***
Ο Χαριτόπουλος ανήκει στην τάξη των αυτομαθών, αυτών που διδάχτηκαν από τα πράγματα κι όχι από τα βιβλία, γεννήθηκε το 1947 στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Πειραιά όπου από μικρή ηλικία έκανε διάφορες χειρωνακτικές δουλειές στο Λιμάνι και στα γύρω μηχανουργεία, εγκατέλειψε νωρίς δύο απόπειρες σπουδών στην Αθήνα και στο Λονδίνο και δούλεψε στη διαφήμιση μέχρι το 1990. Κάποια στιγμή του έγινε ένα κλικ μέσα του, παράτησε την διαφήμιση και τα πολλά λεφτά, μετακόμισε στο Καρπενήσι κι άρχισε να γράφει. Κάπου λέει στο βιβλίο του, ότι «ένας δοκιμασμένος άνθρωπος» διαθέτει πείρα ζωής «έχουν δει πολλά τα μάτια του», άρα έχει τα καλύτερα εχέγγυα για ένα ιδιαίτερο άνθρωπο και συγγραφέα: νομίζω ένας τέτοιος "δοκιμασμένος άνθρωπος" και στην προσωπική του ζωή καί σαν συγγραφέας, είναι ο ίδιος ο Διονύσης Χαριτόπουλος, ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, ένας πραγματικός μάγκας.
Προσπάθησα στο παρακάτω κείμενο να ομαδοποιήσω τις γνώσεις που αποκομίζει κανείς από το βιβλίο. Δεν ξέρω αν το πέτυχα ικανοποιητικά. Τα περισσότερα που παραθέτω αποτελούν σχεδόν αυτούσια ύλη παρμένη από το βιβλίο. Δεν γίνονταν διαφορετικά.
Ιστορία του ανθρώπου (και του εγκεφάλου του). . .Χρειάσθηκαν 4-5 εκ. χρόνια για να κατεβούν από τα δένδρα και να ορθοποδήσουν και άλλα 2 εκ. χρ. Για να φτάσουν στο σημερινό άνθρωπο. Όλα τα θηλαστικά μαζί και ο άνθρωπος έχουν κοινά χαρακτηριστικά, ιδίως έχουν τα ίδια ένστικτα. Όσον αφορά στο μίσος και την επιθετικότητα ξεπερνούν και τα ποιο άγρια θηρία. Τα μεγαλύτερα βάσανά τους είναι α) αυτό της αυτοσυντήρησης (τροφής) και μετά β) η σεξουαλική πείνα.
Το μόνο που διαφοροποιεί τον άνθρωπο από τα λοιπά θηλαστικά, είναι ο εγκέφαλος: ο homo erectus έχει εγκέφαλο 3 φορές μεγαλύτερο από τα λοιπά θηλαστικά. Επιπλέον διαθέτει μνήμη, προσοχή, ικανότητα μάθησης και δυνατότητα αυτό-διόρθωσης. Το «μαύρο κουτί» του εγκεφάλου, παραμένει ερμητικά κλειστό στην ολότητά του για την επιστήμη, παρ’ όλες τις προσπάθειες και τις όποιες προόδους που έχουν γίνει έως τώρα. «Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο θα αποτελεί πάντα ένα αίνιγμα».
Τα τελευταία 15 χιλ. χρόνια, που υπάρχει σταθερότητα του κλίματος στη γη, κατάφερε ο άνθρωπος να εξελιχθεί, εφευρίσκοντας πρωτόγονα εργαλεία, τη φωτιά κ.λπ.. Έτσι βελτιώνοντας τη διατροφή του, διπλασίασε τον εγκέφαλό του (homo sapiens). Πριν από μόλις 30 χιλ. χρόνια, έγινε λοιπόν αυτό το νοητικό big bang, δημιουργήθηκε ο μετωπικός λοβός, ο νεοφλοιός, που είναι έδρα της σκέψης και του αναστοχασμού. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να περάσει ο άνθρωπος από την παθητική στην ενεργητική παρέμβαση του περιβάλλοντος. Δηλαδή όσα δεν έγιναν στα προηγούμενα 2 εκ. χρόνια, έγιναν μέσα στα τελευταία 30 χιλ. χρόνια.
Κάθε άνθρωπος, όπως και κάθε θηλαστικό ή έμβιο ον, είναι διαφορετικό, μοναδικό και ανεπανάληπτο. Με τον αμείλικτο νόμο της Φυσικής Επιλογής το 99,99% όλων ειδών εξαφανίστηκαν. Αυτοί που επιβίωσαν, το οφείλουν όχι μόνο στη φυσική σωματική δύναμή τους, αλλά κυρίως στο μυαλό τους στην ευφυΐα τους.
Χαρακτηριστικά του εγκεφάλου (των θηλαστικών)
Η πολυτιμότερη ίσως ικανότητα του εγκεφάλου των θηλαστικών, είναι αυτή του να συγκεντρώνεται με ένταση σε κάτι, είναι η ΠΡΟΣΟΧΗ!. Είναι αυτό που κάνει η γάτα όταν φερμάρει το ποντίκι, το λιοντάρι όταν προσπαθεί να συλλάβει τη λεία του κ.λπ. Το ίδιο βεβαίως ισχύει βέβαια πολύ περισσότερο ίσως για τον άνθρωπο, όταν συντονισμένα συγκεντρώνεται στη επίλυση ενός προβλήματος κ.ο.κ. Την ικανότητα αυτή τη συναντάμε κυρίως (ή περισσότερο) στους έξυπνους και λιγότερο (ή καθόλου) στους βλάκες. Η προσοχή αποτελεί τη βάση όλων των υπόλοιπων νοητικών διεργασιών και συνεπικουρείται από όλες τις αισθήσεις (όραση, ακοή, γεύση κ.λπ.).
Τον βλάκα χαρακτηρίζει πάντα μια μόνιμη έκπληξη, ένας πανικός, κι αυτό επιφέρει έντονες ΦΟΒΙΕΣ, αδυναμία οποιασδήποτε πρόβλεψης, δεν έχει τη στοιχειώδη δυνατότητα να μαθαίνει από τα λάθη του, κι αν του συμβεί κάτι στραβό νοιώθει μόνιμα γι’ αυτό άτυχος ή αδικημένος. Επίσης συγκινείται, θυμώνει, χαίρεται με τα πρωτογενή πράγματα, γι’ αυτό και η επαφή του με την τέχνη & τον πολιτισμό είναι επιδερμικές, το ίδιο και με τις ιδέες & τις αφηρημένες έννοιες. Παρόλα ταύτα, υπάρχει η άποψη, πως χάρη στους βλάκες έγινε δυνατή η ανάπτυξη, για δε την Αριστερά ισχύει η άποψη, ότι η συστηματική αποβλάκωση των λαών επιτρέπει την διαιώνιση του συστήματος.
Όμως παρά τη νοητική του εξέλιξη, ο άνθρωπος παραμένει υποταγμένος στη ζωώδη φύση του, απλά «ενώ οι πρωτόγονοι αλληλοεξοντώνονται, οι πολιτισμένοι αλληλοεξαπαντώνται».
Κάθε άνθρωπος βρίσκεται σε διαρκή αναμέτρηση με τους άλλους γύρω του και προετοιμάζεται για επίθεση ή άμυνα!!! Ο άνθρωπος λοιπόν «είναι ένας λύκος με λουρί πολιτισμού, που το σπάει με κάθε ευκαιρία». Γενικά το δίποδο ζει για πάρτι του: η μόνη του θεότητα είναι εαυτός του. ‘Ότι κάνει, στοχεύει στην προσωπική του ευχαρίστηση που σημαίνει:
«είμαστε το ‘ΘΕΛΩ’ & το ‘ΕΓΩ’ μας και το εργαλείο για να το επιτύχουμε είναι το μυαλό μου».
Αυτό το μυαλό μας, είναι συνάμα και το φρένο στη (ζωώδη) φύση μας και στην αμετροέπειά μας.
Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να τονίσουμε, πως μόνο με την ευφυΐα δεν μπορούμε να ζήσουμε σωστά. Χρειάζεται μια ισορροπία μεταξύ ενστίκτων, συναισθημάτων και νόησης, για να ζήσουμε σωστά και αρμονικά: «Μια απολύτως λογική κοινωνία θα ήταν μια φρικτή κοινωνία δίχως έλεος».
Η ευφυΐα αναγνωρίζεται, αλλά δεν ορίζεται. Η βλακεία επίσης δεν ορίζεται και συνήθως δύσκολα αναγνωρίζεται. Ο ασπούδαχτος δεν είναι αμόρφωτος. Ούτε το χαρτί αποτελεί πιστοποιητικό ευφυΐας: αν κάποιος μπορεί να βγάλει δίπλωμα οδήγησης μπορεί να πάρει και δίπλωμα σπουδών.
Το να σπουδάσει κανείς δεν είναι θέμα νοητικό αλλά περισσότερο κοινωνικό, οικονομικό και ταξικό. Οι επιτυχημένοι είναι πολυπληθέστεροι των ευφυών: η δεξιοτεχνία ή το χάρισμα δεν έχουν άμεση σχέση με τη νόηση.
Υπάρχουν 2 βασικές κατηγορίες ανθρώπων: οι έξυπνοι και οι βλάκες.
Οι έξυπνοι
«Όσοι ανήκουν στην κατηγορία αυτή δεν το λένε». Ο άξιος δεν έχει συνήθως πλήρη επίγνωση της αξίας του (γιατί είναι σίγουρος για τον εαυτό του).
Οι διαβαθμίσεις των έξυπνων είναι ο συνήθως έξυπνος, ο ευφυής, ο ιδιοφυής κι ο μεγαλοφυής.
Υπάρχουν απλά έξυπνοι και οι (λίγοι) καλλιεργημένοι έξυπνοι. Καλλιέργεια (κουλτούρα) δεν είναι η συσσώρευση γνώσης, αλλά το απόσταγμά της, «αυτό που μένει όταν ξεχάσεις αυτό που έμαθες».
Ευτυχώς υπάρχει ο κοινός νους και είναι οι ράγες πάνω στις οποίες ρολάρει η κοινωνία, που για τα πρακτικά πράγματα δεν ρέπει σε απανωτές βλακείες και χοντράδες και είναι αυτός με τον οποίο (μετά από αλλεπάλληλες προσπάθειες) μπορείς επιτέλους να συνεννοηθείς.
Οι βλάκες
«Όσοι ανήκουν στην κατηγορία αυτή δεν το ξέρουν!!!».
Η βλακεία είναι ανίατη!. Η βλακεία δεν είναι αθώα!.
Ο αδύναμος βλάκας γίνεται μνησίκακος, ρουφιάνος και κακός, διότι μισεί καθετί που υπερέχει, καθετί που είναι ανώτερο απ’ αυτόν.
Οι διαβαθμίσεις των βλάκων είναι ο πανταχού παρόντας βλάκας, ο ηλίθιος, το ζώο, κι ο καθυστερημένος.
Ο αριθμός των βλακών ανάμεσά μας, είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ όσο νομίζουμε: όσοι είναι χάχες μεταξύ των παρκαδόρων είναι και μεταξύ των πανεπιστημιακών. Πρέπει να αμφιβάλλουμε περισσότερο με τη γελοία κάστα των διανοουμένων, που ενώ θεωρούν ότι ζουν σ’ ένα πνευματικά ανώτερο σύμπαν, μας εκπλήσσουν κάθε τόσο με τις αρλούμπες που εκτοξεύουν (Δοξιάδης, Δημουλά, Τατσόπουλος, Χειμωνάς).
Όσο περισσότερο απασχολεί την κοινωνία ένα φαινόμενο, τόσο περισσότερες λέξεις εφευρίσκει γι’ αυτό: όπως οι Εσκιμώοι έχουν τις περισσότερες λέξεις για το λευκό, έτσι η κοινωνία έχει τις περισσότερες λέξεις για να χαρακτηρίσει τον βλάκα, με κορωνίδα τη λέξη «μαλάκας».
Κάποιοι προσέρχονται στην βλακεία εθελοντικά όπως ο καχύποπτος χωρικός ή ο κρυψίνους πολιτικός ή καπάτσα σύζυγος, πού κάνει εθελοντικά τη χαζή μπροστά στον άνδρα της για επιτύχει αυτό που θέλει. Ο σημερινός μας πολιτισμός ευνοεί τον βλάκα. Υπάρχουν και οι επιτυχημένοι βλάκες, από κληρονομικό δίκαιο (παιδιά επιτυχημένων πολιτικών, βλέπε Γιωργάκης Π.) ή λόγο συγκυριών (βλέπε Μπους).
Η ΡΟΥΤΙΝΑ & η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗ είναι χαρακτηριστικά που λατρεύει ο ηλίθιος: «μόνο ένας στενόμυαλος βλάκας γίνεται πολύ καλός ειδικός». Ας θυμηθούμε τις παταγώδεις διαψεύσεις καταξιωμένων οικονομολόγων, πολιτικών, αναλυτών, μετεωρολόγων, σεισμολόγων κ.λπ. για το κραχ του 29, ή για τη σημερινή κατάσταση στην Ευρώπη & στη Ελλάδα…). Δεν είναι τυχαίο που η κοινωνική Ελίτ αντικατέστησε την πραγματική αξιοκρατία με μια αλυσίδα ταξικών, τεχνικών και κληρονομικών κριτηρίων.
Στα ερωτικά ο ελαφρύς άνδρας απογοητεύει το θηλυκό, ενώ μια όμορφη χαζοβιόλα είναι η αντρική φαντασίωση.
Η πονηριά είναι ένδειξη περιορισμένης ευφυΐας. Κανείς δεν είναι πιο πονηρός από τον βλάκα. Ο πιο πονηρός βλάκας είναι ο σοβαρός βλάκας, το υστερικό, τυπικό ανθρωπάκι (λέγε με Σημίτη) που οχυρωμένος πίσω από ένα προσωπείο σοβαρότητας και σπουδαιότητας το παίζει σπουδαίος…
Το ΑΠΟΛΥΤΟ είναι πάνω απ’ όλα ΑΔΙΚΟ
Το απόλυτο δίκιο αποτελεί απόλυτη αδικία. Γι’ αυτό το χειρότερο είδος είναι ο «βλάκας σε αποστολή», δλδ ο «απόλυτα άμεμπτος», ο καζάνας Δικαστής, αστυνομικός, καθηγητής που εν ονόματι του (απόλυτου) νόμου «δεν χαρίζεται ούτε στην μάνα του». Ακόμα και οι νόμοι της Οικονομίας λειτουργούν καλύτερα με μικρό ποσοστό παραοικονομίας. Το ίδιο ισχύει και στην εφαρμογή των νόμων στη Δικαιοσύνη, στην Κοινωνία, στην Εργασία στην Οικογένεια: η εξαίρεση υπάρχει πάντα και επιβεβαιώνει τον κανόνα (ή το νόμο).
Η πιο χοντρή βλακεία είναι η ΟΜΑΔΙΚΗ
Είναι πολύ σημαντικό και χρήσιμο να επισημάνουμε ότι το άτομο συμπεριφέρεται διαφορετικά όταν καλείται να πάρει αποφάσεις μόνος του και εντελώς διαφορετικά όταν βρίσκεται σε μια ομάδα. Ομάδα εννοεί τα πολιτικά κόμματα, τις θρησκευτικές οργανώσεις και εν γένει τις κλειστές ομάδες.Την ομάδα την ενώνει το κοινό συναίσθημα, οι πεποιθήσεις, ο κοινός στόχος και το κοινό πιστεύω και πολύ λιγότερο η πρωτοβουλία, η πρωτοτυπία και η σκέψη. Επιπλέον στην ομάδα επιβάλλεται ομογενοποίηση των συμμετεχόντων σ’ αυτήν, η ατομικότητα ηθελημένα παραμερίζεται. Έτσι ο αχθοφόρος έχει την ίδια αξία με τον επιστήμονα. Έτσι, ο χαρισματικός ομιλητής μπορεί προβάλλοντας τα δικά του συναισθήματα να τα μεταδώσει στο πλήθος χωρίς μεγάλο κόπο (βλέπε πολιτικές συγκεντρώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου κ.λπ.). Το ομαδικό πνεύμα που καλλιεργεί το σημερινό κατεστημένο δεν οδηγεί στην πρωτοτυπία και στην έμπνευση: «όσοι δεν σκέπτονται, συσκέπτονται». Ευτυχώς που υπάρχουν πάντα κάποιες εξαιρέσεις ανθρώπων στην ομάδα, που σπάνε τις φόρμες και πρωτοτυπούν με τις πράξεις και τα λεγόμενά τους.
Το πλήθος δεν σκέφτεται, απλώς αισθάνεται, πιστεύει και άγεται!!!. Το καταφύγιο του ανθρώπου είναι η Κοινωνία, ενώ το καταφύγιο του βλάκα είναι η Ομάδα.
Εξαιτίας των παραπάνω χαρακτηριστικών της ομάδας, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί σε ομαδικές μαρτυρίες (σε δικαστήρια κ.λπ.).
Είναι πολύ εύκολο εδώ να γίνουν παρανοήσεις. Δεν αναφέρεται εδώ ότι είναι ενάντια σε κάθε μορφή ομάδας. Απλά προσπαθεί να το εξειδικεύσει, επισημαίνοντας τους κινδύνους που μπορεί να υπάρξουν όταν σε μιά κλειστή και ανελεύθερη ομάδα παρεισφρύσουν κάποια κακόβουλα άτομα χαμηλής πνευματικής στάθμης που έτσι θα διαταράξουν την ποιότητα και τις ισορροπίες προς τα κάτω,
Διάφορα
Δεν υπάρχει ανεξάρτητη κοινή γνώμη. Τα κόμματα και ΜΜΕ έχουν αναλάβει εργολαβικά να διαμορφώνουν κατά το δοκούν την κοινή γνώμη. Το κερασάκι στην τούρτα δε το βάζει η φενάκη της ψήφου.
Το πρόσωπο είναι ο καθρέφτης μας και μας αντιπροσωπεύει: δίνει την πρώτη εντύπωση κι έτσι με την πρώτη ματιά ξέρουμε αν κάποιος μας είναι συμπαθής, πονηρός, ή μάπας.
Ο «μετανοημένος αμαρτωλός» δλδ ο δοκιμασμένος άνθρωπος είναι πάντα ο καλύτερος, διότι διαθέτει πείρα ζωής «έχουν δει πολλά τα μάτια του».
------------------------------------------------
Αποσπάσματα από το βιβλίο «Εγχειρίδιο Βλακείας» του Διονύση Χαριτόπουλου.
Το μέγεθος και οι αυλακώσεις του εγκεφάλου που χώρισαν τους ανθρώπους από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο χωρίζουν και τους ίδιους (με την επίδραση και του περιβάλλοντος όπου αναπτύσσονται) , ανεξαρτήτως φυλής , χρώματος , φύλου , πλούτου , σπουδών , ιδεολογίας , σε δύο βασικές κατηγορίες : στους ΕΞΥΠΝΟΥΣ και στους ΒΛΑΚΕΣ. Αν και η μεταξύ τους διάκριση δεν είναι δύσκολη , όσοι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία δεν το λένε και όσοι ανήκουν στη δεύτερη δεν το ξέρουν.
_____
Η βλακεία είναι απρόβλεπτη. ‘Εχει τόση ποικιλία εκδηλώσεων, όσοι και οι βλάκες που ο καθένας ξεχωριστά είναι μια αστείρευτη πηγή εμπνεύσεων.
______
Κατά το χαριτολόγημα του Σαμφόρ , ο βλάκας ζει απερίσκεπτα σε έναν κόσμο που δεν ξέρει , όπως οι μύγες δεν ξέρουν φυσική ιστορία.
______
Η μήτρα της ευφυίας και της βλακείας ήταν ανέκαθεν αντικείμενο σκυλοκαυγά. : γεννήθηκαν ή έγιναν; Έτσι βγήκαν από τα γεννοφάσκια τους ή τους γάνωσε το μυαλό ο κόσμος όπου φύτρωσαν; Με δύο λόγια , η νόηση είναι κληρονομική (γονίδιο) ή επίκτητη; (περιβάλλον). Νοητικά ο καθένας μας κληρονομεί ένα ορισμένο οικόπεδο , μικρό ή μεγάλο. Αν σου αναλογούν 200 τετραγωνικά , ανάλογα με το περιβάλλον μπορείς να κτίσεις παράγκα ή να φτιάξεις μια χαρά μεζονέτα , αλλά είναι αδύνατον να σηκώσεις πυραμίδα.
______
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι υποτιμούμε τον αριθμό των βλακών ανάμεσα μας , αφού το κρίσιμο ποσοστό που όλοι γνωρίζουμε ότι υφίσταται σε κάθε τυχαία πληθυσμιακή ομάδα παραμένει ως σήμερα απροσδιόριστο. Σύμφωνα με την καμπύλη του Gauss η οποία χρησιμοποιείται για την ανίχνευση διάφορων χαρακτηριστικών ενός πληθυσμού , έχουμε το λιγότερο ένα ποσοστό 25% βλακών , 25% έξυπνων και 50% μέσης νοημοσύνης. Ο ένας στους τέσσερις είναι βλάκας…
______
Ένας ικανοποιητικός (και συνάμα πολύ γενικός) ορισμός για την ευφυία διατυπώθηκε από τον Μπερξόν και είναι ότι ευφυία θεωρείται η «ισορροπία ενστίκτων , συναισθημάτων και νόησης». Αντίθετα , η ανισσοροπία των ανωτέρω ιδιοτήτων ορίζει την βλακεία.
______
Οι έξυπνοι άνθρωποι είναι αισθαντικοί , έχουν μία αδιόρατη θλίψη πάνω τους. Το αντίθετο ισχύει με τον ηλίθιο , που είναι λίγο αδιάβροχος σε αυτά , αφού όσα λιγότερα εννοεί τόσα λιγότερα νοιώθει. Είναι όπως λέμε «χοντρόπετσος» δεν «συν- αισθάνεται». Συνήθως αντιλαμβάνεται και θαυμάζει ποσότητες , απτά μεγέθη , χειροπιαστά : ώρες δουλειάς και όχι αποτέλεσμα , μεγάλη ορχήστρα και όχι άκουσμα , πολλά λεφτά , μεγάλο σπίτι , πολύ φαϊ , μεγάλα βυζιά.
______
Οι εκτιμήσεις για την προσφορά των ηλίθιων είναι αντικρουόμενες. Μία λέει ότι «η ταχύτητα μιας νηοπομπής είναι η ταχύτητα του πιο αργού πλοίου» και μία άλλη ότι «κάποιοι έπρεπε να κάνουν τις σκατοδουλειές είτε είναι στην φάμπρικα είτε στην πολυεθνική».
______
Ο έξυπνος την πατάει κατ’ εξαίρεση και όχι κατ’ εξακολούθηση. Διαπράττει την ανοησία σχεδόν εις γνώση του , υποκύπτοντας στο ξύπνημα κάποιου βαθύτερου ενστίκτου , μιας έντονης παρόρμησης που καπελώνει το μυαλό και το εκτροχιάζει. Αν ο ευφυής είναι όντως ευφυής έχει την σύνεση να μην την ξαναπατήσει , τουλάχιστον στο ίδιο θέμα και με τον ίδιο τρόπο.
______
Ένας ηλίθιος άνδρας , όσο εμφανίσιμος και να είναι , απογοητεύει το θηλυκό, δεν του εμπνέει την αναγκαία αίσθηση σιγουριάς. Εκτός και αν τη χαζομάρα του αντισταθμίζει η οικονομική ή κοινωνική του θέση , οπότε το παλικάρι είναι λαχείο. Αντιθέτως μία νεαρή και όμορφη χαζοβιόλα είναι σταθερή αντρική φαντασίωση. Γενικώς , στα ερωτικά οι άντρες ψάχνουν τα μικρά , οι γυναίκες τα μεγάλα και η αποκολοκύνθωση καλά κρατεί. Η διαφορά είναι ότι ο ηλίθιος όταν καυλ…σει νομίζει ότι ερωτεύτηκε και η χαζή πιστεύει ότι όσοι θέλουν να την πη…ξουν θέλουν να την παντρευτούν.
______
Το πτυχίο δεν είναι πιστοποιητικό ευφυίας. Αν το μυαλό κάποιου φτάνει για να πάρει δίπλωμα οδήγησης , κατά πάσα πιθανότητα φτάνει και για πάρει ένα δίπλωμα σπουδών. Τα νοητικά απαιτούμενα είναι περίπου ισοδύναμα. Άπαξ και μπορεί να απομνημονεύσει το ΚΟΚ και τα σήματα , το μόνο που χρειάζεται για το «χαρτί» είναι να στρώσει τον κώλο του κάτω , να μουλαρώσει δεόντως και αμέτι μουχαμέτι , έστω και «νύχτα» , θα το πάρει το στραβόχαρτο.
______
Όπως υποστηρίζει μία ομάδα ερευνητών που μελέτησε το θέμα σε μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ , εντόπισε το ίδιο ακριβώς ποσοστό «χοντροκέφαλων» ανάμεσα στις καθαρίστριες , τους διοικητικούς υπαλλήλους , τους φοιτητές και τους καθηγητές (C.M. Cipolla). Προφανώς , αν η έρευνα στρεφόταν και προς τους ίδιους τους ερευνητές θα ανακάλυπταν και το δικό τους ποσοστό μπούφων.
______
Το έχουν γράψει ο Κανέτι και παλιότερα ο Λεμπόν : «Οι άνθρωποι που ανήκουν σε μάζες τείνουν προς τη διανοητική τους εξίσωση»
______
Οι πρώτοι που θα τρέξουν να ενταχθούν σε σωματεία , συλλόγους , οργανώσεις , κυκλώματα είναι οι βλάκες και οι ατάλαντοι. Οι έξυπνοι και ταλαντούχοι τα βγάζουν πέρα μόνοι τους, δεν θέλουν κεχαγιά στο κεφάλι τους. Και επειδή , όπως λένε οι Γάλλοι , «οι βλάκες κινούνται μαζί» , πολύ γρήγορα ορδές βλακών πνίγουν ελπιδοφόρες συσπειρώσεις και κινήματα και η ανθρώπινη ανάγκη για συλλογικότητα νεκρώνεται.
______
Ο βλάκας δεν χωράει στην πραγματικότητα. Δεν μπορεί να δώσει ούτε να δεχτεί εξηγήσεις για το πεπερασμένο της ύπαρξης και συνήθως αγκιστρώνεται σε κάτι που υπερβαίνει την εγκόσμια τάξη. Σε κάποιο θεό , σε μια ανώτερη δύναμη ή στο σύμπαν που συνωμοτεί για χάρη του. Η ευπιστία του ηλίθιου είναι παροιμιώδης : γοητεύεται , αναπαράγει ή εφευρίσκει ο ίδιος θρησκευτικά θαύματα , οράματα , εξωγήινα όντα , μετεμψυχώσεις , μεταλλαγμένους , λείψανα αγίων , τσαγιέρες που περιστρέφονται στο Διάστημα , προϊστορικούς γίγαντες , νεράιδες , λυκάνθρωπους , ψυχές που βουρλίζονται γύρω μας.
______
Αν το καταφύγιο του ανθρώπου είναι η κοινωνία, του βλάκα είναι η ομάδα, η συσπείρωση με άλλους βλάκες…
______
Ο πιο πονηρός βλάκας είναι ο σοβαρός. Το υστερικά τυπικό και λιγόλογο ανθρωπάκι που οχυρώνεται καχύποπτο προς όλους πίσω από ένα προσωπείο σοβαρότητας…. ‘Ενας τέτοιος έφτασε να γίνει και πρωθυπουργός… …Αλησμόνητη είναι η σκηνή του εν λόγω όταν μετά τους σεισμούς του 1999 πήγε με τις κάμερες να επισκεφθεί τους καταυλισμούς των σεισμοπλήκτων. Κοίταξε ξινά τα παιδάκια που πλατσούριζαν ξυπόλητα στις λάσπες ανάμεσα στα κοντέϊνερ και, κάνοντας προσπάθεια να φερθεί ανθρώπινα, τα ρώτησε: Πού είναι πιο καλά, εδώ ή στο σπίτι;”…
______
το λειψό μυαλό “πόση αλήθεια μπορεί να αντέξει;” Δεν μπορεί να δώσει ούτε να δεχτεί εξηγήσεις για το πεπερασμένο της ύπαρξης και συνήθως αγκιστρώνεται σε κάτι που υπερβαίνει την εγκόσμια τάξη, σε κάποιο Θεό, σε μια ανώτερη δύναμη ή στο σύμπαν που συνωμοτεί για χάρη του. Η ευπιστία του κουφιοκεφαλάκη είναι παροιμιώδης: Γοητεύεται, αναπαράγει και εφευρίσκει ο ίδιος θρησκευτικά θαύματα, οράματα, εξωγήινα όντα, μετεμψυχώσεις, μεταλλαγμένους, λείψανα αγίων, τσαγιέρες που περιστρέφονται στο Διάστημα, προϊστορικούς γίγαντες, νεράϊδες, λυκανθρώπους, ψυχές που βουρλίζονται γύρω μας. Και βέβαια είναι πρώτος πελάτης για κάθε είδους τσαρλατάνους και απατεώνες που ρίχνουν τα χαρτιά, βλέπουν το φλιτζάνι, διαβάζουν τα άστρα, κάνουν μαγιολίκια, λένε τη μοίρα (μέλλον), ρυθμίζουν τα φενγκ σούι, δίνουν θετική ενέργεια, διαβάζουν ευχές και μυστικά βιβλία, αλλά στην πργαματικότητα διαβάζουν τη φάτσα του ηλίθιου που έχουν απέναντί τους.
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.