Καταστροφή της Σμύρνης: Το σπάνιο βίντεο που ήταν κρυμμένο μέχρι το 2008 σε διαμέρισμα της Νέας Υόρκης - Smyrna 1922 (Higher quality)

Ο παππούς μου, ο Τζορτζ Μαγκαριάν, γεννημένος το 1895, σπούδασε στο Αμερικανικό Κολλέγιο στην Ικόνιο της Τουρκίας και, αργότερα, διευθυντής της YMCA του Ικονίου, κινηματογράφησε τη Σμύρνη της Τουρκίας αμέσως μετά την γενοκτονική καταστροφή της.

«Η Μεγάλη Πυρκαγιά της Σμύρνης είναι το όνομα που δίνεται συνήθως στην πυρκαγιά που κατέστρεψε τη Σμύρνη/Σμύρνη από τις 13 έως τις 17 Σεπτεμβρίου 1922. Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έκαψαν συστηματικά την πόλη και σκότωσαν Έλληνες και Αρμένιους κατοίκους. 

Αυτό βασίζεται σε εκτεταμένες μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων από δυτικά στρατεύματα που στάλθηκαν στη Σμύρνη κατά την εκκένωση, ξένους διπλωμάτες/εργάτες ανθρωπιστικής βοήθειας με έδρα τη Σμύρνη και τουρκικές πηγές.» - www.Wikipedia.org

Το προκύπτον επεξεργασμένο φιλμ νιτρικού άλατος 35 χιλιοστών ήταν κρυμμένο στο διαμέρισμα της γιαγιάς μου στη Νέα Υόρκη για 60 χρόνια. Ήμουν τυχερός που το μετέφερα σε ψηφιακή μορφή πριν διαλυθεί εντελώς. -Ρόμπερτ Νταβιντιάν 5 Μαρτίου 2008

Smyrna 1922 - Robert Davidian

Σ’ένα μικρό διαμέρισμα της Νέας Υόρκης ο Ρόμπερτ Νταβιντιάν ανακάλυψε έναν θησαυρό.
Ένα σπάνιο κινηματογραφικό υλικό, ένα φιλμ 35 χιλιοστών, που είχε μείνει καλά κρυμμένο μέχρι το 2008.

Ρόμπερτ Νταβιντιάν: Τι αποτυπώνει το φιλμ που βρήκε.

Το φιλμ αποτυπώνει την καταστροφή της Σμύρνης. Είναι ένα κινηματογραφικό υλικό που ο παππούς του είχε τραβήξει στη Σμύρνη το 1922. Ο παππούς του Ρόμπερτ ήταν γεννημένος το 1895, είχε φοιτήσει στο Αμερικάνικο Κολέγιο στην Κόνια της Τουρκίας και αργότερα ήταν ο σκηνοθέτης του φιλμ, που γυρίστηκε στη Σμύρνη αμέσως μετά την μεγάλη καταστροφή της.

Σαν σήμερα, 27 Αυγούστου 1922: Η καταστροφή της Σμύρνης – Η μέρα που έσβησε ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας

Η 27η Αυγούστου στην ιστορία – Οι Τούρκοι μπαίνουν στη Σμύρνη

Σαν σήμερα, στις 27 Αυγούστου του 1922, γράφτηκε μία από τις πλέον οδυνηρές και τραγικές σελίδες στην ιστορία του Ελληνισμού. Τα τελευταία ελληνικά στρατιωτικά τμήματα εγκατέλειψαν τη Σμύρνη, και λίγες ώρες αργότερα, η πόλη βρέθηκε υπό την κατοχή του τουρκικού στρατού. Αυτό που ακολούθησε ήταν ένας εφιάλτης: οι Τούρκοι πυρπόλησαν τη Σμύρνη και προχώρησαν σε σφαγές του ελληνικού πληθυσμού, μετατρέποντας την «πρωτεύουσα» του Μικρασιατικού Ελληνισμού σε ένα σωρό ερειπίων. . . .

Η ήττα του ελληνικού στρατού στο μικρασιατικό μέτωπο ήταν πλέον γεγονός, και η υποχώρηση ήταν άτακτη. Οι τουρκικές δυνάμεις, υπό την ηγεσία του Κεμάλ Ατατούρκ, προέλαυναν προς τη Σμύρνη, την πόλη όπου είχε αποβιβαστεί ο ελληνικός στρατός το 1919.

Στις 11 π.μ. της 27ης Αυγούστου, η εμπροσθοφυλακή του τουρκικού ιππικού εισήλθε στη Σμύρνη. Αργότερα, τις βραδινές ώρες, έφτασε και μια μεραρχία πεζικού. Η είσοδος του τουρκικού στρατού σηματοδότησε την αρχή των θηριωδιών. Οι Έλληνες, οι Αρμένιοι και άλλοι χριστιανικοί πληθυσμοί της πόλης βρέθηκαν στο έλεος του τουρκικού στρατού και του φανατισμένου όχλου.

Οι σφαγές ήταν ανελέητες. Χιλιάδες Έλληνες πολίτες δολοφονήθηκαν, ενώ οι περιουσίες τους λεηλατήθηκαν. Ανάμεσα στα θύματα ήταν και ο Μητροπολίτης Σμύρνης, Χρυσόστομος, μια εμβληματική μορφή της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Συνελήφθη, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε με φρικτό τρόπο, αποτελώντας ένα σύμβολο του μαρτυρίου του ελληνικού λαού.

Εκτός από τις σφαγές, οι Τούρκοι προχώρησαν και στον εμπρησμό της πόλης. Η πυρκαγιά, που ξεκίνησε στις 31 Αυγούστου, μεταδόθηκε με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, με αποτέλεσμα να καταστραφεί ολοσχερώς η ελληνική και αρμενική συνοικία. Η φωτιά έκαιγε για μέρες, έως τις 3 Σεπτεμβρίου, μεταβάλλοντας το στολίδι της Ιωνίας σε ένα σωρό ερειπίων.

Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, κυρίως γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι, είχαν συγκεντρωθεί στην προκυμαία της Σμύρνης, περιμένοντας να διαφύγουν με τα συμμαχικά πλοία που βρίσκονταν στον κόλπο. Οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν ήταν βιβλικές, με τον κόσμο να στριμώχνεται, να παλεύει για μια θέση σε ένα πλοίο, υπό τη σκιά των φλεγόμενων σπιτιών.

Η καταστροφή της Σμύρνης το 1922 αποτελεί το τραγικότερο γεγονός της Μικρασιατικής Εκστρατείας και το τέλος του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, μιας περιοχής όπου οι Έλληνες ζούσαν για χιλιάδες χρόνια. 

Η ημέρα αυτή παραμένει μια ημέρα εθνικού πένθους και μνήμης. Υπενθυμίζει τον ξεριζωμό, τις απώλειες και την τραγωδία ενός λαού που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις πατρογονικές του εστίες.

Η 27η Αυγούστου 1922 είναι, λοιπόν, μια ημέρα που μας θυμίζει ότι η ιστορία μπορεί να είναι σκληρή, αλλά και ότι η μνήμη είναι απαραίτητη για να τιμάμε το παρελθόν και να χτίζουμε ένα καλύτερο μέλλον.

*Αυτό το ντοκιμαντέρ προορίζεται μόνο για εκπαιδευτικούς σκοπούς και δεν διεκδικεί κανένα δικαίωμα επί του αρχειακού υλικού ή των εικόνων που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το έργο. Πλάνα/εικόνες που παρέχονται από τον Ερυθρό Σταυρό, την Near East Relief, το "Smyrna, My Beloved," International YMCA, Naval Military, British Pathe YouTube, US Library of Congress, LevantineHeritage.com, πλάνα από τον Robert Davidian. Εικόνες Asa K. Jennings ευγενική προσφορά του Roger Jennings, ταινία "Unknown Savior".

**Πνευματικά δικαιώματα: Mike Damergis, για όλες τις συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν στο άρθρο.

 Smyrna - Paradise is Burning, The Asa K Jennings Story (FULL Version) 

  

Γενοκτονία των Αρμενίων

Wikipedia • Ως γενοκτονία των Αρμενίων αναφέρονται τα γεγονότα εξόντωσης Αρμενίων πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1922, το όμορφο λιμάνι της Σμύρνης έγινε το σημείο μηδέν για μια από τις μεγαλύτερες ανθρώπινες τραγωδίες. Ήταν το τελευταίο βίαιο επεισόδιο σε ένα δεκαετές ολοκαύτωμα που είχε σκοτώσει τρία εκατομμύρια ανθρώπους - Αρμένιους, Έλληνες και Ασσύριους, όλοι χριστιανικές μειονότητες - στην τουρκική υποήπειρο μεταξύ 1912 και 1922. Θα χρησίμευε επίσης ως δείκτης του τέλους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η Σμύρνη έγινε στάχτη καθώς η αρμενική συνοικία της πόλης πυρπολήθηκε με βενζίνη από τα τουρκικά στρατεύματα στις 13 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με πηγές. Οι ελληνικές, αρμενικές και λεβαντίνικες συνοικίες αποτεφρώθηκαν ολοσχερώς, ενώ τα τουρκικά και εβραϊκά τμήματα επέζησαν.

Η σεβαστή ειρήνη μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων είχε τελειώσει στη Σμύρνη. Αυτό που ακολούθησε τους επόμενους μήνες ήταν τραγικό και καταστροφικό.

«Η Τουρκία για τους Τούρκους» ήταν το σύνθημα σε όλη τη χώρα, καθώς ο Κεμάλ προσπαθούσε να απαλλάξει τη χώρα από αυτούς που οι Τούρκοι αποκαλούσαν άπιστους και Γκιαούρ - άπιστους...

Ο Ατατούρκ, Πατέρας των Τούρκων, όπως έγινε αργότερα γνωστός, επρόκειτο να σώσει την Τουρκία και να καθαρίσει τη γη από τις χριστιανικές ψυχές.

Η ανθρωπότητα καιγόταν... από τις στάχτες της απελπισίας αναδύθηκαν ήρωες, όπως ο Αμερικανός Γενικός Πρόξενος Τζορτζ Χόρτον και η Υποπλοίαρχος Χάλσεϊ Πάουελ, οι οποίοι αψήφησαν τις εντολές του Αμερικανού Ναυάρχου Μαρκ Μπρίστολ να παραμείνουν ουδέτεροι και να μην επιτρέψουν σε κανέναν πρόσφυγα να επιβιβαστεί στο πλοίο.

Έπειτα, υπάρχει ο Αιδεσιμότατος Άσα Κ. Τζένινγκς, ο αδύναμος υπάλληλος της YMCA, ο οποίος τάισε, στέγασε και ηγήθηκε της εκκένωσης σχεδόν 350.000 ανθρώπων από τη Σμύρνη σε γειτονικά νησιά και την ηπειρωτική χώρα. Πώς θα μπορούσε ένας αδύναμος άνθρωπος, με τίποτα περισσότερο από πίστη στην καρδιά του, να γίνει ο Ποιμένας εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων;

Σε διάστημα άνω των 10 μηνών, ο Τζένινγκς, ο Λοχαγός Πάουελ και το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ μετέφεραν πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους σε ασφαλές μέρος.

Δεκαπέντε χρόνια νωρίτερα, ο Τζένινγκς πάλευε για τη ζωή του, αλλά οι γιατροί δεν του έδιναν πολλές ελπίδες. Η ιατρική ομάδα στο γενικό νοσοκομείο στην Γιούτικα της Νέας Υόρκης είπε στη σύζυγό του, Έιμι, να κάνει τον Άσα να νιώσει άνετα στις τελευταίες του μέρες, λέγοντας ότι η ασθένεια ήταν πολύ προχωρημένη για να σώσει τη ζωή του. Η κατάστασή του κρίθηκε απελπιστική.

Απρόθυμη να δεχτεί τα σκληρά νέα, στράφηκε στη Βίβλο για καθοδήγηση. Τα μάτια της έπεσαν στο ενδέκατο εδάφιο του Ευαγγελίου του Αγίου Ιωάννη.

=====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"