Η Φράνκα Βιόλα (γεννημένη στις 7 Ιανουαρίου 1947 στο Αλκάμο) είναι μια Ιταλίδα που έγινε διάσημη τη δεκαετία του 1960 στην Ιταλία επειδή αρνήθηκε να κάνει έναν «αποκαταστατικό γάμο» (« matrimonio riparatore » στα ιταλικά )
Περιεχόμενα:
- La storia di franca viola narrata da a rita iudicelli
- Φράνκα βιόλα
- Απαγωγή και βιασμός
- Άρνηση ενός γάμου αποκατάστασης
- Δοκιμή και συνέχεια
- βιβλιογραφικές αναφορές
Φράνκα βιόλα
Απαγωγή και βιασμός
Η Φράνκα Βιόλα γεννήθηκε στην επαρχιακή πόλη Αλκάμο της Σικελίας , η μεγαλύτερη κόρη του Μπερνάρντο Βιόλα, αγρότη, και της συζύγου του, Βίτα Φέρα. Το 1963, σε ηλικία 15 ετών, αρραβωνιάστηκε τον Filippo Melodia, ανιψιό του μέλους της μαφίας Vincenzo Rimi, τότε σε ηλικία 23 ετών, αλλά μετά τη σύλληψη της Melodia για κλοπή , ο πατέρας της Viola επέμενε να διακόψει τον αρραβώνα, κάτι που έγινε. Στη συνέχεια η Μελωδία ταξίδεψε στη Γερμανία. Μέχρι το 1965 η Viola αρραβωνιάστηκε με έναν άλλο άντρα. Η Melodia εκείνη τη στιγμή είχε επιστρέψει στο Alcamo και προσπαθούσε ανεπιτυχώς να ξαναμπεί στη ζωή της Viola, καταδιώκοντάς την και απειλώντας τόσο τον πατέρα της όσο και τον φίλο της.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 26ης Δεκεμβρίου 1965, η Melodia και μια ομάδα ένοπλων συντρόφων εισέβαλαν στο σπίτι της Viola και απήγαγαν τον Franca, χτυπώντας στη διαδικασία τη μητέρα της Viola και παίρνοντας επίσης τον 8χρονο αδερφό της Franca, Mariano, ο οποίος αρνήθηκε να το αφήσει. η αδερφή του. Ο Μαριάνο αφέθηκε ελεύθερος λίγες ώρες αργότερα, αλλά η Φράνκα κρατήθηκε για 8 ημέρες στο σπίτι της αδερφής της Μελωδίας και του συζύγου της, όπου τη βίασαν επανειλημμένα . Η Μελωδία της είπε ότι τώρα θα αναγκαζόταν να τον παντρευτεί για να μην γίνει « άτιμη » γυναίκα, αλλά η Βιόλα απάντησε ότι δεν είχε πρόθεση να παντρευτεί και, επιπλέον, ότι θα τον έβαζε να μηνύσει για απαγωγή και βιασμό. Ο πατέρας της Viola προσποιήθηκε ότι διαπραγματευόταν με τους απαγωγείς, ενώ στην πραγματικότητα συνεργαζόταν με τους Carabinieriτης αστυνομίας στην προετοιμασία μιας επιτυχημένης επιχείρησης συρόμενου διχτυού . Η Βιόλα αφέθηκε ελεύθερη και οι απαγωγείς της συνελήφθησαν στις 2 Ιανουαρίου 1966, πέντε ημέρες πριν από τα δέκατα ένατα γενέθλιά της. Είπε ότι ο πατέρας της τη ρώτησε αν ήθελε πραγματικά να παντρευτεί τη Μελωδία και, όταν είπε ότι δεν το ήθελε, της είπε ότι θα έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να τη βοηθήσει.
Άρνηση ενός γάμου αποκατάστασης
Η Μελωδία πρόσφερε στη Βιόλα έναν αποκαταστατικό γάμο, αλλά εκείνη αρνήθηκε, ενεργώντας έτσι ενάντια σε αυτό που ήταν κοινή πρακτική στη σικελική κοινωνία της εποχής. Σύμφωνα με τον παραδοσιακό κοινωνικό κώδικα, αυτή η επιλογή θα την έκανε «donna svergognata»: «γυναίκα χωρίς τιμή» (κυριολεκτικά: ξεδιάντροπη γυναίκα), καθώς είχε χάσει την παρθενία της χωρίς να παντρευτεί. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτές οι αντιλήψεις δεν αφορούσαν αποκλειστικά τη Σικελία ή τις αγροτικές περιοχές. σε κάποιο βαθμό, ήταν επίσης σιωπηρά στον Ιταλικό Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της εποχής, ο οποίος εξισώνει τον βιασμό με έγκλημα κατά της «δημόσιας ηθικής» και όχι με προσωπικό αδίκημα, και επισημοποιούσε (στο άρθρο 544) την ιδέα μιας «αποκατάστασης γάμος",
Δοκιμή και συνέχεια
Αφού η Βιόλα αρνήθηκε να παντρευτεί τον βιαστή της, τα μέλη της οικογένειάς της φέρονται να απειλούνται και να διώκονται, σε σημείο να κάηκαν ολοσχερώς ο αμπελώνας και το εξοχικό τους σπίτι. Αυτά τα γεγονότα και η δίκη που ακολούθησε είχαν μεγάλη απήχηση στα ιταλικά μέσα ενημέρωσης και η ίδια η Βουλή συμμετείχε άμεσα, καθώς έγινε φανερό ότι μέρος του υπάρχοντος κώδικα συγκρούστηκε με την κοινή γνώμη. Οι δικηγόροι της Melodia προσπάθησαν να υποστηρίξουν ότι η Viola είχε συναινέσει σε μια λεγόμενη " fuitina " (δραπέτης να παντρευτεί κρυφά) αντί να την απήγαγαν, αλλά η δίκη έκρινε τη Melodia ένοχη. Καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλάκιση, που αργότερα μειώθηκε σε 10 χρόνια.
Τόσο ο Ιταλός Πρόεδρος Giuseppe Saragat όσο και ο Πάπας Παύλος VI εξέφρασαν δημόσια την εκτίμησή τους για το θάρρος της Franca Viola και την αλληλεγγύη τους προς το ζευγάρι. Το 1970, ο σκηνοθέτης Damiano Damiani γύρισε την ταινία The Most Beautiful Wife , με πρωταγωνίστρια την Ornella Muti , βασισμένη στην περίπτωση της Viola. Το 2012 η Σικελός συγγραφέας Beatrice Monroy δημοσίευσε την ιστορία της Viola με τον τίτλο Niente ci fu («Δεν υπήρχε τίποτα»).
Το άρθρο του νόμου σύμφωνα με το οποίο ένας βιαστής μπορούσε να σβήσει το έγκλημά του παντρεύοντας το θύμα του δεν καταργήθηκε παρά μόνο το 1981.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.