντήσεις πραγματοποιούνται κάθε εβδομάδα. Όλες οι δράσεις κι εκδηλώσεις προσφέρονται δωρεάν, ενώ τα λειτουργικά έξοδα του χώρου καλύπτονται από την προαιρετική εισφορά των συμμετεχόντων. Το ΜΥΣΤΙΚΟ της ΕΠΙΓΝΩΣΗΣ. Όλα είναι ΕΝΑ. Ο άλλος είμαι εγώ! Οι σκέψεις δημιουργούν πραγματικότητα. Ζώντας το ΤΩΡΑ δεν υπάρχει χρόνος δεν υπάρχουν πόνος, φόβος, ανησυχία! Δεν είναι φυγή! Απλά ζω την Αλήθεια. Πλήρης και χωρίς όρους, αποδοχή της διαφορετικότητας. Δεν μπορώ, ούτε έχω δικαίωμα, να θέλω να αλλάξω κανένα. Όλα συμβαίνουν για να μετακινηθώ εγώ από το σκοτάδι στο ΦΩΣ, όλα διδάσκουν εμένα, ακόμα και όσα εγώ λέω στους άλλους. Δεν είναι προορισμός μου να προσκολληθώ ή να λειτουργώ ως οπαδός καμιάς φιλοσοφικής ομάδας κανενός «γκουρού». Όλοι και όλα διδάσκουν εμένα. Όλοι και όλα ανήκουν σε μένα. Η επικοινωνία με τον μέσα μας Δάσκαλο είναι το ζητούμενο. Ο δρόμος της επιστροφής είναι προσωπικός και υπάρχει πλήρης σεβασμός στον ιδιαίτερο δρόμο και χρόνο του καθενός. Απαιτείται ψυχολογική ελευθερία και θα συμβεί, τότε και μόνο τότε, όταν θα συνειδητοποιήσω τα ψυχολογικά μου δεσμά. Τα ψυχολογικά μου δεσμά είναι τα «εγώ» μου, οι πεποιθήσεις μου, η υποκειμενικότητά μου, όλα αποτέλεσμα της άγνοιάς μου. Άγνοια και Γνώση μας ορίζουν τον δρόμο, μας χαρίζουν τον δρόμο, μας χαρίζουν τον χρόνο, μας χαρίζουν την ίδια την ζωή! Η ΓΝΩΣΗ είναι η πόρτα προς την ευτυχία και τη χαρά! Το ΤΩΡΑ είναι η πιο γρήγορη πόρτα στην ευτυχία και την χαρά! Η ΑΓΑΠΗ είναι η πιο σίγουρη πόρτα στην ευτυχία και την χαρά! Η ευτυχία και η χαρά μπορεί να είναι η πυξίδα μας στην διαδρομή μας προς το ΦΩΣ. Η συγκεκριμένη ομάδα δημιουργήθηκε για να μεταφέρει το κλίμα της ελευθερίας, της χαράς, του μοιράσματος, της επικοινωνίας και της συμμετοχής στην ευρύτερη οικογένεια του "Εμείς"»
Στην σελίδα αυτή  υπάρχουν αναρτημένα βίντεο με διαλέξεις του κ. Δανέζη και άλλων «Γκουρού», συνταγές διαλογισμού, θεραπείας, μαθήματα θαυμάτων, με την «Κορνηλία να μας ξεναγεί στον κόσμο των θαυμάτων» κ.λπ.
Θαμώνας του «Διαδικτυακό Φιλοσοφικό Καφενείου» ήταν και ο κ. Βασίλης Χλέτσος.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Γ.  Αυγουστάτου, ο κ. Β. Χλέτσος «έχει σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων» και «ασχολείται με την μελέτη αρχαίων πολιτισμών, αρχαίας φιλοσοφίας, εσωτερισμού, μυθολογίας και αποσυμβολισμού», «νοσταλγός του αρχαίου ελληνικού κάλους», «γνωστός μπλόκερ με το ψευδώνυμο «Πλωτίνος» στο χώρο της πνευματικής αναζήτησης, με πλούσια δράση, με βίντεο στο youtuby, “Μυσταγωγία και Μυθαγωγία” είναι το μπλογκ του» και ενημέρωσε τους χρήστες του διαδικτύου  ότι «έχει εκδώσει  τρία βιβλία», όπως «μυστικισμός και θείο στην Ελλάδα και στον αρχαίο κόσμο».
Στη διεύθυνσή του «Πλωτίνου» mystagogy [βλ. http://xletsos-basilhs.blogspot.gr/] διαβάζουμε τα εξής:
«Ο νους μας είναι σαν εκείνα τα δοχεία, κι ο καθένας μας προσπαθεί να φτάσει στην πραγμάτωση του Θεού. Ο Θεός είναι σαν το νερό που γεμίζει τα διαφορετικά δοχεία και, σε κάθε δοχείο, το όραμα του Θεού παίρνει το σχήμα του δοχείου. Κι όμως Εκείνος είναι Ένας. Εκείνος είναι ο Θεός σε κάθε περίπτωση. Αυτή είναι η μόνη αναγνώριση της παγκοσμιότητας που μπορούμε να έχουμε. Ο πνευματικός άνθρωπος της νέας εποχής, θα κληθεί να αντικαταστήσει τα θρησκευτικά δόγματα με την συνειδητή προσπάθεια για την κατάκτηση της αυτογνωσίας, της αρετής, του αλτρουισμού, και την ανάπτυξη του αισθήματος ευθύνης για το μέλλον της ανθρωπότητας στο σύνολο της, πέρα από διαχωριστικές γραμμές και φανατισμούς».
Το Φιλοσοφικό καφενείο Θεσσαλονίκης και … η σκεπτοδιαδικασία
O κ. Πανίκος Παπαδόπουλος σύμφωνα με το παρακάτω βίντεο συμμετείχε, στις 28/1/2018 και στο 1ο φιλοσοφικό καφενείο Θεσσαλονίκης της κίνησης  «Φως σε Δράση» του κ. Γιάννη Αυγουστάτου ο οποίος έχει γράψει και εάν είδος μανιφέστου με τίτλο «Φως σε Δράση. Το εγχειρίδιο του πνευματικού ακτιβιστή» [Δρόμων, Αθήνα, 2017].
Η εκδήλωση αυτή έγινε ο απόντος του κ. Μάνου Δανέζη, αλλά παρόντας του «δάσκαλου»  κ. Πανίκου Παπαδόπουλου [βλ. «Πρώτο Φιλοσοφικό Καφενείο Θεσσαλονίκης», κανάλι Philosophiko Kafeneio Thessalonikis, 1/2/2018 https://www.youtube.com/watch?v=2PgKqLCNFWM&feature=share].
Ο κ. Παπαδόπουλος, μετά το 1:00:15, μιλάει αλλά «δεν έχει να πει κάτι»:  «Εγώ δεν έχω να πω κάτι, χαίρομαι για τη συνάντηση. Από καρδιάς εύχομαι, εδώ στο επιτελείο να τα καταφέρει και να κρατήσει τη συνοχή των συναντήσεων. Χαρά, πολύ ωραία μας τα είπες. Δηλαδή  όλα είναι ένα, απλά δεν το βλέπουμε!  Ας το δούμε τότε. Και να καλλιεργούμε τον παρατηρητή, συμφωνώ απόλυτα. Είναι η ιερότητα που περιέχουμε μέσα μας. Όσο αναφορά τον Σταύρο, η τριαδικότητα της ύπαρξής μας  είναι μάλλον ο παρατηρητής, το παρατηρούμενο και η σκεπτοδιαδικασία.  Κανένα από αυτά τα τρία δεν μπορεί να υπάρξει απομονωμένο από τα άλλα δύο.
»Ο παρατηρητής, εγώ είμαι που σε παρατηρώ εσένα και όλα τα υπόλοιπα, εγώ είμαι ο παρατηρητής. Εσείς είσαστε το παρατηρούμενο, και όλες οι σκέψεις που γίνονται, και συναισθήματα μέσα, και επιθυμίες μέσα, είναι η σκεπτοδιαδικασία, Αυτή είναι η τριαδικότητα της ύπαρξής μου. Λοιπόν, δεν θα το συζητήσουμε, σκεφτείτε το. Όσο αναφορά…  ο παρατηρητής είναι η πραγματικότητα. Το βιώνουμε μόνο στην σιωπή της σκεπτοδιαδικασίας,  είναι βιωματική κατάσταση.
»Λοιπόν, να ευχηθώ καλή επιτυχία, καλή συνέχεια,  και να υπενθυμίσω κάποια από αυτά που ο ωραίος Αυγουστάτος  μας έχει πει, για να συγκρατήσουμε τις συναντήσεις μας.  Δύο αρχές του Σωκράτη, τις μοιράζομαι μαζί σας, θα τις θυμάστε πάντα,  όχι μόνο στις συναντήσεις εδώ που είμαστε υποχρεωμένοι να τις τηρούμε, αλλά και στην υπόλοιπη ζωή μας. θα έχουμε κατακτήσει κατά 80% την ευδαιμονία! Η μία είναι - το ξέρετε έτσι; - ότι όλοι έχουμε δίκιο σύμφωνα με τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Όποιος βγαίνει εδώ (σ.σ εννοεί να μιλάει) θα λέει το δικό του  δίκιο  Δεν θα υπάρχει αντίλογος, θα τον ακούμε με πολύ προσοχή. Είναι μια σκέψη μέσα στις πολλές σκέψεις μας, αυτό είναι όλο. Απλά τοποθετούμαστε, ο καθένας. Και η δεύτερη είναι “ουδείς εκών κακός”. 
»Αν ρωτήσω όλους εσάς που είσαστε εδώ, αν κανείς αισθάνεται ότι δεν είναι καλός, κανείς δεν θα δεχθεί, όλοι αισθάνεστε ότι είσαστε καλοί, απλά ο καθένας είναι παγιδευμένος στο δικό του υποκειμενικό τρόπο σκέψης. Αυτές οι δυο αρχές, ας τις κρατάμε πάντα σαν φυλακτό εδώ.  Όποιος ανεβαίνει, κι όποιος μιλάει, κι όποιος ακούει, να θύματα αυτά τα δύο. Και αν αυτά τα δύο τα εφαρμόσουμε σε όλη μας τη ζωή μας  θα έχουμε πετύχει και το  στόχο της σημερινής μας της ομιλίας. Ευχαριστώ  πάρα πολύ όλους εσάς που υπάρχετε…».
Μετά το τέλος της ομιλίας του Πανίκου Παπαδόπουλου παρεμβαίνει  ο συντονιστής της εκδήλωσης που εκφράζει τον θαυμασμό του για τον «δάσκαλο» και  συνιστά στο κοινό να περάσει από τον χώρο της «Επίγνωσης» για να ακούσει την «Παιδεία του Βάθους» του κ. Πανίκου.
Φαίνεται ότι οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να επικοινωνήσουνε «περά από τις λέξεις, πέρα από τις ιδέες, πέρα από τις σκέψεις» όπως είπε μια ομιλήτρια (μετά το 1:12:36 του βίντεο) ή όπως είπε ένας άλλος «ούτε κι εγώ καταλαβαίνω αυτά που λέω» (μετά 1:25:40).
Μια άλλη κυρία απήγγειλε ένα ποίημά της (1:32:15) «Κάποτε πεύκο ήμουνα σεμνό και τιμημένο …». 
Ο «συντονιστής» Διονύσης παίρνει τον λόγο (μετά το 1:33:33):  «ελπίζω να συντονιστούμε και να καταφέρουμε έναν κόσμο ευτοπικό…» και αναφέρεται  στο φιλοσοφικό καφενείο Θεσσαλονίκης [βλ. «2ο Φιλοσοφικό Καφενείο Θεσσαλονίκης, Ψυχοσωματική Αρμονία και Συνειδητή Δράση», https://www.youtube.com/watch?v=iXgTs3_QQ0g&t=4450s], στο «φιλοσοφικό καφενείο Αθήνας» [βλ. «Θάνατος και Αθανασίας της Ψυχής», https://www.youtube.com/watch?v=hQbOEAseIGI&list=PL0mpMQPgo5t5ycgp6zZXcxfWMME-zbT77], στο «φιλοσοφικό καφενείο Κατερίνης» [βλ. «Η Φιλοσοφία  στην Καθημερινή ζωής» https://www.youtube.com/watch?v=wNSiWLOc_co] , στο «φιλοσοφικό καφενείο Στροβόλου» στην Κύπρο [βλ. «Η φιλοσοφία ως καθημερινός τρόπος ζωής», https://www.youtube.com/watch?v=xJ1zndSeA0s&t=2698s]   στο «φιλοσοφικό καφενείο της Χαλκίδας» [Φιλοσοφικό Καφενείο Χαλκίδος, https://www.youtube.com/watch?v=z3pW-o4AdN8], στο «φιλοσοφικό καφενείο» που πρόκειται να γίνει στην Καβάλας… «Η αγάπη είναι αυτή που μας ενώνει… ο κόσμος μας πονάει πολύ..» προσέθεσε. 
Στην συνέχει πήρε το λόγο κάποια κυρία: «Είμαι πολύ χαρούμενη… Χρόνια πολλά έψαχνα σε κάτι που θα έδινε τροφή στο πνεύμα μου… Μπήκα σε διάφορους δρόμους πνευματικούς, δεν ένοιωσα πληρότητα έως ότου γνώρισα προσωπικά το κ. Αυγουστάτο… πήρα το βιβλίο και είδα ότι πρόκειται σαν μια παγκόσμια βιβλιοθήκη. Όταν το πάρετε θα καταλάβετε…» και εξήγησε τους τρόπους επαφής με τον κ. Αυγουστάτο:  «Μια εκπομπή που ονομάζεται Ενδοσκοπήσεις  και που γίνεται κάθε 15 μέρες, όπου ο κ. Αυγουστάτος μαζί με την γυναίκα του την κ. Φορτούνη μας μιλούν για διάφορα θέματα πνευματικά…  έχω παρατηρήσει ότι κυρίως αναπτύσσονται οι ιδέες του Osho και του Κρισναμούρτι, φιλοσόφους Ινδούς…  ο δεύτερος τρόπος είναι η εφαρμογή ζέλο… όσοι συμμετέχουμε παίρνουμε τον λόγο…» Χαίρομαι που γνώρισα τον Γιάννη τον Κόκκινο». 
«Με διακρίνει και εμένα η μανιοκατάθλιψη… σε κάποια στιγμή κατέρρευσε ο εαυτός μου, βέβαια όταν  κατέρρευσε ο εαυτός μου είχα ένα βίωμα υπερφυσικό θα μπορούσα να το πω, μπορούσα να επικοινωνήσω σε μια άλογη γλώσσα με τους ανθρώπους, με τους συνανθρώπους γύρω μας… να μπορώ μιλάω χωρίς τον λόγο με μια εσωτερική ομιλία» λέει κάποια άλλη κυρία. 
Στην εκδήλωση  συμμετείχε  και ο καθηγητής κ. Κωνσταντίνος Τοκμακίδης  που όπως είπε ότι ασχολείται με  τη βελτίωση σχέσεων, εφαρμόζοντας τη μέθοδο «κινήσεις  της αγάπης και της ζωής» (μετά το 1:46.28).
Είναι λέει από «το χώρο της εφαρμοσμένης φιλοσοφίας» και προτείνει ένα είδος προσευχής για κάθε βράδυ πριν από τον ύπνο και πριν ξαναβρεθούν σε ένα μήνα: «Αγαπημένε μου ανώτερα εαυτέ καθάρισε ότι αρνητικό δυναμικό δημιούργησα, εν γνώσει η εν αγνοία μου, με τα λόγια, τις πράξεις ή τα συναισθήματά μου…».
Στην σελίδα στο fc «ΕΝ.Θ.Α / Heal4u», 6/3/2018, διαβάζουμε ανακοίνωση με την φωτογραφία της ανάρτηση του κ. Τοκμακίδη:  «Και πάλι αυτό το Σαββατοκύριακο θα είμαι στην Αθήνα... Το Σάββατο από τις 4 ως τις 10 το απόγευμα, για ένα ακόμα εκπαιδευτικό στις Κινήσεις της Αγάπης και της Ζωής με θέμα: "Γονείς και παιδιά", στην Ενδελέχεια στο Αιγάλεω, Μ. Μπότσαρη και Μάκρης 9Α. Και την Κυριακή από τις 11 ως τις 5 το μεσημέρι σε ένα ακόμα βιωματικό στις Κινήσεις της Αγάπης και της Ζωής... στον ίδιο χώρο... Μην το χάσετε, να είστε μαζί μας..».
Σύμφωνα με την σελίδα στο fb «Ενδελέχεια - Εναλλακτικός χώρος Πνευματικής Αφύπνισης & Ανέλιξης» [βλ. https://www.facebook.com/endelexia/] βλέπουνε εκδηλώσεις με την πληρωμή που φτάνουν  στο κόστος έως 100 ευρώ: «Συστηματική Αναπαράσταση», «Παράλληλοι Κόσμοι», «Γυναικείο Κύμα», «Ενεργειακή Νηστεία», «Βραδιά Διαλογισμού», «Μύηση Ρέικι» «Βραδιά Διαλογισμού».
Ο κ. Κωνσταντίνος Τοκμακίδης  σύμφωνα με το αναρτημένο βιογραφικό που στη  διεύθυνση της Μονάδα Διασφάλισης Ποιότητας (ΜΟΔΙΠ) του Α.Π.Θ [βλ. https://qa.auth.gr/el/cv/ktok] είναι Καθηγητής, στο Τμήμα Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών του  Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Toν κ. Tοκμακίδη τον βλέπουμε να μιλάει στο Φιλοσοφικό Καφενείο του κ. Αυγουστάτου στις  18/3/2018 στην Θεσσαλονίκη.    
Σύμφωνα με το παρακάτω βίντεο ο κ. Τοκμακίδης  είπε επί λέξει (μετά το 1:17:21): «Για όσους δεν με ξέρουνε, με λένε Κωνσταντίνο Τοκμακίδη. Εγώ θα ξεκινήσω με τη φιλοσοφία που πιστεύω εγώ προσωπικά. Από την αρχή, από τότε που γεννιόμαστε. Όταν γεννηθούμε, ως μωρά, είμαστε η επέκταση της αγάπης του πατέρα μας και της μητέρας μας. Είμαστε αγάπη.
»Απλά, σιγά - σιγά το ξεχνάμε αυτό, και εκεί αρχίζουν όλα τα προβλήματα στη ζωή μας. Από την στιγμή που θα ξεχάσουμε την αγάπη που ήμασταν ως παιδιά. Όταν δείτε ένα μωρό, και σας χαμογελάσει, δεν έχετε ξεχάσει όλα τα προβλήματα, τον Τσίπρα, τους Τούρκους;  Γιατί; Γιατί το μωρό χαμογελώντας μας, μας στέλνει κύματα αυτού που εκφράζει, της αγάπης που είναι. Και εμείς χαιρόμαστε γιατί εισπράττουμε αυτό που μας στέλνει το μωρό.
»Το συμβαίνει όμως; Μετά τα έξι, εξίμισι,  λέει η σύγχρονη ψυχολογία, αρχίζει το παιδί πλέον να κτίζει την προσωπικότητα του. Αυτό που λέμε Εγώ. Κι όσο ανεβαίνει η στάθμη αυτής της προσωπικότητας, τόσο ταπεινώνεται η στάθμη της αγάπης που ήμασταν τότε. Τι κάνουμε λοιπόν; Στην ενήλικη ζωή μας μπορεί κάποια στιγμή να φωτιστούμε, να θυμηθούμε την αγάπη που ήμασταν και ν’ αρχίσουμε ένα δρόμο επιστροφής στην αγάπη.
»Να ξαναγίνουμε παιδιά, είχε πει κάποιος. Τι εννοούσε να γίνουμε παιδιά; Να γίνουμε η αγάπη που ήμασταν. Γιατί το παιδί δεν κουράζετε, το βλέπετε  τρέχει, πηδάει, ανεβαίνει, κατεβαίνει και λέμε μα δεν κουράζετε; Όχι δεν κουράζεται, γιατί είναι συνδεδεμένο, συνδεδεμένο με τη πηγή. Αυτό είναι η αγάπη. Γιατί η αγάπη ανήκει στο πνευματικό πεδίο, και δυστυχώς το 99% ίσως και περισσότερο των ανθρώπων έχουμε ξεχάσει αυτό το κομμάτι μας: ότι είμαστε πνευματικά όντα.
»Ζούμε μόνο στο ψυχολογικό και στο υλικοενεργειακό, να φάμε να πιούμε, να κοιμηθούμε, να ξεκουραστούμε. Δεν είμαστε όμως μόνο αυτό. Πρέπει να επιστρέψουμε στη πηγή. Να επιστρέψουμε στην αγάπη, δηλαδή στο πνευματικό πεδίο. Γιατί αυτή η αγάπη για την οποία σας μιλάω ανήκει στον πνευματικό χώρο».
«Πολύ σωστά, δεν έχω κάτι να συμπληρώσω. Άψογα. Νομίζω ότι είναι κατανοητό και αποδεκτό.» παρενέβη ο κ. Αυγουστάτος και συνέχισε: «Τα παιδιά γεννιούνται στον Παράδεισο, μετά αναγκαστικά χάνουμε κάτι από τον Παράδεισο, τον ασυνείδητο παράδεισο για αν διαμορφώσουν ένα θώρακα που θα τους επιτρέψει να επιβιώσουν στην κοινωνία, αλλά στη συνέχεια έχουν την ικανότητα, συνειδητά τα ώριμα άτομα, ν’ αρχίσουν να κάνουν τρύπες σ’ αυτό το αυγό που τους περιβάλλει, μέχρι που να το καταρρίψουν τελείως. Και τότε πως θα ζούμε χωρίς το Εγώ θα πείτε; Πολύ απλά θα ζούμε τη συνειδητότητα. Το Εγώ είναι ένα μπαστουνάκι για τον άνθρωπο που έχει ξεχάσει τη συνειδητότητά του και είναι μηχανικός…» [βλ. «Από την ατομική αφύπνιση στη συλλογική μεταμόρφωση», κανάλι Ιωάννης Αυγουστάτος, 22/3/2018, https://www.youtube.com/watch?v=mvCIxqWP-5M&feature=youtu.be]. 
Σύμφωνα πάντοτε με το ίδιο βίντεο ο κ. Γιάννης Κόκκινος  στέλεχος του «Φως σε Δράση» αναφέρθηκε  σε όσα δεν μας λένε αλλά και στον κ. Μάνο Δανέζη: 
«Το μονοπάτι που επιλέξαμε όλοι μας εδώ είναι δύσβατο… έχουμε πολλά προσωπεία… μιλάμε για ψυχή  μπαίνει στο σώμα με κάποιες ιδιότητες… επιμένω στη Παιδεία… ας ξέρει ο δάσκαλος πως υπάρχει και αυτό το μονοπάτι, του πνευματικού χώρου…  Επίσης τελευταία η επιστήμη έχει ανακαλύψει πολλά περισσότερα που δεν λέγονται, δεν τολμούν να τα πουν. Πιστεύω ότι τα εγγόνια μου θα τα μάθουν και αυτό το τοπίο θα αλλάξει. Εμείς δεν θα προλάβουμε. Αλλά δεν μπορεί να μείνουν μυστικά κάποια πράγματα.
»Υπάρχουν πάρα πολλά νέα  τα οποία εγώ δεν είμαι σε θέση να τα πω και να τα ανακοινώσω από εδώ, γιατί δεν είμαι ο επιστήμονας ο κατάλληλος να τα πω. Υπάρχουν άλλοι κατάλληλοι να τα πουν αυτά, όπως  υπάρχει ο κατάλληλος που βρίσκεται κάποια χιλιόμετρα από εδώ και είναι ο αστροφυσικός ο Δανέζης, ο οποίος εκείνος γνωρίζει πολλά περισσότερα και μπορεί να τα λέει. Τα λέει αγαπητοί φίλοι, τα λέει. Ναι, τώρα τελευταία ανοίγεται, να το πούμε κι αυτό. Διστάζουμε, όσο είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι, διστάζουμε να τα πούμε. Κι όταν φύγουμε από το δημοσιοϋπαλληλίκι, μα τόσο πολύ; Το φοβία είναι αυτή; Αλλά όλα ξεκινάνε από το φόβο.  Αυτό μας έχουν μεταδώσει. Το φόβο μας μεταδίδουν καθημερινά. Ε λοιπόν να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας και να μην φοβόμαστε. Να μάθουμε ποιες είναι οι αλήθειες…» 
8ο φιλοσοφικό καφενείο στην Κύπρο
Διαβάζουμε ότι υπάρχει «Φιλοσοφικό Καφενείο» και στην Κύπρο. Ο κ. Μάνος Δανέζης, στις 10/3/2017 ταξίδεψε στο νησί της Αφροδίτης όπου μίλησε στο Δημοτικό Μέγαρο Στροβόλου με θέμα «Η επιστήμη ως βασικός παράγοντας διαμόρφωσης ενός Νέου Πολιτισμού» στην εκδήλωση της οργάνωση «Φως σε Δράση» που ίδρυσε ο κ. Γιάννης Αυγουστάτος .
Εδώ να αναφέρουμε ότι πέρα από τον κ. Μάνο Δανέζη και ο «Μεγάλος Διδάσκαλος»  κ. Ευστάθιος Λιακόπουλος [βλ. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B8%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%9B%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82#cite_note-6] πρωτεργάτης της ίδρυσης της μασωνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, ο οποίος αργότερα ασπάστηκε  τον Θιβετιανό Βουδισμό, μας έχει «ξεναγήσει» στην έννοια του «Νέου Πολιτισμού» διαμέσου του βιβλίο του «Για ένα Νέο Πολιτισμό» [Αρχέτυπο, Αθήνα, 2011].
Τον κ.  Λιακόπουλο τον είχε προβάλει ο χουντικός ιδρυτής της «Ελεύθερης Ώρας» Μιχαλόπουλος στο κανάλι του ΤηλεΤώρα  [βλ «Συνέντευξη Μασόνου Στάθη Λιακόπουλου ΤΗΛΕΤΩΡΑ 1994»,  κανάλι megasfilippos, 9/11/2011,  https://www.youtube.com/watch?v=J0KEYYwt1Ms].
Τον κ. Λιακόπουλο είχε προβάλει και η ραδιοφωνική εκπομπή του κ. Μαζαράκη Παραπολιτικά 90,1 [βλ. «07-07-2016 Ο Ευστάθιος Λιακόπουλος για την πνευματικότητα, τις μυστικές εταιρείες και την χώρα μας», κανάλι evprattein, 7/7/2016, https://www.youtube.com/watch?v=tANyZu8kciY&t=12s], [«28-09-2016 Ευστάθιος Λιακόπουλος - Περί Θανάτου», κανάλι evprattein, 28/9/2016, https://www.youtube.com/watch?v=SFwPQSThv9I&t=213s].  Για τον παρουσιαστή της εκπομπής ο Λιακόπουλος είναι «δάσκαλος». 
Όπως και για τον κ. Δανέζη  και για τον κ. Λιακόπουλο δεν υπάρχει θάνατος! Σύμφωνα με τον δικηγόρο κ. Λιακόπουλο μεταβαίνουμε από ένα επίπεδο σε ένα άλλο, από μια ήπειρο σε άλλη και απλά μας φοβίζει η προσαρμογή μας.  Η  ίδια εκπομπή έχει προβάλει και άλλους «αρχαιολάτρες» όπως φυσικά και τον κ. Δανέζη, 22/11/2016. [βλ. «Αστροφυσική, Φυσική, Συμπαντικό Matrix Εξέλιξη του Σύμπαντος και της Επιστήμης», Φρυκτωρίες διαδικτυακό κανάλι, 19/12/2016, https://www.youtube.com/watch?v=zGbvdz3Tgoo&t=38s]. 
Ανάμεσα στους πολλούς καλεσμένους του κ. Μαζαράκη έχει παρελάσει  και ο νεοναζιστής Κασιδιάρη με τον οποίο ο παρουσιαστής όπως μπορεί να διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε συνεννοήθηκε άριστα [βλ.«Συνέντευξη Η. Κασιδιάρη στον Ανδρέα Μαζαράκη στο Παραπολιτικά Fm», κανάλι Diotima, 20 /11/2015, https://www.youtube.com/watch?v=UCVinjZ4goc].
Ας  εξετάσουμε τώρα στο 8ο «φιλοσοφικό καφενείο» της Κύπρου που πραγματοποιήθηκε  στις 12/5/2018, στο Δημοτικό Μέγαρο Στροβόλου,  με θέμα «Γίνε Εσύ η Αλλαγή που θέλεις να Δεις στο Κόσμο» με εισηγητή τον κ. Αυγουστάτο [βλ. κανάλι Ιωάννης Αυγουστάτος, 5/6/2018 https://www.youtube.com/watch?v=AGlar82Ddes&feature=youtu.be]
«Καλησπέρα σας. Σήμερα θα ολοκληρωθεί ο πρώτος κύκλος των φιλοσοφικών καφενείων Στροβόλου με το 8ο στη σειρά με θέμα γίνει εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο»  είπε η παρουσιάστρια και συνέχισε:
«Είναι ιδιαίτερη χαρά που έχουμε υποδεχθεί και θα έχουμε ως εισηγητή, όπως και στην έναρξη του πρώτου κύκλου… τον εμπνευστή και δημιουργό της κίνησης τον κ. Ιωάννη Αυγουστάτο και θα έλεγα, όπως θα διαπιστώσετε, ότι είμαστε και τυχεροί που θα ακούσουμε τον κ. Αυγουστάτο και πάλι από κοντά.
»Θέλω να σας ευχαριστήσω για την σημερινή σας παρουσία εδώ αλλά και για ολόκληρο τον κύκλο, καθώς κάνοντας μια μικρή ιστορική αναδρομή, μπορούμε να πούμε ότι ήταν μια επιτυχημένη πρώτη χρονιά, γεγονός το οποίο μας κάνει να πιστεύουμε ότι άξιζε τον κόπο και αξίζει τον κόπο να συνεχίσουμε και τον επόμενο Οκτώβριο. Αυτή την προσφορά, γιατί περί προσφοράς πρόκειται, σε εσάς, σε εμάς, στην ανθρωπότητα, με την βεβαιότητα μιας ακόμα μεγαλύτερης επιτυχίας.
»Θα πω δύο λόγια για τον κ. Γιάννη Αυγουστάτο… Σπούδασε ιατρική και χειρουργική στο πανεπιστήμιο La Sapienza της Ρώμης από όπου αποφοίτησε με άριστα και ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική στην Ελλάδα. Εκπαιδεύτηκε στη γνωσιακή και στην ομαδική ψυχοθεραπεία. Μελετητής κοινωνικών και φιλοσοφικών ζητημάτων δείχνει συχνά διαλέξεις και αρθρογραφεί. Συντονίζει ομάδες αυτογνωσίας αναπτυξιακής και ανθρωπιστικής κατεύθυνσης. Διδάσκει από το 2000 στο Δημοτικό Λαϊκό Πανεπιστήμιο του Δήμου Αγίας Παρασκευής. Για πέντε χρόνια επιμελήθηκε και παρουσίασε τη τηλεοπτική εκπομπή ενδοσκοπήσεις με ψυχολογικούς και φιλοσοφικούς στοχασμούς. Είναι δημιουργός αρκετών ειδικευμένων μπλοκς: αυτογνωσία, ευτοπία, ψυχοσύνθεση, κοινωνική οικοσοφία και πολλά άλλα καθώς και πολλών θεματικών ομάδων σελίδων σε κοινωνικά δίκτυα. Είναι μέλος οργανισμών για την προστασία της φύσης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έχει ιδρύσει το Φως σε Δράση, μια κίνηση που συνθέτει την πνευματικότητα με την ανιδιοτελή αταβιστική δράση. Συντονίζει εθελοντικά ομάδες ψυχολογικής υποστήριξης στο σύλλογο καρκινοπαθών ΚΕΦΙ. Διαμένει και εργάζεται ιδιωτικά στην Αγία Παρασκευή  όπου διευθύνει το Κέντρο Ψυχικής Θεραπεία και Ανάπτυξη».
Πριν την εισήγηση του κ. Αυγουστάτου απεύθυνε χαιρετισμό  ο κ. Μιχάλης  Κοντογιώργης,  εκπρόσωπος της κίνησης «Φως σε Δράση» στην Κύπρο που όπως ακούμε είναι δικηγόρος και «πνευματικός ακτιβιστής» ο οποίος εισηγείται στo κοινό να πάρουν το βιβλίο του κ. Αυγουστάτου που «δίνει μεγάλη μάχη για να προσφέρει στην ανθρωπότητα».
Ο κ. Αυγουστάτος έκανε μια αναδρομή της πορεία του και των μεταφυσικών ομάδων.  Μετά το 5:50 του βίντεο  το ακούμε να λέει τα εξής: «Η πρώτη προσπάθεια όταν τελείωσα την ειδικότητά, με άλλους μαζί συνιδρύσαμε την “Κίνηση Φυσικών και Μεταφυσικών Ομάδων” για ελεύθερη πνευματική έκφραση. Μιλάμε για τα τέλη του ’95. Τότε υπήρχε πολύ έντονη η μισαλλοδοξία απέναντι στους πνευματικούς ερευνητές (sic). Και εδώ μαθαίνω δεν πάτε πίσω.
»Οποιοσδήποτε δήλωσε ότι είναι εσωτερικός ερευνητής ή μελετάει κάποια φιλοσοφία, αμέσως του κολάγανε την ταμπέλα αιρετικός, έπρεπε να ντρέπεται, να κρύβεται, όταν δεν  στιγματιζόταν και δεχόταν ελεύθερη επίθεση… έτσι φτιάξαμε αυτή την κίνηση Φως σε Δράση… Τότε συμμετείχαν διάφορες ομάδες… η κίνηση αυτή είχε μια διάρκεια περίπου 15-16 χρόνια είχε κάνει μία με δύο εκδηλώσεις το χρόνο σε μεγάλα ξενοδοχεία… είναι από όλες τις κατευθύνσεις ανατολική θρησκεία, αρχαιοέλληνες, μυστικά τάγματα κλπ. κλπ.
»Το συμπαντικό ήταν να δείξουμε ότι υπάρχει μια ενότητα στην πνευματικότητα… εδώ (σσ. παρουσιάζονται διαφάνειες) είναι από το πρώτο και το τρίτο Πανελλήνιο Συμπόσιο… βλέπετε το θέμα είναι η μεταφυσική αναζήτηση σαν βασικό ανθρώπινο δικαίωμα…  εδώ είναι ένα άλλο: η θρησκεία και πνευματική ταυτότητα (3/12/2000)… δεξιά δεξιά βλέπετε τον κύριο που είναι δίπλα μου είναι ο Φίλιας που πέθανε πρόσφατα, ήτανε καθηγητής και πρόεδρος της Παντείου, είναι και ο Ρόμπερτ Ναντζέμυ εκεί δίπλα... αυτός ένας φίλος θρησκειολόγος που έγραφε τότε σε ένα περιοδικό, συνεργαζόμενου και εγώ τότε, Θεός και θρησκεία, εκδόσεις Τερζόπουλου, πολύ πρωτοποριακό για την εποχή του… κάναμε και στη Θεσσαλονίκη… είχαμε καλέσει και μια δύο φορές και τον Δανέζη που είχε συμμετάσχει… το όνειρό μας είναι να δημιουργήσουμε ένα αφυπνιστικό πανεπιστήμιο στο οποίο θα καλούμε ανθρώπους φωτισμένους όπως τον κ. Δανέζη, όπως άλλοι…  και οι μαθητές έχουν ανάγκη από επαφή, κάποιοι καθηγητές έτυχε να με καλέσουν σε ένα Λύκειο στην Βούλα  και ήταν μια πολύ ωραία συνάντηση, θα ήταν καλό να μπορούμε να βρούμε προσβάσεις από ανοιχτόμυαλους καθηγητές εκπαιδευτικούς να μας καλέσουν στα σχολεία να κάνουμε κάποιες παρουσιάσεις… αυτό  που μας βοήθησε φυσικά ήταν η έκδοση του βιβλίου Φως σε Δράση, το εγχειρίδιο πνευματικού ακτιβιστή, που δεν είναι μόνο ένα εγχειρίδιο για έναν ακτιβιστή, δίνει απαντήσει σε οποιονδήποτε έχει εσωτερικές ανησυχίες και μπορεί να πάρει οδηγίες και την καθημερινότητά του…».
Η έννοια του «αφυπνιστικού πανεπιστημίου» μας ξεπερνάει και το ότι υπάρχουν «ανοιχτόμυαλοι» καθηγητές  που καλούν σε εκπαιδευτικές ομάδες εκπροσώπους μωρολογιών μας ανησυχούν ιδιαίτερα.   
Μετά το 1:36:36 μια θαμώνας του καφενείου μιλάει για την ζωή της: «Βρισκόμουν στον ίδιο δρόμο. Ήμουνα κάτι σαν χρηματίστρια, αλλά διευθύντρια σε τράπεζα. Ίδια ζωή πεζή. Βρέθηκε μια δασκάλα στον δρόμο μου, έτυχε. Τα παράτησα όλα και ασχολούμαι μόνο με αφύπνιση.  Δεν είναι δύσκολο. Μελέτη, εφαρμογή, εφαρμογή. Εκείνα που μαθαίνουμε να τα βάζουμε στην ζωή μας. Πράξη, συνεχώς. Είναι μια μάθηση, δεν είναι προβλήματα, δεν είναι πόνος, είναι μαθήματα. Βγαίνουμε πιο δυνατοί. Πέρασα από πολλές καταστάσεις, υγεία, τα πάντα, τα πάντα.  Έχασα τα πάντα . Είμαι εδώ»
«Οι πύλες της αφύπνισης είναι πολλές,  μία μεγάλη πύλη είναι ο πόνος. Πολλοί άνθρωποι έχουν αφυπνιστεί μέσα από τον πόνο γιατί είδανε να καταρρέουν όλα τους τα όνειρα που είχανε στηρίξει… » ανταπαντά ο κ. Αυγουστάτος.
Μετά το 1:39:22 του βίντεο, λαμβάνει το λόγο ένας άλλος «θαμώνας»: «Η δική μου η εμπειρία είναι ότι μέσα από την αφύπνιση, πραγματικά εκεί που ήμουν άθεος ήρθα πιο κοντά στο θεϊκό κομμάτι. Και μέσα από αυτό το κομμάτι ανοίχτηκαν για μένα τεράστιοι ορίζοντες  που δεν μπορούσα να τους κρατήσω για μένα και σε αυτή τη φάση αποφάσισα να σπουδάσω, να τελειώσω, για να είμαι ικανός να το δώσω και στην ανθρωπότητα, Γιατί αυτό, όπως είπατε, όταν δίνεις κάτι, παίρνεις και εσύ και περισσότερα και μεγαλώνει ένα συλλογικό συνειδητό, το οποίο μπορεί να κάνει θαύματα. Αυτά».
Ο κ. Αυγουστάτος απάντησε: «Είχα κάνει μια συζήτηση, αρχή αρχή, θυμάσαι Μιχάλη, με κάποια άτομα και τους εξηγούσα πως η δουλειά που κάνουμε λειτουργεί και σε ένα άλλο επίπεδο, στο καθαρό ενεργειακό. Τώρα επειδή είμαστε μεταξύ μας, μπορώ να σας δώσω ένα δείγμα από αυτό. Κάθε μας σκέψη, κάθε μας συναίσθημα έχει μια παλμική δόνηση.
»Δηλαδή, αν κάποιος είναι διορατικός στην αίθουσα και μπορεί να δει την αύρα (!), θα διακρίνει αν υπάρχει αρμονία, αν αυτό που εκπέμπει ένας άνθρωπος είναι καθαρό ή είναι συσκοτισμένο, και αυτό καθαρίζει ή μολύνει την ατμόσφαιρα  της συλλογικής στην οποία ζούμε. Άρα ο καθένας από εμάς χωρίς να πει κουβέντα, μόνο με την παρουσία του, αν διατηρεί ψηλά την δόνησή του, ήδη συντελεί μια μεγάλη υπηρεσία στην ανθρωπότητα.
»Είναι ο ίδιος υγιής και κάνει και τους άλλους υγιής. Δηλαδή κάθεσαι δίπλα σου στο λεωφορείο, δεν ξέρεις γιατί, και με το που θα κατεβεί ο άλλος είναι χαρούμενος, χαμογελάει, δεν του κάνεις τίποτα. Αντίθετα μπορεί κάποιος άνθρωπος με ένταση, με άγχος κ.λπ. να καθίσει δίπλα σου και σε πέντε λεπτά νοιώθεις πτώμα. Σου έχει πάρει όλη την ενέργεια. Το έχετε νοιώσει αυτό. Άρα εμείς είμαστε και ενεργειακά  όντα. Η δουλειά που κάνουμε λοιπόν δεν είναι μόνο ο λόγος,  έκανα μια καλή πράξη, βοήθησα κάποιο φτωχό. Αυτό που είμαστε εκπέμπουμε και δημιουργούμε τη συλλογική ατμόσφαιρα  μέσα στην οποία ζούμε. Άρα οι άνθρωποι που ασχολούνται με την πνευματικότητα καταλαβαίνουν και το κάνουν συνειδητά αυτό».
Το λόγο αμέσως πήρε μία άλλη θαμώνας: «Είναι αρκετά χρόνια που κάνουμε αυτές τις δράσεις με τον Γιάννη. Όταν είχα ξεκινήσει δεν γνώριζα τίποτα. Απλά κατάλαβα αμέσως ότι… αναγνώρισε η ψυχή μέσα μου, αναγνώρισε ότι πρέπει να κάνω αυτό το βήμα, πρέπει να το τολμήσω, να ανοιχτώ να πιστέψω,  γιατί, όπως είπε και ο προηγούμενος ομιλητής, ήμουν άθεη για πολλά χρόνια και μετέωρη… μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά, πρώτα να πιστέψουμε στον εαυτό μας, να βρούμε τον εαυτό μας, το οποίο βέβαια είναι μια διαδικασία που κρατάει όχι μόνο σε αυτήν την ζωή, και όσες άλλες ζωές χρειαστεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να φτάσουμε στην αφύπνιση να γίνουμε φωτισμένοι για να βοηθήσουμε τους άλλους. Είναι μια ενεργή διαδικασία … ».
Μετά την παρότρυνση του κ. Αυγουστάτου το λόγο έλαβε μία άλλη θαμώνας: «Η νεαρή κυρία είναι η κόρη μου. Σήμερα πριν έρθουμε εδώ της είχα πει, χθες που κοίταζε τα e mail  του Αυγουστάτου και έγραφε πρέπει επιτέλους να καταλάβετε ότι για ότι σας συμβαίνει υπεύθυνοι είσαστε εσείς δεν είναι  ο εαυτός σας, δηλαδή ότι και να μας κάνουν οι άλλοι καλό ή κακό, είναι ο τρόπος που το αντιλαμβανόμαστε και ο τρόπος με τον οποίο το αφήνουμε να μας επηρεάσει. Αυτό ήθελα να πω».
Μηχανική, βελτίωση σχέσεων, ενεργειακές θεραπείες και καθηγητές φυσικών επιστημών
Ο κ. Μάνος Δανέζης, στις 19/5/2017, ήταν προσκεκλημένος του καθηγητή της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ  κ. Κωνσταντίνου Τοκμακίδη, στο Τμήμα Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών του  Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, για να μιλήσει στο Αμφιθέατρο των Τοπογράφων Μηχανικών «Αλέξανδρος Τσιούμης», στη Πολυτεχνική Σχολή του Α.Π.Θ. με θέμα:  «Η σχέση των εννοιών της  Μαθηματικής Καμπυλότητας και της Πληροφορίας και ο Βιολογικός μετασχηματισμός τους σε Ύλη και Ενέργεια». Για μια ακόμα φορά επαναλήφτηκε [βλ. «Μ. Δανέζης, "Μαθηματική Καμπυλότητα και Πληροφορία, Ύλη και Ενέργεια" - 19/5/2017, Θεσσαλονίκη», κανάλι Νέο Θεμέλιο, 18/5/2017, https://www.youtube.com/watch?v=N8WOS_OjA5U].
Στην εκδήλωση συμμετείχαν εκτός από τον κ. Κωνσταντίνο Τοκμακίδη και ο καθηγητής του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ  κ. Πανίκος Παπαδόπουλος ο οποίος απαρίθμησε όσους στήριξαν οικονομικά την εκδήλωση.
Σύμφωνα με την διεύθυνση
ο κ. Τοκμακίδης «Ασχολήθηκε με τη βελτίωση σχέσεων και την πνευματική-ενεργειακή θεραπεία. Μαθήτευσε τη συστημική αναπαράσταση κοντά στον Bert Hellinger και την τελευταία δεκαετία διοργανώνει θεραπευτικές βιωματικές ομάδες στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις».
Όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα των βιβλιοπωλείων Ιανός [βλ. https://www.ianos.gr/person/xelingker-mpert-0101489.html] «Ο Μπερτ Χέλινγκερ γεννήθηκε το 1925 στην Γερμανία, όπου σπούδασε φιλολογία, θεολογία και παιδαγωγική. Δούλεψε για 16 χρόνια στην Καθολική Ιεραποστολή Νότιας Αφρικής. Μετά την επιστροφή του, εκπαιδεύτηκε ως ψυχοθεραπευτής στην Γερμανία και στις ΗΠΑ. Ακολούθησε μια εξελικτική πορεία μέσα από την Ψυχανάλυση, την Ομαδική Δυναμική, την Πρωτογενή Θεραπεία και τις Συστημικές Ψυχοθεραπείες, ώσπου ανέπτυξε την "Φαινομενολογική Συστημική Οικογενειοθεραπεία", από την οποία προέκυψε η Οικογενειακή και Συστημική Αναπαράσταση στα μέσα της δεκαετίας του ’80». 
Ο Χέλινγκερ σύμφωνα με την Βικιπαίδεια για πολλά χρόνια διατέλεσε ιεραπόστολος και ιερέας στη Νότια Αφρική.  Εγκατέλειψε την ιεροσύνη στη δεκαετία του ΄60 και «δημιούργησε διαμάχη γράφοντας ένα ποίημα αφιερωμένο στον Αδόλφο Χίτλερ το οποίο ζητάει από τον αναγνώστη να αναγνωρίσει κάτι στον εαυτό του στο Χίτλερ και να σεβαστεί αυτό το μέρος του εαυτού του. Αρκετά άρθρα σχετικά με αυτό εμφανίστηκαν στο ολλανδικό αντιφασιστικό περιοδικό "Alert!"» [βλ. https://en.wikipedia.org/wiki/Bert_Hellinger]. 
Το ποίημα αυτό για τον εγκληματία Χίτλερ  μπορεί ο καθένας να το διαβάσει στα αγγλικά  στη διεύθυνση: http://being-at-home.blogspot.gr/2017/08/poem-to-hitler-bert-hellinger.html
Ο κ. Τοκμακίδης είναι ο μεταφραστής του βιβλίου του κ. Μπερτ Χέλινγκερ «Η αγάπη του πνεύματος», [Δίον, Αθήνα, 2017]. Σύμφωνα με το οπισθόφυλλο του βιβλίου «Η αγάπη είναι μια κατάσταση της ύπαρξης, η οποία μεταμορφώνει κάτω από το πρίσμα της πνευματικότητας το ουδέτερο λαμπερό φως σε χιλιάδες χρωματικές παραλλαγές, αυτές που συνθέτουν και το θαύμα της δημιουργίας!» 
Σε ανηρτημένο βίντεο [βλ. «Παρουσίαση βιβλίου Η αγάπη του πνευματος», κανάλι  Βιβλιοπωλείο Ψαράς –εκδόσεις Δίον Psarasbooks, ανάρτηση 19/10/2017, https://www.youtube.com/watch?v=jBG3GQzLFLw]  βλέπουμε τον κ. Τοκμακίδη να παρουσιάζει το παραπάνω βιβλίο σε βιβλιοπωλείο της Θεσσαλονίκης μαζί με τον ψυχίατρο κ. Γρηγόρη Κυρόπουλο.
O κ. Τοκμακίδης  σύμφωνα με το παρακάτω αναρτημένο βίντεο του, έχει οργανώσει μια «συνάντηση» σε ιδιωτική κατοικία. Πράγματι  ένα  πρωτότυπο βίντεο. [βλ. Συστημική Αναπαράσταση – Κινήσεις της Αγάπης και της Ζωής – Κωνσταντίνος Τοκμακίδης, κανάλι Kostantinos Tokmakidis, ανάρτηση 3/5/2015, https://www.youtube.com/watch?v=jHOPgRYUO-4]. 
Όπως διαπιστώνεται , ενώ το κουδούνι της οικίας ηχούσε από τους  προσερχόμενους, εκείνος καθισμένος κάτω από μια μεγάλη εικόνα μιλούσε με το παραπάνω θέμα. Αναφέρθηκε σε μια πρωτότυπη θεραπεία που «δεν είναι όπως η εξομολόγηση» και οι «εκπρόσωποι». «Εκείνος κάθεται απ’ έξω, αλλά είναι συντονισμένος».  Μιλάει για «θεραπευμένους» και «θεραπευτές»  «νεύματα» και «ψυχές». Ισχυρίζεται «η ψυχή δεν έχει την ιδιότητα του νου».
Σύμφωνα με ένα άλλο αναρτημένο βίντεο στο διαδίκτυο [βλ.«Κωνσταντίνος Τοκμακίδης - Σύλλογος Γυναικών Πετρίνου 22/11/2014», κανάλι Pavlos Samaras, ανάρτηση 23/11/2014, https://www.youtube.com/watch?v=iXzEhTeKQTg] ο κ. Κ. Τοκμακίδης έδωσε διάλεξη στις 22/11/2014, με θέμα  «Βελτίωση των σχέσεων μέσα από τις κινήσεις της αγάπης & της ζωής» σε εκδήλωση που διοργάνωσε ο «Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος  Γυναικών Πέτρινου» στο σχολείο του Πέτρινου. Σύμφωνα με την παρουσιάστρια της εκδήλωσης πέρα από την ιδιότητα του καθηγητή του ΑΠΘ  «τα τελευταία 15 χρόνια ασχολήθηκε με την βελτίωση σχέσεων και την ενεργειακή θεραπεία. Διοργανώνει θεραπευτικές βιωματικές ομάδες από το 2005 στη Θεσσαλονίκη, στο Πολύγυρο, στη Κοζάνη και στην Αθήνα. Με αυτήν την ιδιότητα έχει διδάξει σε ομάδες στις Βρυξέλλες, στη Λεμεσό, στη Θάσο».
Ο καθηγητής, Τοπογράφος Μηχανικός,  εμφανίζεται και σε άλλες περιοχές του διαδικτύου να ασχολείται με τη «βελτίωση  σχέσεων» και την «ενεργειακή θεραπεία».
Από το 2005 να διοργανώνει «θεραπευτικές βιωματικές ομάδες». Σε σχετική ανάρτηση δίνεται και ο αριθμός κινητού του τηλεφώνου [βλ. http://www.ypernoisis.gr/psyxagogia-enimerosi/ypernoisis-news/36-ypernoisis-news/1031-kiniseis-tis-agapis-kai-tis-zois-systimikis-anaparastasis-kata-bert-hellinger-13-kai-14-dekemvri-2014], [https://www.facebook.com/events/226501924149504/].
Σύμφωνα με την ηλεκτρονική διεύθυνση του Πανελλήνιου Συλλόγου ΡΕΙΚΙ  ο κ. Τοκμακίδης έλαβε μέρος στο  Φεστιβάλ  Εναλλακτικών Θεραπειών και Ελληνικού Οικουμενικού Πνεύματος & 7ο  Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ρέικι, με τα εργαστήρια «Σώμα: Ασθένεια και Θεραπεία Εργαστήρι Βελτίωσης Υγείας» και  «Κινήσεις της Αγάπης και της Ζωής Εργαστήρι Βελτίωσης Σχέσεων»  στην ενότητα «Πρόγραμμα Δίωρων Εργαστηρίων Αυτοβελτίωσης»,
[βλ. https://hellenicreikiassociation.wordpress.com/2012/12/12/%cf%86%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b2%ce%b1%ce%bb-%ce%b5%ce%bd%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%89%ce%bd-%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%b1%cf%80%ce%b5%ce%b9%cf%89%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9/]
Διαβάζουμε ότι το Ρέϊκι είναι μια «εναλλακτική θεραπεία» που αναπτύχθηκε στην Ιαπωνία το 1992 από τον Βουδιστή μοναχό dr. Mikao Usui» και «χρησιμοποιεί μια τεχνική που ονομάζεται παλμική θεραπεία (palm healing) ή θεραπεία αγγίγματος (hand-on-healing)» όπου «όσοι εξασκούν το Ρέικι πιστεύουν ότι αγγίζοντας τον θεραπευμένο με τις παλάμες του, μεταφέρουν ‘συμπαντική ενέργεια’, η οποία πιστεύουν ενεργεί θεραπευτικά» [Πηγή: Βικιπαίδεια]..
O   κ. Τοκμακίδης με την ιδιότητα των Συμβούλου Σχέσεων  σύμφωνα με την ηλεκτρονική αφίσα στην σελίδα του «Αέλιον, Κέντρο Πολιτισμού, Φιλοσοφίας και Δεξιοτεχνίας» στο fb [βλ. https://www.facebook.com/Aelion.Thessaloniki /]  προσκαλούσε στις 7/6/2017 και στις 26/2/2017 σε  στο «βιωματικό σεμινάριο  Συστηματικής Αναπαράστασης» στο κέντρο  αυτό, [βλ. https://aelioncenter.wordpress.com/] το οποίο διαβάζουμε ότι προσφέρει μεταξύ άλλων, «Διαλογισμό». «Yoga», «Συστηματική Αναπαράσταση» «Wing Chum», κ.λπ.
Συζήτηση για την «Συστηματική Αναπαράσταση» μπορεί ο καθένας να παρακολουθήσει σε μία συγκέντρωση με αστρολόγους [βλ. «Η Όλγα Μπασιούδη μιλά για τη Συστημική Αναπαράσταση», κανάλι Βασίλης Παπαδολιάς, 16/1/2012, https://www.youtube.com/watch?v=Yr1rcd8jFGI] αλλά και σε πολλά  άλλα σχετικά βίντεο «θεραπευτών» της «Συστηματικής Αναπαράστασης» τα οποία έχουν αναρτηθεί στο youtuby.
Οι «Δυνάμεις του Φωτός» και η ενεργειακή θεραπευτική κατά του καρκίνου
Σύμφωνα με τα δημόσια ανακοινωθέντα ο κ. Μ. Δανέζης, συνεργάστηκε με τον κ. Στάμο Στίνης του «Πανελληνίου Δικτύου Συνειδητότητας (ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ.)» [http://padisy.gr/]  στη διάλεξη του πρώτου στο Δήμο Αμαρουσίου (9/6/2017), [βλ.  http://padisy.gr/dialexi-danezi-marousi-to-simban-ke-o-anthropos/] με θέμα   «Το Σύμπαν και ο Άνθρωπος».
Ένα θέμα ταυτόσημο με το όνομα του βιβλίου στα ελληνικά του 14ου Δαλάι Λάμα,Τεντζίν Γκιάτσο - οι βουδιστές πιστεύουν ότι οι διάφοροι Δαλάι Λάμα είναι μετενσαρκώση του Βούδα. 
Ο κ. Στίνης  στην αφίσα της εκδήλωσης αναφέρθηκε ως «φυσικός ΕΚΠΑ και εκδότης (εκδόσεις Ιβίσκος, Μαρούσι) ο οποίος θα προλογίσει τον ομιλητή [βλ. https://padisy.gr/dialexi-danezi-marousi-to-simban-ke-o-anthropos/].
Την εκδήλωση διοργάνωσε ο σύλλογος «Παρθενών» με την υποστήριξη του γνωστού στελέχους της Ν.Δ., δημάρχου Αμαρουσίου Γιώργου Πατούλη [βλ. http://www.maroussi.gr/default.aspx?lang=el-gr&page=2&newsid=31158]. 
Η συνάντηση του κ. Στίνη με τον κ. Δανέζη μας φαίνεται ότι ήταν αναπόφευκτη αφού αμφότεροι προβάλλουν τη μυστικιστική θεωρία του matrix.
Σύμφωνα με όσα ισχυρίστηκε ο κ. Στίνης μυήθηκε στις «δυνάμεις του φωτός» όταν ήταν 19 χρονών, δευτεροετής φοιτητής στο Φυσικό, από έναν Αιγύπτιο, έλληνα από την Αλεξάνδρεια, «δάσκαλο» στον οποίος θήτευσε κοντά του περίπου 12 χρόνια, από το 1977 έως το 1989 όταν και του «άφησε την παρακαταθήκη».
Το αναρτημένο βίντεο με την διάλεξη του κ. Στίνη, με το matrix, τις «καρμικές προδιαθέσεις», τον «καρμικό κόσμο» κ.λπ. σπαρταράει! [βλ. «Υπερβαίνοντας το matrix – Mέρος Α΄», κανάλι «Πανελλήνιο Δίκτυο Συνειδητότητας», 6/2/2018, https://www.youtube.com/watch?v=2D_6tV9G96s]
Σύμφωνα με τη διεύθυνση https://neesmaties.org/stinis  «Ο Στάμος Στίνης γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του Φυσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος μεταπτυχιακού Master στην Ηλεκτρονική. Ωστόσο, ήδη από 19 ετών, η καρδιά του επέλεξε την αυτογνωσία, την πνευματικότητα και την κοινωνική προσφορά, με αποτέλεσμα, αφού εργάστηκε ως Φυσικός για μικρό χρονικό διάστημα στην ιδιωτική εκπαίδευση, να κατασταλάξει επαγγελματικά ως εκδότης στο χώρο της Αναζήτησης.  Είναι συνιδρυτής των εκδόσεων Έσοπτρον και των περιοδικών Τρίτο Μάτι και Hellenic Nexus. Επιπλέον, τα τελευταία 15 χρόνια είναι επικεφαλής της πνευματικής παρέας τού Πανελληνίου Δικτύου Συνειδητότητας (ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ) που διοργανώνει σε τρίμηνη βάση τον Ομαδικό Οραματισμό για την Ελλάδα και σε μηνιαία βάση τις Εσωτερικές Διαδρομές Έχει εντρυφήσει -τόσο πρακτικά όσο και θεωρητικά- για τρεις δεκαετίες στους τομείς της μη-κομματικοποιημένης Πολιτικής, της Ψυχολογίας, της Αυτογνωσίας, του Εσωτερισμού και της Ολιστικής Θεραπευτικής».
Ο  κ. Στίνης σε εκπομπή της αστρολόγου  κ. Γεωργίας Κουμπούρη παρουσίασε βιβλία των εκδόσεων του. Η παρουσιάστρια ξεφυλλίζοντας ένα βιβλίο με τίτλο «Ο ιερός σου εαυτός» εξέφρασε τον θαυμασμό της: «Μμμμ! αυτό έχει ενδιαφέρον» και με σιγουριά προσθέτει: «Ξέρεις όσοι άνθρωποι δεν έχουν μπει σε αυτόν το δρόμο Στάμο, είναι πραγματικά εντελώς ασυνείδητοι, και μιλάμε για το 80% του πληθυσμού...»!
Για να προωθήσει το βιβλίο δεν αποφεύγει μία «ιστορική» κρίση: «Είναι πράγματα που αν δεν τα διαβάσεις μια φορά στην ζωή σου πριν πεθάνεις και δεν τα βάλεις στο κεφάλι σου, δεν έχεις λόγο που ήρθες εδώ!!!». Αφηγήθηκε ότι ο κ. Στίνης ήταν αφεντικό της και ότι «κάνει ενοράσεις» που βλέπει το μέλλον μπροστά ενώ ισχυρίστηκε ότι «ο μεταφυσικός είναι ο απόλυτα λογικός». Στην εκπομπή αυτή προαναγγέλθηκε ότι ο κ. Στίνης ετοιμαζόταν κάτι το σημαντικό, σκόπευε -λέει - να διοργανώσουν την άνοιξη του 2018 τη πρώτη διεθνή συνάντηση μεταφυσικών ομάδων, ένα μεταφυσικό συμπόσιο για να ξεπεραστούν τα προβλήματα και θα «το βάλει μπροστά».
Ο κ. Στίνης ανάμεσα σε άλλα  ισχυρίστηκε ότι και ο κ. Δανέζης: «Η πνευματική αναγέννηση θα ξεκινήσει από την Ελλάδα». Ο λόγος του ότι συμβαίνει εδώ «είναι ζήτημα κάθαρσης» [βλ. «O Στάμος Στίνης παρουσιάζει τα βιβλία των εκδόσεων Ιβίσκος», κανάλι Georgia Koumbouni, 14/3/2017, https://www.youtube.com/watch?v=wssfEnIdysk].   Το διαδίκτυο «αναστενάζει» με τις αναρτημένες τηλεοπτικές και διαδικτυακές εκπομπές της αστρολόγου παρουσιάστριας
Οι οραματισμοί των «δυνάμεων του φωτός» αναρτούνται και προπαγανδίζονται στο διαδίκτυο.  Ο κ. Στίνης και οι «Δυνάμεις του Φωτός», σύμφωνα με ένα βίντεο το 2004,  από την εκδήλωσή «για τον οραματισμό για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό» αρχικά ανήγγειλε ένα διήμερο στο Μάτι Αττικής για 18,19/10/2014, με «πνευματικές ασκήσεις παντός είδους… διάφορους τύπους διαλογισμού..οραματισμό διαφορετικό από αυτό που κάνουμε εδώ για την Ελλάδα.. κάθαρση… ανταλλαγή απόψεων πάνω στο ζήτημα της Νέας Ιδεολογίας..». 
Μίλησε για «τη μεγάλη διάχυσης των ενεργειών που συνέβη στις 12 Μάιου 2010..», «της φωτεινής ιδεολογίας», για την «περσινή ανοιξιάτικη -2013- κρούση πνευματικών ενεργειών», «της νέας φωτεινής τροπής» κ.λπ. Κάθε Τετάρτη -λέει- βρίσκονται στην οδό Ίωνος Δραγούμη 8 όπου κάνουν άσκηση, χωρίς προαπαιτούμενα. Ο ομιλητής αναπτύσσει το «θείο σχέδιο», τη «Νέα ιδεολογία των Δυνάμεων του Φωτός» που «προβλέπεται ότι θα κυριαρχήσει», την δεύτερη από τις τέσσερεις προσεχείς 7ετίας πριν την τελική της καθιέρωσης της την 4η τετραετία (28 χρόνια μετασχηματισμού της ανθρωπότητας), καθώς υποστηρίζει ότι «οι φύλακες του καλού πυκνώνουν» κ.λπ. κ.λπ.
«Αν θυμάστε είχαμε πει ότι –τόνισε ο ομιλητής - η εμπροσθοφυλακή, οι πιο παλιοί πνευματικοί άνθρωποι, οι οποίοι ήρθαν εδώ ως ψυχές για να προετοιμάσουν το έδαφος για αυτά που πρόκειται να συμβούν, ήτανε οι χρονιές του μεσοπολέμου με ένα πολύ ισχυρό κύμα που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο 1939», μιλάει για τις «υπέρ-εξελιγμένες οντότητες του θείου», για τις «νέες συντονισμένες θετικές σκεπτομορφές…», για τις «κατεστημένες δομές αυτού του matrix μέσα στο οποίο βρισκόμαστε…»  κ.λπ.
Από το 40:45 του παραπάνω βίντεο σβήνουν τα φώτα και αρχίζει «ο οραματισμός». Μια φωνή καλεί τους παρισταμένους να στρέψουν την προσοχή κάτω από τις πατούσες…. Να προβάλουν την συνείδηση τους από τα εύφορα λιβάδια, στα πεντακάθαρα νερά μιας γαλάζιας λίμνης… στην κορυφή ενός πανύψηλου βουνού… στο ανόθευτο φως του ήλιου… στο χρώμα του αιθέρα… και από ψιλά οραματίζονται την Ελλάδα.., συντονίζονται ενεργειακά με τις δονήσεις τις χώρας και την κυπριακή επικράτεια στον οραματισμό… και όλοι μαζί ψέλνουν: «Αρχέτυπο των Ελλήνων ιερό…. αποκαλύψου …. ενεργοποιήσου….» [βλ. «Οραματισμός για την Ελλάδα & τον Ελληνισμό (02/09/2014)», κανάλι Πανελλήνιο Δίκτυο Συνειδητότητας,  https://www.youtube.com/watch?v=WkEr5shkAig].   
Ο κ. Στάμος Στίνης ως άλλος «Γκουρού» της νότιας πλευράς των Βαλκανίων σε μία άλλη εκδήλωσή του διακήρυξε «πνευματικές μεθόδους», του τύπου «διαλογισμός», «συγκέντρωση», «χαλάρωση», «θεραπευτικές ασκήσεις», «ορισμένες ιεροπραξίες» και για πλείστα άλλα ανοητολογήματα των ... «ενεργειακών αποθεμάτων». 
Ως «θεραπευτής» μεταφέρει στον πίνακα της αίθουσας ανακεφαλαιωτικά σημεία της σκέψης του και μιλάει για «κεντρικές διαταραχές» και για «καρμικές προδιαθέσεις… για τάσεις που ο καθένας από εμάς ενσαρκώνεται λόγω του παρελθόντος του ως ψυχή διαμορφώνει αυτό που λέμε χαρακτήρα… ο καθένας από εμάς διαμορφώνεται με έναν χαρακτήρα που οφείλεται αποκλειστικά στο παρελθόν του ως ψυχή» για «τις κεντρικές διαταραχές των γονιών…» για την «κατάσταση των γονέων την στιγμή της σύλληψης» για την «κατάσταση των γονέων κατά την κύηση…», «σύμφωνα με την παράδοση των αγγελιοφόρων…», για την επιρροή των «υπερφυσικών ενεργειών που προέρχονται από άλλους κόσμους, όπως είναι αυτές που πάει να ασχοληθεί η αστρολογία ή οποιαδήποτε άλλη πνευματική παράδοση…» κλπ.
Σύμφωνα με το βίντεο «Ολιστική αντιμετώπιση του καρκίνου Γ’ μέρος» [βλ. https://www.youtube.com/watch?v=lX7EcD7Q7t4&list=PLcvKeXahvX8gQA_-BDlzRI3sDnsrD9BMx, κανάλι ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑΣ,  10 Μαρ 2018] ο κ. Στίνης δηλώσει: «είμαι κι εδώ ομοιοπαθητικός» (μετά το 1:00) προτείνει μεικτές θεραπείες και δίνει μάλιστα και οδηγίες (μετά το 20:00) παρασκευασμάτων αντιγριπικών, εξατομικευμένων, με τα οποία το κοινό του «θα πάθει πλάκα», όπως λέει. Με τα εξής συστατικά:  αποσταγμένο νερό, σάλιο, μύξα και χτυπήματος του διαλύματος σε μια επιφάνεια, με επανάληψης 30 φορές…
Στο τέλος του βίντεο λέει και τα εξης(μετά το 28:40): «Τι θα κάνουμε τώρα; Υπάρχει άλλο ένα κομμάτι, το οποίο δεν μπορούσε να γίνει ομιλία, γιατί είναι θέμα βιωματικό και εξάσκησης που ονομάζεται ενεργειακή θεραπευτική, έτσι;
»Ενεργειακή θεραπευτική  σημαίνει πρωτόκολλα  που έχουν εφαρμογή και στην περίπτωση του καρκίνου, μέσω αποστολής θεραπευτικής ενέργειας. Αυτό γίνεται με τη βοήθεια συγκεκριμένου τύπου οραματισμού. Χαλάρωσης, οραματισμού, χρήσης χρωμάτων και επίκλησης, συντονισμού δηλαδή, με θεραπευτικές συμπαντικές δυνάμεις, Αυτό είναι που θα ασχοληθούμε τώρα, στη συνέχεια, στο εργαστήριό μας. Θα ασχοληθούμε με το θεραπευτικό πρωτόκολλο του οραματισμού που εφαρμόζουμε στο Πανελλήνιο Δίκτυο Συνειδητότητας …».
Σύμφωνα με το βίντεο αυτό κάποιος κόσμος αποχωρεί και κάποιοι παραμένουν για το εργαστήριο…    συγκεκριμένου τύπου οραματισμού ενεργειακή θεραπευτική.
Νομίζουμε ότι οι ειδικοί σε ιατρικά ζητήματα του καρκίνου, ο επιστημονικός κόσμος της χώρας και κυρίως οι αρμόδιοι εκτός από το παραπάνω βίντεο μπορούν επίσης να δουν  και το Α’ καθώς και το Β’ μέρος.
Στο πρώτο βίντεο ο κ. Στίνης ξεκαθάρισε: «Αυτά που θα σας πω έχουν προκύψει ως ενημέρωση είναι πράγματα που έχουν προκύψει λόγω εμπειρίας πάνω στο θέμα» και αυτοσυστήθηκε:
«Εγώ δεν είμαι γιατρός. Φυσικός έχω σπουδάσει. Έχω κάνει ένα μεταπτυχιακό στην ηλεκτρονική, αλλά έχω ασχοληθεί όμως με ενεργειακή θεραπευτική για πάρα πολλά χρόνια, έχω ξεκινήσει από 19 χρονών να ασχολούμαι με αυτά τα θέματα και επιπλέον είμαι και ομοιοπαθητικός, γιατί για να είσαι ομοιοπαθητικός δεν χρειάζεται να έχεις τελειώσεις ιατρική. Κατ΄ επάγγελμα όμως, το κύριο επάγγελμά μου είναι εκδόσεις. Έχω τώρα τις εκδόσεις Ιβίσκος από όπου βγάζω βιβλία, στον τομέα της πνευματικότητας, αλλά και της λογοτεχνίας. Άρα, αυτές οι συναντήσεις και τα εργαστήρια δεν τα κάνω ως εκδότης αλλά ως επικεφαλής μιας μεγάλης που υπάρχει ανά την Ελλάδα που ονομάζεται Πανελλήνια Δίκτυο Συνειδητότητας (ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ.)».
Ο κ. Στίνης στην ομιλία του «Ειμαρμένη και Ελεύθερη Βούληση» στις 2/5/2015, στο Ηράκλειο της Κρήτης [«Ειμαρμένη και Ελεύθερη Βούληση Β» κανάλι Πανελλήνιο Δίκτυο Συνειδητότητας, 28/11/2016, https://www.youtube.com/watch?v=yNK-MT9ghqk] αναφέρεται στα «φαινόμενα ανθρώπων που αιωρούνται» και ιδιαίτερα στον κ. Ρούπερτ Σέλντρεϊκ για άλλους λόγους βεβαίως από ότι έκανε ο Μάνος Δανέζης στο βιβλίο του «Ο Παράξενος Κόσμος του Sir William Crookes».
Ο κ. Στίνης, όπως και ο κ. Δανέζης κ.λπ.,  αναφέρεται στον Ρούμπερτ Σέλνρεϊκ:
«Δεν ξέρω πόσοι έχετε υπόψη σας τον Βρετανό βιολόγο Ρούπερτ Σέλντρεϊκ, που είναι ο επινοητής της θεωρίας των μορφογενετικών πεδίων. Είναι ένας τύπος, που εν πάση περιπτώσει, αξίζει ο κόπος να τον ψέξετε, γιατί είναι ένας πρωτοπόρος επιστήμονας. Είναι εν ζωή, είναι σύγχρονός μας δηλαδή.
»Ο οποίος μέσα από τα πειράματα που έχει κάνει, έχει καταλήξει ότι πάνω από τον υλικό κόσμο ή εν πάση περιπτώσει έξω από τον γνωστό μας υλικό κόσμο, ότι υπάρχει ένα άλλο πεδίο ύπαρξης, ένα άλλο πεδίο δυνάμεων, αυτό που ονομάζει μορφογενετικό πεδίο, στο οποίο θεωρεί, σύμφωνα με τις έρευνές του, ότι κυκλοφορούν οι σκέψεις και τα ανθρώπινα συναισθήματα, και αυτά με τη σειρά τους επηρεάζουν καταστάσεις και δημιουργούν γεγονότα στον υλικό μας κόσμο.
»Είναι αυτό, που, από άλλη σκοπιά βλέποντάς το, πολλοί έχουμε και γνωρίζουμε πως γίνεται η υλοποίηση στόχων ή αυτό που λέμε κατασκευή πραγματικότητας ή αλλιώς συνειδητή δημιουργία. Αυτά που γράφει στο The Secret στο βιβλίο, και πάει λέγοντας. Τι λέει λοιπόν αυτός ο άνθρωπος;
»Λέει κάτι συγκλονιστικό παρεμπιπτόντως. Υποστηρίζει ο Σέλντρεϊκ ότι οι συμπαντικοί νόμοι, οι δικοί μας, του ηλιακού σύμπαντος, δηλαδή ο νόμος της βαρύτητας, ο νόμος του ηλεκτρισμού, του ηλεκτρομαγνητισμού κ.τ.λπ. οι διάφοροι νόμοι,  ο νόμος της παγκοσμίου έλξεως κ.ο.κ, λέει το εξής: δεν είναι νόμοι οι οποίοι μπήκανε από κάπου και είναι αναλλοίωτοι όπως πιστεύει η φυσική επιστήμη, αλλά υπάρχουν από συνήθεια! Και τακ έρχεται και κολλάει απόλυτα σ’ αυτό που σ’ αυτό το πράγμα που λέμε. Τι δηλαδή λέει από συνήθεια;
»Εννοεί, ότι, επειδή το υλικό σύμπαν, τουλάχιστον στην περιοχή την δική μας που γνωρίζουμε, γιατί υπάρχουν μέσα στο υλικό Σύμπαν, όπως καταλαβαίνετε, περιοχές μακρινές και αχαρτογράφητες που μπορούν να μην ισχύουν οι γνωστοί μας φυσικοί νόμοι, αλλά εν πάση περιπτώσει, μας λέει το εξής συγκλονιστικό:  ότι τουλάχιστον στο γνωστό μας υλικό Σύμπαν, ότι έτυχε για κάποιο λόγο από τη Δημιουργία, να συμπεριφερθεί με τον άλφα ή βήτα τρόπο το Σύμπαν, και έτσι από συνήθεια απέκτησε την τάση να συμπεριφέρεται ξανά και ξανά με τον ίδιο τρόπο, και έτσι δημιουργήθηκαν οι διάφοροι νόμοι της ύλης, οι διάφοροι συμπαντικοί νόμοι.
»Και για αυτό μας λέει, υπάρχει και κόσμος, υπάρχουν ελάχιστοι άνθρωποι οι οποίοι μπορούν και αναιρούν τον νόμο της βαρύτητας, και έχουμε φαινόμενα ανθρώπων που αιωρούνται, διότι ακριβώς δεν είναι κάποιος απαραβίαστος φυσικός νόμος, αλλά είναι μια συνήθεια του σύμπαντος. Και κάποιος που θα ξεφύγει από αυτήν με την ψυχή του ή με το νου του μπορεί να αντιστρατευτεί την δύναμη της βαρύτητας και σου λέει ότι ο λόγος για τον οποίο που δεν μπορούμε να την αντιστραφούμε, ο πολύς κόσμος, ποιος είναι; Ότι είμαστε απόλυτα πεισμένοι ότι υπάρχει, και από την στιγμή που είμαστε απόλυτα πεισμένοι ότι υπάρχει, είμαστε δέσμιοί της, δηλαδή δέσμιοι της ανάγκης. Αυτή είναι λοιπόν η έννοια της ανάγκης!». Η πλήρης δομημένη μωρολογία συνεχίστηκα με την «Αδράνεια» και την ισοδυναμία: «Ειμαρμένη = Κάρμα = αποτέλεσμα αδράνειας» . 
Φαίνεται ότι ο θεοσοφιστής κ.  Ρούπερτ Σέλντρεϊκ είναι δημοφιλής στους μεταφυσικά  ρεύματα.  Είναι ένας επιστήμονας που όπως έχει λεχθεί εισαγάγει την μαγεία στην ερμηνεία  βιολογικών και φυσικών φαινομένων.   
Μάλιστα ο κ. Κίμων Πετρόχειλος έχει αναρτήσει προπαγαδιστικά βίντεο του Σέλντρεϊκ με ελληνικούς υπότιτλους, καθώς και περί matrix  κ.λπ.
Ο κ. Πετρόχειλος,  σύμφωνα με την ιστοσελίδα του http://www.youtubetranslations.gr/bio.htm, έχει πτυχίο στη δυτική φιλοσοφία από αμερικανική σχολή (δεν ονομάζεται) και Master’s στην Ψυχολογία της Γιόγκα από πανεπιστήμιο της Ινδίας (επίσης δεν κατονομάζεται), μεταφραστή, διορθωτή κειμένων και είναι διδάσκαλος της γιόγκα και του διαλογισμού. 
Επιπλέον, υποδεικνύει σχετικά με τον ίδιο ηλεκτρονικές διευθύνσεις: «Βιντεοσκοπημένες ομιλίες μου, με θέμα ένα όραμα που είχα του Χριστού και την ανάληψή μου σε υψηλότερη διάσταση», όπως αυτό: «Το όραμα του Χριστού», κανάλι VideoTranslations, ανάρτηση 22/07/2012, https://www.youtube.com/watch?v=ruodhXCxyiY   
O κ. Πετρόχειλος  στο τηλεοπτικό κανάλι Kontra (20/2/18) όπου εμφανίστηκε  ιδιαίτερα συγκινημένος παρουσίασε τον εαυτό του και την μεταφραστική του δουλειά κάπου 1100 βίντεο, όπως είπε, στο διαδίκτυο την οποία έχει χωρίσει σε κατηγορίες: χριστιανισμός, ινδική φιλοσοφία-yoga, μεταθανάτιες εμπειρίες, άγγελοι και πλειάδιοι, αιθερικά όντα , επιστήμη και πνευματικότητα, life style.
Στο τέλος της τηλεοπτικής  αυτής ιλαροτραγωδίας, ο άνθρωπος αυτό με δυσκολία ολοκλήρωσε την εκπομπή του αφού για κάποιο άγνωστο  λόγο έβαλε κυριολεκτικά τα κλάματα [βλ. «Πνευματικό Διαδίκτυο – τηλεοπτική παρουσίαση», κανάλι video translations, 1/3/2018  [https://www.youtube.com/watch?v=Dd4sTN53qV4]. 
Ο κ. Πετρόχειλος στο βίντεο που έχει αναρτήσει, στις 4/4/2018, με τίτλο «είναι οι πίθηκοι οι προγονοί μας» βλέπουμε έναν περίεργο κ. Σουάμι Μουκούντα, «δάσκαλο γιόγκα, διαλογισμού και πνευματικότητας», ντυμένο στα πορτοκαλί και καθισμένο  σε στάση οκλαδόν μπροστά σε άλλους επίσης καθισμένους σε στάση οκλαδόν με πορτοκαλί επανωφόρια να μιλάει με γελοία επιχειρήματα κατά την θεωρία της εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου [βλ. «Είναι οι πίθηκοι οι προγονοί μας», κανάλι video translations, 4/4/2018, https://www.youtube.com/watch?v=xDWRsU5F3qU] 
Ούτε αναρχικός, ούτε τραπεζίτης
Γνωρίσαμε τον ιταλό Dante (1265-1321) ως συγγραφέα της Divina Commedia (Θεία Κωμωδία) αλλά στην εποχή μας τον είδαμε ως όνομα βιβλιοπωλείου, π.χ. στο Παλέρμο της Σικελίας, αλλά και ως μάρκα εμπορικής ετικέτας λαδιού.
Γνωρίσαμε τον «αναρχικό τραπεζίτη» [Γράμματα, Αθήνα, 1989] ως ήρωα  και τίτλο του μυθιστορήματος του πορτογάλου συγγραφέα Φερνάντο Πεσσόα (1888-1935), όμως δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ποτέ ότι θα «συναντούσαμε»  στο διαδίκτυο έναν άλλο  «αναρχικό  τραπεζίτης», το Χρίστο Λογαρίδη, να δίνει ευφάνταστες αστρολογικές προβλέψεις [βλ. [PLANETARIUM, by Christos Logaridis, κανάλι pulsar tv, https://www.youtube.com/watch?v=k3RYD388mJU&t=663s].
Δεν είναι φυσικά ο μοναδικός «διαδικτυακός αστρολόγος» που κάνει κάτι τέτοιο.  Στη αρχική σελίδα   του blog https://planetariumgr.blogspot.gr/ , πάνω αριστερά, αναγράφεται το εξής:  «Επικοινωνία: Για τον προσωπικό σας αστρολογικό χάρτη, καλέστε για ραντεβού στο ………. Ή στείλτε μου μήνυμα στο logaridischristos3@gmail.com».
Το μπλοκ διαθέτει «μπάρες» με θέματα όπως:  Φιλοσοφία, Επιστήμη, Αστροφυσική, Πολιτεία, Αστρολογία,  Ψυχολογία, Θεολογία. Στο blog αυτό μπορεί ο καθένας να δει βίντεο, μεταξύ άλλων,  με συνεντεύξεις και ομιλίας του ομότιμου καθηγητή του ΕΚΠΑ  κ. Μάνου Δανέζη. 
Μπορεί επίσης ο καθένας να διαβάσει την συνέντευξη «Δρ. Μάνος Δανέζης: Δεν θα πεθάνουμε ποτέ – Πως η σύγχρονη αστροφυσική ακυρώνει το φαινόμενο του θανάτου»  που  όπως αναφέρεται δόθηκε στο περιοδικό  «Άβατον, Νο 84 – Σεπτέμβριος 2008», ένα περιοδικό μυστικιστικής προσέγγισης της ζωής.
Ο ανορθολογισμός λοιπόν της αστρολογίας, χρησιμοποιεί με ευλάβεια τους ορθολογικούς κανόνες του μάρκετινγκ.
Βεβαίως, θεμιτό παραμένει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού του κάθε προϊόντος ή του καθένα συμπολίτη μας έστω και σε αυτογελοιογραφούμενη εκδοχή.
Ο Φώτης Τερζάκης σχετικά με την αστρολογία εξηγεί πως «Το μυστικό της επιτυχίας της έγκειται στο ότι απευθύνεται σε ένα βαθύ και απροσπέλαστο ψυχολογικό στρώμα, απατώντας σε μιαν ασυνείδητη ψυχική ανάγκη της σύγχρονης προσωπικότητας: τη μαζοχιστική παρόρμηση για υποταγή και καθοδήγηση που αναδύεται σαν πρωτόγονο ψυχικό αντίδοτο στο αποκορυφούμενο άγχος και την ανασφάλεια που γεννά η ζωή στο σύγχρονο κόσμο» [Φώτης Τερζάκης, «Ανορθολογισμός, φονταμενταλισμός και θρησκευτική αναβίωση», Εκδόσεις των Συναδέλφων, Αθήνα, 2017, σ. 32]. 
Πάρα πολλά δημόσια βίντεο με το Λογαρίδη συναθροίζονται στο διαδίκτυο, στα οποία άλλοτε μονολογεί  και άλλοτε συνομιλεί με τους καλεσμένους του.
Σύμβουλος ανθρωπίνων συστημάτων
Ο  «αναρχικός τραπεζίτης», λοιπόν, σε σειρά αναρτημένων ραδιοφωνικών εκπομπών συζήτησε και με την κ. Rhea Cotsis [4 εκπομπές, διάρκειας περίπου 2 ώρες η κάθε μία, με ημερομηνίες ανάρτησης 12/11/2012,  21/11/2012, 3/12/2012 και 28/01/2013].
Η κ. Rhea Cotsis  αυτό-συστήθηκε: «είμαι ψυχολόγος, είμαι σύμβουλος ανθρωπίνων συστημάτων και ασχολούμαι και με εναλλακτικές θεραπείες επίσης,  είμαι κανάλι, κάνω διόδευση και είμαι αναληπτικός δάσκαλος…». Νομίζουμε ότι όσα λέχθηκαν αποτελούν στέγαστρο ιδεοληψίας το οποίο υπερβαίνει κάθε δυνατότητα παράθεσης και περιγραφής [ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ, 12 ΝΟΕ 2012, κανάλι Vmedia.gr, https://www.youtube.com/watch?v=lCIOHouqj-M&list=PLTMZP9BCb1kz9OTeoHxtjLSc3Xts-JDuM&index=2].
H κ. Rhea Cotsis κάτω από το καυτό ήλιο του Ιουνίου της Πλατείας Συντάγματος διακρίθηκε, όπως αναγράφεται και στο «Διαλογισμό λήψης νέων μαγνητικών κωδικών Καρδιάς» [Βλ. Group Meditation by Rhea Cotsis for World Peace in Syntagma Square in Athens, Memdob Greece ~, κανάλι SuperDJZAN, 15 /6/2013, https://www.youtube.com/watch?v=_Qi88eRBG84] και στο Meditation downloading new magnetic codes Heart by Rhea Cotsis Memdob Greece [βλ. https://www.youtube.com/watch?v=-OC9DYEKc0s]
Η  κ. Cotsis βεβαίως εμφανίζεται στο διαδίκτυο, όπως και άλλοι, ως «Γκουρού» που μοιράζει λέει δώρα στον κόσμο: «Αποφάσισα να δημιουργήσω διαλογισμούς στα Ελληνικά γιατί βλέπω πως δεν υπάρχουν πολλοί. Ως δώρο στον κόσμο. Αυτός ο διαλογισμός είναι ο πρώτος και εύχομαι να τον απολαύσετε». Φαίνεται ότι τα βάθη της Ανατολής έχουν φτάσει από δεκαετίες στη νότια πλευρά των Βαλκανίων! [βλ. Rhea Walker Cotsis ~ #1 Διαλογισμός χαλάρωσης και ίασης, κανάλι Rhea Walker Cotsis ~ Luminous Matter, 22/11/2017, https://www.youtube.com/watch?v=D0jyO3DVcU0].  Λένε ότι η αποκαρδιωτική αποβλάκωση  θα μπορούσε να καταστήσει την οποιαδήποτε κριτική επιεική, αλλά εμείς προσπαθούμε να μην το πιστέψουμε.  
Όλα δείχνουν ότι ο εθισμός σε κάθε είδος μωρολογίας δεν προαπαιτεί κατ΄ανάγκη πίστη  σε κάποια υπέρλογη ύπαρξη που δήθεν σχεδιάζει τα πάντα: «Πιστεύω στην αστρολογία, διότι δεν πιστεύω πλέον στο Θεό», δήλωσε ένας φοιτητής στον γερμανό φιλόσοφο T.W. Adorno (1903-1969), όταν ο έγραψε την περίοδο 1952-53 την εξαιρετική μελέτη του για τη λαϊκή αστρολογία, «Τα άστρα κάτω στη γη» [Ηριδανός, Αθηνά, 2014, σ 14-15].
Ο Adorno μεταξύ άλλων εξηγεί ότι  η σφαίρα της αστρολογίας «πολύ λίγα κοινά έχει μ’ εκείνη του πνευματιστή ο οποίος βλέπει ή ακούει φαντάσματα ή με την τηλεπάθεια (…) Τα σύγχρονα αποκρυφιστικά κινήματα, περιλαμβανομένης της αστρολογίας, αποτελούν περισσότερο ή λιγότερο τεχνητά ξανασερβιρίσματα παλαιών και ξεπερασμένων προλήψεων, μια επιρρέπεια στις οποίες έχει κρατηθεί  ζωντανή από ορισμένες κοινωνίες και ψυχολογικές συνθήκες παρ’ όλο που οι αναβιούμενες πίστεις είναι κατά βάσιν ασυμβίβαστες με το σημερινό καθολικό επίπεδο του διαφωτισμού».  
Δεν υπάρχει κομμουνισμός και καπιταλισμός…
Αλλά ας επιστρέψουμε στον «αναρχικό τραπεζίτη». Σε μια άλλη εκπομπή του αφού πρώτα ισχυρίστηκε ότι «δεν υπάρχει ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, δεν υπάρχει ούτε τίποτα, σε ένα κόσμο παγκοσμιοποιημένο όπου κάνουν κουμάντο οι τράπεζες και όλα αυτά…».
Επιπλέον μας αποκάλυψε ότι έχει «μάθει μάλιστα ότι μπορούν να σου  προκαλέσουν έμφραγμα από απόσταση» και υποστήριξε ότι «πρέπει κάποια στιγμή να φύγουμε από την χαζομάρα» κ.λπ.
Στην συνέχεια,  επειδή το κοινό του όπως λέει βαριέται να το διαβάσει, ανέγνωσε το άρθρο: «Τα πραγματικά αίτια της ελληνικής και ευρωπαϊκής κρίσης» του φίλου και δασκάλου, όπως είπε,  κ. Μάνου Δανέζη, καθηγητή αστροφυσικής του ΕΚΠΑ.
Μετά το πέρας της ανάγνωσης παροτρύνει το κοινό του να ξαναδιαβάσει κομμάτι κομμάτι το άρθρο και να καταλάβει ότι «δεν υπάρχει δεξιά και αριστερά, δεν υπάρχει κομμουνισμός και καπιταλισμός (…) ακόμα και η ρωσική τράπεζα είναι του Ρότσιλντ, γιατί ο Λένιν είχε πάρει δάνεια για να κάνει την επανάστασή του  και έδωσε για 99 χρόνια την τράπεζα στον Ρότσιλντ, για ποιό κομμουνισμό μιλάμε και για ποιες ιδέες; (…) αυτοί παίζουν σκάκι…». [ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ, 11/5/2016, κανάλι vmedia.gr https://www.youtube.com/watch?v=8hEKPV8UPhs&t=9s].
Ένας «αναρχικός τραπεζίτης» που δίνει αστρολογικές προβλέψεις  μας φαίνεται …λογικό να γνωρίζει ακόμα  και για τα 99χρονα δάνεια του επικεφαλή της Οκτωβριανής επανάστασης Λένιν…
Η εικόνα και ο λόγος: Όλα είναι μέσα τους
Ο «αναρχικός τραπεζίτης» σύμφωνα με δημοσιεύματα είναι και ζωγράφος. Μάλιστα είχε οργανώσει έκθεση ζωγραφικής (20/1 – 7/2/2014) με έργα του και τίτλο «in time». Σε διαδικτυακή εκπομπή του που έχει αναρτηθεί youtuby [βλ. «αναρχικός τραπεζίτης, κανάλι Vmedia.gr, 23/1/2014»] ο κ. Λογαρίδης παρουσίασε τα έργα της έκθεσης με επένδυση «διαστημικής» μουσικής καθώς και την ομιλία του κ. Δανέζη  στην έκθεση.
Ο κ. Λογαρίδης, πριν προβάλει την ομιλία του Δανέζη, ξετύλιξε τις σκέψεις του: «Έχω λοιπόν την αίσθηση, ότι αυτό που λέει ο φίλος μας ο Μάνος, ότι όλα είναι στο τώρα, έχει απόλυτα δίκιο, γιατί όλα είναι μέσα μας και πρέπει να τα εκφράζουμε.
»Όλα είναι μέσα μας, το καλό, το κακό, όλο το σύμπαν. Δεν υπάρχει μέσα και έξω, και αυτό το λέει και η επιστήμη ή και φιλοσοφία. Είναι μεγάλο λάθος να πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε διαστημόπλοια πάνω στους πλανήτες, είναι μέσα μας όλα. Όλο το σύμπαν είναι μέσα μας, αλλά δεν στρεφόμαστε μέσα μας, να πάρουμε τις απαντήσεις που θέλουμε.
»Λοιπόν, όλα είναι μέσα μας και απλά δεν τα εκφράζουμε. Αυτό που εμείς φαινομενικά, στην ουσία, νομίζω ότι λέμε χρόνος, δεν είναι τίποτα περισσότερο από το πότε εκδηλώνουμε κάτι, το κάτι που υπάρχει μέσα μας… εκφράζεται. Που πάνε τα παιδικά μας χρόνια; (…) Στην πραγματικότητα δηλαδή ονειρευόμαστε, είμαστε σε κάποια άλλη διάσταση, ίσως, έτσι λένε οι επιστήμονες, δεν ξέρω εγώ, είμαι και χαζός (!) και απλά ονειρευόμαστε (…)
»Το ερώτημα είναι: Αφού όλα είναι όνειρο και ονειρευόμαστε, γιατί ονειρευόμαστε συνέχεια το κακό; (…) Κι όπως λέει και η σύγχρονη φυσική, γιατί είμαστε σε μια εποχή που δεν χρειάζεται πια να λέμε πιστεύω όπως κάποτε,  είχαμε τους φιλοσόφους, είχαμε όλα αυτά, αλλά δεν είχαμε αποδείξεις γι’ όλα αυτά τα πράγματα, σήμερα τα έχουμε αποδείξει, και ξέρουμε ότι  όλα είναι ένα.
»Όλοι μας είμαστε ένα.  Όταν βλέπω το Μενέλαο βλέπω εμένα, ενωμένοι είμαστε, Φαινομενικό είναι αυτό.  Αν λοιπόν αντιληφθούμε αυτήν την αγιότητα, ότι όλα είναι θείο,  όπως καταλαβαίνεται, είναι πάρα πολύ δύσκολο ν’ αρχίσουμε να κάνουμε όλα αυτά που κάνουμε: πόλεμους, πυρηνικά, περίεργα, οικονομικούς πολέμους, εξουσία, απληστία και όλα αυτά τα πράγματα. Αρκεί η ζωή να γίνεται ιερή και νομίζω ότι αυτό είναι που δεν μας αρέσει (…)
»Θα βάλουμε λίγο μουσικούλα και θα δείτε τα έργα πρώτα, σαν να πηγαίνετε σε μια έκθεση δηλαδή. Καμιά φορά είναι καλό να μιλάει η εικόνα και όχι ο λόγος. Απολαύστε το και μετά ακολουθεί ο Μάνος ο Δανέζης…» [βλ. «αναρχικός τραπεζίτης, 23/1/2014», κανάλι Vmedia.gr, https://www.youtube.com/watch?v=2DmRP9CyEUQ].
Από το σώμα στο άπειρο και ο ενεργειακός συντονισμός
Σύμφωνα με τις δημόσιες ανακοινώσεις ο κ. Χ. Λογαρίδης τον Μάρτιο του 2014 διοργάνωσε έκθεση ζωγραφικής με τίτλο «Από το σώμα στο άπειρο» στο μπαρ-εστιατόριο  Ab Fab  της Νέας Σμύρνης. 
Σύμφωνα με αναρτημένο βίντεο , μπροστά στους ζωγραφικούς πίνακες , μίλησε ο αστρολόγος Θωμάς Γαζής  [βλ. «Ο "Μεγάλος Σταυρός" του Απριλίου 2014 - του Θωμά Γαζή», 16/4/2014,  κανάλι Τhomas Gazis https://www.youtube.com/watch?v=WM9FI0tPtcI] .
Σε αυτό «το ταξίδι μας στον ανορθολογισμό» ας μεταφέρουμε επί λέξει τι είπε ο αστρολόγος στους θαμώνες της εκδήλωσης με βάση το αναρτημένο βίντεο.
Ο κ. αστρολόγος εμφανιζόμενος όρθιος μπροστά στο κοινό, κρατώντας στα χέρια του και μπροστά του ένα μεγάλο ζωδιακό χάρτη άρχισε να μιλάει «πάνω στο σπάνιο φαινόμενο του «Μεγάλου Παρορμητικού Σταυρού» που θα εκδηλωνόταν τον Απρίλιο του 2014 (πιο έντονα γύρω στις 22 του μήνα)» και να λέει τα εξής:
«Όποιος πλανήτης βρίσκεται σε αυτό το σημείο εδώ που είναι ο Αιγόκερος, στη κορυφή του χάρτη, στη κορυφή του κόσμου δηλαδή αντίστοιχα, κυβερνάει τον πλανήτη μας με τις ενέργειές του, χρωματίζεται ολόκληρος ο πλανήτης με αυτές τις ενέργειες. Και εδώ είναι στη κορυφή, στο ζενίθ της ανθρωπότητας αυτή τη στιγμή ο Πλούτωνας». «Τι ξέρουμε για τον Πλούτωνα, τι πλανήτης είναι;» ρωτάει ο κύριος αστρολόγος. «Εξουσιαστικός» απαντάει ο ένας,  «μεταμορφωτικός» κάποια άλλη κυρία, «υπόγειος» κάποια άλλη, «υποχθόνιος» διστακτικά κάποια τέταρτη. «Βρώμικος, πρόστυχος, σεξουαλικός, σεξομανής, με το χρήμα έχει λύσσα, με το θάνατο έχει μια παράξενη…» αρχίζει να κραυγάζει ο κ. αστρολόγος.  «Κυτταρικός», «αναγεννησιακός» συμμετέχει το κοινό και επαναλαμβάνει ο κ. αστρολόγος.
«Το ότι… αυτό είχε ξαναγίνει το 1770 κάτι, αλλά τότε δεν υπήρχαν οργανωμένες κοινωνίες όπως έχουμε σήμερα, δηλαδή το ότι πριν 250 χρόνια ο Πλούτωνας ήταν πάλι στη κορυφή του κόσμου δεν το βίωσε η ανθρωπότητα έντονα γιατί πάνω από όλα θέλει να βρίσκεσαι σε οργανωμένες  κοινωνίες και τότε ήταν σε χωριά, η Νέα Υόρκη ήταν ένα χωριουδάκι ξέρω ‘γω, δεν υπήρχαν οργανωμένες κοινωνίες να το βιώσουνε έντονα. Τώρα το βιώνουμε, μέσα στο matrix που βρισκόμαστε γιατί οι κοινωνίες μας είναι πιο συμπυκνωμένες. 
»Βιώνουμε πρώτα απ’ όλα τον Άδη.  Ο Πλούτωνας είναι ο Θεός του κάτω κόσμου και βγήκε ξαφνικά στην επιφάνεια και βγήκε στην κορυφή του κόσμου.  Το φόβο που είπε ο Χρίστος. Ο Πλούτωνας είναι φόβος. Φόβος μην πεθάνω, φόβος μην πεθάνουν τ’ αγαπημένα μου πρόσωπα, φόβος μην χάσω τα λεφτά μου γιατί τα λεφτά μου δημιουργούν ασφάλεια και μου δίνουν δύναμη». «Φόβος, φόβος, φόβος, φόβος… Ο φόβος που μίλησε ο Χρίστος που είναι γενικά στην διάστασή μας, έχει κορυφωθεί τώρα. Ακούστε του άλλους, έχουν κρύψει τα λεφτά τους, σε πιθάρια τις χρυσές λίρες ή τα πάκα τα εκατοστάρικα, τα διακοσάρια ή τα πεντακοσάρια. Στο καζανάκι στο καμπινέ, στο κήπο, στο πατάρι… Άρα επικρατεί ο φόβος.
»Επικρατεί η αλητεία γιατί ο Πλούτωνας είναι αλήτικος πλανήτης. Δεν τον ενδιαφέρει το δίκιο. Είναι ένας πλανήτης που δεν έχει στοιχεία δικαιοσύνης».
«Δεν έχει μπέσα» συμμετέχει το κοινό. «Ναι, τον ενδιαφέρει να υπάρχει το ανθρώπινο γένος ας πούμε.  Αγαπάει το ανθρώπινο γένος γι αυτό είναι ο πλανήτης του πηδήκουλα, πηδηχτείτε για να πολλαπλασιαστείτε!  Ο Πλούτωνας τον λατρεύει τον πηδήκουλα. Αγαπάει τα ανθρώπινο γένος, αγαπάει και εκτιμά τον πονηρό άνθρωπο που καταφέρνει με την πουτανιά του, την πουστιά του και κάνει λεφτά και φτάνει ψηλά επαγγελματικά κ.τλπ.
»Άρα ζούμε σε μια απίθανη εποχή που βασιλεύει η βρωμιά, η πουτανιά. Δεν βασιλεύει η δικαιοσύνη.  Επίσης, επειδή ο Πλούτωνας κάνει ένα τετράγωνο, που τι σημαίνει τετράγωνο; Είναι 90 μοίρες, δυσαρμονική όψη με τον Ουρανό.
»Ο Ουρανός είναι ο πλανήτης του ανθρωπισμού. Είναι σπουδαίο πράγμα να επικρατήσει στις κοινωνίες μας ο ανθρωπισμός, δηλαδή να μην επικρατεί η βία και η προστυχιά του Πλούτωνα, δηλαδή ρε μάγκα έχεις λεφτά, είσαι βρώμικος, είσαι πούστης, είσαι τσάτσος, θα επιβιώσεις μάγκα μου! Είσαι χαζονοικοκύρης,  χαζοτίμιος κτλπ… Τώρα τι γίνεται;
»Το τετράγωνο είναι ένας συντονισμός, τα πάντα είναι ενέργειες όπως μας είπε και ο Χρίστος. Είναι συντονισμός ενεργειών. Δηλαδή  εγώ, η ενέργειά μου, που έχει συμπυκνωθεί, όπως μας είπε ο Χρίστος, από το σώμα,  με την ενέργειά της, γουστάρω ή δεν γουστάρω έτσι; Αυτό γίνεται αυτόματα. Και την σχέση μας δεν διαμορφώνει πόσο την εκτιμώ σαν χαρακτήρα ή το ένα ή το άλλο ή εκείνο, αλλά πως συντονίζετε η ενέργειά μου με την ενέργειά της. Μαγνητικά, το δικό μου μαγνητικό με… Είσαι ετοιμόγαμη, άστο μωράκι, έχεις λειώσει.
»Λοιπόν σστ! Άρα ο συντονισμός παίζει ρόλο, ο ενεργειακός συντονισμός. Και αυτό που γίνεται τώρα είναι ένας οξύτατος ενεργειακό συντονισμός. Πως εσύ συντονίζεσαι με μια γυναίκα αν είσαι άνδρας ή γυναίκα συντονίζεται μαζί σου.
»Γουστάρεστε η δε γουστάρεστε και είναι αποτέλεσμα του ενεργειακού συντονισμού σας. Αν δεν υπάρχει ενεργειακός συντονισμός σου είναι ψιλοαδιάφορη η γυναίκα ή ο άνδρας σε εσάς τις γυναίκες. Εδώ υπάρχει ένας ισχυρός ενεργειακός συντονισμός που εκπροσωπείται και από ένα συγκεκριμένο γεωμετρικό σχήμα, το τετράγωνο Πλούτωνα Ουρανού.
»Ο ουρανός είναι το αρχέτυπο του ανθρωπισμού. Δεν πιο γλυκό και όμορφο πράγμα. Δεν υπάρχει πιο σπουδαίο πράγμα στις κοινωνίες μας να επικρατεί ο ανθρωπισμός, έτσι; Έχει αλλάξει το έργο και αντί να επικρατεί ανθρωπισμός επικρατεί μονεταρισμός, δηλαδή το χρήμα έχει γίνει πιο σπουδαίο από τον άνθρωπο. Πόσα χρωστάς; Να ξοφλήσεις την τράπεζα, να πας στην εφορεία, σου κρατάει το μισθό η εφορεία, σου κρατάει τις καταθέσεις η εφορία.
»Έχουν γίνει όλα μονεταριστικά, έχει χαθεί το πνεύμα του ανθρωπισμού, και όπως μας είπε και ο Χρίστος, ο άνθρωπος είναι  υπέρτατη αξία. Ζούμε σε μια τραγική, σκοτεινή μεσαιωνική εποχή που υπέρτατη αξία είναι το χρήμα και όχι ο άνθρωπος που θα έπρεπε να είναι η υπέρτατη αξία. Και εμείς εδώ πέρα το συζητάμε πόσο μεγάλη αξία έχει ο άνθρωπος και βγαίνουμε έξω και λένε τι μαλακίες λένε.  Εγώ χρωστάω, τα λεφτά είναι σημαντικά.
»Λοιπόν, υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα στο πλανήτη του Άδη και το πλανήτη του ανθρωπισμού έτσι; Συν το ό,τι  από μια σπάνια συγκυρία έρχονται σε αυτό το ενεργειακό σχήμα και συντονίζονται και άλλοι δύο πλανήτες τώρα τον Απρίλη, όπου όλοι βρίσκονται ακριβώς στην 13η μοίρα των αντίστοιχων ζωδίων πράγμα που καθιστά αυτό το φαινόμενο τελείως σπάνιο και ασυνήθιστο, δηλαδή ο Πλούτωνας δεκατρείς του Αιγόκερου, ο Ουρανός δεκατρείς του Κριού, ο Δίας δεκατρείς του Καρκίνου και ο Άρης δεκατρείς του Ζυγού. Σπανιότατη συγκυρία, αλλά είναι καθαρά μαθηματικά, Δεκατρείς μοίρες…..  αριθμός κι αυτός και εκεί συντονίζονται σκληροί, ακραίοι, συμπαντικοί.
»Τι θα μας φέρει αυτό το φαινόμενο; Σίγουρα, επειδή όπως πάνω έτσι και κάτω. Όταν πάνω γίνεται της πουτάνας θα γίνει και κάτω της πουτάνας. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα, είναι καθρέπτισα αυτή η διάσταση, αυτό το matrix της πάνω κατάστασης, της ουράνιας και γι’ αυτό πιστεύω ότι θα συμβούνε   γεγονότα που σιγόβραζαν, έχουμε φτάσει σε σημείο καμπής όπως είπε ο Χρίστος να αφυπνιστούμε, να ξυπνήσουμε.
»Τα γεγονότα όμως, είναι διπλής μορφής, έτσι; Είναι είτε αρσενικά είτε θηλυκά. Δηλαδή βλέπεις ένα γίγαντα τόσο , εκπρόσωπο της αρσενικής ενέργειας και έχεις δίπλα μια κοπελίτσα τόση, και λες πω πω τι δύναμη έχει αυτός ο άνδρας και στην στενή τους σχέση μπορεί να τον εξουσιάζει η κοπελιά που είναι δίπλα του μικρή και αδύναμη. Αλλά έχει δύναμη στη ψυχή της, διάχυση ψυχική, μπαίνει μέσα στην ψυχή του γορίλα, του γκοτζίλα ας πούμε  ουαα ουαα και τον κάνει ότι θέλει η γυναίκα,  σε χονδρικό βαθμό, γιατί κάπου έχει και αυτός εξουσία, γιατί όλα είναι δούναι λαβείν.
»Αλλά δεν το κόβει το μάτι σου ότι αυτή η γυναίκα έχει εξουσία τεράστια πάνω σε αυτόν τον άνθρωπο γιατί η εξουσία της είναι θηλυκή, δεν φαίνεται φανερά, δεν βγάζει φωνές, αλλά του λέει “αχ αγάπη μου θέλεις sex απόψε; Έχω ένα φοβερό πονοκέφαλο, δεν μπορώ”.
»Αυτό είναι θηλυκή βία. Άρα τι θέλω να πω. Να αποκτήσουμε επίγνωση της θηλυκής βίας. Των θηλυκών ακραίων γεγονότων που μπορεί να επιφέρει αυτό το τετράγωνο. Μπορεί να μην φέρει τεράστιους σεισμούς ή την έκρηξη  του yello stoyn όπως έλεγε η Μαρία». «Σεισμούς ήδη έχουμε πάντως» παρεμβαίνει ο κ. Χρίστος. «Έχω την εντύπωση ότι θα φέρει ακραία γεγονότα και σε γεωφυσικό επίπεδο και σε πολιτικό έτσι; Τώρα αυτό με την Ουκρανία κλπ παίζει λίγο περίεργα, Αποκλείω να γίνει κανένα μπραφ, είτε ακραίο φυσικό ή μπραφ, αλλά δεν αποκλείουμε…» 
Εγχειρίδιο βλακείας
Πάντως, ο κ. Διονύσης Χαριτόπουλος στο βιβλίο του «Εγχειρίδιο Βλακείας» [Τόπος, Αθήνα, 2008, σ. 1103, 104 ], με σκωπτικότατα, αναφέρει ότι «ο βλάκας δεν χωράει στην πραγματικότητα (…) Η ευπιστία του κουφιοκεφαλάκη είναι παροιμιώδης: γοητεύεται, αναπαράγει ή εφευρίσκει ο ίδιος θρησκευτικά θαύματα, οράματα, εξωγήινα όντα, μετεμψυχώσεις, μεταλλαγμένους, λείψανα αγίων, τσαγιέρες που περιστρέφονται στο Διάστημα, προϊστορικούς γίγαντες, νεράιδες, λυκάνθρωπους, ψυχές που βουρλίζονται γύρω μας.
»Και βέβαια είναι πρώτος πελάτης για κάθε είδους τσαρλατάνους και απατεώνες που ρίχνουν τα χαρτιά, βλέπουν το φλιτζάνι, διαβάζουν τα άστρα, κάνουν μαγιολίκια, λένε τη μοίρα (μέλλον), ρυθμίζουν το φεγκ σούι, δίνουν θετική ενέργεια, διαβάζουν ευχές και μυστικά βιβλία, αλλά στην πραγματικότητα  διαβάζουν τη φάτσα του ηλίθιου που έχουν απέναντί τους για να γραδάρουν τη βλακεία που κουβαλάει και να του κόψουν το ανάλογο κοστούμι».
Νομίζουμε ότι τα ζητήματα αυτά δεν μπορούν να διερευνηθούν με την αναγωγή τους σε αυτό που ονομάζεται ανθρώπινη βλακεία αλλά στους υλικούς και κοινωνικούς όρους μέσα στους οποίους γεννιούνται και αναπαράγονται. 
Ο «μαχητικός αθεϊσμός»
Ο κορυφαίος εξελικτικός βιολόγος κ. Ρίτσαρντ Ντόκινς (Richard Dawkins) χωρίς να διευρύνει επαρκώς τις βαθιές κοινωνικές αιτίες του θρησκευτικού φαινομένου,  διατυπώνει την άποψη ότι η πίστη στο Θεό είναι παραλογισμός που έχει προξενήσει πολλά κοινωνικά κακά.
Στο βιβλίο του «Η περί θεού αυταπάτης» [Κάτοπτρο, Αθήνα, 2007] στην σ. 162 αναφέρει: «Ο Bell συμπέρανε: Από σαράντα τρεις μελέτες που έχουν διεξαχθεί από το 1927 για τη σχέση μεταξύ θρησκευτικής πίστης και νοημοσύνης ή επιπέδου εκπαίδευσης, όλες, εκτός από τέσσερεις, βρήκαν αρνητική συσχέτιση. Δηλαδή, όσο υψηλότερο είναι η νοημοσύνη ή το επίπεδο εκπαίδευσης κάποιου τόσο λιγότερες πιθανότητες υπάρχουν να είναι θρήσκος ή να διατηρεί πίστεις οποιουδήποτε είδους».
Ένας άλλος εκπρόσωπος του λεγομένου «μαχητικού αθεϊσμού», ο αγγλοαμερικανικός δημοσιογράφος και συγγραφέας Κρίστοφερ Χίτσενς (Christophert Hichens, 1949-2011) στο βιβλίο του «Ο θεός δεν είναι μεγάλος» [ Scripta, Aθήνα, 2008]  στο οποίο πραγματεύεται την ανυπαρξία του θεού, το οποίο όμως διακρίνεται από μια μηχανιστική αντίληψη εξήγησης του θρησκευτικό φαινομένου, καταλήγει (σ. 334):
«Μόνο οι αφελείς ουτοπιστές πιστεύουν ότι  ο νέος ανθρωπιστικός πολιτισμός θα εξελιχθεί γραμμικά σαν μια “ονειρική πρόοδος”. Πρέπει πρώτα να ξεπεράσουμε την ιστορία μας και να ξεφύγουμε από τα απλωμένα ροζιασμένα χέρια μας που τραβάνε πίσω στις κατακόμβες και στους βωμούς και αναδίδουν καπνούς και στις ενοχές ηδονές της υποτέλειας και της εξάρτησης. “Γνώθι σαυτόν”, έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες, εννοώντας την παραμυθία της φιλοσοφίας. Το να έχει κανείς καθαρό μυαλό για αυτό, προϋποθέτει να αναγνωρίσει τον εχθρό και να είναι έτοιμος να τον πολεμήσει».
Αναφορικά με όσους ανυπόμονους «αναζητητές» αναζητούν ηπιότερες θρησκευτικέ λύσεις ανατολικά του Σουέζ γράφει: «Εκείνοι που έχουν βαρεθεί τις συμβατικές θρησκείες της “βίβλου” και αναζητούν τον “φωτισμό” εγκαταλείπουν τις κριτικές τους δυνάμεις και περιπίπτοντας σε κατάσταση νιρβάνα, οποιασδήποτε μορφής, ας προσέξουν. Γιατί οι ίδιοι μπορεί να νομίζουν ότι εγκαταλείπουν το βασίλειο του καταφρονητέου υλισμού, όμως αυτό που απαιτείται να κάνουν είναι να βάλουν για ύπνο τη λογική τους και να παρατηρήσουν στην είσοδο το μυαλό μαζί με τα σανδάλια τους».
Η γοητεία του παραλόγου
Εξαιτίας της λεγομένης παγκοσμιοποίησης και κυρίως της γιγαντιαίας οικονομικής κρίσης του κεφαλαίου και όσα αυτή επιφέρει, καθώς και της παράλληλης κρίσης των πολιτικών ιδεολογιών της κοινωνικής απελευθέρωσης, έρχονται στην επιφάνεια τα άλογα εκείνα στοιχεία που αποτελούν το ιδεολογικό βάθρο του φασισμού, του πλέον ακραίου εκπρόσωπου της πολιτικής και οικονομικής αντίδρασης.
Η ιστορία έχει δείξει  ότι σε καιρούς οξυμένου άγχους και αναταραχών κατακερματισμένο άτομο που χάνει προηγούμενα προνόμια στον καταμερισμό της εργασίας, το διακατέχει το μίσος και είναι διατεθειμένο να καταφύγει στα πιο παράλογα μυθολογικά μέσα για να δώσει νόημα και τάξη σε ένα  δήθεν ακατανόητο κόσμο.
Πολλοί, λοιπόν, άνθρωποι πιστεύοντας ότι οι ιδεολογίες απέτυχαν να αναγεννήσουν τον άνθρωπο,  γεμάτοι με φόβο για το αύριο, πλημμυρισμένοι από την  μοναξιά των μητροπολιτικών κέντρων, την απουσία σταθερών σημείων αναφοράς και κοινωνικών θετικών προτύπων, βρίσκουν καταφύγιο και παρηγοριά όχι μόνο στις θρησκείες, στον εθνικισμό (αυτή την εποχή έχει απογειωθεί και στη χώρα μας), στον εσωτερισμό ή στον μεταμοντερνισμό που αποτελεί την άρνηση του ορθού λόγου,  αλλά και στους μάγους, στους λεγόμενους πνευματιστές, στους θεραπευτές, στους αστρολόγους και σε άλλους εκφραστές της ανορθολογικής «βιομηχανίας».
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Luise Cabot, ιδρύτρια και πρόεδρος της Ένωσης Νέων Μαγισσών του Νέου Κόσμου, πριν κάμποσα χρόνια [βλ. Cecilia Gatto Trocchi, «La grande truffa si chiama oroscopo», La Reppublica, 27.12.1992] δήλωσε ότι στις ΗΠΑ ασκούν μαγεία περισσότεροι από επτά εκατομμύρια άνθρωποι. 
Σύμφωνα με έγκυρα δημοσιεύματα του ιταλικού Τύπου, στην Ιταλία κάπου 150 χιλιάδες μάγοι  είναι εγγεγραμμένοι σε δύο συνδικάτα και διαφημίζονται σε έντυπα, στο διαδίκτυο, στην ιδιωτική τηλεόραση,  σε περιοδικά  έως και στις τηλεφωνικές σελίδες, οι οποίες παρέχουν στους συνδρομητές ωροσκόπια και αναγνώσεις Ταρώ.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα (10/2017) του Συντονισμού των ενώσεων για την προστασία του περιβάλλοντος και τα δικαιώματα των χρηστών και των καταναλωτών (Codacons)  στην γειτονική μας Ιταλία, περίπου 13 εκ. άτομα -3 εκ. παραπάνω από το 2001 -  καταφεύγουν μια φορά το χρόνο σε μάγους, αστρολόγους, χαρτομάντες, προφήτες κ.λπ. 
Ο τζίρος το 2006 ανήλθε στα 8 δισεκατομμύρια ευρώ με 30.000 περίπου καθημερινές επισκέψεις προς 50-100 ευρώ η κάθε μία. Η συνολική φοροδιαφυγή στον τομέα φτάνει το 90%.
Η ένωση θεωρεί ότι ο παράγοντας πίσω από την αύξηση της χρήσης της μαγείας και των φορέων της είναι η οικονομική κρίση και η αβεβαιότητα για το μέλλον [βλ. Maghi e astrologi: 13 milioni di italiani comprano speranze al modico prezzo di 8 miliardi, https://codacons.it/maghi-astrologi-13-milioni-italiani-comprano-speranze-al-modico-prezzo-8-miliardi].
Η χώρα μας όχι μόνο δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά αντίθετα έχει αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο και δεν στερείται προσφοράς ανάλογων υπηρεσιών.
Στις μέρες, όταν η νεοφιλελεύθερη επέλαση συναντά την ανθρώπινη βλακεία, βλέπει κάποιος ακόμα και σε μπαρ των Αθηνών  να οργανώνονται, «διαλογισμοί για την εσωτερική κάθαρση» και ξεδιπλώνονται «διδασκαλίες» για το πώς μπορούμε να καθαρίζουμε την «αύρα» μας, πως να ερχόμαστε σε επαφή με τον «ανώτερο εαυτό» μας, πως να έχουμε καθαρή και «θετική ενέργεια» ή τρόπους για να βοηθήσουμε, λέει, τη γη και την ανθρωπότητα να περάσουν σε έναν «νέο Πολιτισμό».
Σύγχρονοι άνθρωποι, όχι πάντοτε ημιμαθείς ή αμόρφωτοι, προτιμούν να συνδέονται  με αόρατα σπειρώματα με τροχιές πλανητών και να  ανακαλύπτουν συγγένειες και επιρροές με το Λέοντα, τον Τοξότη ή τον Ιχθύ, παρά να αισθάνονται μόνοι τους σε ένα ακατανόητο σύμπαν.
Προτιμούν να ψάχνουν σημάδια και οιωνούς στην θαυμαστή πορεία των αστεριών στους απεριόριστους χώρους και να μένουν οι ίδιοι τυφλοί. Και βεβαίως εγκαταλείπουν κάθε προσπάθεια  πάλης για την βελτίωσης της κοινωνίας μας και την κατάργηση των οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών ανισοτήτων.
Μεταφυσική και επιστήμη
Το γεγονός των ανορθολογικών, μεταφυσικών και αποκρυφιστικών προσεγγίσεων της ζωής που χαρακτηρίζουν τις καθυστερημένες οικονομικά και κοινωνικά χώρες αναβιώνουν και στις αναπτυγμένες αστικές κοινωνίες.
Η Ελλάδα αλλά και οι ΗΠΑ είναι ανάμεσα στις χώρες που ξεχωρίζουν για το γεγονός ότι στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού κυριαρχούν μυστικιστικές προσεγγίσεις της ζωής οι οποίες δεν περιορίζονται στις «λαϊκές μάζες» αλλά ανατροφοδοτούνται από τις υποταγμένες στο κεφάλαιο φυσικές επιστήμες [βλ. «Όψεις της “λαϊκής μεταφυσικής και του αποκρυφισμού», 25/11/2017, http://www.alfavita.gr/special-edition/opseis-tis-laikis-metafysikis-kai-toy-apokryfismoy].
Σε αντίθεση με τη μαγεία της αγροτικής και μεσαιωνικής περιόδου που  επιδίωκε τη νομιμοποίηση της στις θρησκείες, στα δεήσεις, στην επίκληση των αγίων, ο σύγχρονος αποκρυφισμός επιδιώκει νομιμότητα στην επιστήμη.
Έτσι οι αυταπάτες των αποκρυφισμών μπερδεύουν σκοπίμως το μικρόκοσμο με το μακρόκοσμο, τη θεωρία της σχετικότητας του  Αϊνστάιν με το γελοίο και καινοφανές σύνθημα «όλα είναι σχετικά» ή  «όλα είναι ένα» ή με το περίφημο «όλο το σύμπαν συνωμοτεί», το φροϋδικό ασυνείδητο με τα αστρικά ταξίδια, τις αστρικές καμπάνες με τις κοινωνικές καμπάνες  και φυσικά  διακηρύττουν ότι η μεταφυσική, η αστρολογία και ο πνευματισμός είναι «επιστήμες». Η επιστήμη του τι;  Των ταχυδακτυλουργικών τεχνασμάτων; Της μεταθανάτιας επικοινωνίας και της μωρολογίας;
Η έννοια του Θεού προκειμένου να είναι πιο ελκυστική έχει αναβαπτιστεί σε «παγκόσμια συνειδητότητα» στην οποία άλλωστε ορκιζόντουσαν και οι οπαδοί του Σώρρα: «Ορκίζομαι στην συμπαντική συνειδητότητα και νομοτέλεια ως μονάδα στην ένωση όλων των ιερών ψυχών όπου η δύναμη τους είναι το κοσμικό πυρ»[βλ «Καβάλα: Οπαδοί του Σώρρα ορκίζονται στη... συμπαντική συνειδητότητα, σε καφενείο [βίντεο]», http://www.iefimerida.gr/news/311028/kavala-opadoi-toy-sorra-orkizontai-sti-sympantiki-syneiditotita-se-kafeneio-vinteo]. Η γοητεία του παραλόγου…
Ο Richard Wolin στην εξαιρετική μελέτη του «Η γοητεία του ανορθολογισμού» [Πόλις, Αθήνα, 2007]  όπου επανεξετάζεται η προβληματική σχέση  και το ειδύλλιο της διανόησης με το φασισμό, επισημαίνει ότι «Η αποθέωση της διαφοράς και η απόρριψη του ορθού λόγου ήταν το κλασσικό διάβημα των ιδεολογιών της αντεπανάστασης». 
Σε κάθε περίπτωση ο λεγόμενος πνευματισμός, λοιπόν, και όσα αυτός συνεπάγεται είναι λάθος να πιστεύεται ότι είναι αποκλειστικό πεδίο ενασχόλησης αμόρφωτων ανθρώπων. Είναι ένα  αρχέγονο σύστημα σκέψης και έχει αποκρυσταλλωθεί ως βασικό συστατικό στοιχείο της κυρίαρχης κουλτούρας και έλαβε την σημερινή του μορφή από την βικτωριανή βρετανική εποχή  ως ρεύμα του ιδεαλισμού που εμφανίστηκε ως εχθρικό και επιθετικό στις επαναστατικές ιδεολογίες που αναπτύσσονταν την ίδια περίοδο, τότε που ο κόσμος της εργασίας έβγαινε στο προσκήνιο της ιστορίας. 
«Εντελώς αντίθετα από τη γερμανική φιλοσοφία που κατεβαίνει από τον ουρανό στη γη, εδώ ανεβαίνουμε από τη γη στον ουρανό. Αυτό σημαίνει ότι δεν ξεκινάμε από το τι λένε, φαντάζονται, αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι, ούτε από τους ανθρώπους έτσι όπως οι άλλοι τους περιγράφουν, τους σκέφτονται, τους φαντάζονται, τους αντιλαμβάνονται, για να φτάσουμε ύστερα στους ανθρώπους με σάρκα και οστά.
»Ξεκινάμε από τους πραγματικούς, δραστήριους ανθρώπους, και πάνω στη βάση της πραγματικής διαδικασίας της ζωής τους δείχνουμε την ανάπτυξη των ιδεολογικών αντανακλάσεων και απηχήσεων αυτής της διαδικασίας της ζωής.
»Τα φαντάσματα που σχηματίζονται στο ανθρώπινο μυαλό αποτελούν επίσης, αναγκαστικά, εξιδανικεύσεις της υλικής διαδικασίας της ζωής τους, που μπορούν να επαληθευτεί εμπειρικά και συνδέεται με υλικές προϋποθέσεις. Έτσι η ηθική, η θρησκεία, η μεταφυσική, όλη η άλλη ιδεολογία και οι αντίστοιχες μορφές συνείδησης, δε διατηρούν πια την όψη της αυτονομίας.
»Δεν έχουν ιστορία ούτε εξέλιξη, αλλά οι άνθρωποι αναπτύσσοντας την υλική τους παραγωγή και την υλική τους επικοινωνία, αλλάζουν παράλληλα και την πραγματική τους ύπαρξη, καθώς και τη σκέψη τους και τα προϊόντα της σκέψης τους.
»Δεν καθορίζει η συνείδηση τη ζωή, αλλά η ζωή καθορίζει τη συνείδηση. Σύμφωνα με τη πρώτη μέθοδο, αφετηρία είναι η συνείδηση, παρμένη σαν το ζωντανό άτομο. Σύμφωνα με τη δεύτερη μέθοδο, που αντιστοιχεί στην πραγματική ζωή, αφετηρία τα ίδια τα πραγματικά και ζωντανά άτομα, και η συνείδηση εξετάζεται μονάχα σαν δική τους συνείδηση.
»Αυτή η μέθοδος έχει επίσης της προϋποθέσεις της. Ξεκινάει από τις πραγματικές προϋποθέσεις και δεν τις εγκαταλείπει ούτε στιγμή. Οι προϋποθέσεις της είναι οι άνθρωποι, όχι σε οποιαδήποτε φανταστική απομόνωση και ακαμψία αλλά στην πραγματική τους, εμπειρικά αντιληπτή διαδικασία ανάπτυξης σε καθορισμένες συνθήκες.
»Από τη στιγμή που θα περιγραφεί αυτή η διαδικασία ζωής, η ιστορία παύει να είναι μια συλλογή νεκρών γεγονότων, όπως τη θεωρούν οι εμπειριστές (που και οι ίδιοι είναι επίσης αφηρημένοι), ή μια φανταστική δραστηριότητα φανταστικών υποκειμένων, όπως συμβαίνει με τους ιδεαλιστές» σημείωναν στα μέσα του 19ου αι. οι Καρλ Μάρξ και Φρ. Έγκελς στο περίφημο και πάντα επίκαιρο έργο τους «Γερμανική ιδεολογία» [Καρλ Μαρξ, Φρ. Έγκελς, «Γερμανική ιδεολογία», τ. α΄, Gutenberg, Αθήνα, 1997, σ. 67-68].
Οι λεγόμενοι πνευματιστές και όλα τα ιδεαλιστικά ρεύματα πιστεύουν ότι τα πνεύματα βρίσκονται στην αφετηρία της ιστορίας και ότι το πνεύμα γεννά την ύλη και μάλιστα ορισμένοι από αυτούς διακηρύσσουν ότι αυτό είναι και επιστημονικά αποδεδειγμένο (!) [βλ. «Η σκέψη δημιουργεί ύλη - Μάνος Δανέζης – ΠΑΛΑΙΧΘΩΝ, 21/11/2013, κανάλι Παλαίχθων Σύλλογος, https://www.youtube.com/watch?v=lbYr3WCv7w0].
Πολύ σωστά, λοιπόν, ο Ευτύχης Μπιτσάκης  στο βιβλίο του «Από την πυρά στον Άμβωνα» [Τόπος, Αθήνα, 2009, σ.107] επισημαίνει ότι «Ο ιδεαλισμός που πιστεύει στην αυτόνομη ύπαρξη του πνεύματος επανέρχεται στην επιφάνεια. Τέλος, ένα είδος νέας θρησκείας, ο «κβαντικός συγκρητισμός», αρχίζει να γεννιέται και αναγάγει το παν – ύλη και πνεύμα – σε ένα μη γνώσιμο απόλυτο.  Απόλυτο, του οποίου η ύπαρξη θα μπορούσε να συναχθεί από τις καταπληκτικές όψεις της νέας φυσικής.
»Όλα αυτά εμφανίζονται ως απόλυτες αλήθειες και μεταδίδονται ευρέως από τα ΜΜΕ, συμβάλλοντας με τα ψευδοεπισημονικά λεγόμενά τους στη διάδοση της πλαστικής συνείδησης που κυριαρχεί στην “επιστημονική” εποχή μας.
»Χάρη και στα ΜΜΕ η Αγυρτεία εμφανίζεται να φοράει το ένδυμα της Επιστήμης. Και μετά απ΄όλα αυτά υπάρχουν διανοητές που ισχυρίζονται ότι η επιστήμη και η ιδεολογία χωρίζονται με κάποια “τομή”, ότι υπάρχει καθαρή επιστήμη, ότι η επιστήμη βρίσκεται έξω από την πολιτική».
Ο Μπιτσάκης, στο ίδιο βιβλίο (σ. 170),  αναφερόμενος στις «ελληνικές ιδιομορφίες» διατυπώνει την άποψη ότι «Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται μία έξαρση του θρησκευτικού μυστικισμού και του ανορθολογισμού, που τροφοδοτείται από τη παιδεία, την εκκλησία, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, τον καθημερινό και τον περιοδικό Τύπο, αλλά και από ιδιωτικά ιδρύματα, σωματεία, κέντρα κ.λπ. κ.λπ. Σήμερα υπάρχει ένα ολόκληρο μέτωπο, όπου ο μυστικισμός και ο ανορθολογισμός αντεπιτίθεται ή αμύνονται, και μάλιστα συχνά στο όνομα των πιο επαναστατικών επιτευγμάτων της επιστήμης».
Διάγγελμα του «Μεγάλου Δασκάλου»
Στα περιεχόμενα του τ. 102/2012 του μασονικού περιοδικού «Τεκτονικό Δελτίο Πυθαγόρας» διαβάσαμε  το «Διάγγελμα του Μεγάλου Διδασκάλου» της «Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος»  Νικόλαου Βουργίδη ο οποίος ανέλυσε τις «πανανθρώπινες αξίες του μασονισμού»:
«Ότι ο Τεκτονισμός, χωρίς να θεωρεί απόλυτα επιτευκτή την πλήρη τελειοποίηση του ανθρώπου και την ολοκλήρωσή του, πιστεύει, ότι ο άνθρωπος είναι κάτι περισσότερο απ’ ότι αυτός μπορεί να γνωρίζει για τον εαυτό του, είναι το όν που έρχεται σε σχέση με τον Θεό, είναι, δυνάμει, εικόνα Θεία, με ψυχή και πνεύμα, που έχει δηλαδή τη δυνατότητα να ομοιωθεί με τον Θεό, όχι να γίνει Θεός, αφού άλλωστε ο άνθρωπος είναι δημιούργημα - ποίημα του Θεού».
Στο ίδιο τεύχος ορθογραφεί και ο κ. Χρίστου Γούδη, καθηγητής αστροφυσικής του Πανεπιστημίου της Πάτρας, πολιτευτή αρχικά του ακροδεξιού κόμματος ΛΑΟΣ του Κατατζαφέρη και στη συνέχεια της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, καθώς και παθιασμένος υμνητής του αρχηγού της, όπως τον έχουμε δει στην τηλεόραση και σε διάφορα αναρτημένα στο διαδίκτυο βίντεο.
Ο Ναός της Ανθρωπότητας
Ο κ. Χρίστος Γούδης απέκτησε πανελλήνια αναγνωρισιμότητα  αφού υπήρξε τακτικός θαμώνας των αδιανόητων τηλεοπτικών εκπομπών «τρέλας» του Χαρδαβέλλα. Αρθογράφος του προαναφερθέντος μασονικού περιοδικού (π.χ. «Το γνωστό άγνωστο σύμπαν, τ. 102/2012, σ. 13-27) αλλά και εισηγητής μασονικών σεμιναρίων [Πηγή: http://www.grandlodge.gr/to-sympan-i-zoi-kai-o-anthropos-n-51.html].
Σε μια από τις εκπομπές (2η εκπομπή του 2010) προβολής της  μασονίας στην οποία επικαλύφτηκε οποιοδήποτε κοινωνικό, ταξικό ή πολιτικό στοιχείο του ιστορικού αυτού φαινομένου είπε τα εξής (μετά από το 36:17):
«Ο τεκτονισμός  σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό του είναι ένα ιδιόμορφο σύστημα ηθικής, επικαλυμμένο με αλληγορίες και με σύμβολα. Είναι το βασίλειο των συμβόλων.
» Αυτό το οποίο προσπαθεί να κάνει, σύμφωνα με τους τέκτονες, είναι να δομήσει τον Ναό της Ανθρωπότητας με λίθους οι οποίοι είναι λαξευμένοι. Δηλαδή μπαίνει το άτομο μέσα στο σύστημα σαν ακατέργαστος λίθος, και εξ ου και όλα αυτά τα εργαλεία και σύμβολα τα οποία έχουν: την σμίλη, τον γνώμονα, τον διαβήτη, και κατεργάζεται σιγά σιγά ή κατεργάζει τον εαυτό του εαυτό του ώστε να γίνει ένας τέλειος κύβος και να μπορέσει να δομήσει σωστά τον Ναό της Ανθρωπότητας.
» Θέτει δηλαδή, σύμφωνα με τα καταστατικά του, τον άνθρωπο προ του εαυτού του, το “γνώθι σ’ αυτόν” δηλαδή και το “ένδον σκάπτε”, προς της φύσεως και της κοινωνίας  και του ρόλου του και προ του φαινομένου του θανάτου και της υπερβάσεώς του. Στην πορεία όλου του ηθικού αυτού κατασκευάσματος υπεισέρχεται ο Δημιουργός, ο οποίος κατά τους τέκτονες είναι ο Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος, δηλαδή τελειώνει αυτό, έχει μια ενδελέχεια αυτή η δομή του Ναού της Ανθρωπότητος μέσα εις την φύσιν, επειδή υπάρχει ένα σχέδιο από το Μεγάλο Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος όπως τον ονομάζουν, ο οποίος είναι ο Θεός υπό την ευρεία έννοια, εξ ου και οι αντιρρήσεις των διαφόρων εκκλησιών, διότι υπεισέρχεται πλέον ένα θεολογικό θέμα». 
Για να απαντήσει  σε ερώτηση αναφορικά με τους ενδοιασμούς της κοινωνίας προς τους μασόνους ο  Γούδης είπε (μετά από το 1:05:16): «Πιστεύω ότι δεν είναι θέμα του τελετουργικού και των υποτιθέμενων μυστικών συναντήσεων, διότι, από όσα τουλάχιστον μπορώ να γνωρίζω, το μυστικό του τεκτονισμού είναι ότι δεν υπάρχει μυστικό. Είναι μια μακριά πορεία εσωτερικής δόμησης του ανθρώπου.
»Πιστεύω ότι η κοινωνία, η κοινωνία είναι και αυτή βέβαια μια πολύ ευρεία έννοια, είναι επιφυλακτική, όχι επιφυλακτική, αλλά έχει ορισμένους προβληματισμούς σε σχέση με την πράξεις του τεκτονισμού  και τις δραστηριότητες και τον ακτιβισμό τον οποίο έχει επιδείξει από τον 18ο αιώνα έως τις αρχές του 20ου.  Οι μεγαλύτερες κοινωνικές επαναστάσεις είναι συνυφασμένες με αυτά τα ρεύματα, χωρίς να σημαίνει ότι αυτό είναι ένα τεκτονικό σχέδιο. Απλά άνθρωποι οι οποίοι έχουν δομηθεί και διαπλαστεί ηθικά ώστε να μπορούν να αντιδρούνε σε κατεστημένα, έχουν, κατά κάποιο τρόπο, παρεισφρήσει ή δημιουργήσει όλα αυτά τα επαναστατικά κινήματα…».
Ο  κ. Γούδης στην ερώτηση αν είναι τέκτονας  απέφυγε να απαντήσει ευθέως (μετά το 1:06:23): «Μπορεί να έχω γίνει που το ξέρετε; … η διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα είναι ότι ο άνθρωπος μπορεί να λέει ψέματα… Από την δεκαετία του ’70 που είχα ασχοληθεί με το θέμα βιβλιογραφικά…».
«Η ελληνική παράδοση είναι κατώτερη από την αμερικάνικη όταν έχουμε 14 πρωθυπουργούς μασόνους και βασιλείς;… Ο Γεώργιος Ράλλης παραδέχτηκε εν ζωή ότι ήταν μασόνος και ο Μεταξάς τα έχει στο ημερολόγιό του» (μετά το 1:20:22)  εξανίσταται ένας μασόνος όταν τέθηκε το θέμα της μυστικότητας.
Επειδή από την συζήτηση δεν προέκυπτε κάποιο όφελος το να είναι μασόνος, ο  Γούδης έσπευσε να απαντήσει (μετά από το 1:21:44) : «Εγώ είμαι γνώστης ως προς το θέμα της ιστορίας της νεώτερης Ελλάδος και αναδίφησα  στο θέμα του τεκτονισμού στην Ελληνική Επανάσταση και στη πορεία αυτής της αναδίφησης, φάνηκε και η σχέση με τις άλλες επαναστάσεις  σ’ αυτό το θέμα… Να πω αυτό που έλεγαν οι αναρχικοί, πολλοί από τους αναρχικούς ήταν τέκτονες, όπως ο Προυντόν  φερειπείν, ο Μπλανκί, ο Μπακούνιν, ο Γκαριμπάλντι  δεν ήταν αναρχικός, και ένας εξ’ αυτών έλεγε ότι οι τέκτονες μπορεί είτε να είναι είτε αριβίστες, οπορτουνιστές, είτε ανόητοι, είτε ιδεολόγοι.
»Ο τεκτονισμός πάντως είναι ένας και ως φιλοσοφία απωθεί όλα τα άλλα πλην των ιδεολόγων και απαντάει στην ερώτησή σας. Οι τάσεις του ανθρώπου να δομήσει τον εαυτό του ηθικά είναι αυτό το οποίο τον προσελκύει σε διάφορες τέτοιες εταιρείες, όχι μόνο στον τεκτονισμό… υπάρχουν πάρα πολλά εσωτερικά συστήματα και δεν είναι μόνο ο τεκτονισμός που έλκουν τους ανθρώπους  και προσπαθούν να διαμορφώσουν, να δομήσουν τον εαυτό τους».  «Πρέπει να ζητήσεις από κάποιον για να γίνεις κάποιος!»
Ο κ. Γούδης (μετά από το 1:42:50) παρεμβαίνει: «Η εικόνα μπορεί να απέχει από την πραγματικότητα»  Στην εκπομπή συμμετείχε και ο κ. Ιορδάνης Πούλκουρας με την ιδιότητα του συμβούλου έκδοσης του περιοδικού «Άβατον» και συγγραφέας τεκτονικών βιβλίων, [βλ. «ΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΥ - Μασονικές στοές», 5/9/2013, κανάλι «diasrodos», https://www.youtube.com/watch?v=qigjsmEAdUg]
Φιλανθρωπικά γκαλά
Ο κ. Στράτος Θεοδοσίου, ως πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, σύμφωνα με αναρτημένο βίντεο,  στις στις 21/12/2013, συμμετείχει σε φιλανθρωπικό γκαλά της μασονικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.
Στον χαιρετισμό του προς ο κοινό της εκδήλωση (μετά το 1:01:06), μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Ευχαριστούμε πάρα πολύ, το τεκτονικό ίδρυμα για την ενέργεια αυτή, την πολύ πολύ ευγενική στους δύσκολους χρόνους που περνάμε, και ιδιαίτερα σήμερα που είναι μια πολύ πολύ συμβολική ημερομηνία για τις θετικές επιστήμες, για τους τέκτονες και ειδικότερα για την αστρονομία και εύχομαι αυτή η μέρα να είναι συμβολική για όλους μας…», [βλ. «Εκδήλωση Αλληλεγγύης», ανάρτηση 1/3/2014, κανάλι «Συντακτική Ομάδα» https://www.youtube.com/watch?v=fRWlqLiqXsk&t=808s ]. 
Τον κ.  Θεοδοσίου τον βλέπουμε και σε μια ακόμα παρεμφερή εκδήλωση, 18/3/2017, να παραλαμβάνει υποτροφίες [«Εκδήλωση Κοινωνικής Αλληλεγγύης του Τεκτονικού Ιδρύματος Ελλάδος - 18/3/2017 HD», κανάλι Νίκος Μανδαράκης, https://www.youtube.com/watch?v=WqNaGVCud1g].
Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε ότι η συμμετοχή σε εκδηλώσεις της μασονικής στοάς ή σε άλλες σέχτες ή όπου νομίζει ο καθένας είναι αναφαίρετο δικαίωμα και ουδόλως δεν μπορεί να μειώσει ούτε το πρόσωπο, ούτε βέβαια το όποιο καλλιτεχνικό, επιστημονικό, συγγραφικό και γενικά κάθε επαγγελματικό έργο.
Ο κ. Στ. Θεοδοσίου, σύμφωνα με  την αναδημοσίευση στη θεολογικής Πύλη «Πεμπτουσία», 7/1/2012 συνέντευξής του στο τ. 31 του περιοδικού «Οδοδείκτες», Μάρτιος-Απρίλιος 2006 [βλ. «Το σύμπαν που αγάπησα», http://www.pemptousia.gr/2012/01/to-simpan-pou-agapisa] είχε δηλώσει αναφορικά με τη φιλανθρωπία τα εξής: «Γίνεται συνήθως προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις. Όμως υπάρχει και ουσιαστική φιλανθρωπία, είναι συνήθως αυτή που δεν ακούγεται και δεν μαθαίνεται. Είναι όλοι αυτοί που δρουν σιωπηλά…» και, ως άλλος «μύστης», προσθέτει: «Μικροί θεοί! Πνεύμα και ψυχή. Καθ’ ομοίωσιν, δεν είπε; Και όσο ψάχνουμε, ακόμα καλύτεροι…».
Πρωτοσέλιδα εφημερίδων ενός ιδιόμορφου Τύπου
Η καθημερινή εφημερίδα «Espesso», στις 16/1/2018, προανήγγειλε «Ανάσταση νεκρών τα επόμενα δέκα χρόνια».  Στις 10/2/2018 ενημέρωνε τους αναγνώστες της ότι «Τα άστρα φέρνουν “δώρα” στους ερωτευμένους!» και ότι «Η Δ. Παπανικολοπούλου αποκαλύπτει πως επηρεάζεται κάθε ζώδιο την ημέρα του αγίου Βαλεντίνου».
Η εφημερίδα «Star press», στις 10/2/2018, με αφορμή την κηδεία του π. Νεκτάριου Βιτάλη, μας ενημέρωσε για «Μεταθανάτια εμπειρία του γέροντα», ενώ την προηγούμενη μέρα η παραληρηματική ακροδεξιά «Ελεύθερη Ώρα» ανέγραφε πως «”Κοιμήθηκε” ο εκλεκτός του Θεού, ο θαυμαστός βίος, οι προφητείες για Ελλάδα και η αποκάλυψη της μεταθανάτιας εμπειρίας του Γέροντα Νεκτάριο Βιτάλη». Στις 17-18/2/2018 διαβάζουμε: «Ρώσος μαθητής ισχυρίζεται ότι είναι από άλλον πλανήτη – Ζούσα στον Άρη προν γεννηθώ στη Γη» και ότι «Έχει μπερδέψει τους επιστήμονες με τις αποκαλύψεις του – “Το μυστικό της ανθρωπότητας κρύβεται στο αυτί της Σφίγγας”».
To περιοδικό «Χάι», τ. 1213, 16/1/20180, στο εξώφυλλο του διαβάσαμε: «Ανατριχιάζουν τα λόγια της Ντόρας (σ.σ. Μπακογιάννη): Μου μίλησε! Ήταν ολοζώντανος μπροστά μου - Τι μου είπε το φάντασμα του πατέρα μου», «Το τάμα του τέως για το εγκεφαλικό», «Συγκλονιστικό θαύμα του Αγίου Ραφαήλ», «Βρήκε το ξόρκι κατά του διαζυγίου».  Στο εσωτερικό του εμφανίζονται έξι μεγάλες διαφημίσεις ισάριθμων αστρολόγων!
Τέτοιες εφημερίδες και περιοδικά lifestyle κατακλύζονται με «ειδήσεις» για καλλίγραμμα φωτομοντέλα, για εγκλήματα πάθους, για σκάνδαλα, για κηρύγματα αγάπης και μίσους αλλά και για επικοινωνίες με νεκρούς και πνεύματα, για ταξίδια αλέ-ρετούρ στον άλλο κόσμο, με τηλεπάθειες, για υπερφυσικά θαύματα αγίων, για εικόνες που δακρύζουν, για ιερά κάστανα, για αστρολογικές προβλέψεις, για προφητείες γεροντισσών και γερόντων, για ενεργειακές θεραπείες, για σημάδια, για την έλευση του αντίχριστου, για την καταστροφή του κόσμου και την αποκάλυψη κ.ο.κ.
Ας μεταφέρουμε εδώ μόνο μερικούς από τους τίτλους που συναντάμε σε νέα μέρος του  κρεμασμένου στα μανταλάκια των περιπτέρων Τύπου: «Επέστρεψαν στην ζωή ενώ είχαν πνιγεί –τι είδαν και ποιούς συνάντησαν στον άλλο κόσμο», «Μια ανάσα πριν την συντέλεια του κόσμου», «Η πολιτική αστρολόγος Δήμητρα Παπανικολοπούλου “ανοίγει τα χαρτιά της” - Δύο εκλείψεις φέρνουν τα πάνω κάτω», «Τι ζήτησε ο άγιος Παίσιος λίγο πριν φύγει από τη ζωή», «Βουντού μέσα στο Εφετείο», «Πήγε να μεγαλώσει το …μόριό του και έφυγε για τον άλλο κόσμο», «Εισβολή UFO σε χωριό της Κρήτης», «Γιατρέ έσφαξα τη σύντροφό μου», «Ροζ ταξίδια πολιτικού» «Στον αστερισμό της “άγριας” πανσελήνου», «Έσφαξαν Έλληνα μετά από όργιο», «Ο Σόϊμπλε μας έκανε πόρνες», «Τα άγνωστα θαύματα του Παϊσίου», «Είμαι ζωντανή χάρη στον όσιο Ιωάννη τον Ρώσο», «Ανάσταση νεκρών σε εργαστήρια», «Έφαγε την γυναίκα του, την έθαψε και μετά πήγε για χαρτιά», «Οι άγιοι Παίσιος και Πορφύριος έσωσαν 16χρονο που ήταν σε κώμα», «Ολέθρια σχέση με δύο αδερφές», «Η παγκοσμίου φήμης αστρολόγος Σμιλιάνα  Γκράβραντσιτς βρέθηκε στην Αθήνα και αποκαλύπτει. Η σελήνη φέρνει χαμόγελα», «Από το Νοστράδαμο μέχρι τους αγίους της Εκκλησίας μας – Προφητείες για την Ελλάδα που συγκλονίζουν», «Θαύμα με αγοράκι σε εκκλησία», «Η Αγία Ελένη “ενώνει” βασιλικό στέμμα και σταυρό», «Κοσμοσυρροή στον Ιερό Ναό της Αγίας Βαρβάρας, στο σκήνωμά της. Το θαύμα της Αγίας Ελένης», «Ο διάδοχος Παύλος έρχεται για το σκήνωμα της Αγίας Ελένης»,  «Συγκλονιστική μεταθανάτια εμπειρία συνταξιούχου του ΟΤΕ. Μίλησα με τον νεκρό αδελφό μου!», «Ανατριχιαστικές περιπτώσεις νεκροφάνειας. Γύρισαν από τον άλλο κόσμο. Πως περιγράφουν τη μεταθανάτια εμπειρίας του 9 άτομα»  «Πτέραρχος βίαζε την ανάπηρη ανιψιά μου!», «Το μυστικό του βουλευτή Κώστα Κουκοδήμου. Γύρισα τη ζωή χάρις στον άγιο Νήφωνα», «Ο άγιος Εφραίμ έσωσε κλινικά νεκρό». «Το τάμα του Ντάνου», «Φως στη μυστική προφητεία του Αγίου Παϊσίου», «Ηθοποιός σε όργιο με επιχειρηματίες», «Έβγαλε καλλονή σε δημοπρασία στο διαδίκτυο», «Η 40αρα και ο πρωτάρης», «Αποκεφάλισε κατά λάθος τον άντρα της», «Δάκρυσε ο Άγιος Παντελεήμων ανήμερα της γιορτής του», «Γιατρός γύρισε από τον άλλο κόσμο», «Ufo πάνω από χωριό της Κρήτης», «Παπάς έστελνε γυμνές φωτογραφίες του σε 14χρονο», «Ψυχώ! Έσφαξε τις ερωμένες του», «Ufo σε εικόνα του Χριστού σε γνωστό μοναστήρι», «Μαρτυρίες για θαύματα του Αγίου Παϊσίου», «Δάκρυσε ο Σάκης όταν την είδε», «Βρέθηκε η πηγή με το αγίασμα της Παναγίας», «Ο ιερέας και η καυτή βαφτιστήρα», «12 δελφίνια έβγαλαν στην ακτή εικόνα της Παναγίας», «Σάτυρος καλόγερος την έπεφτε σε φοιτήτριες», «Τηλεφώνησε στον αδελφό του μέσα από τον τάφο». «Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος ζητάει να αλλαχθούν τα άμφιά του», «Η Παναγία θεράπευσε 4χρονο αγοράκι», «Με έσωσε η Παναγία», «Προφητεία ανατριχίλα από anonymous», «Θαύμα του Αγίου Εφραίμ στην Κρήτη», «Μέντιουμ προειδοποιεί: ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Β. Κορέα θα πατήσουν το κουμπί. 13 Μάιου ο Γ’ παγκόσμιος Πόλεμος», «Πίστεψαν στο θαύμα και θεραπεύτηκαν», «Θεϊκό σημάδι πριν την Ανάσταση», «Πίστεψα στο θαύμα και ήρθε», «Ανατριχίλα, ο άνθρωπος να ζει μετά το θάνατο», «Εξαφάνιση φοιτητή από εξωγήινους», «Ο Εσταυρωμένος στον Γολγοθά άνοιξε τα μάτια του», «Η κομπίνα του παπά και της παπαδιάς», «Θυσίες και όργια στο βωμό του Σατανά», «θαύμα στον τάφο του αγίου Παϊσίου», «Το τάμα του Πλεύρη στο Άγιο Όρος», «Υπάρχει ζωή μετά το θάνατον!», «θαύμα – Η παναγιά βγήκε μόνη της μέσα από τις φλόγες», «Προφητείες για την Ελλάδα που συγκλονίζουν», «Άγριο σεξ με μαστίγια για μοντέλα, ηθοποιούς και πολιτικούς», «Το βαγόνι της ηδονής, Έτριζαν οι ράγες από τους στεναγμούς», «Στοιχειωμένος ο θησαυρός στην Εύβοια», «Αγιορείτες μοναχοί: “Έλληνες προετοιμαστείτε”», «Τα “θαύματα” του παπα-Δημήτρη στο Λυκαβηττό», «Όραμα μοναχού: η Παναγιά σώζει την Ελλάδα», «Κ. Πλεύρης: “Ο Μύθος για το ολοκαύτωμα των Εβραίων”», «Νεκρανάσταση παιδιού. Το μέγα θαύμα του Αγίου Πορφυρίου», «Σύννεφα με μορφή σταυρού πάνω απ’ την Κωνσταντινούπολη», «Θαύμα συγκλονίζει την Αττική! Γέροντας Γαβριήλ: Στα χρόνια του Αντίχριστου οι άνθρωποι θα ζητάνε βοήθεια από το… διάστημα!!!», «’Έλληνες “μυστικοί μαχητές” πολεμούν “Δαίμονες”», «43 χρόνια πουτάνα “δημοκρατία” της προδοσίας!», «Άγγελος Κυρίου μου είπε: “ο άνδρας σου θα γίνει καλά”», «Νίκησε τον καρκίνο με τη χάρη της Παναγίας», «Δέος ανήμερα της γιορτής του Αγίου Νικολάου», «Ο Βούτσης καταγγέλλει την Ορθοδοξία», «Ύπουλη κίνηση για την πρωινή προσευχή», «Μισθοί Στάλιν 360 € γι 600.000 εργαζομένους», «Δακρύζει ο Εσταυρωμένος στον Άγιο Νικόλαο». «Θαύμα της Παναγίας της Οδηγήτριας, εξαφάνισε όγκο από το κεφάλι ενός αγοριού», «μορφή μοναχού στη θάλασσα του Αγίου Όρους», «Εχθροί του έθνους και της πατρίδας», «Πλήθος κόσμου στον Ιερό Ναό Αγίων Ισιδώρων στον Λυκαβηττό – Ο σταυρός που κάνει θαύματα», «Πλήθος πιστών στους Αγίους Ισιδώρους στο Λυκαβηττό – Θαυματουργός σταυρός θεραπεύει τον καρκίνο», «Μέγα θαύμα του τίμιου σταυρού – Παραπληγικό παιδί πέταξε της πατερίτσες», «Όρθιοι με τη χάρη Τιμίου Σταυρού», «Δέος για τα θαύματα του Τιμίου Σταυρού», κ.ο.κ.
Οι θύελλες της προόδου
Όμως, φαίνεται πως αρκετοί συμπολίτες μας δεν εθίζονται μόνο στην ανάγνωση τέτοιων εντύπων ή σχετικών τηλεοπτικών και διαδικτυακών εκπομπών αλλά αναζητούν παρηγοριά και σε πιο περίπλοκες παραστάσεις που κυμαίνονται από την αποκάλυψη κρυμμένων μυστικών και συνωμοσιών, το ξεμάτιασμα και τα ερωτικά φίλτρα έως τις προβλέψεις για την ανεύρεση εργασίας ή την επικοινωνία με το υπερπέραν και τα πνεύματα και άλλες «θεραπείες».
Άλλοι πάλι είναι παραδομένοι στα ξεματιάσματα, στην «τηλεπαθητική» επικοινωνία είτε πιστεύουν ότι τα αστέρια και οι πλανήτες ασκούν επιρροή στον χαρακτήρα και το πεπρωμένο των ανθρώπου [βλ.  «Όψεις της “λαϊκής μεταφυσικής” και του αποκρυφισμού», 25/11/2017, alfavita.gr].
Πέρα από τα έντυπα μέσα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν τεράστιο όχημα προώθησης της αστρολογία την οποία ο Ουμπέρτο Έκο  (Umberco Eco, 1932-2916) χαρακτήρισε όχι  ως μια «επιστήμη, σωστή ή λαθεμένη, αλλά μια θρησκεία (ή μια δεισιδαιμονία, μιας και δεισιδαιμονίες είναι πάντοτε οι θρησκείες των άλλων) και ως τέτοια δεν μπορεί ν’ αποδειχθεί αληθινή ή ψεύτικη, είναι απλώς ζήτημα πίστης» [Ουμπέρτο Έκο, «Κατασκευάζοντας τον Εχθρό», Ψυχογιός, Αθήνα, 2011, σ. 266].
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, του ιταλού σημειολόγου (2015) τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «Έδωσαν δικαίωμα λόγο σε λόχους ηλιθίων οι οποίοι προηγουμένως δεν μιλούσαν παρά σε μπαρ, μετά από ένα ποτήρι κρασί χωρίς να προκαλούσαν βλάβη στην κοινωνία. Εκεί κάποιος τους έκοβε την κουβέντα, ενώ τώρα έχουν το ίδιο δικαίωμα να μιλούν όσο και ένα βραβείο Νόμπελ» [Umberto Eco e i social: «Danno diritto di parola a legioni di imbecilli», 11/6/2015 https://video.repubblica.it].
Ο  Ευτύχης Μπιτσάκης στο τελευταίο βιβλίο του «Οι θύελλες της προόδου» [ΚΨΜ, Αθήνα, 2017, σ. 71], επισημαίνει ότι «Ζούμε σε μια εποχή με πρωτοφανή ανάπτυξη της γνώσης, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων ζει ακόμα στην αμάθεια. Ας θυμηθούμε τη φραπελιά, “φάρμακο” εναντίον του καρκίνου, τις προφητείες του γέροντα Παίσιου [και νυν αγίου]  και μιας γριάς μάντισσας από τη Βουλγαρία για συμφορές και καταστροφές, καθώς και την περιοδεία των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας (;) στο κλεινόν άστυ, αλλά στο αντικαρκινικό νοσοκομείο προς ίασιν των καρκινοπαθών [Μάιος 2015]. Τα “σύννεφα σκόνης”, με ακραία περίπτωση τον θρησκευτικό μυστικισμό, σκεπάζουν ακόμα τις “ανεπτυγμένες”, τεχνοκρατούμενες απρόσωπες αγοραίες κοινωνίες μας».
Ένας κόσμος στερημένος από ουσιαστικό περιεχόμενο
Η ιστορία της μαγείας, του μυστικισμού,  του αποκρυφισμού και της παραεπιστήμης είναι γεμάτη με κολοσσιαίες απάτες που ανατροφοδοτείται από την ανεξάντλητη περιέργεια κάποιων ανθρώπων να διερευνήσουν τα πνεύματα.  Η βάση της εξερεύνηση τους δεν έχει ως αρχή την πραγματικότητα μέσα στην οποία ζει ο άνθρωπος ως οργανικό μέρος του αλλά μια ψευδαίσθηση.
Ο Ευτύχης Μπιτσάκης στο βιβλίο του «Οι θύελλες της προόδου» σημειώνει (σ. 54):  «Οι κεφαλαιοκρατικές σχέσεις παραγωγής είναι αδιαφανείς. Δεν προσφέρονται στη διαυγή ανάλυση της νόησης. Οι σχέσεις αυτές είναι παραγωγοί μυστηρίων. Η κατανόηση της κεφαλαιοκρατικής πραγματικότητας είναι, κατ’ εξοχήν, ιδεολογική – με την έννοια ότι η ιδεολογία συνιστά μια φανταστική σχέση του ανθρώπου με τις συνθήκες της ύπαρξής του. Ο αλλοτριωμένος άνθρωπος ζει στον κόσμο της ιδεολογίας – σ’ ένα κόσμο μυστικοποίησης.
»Βιώνει την αποξένωσή του ως φυσιολογική κατάσταση και θεωρεί τα υποκατάστατα του νοήματος (βιομηχανικά, πολιτιστικά προϊόντα, ποδόσφαιρο κτλ.) ως το πραγματικό περιεχόμενο της ζωής του. Αλλά η αντίφαση της άθλιας καθημερινής πραγματικότητας με την ανάγκη νοήματος οδηγεί συχνά στην αναζήτηση ενός άλλου κόσμου, «ψυχής ενός κόσμου χωρίς ψυχή». Η αναβίωση του θρησκευτικού φαινομένου, οι αιρέσεις, οι δεισιδαιμονίες, η παραψυχολογία κτλ. ευδοκιμούν στο έδαφος της αναπτυσσόμενης αστικής κοινωνίας σε ένα κόσμο στερημένο από ουσιαστικό περιεχόμενο».
Τέλος, ας ξαναθυμηθούμε  ένα απόσπασμα από το έργο του Καρλ Μαρξ:  «Η θρησκεία, η οικογένεια, το κράτος, οι νόμοι, η ηθική, η επιστήμη, η τέχνη, κλπ είναι μονάχα ιδιαίτερη τρόποι της παραγωγής, και εμπίπτουν στο γενικό της νόμο. Το θετικό ξεπέρασμα της ιδιωτικής ιδιοκτησίας, σαν ιδιωτικοποίηση της ανθρώπινης ζωής, είναι λοιπόν το θετικό ξεπέρασμα κάθε αποξένωσης – δηλαδή, η επιστροφή του ανθρώπου από τη θρησκεία, την οικογένεια, το κράτος, κλπ, στην ανθρώπινη δηλαδή στην κοινωνική του ύπαρξη. Η θρησκευτική αποξένωση σαν τέτοια λειτουργεί μόνο στο χώρο της συνείδησης, της εσωτερικής ζωής του ανθρώπου, η οικονομική όμως αποξένωση είναι η αποξένωση της πραγματικής ζωής, το ξεπέρασμά της λοιπόν περιέχει και τις δύο πλευρές», [Καρλ Μαρξ, Χειρόγραφα 1844, Διεθνής Βιβλιοθήκη, Αθήνα, 1974, σ. 131].
Ο δεξιός δρόμος της αριστεράς
Πριν καλά καλά ολοκληρώσουμε το ταξίδι αυτό στον «παράξενο κόσμο» μας προξένησα ιδιαίτερη εντύπωση  το γεγονός της προβολής  του κ. Δανέζη από την εβδομαδιαία εφημερίδας «Δρόμος της Αριστεράς» (24/2/2017).
Πάνω από το κεντρικό πρωτοσέλιδο τίτλο μάλλον εθνικιστικής απόχρωσης «Διαρκώς λιγότερη Ελλάδα» υπήρξε η ρήση του κ. Δανέζη: «Όσο μειώνουνε τις ανάγκες μας, τόσο λιγότερο φοβόμαστε, άρα γινόμαστε περισσότεροι ελεύθεροι».
Τα λόγια αυτά του κ. Δανέζη, ενός συνταξιούχου κρατικού υπαλλήλου, σε μια εποχή όπου η  πλειοψηφία του κόσμου σε παγκόσμιο επίπεδο  ζει μέσα στις στερήσεις και στη φτώχεια, μαζί με όσα αναφέραμε παραπάνω, νομίζουμε ότι λαμβάνουν ένα χαρακτήρα φάρσας και τραγωδίας.
Ο ύπνος της λογικής γεννάει τέρατα
Οι διάφοροι  θαμώνες της φάρμας του ανορθολογισμού και  οι «βιωματικοί ορθόδοξοι χριστιανοί» που εισχωρούν στις πανεπιστημιακές διοικητικές δομές της χώρας, για να δικαιολογήσουν τις «ορνιθολογίες» τους καταφεύγουν ακόμα και στον Αλβέρτο Αϊνστάιν (1879-1955).
Στο πεδίο της κρατικής διανόησης του μυστικισμού και της παραφυσικής χωράνε όλα: δίπλα στον Αλβέρτο Αϊνστάιν ως παράδειγμα επιστημονικής γνώσης βάζουν το μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας της αρχημωρολόγου μέντιουμ Μπλαβάτσκυ (1831-1891), τον Sir William Cροοkes (1832-1919) που υποτίθεται έκανε με την παρουσία μέντιουμ τραπέζια να στριφογυρίζουν, ακορντεόν να παίζουν μόνα τους, φαντάσματα να αιωρούνται και πλείστες άλλες ανοησίες που παραπέμπουν στα νοητικά σκοτάδια της ανθρώπινης ιστορίας και οδηγούν τους ανθρώπους σε παραθρησκευτικές σέχτες και Κέντρα «θεραπείας» της κοπανιστής ενέργειας που αναπτύσσονται γοργά και στη χώρα μας.
Παρέες που συνδέονται με τέτοιες επιχειρήσεις εμφανίζονται να δίνουν διαλέξεις προς άγραν πελατείας.
Η αντίληψή τους που βασίζεται στον θεϊσμό, δηλαδή την παραδοχή ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, και ταυτόχρονα είναι διαφορετικός από τον κόσμο και τα πράγματα, ουσιαστικά τους φέρνει σε σύγκρουση με την θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου και στην παραδοχή της «καθ’ ημάς Ανατολής».
Βεβαίως οι «νέοι θεολόγοι» αποποιούνται την ανοησία της δημιουργίας του ανθρώπου από λάσπη. Μπροστά στο ημιμαθές κοινό τους εμφανίζουν μια πιο ευκολοχώνευτη ανοησία: την δημιουργία του ανθρώπου από αστρόσκονη «κατ΄ εικόνα και ομοίωση του γεννήτορα του».
Τα χαρακτηριστικά τους παραπέμπουν στην ατομιστική αυτοπραγμάτωση (γίνε ο εαυτός σου, να’ σαι ο εαυτός σου, άλλαξε τον εαυτό σου κ.ο.κ.) και όλα θα αλλάξουν γύρω σου. Αποτελούν τους ιδεολογικούς εκφραστές του σύγχρονου ανορθολογισμού, κοσμικού και θρησκευτικού που στο προχώρημα τους γεννούν ολοκληρωτισμούς και φασισμούς όπως η ιστορία έχει αποδείξει.
Προκειμένου η ιδεολογική τους σούπα να είναι εύπεπτη εμφανίζουν ένα «ιδεολογικό κοινοτισμό», δηλαδή την επιστροφή σε κοινωνική συμβίωση άλλων εποχών μακριά δήθεν από την σημερινή αλλοτρίωση και απομόνωση. Το στοιχείο αυτό είναι κοινό όλων ανεξαρτήτως των σύγχρονων θεολογικών φονταμενταλιστικών ρευμάτων που αναπτύσσονται στην εποχής μας, τόσο σε Ανατολή όσο και Δύση ως αντίπαλοι του Δυτικού Ορθολογισμού και Πολιτισμού. Ο σύγχρονος ανορθολογισμός μισεί την εξέλιξη και γυρνάει την ανθρώπινη ιστορία αιώνες πίσω. 
Συνταιριάζοντας απόλυτα τις θεωρίες της «αυτοπραγμάτωσης», του ανώτερου εαυτού με αντικαπιταλιστικά δήθεν χαρακτηριστικά στοχεύουν σε τελική ανάλυση στην ισχυροποίηση της θεολογίας, της θρησκείας και του εθνικισμού.
Η αστική τάξη δεν είναι καθόλου ανορθολογική, χρησιμοποιεί τον ανορθολογισμό προκειμένου να εξουθενώνει διανοητικά και να αποσταθεροποιεί εκείνα τα κοινωνικά υποκείμενα που θα μπορούσαν να απειλήσουν την κυριαρχία της. Ο σύγχρονης ανορθολογισμός ταυτίζει τον καπιταλιστικό ορθολογισμό με τον ορθολογισμό γενικά και γεννάει το τέρας της αντιδραστικής σκέψης.
«Το να καταργείς την θρησκεία ως την απατηλή ευτυχία του λαού σημαίνει ότι απαιτείς την πραγματική του ευτυχία. Η απαίτηση να εγκαταλειφτούν οι αυταπάτες για την υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων είναι η απαίτηση να ανακαταληφθεί μια κατάσταση πραγμάτων που έχει ανάγκη τις αυταπάτες. Επομένως η κριτική της θρησκείας είναι εμβρυωδώς η κριτική της κοιλάδας των δακρύων, της οποίας φωτοστέφανο είναι η θρησκεία». Αυτά είναι τα λόγια του μεγαλύτερου κριτικού του καπιταλισμού και της αστικής διανόησης, του Μαρξ.
Η θρησκεία είναι προσωπική υπόθεση του κάθε ανθρώπου με βάση τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά, τους φόβους του, τις προσωπικές αναζητήσεις και ως τέτοια πρέπει να γίνεται σεβαστή. Η ύπαρξη ή ανυπαρξία του θεού δεν μπορεί να αποτελεί φιλοσοφικό αντικείμενο αλλά μια ατομική υπαρξιακή υπόθεση. Το δόγμα δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο διδασκαλίας σε κανένα εκπαιδευτικό σύστημα.
Η συζήτηση περί της ύπαρξης ή ανυπαρξίας του Θεού συχνά καταλήξει προβληματική και ανόητη. ‘Άλλωστε το ζήτημα δεν είναι να ερμηνεύσουμε τον κόσμο με διάφορους τρόπους αλλά να τον αλλάξουμε καταργώντας την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Όμως, από την άλλη σήμερα η θρησκεία αποτελεί πολιτική και επιχειρηματική δραστηριότητα. Ο Ινδικές σέχτες, οι «εναλλακτικές θεραπείες» της κοπανιστής ενέργειας με τις προσευχές  του Διαλογισμού  και της Yoga και την «διερεύνηση του νου» έγιναν επικερδείς επιχειρήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Το ίδιο και οι θρησκείες και οι δεκάδες εκκλησίες. Επιδοτούμενοι από το κράτος και από σπόνσορες, σύλλογοι, λέσχες, πολιτικές σέχτες και ιδρύματα προάγουν τον εθνικισμό ή το λεγόμενο αντιδραστικό ελληνοχριστιανικό πολιτισμό.  Ένα παλιρροϊκό αντιδραστικό κύμα κατακλύζει ακόμα και τις δυτικές κοινωνίες. «Ο αντιδραστικός ισοπεδώνει το παρόν, είναι επαναστάτης ή για την ακρίβεια, αντεπαναστάτης» (Raphaël Glucksmann, «Εναντίον της αντιδραστικής σκέψης», Πόλις, Αθήνα, 2018, σ. 24).
Το αφήγημά τους ταιριάζει  με το παρελθόν της κοινωνίας: «ένας αιώνιος ύπνος» περιτριγυρισμένος από τις κουκουβάγιες της ανοησίας και τις νυχτερίδες της αμάθειας που μαζί επιτίθενται στις ιδέες του διαφωτισμού και της κοινωνικής επανάστασης και εξέλιξης.
«Ο ύπνος της λογικής γεννάει τέρατα» ονομάζεται το γνωστό έργο του Φρανθίσκο Γκόγια (1746-1828) της σειράς «Τα Καπρίτσια» (1797-98)

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.