ΚΑ: Χαίρομαι που είσαι μαζί μας Μπιλ. Περίπου πριν τρεις μήνες περίπου συζητήσαμε στο TED για αυτή την πανδημία, και τότε, νομίζω λιγότεροι από -- νομίζω στα τέλη Μαρτίου -- τότε, λιγότεροι από 1.000 άνθρωποι είχαν πεθάνει στις ΗΠΑ και λιγότεροι από 20.000 παγκοσμίως. Τώρα τα νούμερα είναι περίπου 128.000 θάνατοι στις ΗΠΑ και περισσότεροι από μισό εκατομμύριο παγκοσμίως σε διάρκεια τριών μηνών. Σε τρεις μήνες. Ποια είναι η διάγνωσή σου για τον υπόλοιπο χρόνο; Εξετάζεις πολλά μοντέλα. Ποια κατά τη γνώμη σου είναι τα καλύτερα και τα χειρότερα σενάρια;
ΜΓ: Δυστυχώς, τo εύρος των σεναρίων είναι αρκετά μεγάλο, και καθώς μπαίνουμε και στο φθινόπωρο, θα μπορούσαμε να έχουμε ποσοστά θανάτου ισοδύναμα με τα χειρότερα που είχαμε στην περίοδο του Απριλίου. Αν μολυνθούν πολλά νέα παιδιά, τελικά, θα μολύνουν πάλι μεγαλύτερους σε ηλικία, οπότε ο ιός θα εισχωρήσει στους οίκους ευγηρίας, στα καταφύγια αστέγων, μέρη στα οποία είχαμε πολλούς θανάτους. Η πορεία της καινοτομίας, που πιθανότατα θα θίξουμε στη συζήτηση -- διαγνωστικά, θεραπευτικά, εμβόλια -- υπάρχει αρκετή πρόοδος εκεί, αλλά τίποτα που θα αλλάξει ουσιαστικά το γεγονός ότι αυτό το φθινόπωρο στις ΗΠA η κατάσταση πιθανόν θα είναι αρκετά κακή, και αυτό είναι χειρότερο απ' ό,τι θα περίμενα πριν από έναν μήνα, ο βαθμός με τον οποίο επιστρέφουμε σε υψηλή κινητικότητα, μη φορώντας μάσκες, και τώρα ο ιός στην πραγματικότητα έχει εισχωρήσει σε πολλές πόλεις που δεν είχε εισχωρήσει πριν σε σημαντικό βαθμό, οπότε θα είναι μια πρόκληση.
Δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσουμε αρκετά κάτω από τον τρέχοντα ρυθμό θανάτων, που είναι περίπου 500 θάνατοι την ημέρα, αλλά υπάρχει σημαντικός κίνδυνος να φτάσουμε ξανά σε έως και 2.000 την ημέρα που είχαμε πριν, γιατί δεν τηρούμε τις αποστάσεις, την αλλαγή συμπεριφοράς, στον βαθμό που τα τηρούσαμε τον Απρίλιο και τον Μάιο. Και γνωρίζουμε ότι αυτός ο ιός είναι κάπως εποχιακός, έτσι ώστε ο ρυθμός της εξάπλωσης της μόλυνσης, λόγω της θερμοκρασίας, υγρασίας, μεγαλύτερης παραμονής σε εσωτερικούς χώρους, θα χειροτερεύει καθώς θα μπαίνουμε στο φθινόπωρο.
ΚΑ: Υπάρχουν λοιπόν σενάρια που στις ΗΠΑ, πχ, αν κάνουμε παρέκταση των αριθμών στο μέλλον, θα καταλήξουμε σε περισσότερους από 250.000 θανάτους, πιθανόν, ακόμα και φέτος αν δεν είμαστε προσεκτικοί, και παγκοσμίως, υποθέτω ότι ο αριθμός των νεκρών θα μπορούσε, μέχρι το τέλος της χρονιάς να είναι και εκατομμύρια. Υπάρχουν αποδείξεις ότι οι πιο ζεστές θερμοκρασίες το καλοκαίρι στην πραγματικότητα μας βοήθησαν;
ΜΓ: Δεν είναι απόλυτα βέβαιο, αλλά σίγουρα, το μοντέλο του Ινστιτούτου Μετρήσεων και Αξιολόγησης Υγείας (ΙΗΜΕ) ήθελε να χρησιμοποιήσει την εποχή, με τη θερμοκρασία και την υγρασία, για να προσπαθεί να εξηγήσει γιατί ο Μάιος δεν ήταν χειρότερος απ' ό,τι ήταν. Και καθώς βγήκαμε έξω και αυξήθηκε η κινητικότητα, τα μοντέλα περίμεναν να έχουμε περισσότερα κρούσματα και θανάτους, και το μοντέλο συνέχιζε να θέλει να πει, «Αλλά πρέπει να χρησιμοποιήσω αυτήν την εποχικότητα για να υπολογίσω γιατί ο Μάιος δεν ήταν χειρότερος, γιατί ο Ιούνιος δεν ήταν χειρότερος απ' ό,τι ήταν».
Και βλέπουμε στο Νότιο Ημισφαίριο, όπως στη Βραζιλία, που είναι στην αντίθετη εποχή, τώρα όλη η Νότια Αμερική έχει μια τεράστια επιδημία. Η Νότια Αφρική έχει μια πολύ γρήγορα αναπτυσσόμενη επιδημία. Ευτυχώς, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία, οι τελευταίες χώρες στο νότιο ημισφαίριο, έχουν πολύ λίγα κρούσματα, και παρόλο που το καταπολεμούν ασταμάτητα, λένε, «Ω, έχουμε 10 κρούσματα, είναι μεγάλη υπόθεση, ας το αντιμετωπίσουμε». Έτσι είναι από αυτές τις καταπληκτικές χώρες που κατέβασαν νούμερα τόσο χαμηλά όπου τα τεστ, η καραντίνα και η ιχνηλάτηση τους κρατάει τα νούμερα πολύ κοντά στο μηδέν.
ΜΓ: Ναι, όλα είναι τόσο εκθετικά όπου με λίγη καλή δουλειά έχουμε σημαντικό αποτέλεσμα. Δεν είναι ένα γραμμικό παιχνίδι. Ξέρεις, η ιχνηλάτηση επαφών, με τον αριθμό των κρουσμάτων που έχουμε στις ΗΠΑ, είναι εξαιρετικά σημαντικό να γίνεται αλλά δεν θα σε επαναφέρει στο μηδέν. Θα σε βοηθήσει να μείνεις χαμηλά αλλά είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί.
ΜΓ: Σωστά, είναι -- Για παράδειγμα, στην περιοχή της Νέας Υόρκης, τα κρούσματα συνεχίζουν κάπως να μειώνονται, αλλά σε άλλα μέρη της χώρας, κυρίως τον Νότο αυτήν τη στιγμή, έχουμε αυξήσεις που αντισταθμίζουν αυτές τις μειώσεις, και έχουμε ποσοστά θετικών τεστ στους νέους που είναι πραγματικά υψηλότερα από αυτά που είδαμε ακόμη και σε μερικές από τις πιο δύσκολες περιοχές. Και έτσι, σαφώς, υπάρχει μεγαλύτερη αύξηση κινητικότητας στους νέους απ' ό,τι σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, έτσι η ηλικιακή δομή είναι τώρα πολύ νεαρή, αλλά λόγω των νοικοκυριών πολλών γενεών, των ανθρώπων που εργάζονται σε γηροκομεία, δυστυχώς, αυτό θα επιβαρύνει ξανά, τόσο η χρονική καθυστέρηση όσο και η μετάδοση, τους ηλικιωμένους, θα αρχίσει να ανεβάζει το ποσοστό θανάτων, που είναι χαμηλά -- πολύ χαμηλότερα από 2.000 σε περίπου 500 τώρα.
ΚΑ: Και συμβαίνει αυτό εν μέρει επειδή υπάρχει καθυστέρηση τριών εβδομάδων μεταξύ αριθμών κρουσμάτων και αριθμών θανάτου; Και επίσης, ίσως, εν μέρει επειδή υπήρξαν κάποιες αποτελεσματικές παρεμβάσεις, και βλέπουμε την πιθανότητα το συνολικό ποσοστό θνητότητας να μειώνεται πραγματικά λίγο τώρα που έχουμε αποκτήσει κάποια επιπλέον γνώση;
ΜΓ: Ναι, σίγουρα το ποσοστό θνητότητας είναι πάντα χαμηλότερο όταν δεν είμαστε υπερφορτωμένοι. Και έτσι η Ιταλία, όταν ήταν υπερφορτωμένη, η Ισπανία, ακόμη και η Νέα Υόρκη στην αρχή, σίγουρα η Κίνα, εκεί δεν μπορούσες να παράσχεις ούτε τα βασικά, όπως οξυγόνο και άλλα. Μια μελέτη που χρηματοδότησε το ίδρυμά μας στο Ηνωμένο Βασίλειο βρήκε ότι το μόνο πράγμα εκτός από το Remdesivir που είναι ένα αποδεδειγμένο θεραπευτικό σκεύασμα, που είναι η δεξαμεθαζόνη, αυτό σε σοβαρούς ασθενείς, επιφέρει περίπου 20% μείωση των θανάτων, και υπάρχει ακόμα σημαντική πληροφόρηση για αυτά τα θέματα.
Ξέρετε, η υδροξυχλωροκίνη δεν έδειξε ποτέ θετικά δεδομένα, οπότε αυτό έχει ουσιαστικά τελειώσει. Υπάρχουν ακόμη μερικές δοκιμές σε εξέλιξη, αλλά ο κατάλογος των πραγμάτων που δοκιμάζονται, συμπεριλαμβανομένων, τελικά, των μονοκλωνικών αντισωμάτων, θα έχουμε μερικά επιπλέον εργαλεία για το φθινόπωρο. Οπότε όταν μιλάμε για ποσοστά θανάτου, τα καλά νέα είναι, κάποιες καινοτομίες που έχουμε ήδη, και θα έχουμε περισσότερες ακόμη και το φθινόπωρο. Πρέπει να αρχίσουμε να έχουμε μονοκλωνικά αντισώματα, που είναι το μοναδικό θεραπευτικό σκεύασμα το οποίο με ενθουσιάζει περισσότερο.
ΚΑ: Βασικά θα σου ζητήσω να μου πεις λίγο περισσότερα γι' αυτό σε ένα δευτερόλεπτο, αλλά απλώς συνοψίζοντας για τα ποσοστά θανάτου: σε ένα λειτουργικό σύστημα υγείας, πάρε τις ΗΠΑ όταν οι χώροι δεν είναι υπερβολικά γεμάτοι, ποιος νομίζεις ότι θα είναι ο τρέχων ρυθμός θνητότητας κατά προσέγγιση, σαν ποσοστό επί του συνόλου των κρουσμάτων; Μήπως είμαστε κάτω από το ένα τοις εκατό, ίσως;
ΜΓ: Αν εντόπιζες όλα τα κρούσματα, ναι, είμαστε πολύ κάτω από το ένα τοις εκατό. Οι άνθρωποι διαφωνούν, ξέρεις, 0,4, 0,5. Μόλις συνυπολογίσεις τους ασυμπτωματικούς, πιθανότατα είναι κάτω από 0,5, και αυτά είναι καλά νέα. Αυτή η ασθένεια θα μπορούσε να ήταν μια ασθένεια του πέντε τοις εκατό. Η δυναμική μετάδοσης αυτής της ασθένειας είναι πιο δύσκολη από ό,τι ακόμη και οι ειδικοί είχαν προβλέψει. Η ποσότητα της προ-συμπτωματικής και ασυμπτωματικής εξάπλωσης και το γεγονός ότι δεν είναι ο βήχας, που θα μπορούσες να τον παρατηρήσεις, «Βήχω»-- οι περισσότερες αναπνευστικές ασθένειες σε κάνουν να βήχεις. Αυτή, στα αρχικά στάδια, δεν έχει βήχα, είναι τραγούδι, γέλιο, ομιλία, στην πραγματικότητα, ειδικά για τους υπερ-διασκορπιστές, άτομα με πολύ υψηλό ιικό φορτίο, είναι αιτίες που εξαπλώνεται, και αυτό είναι αρκετά καινούργιο, και έτσι ακόμη και οι ειδικοί ομολογούν ότι, «Αυτό πραγματικά μας εξέπληξε». Η ποσότητα της ασυμπτωματικής εξάπλωσης και το γεγονός ότι δεν υπάρχει το στοιχείο του βήχα, δεν είναι ένα σημαντικό σύμπτωμα όπως στη γρίπη ή τη φυματίωση.
ΜΓ: Ναι, αν μετρήσεις τους προ-συμπτωματικούς, τότε οι περισσότερες μελέτες δείχνουν ότι είναι περίπου στο 40 τοις εκατό, και επίσης έχουμε ασυμπτωματικούς. Η ποσότητα του ιού που δέχεσαι στην άνω αναπνευστική περιοχή έχει αποσυνδεθεί κάπως. Μερικοί άνθρωποι έχουν πολύ εδώ και πολύ λίγο στους πνεύμονές τους, και αυτό που φτάνει στους πνεύμονές προκαλεί τα πραγματικά κακά συμπτώματα - και σε άλλα όργανα, αλλά κυρίως στους πνεύμονες -- και τότε είναι που αναζητάς θεραπεία. Και έτσι η χειρότερη περίπτωση όσον αφορά τη διάδοση είναι κάποιος να έχει πολύ στην ανώτερη αναπνευστική οδό αλλά σχεδόν καθόλου στους πνεύμονές του, οπότε δεν αναζητά φροντίδα.
ΜΓ: Ακόμα δεν μπορούμε να εντοπίσουμε τα χαρακτηριστικά των υπερμεταδοτών όσον αφορά στο προφίλ τους, και μπορεί να μη μπορέσουμε ποτέ. Αυτό μπορεί να είναι αρκετά τυχαίο. Αν μπορούσες να τους αναγνωρίσεις, είναι υπεύθυνοι για την πλειονότητα της μετάδοσης, είναι μερικοί άνθρωποι που έχουν πολύ υψηλό ιικό φορτίο. Δυστυχώς, δεν το έχουμε καταφέρει. Αυτός ο τρόπος μετάδοσης, αν βρίσκεσαι σε ένα δωμάτιο και κανείς δεν μιλάει, υπάρχει πολύ λιγότερη μετάδοση. Αυτό συμβαίνει εν μέρει επειδή, αν και μπορεί να μεταδοθεί στα αεροπλάνα, είναι λιγότερο από ό,τι θα περίμενε κανείς μόνο από την άποψη των μέτρων εγγύτητας και χρόνου, γιατί σε αντίθεση, ας πούμε, με μια χορωδία ή σε ένα εστιατόριο, δεν εκπνέεις μιλώντας δυνατά τόσο όσο σε άλλα εσωτερικά περιβάλλοντα.
ΜΓ: Ναι. Όλοι οι ειδικοί αισθάνονται άσχημα που η αξία των μασκών -- που συνδέεται κάπως με τους ασυμπτωματικούς, αν οι άνθρωποι ήταν πολύ συμπτωματικοί, όπως στον Έμπολα, τότε το ξέρεις και απομονώνεις, και έτσι δεν χρειάζεσαι κάτι σαν μάσκα. Η αξία των μασκών, το γεγονός ότι οι ιατρικές μάσκες ήταν μια διαφορετική αλυσίδα εφοδιασμού από τις κανονικές μάσκες, άρα θα μπορούσαμε να αυξήσουμε την παραγωγή κανονικών μασκών εύκολα, το γεγονός ότι θα σταματούσε αυτό την προ-συμπτωματική, την ασυμπτωματική μετάδοση, είναι λάθος. Αλλά δεν είναι συνωμοσία. Είναι κάτι που τώρα, ξέρουμε περισσότερο. Και ακόμη και τώρα, το ποσοστό λάθους στην ωφέλεια της μάσκας είναι υψηλότερο από ό,τι θα θέλαμε να παραδεχτούμε, αλλά είναι μια σημαντική ωφέλεια.
ΜΓ: Για το ερώτημα για το πώς μπορούμε να αντισταθμίσουμε τα οφέλη, ας πούμε, της λειτουργίας του σχολείου με τον κίνδυνο να αρρωστήσουν οι άνθρωποι επειδή πηγαίνουν στο σχολείο, αυτές είναι πολύ δύσκολες ερωτήσεις που δεν νομίζω ότι μπορεί να πει κάποιος, «Θα σας πω πώς να κάνετε όλες αυτές τις αντισταθμίσεις». Η συνειδητοποίηση του τόπου μετάδοσης, και το γεγονός ότι οι νέοι πράγματι μολύνονται και αποτελούν μέρος της αλυσίδας μετάδοσης πολλαπλών γενεών, πρέπει να το δηλώσουμε ξεκάθαρα. Αν λάβουμε υπόψη μόνο την πλευρά της υγείας, ανοίξαμε πιο ελεύθερα από όσο έπρεπε.
Το άνοιγμα αυτό, από την άποψη της ψυχικής υγείας και της αναζήτησης φυσιολογικών ιατρικών βοηθημάτων όπως εμβόλια ή άλλη φροντίδα, υπάρχουν οφέλη. Νομίζω ότι μερικά από τα ανοίγματα μας δημιούργησαν μεγαλύτερο κίνδυνο παρά όφελος. Άνοιγμα των μπαρ τόσο γρήγορα ξέρετε, είναι αυτό κρίσιμο για την ψυχική υγεία; Μάλλον όχι. Δεν νομίζω λοιπόν ότι ήμασταν τόσο επιλεκτικοί στο άνοιγμα όσο είμαι σίγουρος, ότι καθώς το μελετάμε, θα συνειδητοποιήσουμε ότι κάποια πράγματα δεν θα έπρεπε να τα έχουμε ανοίξει τόσο γρήγορα. Αλλά τότε έχεις κάτι σαν το σχολείο, όπου ακόμη και καθώς καθόμαστε εδώ σήμερα, το ακριβές σχέδιο, ας πούμε, για τα σχολεία της πόλης για το φθινόπωρο, δεν θα επέλεγα μια απόλυτη άποψη για τις αντισταθμίσεις που συσχετίζονται με αυτό το θέμα.
Υπάρχουν τεράστια οφέλη αν αφήσουμε αυτά τα παιδιά να πάνε στο σχολείο, και πώς αξιολογείτε τον κίνδυνο; Εάν βρίσκεστε σε μια πόλη χωρίς πολλά κρούσματα, θα έλεγα μάλλον ότι υπάρχει όφελος. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσατε να εκπλαγείτε. Τα κρούσματα θα μπορούσαν να εμφανιστούν και έπειτα θα έπρεπε να το αλλάξετε, που δεν είναι εύκολο. Αλλά νομίζω ότι σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ, θα υπάρξουν μέρη όπου αυτό δεν θα είναι καλό αντιστάθμισμα.
Οπότε σχεδόν κάθε διάσταση της ανισότητας, έχει επιδεινωθεί από αυτήν την ασθένεια: ο τύπος εργασίας, η σύνδεση στο διαδίκτυο, η ικανότητα του σχολείου σας να κάνει διαδικτυακή μάθηση. Οι υπάλληλοι γραφείου, οι άνθρωποι ντρέπονται να το παραδεχτούν, μερικοί από αυτούς είναι πιο παραγωγικοί και απολαμβάνουν την ευελιξία που έχει δημιουργήσει η τηλεργασία, και αυτό σε κάνει να νιώθεις απαίσια όταν γνωρίζεις ότι πολλοί άνθρωποι υποφέρουν με πολλούς τρόπους, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών τους που δεν πηγαίνουν στο σχολείο.
ΚΑ: Πράγματι. Ας πάμε στην επόμενη ερώτηση. [Ναταλί Μουνυαμπέντα] «Για εμάς στη Ρουάντα, πρώιμες πολιτικές παρέμβασης έχουν κάνει τη διαφορά. Σε αυτό το σημείο, ποιες πολιτικές παρέμβασης προτείνετε για τις ΗΠΑ τώρα;» Μπιλ, ονειρεύομαι την ημέρα που θα διοριστείς τσάρος του κορωνοΪου με εξουσία να μιλήσεις πραγματικά στο κοινό. Τι θα έκανες:
ΜΓ: Λοιπόν, τα εργαλεία καινοτομίας είναι ο τομέας που εγώ και το ίδρυμα έχουμε πιθανώς τη μεγαλύτερη πραγματογνωμοσύνη. Είναι σαφές ότι ορισμένες από τις πολιτικές για το άνοιγμα ήταν υπερβολικά γενναιόδωρες, αλλά νομίζω ότι όλοι θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σε αυτό. Χρειαζόμαστε ηγεσία που να παραδεχτεί ότι εξακολουθούμε να έχουμε ένα τεράστιο πρόβλημα εδώ και να μην το μετατρέψει σε σχεδόν πολιτικό θέμα του τύπου, «Δεν είναι εξαιρετικό αυτό που κάναμε;» Όχι, δεν είναι εξαιρετικό, αλλά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών -- υπάρχουν πολλά που δεν κατάλαβαν, και όλοι επιθυμούν μια εβδομάδα νωρίτερα, όποια ενέργεια κι αν έκαναν, να την είχαν κάνει μια εβδομάδα νωρίτερα. Τα εργαλεία καινοτομίας, αυτό είναι το έργο του ιδρύματος σχετικά με αντισώματα, εμβόλια, έχουμε πραγματογνωμοσύνη σε βάθος, και είναι εκτός του ιδιωτικού τομέα, οπότε έχουμε μια κάπως ουδέτερη ικανότητα να συνεργαζόμαστε με όλες τις κυβερνήσεις και τις εταιρείες που θα επιλεγούν.
Ιδιαίτερα στα προϊόντα οριακού κέρδους, ποιο θα πρέπει να πάρει τους πόρους; Δεν υπάρχει προηγούμενο στην αγορά για αυτό. Οι ειδικοί πρέπει να πουν, «Εντάξει, αυτό το αντίσωμα αξίζει να παραχθεί. Αυτό το εμβόλιο αξίζει να παρασκευαστεί», επειδή έχουμε πολύ περιορισμένη δυνατότητα παρασκευής και για τα δύο αυτά πράγματα, και θα είναι διεπιχειρησιακή διαδικασία, κάτι που δεν συμβαίνει ποτέ συνήθως, όπου μια εταιρεία το εφευρίσκει και μετά χρησιμοποιούνται οι μονάδες παραγωγής πολλών εταιρειών για να επιτευχθεί η μέγιστη κλίμακα της καλύτερης επιλογής. Οπότε θα συντόνιζα αυτά τα πράγματα, αλλά χρειαζόμαστε έναν ηγέτη που θα μας κρατά ενημερωμένους, που θα είναι ρεαλιστής και που θα μας υποδεικνύει τη σωστή συμπεριφορά, εκτός από την καθοδήγηση της πορείας της καινοτομίας.
ΚΑ: Θέλω να πω, πρέπει να είσαι εξαιρετικός διπλωμάτης για να ξέρεις πώς να μιλήσεις για αυτά τα πράγματα. Oπότε κατανοώ, σχεδόν, τη δυσκολία εδώ. Αλλά θέλω να πω, μιλάτε τακτικά με τον Άντονι Φάουτσι, ο οποίος είναι μια σοφή φωνή για αυτό το θέμα κατά τη γνώμη των περισσότερων ανθρώπων. Αλλά σε ποιο βαθμό είναι απλά μπλοκαρισμένος; Δεν του επιτρέπεται να παίξει τον πλήρη ρόλο που θα μπορούσε να παίξει σε αυτήν την περίσταση.
ΜΓ: Ο Δρ Φάουτσι εμφανίστηκε όπου του επιτράπηκε να έχει λίγο δημόσιο χρόνο, και παρόλο που έλεγε πράγματα που είναι ρεαλιστικά, το κύρος του έχει κολλήσει. Μπορεί να μιλήσει δημόσια με αυτόν τον τρόπο. Τυπικά, τα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων θα έπρεπε να ήταν η κύρια φωνή εδώ. Δεν είναι απολύτως απαραίτητο, αλλά σε προηγούμενες κρίσεις υγείας, αφήνεις τους ειδικούς μέσα στα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων να είναι αυτή η φωνή. Είναι εκπαιδευμένοι να κάνουν αυτά τα πράγματα, οπότε είναι λίγο ασυνήθιστο εδώ πόσο χρειάστηκε να βασιστούμε στον Φάουτσι σε αντίθεση με τα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων. Πρέπει να είναι ο Φάουτσι, ο οποίος είναι ένας λαμπρός ερευνητής, τόσο έμπειρος, ιδιαίτερα στα εμβόλια. Κατά κάποιο τρόπο, έχει καταλήξει, να παίρνει τις γενικές συμβουλές εννοώ τις επιδημιολογικές συμβουλές και να τις εξηγεί με τον σωστό τρόπο, όπου θα παραδεχτεί, «Εντάξει, μπορεί να έχουμε μια οπισθοδρόμηση εδώ, και γι' αυτό πρέπει να συμπεριφερθούμε έτσι». Αλλά είναι φανταστικό το γεγονός ότι η φωνή του έχει αφεθεί να ακουστεί.
ΚΑ: Μερικές φορές. Ας δούμε την επόμενη ερώτηση. Νίνα Γκρέγκορι, «Πώς σκοπεύετε εσύ και το ίδρυμά σου να αντιμετωπίσετε τα ηθικά ζητήματα σχετικά με το ποιες χώρες θα πάρουν πρώτα το εμβόλιο, υποθέτοντας ότι βρίσκετε ένα;» Και ίσως, Μπιλ, είναι η κατάλληλη στιγμή για να μιλήσουμε ακριβώς για το πού βρίσκεται η αναζήτηση του εμβολίου και ποια είναι τα βασικά πράγματα που πρέπει να σκεφτόμαστε όλοι καθώς παρακολουθούμε τα νέα σχετικά με αυτό.
ΜΓ: Υπάρχουν τρία εμβόλια που είναι, εάν λειτουργούν, είναι τα πρώτα: το Moderna, το οποίο, δυστυχώς, δεν θα κλιμακωθεί πολύ εύκολα, οπότε αν αυτό λειτουργήσει, θα είναι ως επί το πλείστον κάτι στοχευμένο στις ΗΠΑ. μετά είναι το AstraZeneca, το οποίο προέρχεται από την Οξφόρδη. και το Johnson and Johnson. Αυτά είναι τα τρία πρώτα. Και έχουμε δεδομένα για τα ζώα που φαίνονται δυνητικά καλά αλλά όχι καθοριστικά, ιδιαίτερα αν θα λειτουργήσει στους ηλικιωμένους, και θα έχουμε ανθρώπινα δεδομένα τους επόμενους μήνες.
Αυτά τα τρία θα ελεγχθούν για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα. Δηλαδή, θα είμαστε σε θέση να τα παρασκευάσουμε, αν και όχι όσο θέλουμε. Θα μπορέσουμε να τα παρασκευάσουμε πριν από το τέλος του έτους. Αν η Φάση Τρία θα πετύχει και αν θα ολοκληρωθεί πριν από το τέλος του έτους, δεν θα ήμουν τόσο αισιόδοξος. Στη Φάση Τρία είναι που πρέπει πραγματικά να εξετάσουμε όλα τα προφίλ ασφαλείας και αποτελεσματικότητας, αλλά αυτά θα ξεκινήσουν. Μετά υπάρχουν τέσσερα ή πέντε εμβόλια που χρησιμοποιούν διαφορετικές προσεγγίσεις που ίσως είναι τρεις ή τέσσερις μήνες πίσω: Novavax, Sanofi, Merck. Και έτσι χρηματοδοτούμε την εργοστασιακή δυνατότητα για πολλά από αυτά -- μερικές περίπλοκες διαπραγματεύσεις διεξάγονται αυτήν τη στιγμή γι' αυτόν τον λόγο -- για να βρούμε εργοστάσια που θα λειτουργούν αποκλειστικά στις φτωχότερες χώρες, αυτές που ονομάζονται χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Και στα πολύ επεκτάσιμα σκευάσματα που περιλαμβάνουν το AstraZeneca και το Johnson and Johnson, θα επικεντρωθούμε σε αυτά, αυτά που είναι φθηνά και μπορείς να φτιάξεις ένα μόνο εργοστάσιο για να κάνεις 600 εκατομμύρια δόσεις.
ΚΑ: Μπιλ, είναι αλήθεια ότι εάν εσύ και το ίδρυμά σου δεν είχατε εμπλακεί ενεργά η δυναμική της αγοράς πιθανότατα θα οδηγούσε σε μια κατάσταση όπου, μόλις εμφανιζόταν ένα υποσχόμενο υποψήφιο εμβόλιο, οι πλουσιότερες χώρες θα άρπαζαν, και θα απορροφούσαν όλο το διαθέσιμο αρχικό απόθεμα -- χρειάζεται κάποιος χρόνος για την παρασκευή των εμβολίων, και δεν θα υπήρχε τίποτα για τις φτωχότερες χώρες -- αλλά αυτό που, ουσιαστικά, κάνετε δίνοντας κατασκευαστική εγγυήση και δυνατότητα σε μερικά από αυτά τα υποψήφια εμβόλια, κάνετε δυνατό τουλάχιστον μερικές από τις πρώτες μονάδες εμβολίων να πάνε σε φτωχότερες χώρες; Σωστά;
ΜΓ: Δεν είμαστε μόνο εμείς, αλλά ναι, παίζουμε τον κεντρικό ρόλο σ' αυτό, μαζί με μια ομάδα που δημιουργήσαμε, τον CEPI, τον Συνασπισμό για την Ετοιμότητα στην Επιδημία, και οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφωνούν με αυτό. Τώρα έχουμε την ειδικότητα να εξετάσουμε καθένα από τα σκευάσματα και να πούμε, «Εντάξει πού στον κόσμο, υπάρχει ένα εργοστάσιο που έχει την ικανότητα να το παρασκευάσει; Σε ποιο πρέπει να βάλουμε τα πρώτα χρήματα; Ποια πρέπει να είναι τα ορόσημα για να μεταφέρουμε τα χρήματα σε ένα διαφορετικό;» Επειδή το είδος των στελεχών του ιδιωτικού τομέα που πραγματικά καταλαβαίνουν αυτά τα πράγματα, μερικοί από αυτούς δουλεύουν για εμάς, και είμαστε ένας έμπιστος φορέας για αυτά τα πράγματα, αναλαμβάνουμε να συντονίσουμε πολλά από αυτά, ιδιαίτερα το κομμάτι της παρασκευής.
Συνήθως, θα περιμένατε από τις ΗΠΑ να το θεωρήσουν αυτό ως παγκόσμιο πρόβλημα και να συμμετέχουν. Μέχρι στιγμής, δεν έχει λάβει χώρα καμία δραστηριότητα σε αυτό το μέτωπο. Μιλώ με ανθρώπους στο Κογκρέσο και τη Δημόσια Διοίκηση για το πότε θα έρθει το επόμενο νομοσχέδιο ανακούφισης ότι ίσως το ένα τοις εκατό από αυτό θα μπορούσε να πάει για τα εργαλεία που θα βοηθήσουν ολόκληρο τον κόσμο. Και έτσι είναι δυνατόν, αλλά είναι ατυχές, και το κενό που υπάρχει, ο κόσμος δεν το έχει συνηθίσει, και πολλοί άνθρωποι παίρνουν πρωτοβουλία, συμπεριλαμβανομένου του ιδρύματος μας, για να προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε μια στρατηγική, που συμπεριλαμβάνει τις φτωχότερες χώρες, που θα υποστούν ένα υψηλό ποσοστό θανάτων και αρνητικών επιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων υγείας τους που θα κατακλυστούν. Οι περισσότεροι θάνατοι θα είναι σε αναπτυσσόμενες χώρες, παρά τους πολυπληθείς θανάτους που έχουμε δει στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
ΚΑ: Εύχομαι να μπορούσα να είμαι μια μύγα στον τοίχο να ακούω εσένα και τη Μελίντα να μιλάτε για αυτό, εξαιτίας όλων των ηθικών ... «εγκλημάτων», ας πούμε, που διαπράττονται από ηγέτες που θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα, Εννοώ, είναι ένα πράγμα να μην προωθείς το φόρεμα της μάσκας και άλλο να μην παίξεις κάποιο ρόλο στη βοήθεια του κόσμου όταν αντιμετωπίζουμε έναν κοινό εχθρό, να ανταποκριθούμε ως μία ανθρωπότητα, και αντ' αυτού... ξέρεις, να προωθείς μια πραγματικά απρεπή διαμάχη μεταξύ των εθνών για παράδειγμα, να πολεμούν για την απόκτηση εμβολίων. Αυτό φαίνεται - σίγουρα, η ιστορία θα το κρίνει σκληρά. Αυτό είναι πραγματικά αηδές. Έτσι, δεν είναι; Καλά δεν λέω;
ΜΓ: Κοίτα, δεν είναι τόσο απόλυτα τα πράγματα. Οι ΗΠΑ έχουν ρισκάρει τα περισσότερα χρήματα για τη χρηματοδότηση της βασικής έρευνας για αυτά τα εμβόλια από οποιαδήποτε άλλη χώρα με διαφορά, και αυτή η έρευνα δεν είναι περιορισμένη. Δεν υπάρχει, ας πούμε, κάποια ρήτρα που λέει, «Αν πάρεις τα χρήματά μας, πρέπει να πληρώσεις στις ΗΠΑ μια προμήθεια». Αυτό ισχύει, στον βαθμό που χρηματοδοτούν την έρευνα, η έρευνα είναι για όλους. Η χρηματοδότηση εργοστασίων, είναι μόνο για τις ΗΠΑ. Αυτό που το καθιστά δύσκολο είναι ότι σε κάθε άλλο παγκόσμιο πρόβλημα υγείας, οι ΗΠΑ οδηγούν αποκλειστικά την εξάλειψη της ευλογιάς, οι ΗΠΑ είναι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης στην εξάλειψη της πολιομυελίτιδας, με βασικούς συνεργάτες -- τα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων, τον ΠΟΥ, το Ρόταρυ, τη Unicef και το ίδρυμά μας. Οπότε ο κόσμος -- και για τον HIV, υπό την ηγεσία του Προέδρου Μπους, αλλά ήταν πολύ δικομματική, αυτό το σχέδιο που ονομάζεται PEPFAR ήταν απίστευτο. Έχει σώσει δεκάδες εκατομμύρια ζωές.
Και έτσι ο κόσμος περίμενε πάντα τις ΗΠΑ τουλάχιστον να είναι στην κεφαλή του τραπεζιού, οικονομικά, στρατηγικά, εντάξει, πώς βρίσκεις αυτά τα εργοστάσια για τον κόσμο, Ακόμα κι αν είναι απλώς για να αποφευχθεί η επιστροφή της λοίμωξης στις ΗΠΑ ή να λειτουργήσει η παγκόσμια οικονομία, που είναι καλό για τις θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ να έχουμε ζήτηση εκτός των ΗΠΑ. Και έτσι ο κόσμος είναι κάπως -- ξέρεις, υπάρχει όλη αυτή η αβεβαιότητα σχετικά με το ποιο πράγμα θα λειτουργήσει, και υπάρχει αυτό, «Εντάξει, ποιος είναι υπεύθυνος εδώ;»
ΜΓ: Λοιπόν, είναι συναρπαστικό που, εκτός από την πρώιμη δράση, υπάρχουν σίγουρα πράγματα όπου παίρνεις ανθρώπους που έχουν βρεθεί θετικοί και παρακολουθείς τον παλμό του οξυγόνου τους, που είναι το επίπεδο κορεσμού οξυγόνου στο αίμα τους, ένας πολύ φθηνός ανιχνευτής, και τότε ξέρεις να τους πας στα νοσοκομεία αρκετά νωρίς. Περιέργως, οι ασθενείς δεν γνωρίζουν ότι τα πράγματα πρόκειται να γίνουν σοβαρά. Είναι ένας ενδιαφέρων φυσιολογικός λόγος που δεν θα σχολιάσω τώρα. Και έτσι η Γερμανία έχει αρκετά χαμηλό ποσοστό θνητότητας που έχουν πετύχει μέσω αυτού του τύπου παρακολούθησης. Και, φυσικά, όσον αφορά στις εγκαταστάσεις, μάθαμε ότι ο εξαεριστήρας, στην πραγματικότητα, αν και με καλή πρόθεση, χρησιμοποιήθηκε υπερβολικά και χρησιμοποιήθηκε σε λάθος λειτουργία τις πρώτες μέρες. Οπότε -- οι γιατροί είναι πολύ πιο ενήμεροι για τη θεραπεία σήμερα. Τα περισσότερα από αυτά, θα έλεγα, είναι παγκόσμια. Χρησιμοποιώντας το παλμικό οξύμετρο ως πρώιμο δείκτη, που πιθανότατα θα εφαρμοστεί ευρέως, αλλά η Γερμανία ήταν πρωτοπόρος σ' αυτό. Και, φυσικά, η δεξαμεθαζόνη -- ευτυχώς, είναι φθηνή, παίρνεται από το στόμα, μπορούμε να αυξήσουμε την παρασκευή της. Αυτό θα γίνει παγκόσμιο επίσης.
ΚΑ: Μπιλ, θέλω να σε ρωτήσω κάτι για το πώς ήταν για σένα προσωπικά όλη αυτή διαδικασία. Διότι, παραδόξως, παρόλο που το πάθος και η καλή πρόθεσή σου σε αυτό το θέμα φαίνεται φως φανάρι σε όλους όσους πέρασαν μια στιγμή μαζί σου, κυκλοφορούν αυτές οι τρελές θεωρίες συνωμοσίας για σένα. Μόλις μπήκα στον ιστότοπο μιας εταιρείας που ονομάζεται Zignal που παρακολουθεί τους χώρους κοινωνικών μέσων. Λένε ότι, μέχρι σήμερα, νομίζω ότι μόνο στο Facebook, έχουν γίνει περισσότερες από τέσσερα εκατομμύρια αναρτήσεις που σε συνδέουν με κάποιο είδος θεωρίας συνωμοσίας γύρω από τον ιό. Διάβασα ότι έγινε μια δημοσκόπηση όπου πάνω από το 40 τοις εκατό των Ρεπουμπλικανών πιστεύει ότι το εμβόλιο που θα κυκλοφορήσετε κατά κάποιο τρόπο θα φυτέψει ένα μικροτσίπ στους ανθρώπους για να παρακολουθεί τη θέση τους. Εννοώ, δεν μπορώ ούτε να πιστέψω αυτόν τον αριθμό δημοσκόπησης. Και κάποιοι τα παίρνουν αρκετά σοβαρά, και μερικά από αυτά έχουν ακόμη αναμεταδοθεί στο «Fox News» και άλλα κανάλια, μερικοί άνθρωποι το παίρνουν τόσο σοβαρά που κάνουν πραγματικά πολύ φρικτές απειλές και άλλα παρόμοια. Φαίνεσαι να κάνεις καλή δουλειά, στο να το αγνοείς, αλλά πραγματικά, ποιος άλλος βρέθηκε ποτέ σε αυτή τη θέση; Πώς το διαχειρίζεσαι αυτό; Σε τι κόσμο βρισκόμαστε που τέτοια παραπληροφόρηση μπορεί να κυκλοφορεί εκεί έξω; Τι μπορούμε να κάνουμε για να το διορθώσουμε;
ΜΓ: Δεν είμαι σίγουρος. Και είναι κάτι νέο ότι υπάρχουν θεωρίες συνωμοσίας. Εννοώ, η Microsoft είχε το μερίδιο της διαμάχης, αλλά τουλάχιστον αυτό ξέρεις είχε σχέση με τον πραγματικό κόσμο. Μήπως τα Windows δυσλειτουργούσαν περισσότερο απ' ό,τι έπρεπε; Είχαμε σίγουρα προβλήματα εμπιστοσύνης. Αλλά τουλάχιστον ήξερα τι ήταν αυτό. Όταν προέκυψε αυτό, πρέπει να σου πω, η πρώτη αντίδρασή μου ήταν να αστειεύομαι γι' αυτό. Κάποιοι άνθρωποι είπαν ότι είναι πραγματικά απρέπεια, γιατί είναι κάτι πολύ σοβαρό. Θα κάνει τους ανθρώπους λιγότερο πρόθυμους να κάνουν εμβόλιο. Και, φυσικά, μόλις έχουμε αυτό το εμβόλιο, θα είναι σαν τις μάσκες, όπου το να κάνεις πολλούς ανθρώπους, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για εμβόλιο που εμποδίζει τη μετάδοση, υπάρχει αυτό το τεράστιο όφελος της κοινότητας στην ευρεία υιοθέτηση αυτού του εμβολίου. Έτσι είμαι λίγο, δεν είμαι σίγουρος για το τι να πω ή να κάνω, γιατί το θέμα της συνωμοσίας είναι κάτι νέο για μένα, και τι να πεις που να μη το κάνει πιστευτό; Το γεγονός ότι μια σχολιαστής του «Fox News», η Λόρα Ίνγκραμ, έλεγε για μένα ότι θα βάλω τσιπ σε ανθρώπους, αυτή η έρευνα δεν με εκπλήττει τόσο πολύ, γιατί αυτό άκουσαν στην τηλεόραση. Είναι τρελό. Και οι άνθρωποι αναζητούν σαφώς απλούστερες εξηγήσεις από το να πας και να σπουδάσεις ιολογία.
KA: Εννοώ, το TED είναι μη πολιτικό, αλλά πιστεύουμε στην αλήθεια. Θα το πω: Λόρα 'Ινγκραμ, οφείλεις στον Μπιλ Γκέιτς μια συγγνώμη και μια ανάκληση. Το οφείλεις. Και όποιος μας παρακολουθεί που πιστεύει για ένα λεπτό ότι αυτός ο άνθρωπος εμπλέκεται σε κάποιο είδος συνωμοσίας, χρειάζεσαι εξέταση. Είσαι τρελός. Αρκετοί από εμάς γνωρίζουμε τον Μπιλ εδώ και πολλά χρόνια και είδαμε το πάθος και την αφοσίωσή του σε αυτό ώστε να γνωρίζουμε ότι είσαι τρελός. Ξεπέρασέ το λοιπόν, και ας δούμε το πραγματικό πρόβλημα της επίλυσης αυτής της πανδημίας. Ειλικρινά. Εάν κάποιος στη συζήτησή μας έχει μια πρόταση, μια θετική πρόταση για το πώς μπορούμε, πώς να απαλλαγούμε από τις συνωμοσίες, γιατί τρέφονται η μία από την άλλη. Τώρα, «Βέβαια, θα το έλεγα αυτό, γιατί είμαι μέρος της συνωμοσίας», ή οτιδήποτε άλλο. Πώς επιστρέφουμε σε έναν κόσμο που μπορούν οι πληροφορίες να είναι έμπιστες; Πρέπει να βελτιωθούμε σε αυτό. Υπάρχουν άλλες ερωτήσεις εκεί έξω από την κοινότητα; Άρια Μπέντιξ από τη Νέα Υόρκη: «Ποιες είναι οι προσωπικές σας προτάσεις για όσους θέλουν να μειώσουν τον κίνδυνο της μόλυνσης εν μέσω μιας αύξησης σε κρούσματα;»
ΜΓ: Λοιπόν, είναι υπέροχο αν έχετε δουλειά που να μπορείτε να μείνετε στο σπίτι σας και να εργαστείτε μέσω τηλεδιασκέψεων, και ακόμη και μερικές από τις κοινωνικές σας δραστηριότητες, ξέρετε, κάνω βιντεοκλήσεις με πολλούς φίλους. Έχω φίλους στην Ευρώπη που, ποιος ξέρει πότε θα τους δω, αλλά προγραμματίζουμε τακτικές κλήσεις για να μιλήσουμε. Αν μείνετε αρκετά απομονωμένοι, δεν διατρέχετε μεγάλο κίνδυνο, και είναι όταν συναντιέστε με πολλούς άλλους ανθρώπους, λόγω εργασίας ή κοινωνικοποίησης, που μεγαλώνει αυτός ο κίνδυνος, και ιδιαίτερα σε αυτές τις κοινότητες που έχουν αυξημένα κρούσματα, παρόλο που δεν πρόκειται να γίνει υποχρεωτικό, ας ελπίσουμε ότι οι αριθμοί κινητικότητας θα δείξουν ότι οι άνθρωποι θα ανταποκριθούν ελαχιστοποιώντας τέτοιου είδους επαφές εκτός σπιτιού.
ΚΑ: Μπιλ, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να σε ρωτήσω λίγο για τη φιλανθρωπία. Προφανώς, το ίδρυμά σας έπαιξε τεράστιο ρόλο σε αυτό, αλλά η φιλανθρωπία γενικότερα. Έχετε ξεκινήσει το κίνημα The Giving Pledge, στρατολογήσατε όλους αυτούς τους δισεκατομμυριούχους που έχουν δεσμευτεί να δώσουν το μισό της καθαρής τους αξίας πριν ή μετά τον θάνατό τους. Είναι πραγματικά δύσκολο να γίνει. Είναι πραγματικά δύσκολο να δώσεις τόσα πολλά χρήματα. Εσύ ο ίδιος, νομίζω, από τότε που ξεκίνησε το The Giving Pledge -- πριν από 10 χρόνια ή κάτι τέτοιο, δεν είμαι σίγουρος πότε -- αλλά η δική σου καθαρή αξία, νομίζω, έχει διπλασιαστεί από εκείνη την περίοδο παρά το ότι είσαι ο κορυφαίος φιλάνθρωπος στον κόσμο. Είναι ουσιαστικά δύσκολο να δωρίσεις χρήματα αποτελεσματικά ώστε να γίνει ο κόσμος καλύτερος; Ή θα έπρεπε οι δωρητές του κόσμου, και ειδικά οι πραγματικά πλούσιοι δωρητές του κόσμου, να αρχίζουν να δεσμεύονται σχεδόν σε ένα πρόγραμμα, όπως, «Εδώ είναι ένα ποσοστό της καθαρής αξίας μου κάθε χρόνο ώστε, καθώς μεγαλώνω, ίσως αυτό να ανεβαίνει. Αν το αντιμετωπίσω σοβαρά, πρέπει να δώσω - με κάποιο τρόπο, πρέπει να βρω έναν τρόπο να γίνει αυτό αποτελεσματικά». Είναι μια άδικη και τρελή ερώτηση;
ΜΓ: Λοιπόν, θα ήταν υπέροχο να ανεβάζεις τον ρυθμό, και ο στόχος μας, τόσο ως το Ίδρυμα Γκέιτς είτε μέσω του The Giving Pledge., είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να βρουν σκοπούς με τους οποίους συνδέονται. Οι άνθρωποι δίνουν μέσω πάθους. Ναι, οι αριθμοί είναι σημαντικοί, αλλά υπάρχουν τόσοι πολλοί σκοποί. Ο τρόπος που θα επιλέξεις είναι να δεις κάποιον που είναι άρρωστος, να δεις κάποιον που δεν λαμβάνει κοινωνικές υπηρεσίες, βλέπεις κάτι που βοηθά στη μείωση του ρατσισμού. Και είσαι πολύ παθιασμένος, και έτσι δίνεις σ' αυτό. Και φυσικά, κάποια φιλανθρωπικά δώρα δεν θα λειτουργήσουν. Πρέπει να ανεβάσουμε το επίπεδο φιλοδοξίας των φιλάνθρωπων. Η συνεργατική φιλανθρωπία που βοηθάτε να διευκολυνθεί μέσω του Audacious, υπάρχουν τέσσερις ή πέντε άλλες ομάδες που συγκεντρώνουν φιλάνθρωπους, αυτό είναι φανταστικό, γιατί τότε μαθαίνουν ο ένας από τον άλλο, παίρνουν αυτοπεποίθηση ο ένας από τον άλλο, νιώθουν ότι, «Έβαλα x, και τέσσερις άλλοι άνθρωποι έβαλαν χρήματα, οπότε παίρνω περισσότερο αντίκτυπο», και παρ' ελπίδα, μπορεί να τους διασκεδάσει ακόμα και όταν ανακαλύψουν ότι, εντάξει, το συγκεκριμένο δώρο δεν λειτούργησε τόσο καλά, αλλά ας συνεχίσουμε. Οπότε η φιλανθρωπία, ναι, Θα ήθελα να δω τη συχνότητα να ανεβαίνει, και για τους ανθρώπους που συνεχίζουν, είναι διασκέδαση, σε ανταμείβει, επιλέγετε ποια από τα μέλη της οικογένειας συνεργάζονται για να το κάνουν. Στην περίπτωσή μου, στη Μελίντα και μένα μας αρέσει να τα κάνουμε αυτά μαζί, να μαθαίνουμε μαζί. Σε μερικές οικογένειες, θα περιλαμβάνονται ακόμη και τα παιδιά στις δραστηριότητες. Μερικές φορές τα παιδιά το θέλουν πολύ.
Όταν έχετε πολλά χρήματα, θεωρείτε ακόμα ένα εκατομμύριο δολάρια ως πολλά χρήματα, αλλά αν έχετε δισεκατομμύρια, θα έπρεπε να δώσετε εκατοντάδες εκατομμύρια. Λοιπόν, είναι πολύ γοητευτικό που, όσον αφορά τις προσωπικές σας δαπάνες, μένεις στο επίπεδο που ήσουν προηγουμένως. Αυτό είναι κοινωνικά πολύ σωστό. Αλλά στο δόσιμό σας, πρέπει να κλιμακώσετε αλλιώς θα είναι στη διαθήκη σας, και δεν θα μπορέσετε να το διαμορφώσετε και να το απολαύσετε με τον ίδιο τρόπο. Και έτσι χωρίς -- δεν θέλουμε να είναι σαν εντολή, αλλά ναι, τόσο εσείς όσο και εγώ θέλουμε να εμπνεύσουμε τους φιλάνθρωπους να δούμε αυτό το πάθος, να δούμε αυτές τις ευκαιρίες πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι στο παρελθόν, γιατί είτε είναι φυλή ή ασθένεια, ή όλα τα άλλα κοινωνικά δεινά, η καινοτομία του πού μπορεί να φτάσει και τι μπορεί να κάνει γρήγορα η φιλανθρωπία ότι, αν λειτουργήσει, η κυβέρνηση μπορεί μετά να την υποστηρίξει και να την κλιμακώσει, Πραγματικά χρειαζόμαστε λύσεις, χρειαζόμαστε αυτό το είδος ελπίδας και προόδου ότι οι προσδοκίες είναι υψηλές ότι θα λυθούν πολύ δύσκολα προβλήματα.
ΚΑ: Οι περισσότεροι φιλάνθρωποι, ακόμη και οι καλύτεροι από αυτούς, δυσκολεύονται να δώσουν περισσότερο από περίπου ένα τοις εκατό της καθαρής τους αξίας κάθε χρόνο, και όμως οι πλουσιότεροι στον κόσμο έχουν συχνά πρόσβαση σε μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες. Πολλοί από αυτούς κερδίζουν πλούτο με επτά έως 10 τοις εκατό και πάνω το χρόνο. Δεν είναι αλήθεια ότι για να έχεις μια πραγματική ευκαιρία να δώσεις τη μισή σου περιουσία, σε κάποιο σημείο πρέπει να σχεδιάσεις να δώσεις πέντε, έξι, επτά, οκτώ, 10 τοις εκατό της καθαρής αξίας σου ετησίως; Και αυτό δεν είναι το σωστό σκεπτικό του τι πρέπει να συμβαίνει;
ΜΓ: Ναι, υπάρχουν άνθρωποι όπως ο Τσακ Φίνι, που έδωσε ένα καλό παράδειγμα και έδωσε όλα τα χρήματά του. Ακόμη και η Μελίντα και εγώ το συζητάμε, πρέπει να αυξήσουμε το ρυθμό που δίνουμε; Όπως είπες, ήμασταν πολύ τυχεροί από την πλευρά των επενδύσεων μέσα από μια ποικιλία πραγμάτων. Οι τεχνολογικές επενδύσεις γενικά τα πήγαν καλά, ακόμη και φέτος, που είναι μία από αυτές τις μεγάλες αντιθέσεις σε ό,τι συμβαίνει στον κόσμο. Και νομίζω ότι υπάρχει μια προσδοκία ότι θα πρέπει να επιταχύνουμε, και υπάρχει λόγος να επιταχύνουμε, και η κυβέρνηση θα έχει πολλές ανικανοποίητες ανάγκες. Ναι, κυκλοφορούν τεράστιες ποσότητες κυβερνητικών χρημάτων, αλλά βοηθώντας να ξοδευτούν καλά, βοηθώντας να βρεθούν μέρη που δεν πηγαίνουν, και αν οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να δώσουν στον αναπτυσσόμενο κόσμο, εκεί δεν έχουν κυβερνήσεις που μπορούν να εκτυπώσουν επιταγές για το 15 τοις εκατό του ΑΕΠ, και έτσι τα βάσανα εκεί γενικά, μόνο τα οικονομικά θέματα, εκτός από την πανδημία, είναι τραγικά. Πρόκειται για ένα πισωγύρισμα πέντε χρόνων περίπου όσον αφορά αυτές τις χώρες που αναπτύσσονται, και σε μερικές περιπτώσεις, είναι τόσο σκληρό ώστε η ίδια η σταθερότητα της χώρας είναι υπό αμφισβήτηση.
ΚΑ: Λοιπόν, Μπιλ, Νιώθω δέος για αυτό που έχετε κάνει εσύ και η Μελίντα. Περνάτε αυτό το δύσκολο μονοπάτι προσπαθώντας να ισορροπήσετε τόσα πολλά πράγματα, και το χρονικό διάστημα που αφιερώνετε στη βελτίωση του κόσμου γενικά, και σίγουρα το χρηματικό ποσό και το πάθος που βάζετε σε αυτό -- Εννοώ, είναι πραγματικά καταπληκτικό, και σου είμαι πραγματικά ευγνώμων που ξοδεύετε αυτήν την ώρα μαζί μας τώρα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, και ειλικρινά, το υπόλοιπο του τρέχοντος έτους, οι δεξιότητες και οι πόροι σου θα χρειαστούν περισσότερο από ποτέ, οπότε καλή τύχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.