Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2020

Σταυρούλα Δαλιάνη - Μαῦρα μάτια μὲ πλανέψαν Παραδοσιακὰ τραγούδια τῆς ἀγάπης

[Παρουσίαση] [Εἰσαγωγή] [Βιογραφικά] [Περιεχόμενα] [Συντελεστές] [Στίχοι]


Γενικά

Ἡ Σταυρούλα Δαλιάνη, μιὰ γλυκιὰ παρουσία μὲ ἐξαιρετικὴ φωνή, κάνει τὴν πρώτη της ἐμφάνιση στὴ δισκογραφία μὲ ἕνα δίσκο ἔκπληξη. Τὸ «Μαῦρα μάτια μὲ πλανέψαν» εἶναι μία παραγωγὴ μὲ παραδοσιακὰ τραγούδια τῆς ἀγάπης (τσάμικα, καλαματιανά, συρτά, καγκέλι, τραπεζίτικα κλπ.) ἐκτελεσμένα καὶ ἐνορχηστρωμένα μὲ τρόπο γνήσιο καὶ αὐθεντικὸ ἀπὸ τὸ Γιῶργο Δαλιάνη (κλαρίνο-φωνή), χωρὶς ἠλεκτρικὰ ὄργανα καὶ ἤχους ξένους πρὸς τὸ παραδοσιακό μας τραγούδι! Βιολὶ παίζει ἕνα νέο ταλέντο, ὁ Χρῆστος Δαλιάνης, λαοῦτο οἱ Μιλτιάδης Παπαϊωάννου καὶ Ἀντώνης Κουτελιέρης καὶ κρουστὰ ὁ Ἀλέκος Σταματόπουλος. Ὁ μικρὸς Νικόλας Δαλιάνης ἐκπλήττει εὐχάριστα μὲ τὴ φωνή του.


Εἰσαγωγή

Τὰ τραγούδια του λαοῦ μας ἔφτασαν ὡς ἐμᾶς, περνώντας διὰ στόματος ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιά. Ταξιδεύοντας στὸ χῶρο καὶ στὸ χρόνο τροποποιήθηκαν πολλὲς φορὲς στιχουργικὰ καὶ μελῳδικά, ὥστε νὰ προσαρμοστοῦν στὰ μοσυικὰ καὶ γλωσσικὰ ἰδιώματα κάθε τόπου καὶ νὰ ἐκφράσουν κάθε φορὰ τὴν ἀνθρώπινη ψυχή.

Σήμερα ἡ ζωή μας εἶναι διαφορετική. Δὲν ἔχουμε τὴν εὐκαιρία νὰ τραγουδᾶμε στὴν καθημερινότητα καὶ στις εργασίες μας, που συνεχῶς μηχανοποιοῦνται, οὔτε οἱ συνθῆκες στὰ γλέντια ἐπιτρέπουν νὰ γλεντοῦμε τραγουδώντας. Πιστεύουμε δέ, ότι πρόκειται μία ὑψηλῆς αἰσθητικῆς τέχνη ποὺ κάνει θέμα της ὅ,τι ἐμεῖς μαθαίνουμε νὰ προσπερνᾶμε βιαστικά (πόση ἀξία ἀποκτᾷ μέσα ἀπ᾿ αὐτὴν ἕνα μόνο φιλί!).

Προσωπικά πιστεύω πὼς μαθαίνεις νὰ ζεῖς, νὰ ἐκτιμᾷς, νὰ ἀγαπᾷς, μέσα ἀπὸ τὰ τραγούδια μας. Κι ἂν τὸ καταφέρεις, τότε μπορεῖς νὰ τὰ ἀποδώσεις, τόσο βαθιὰ καὶ εἰλικρινὰ ποὺ νὰ μὴ νιώθεις καὶ νὰ μὴν κάνεις κανέναν νὰ νιώθει πὼς ἁπλῶς ἀναπαράγεις ἕνα τεῖνον πρὸς ἐξαφάνιση «μουσειακὸ εἶδος». Μὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις καὶ γνωρίζοντας ὅτι θὰ ἀποτελοῦσε αὐταπάτη τὸ νὰ ἐλπίζουμε σήμερα πιὰ μόνο στὴν προφορικὴ μετάδοση, ἐπιχειροῦμε τὴν ἔκδοση αὐτοῦ τοῦ δίσκου.

Τὰ τραγούδια ποὺ ἐπιλέξαμε εἶναι ὅλα παραδοσιακὰ καὶ προσπαθήσαμε νὰ τὰ ἀποδώοουμε, ὅπως τὰ ἀκούσαμε ἀπὸ τοὺς ντόπιους, τοὺς ὁποίους εὐγνωμονοῦμε.

Ἀφιερώνουμε τὸ ἔργο αὐτὸ στοὺς λάτρεις τῆς παράδοσης καὶ στοὺς νέους. Ἂν γίνουμε ἀφορμὴ γιὰ ν᾿ ἀγαπήσει καὶ νὰ τραγουδήσει ἕνας νέος κάποιο τραγούδι, θὰ θεωροῦμε ὅτι ἄξιζε ἡ προσπάθειά μας. Σ.Δ.


Βιογραφικά

Σταυρούλα Δαλιάνη

Γεννήθηκε τὸ 1985 στὴν Ἀθήνα. Ἀπὸ μωρὸ μεγάλωνε ἀκούοντας πολλὲς ὦρες κάθε μέρα παραδοσιακὴ μουσικὴ ἀπὸ τὸν πατέρα της κι ἔτσι, ἀκόμη καὶ πρὶν καθαρίσει τὰ λόγια της, τραγουδοῦσε. Ἀπὸ τεσσάρων χρονῶν συμμετεῖχε σὲ ἐκδηλώσεις, συνοδεύοντας τὴ χορευτικὴ ὁμάδα τοῦ Πανεπιστημίου Πειραιῶς. Πέντε χρονῶν ἐντάσσεται στὴν παιδικὴ χορωδία τοῦ ΟΤΕ, μαζὶ μὲ τὸ μεγαλύτερο ἀδελφό της. Στὰ ἕξι ἀρχίζει μαθήματα μαντολίνου μὲ τὸν Διονύση Ἀποστολᾶτο στὸ σύλλογο «Εὔγερος Κεφαλλονιᾶς» καὶ συμμετέχει στὴν χορωδία τοῦ συλλόγου. Ἀργότερα ἐγγράφεται σὲ ᾠδεῖο καὶ παρακολουθεῖ μαθήματα πιάνου καὶ θεωρητικῶν.

Συμμετεῖχε σὲ πολλοὺς διαγωνισμούς, ἀποσπώντας βραβεῖα. Εἶναι Νηπιαγωγός, πτυχιοῦχος τοῦ Παιδαγωγικοῦ Τμήματος τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ παράλληλα σπουδάζει κλασσικὸ τραγούδι. Διδάσκει μαζὶ μὲ τὸν πατέρα της παραδοσιακὸ τραγούδι σὲ Δημοτικὸ σχολεῖο τοῦ Βύρωνα καὶ τὸ 2003 παρουσιάζουν ἑκατονταμελῆ παιδικὴ χορωδία στὴ γιορτὴ ἔναρξης τοῦ Παιδικοῦ Φεστιβὰλ Βύρωνα. Ἐκτὸς ἀπὸ τὸ παραδοσιακὸ τραγούδι, ἀσχολεῖται ἐπίσης μὲ τὸ ἔντεχνο.

Γιῶργος Δαλιάνης

Γεννήθηκε στὸ ὀρεινὸ χωριὸ Τριπόταμα Ἀχαΐας ὅπου εἶχε τὶς πρῶτες ἐπιδράσεις ἀπὸ τοὺς μερακλῆδες κατοίκους οἱ ὁποῖοι τραγουδοῦσαν σὲ ὅλες τὶς κοινωνικὲς ἐκδηλώσεις καὶ σὲ διάφορες ἀγροτικὲς ἐργασίες (θέρο, ἁλώνισμα, ξέφυλλο, τρύγο κ.ἀ.) Σὲ αὐτὸ τὸ περιβάλλον ἀγάπησε πολὺ τὸ δημοτικὸ τραγούδι καὶ ἄρχισε ἀπὸ πολὺ μικρὸς νὰ τραγουδᾷ. Ἀργότερα τρυπώντας ἕνα καλάμι ἔφτιαξε αὐτοσχέδια φλογέρα καὶ ἄρχισε νὰ παίζει σκοπούς. Μετὰ τὸ Λύκειο πῆγε στὴν Ἀθήνα· σπούδασε ραδιοεπικοινωνίες καὶ ταξίδεψε δυὸ χρόνια ἀσυρματιστὴς σὲ ποντοπόρα πλοῖα. Στὴ συνέχεια ἀπέκτησε τὸ πρῶτο του κλαρίνο, πῆρε κάποια μαθήματα καὶ μὲ συνεχῆ προσπάθεια καὶ ἐπιμονή, ἄρχισε νὰ παίζει. Ἐντάχθηκε στὴν ὀρχήστρα τοῦ πολιτιστικοῦ κέντρου τοῦ ΟΤΕ. Ἐκεῖ γνωρίστηκε μὲ τὸν Κώστα Μούτσελο ποὺ τραγουδοῦσε καὶ μάθαινε λαοῦτο. Λάτρεις καὶ οἱ δυὸ τοῦ παραδοσιακοῦ τραγουδιοῦ, παρασύρουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλο σὲ ἀτέλειωτες ὧρες πρόβας καὶ μελέτης (τὶς κατὰ Μούτσελον «κλαρινοῶρες»). Οἱ πολλὲς ὧρες μουσικῆς στὸ σπίτι, ἔφεραν καὶ ἕνα ἄλλο ἀποτέλεσμα. Τὰ παιδιὰ Χρῆστος καὶ Σταυρούλα κόλλησαν τὸ «μικρόβιο» καὶ ἄρχισαν νὰ τραγουδᾶνε ἀπὸ πολὺ μικρά. Τὸ 1994 μὲ τραγουδιστὲς τὰ παιδιὰ 11 καὶ 8 ἐτῶν ἠχογραφήθηκαν τὰ «Μηνύματα στὴν νέα γενιὰ» τὸ ὁποῖο εἶχε μεγάλη ἀπήχηση καὶ ἰδιαίτερα στοὺς νέους.

Τὸ 1992 μὲ πυρῆνα ἄτομα ἀπὸ διάφορες περιοχὲς μὲ κοινὲς ἀνησυχίες γιὰ τὴν παράδοση, ἱδρύει τὸν πανελλήνιο σύλλογο φίλων τοῦ γνήσιου δημοτικοῦ τραγουδιοῦ, τοῦ χοροῦ καὶ τῆς παράδοσης «Ἡ Ρωμιοσύνη», μὲ ἕδρα τὸν Βύρωνα σ᾿ ἕνα ζεστὸ χῶρο ποὺ ἀποτελεῖ ἕνα μικρὸ λαουγραφικὸ μουσεῖο. Τὸ συγκρότημά του ἔχει ἐκτιμηθεῖ γιὰ τὸ αὐστηρὰ παραδοσιακό του ὕφος (δὲν χρησιμοποιεῖ ποτὲ ἠλεκτρικὰ ὄργανα) καὶ τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχει συνεργασία μὲ πολλοὺς Δήμους κὰ συλλόγους καὶ ἔχει στὸ ἐνεργητικό του ἐπιτυχημένες μεγάλες ἐκδηλώσεις. Διδάσκει τραγούδι καὶ κλαρίνο σὲ νεανικὰ κέντρα, ᾠδεῖα καὶ σχολεῖα.

Χρῆστος Δαλιάνης

Εἶναι τὸ πρῶτο παιδὶ τῆς οἰκογένειας τοῦ Γιώργου Δαλιάνη. Γεννήθηκε τὸ 1983 στὴν Ἀθήνα. Ἀπὸ πολὺ μικρὸς ἄρχισε νὰ τραγουδάει σὲ φιλικὰ γλέντια ἀρχικὰ καὶ ἐπαγγελματικὰ ἀργότερα. Σὲ πλικία ἕξι ἐτῶν ξεκίνησε τὶς σπουδές του στὸ κλασικὸ βιολὶ μὲ δάσκαλο τὸ μεγάλο σολίστα Παντελὴ Δεσποτίδη. Ἑπτὰ ἐτῶν ἐντάσσεται στὴν παιδικὴ χορωδία τοῦ ΟΤΕ στὴν ὁποία διδάσκει ἡ Τερψιχόρη Παπαστεφάνου καὶ μεταγενέστερα σὲ ἄλλες χορωδίες. Παράλληλα συνέχισε ν᾿ ἀσχολεῖται μὲ τὴν παραδοσιακὴ μουσική, συμμετέχοντας σὲ συναυλίες καὶ συνοδεύοντας χορευτικὲς ὁμάδες σὲ ἐκδηλώσεις στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικό. Μαθήματα παραδοσιακοῦ βιολιοῦ πῆρε ἀπὸ τὸν Νίκο Μωραΐτη καὶ τὸν Ἀλ. Ἀραπάκη. Ἔχει συμμετάσχει σὲ ἀρκετὲς δισκογραφικὲς δουλειὲς ὡς μουσικὸς καὶ ἐνορχηστρωτής. Κατέχει πτυχία ἁρμονίας καὶ ἀντίστιξης καὶ σπουδάζει κλασικὸ τραγούδι.

Νικόλας Δαλιάνης

Εἶναι τὸ τρίτο παιδὶ τῆς οἰκογένειας. Γεννήθηκε τὸ 1994 καὶ ἀκούει συνέχεια μουσική, ἀφοῦ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν κύρια ἐνασχόληση τῆς οἰκογένειας μὲ τὴν παραδοσιακὴ μουσική, τ᾿ ἀδέλφια του Χρῆστος καὶ Σταυρούλα σπουδάζουν κλασικὴ μουσική, βιολί, πιάνο, μαντολίνο καὶ τραγούδι. Ἀπὸ μικρὸς συνυπάρχει στὴ μάζεψη τῆς «Ρωμιοσύνης» κάθε Δευτέρα, καὶ ἀκούοντας μαθαίνει. Τραγουδᾷ ἀπὸ δυὸ ἐτῶν καὶ ἀπὸ πέντε σὲ ἐκδηλώσεις. Στὸ διαγωνισμὸ δημοτικοῦ τραγουδιοῦ ἀπέσπασε τὸ Α´ Βραβεῖο τὸ 2005. Ἀπὸ ὀκτὼ χρονῶν ἄρχισε μαθήματα κλαρίνου.


Περιεχόμενα

1.Ἐλεύθερος σκοπόςὀργανικό1.45
2.Σ᾿ ἀφήνω τὴν καλονυχτιάἀργὸ τσάμικο, δρομικὴ πατινάδα4.07
3.Ὅλες οἱ μελαχροινὲς (Μελανουράκι)καγκέλι3.16
4.Στολίζεται τὸ μελαχροινότσάμικο4.48
5.Νὰ χαμηλῶναν τὰ βουνάκαλαματιανό4.09
6.Ξέρω τραγούδια θάλασσεςκαλαματιανό2.48
7.Γιὰ μιὰ φορὰ εἶν᾿ ἡ λεβεντιάτσάμικο4.58
8.Μαῦρα μάτια μὲ πλανέψανκαλαματιανό4.11
9.Τώρα εἶν᾿ ἀργάσυρτό4.01
10.Λιδορικιώτισσατσάμικο3.33
11.Κόρη ποὺ πᾶς στὸν ποταμόκαλαματιανό3.37
12.Πουλάκι ν᾿ ἐκελάηδαγεσυρτό3.03
13.Ἀπόψε πίνει ἀφέντης μουσυρτὸ στὰ τρία - ἀνασηκωτός4.01
14.Μαργιόλικοτσάμικο3.33
15.Μιὰ πέρδικα παινεύτηκεσυρτὸ στὰ τρία3.23
16.Κόκκινα χείλη φίλησασυρτό2.56
17.Τρεῖς μῆνες ἔχει ἡ Ἄνοιξητσάμικο4.30
18.Ἀργιτοπούλακαλαματιανό4.24
19.Πιάνουν ν᾿ ἀνθίσουν τὰ κλαριάτῆς τάβλας (τραπεζίτικο)4.28

Στὰ [2] καὶ [15] τραγουδοῦν μαζὶ ἡ Σταυρούλα καὶ ὁ Γιῶργος Δαλιάνης. Στὸ [7] τραγουδᾷ ὁ Γιῶργος Δαλιάνης. Στὸ [12] τραγουδᾷ ὁ Νικόλας Δαλιάνης.

 

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.