Όλοι χρειαζόμαστε χρόνο μόνοι μας. Για ηρεμία, για αυτοανακάλυψη και για δημιουργικότητα. Εδώ είναι 7 διάσημοι δημιουργικοί που βρήκαν έμπνευση στη μοναξιά.
Τώρα υπάρχει μια διαφορά μεταξύ της απομόνωσης και της μοναξιάς, και είναι σημαντικό να διατηρείτε υγιείς συνήθειες κατά τη διάρκεια των περιόδων της μοναξιάς, ώστε να μην γίνει μια αρνητική εμπειρία που μπορεί να βλάψει την ευημερία και τη δημιουργικότητα.
Η μοναξιά είναι μια επιλογή και φέρει έναν στόχο, ενώ η απομόνωση είναι μια κατάσταση του να νιώθεις μόνος ή να νιώθεις αποσύνδεση.
Εάν πηγαίνετε στη μοναξιά για δημιουργικότητα, φροντίστε να παραμείνετε ενήμεροι και να έχετε επίγνωση , ώστε να μπορείτε να επωφεληθείτε από την εμπειρία και να μην ξεπεράσετε το άγχος, το στρες ή την κατάθλιψη εάν αισθάνεστε απομονωμένοι.. . .
Henry David Thoreau Creative Solitude
«Θεωρώ ότι είναι ωφέλιμο να είμαι μόνος το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Το να είσαι παρέα, ακόμα και με τους καλύτερους, είναι σύντομα κουραστικό και εξαντλητικό. Μου αρέσει να είμαι μόνος. Ποτέ δεν βρήκα τον σύντροφο που ήταν τόσο συντροφικός όσο η μοναξιά».
Ο Χένρι Ντέιβιντ Θορό ήταν Αμερικανός φυσιοδίφης, δοκιμιογράφος, ποιητής και φιλόσοφος, περισσότερο γνωστός για το βιβλίο του Walden , έναν προβληματισμό για την απλή ζωή σε φυσικό περιβάλλον.
Έγραψε αυτό το βιβλίο ενώ έμενε σε μια μικρή καμπίνα κοντά στο Walden Pond στο Concord της Μασαχουσέτης.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, βρήκε τη σημασία της μοναξιάς, της περισυλλογής και της εγγύτητας με τη φύση για την υπέρβαση της «απελπισμένης» ύπαρξης που, όπως υποστηρίζει, είναι η τύχη των περισσότερων ανθρώπων.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Για να ανακαλύψετε τι χρειάζεστε, ζήστε μια απλή ζωή.
«Θα ήταν κάποιο πλεονέκτημα να ζεις μια πρωτόγονη και συνοριακή ζωή, αν και μέσα σε έναν εξωτερικό πολιτισμό, έστω και μόνο για να μάθουμε ποια είναι τα ακαθάριστα απαραίτητα της ζωής και ποιες μέθοδοι έχουν ληφθεί για την απόκτησή τους».
Μια απλή ζωή διακρίνει αυτό που είναι απαραίτητο και πραγματικό.
«Καθώς απλοποιείτε τη ζωή σας, οι νόμοι του σύμπαντος θα είναι απλούστεροι.
Η μοναξιά δεν θα είναι μοναξιά, η φτώχεια δεν θα είναι φτώχεια, ούτε η αδυναμία αδυναμία».
Η μοναξιά είναι διαφορετική από τη μοναξιά.
«Είμαστε ως επί το πλείστον πιο μόνοι όταν πηγαίνουμε στο εξωτερικό μεταξύ ανδρών παρά όταν μένουμε στο δωμάτιό μας. Ένας άνθρωπος που σκέφτεται ή εργάζεται είναι πάντα μόνος, ας είναι όπου θέλει».
Georgia O'Keeffe Δημιουργικές συνήθειες μοναξιάς
«Μακάρι οι άνθρωποι να ήταν όλοι δέντρα και νομίζω ότι θα μπορούσα να τους απολαύσω τότε».
Η Τζόρτζια Ο'Κιφ ήταν μια Αμερικανίδα καλλιτέχνις που έζησε σχεδόν 100 χρόνια και ονομάστηκε η μητέρα του αμερικανικού μοντερνισμού.
Είναι γνωστή για τους πίνακές της με μεγάλα λουλούδια, ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης και τοπία του Νέου Μεξικού.
Παρά τη δημοτικότητά της, προτίμησε να ζήσει μια ζωή μοναξιάς και βρήκε έμπνευση στη φύση.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Η τέχνη θέλει θάρρος.
«Έχω τρομοκρατηθεί απόλυτα κάθε στιγμή της ζωής μου – και δεν το άφησα ποτέ να με εμποδίσει να κάνω ούτε ένα πράγμα που ήθελα να κάνω».
«Το να δημιουργήσεις τον κόσμο σου σε οποιαδήποτε από τις τέχνες θέλει θάρρος».
Το να γνωρίζεις τον εαυτό σου είναι αυτό που είναι σημαντικό.
«Το όραμα κάποιου άλλου δεν θα είναι ποτέ τόσο καλό όσο το δικό σου όραμα για τον εαυτό σου. Ζήσε και πεθάνει με αυτό γιατί στο τέλος είναι το μόνο που έχεις. Χάστε το, και χάνετε τον εαυτό σας και όλα τα άλλα. Έπρεπε να είχα ακούσει τον εαυτό μου».
Η μοναξιά μπορεί να είναι μια εποχή για νέα ξεκινήματα.
«Αποφάσισα να ξεκινήσω εκ νέου, για να απογυμνώσω ό,τι είχα μάθει, να αποδεχτώ ως αληθινή τη δική μου σκέψη. Αυτή ήταν μια από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου.
Δεν υπήρχε κανείς τριγύρω να κοιτάξει τι έκανα, κανείς δεν ενδιαφερόταν, κανείς δεν μπορούσε να πει κάτι γι' αυτό με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Ήμουν μόνος και μοναδικά ελεύθερος, δούλευα στον δικό μου, άγνωστο - κανέναν να ικανοποιήσω παρά μόνο τον εαυτό μου.
Ξεκίνησα με κάρβουνο και χαρτί και αποφάσισα να μην χρησιμοποιήσω κανένα χρώμα έως ότου ήταν αδύνατο να κάνω αυτό που ήθελα να κάνω σε μαύρο και άσπρο. Πιστεύω ότι ήταν Ιούνιος πριν χρειαστώ το μπλε».
Nikola Tesla Creative Habits Solitude
«Το μυαλό είναι πιο κοφτερό και πιο έντονο στην απομόνωση και την αδιάκοπη μοναξιά. Δεν χρειάζεται μεγάλο εργαστήριο για να σκεφτείς. Η πρωτοτυπία ευδοκιμεί στην απομόνωση χωρίς εξωτερικές επιρροές που μας χτυπούν για να ακρωτηριάσουν το δημιουργικό μυαλό. Να είσαι μόνος, αυτό είναι το μυστικό της εφεύρεσης. να είσαι μόνος, τότε γεννιούνται οι ιδέες. Γι' αυτό πολλά από τα γήινα θαύματα είχαν τη γένεσή τους σε ταπεινό περιβάλλον».
Ο Νίκολα Τέσλα ήταν Σερβοαμερικανός εφευρέτης, ηλεκτρολόγος μηχανικός, μηχανολόγος μηχανικός και μελλοντολόγος, γνωστός για τη συμβολή του στο σχεδιασμό του σύγχρονου συστήματος τροφοδοσίας εναλλασσόμενου ρεύματος (AC). Δεν παντρεύτηκε ποτέ και η μοναξιά ήταν η πίστη του για την εφευρετικότητα, η οποία οδήγησε σε περισσότερες από 300 πατέντες παγκοσμίως για τις εφευρέσεις του, πολλές από τις οποίες χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Απορροφήστε το περιβάλλον σας.
«Ο εγκέφαλός μου είναι μόνο ένας δέκτης, στο Σύμπαν υπάρχει ένας πυρήνας από τον οποίο παίρνουμε γνώση, δύναμη και έμπνευση».
Ο έξω κόσμος αποσπά την προσοχή. Η μοναξιά μας διδάσκει για τον εαυτό μας.
«Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τόσο απορροφημένοι από την ενατένιση του έξω κόσμου που αγνοούν τελείως αυτό που περνά μέσα τους».
Χρησιμοποιήστε τη μοναξιά για να βρείτε την ηρεμία και να επωάστε ιδέες.
«Η μέθοδός μου είναι διαφορετική. Δεν βιάζομαι στην πραγματική δουλειά. Όταν παίρνω μια νέα ιδέα, αρχίζω αμέσως να την ενσωματώνω στη φαντασία μου και κάνω βελτιώσεις και χειρίζομαι τη συσκευή στο μυαλό μου. Όταν έχω φτάσει στο σημείο να ενσωματώσω τα πάντα στην εφεύρεσή μου, κάθε πιθανή βελτίωση που μπορώ να σκεφτώ, και όταν δεν βλέπω κανένα σφάλμα πουθενά, βάζω σε συγκεκριμένη μορφή το τελικό προϊόν του εγκεφάλου μου».
Φρίντα Κάλο Ζωή
«Ζωγραφίζω αυτοπροσωπογραφίες γιατί είμαι πολύ συχνά μόνος».
Η Φρίντα Κάλο ήταν μια ζωγράφος γνωστή για τις αυτοπροσωπογραφίες της και τα έργα της εμπνευσμένα από τη φύση και τον μεξικανικό πολιτισμό. Το στυλ τέχνης της διερεύνησε ζητήματα ταυτότητας, μεταπολίτευσης, φύλου, τάξης και φυλής στη μεξικανική κοινωνία. Πραγματικά έμπνευση, μετέτρεψε τα βάσανα και την αναπηρία της σε τέχνη. Όντας κατάκοιτη και άρρωστη το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, ανακάλυψε την αγάπη για τον εαυτό της και τη δύναμη να αντέξει. Χρησιμοποίησε την τέχνη για θεραπεία για τον εαυτό της και ως δώρο για να εμπνεύσει τους άλλους.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Αγκαλιάστε και αγαπήστε αυτό που σας κάνει διαφορετικό.
«Είμαι η μούσα του εαυτού μου. Είμαι το αντικείμενο που ξέρω καλύτερα. Το θέμα που θέλω να μάθω καλύτερα».
Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Μπορούμε να αντέξουμε όλα τα βάσανα.
«Στο τέλος της ημέρας, μπορούμε να αντέξουμε πολύ περισσότερα από όσα νομίζουμε ότι μπορούμε».
«Τίποτα δεν είναι απόλυτο. Όλα αλλάζουν, όλα κινούνται, όλα περιστρέφονται, όλα πετούν και φεύγουν».
Η ζωή είναι καλύτερη με το χρώμα.
«Δεν ζωγραφίζω όνειρα ή εφιάλτες. Ζωγραφίζω τη δική μου πραγματικότητα».
Η Φρίντα γέμισε το σπίτι της με έντονα χρώματα, ντυμένη με έντονα χρώματα και έκοψε λουλούδια από τον κήπο της για να τα φορέσει στα μαλλιά της.
Vincent van Gogh Creative Habits Solitude
«Αν και βρίσκομαι συχνά στα βάθη της δυστυχίας, υπάρχει ακόμα ηρεμία, καθαρή αρμονία και μουσική μέσα μου».
Ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ ήταν ένας Ολλανδός μετα-ιμπρεσιονιστής ζωγράφος που έγινε μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στη δυτική τέχνη μόνο μετά τον θάνατό του.
Δημιούργησε πάνω από 2.100 έργα τέχνης, πολλά από τα οποία ζούσε στη μοναξιά. Συχνά χρησιμοποιούσε την τέχνη του για να εκφράσει τον εαυτό του και τις εμπειρίες του με τη μοναξιά.
Ένα παράδειγμα είναι ο ημιτελής πίνακας, Wheatfield με κοράκια.
Είπε ότι αντιπροσωπεύει τη «λύπη και την ακραία μοναξιά» του αλλά και «πόσο υγιή και αναζωογονητικό βρίσκω την ύπαιθρο».
ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Η τέχνη μπορεί να είναι θεραπευτική.
«…και μετά, έχω φύση και τέχνη και ποίηση, κι αν αυτό δεν είναι αρκετό, τι είναι αρκετό;»
«Αν ακούσεις μια φωνή μέσα σου να λέει «δεν μπορείς να ζωγραφίσεις», τότε ζωγράφισε οπωσδήποτε και αυτή η φωνή θα σιγήσει».
«Αυτό που χρειάζομαι είναι κουράγιο, και αυτό συχνά με απογοητεύει. Και είναι επίσης γεγονός ότι από την ασθένειά μου, όταν είμαι στα χωράφια, με κυριεύει ένα αίσθημα μοναξιάς σε τόσο φρικτό βαθμό που αποφεύγω να βγω έξω. Αλλά αυτό θα αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Μόνο όταν στέκομαι έναν πίνακα μπροστά από το καβαλέτο μου νιώθω κάπως ζωντανός. Δεν πειράζει, αυτό θα αλλάξει επίσης, γιατί τώρα η υγεία μου είναι τόσο καλή που υποθέτω ότι το φυσικό μου μέρος θα κερδίσει τη νίκη».
Πάντα να πιστεύεις στον εαυτό σου.
«Αν αξίζω κάτι αργότερα, αξίζω κάτι τώρα. Γιατί το σιτάρι είναι σιτάρι, ακόμα κι αν οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι χόρτο στην αρχή».
«Τι θα ήταν η ζωή αν δεν είχαμε το κουράγιο να επιχειρήσουμε κάτι;»
«Προσπαθώ ολοένα και περισσότερο να είμαι ο εαυτός μου, νοιάζομαι σχετικά λίγο αν οι άνθρωποι εγκρίνουν ή αποδοκιμάζουν».
«Αν και βρίσκομαι συχνά στα βάθη της δυστυχίας, υπάρχει ακόμα ηρεμία, καθαρή αρμονία και μουσική μέσα μου».
Έμιλι Ντίκινσον
Υπάρχει μια μοναξιά του χώρου
Υπάρχει μια μοναξιά του διαστήματος
Μια μοναξιά της θάλασσας
Μια μοναξιά του θανάτου, αλλά αυτή η
Κοινωνία θα
συγκριθεί με εκείνη τη βαθύτερη τοποθεσία
Αυτή η πολική ιδιωτικότητα
Μια ψυχή παραδέχτηκε στον εαυτό της -
το πεπερασμένο άπειρο.
Η Έμιλυ Ντίκινσον ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια και θεωρήθηκε ως μια από τις σημαντικότερες μορφές της αμερικανικής ποίησης.
Αν και λίγα είναι γνωστά για τη ζωή της, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της σε απομόνωση και τόνισε τη σημασία της μοναχικής της φύσης, λέγοντας ότι οι μόνοι πραγματικοί της σύντροφοι ήταν οι λόφοι, το ηλιοβασίλεμα και ο σκύλος της, ο Κάρλο.
Η ποίησή της επιβεβαιώνει τη σημασία του εαυτού, παλεύει με τη νοσηρότητα, την ελπίδα, την αγάπη και τη φύση.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Η μοναξιά παρέχει αυτο-ανακάλυψη.
«Είμαι έξω με φανάρια, ψάχνω τον εαυτό μου».
Πάντα υπάρχει ελπίδα.
«Η ελπίδα είναι το πράγμα με τα φτερά που κουρνιάζουν στην ψυχή – και τραγουδάει τα τραγούδια χωρίς λόγια – και δεν σταματάει ποτέ».
« Το Forever αποτελείται από τώρα».
«Μένω στο ενδεχόμενο».
Συνήθεια Δημιουργικής Μοναξιάς Marcel Proust
«Το πραγματικό ταξίδι της ανακάλυψης δεν συνίσταται στην αναζήτηση νέων τοπίων, αλλά στο να έχεις νέα μάτια».
Ο Μαρσέλ Προυστ ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, κυρίως γνωστός για το βιβλίο του Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο.
Θεωρείται από τους κριτικούς και τους συγγραφείς ως ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς του 20ου αιώνα.
Είναι ίσως ο πιο ακραίος δημιουργικός που άσκησε τη μοναξιά στη δημιουργική του διαδικασία.
Ο Προυστ έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε ένα μικρό δωμάτιο με κλειστούς τοίχους από φελλό και μπλοκαρισμένα παράθυρα για να μην υπάρχει θόρυβος και να μην αποσπάται η προσοχή ενώ έγραφε.
Αν και ορισμένες από τις συνήθειές του στην απομόνωση μπορεί να οφείλονταν στην κακή του υγεία, είναι επίσης σαφές ότι χρησιμοποίησε τη μοναξιά για να απελευθερώσει το μυαλό του και να επικεντρωθεί στη δημιουργικότητα.
Συχνά κοιμόταν τη μέρα και δούλευε τη νύχτα, και μια φορά απορροφήθηκε τόσο από τη γραφή του που δεν σταμάτησε για τρεις μέρες.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Μετατρέψτε τον πόνο σε τέχνη.
«Θεραπευόμαστε από ένα βάσανο μόνο βιώνοντάς το στο έπακρο».
Χρησιμοποιήστε τη μοναξιά ως ένα ταξίδι αυτο-ανακάλυψης και αυθεντικότητας.
«Δεν λαμβάνουμε σοφία. πρέπει να το ανακαλύψουμε μόνοι μας μετά από ένα ταξίδι που κανείς δεν μπορεί να πάρει για εμάς ή να μας γλιτώσει».
Αφήστε τον έλεγχο. Είμαστε μια διαδικασία να γίνουμε παρά να είμαστε.
«Δεν πετυχαίνουμε να αλλάξουμε τα πράγματα σύμφωνα με την επιθυμία μας, αλλά σταδιακά αλλάζει η επιθυμία μας».
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.