Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2019

Climate Gate - Η απάτη της οικολογίας Δεν σου λέμε να μην είσαι οικολόγος. Σου προτείνουμε απλά να το ξανασκεφτείς λιγάκι.



Είναι το μεγαλύτερο trend της τελευταίας δεκαετίας και βάλε. Trend είπα ε; Κάνε select τη λέξη, πάτα delete και στη θέση του γράψε τη λέξη μπίζνα. Όλα γύρω μας είναι οικολογικά. Το φαγητό μας βιολογικό, τα αυτοκίνητά μας eco smart, τα ψυγεία μας Ενεργειακής Κατηγορίας Α'. Οι άνθρωποι δεν χωρίζονται πια ανάμεσα σε ένοχους και αθώους, σε αμαρτωλούς και αγίους, σε μαύρους και λευκούς. Χωρίζονται σε οικολόγους και μη.

Κι αν θες να είσαι οικολόγος για την πάρτη σου, οκ πάω πάσο. Γιατί είναι πράγματι ωραίο να προσέχεις το περιβάλλον γύρω σου, μιας και είναι το σπίτι σου. Αν όμως είσαι από αυτούς που το γύρισαν στην οικολογία γιατί είδαν ένα ντοκιμαντέρ στο ΣΚΑΙ ή άκουσαν μια ομιλία του Αλ Γκορ, καλό θα ήταν συνεχίσεις να διαβάζεις παρακάτω.

Climate Gate
Το 2009 αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο Climate Gate, το μεγαλύτερο σκάνδαλο συγκάλυψης που αφορά την οικολογία. Βρέθηκαν email μεταξύ επιστημόνων του Πανεπιστημίου East Anglia και της Αμερικανική κυβέρνησης, με τους επιστήμονες να προειδοποιούν τους πολιτικούς ότι υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για την υπερθέρμανση του πλανήτη και τους πολιτικούς να τους αναγκάζουν ουσιαστικά να σιωπήσουν για να μην διακινδυνεύσουν τα κονδύλια που τόσα χρόνια εγκρίνει το Κογκρέσο για ενέργειες κατά της κλιματικής αλλαγής.

Από το 1996 κιόλας υπάρχουν επιστήμονες που προειδοποιούν για το σκάνδαλο της οικολογίας και έπρεπε να περάσουν 14 χρόνια για να βγουν αυτά τα email στη φόρα. Όλα τα email και πολλά περισσότερα για το Climate Gate είναι ανοιχτά προς τον καθένα για να τα διαβάσει.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
Νέες ανακαλύψεις δεν άργησαν να έρθουν μετά το Climate Gate, με τους Αμερικανού να ξεμπροστιάζουν πολύ σύντομα και την πολιτική των «carbon offsets». Τι ήταν αυτά; Στις ΗΠΑ υπήρχαν εταιρείες οι οποίες εισέπρατταν χρήματα Αμερικανών πολιτών υποσχόμενοι ότι σε κάποια άλλη μεριά του πλανήτη, θα έκαναν κάτι για να σταματήσουν την υπερθέρμανσή του. Ο μέσος Αμερικανός ευθύνεται για την εκπομπή 20 τόνων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ετησίως.

Κάποιες εταιρείες λοιπόν έδιναν άφεση στους Αμερικανούς λέγοντας ότι θα εκμηδένιζαν αυτή τη μόλυνση, γλιτώνοντας 20 τόνους σε κάποια άλλη περιοχή του πλανήτη. Στην πραγματικότητα οι περισσότερες εταιρίες χρησιμοποιούσαν τα λεφτά για να χρηματοδοτούν δικά τους έργα ανά τον κόσμο και να θησαυρίζουν. Το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε γρήγορα με την Αμερικανική κοινότητα να γίνεται πιο δύσπιστη απέναντι στους οικολόγους και τους επιστήμονες να αρχίζουν να ανοίγουν τα χαρτιά τους.

Ποιος φταίει για την υπερθέρμανση;

Το Δεκέμβρη του 2009, 141 διακεκριμένοι επιστήμονες, μέλη των ερευνητικών ομάδων που συμβουλεύουν την Αμερικανική Κυβέρνηση και τον ΟΗΕ, έστειλαν ανοιχτή επιστολή στον τότε Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, αμφισβητώντας την υπόθεση στην οποία έχει στηριχτεί το οικοδόμημα της οικολογίας, ότι η κλιματική αλλαγή προκαλείται από τον άνθρωπο.

Η επιστολή.

Η κοινή παραδοχή είναι ότι μάλλον η φύση τραβάει το δρόμο της, άσχετα με το τι σκαρφίζεται ο ανθρώπινος νους. Ο πλανήτης περνούσε φάση υπερθέρμανσης το 1920 και το 1950, ακόμα μεγαλύτερη από αυτή που περνάει τώρα. Πολλοί επιστήμονες ισχυρίζονται ότι η θερμοκρασία του πλανήτη έχει ήδη αρχίσει να μειώνεται σταδιακά. Αν λοιπόν δεν συμφωνούν οι επιστήμονες μεταξύ τους για το αν υπάρχει υπερθέρμανση ή όχι, ποιος θα λύσει σε εμάς την απορία;

Το θέατρο του παραλόγου
Όταν ο πρώην Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Αλ Γκορ, ξεκινούσε την εκστρατεία του για τη σωτηρία του πλανήτη, με το ντοκιμαντέρ «An Inconvenient Truth», δεν φανταζόταν ποια θα ήταν η αντίδραση του απλού κόσμου. Και λέω του απλού κόσμου γιατί και Όσκαρ πήρε και διθυραμβικές κριτικές απέσπασε για το θεάρεστο έργο του.

Ο κόσμος όμως έβλεπε ότι για να προωθήσει το ντοκιμαντέρ και την καμπάνια του, ο Αλ Γκορ έκανε χιλιάδες ταξίδια με το ιδιωτικό του jet, τύπωσε εκατομμύρια αφίσες και κίνησε μια ολόκληρη βιομηχανία, η οποία πρέπει να επιβάρυνε τον πλανήτη με αμέτρητους τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Η ταμπέλα του υποκριτή δεν άργησε να εμφανιστεί. Και δεν είναι μόνο ο Αλ Γκορ υποκριτής. Είναι ο Σιράκ, ο Γκορμπατσόφ, ακόμα και ο ίδιος ο ΟΗΕ. Το ξέρεις ότι το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού του ΟΗΕ πηγαίνει στο να αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή στις αναπτυσσόμενες χώρες;

Ο ΟΗΕ ξοδεύει πάνω από 50 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο σε τέτοιες ενέργειες. Για να τηρηθούν τα όρια μόλυνσης που προέβλεπε η συνθήκη του Κιότο, δημιουργούνται φορείς ανάπτυξης πράσινης ενέργειας στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ναι, σε αυτές τις χώρες που οι άνθρωποι δεν έχουν να φάνε, οι δυτικοί πάνε και εγκαθιστούν οικολογικές μονάδες.

Τι ωραίο πλιάτσικο
Η οικολογία πουλάει. Και το κακό είναι ότι δεν πουλάει μόνο σε μεγάλη κλίμακα. Επηρεάζει και το δικό μας πορτοφόλι. Στο όνομα της κλιματικής αλλαγής, η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε τα πράσινα τέλη κυκλοφορίας, που δεν μου επιτρέπουν εμένα τώρα να οδηγώ την αντίκα Σκαραβαίο του 70 που είναι παρκαρισμένος κάτω από το σπίτι μου.

Στο όνομα της υπερθέρμανσης του πλανήτη αγοράζουμε οικολογικές συσκευές και βιολογικά προϊόντα. Στο όνομα του πρωτοκόλλου του Κιότο πηγαίνουμε στις συναυλίες που διοργανώνονται (χωρίς να ζημιώνουν τη φύση ε;) για να μαζέψουν λεφτά κάποιοι τσαρλατάνοι. Η οικολογία έχει καταντήσει το άλλοθι και η προκάλυψη κάθε επένδυσης. Μόνο που όσο σιχαμένη κι αν είναι η παρακάτω γενίκευση, δυστυχώς ισχύει. Κάποιοι θησαυρίζουν από την οικολογία και σίγουρα δεν είσαι εσύ που δηλώνεις οικολόγος.

Η δύναμη της φύσης Το τσουνάμι της Ιαπωνίας απέδειξε περίτρανα ένα πράγμα. Ότι ο άνθρωπος δεν έχει τόση επιβολή και επιρροή όσο νομίζουμε ή καλύτερα... όσο θέλουν να μας κάνουν να νομίζουμε. Ο άνθρωπος είναι αδύναμος και ανίσχυρος μπροστά στη μηχανή της φύσης. Όταν και αν η φύση επιλέξει να σε σβήσει από το χάρτη, έχει τον τρόπο να το κάνει, όπως με τους παγετώνες, τους σεισμούς, τις πλημμύρες και τα τσουνάμι.

Είμαστε τουλάχιστον υπερόπτες αν νομίζουμε ότι αυτός ο πλανήτης εξαρτάται από εμάς. Το να τον καταστρέψουμε με πυρηνικές βόμβες είναι μια άλλη ιστορία. Το να καταφέρουμε όμως να τον καταστρέψουμε επειδή οδηγάμε αυτοκίνητο της προηγούμενης δεκαετίας, είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Όπως είχε πει και ο μεγάλος Αμερικανός κωμικός George Carlin “Ο πλανήτης είναι μια χαρά. Οι άνθρωποι είναι κατεστραμμένοι”. Δες το παρακάτω απόσπασμα από ένα stand-up comedy του Carlin, να γελάσεις λίγο γιατί πολύ σε στεναχώρησα (ή και σε εκνεύρισα). Ακόμα και ο πιο σκληροπυρηνικός οικολόγος να είσαι, θα βρεις κάτι να συμφωνήσεις.

------------------------------------------------------------------------------------------------

Ανοιχτή Επιστολή προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών


Αυτού Εξοχότητα τον Μπαν Κι Μουν

Γενικό Γραμματέα, των Ηνωμένων Εθνών

στη Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη

Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής

8 Δεκεμβρίου του 2009

Αγαπητέ Γενικέ Γραμματέα,

η επιστήμη της αλλαγής του κλίματος είναι σε μια περίοδο «αρνητική ανακάλυψη» - το πιο μαθαίνουμε για αυτό το εξαιρετικά πολύπλοκο και ταχύτατα εξελισσόμενο πεδίο όσο περισσότερο συνειδητοποιούμε πόσο λίγο γνωρίζουμε. Πραγματικά, η επιστήμη ΔΕΝ είναι εγκατεστημένη.

Συνεπώς, δεν υπάρχει κανένας σοβαρός λόγος να επιβάλλονται δαπανηρές και περιοριστικές αποφάσεις δημόσιας πολιτικής στους λαούς της Γης, χωρίς προηγουμένως να προσφέρονται πειστικά στοιχεία ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες προκαλούν επικίνδυνες κλιματικές αλλαγές πέρα ​​από εκείνες που οφείλονται σε φυσικές αιτίες. Πριν από κάθε δράση κατακρήμνισης, πρέπει να έχουμε στερεά στοιχεία παρατήρησης που αποδεικνύουν ότι οι πρόσφατες αλλαγές στο κλίμα διαφέρουν ουσιαστικά από τις αλλαγές που παρατηρήθηκαν στο παρελθόν και υπερβαίνουν κατά πολύ τις φυσιολογικές μεταβολές που προκαλούνται από τους ηλιακούς κύκλους, τα ωκεάνια ρεύματα, τις αλλαγές στις τροχιακές παραμέτρους της Γης άλλα φυσικά φαινόμενα.

Εμείς οι υπογράφοντες, που είμαστε ειδικοί σε επιστημονικούς κλάδους που σχετίζονται με το κλίμα, αμφισβητούν την UNFCCC και τους υποστηρικτές της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή για να παράσχουν πειστικές ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ για τους ισχυρισμούς τους για την επικίνδυνη από τον άνθρωπο υπερθέρμανση του πλανήτη και άλλες κλιματικές αλλαγές. Οι προβολές πιθανών μελλοντικών σεναρίων από μη-αποδεδειγμένα μοντέλα υπολογιστών του κλίματος δεν είναι αποδεκτά υποκατάστατα στοιχείων πραγματικού κόσμου που λαμβάνονται με αμερόληπτη και αυστηρή επιστημονική έρευνα.

Συγκεκριμένα, προτρέπουμε τους υποστηρικτές της υπόθεσης επικίνδυνων κλιματικών αλλαγών που προκάλεσαν οι άνθρωποι να αποδείξουν ότι:

  1. Οι διακυμάνσεις του παγκόσμιου κλίματος τα τελευταία εκατό χρόνια είναι σημαντικά εκτός της φυσικής εμβέλειας των προηγούμενων αιώνων.
  2. Οι εκπομπές ανθρακούχου διοξειδίου του άνθρακα και άλλων «αερίων θερμοκηπίου» (GHG) έχουν επικίνδυνο αντίκτυπο στο παγκόσμιο κλίμα.
  3. Τα μοντέλα που βασίζονται σε υπολογιστές μπορούν να αναπαράγουν ουσιαστικά τον αντίκτυπο όλων των φυσικών παραγόντων που μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά το κλίμα.
  4. Τα επίπεδα της θάλασσας αυξάνονται επικίνδυνα με ρυθμό που επιταχύνεται με την αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, με αποτέλεσμα να απειλούνται τα μικρά νησιά και οι παράκτιες κοινότητες.
  5. Η επίπτωση της ελονοσίας αυξάνεται λόγω των πρόσφατων κλιματικών αλλαγών.
  6. Η ανθρώπινη κοινωνία και τα φυσικά οικοσυστήματα δεν μπορούν να προσαρμοστούν στις προβλέψιμες κλιματικές αλλαγές όπως έχουν κάνει στο παρελθόν.
  7. Παγκόσμια υποχώρηση των παγετώνων και η τήξη των θαλάσσιων πάγων στις πολικές περιοχές είναι ασυνήθιστη και σχετίζεται με την αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
  8. Οι πολικές αρκούδες και η άλλη άγρια ​​φύση της Αρκτικής και της Ανταρκτικής αδυνατούν να προσαρμοστούν στις αναμενόμενες τοπικές επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος, ανεξάρτητα από τις αιτίες αυτών των αλλαγών.
  9. Οι τυφώνες, άλλοι τροπικοί κυκλώνες και τα συναφή ακραία καιρικά φαινόμενα αυξάνονται με τη σοβαρότητα και τη συχνότητα.
  10. Τα δεδομένα που καταγράφονται από επίγειους σταθμούς αποτελούν αξιόπιστο δείκτη των τάσεων της θερμοκρασίας της επιφάνειας.


Δεν είναι ευθύνη των «επιστημόνων του κλίματος ρεαλιστές» να αποδείξουν ότι δεν συμβαίνουν επικίνδυνες κλιματικές αλλαγές που προκαλούνται από τον άνθρωπο. Αντίθετα, αυτοί που το προτείνουν και προωθούν την κατανομή των μαζικών επενδύσεων για την επίλυση του υποτιθέμενου «προβλήματος», οι οποίοι έχουν την υποχρέωση να αποδείξουν πειστικά ότι οι πρόσφατες κλιματικές αλλαγές δεν είναι κυρίως φυσικής προέλευσης και αν δεν κάνουμε τίποτα, καταστροφικές αλλαγές θα προκύψουν. Μέχρι σήμερα, αυτό δεν το κατάφεραν.

Υπογεγραμμένο από:
  1. Habibullo I. Abdussamatov, Δρ. Sci., Μαθηματικός και αστροφυσικός, επικεφαλής του έργου ρωσοκρανικής Astrometria στο διοικητικό συμβούλιο του ρωσικού τμήματος του ISS, επικεφαλής του εργαστηρίου διαστημικών ερευνών στο Παρατηρητήριο του Pulkovo της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, St Πετρούπολη, Ρωσία
  2. Göran Ahlgren, καθηγητής οργανισμού kemi, γενικός γραμματέας της πρωτοβουλίας της Στοκχόλμης, καθηγητής οργανικής χημείας, Στοκχόλμη, Σουηδία
  3. Syun-Ichi Akasofu, PhD, Καθηγητής Φυσικής, Ομότιμος και Ιδρυτικός Διευθυντής, Διεθνές Κέντρο Έρευνας της Αρκτικής του Πανεπιστημίου της Αλάσκας, Fairbanks, Αλάσκα, ΗΠΑ
  4. JR Alexander, Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Πανεπιστήμιο της Πρετόρια, Νότια Αφρική. Μέλος, Επιστημονική και Τεχνική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τις Φυσικές Καταστροφές, 1994-2000, Πρετόρια, Νότια Αφρική.
  5. Jock Allison, PhD, ONZM, πρώην Διευθυντής Περιφερειακής Έρευνας του Υπουργείου Γεωργίας, Dunedin, Νέα Ζηλανδία
  6. Bjarne Andresen, PhD, dr. Scient, φυσικός, δημοσιεύει και παρουσιάζει την αδυναμία μιας «παγκόσμιας θερμοκρασίας», Καθηγητής, Ινστιτούτο Niels Bohr, Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, Δανία
  7. Timothy F. Ball, PhD, περιβαλλοντικός σύμβουλος και πρώην καθηγητής κλιματολογίας, Πανεπιστήμιο του Winnipeg, Μέλος, Επιστημονικό συμβουλευτικό συμβούλιο, ICSC, Βικτώρια, Βρετανική Κολούμπια, Καναδάς
  8. Douglas W. Barr, BS (Μετεωρολογία, Πανεπιστήμιο του Σικάγο), BS και MS (Πολιτικός Μηχανικός, Πανεπιστήμιο της Μινεσότα), Barr Engineering Co. (περιβαλλοντικά θέματα και υδάτινοι πόροι), Μινεσότα, ΗΠΑ
  9. Romuald Bartnik, Ορκωτός Καθηγητής, Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Οργανικής και Εφαρμοσμένης Χημείας, κλιματική εργασία σε συνεργασία με το Τμήμα Υδρολογίας και Γεωλογικού Μουσείου, Πανεπιστήμιο του Lodz, Λοτζ, Πολωνία
  10. Colin Barton, B.Sc., PhD, Επιστήμη της Γης, κύριος ερευνητής (retd), Κοινοπολιτειακός Οργανισμός Επιστημονικής και Βιομηχανικής Έρευνας (CSIRO), Μελβούρνη, Βικτώρια, Αυστραλία
  11. Joe Bastardi, BSc, (Μετεωρολογία, Πενσυλβανία), μετεωρολόγος, State College, Πενσυλβανία, ΗΠΑ
  12. Ernst-Georg Beck, Διπ. Biol. (Πανεπιστήμιο του Freiburg), Βιολόγος, Φράιμπουργκ, Γερμανία
  13. David Bellamy, OBE, αγγλικός βοτανολόγος, συγγραφέας, ραδιοτηλεοπτικός φορέας, περιβαλλοντικός αγωνιστής, Hon. Καθηγητής Βοτανικής (Γεωγραφία), Πανεπιστήμιο του Nottingham, Hon. Καθηγητής Τμήματος Μηχανικών και Φυσικών Συστημάτων, Πανεπιστήμιο Central Queensland, Hon. Καθηγητής Ενηλίκων και Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο του Ντάρχαμ, Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Παγκόσμιο Βραβείο Global 500, Ολλανδικό Τάγμα της Χρυσής Κιθάρας, Κομητεία Bishop Auckland, Durham, Ηνωμένο Βασίλειο
  14. MI Bhat, Καθηγητής & Διευθυντής, Τμήμα Γεωλογίας & Γεωφυσικής, Πανεπιστήμιο Κασμίρ, Σριναγκάρ, Τζαμού και Κασμίρ, Ινδία
  15. Ian R. Bock, BSc, PhD, DSc, Βιολογικές επιστήμες (συνταξιούχος), Ringkobing, Δανία
  16. Sonja A. Boehmer-Christiansen, PhD, Ομότιμος Αναγνώστης, Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Hull, Εκδότης - Ενέργεια & Περιβάλλον, Πολυεπιστήμη (www.multi-science.co.uk), Hull, Ηνωμένο Βασίλειο
  17. Atholl Sutherland Brown, PhD (Γεωλογία, Πανεπιστήμιο του Πρίνστον), Περιφερειακή Γεωλογία, Τεκτονική και Ορυκτά Αποθέματα, Βικτώρια, Βρετανική Κολούμπια, Καναδάς
  18. Stephen C. Brown, PhD (Περιβαλλοντική Επιστήμη, Κρατικό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης), Περιφερειακός Γεωργικός Πράκτορας, Επίκουρος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αλάσκας Φέρμπανκς, Ερευνητικό έργο Παλιρροιακού Ραντάρ παγετώνων, Palmer, Αλάσκα, ΗΠΑ
  19. James Buckee, D. Phil. (Oxon), επικεντρωθεί σε αστρικές ατμόσφαιρες, Κάλγκαρι, Αλμπέρτα, Καναδάς
  20. Dan Carruthers, M.Sc., Arctic Animal Behavioral Ecologist, σύμβουλος βιολογίας άγριας ζωής που ειδικεύεται στην οικολογία των ζώων στην περιοχή της Αρκτικής και της υποαρκτικής, Αλμπέρτα, Καναδάς
  21. Robert M. Carter, PhD, καθηγητής, θαλάσσιο γεωφυσικό εργαστήριο, Πανεπιστήμιο James Cook, Townsville, Αυστραλία
  22. Dr. Arthur V. Chadwick, Διδάκτωρ, Γεωλόγος, Διδροχρονολογία (ανάλυση δαχτυλιδιών δέντρων για τον προσδιορισμό του παρελθόντος κλίματος), διδασκαλία, Southwestern Adventist University, Keene, Τέξας, ΗΠΑ
  23. George V. Chilingar, PhD, Μέλος, Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, Πρόεδρος της Μόσχας, Ρωσική Ακαδημία Φυσικών Επιστημών, Τμήμα ΗΠΑ, Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, ΗΠΑ
  24. Ian D. Clark, PhD, Καθηγητής (ισοτοπική υδρογεωλογία και παλαιοκλιματολογία), Τμήμα Γεωεπιστημών, Πανεπιστήμιο Οττάβα, Οττάβα, Οντάριο, Καναδάς
  25. Charles A. Clough, BS (Μαθηματικά, Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης), MS (Atmospheric Science, Texas Tech University), πρώην (έως το 2006) επικεφαλής της Αμερικανικής ομάδας στρατιωτικών ατμοσφαιρικών επιδράσεων στο Aberdeen Proving Ground, Μέριλαντ. που τώρα κατοικούν στο Bel Air, Maryland, ΗΠΑ
  26. Paul Copper, BSc, MSc, PhD, DIC, FRSC, Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Επιστημών της Γης, Πανεπιστήμιο Laurentian Sudbury, Οντάριο, Καναδάς
  27. Piers Corbyn, MSc (Φυσική (Imperial College London)), ARCS, FRAS, FRMetS, αστροφυσικός (Queen Mary College, Λονδίνο), σύμβουλος, ιδρυτής WeatherAction μεγάλες προβλέψεις, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
  28. Ο Allan Cortese, μετεωρολογικός ερευνητής και επιστήμονας για την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, συνταξιούχος επαγγελματίας υπολογιστών, Billerica, Μασαχουσέτη, ΗΠΑ
  29. Richard S. Courtney, PhD, σύμβουλος ενέργειας και περιβάλλοντος, αναθεωρητής εμπειρογνωμόνων της IPCC, Falmouth, Κορνουάλη, Ηνωμένο Βασίλειο
  30. Susan Crockford, PhD (Ζωολογία / Εξελικτική Βιολογία / Αρχαιοζολογία), Επίκουρος Καθηγητής (Ανθρωπολογία / Τμήμα Μεταπτυχιακών Σπουδών), Πανεπιστήμιο Βικτώρια, Βικτώρια, Βρετανική Κολομβία, Καναδάς
  31. (Claude Culross, PhD (Οργανική Χημεία), συνταξιούχος, Baton Rouge, Λουιζιάνα, ΗΠΑ
  32. Joseph D'Aleo, BS, MS (Μετεωρολογία, Πανεπιστήμιο του Wisconsin), Διδακτορικές σπουδές (NYU), Εκτελεστικός Διευθυντής - ICECAP (Διεθνές Πρόγραμμα Αξιολόγησης Κλιματικών και Περιβαλλοντικών Μεταβολών), Επιστημονικός Υπεύθυνος Κλιματολογίας / Μετεωρολογίας, Μετεωρολογία Το κανάλι καιρού, Hudson, New Hampshire, ΗΠΑ
  33. Chris R. de Freitas, PhD, επιστήμονας του κλίματος, Σχολή Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο του Auckland, Νέα Ζηλανδία
  34. Willem de Lange, MSc (Hons), DPhil (Επιστήμη Υπολογιστών και Γης), Ανώτερος Λέκτορας στις Επιστήμες της Γης και των Ωκεανών, Πανεπιστήμιο Waikato, Χάμιλτον, Νέα Ζηλανδία
  35. James DeMeo, PhD (Πανεπιστήμιο του Κάνσας, 1986, Earth / Climate Science), τώρα ιδιωτική έρευνα, Ashland, Όρεγκον, ΗΠΑ
  36. David Deming, PhD (Γεωφυσική), Αναπληρωτής Καθηγητής, Κολλέγιο Τεχνών και Επιστημών, Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα, Norman, Οκλαχόμα, ΗΠΑ
  37. James E Dent. B.Sc., FCIWEM, C.Met, FRMetS, C.Env., Ανεξάρτητος Σύμβουλος, Μέλος της Ομάδας WMO OPACHE για την Προειδοποίηση Πλημμυρών, Hadleigh, Suffolk, Αγγλία
  38. Robert W. Durrenberger, PhD, πρώην Κλιματολόγος της Αριζόνα και Πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Κρατικών Κλιματολόγων, Ομότιμος Καθηγητής Γεωγραφίας, Κρατικό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Sun City, Αριζόνα, ΗΠΑ
  39. Don J. Easterbrook, PhD, Ομότιμος Καθηγητής Γεωλογίας, Δυτική Ουάσιγκτον, Πανεπιστήμιο, Bellingham, Ουάσιγκτον, ΗΠΑ
  40. Per Engene, MSc, βιολόγος, Bø i Telemark, Νορβηγία, συν-συγγραφέας Το κλίμα. Επιστήμη και πολιτική (2009)
  41. Robert H. Essenhigh, PhD, EG Bailey Καθηγητής Μετατροπής Ενέργειας, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών, Το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Οχάιο, Κολόμπους, Οχάιο, ΗΠΑ
  42. David Evans, PhD (EE), MSc (Stat), MSc (EE), MA (Math), BE (EE), BSc, μαθηματικός, λογιστής και μοντελοποιητής άνθρακα, Μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής - Συνασπισμός της Αυστραλιανής Επιστήμης του Κλίματος, Περθ, Δυτική Αυστραλία, Αυστραλία
  43. Sören Floderus, PhD (Φυσική Γεωγραφία (Πανεπιστήμιο της Ουψάλα)), εξειδίκευση παράκτιων περιοχών, Κοπεγχάγη, Δανία
  44. Louis Fowler, BS (Μαθηματικά), ΜΑ (Φυσική), 33 χρόνια σε περιβαλλοντικές μετρήσεις (Μέτρηση ποιότητας ατμοσφαιρικού αέρα), Ώστιν, Τέξας, ΗΠΑ
  45. Stewart Franks, PhD, Καθηγητής, Υδροκλιματολόγος, Πανεπιστήμιο του Newcastle, Αυστραλία
  46. Gordon Fulks, PhD (Φυσική, Πανεπιστήμιο του Σικάγου), κοσμική ακτινοβολία, ηλιακός άνεμος, ηλεκτρομαγνητικά και γεωφυσικά φαινόμενα, Corbett, Όρεγκον, ΗΠΑ
  47. RW Gauldie, PhD, Καθηγητής Ερευνών, Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Πλανητολογίας του Hawai'i, Σχολή Ωκεανογραφικών Επιστημών και Τεχνολογίας του Ωκεανού, Πανεπιστήμιο Hawai'i στο Manoa (συνταξιούχος), ΗΠΑ
  48. David G. Gee, Καθηγητής Γεωλογίας (Ομότιμος), Τμήμα Επιστημών της Γης, Πανεπιστήμιο Ουψάλα, Villavagen 16, Ουψάλα, Σουηδία
  49. Lee C. Gerhard, PhD, Ομότιμος Επιστημονικός Επιστήμονας, Πανεπιστήμιο του Κάνσας, πρώην διευθυντής και γεωλόγος, Γεωπονική Έρευνα του Κάνσας, ΗΠΑ
  50. Gerhard Gerlich, Dr.rer.nat. (Μαθηματική Φυσική: Μαγνητοϋδροδυναμική) habil. (Πραγματικά Μέσα Διανομής), Καθηγητής, Ινστιτούτο Φυσικών Μαθηματικών, Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Carolo-Wilhelmina zu Braunschweig, Braunschweig, Γερμανία, συν-συγγραφέας της «Παραποίησης των ατμοσφαιρικών επιπτώσεων του θερμοκηπίου CO2 στο πλαίσιο της φυσικής», Int.J.Mod. Phys., 2009
  51. Albrecht Glatzle, PhD, ScAgr, Αγροβιολόγος και Gerente ejecutivo, Έρευνα στον τομέα των τροπικών βοσκοτόπων και διαχείριση της χρήσης γης, Διευθυντής científico de INTTAS, Loma Plata, Παραγουάη
  52. Fred Goldberg, PhD, Adj Καθηγητής, Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (Mech, Eng.), Γενικός Γραμματέας KTH Διεθνές Σεμινάριο για το Κλίμα 2006 και Αναλυτής του Κλίματος και μέλος της NIPCC, Lidingö, Σουηδία
  53. Wayne Goodfellow, PhD (Επιστήμη της Γης), Εξέλιξη Ωκεανών, Παλαιοπεριβάλλοντες, Επίκουρος Καθηγητής, Ανώτερος Επιστημονικός Επιστήμονας, Πανεπιστήμιο της Οτάβα, Γεωλογική Έρευνα Καναδά, Οττάβα, Οντάριο, Καναδάς
  54. Thomas B. Gray, MS, Μετεωρολογία, Συνταξιούχος, USAF, Yachats, Όρεγκον, ΗΠΑ
  55. Vincent Gray, PhD, Συνασπισμός κλιματικών αλλαγών της Νέας Ζηλανδίας, κριτής εμπειρογνωμόνων για την IPCC, συγγραφέας του The Glasshouse Delusion: Μια κριτική της κλιματικής αλλαγής 2001, Wellington, Νέα Ζηλανδία
  56. William M. Gray, PhD, Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Ατμοσφαιρικής Επιστήμης, Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, Επικεφαλής του Προγράμματος Τροπικής Μετεωρολογίας, Fort Collins, Κολοράντο, ΗΠΑ
  57. Kenneth P. Green, M.Sc. (Βιολογία, Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο) και Διδακτορικό Δίπλωμα στην Περιβαλλοντική Επιστήμη και Μηχανική από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, Resident Scholar, American Enterprise Institute, Washington, DC, ΗΠΑ
  58. Charles B. Hammons, PhD (Εφαρμοσμένα Μαθηματικά), συστήματα / λογισμικό μηχανικής, μοντελοποίηση & προσομοίωση, σχεδιασμός, Σύμβουλος, Coyle, Οκλαχόμα, ΗΠΑ
  59. William Happer, PhD, Cyrus Fogg Bracket Καθηγητής Φυσικής (έρευνα εστίασης είναι η αλληλεπίδραση του φωτός και της ύλης, ένας βασικός μηχανισμός για την υπερθέρμανση και την ψύξη του πλανήτη), Πανεπιστήμιο του Princeton. Πρώην Διευθυντής, Γραφείο Ενεργειακής Έρευνας (τώρα Γραφείο Επιστημών), Αμερικανικό Υπουργείο Ενέργειας (ελεγχόμενη κλιματική αλλαγή), Μέλος - Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ, Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών, Αμερικανική Φιλοσοφική Εταιρεία. Princeton, NJ, ΗΠΑ.
  60. Howard Hayden, PhD, Ομότιμος Καθηγητής (Φυσική), Πανεπιστήμιο Κοννέκτικατ, Ενεργός Εισαγγελέας, Κονέκτικατ, ΗΠΑ
  61. Ross Hays, ερευνητής ατμοσφαιρικών επιστημών, NASA Columbia Scientific Balloon Facility, Παλαιστίνη, Τέξας, ΗΠΑ
  62. James A. Heimbach, Jr., BA Φυσική (Franklin και Marshall College), Μεταπτυχιακό και Διδακτορικό στη Μετεωρολογία (Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα), Ομότιμος Καθηγητής της Ατμοσφαιρικής Επιστήμης (University of North Carolina στο Asheville), Springvale, Maine, ΗΠΑ
  63. Ole Humlum, PhD, Καθηγητής, Τμήμα Φυσικής Γεωγραφίας, Ινστιτούτο Γεωεπιστημών, Πανεπιστήμιο του Όσλο, Όσλο, Νορβηγία
  64. Craig D. Idso, PhD, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Μελέτης του Διοξειδίου του Ανθρακα και της Παγκόσμιας Αλλαγής, Tempe, Αριζόνα, ΗΠΑ
  65. Sherwood B. Idso, PhD, Πρόεδρος, Κέντρο Μελέτης του Διοξειδίου του Ανθρακα και Παγκόσμια Αλλαγή, Tempe, Αριζόνα, ΗΠΑ
  66. Terri Jackson, MSc MPhil., Διευθυντής, Ανεξάρτητη Ομάδα Κλιματικών Ερευνών, Βόρεια Ιρλανδία και Λονδίνο (Ιδρυτής της Ενεργειακής Ομάδας στο Ινστιτούτο Φυσικής, Λονδίνο), Ηνωμένο Βασίλειο
  67. Albert F. Jacobs, Geol.Drs., Ρ. Geol., Calgary, Alberta, Canada
  68. Ο Zbigniew Jaworowski, PhD, DSc, καθηγητής φυσικών επιστημών, Ανώτερος Επιστημονικός Σύμβουλος του Κεντρικού Εργαστηρίου για την Ακτινοπροστασία, ερευνητής σε αρχεία CO2 με πάγο πυρήνα, Βαρσοβία, Πολωνία.
  69. Terrell Johnson, BS (Ζωολογία), MS (Άγρια Ζωή & Ποικιλία Πόρων, Ποιότητα Αέρα & Νερού), Κύριος Περιβαλλοντικός Μηχανικός, Πιστοποιημένος Βιολόγος Αγριας Ζωής, Green River, Ουαϊόμινγκ, ΗΠΑ
  70. Bill Kappel, BS (Μετεωρολογία), Ανάλυση θύελλας, Κλιματολογία, Πρόβλεψη λειτουργίας, Αντιπρόεδρος / Ανώτερος Μετεωρολόγος, Applied Weather Associates, LLC, Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, Κολοράντο Σπρινγκς, ΗΠΑ
  71. Wibjörn Karlén, MSc (τεταρτογενών επιστημών), PhD (φυσική γεωγραφία), επίμονος καθηγητής, Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, Τμήμα Κοινωνικής και Οικονομικής Γεωγραφίας, Geografiska Annaler Ser. Α, Ουψάλα, Σουηδία
  72. Olavi Kärner, Ph.D., έκτακτος ερευνητικός συνεργάτης. Τμήμα Φυσικής της Ατμόσφαιρας, Παρατηρητήριο του Tartu, Toravere, Εσθονία
  73. David Kear, PhD, FRSNZ, CMG, γεωλόγος, πρώην Γενικός Διευθυντής της Επιστημονικής και Βιομηχανικής Έρευνας του NZ, Whakatane, Bay of Plenty, Νέα Ζηλανδία
  74. Madhav L. Khandekar, Ph.D., μετεωρολόγος συμβούλου, πρώην ερευνητικός επιστήμονας, Περιβάλλον Καναδά, Εκδότης "Κλιματική Έρευνα" (03-05), Μέλος του Συντακτικού Συμβουλίου "Φυσικοί Κίνδυνοι", IPCC Expert Reviewer 2007, Unionville, Οντάριο, Καναδάς
  75. Leonid F. Khilyuk, PhD, Γραμματέας Επιστημών, Ρωσική Ακαδημία Φυσικών Επιστημών, Καθηγητής Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Νότιας Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, ΗΠΑ
  76. William Kininmonth MSc, MAdmin, πρώην επικεφαλής του Εθνικού Κλιματικού Κέντρου της Αυστραλίας και σύμβουλος στην Επιτροπή Κλιματολογίας της Παγκόσμιας Μετεωρολογικής Εταιρείας, Kew, Βικτώρια, Αυστραλία
  77. Gary Kubat, BS (Ατμοσφαιρική Επιστήμη), MS (Ατμοσφαιρική Επιστήμη), επαγγελματίας μετεωρολόγος τελευταίων 18 ετών, O'Fallon, Illinois, ΗΠΑ
  78. Roar Larsen, Δρ. (PhD), Επικεφαλής Επιστήμονας, SINTEF (Trondheim, Νορβηγία), Επίκουρος Καθηγητής, Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας, Trondheim, Νορβηγία
  79. Douglas Leahey, PhD, μετεωρολόγος και σύμβουλος ποιότητας του αέρα, Πρόεδρος - Φίλοι της Επιστήμης, Κάλγκαρι, Αλμπέρτα, Καναδάς
  80. Jay Lehr, BEng (Princeton), PhD (περιβαλλοντική επιστήμη και υδρολογία υπόγειων υδάτων), Επιστημονικός Διευθυντής, The Heartland Institute, Σικάγο, Ιλλινόις, ΗΠΑ
  81. Edward Liebsch, BS (Επιστήμη και Χημεία της Γης), MS (Μετεωρολογία, Πενσυλβάνια Κρατικό Πανεπιστήμιο), Επιστημονικός Υπεύθυνος Ποιότητας Αέρα, HDR Inc., Maple Grove, MN, ΗΠΑ
  82. Dr. Richard S. Lindzen, Alfred P. Sloan καθηγητής μετεωρολογίας, Τμήμα Γης, Ατμοσφαιρικές και Πλανητικές Επιστήμες, Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, Cambridge, Μασαχουσέτη, ΗΠΑ
  83. Peter Link, BS, MS, PhD (γεωλογία, κλιματολογία), Γεωλόγος / Παλαιοκλειστολογία, συνταξιούχος, ενεργός σε γεωλογικής παλαιοκλιματολογίας, πανεπιστήμιο και βιομηχανία του Tulsa, Evergreen, Κολοράντο, ΗΠΑ
  84. Anthony R. Lupo, Ph.D., Καθηγητής Ατμοσφαιρικής Επιστήμης, Τμήμα Εδάφους, Περιβάλλοντος και Ατμοσφαιρικής Επιστήμης, Πανεπιστήμιο του Μισσούρι, Κολούμπια, Μιζούρι, ΗΠΑ
  85. Horst Malberg, PhD, πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Μετεωρολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, Γερμανία
  86. Björn Malmgren, PhD, Ομότιμος Καθηγητής στη Θαλάσσια Γεωλογία, Παλαιοκλίμα Επιστήμη, Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ, συνταξιούχος, Norrtälje, Σουηδία
  87. Fred Michel, PhD, Διευθυντής, Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών Επιστημών, Αναπληρωτής Καθηγητής Επιστημών της Γης, Πανεπιστήμιο Carleton, Οττάβα, Οντάριο, Καναδάς
  88. Ferenc Mark Miskolczi, PhD, ατμοσφαιρικός φυσικός, πρώην ερευνητικό κέντρο Langley της NASA, Hampton, Βιρτζίνια, ΗΠΑ
  89. Asmunn Moene, PhD, MSc (Μετεωρολογία), πρώην επικεφαλής του Προγνωστικού Κέντρου, Μετεωρολογικό Ινστιτούτο, Όσλο, Νορβηγία
  90. Cdr. Ο κ. Morgan, PhD, FRMetS, σύμβουλος κλιματολογίας, πρώην Διευθυντής Πολιτικής και Σχεδιασμού Θαλάσσιων Μετεωρολογιών στο DND Canada, ΝΑΤΟ και Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός και αργότερα ερευνητής στην κλιματολογία του Πανεπιστημίου Exeter στο Ηνωμένο Βασίλειο, που τώρα διαμένει στο Dartmouth της Νέας Σκοτίας του Καναδά
  91. Nils-Axel Mörner, PhD (Αλλαγές στο Επίπεδο Θάλασσας και Κλίμα), Ομότιμος Καθηγητής Παλαιογεωφυσικής & Γεωδυναμικής, Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, Στοκχόλμη, Σουηδία
  92. Robert Neff, MS (Μετεωρολογία, Πανεπιστήμιο του Σαιντ Λούις), Weather Officer, USAF. Υποστήριξη του αντισυμβαλλόμενου στους Δορυφόρους Μετεωρολογίας της NASA, συνταξιούχος, Camp Springs, Maryland, ΗΠΑ
  93. John Nicol, PhD, Φυσική, (συνταξιούχος) Πανεπιστήμιο James Cook, Πρόεδρος - Συνασπισμός Επιστημών Κλιματικών της Αυστραλίας, Μπρίσμπεϊν, Αυστραλία
  94. Ingemar Nordin, PhD, καθηγητής στη φιλοσοφία της επιστήμης (συμπεριλαμβανομένης της εστίασης στην έρευνα για το κλίμα, τις φιλοσοφικές και κοινωνιολογικές πτυχές ενός πολιτικού ερευνητικού χώρου), Πανεπιστήμιο Linköpings, Σουηδία.
  95. David Nowell, Υποδιευθυντής της Βασιλικής Μετεωρολογικής Εταιρείας, πρώην πρόεδρος της Μετεωρολογικής Ομάδας του ΝΑΤΟ, Οττάβα, Οντάριο, Καναδάς
  96. James J. O'Brien, PhD, Ομότιμος Καθηγητής, Μετεωρολογία και Ωκεανογραφία, Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, Φλόριντα, ΗΠΑ
  97. Peter Oliver, BSc (γεωλογία), BSc (Hons, γεωχημείας και γεωφυσικής), MSc (γεωχημεία), PhD (Γεωλογία), ειδικευμένη στην NZ τεταρτοταγών παγετώνες, Γεωχημεία και Παλαιομαγνητισμός, προηγουμένως ερευνητής για την NZ Τμήμα Επιστημονικής και Βιομηχανικής Έρευνας, Άνω Χούτ, Νέα Ζηλανδία
  98. Cliff Ollier, D.Sc., Ομότιμος Καθηγητής (Σχολή Γης και Περιβάλλοντος), Ερευνητής, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αυστραλίας, Nedlands, WA, Αυστραλία
  99. Garth W. Paltridge, BSc Hons (Qld), MSc, PhD (Melb), DSc (Qld), Ομότιμος Καθηγητής, Επίτιμος Ερευνητής και πρώην Διευθυντής Ινστιτούτου Ανταρκτικής και Νότιας Ωκεανίας, Πανεπιστήμιο Τασμανίας, , RSBS, ANU, Canberra, ACT, Αυστραλία
  100. R. Timothy Patterson, Καθηγητής, Τμήμα Επιστημών της Γης (παλαιοκλειτολογία), Πανεπιστήμιο Carleton, Πρόεδρος - Διεθνής Συμμαχία για την Επιστήμη του Κλίματος, Οττάβα, Οντάριο, Καναδάς
  101. Alfred H. Pekarek, PhD, Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Γεωλογίας, Γης και Ατμοσφαιρικών Επιστημών, St. Cloud State University, St. Cloud, Μινεσότα, ΗΠΑ
  102. Ian Plimer, PhD, Καθηγητής Μεταλλευτικής Γεωλογίας, Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας. Ομότιμος Καθηγητής Επιστημών της Γης, Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, Αυστραλία
  103. Daniel Joseph Pounder, BS (Μετεωρολογία, Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα), MS (Ατμοσφαιρικές Επιστήμες, Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, Urbana-Champaign). Πρόγνωση καιρού, Μετεωρολόγος, WILL AM / FM / TV, ο δημόσιος ραδιοφωνικός σταθμός του Πανεπιστημίου του Illinois, Urbana, ΗΠΑ
  104. Brian Pratt, PhD, Καθηγητής Γεωλογίας (Ιζηματολογία), Πανεπιστήμιο Saskatchewan, Saskatoon, Saskatchewan, Καναδάς
  105. Harry NA Priem, PhD, καθηγητής (συνταξιούχος) Πανεπιστήμιο Ουτρέχτης, ισότοπος και πλανητική γεωλογία, παλαιός Πρόεδρος Royal Netherlands Society of Geology and Mining, πρώην Πρόεδρος της Βασιλικής Γεωλογικής και Μεταλλευτικής Εταιρείας των Κάτω Χωρών, Άμστερνταμ, Ολλανδία
  106. Tom Quirk, MSc (Μελβούρνη), D Phil, MA (Οξφόρδη), SMP (Χάρβαρντ), Μέλος της Επιστημονικής Συμβουλευτικής Επιτροπής της Αυστραλιανής Συμμαχίας για την Επιστήμη της Κλιματικής, Μέλος του Ινστιτούτου Δημόσιων Υποθέσεων, Μελβούρνη, Βικτώρια, Αυστραλία
  107. George A. Reilly, PhD (Γεωλογία), Γουίνιπεγκ, Μανιτόμπα, Καναδάς
  108. Robert G. Roper, PhD, DSc (Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας, Νότια Αυστραλία), Ομότιμος Καθηγητής Ατμοσφαιρικών Επιστημών, Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Γεωργίας, Ατλάντα, Γεωργία, ΗΠΑ
  109. Arthur Rorsch, PhD, Ομότιμος Καθηγητής, Μοριακής Γενετικής, Πανεπιστήμιο Leiden, μέλος της επιτροπής συνταξιοδότησης Ολλανδία Οργάνωση Εφαρμοσμένης Έρευνας TNO, Leiden, Ολλανδία
  110. Curt Rose, BA, MA (Πανεπιστήμιο του δυτικού Οντάριο), MA, PhD (Πανεπιστήμιο Clark), Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Περιβαλλοντικών Μελετών και Γεωγραφίας, Επισκόπου Πανεπιστήμιο, Sherbrooke, Κεμπέκ, Καναδάς
  111. Rob Scagel, MSc (ειδικός μικροκλίματος των δασών), κύριος σύμβουλος - Pacific Phytometric Consultants, Surrey, Βρετανική Κολούμπια, Καναδάς
  112. Clive Schaupmeyer, B.Sc., M.Sc., Επαγγελματικός Αγρολόγος (που απονεμήθηκε σε Αλμπέρτα "Διακεκριμένος Αγρολόγος"), 40 χρόνια μελέτης καιρικών και κλιματολογικών μελετών σε σχέση με τις καλλιέργειες, Coaldale, Alberta, Καναδάς
  113. Bruce Schwoegler, BS (Μετεωρολογία και Ναυτική Επιστήμη, Πανεπιστήμιο Wisconsin-Madison), Διευθύνων Σύμβουλος Τεχνολογίας, MySky Communications Inc, μετεωρολόγος, επιστημονικός συγγραφέας και επικεφαλής / συνιδρυτής της MySky, Lakeville, Μασαχουσέτη, ΗΠΑ
  114. John Shade, BS (Φυσική), MS (Ατμοσφαιρική Φυσική), MS (Εφαρμοσμένες Στατιστικές), Σύμβουλος Βιομηχανικών Στατιστικών, ΑΕΠ, Dunfermline, Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο
  115. Gary Sharp, PhD, Κέντρο Μελέτης Κλιματικών / Ωκεανικών Πόρων, Σαλίνας, Καλιφόρνια, ΗΠΑ
  116. Thomas P. Sheahen, PhD (Φυσική, Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης), ειδικός στην ανανεώσιμη ενέργεια, έρευνα και δημοσίευση (Applied Optics) στη μοντελοποίηση και μέτρηση της απορρόφησης της υπέρυθρης ακτινοβολίας από το ατμοσφαιρικό CO2, Oakland, Maryland, ΗΠΑ
  117. Paavo Siitam, M.Sc., γεωπόνος και χημικός, Cobourg, Οντάριο, Καναδάς
  118. L. Graham Smith, PhD, Αναπληρωτής Καθηγητής Γεωγραφίας, με ειδίκευση στη διαχείριση πόρων, Πανεπιστήμιο του δυτικού Οντάριο, Λονδίνο, Οντάριο, Καναδάς.
  119. Roy W. Spencer, PhD, κλιματολόγος, κύριος ερευνητής, Κέντρο Επιστημών της Γης, Πανεπιστήμιο Αλαμπάμα, Χάντσβιλ, Αλαμπάμα, ΗΠΑ
  120. Walter Starck, PhD (βιολογική ωκεανογραφία), θαλάσσιος βιολόγος (ειδίκευση σε κοραλλιογενείς υφάλους και αλιεία), συγγραφέας, φωτογράφος, Townsville, Αυστραλία
  121. Peter Stilbs, TeknD, Καθηγητής Φυσικής Χημείας, Λέκτορας Ερευνών, Σχολή Χημικών Επιστημών και Μηχανικών, Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (KTH), μέλος της American Chemical Society και μέλος της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρείας, πρόεδρος της «Global Warming - Scientific Controversies Κλιματικής μεταβλητότητας ", Διεθνής συνάντηση σεμιναρίων στο KTH, 2006, Στοκχόλμη, Σουηδία
  122. Arlin Super, PhD (Μετεωρολογία), πρώην Καθηγητής Μετεωρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μοντάνα, συνταξιούχος Μετεωρολόγος Έρευνας, Αμερικανικό Γραφείο Αποκατάστασης, Saint Cloud, Μινεσότα, ΗΠΑ
  123. Τζορτζ Χ. Τέιλορ, BA (Μαθηματικά, UC Santa Barbara), MS (Μετεωρολογία, Πανεπιστήμιο της Γιούτα), Certified Consulting Meteorologist, Applied Climate Services, LLC, Πρώην Κλιματολόγος του Κράτους (Oregon) 2000), Corvallis, Όρεγκον, ΗΠΑ
  124. Mitchell Taylor, PhD, Βιολόγος (Ειδικός Πολικής Αρκούδας), Τμήμα Έρευνας Άγριας Ζωής, Τμήμα Περιβάλλοντος, Igloolik, Nunavut, Καναδάς
  125. Hendrik Tennekes, PhD, πρώην διευθυντής έρευνας, Royal Dutch Meteorological Institute, Arnhem, Ολλανδία
  126. Frank Tipler, PhD, καθηγητής Μαθηματικής Φυσικής, αστροφυσική, Πανεπιστήμιο Tulane, Νέα Ορλεάνη, Λουιζιάνα, ΗΠΑ
  127. Edward M. Tomlinson, MS (Μετεωρολογία), Ph.D. (Μετεωρολογία, Πανεπιστήμιο της Γιούτα), Πρόεδρος, Applied Weather Associates, LLC (ηγέτης στις ακραίες αναλύσεις καταιγίδας βροχοπτώσεων), 21ετές Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ στην Μετεωρολογία (Air Weather Service), Μνημείο, Κολοράντο, ΗΠΑ
  128. Ralf D. Tscheuschner, Dr.rer.nat. (Θεωρητική Φυσική: Κβαντική Θεωρία), Λέκτορας και Ερευνητής Φυσικής και Εφαρμοσμένης Πληροφορικής, Αμβούργο, Γερμανία. Συν-συγγραφέας της "Παραποίησης των ατμοσφαιρικών αποτελεσμάτων θερμοκηπίου CO2 στο πλαίσιο της φυσικής, Int.J.Mod.Phys. 2009
  129. Gerrit J. van der Lingen, PhD (Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης), γεωλόγος και παλαιοκλιματολόγος, σύμβουλος για την κλιματική αλλαγή, Geoscience Research and Investigations, Christchurch, Νέα Ζηλανδία
  130. AJ (Tom) van Loon, PhD, Καθηγητής Γεωλογίας (Τεταρτογενούς Γεωλογίας), Πανεπιστήμιο Adam Mickiewicz, Πόζναν, Πολωνία. πρώην Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Συντακτών Επιστημών
  131. Gösta Walin, PhD στη θεωρητική φυσική, επίμονος καθηγητής ωκεανογραφίας, Κέντρο Επιστημών της Γης, Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ, Γκέτεμποργκ, Σουηδία
  132. Neil Waterhouse, PhD (φυσική, θερμική, ακριβής μέτρηση θερμοκρασίας), συνταξιούχος, Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας, Bell Northern Research, Οττάβα, Οντάριο, Καναδάς
  133. Anthony Watts, 25χρονη βετεράνος μετεωρολογικής εκπομπής και επί του παρόντος επικεφαλής μετεωρολόγος για το ραδιόφωνο KPAY-AM. Το 1987, ίδρυσε την ItWorks, η οποία προμηθεύει ειδικούς μετεωρολογικούς σταθμούς, διακομιστές Internet, περιεχόμενο γραφικών καιρού και εξοπλισμό βίντεο. Το 2007, η Watts ίδρυσε το SurfaceStations.org, ένα δικτυακό τόπο αφιερωμένο στη φωτογράφηση και τεκμηρίωση της ποιότητας των μετεωρολογικών σταθμών σε όλες τις ΗΠΑ, ΗΠΑ
  134. Charles L. Wax (φυσική γεωγραφία: κλιματολογία, LSU), πολιτικός κλιματολόγος - Μισισιπή, προηγούμενος Πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Κλιματολόγων του Κράτους, Καθηγητής, Τμήμα Γεωεπιστημών, Πανεπιστήμιο του Mississippi, ΗΠΑ
  135. James Weeg, BS (Γεωλογία), MS (Περιβαλλοντική Επιστήμη), Επαγγελματικός Γεωλόγος / Υδρολόγος, Advent Environmental Inc, Mt. Ευχάριστο, Νότια Καρολίνα, ΗΠΑ
  136. Forese-Carlo Wezel, PhD, Ομότιμος καθηγητής στρωματογραφίας (παγκόσμια και μεσογειακή γεωλογία, μαζικός βιολογικός εξαναγκασμός και παλαιοκλιματολογία), Πανεπιστήμιο Urbino, Urbino, Ιταλία
  137. Boris Winterhalter, PhD, ανώτερος ερευνητής θαλάσσης (συνταξιούχος), Γεωλογικός Σύμβουλος της Φινλανδίας, πρώην καθηγητής στη θαλάσσια γεωλογία, Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, Ελσίνκι, Φινλανδία
  138. David E. Wojick, PhD, PE, σύμβουλος ενέργειας και περιβάλλοντος, μέλος τεχνικής συμβουλευτικής επιτροπής - συνασπισμός της κλιματικής επιστήμης της Αμερικής, Star Tannery, Virginia, ΗΠΑ
  139. Raphael Wust, PhD, Adj Sen. Λέκτορας, Θαλάσσια Γεωλογία / Ιζηματολογία, Πανεπιστήμιο James Cook, Τάουνσβιλ, Αυστραλία
  140. Stan Zlochen, BS (ατμοσφαιρική επιστήμη), MS (ατμοσφαιρική επιστήμη), USAF (συνταξιούχος), Omaha, Νεμπράσκα, ΗΠΑ
  141. Ο Δρ. Bob Zybach, PhD (Πανεπιστήμιο του Όρεγκον, Πρόγραμμα Περιβαλλοντικών Επιστημών), MAIS (OSU, Δασική Οικολογία, Πολιτισμική Ανθρωπολογία, Ιστορική Αρχαιολογία), BS (OSU College of Forestry) , Websites Oregon και Watersheds Project, Inc., Cottage Grove, Όρεγκον, ΗΠΑ


Τα παραπάνω είναι από: Η πρόκληση κλίματος της Κοπεγχάγης

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.