Εκκλησία: το τέλος της ανοχής

  του Αντώνη  Γαλανόπουλου,

Συνήθως σε περιόδους κρίσεων και ριζικών κοινωνικών ανατροπών, η πρώτη αντίδραση σκεπτόμενων υποκειμένων είναι η στροφή στον εαυτό, η περισυλλογή, μια συνετή καρτερικότητα που σταδιακά οδηγεί στην αποφασιστική δράση. 

Ο μόνος φορέας στην Ελλάδα που δεν πτοήθηκε και επέλεξε την εξωστρεφή δράση είναι η Εκκλησία. 

Τόσο εξωστρεφή όμως που διέβη μια και καλή τον Ρουβικώνα της ανοχής.
Από την προεκλογική περίοδο των αυτοδιοικητικών εκλογών με τα γνωστά κατορθώματα του Άνθιμου, η εκκλησία κάνει ότι μπορεί για να εξοργίσει τη κοινή ή καλύτερα την «ορθολογική κοινή γνώμη».

Ο Άνθιμος επέστρεψε δριμύτερος, υποστηρίζοντας ότι «πνευματικός άνθρωπος χωρίς χριστιανισμό δεν υπάρχει». 

Ενώ πολύ πρόσφατα υποστήριξε το τείχος στον Έβρο και υπέδειξε κι άλλο σημείο για την κατασκευή δευτέρου. ...

Οι όροι της "εθνικής" ανάπτυξης

 Του Αντώνη Γαλανόπουλου

Το χειμώνα όλοι είχαμε μετατραπεί σε μικρούς οικονομολόγους. 
Στη τηλεόραση ακούγαμε από το πρωί έως το βραδύ για το Eurogroup, το Δ.Ν.Τ., τη Μερκελ, τη πιθανότητα χρεοκοπίας. Βγαίναμε για καφέ και η πρώτη μας συζήτηση ήταν τo ύψος των spreads. Τον Απρίλιο μπήκε στη ζωή μας το Μνημόνιο και η Τρόικα. Προνομιακό πεδίο συζήτησης για όλους εμάς που διαφωνούμε με την ακολουθουμένη πολιτική.
Μέσα στο καλοκαίρι αναδύθηκε και το τρίτο οικονομικό κλισέ που κυριαρχεί πλέον στη καθημερινότητα μας.

Η ανάπτυξη!
Όλοι βγήκαμε στο κυνήγι της ανάπτυξης. Σίγουρα είναι προτιμότερο να μιλάς για την ανάπτυξη παρά για τη χρεοκοπία της χωράς σου αλλά κάθε συζήτηση που πηγάζει από ένα μαζικό ένστικτο και βασίζεται σε ένα συλλογικό θυμικό παρουσιάζει στρεβλώσεις. Στρεβλώσεις που στο τέλος θάβουν την ουσία.
Δεν υπάρχει βασιλική οδός για την ανάπτυξη, όπως σωστά τονίζει ο Πάσχος Μανδραβέλης. Δεν θα έρθει με ένα μαγικό τρόπο από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν αρκεί ένα νομοθέτημα της κυβέρνησης. Η ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα αυτόματου πιλότου. Η ουσία της ανάπτυξης βρίσκεται στους όρους και την στόχευση της. Εδώ και μήνες, οικονομικές και πολιτικές αποφάσεις που αφορούν την Ελλάδα λαμβάνονται στο εξωτερικό. ...

Θεωρια και πραξη της Κοινωνικης Οικονομιας

Του Αντώνη Γαλανόπουλου

Με δομικό καταλύτη την πρωτόγνωρη οικονομική κρίση ένας μεγάλος μετασχηματισμός βρίσκεται σε εξέλιξη.Η διάλυση του Κράτους προωθείται ταχύτατα με πρόφαση την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων.Το κράτος αποδομειται κι όλες οι πρωτοβουλίες εκχωρούνται άνευ όρων στην αγορά.

Η αναδιοργάνωση-αποδιοργάνωση των εργασιακών σχέσεων βρέθηκαν στο επίκεντρο των "μεταρρυθμίσεων" το τελευταίο διάστημα.

Η νέα κατάσταση και οι προκλήσεις της τραυματίζουν και βρίσκονται σε σύγκρουση με πολλά ανθρωπολογικά και πολιτιστικά στοιχεία της ανθρώπινης ύπαρξης.

Είναι κομβικό σε συνθήκες όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης να συζητήσουμε για τις προοπτικές συλλογικής απάντησης στα προβλήματα.

Εάν παρατηρήσουμε την κοινωνική πολιτική της Ελλάδας θα διαπιστώσουμε ότι βασίζεται στη θέαση ότι η φτώχεια, οι ανισότητες, η ανεργία οφείλονται σε ατομική ευθύνη.Πρόκειται για μια βαθιά συντηρητική και νεοφιλελεύθερη εκδοχή της κοινωνικής πολιτικής. 

Στη σημερινή συνθήκη, ακόμη περισσότερο, έχουμε ανάγκη από μια κοινωνιακή κι όχι άπλα κοινωνική πολιτική. Χρειαζόμαστε την κινητοποίηση των πολιτών για τη δημιουργία νέων δομών στους τομείς της οικονομίας, του πολιτισμού και της πολιτικής. ...

Οι τοπικοί υποψήφιοι πρέπει να συνδιαλέγονται πρωτίστως με τη κοινωνία κι όχι με τα κέντρα εξουσίας (θεσμικά ή μη)...

",,,Κανένα καινούργιο πρόσωπο, καμία φρέσκια ιδέα. Ο ελληνικός λαός και πάλι θεατής στο ίδιο έργο. Και μετά κάποιοι μεγαλόσχημοι απορούν γιατί απαξιώνεται η πολιτική. Όταν θέλουμε πολίτες της μιας φοράς στα 4 χρόνια, η απαξίωση δεν είναι απλά εύλογη αλλά κι επιεικής αντίδραση..."

Τέλος στα "άνωθεν" χρίσματα

 Γράφει ο Αντώνης Γαλανόπουλος

Οι αυτοδιοικητικες εκλογές υπό το "Καλλικράτη" πλησιάζουν. Όλο και περισσότερο η επικαιρότητα ασχολείται με τα χρίσματα και τις εσωκομματικές διαμάχες.

Μέχρι πριν λίγους μήνες μιλούσαμε όλοι για τον "Καλλικράτη" ως ευκαιρία. Ευκαιρία για τη βελτίωση της δημόσιας διοίκησης, ευκαιρία για τη περιφέρεια, ευκαιρία για ανανέωση του πολιτικού προσωπικού.

Όσο πλησιάζουμε στην κάλπη δεν βλέπουμε τίποτα διαφορετικό από μια ακόμη εκλογική (ούτε καν πολιτική) αναμέτρηση. Δεν μιλάμε πλέον για τους νέους δήμους, δεν μιλάμε για τις δυνατότητες ή τα προβλήματα των περιοχών. Ξεχνάμε τους πολίτες και τις πόλεις τους και ενδιαφερόμαστε για τα κομματικά κέντρα. Η Ιπποκράτους, η Ρηγίλλης, ο Περισσός, η Κουμουνδούρου...Δυστυχώς δεν επετεύχθητε μια "προεκλογική αποκέντρωση". Οι αποφάσεις θα ληφθέν για άλλη μια φορά στην Αθηνά από κλειστές επιτροπές, μετά από μυστικές διαβουλεύσεις ή από υποδείξεις των πεφωτισμένων αρχηγών.

Παρόλα αυτά οι εκλογές θεωρούνται τοπικές ή περιφερειακές.

Η παρέλαση από υποψηφίους βουλευτές που δεν κατάφεραν να εκλεγούν, νυν βουλευτές που θέλουν να αποδράσουν αλλά κι αιώνιους πολιτευτές από τους οποίους βρίθει κάθε περιοχή στην Ελλάδα, δεν έχει τέλος.
Γίνεται ανανέωση με τόσο σάπια υλικά;

Πως θα επιτευχθεί η αποκέντρωση στη λήψη αποφάσεων, εάν δεν δίνεται φωνή στο λαό της κάθε περιοχής;...

Πως γίνεται ένα πρώην μέλος σκληρής ομάδας στο εσωτερικό του Κ.Κ.Ε. με τα χρόνια να φτάνει να παριστάνει τον τοποτηρητή/επαρχείο του Δ.Ν.Τ.;

Λοβέρδος ο "μνημονιολάτρης"

Γράφει ο Αντώνης Γαλανόπουλος

"Κοίτα τον Ουρανό"

Ο Ανδρεας Λοβερδος περασε τα φοιτητικα του χρονια στο Κ.Κ.Ε. και για την ακριβεια σε μια εσωτερικη ομαδα που ονομαζόταν «αριστερά του ΚΚΕ» ενω το 1973 ηταν μελος της Αντι-ΕΦΕΕ.Αργοτερα το κομμα διεγραψε την ομαδα του Λοβερδου στη Θεσσαλονικη.Η πρωτη επαφη με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εγινε το 1992 μεσω του Ο.Π.Ε.Κ. του Σημιτη.Το 1994 οργανωνεται στο κομμα και πολυ γρηγορα,το 1996 αναλαμβανει Γενικος Γραμματεας του Υπουργειου Εσωτερικων.Το 2000 εκλεγεται πρωτη φορα βουλευτης του Πα.Σο.Κ. Στη νυν κυβερνηση Πα.Σο.Κ. ο Ανδρεας Λοβερδος ανελαβε το Υπουργειο Εργασιας.Απο τοτε κι οχι παντα για το (καθαρα) εργο του,δεν εχει σταματησει να απασχολει τη κοινη γνωμη και τα Μ.Μ.Ε.
Εχει αναδειχθει σε προσωπο των δελτιων ειδησεων,παρουσιαζεται συχνα ανενημερωτος με πολλες υπεκφυγες κι αοριστολογιες. Ενω εχουν μεινει αξεχαστα σε ολους μας τα show που εδωσε πριν αλλα και μετα τη ψηφιση του νεου ασφαλιστικου. Τα θεατρικα του υπουργου ειχαν ξεκινησει νωρις με το αμιμητο "δεν υπαρχει σαλιο" που ειπε σε ραδιοφωνικο σταθμο τον Ιανουαριο. ...