Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024

Παιχνίδια με τις λέξεις για μια εκεχειρία και μια γενοκτονία


του Ανδρέα Κοσιάρη
Έπειτα από τρία βέτο, οι ΗΠΑ δέχτηκαν να μετακινήσουν την ψήφο τους προς την «αποχή» σε μια αποδυναμωμένη μορφή ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας για τη Γάζα την περασμένη Δευτέρα, επιτρέποντας την υπερψήφισή του. Έκτοτε, διαλαλούν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν πως το ψήφισμα ήταν «μη δεσμευτικό», ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να πείσουν τον πλανήτη πως όσα έχει δει με τα μάτια του να διαπράττει το Ισραήλ δεν είναι εγκλήματα πολέμου.

Ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη Γάζα που μεταξύ άλλων εκφράζει απαίτηση για κατάπαυση του πυρός μέχρι το τέλος του μήνα του Ραμαζανιού, υιοθετήθηκε τη Δευτέρα 25 Μαρτίου, έπειτα από τη μετακίνηση της μόνιμα αρνητικής ψήφου των ΗΠΑ σε «αποχή».

Το ψήφισμα 2728 (2024) κατατέθηκε από τα μη μόνιμα μέλη του ΣΑ με πρωτοβουλία της Μοζαμβίκης, και στην πρώτη εκτελεστική του ρήτρα δηλώνει πως το ΣΑ «(α)παιτεί άμεση κατάπαυση του πυρός για τον μήνα του Ραμαζανιού, η οποία θα γίνει σεβαστή από όλα τα μέρη και θα οδηγήσει σε μόνιμη και βιώσιμη κατάπαυση του πυρός» και επίσης πως «απαιτεί την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση όλων των ομήρων, καθώς και την εξασφάλιση ανθρωπιστικής πρόσβασης για την αντιμετώπιση των ιατρικών και άλλων ανθρωπιστικών αναγκών τους», όπως και πως «απαιτεί από τα μέρη να συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις τους βάσει του διεθνούς δικαίου σε σχέση με όλα τα πρόσωπα που κρατούν».

Είναι η πρώτη φορά από τις 7 Οκτωβρίου που το ανώτατο όργανο των Ηνωμένων Εθνών καταφέρνει να συμφωνήσει σε μία, έστω «νερωμένη», εκδοχή ψηφίσματος που να απαιτεί άμεση εκεχειρία. Το Ισραήλ αναμενόμενα αντέδρασε οργισμένα, δηλώνοντας πως δεν θα σεβαστεί το ψήφισμα και «δεν θα σταματήσει να . . .

Σημεία και σημασία της αποκάλυψης για την κυβερνητική “μονταζιέρα” από τα ΜΜΕ Μαρινάκη


Υπάρχει μια πολύ σημαντική διαφορά στην αποκάλυψη της εφημερίδας “Βήμα” του Βαγγέλη Μαρινάκη για τη “μονταζιέρα” στα Τέμπη (εδώ το δημοσίευμα της εφημερίδας)που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και δημιούργησε πολιτικό θέμα,  σε σχέση με τις δημοσιογραφικές αποκαλύψεις ΜΜΕ στο παρελθόν για δράσεις και πολιτικές των τότε κυβερνήσεων. 

Μετά από 5 χρόνια λειτουργίας του Τύπου και των ΜΜΕ συνολικά ως ενσωματωμένα φερέφωνα του Μαξίμου της Ν.Δ, κανείς δεν θεωρεί τα μίντια “αξιόπιστα” και η συντριπτική πλειονότητα εκτιμά πως “κάτι κρύβεται πίσω από τις αποκαλύψεις της ναυαρχίδας του Μαρινάκη”.

Αυτή είναι η πρώτη παρατήρηση στο κυρίαρχο ζήτημα των ημερών. Οι εφημερίδες εκλαμβάνονται πλέον αποκλειστικά ως μοχλοί πίεσης των ιδιοκτητών προς την πολιτική εξουσία και κανείς δεν εμπιστεύεται δημοσιογραφικές αποκαλύψεις. 

Ενδεικτικό είναι ο σχολιασμός στα ψηφιακά κοινωνικά δίκτυα για την αποκάλυψη του “Βήματος”, ακόμη και από ανθρώπους των ΜΜΕ. Μια σημαντική αποκάλυψη χαρακτηρίζεται ευθώς ως παρέμβαση του ισχυρού μιντιακού συγκροτήματος που μέχρι σήμερα ήταν στυλοβάτης της κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη, επειδή κάτι άλλο κρύβεται ή κάτι άλλο θέλει ο εκδότης. 

Δεν ήταν λίγοι αυτοί που θυμήθηκαν πως τα όσα γράφονται τώρα, είχαν καταγγελθεί και πριν ένα χρόνο αλλά τότε τα ΜΜΕ, μεταξύ αυτών και τα Μέσα της Alter ego του Β. Μαρινάκη, δηλαδή και το “Βήμα” δεν έδιναν σημασία, δημοσιεύοντας μόνο την κατευθυνόμενη πληροφόρηση του Μαξίμου, δηλαδή τις πληροφορίες της κρατικής μονταζιέρας.

Δεύτερο σημείο άξιο επισήμανσης είναι πως τα media των ισχυρών ομίλων της κάποτε λεγόμενης “διαπλοκής” πήραν θέση άμεσα ή έμμεσα για την αποκάλυψη. 

Η μεν “Καθημερινή” του Θέμη Αλαφούζου δημοσίευσε εκτενές ισορροπημένη ρεπορτάζ με όλα τα στοιχεία της αποκάλυψης, την ενοχλημένη αντίδραση της κυβέρνησης της Ν.Δ και την απάντηση της Alter ego: 

Ένας Φιλελεύθερος Δεκάλογος: Οι δέκα εντολές του Bertrand Russell για την κριτική σκέψη και τη δημοκρατική ευπρέπεια

Ο Βρετανός φιλόσοφος, μαθηματικός, ιστορικός και κοινωνικός κριτικός Μπέρτραντ
Ράσελ
 (18 Μαΐου 1872 – 2 Φεβρουαρίου 1970) παραμένει ως ένας από τους πιο διαφορετικούς πνευματικά και επιδραστικότερους στοχαστές στη σύγχρονη ιστορία, με τη φιλοσοφία της θρησκείας ειδικά να έχει διαμορφώσει το έργο τέτοιων πρωταθλητές του σύγχρονου αθεϊσμού ως Christopher Hitchens , Daniel Dennett και Richard Dawkins . Από τον τρίτο τόμο της Αυτοβιογραφίας του Μπέρτραντ Ράσελ: 1944-1969 προέρχεται αυτό το αξιοσημείωτο μικρο-μανιφέστο, με τίτλο A Liberal Decalogue ( δημόσια βιβλιοθήκη ) — ένα όραμα για τις ευθύνες ενός δασκάλου, στο οποίο ο Russell αγγίζει μια σειρά από επαναλαμβανόμενα θέματα από τις επιλογές παρελθόν — ο σκοπός της εκπαίδευσης , η αξία της αβεβαιότητας , η σημασία της κριτικής σκέψης , το χάρισμα της ευφυούς κριτικής και πολλά άλλα.

Αρχικά εμφανίστηκε στο τεύχος της 16ης Δεκεμβρίου 1951 του περιοδικού The New York Times Magazine , στο τέλος του άρθρου «Η καλύτερη απάντηση στον φανατισμό: Φιλελευθερισμός».

Ίσως η ουσία της φιλελεύθερης προοπτικής θα μπορούσε να συνοψιστεί σε έναν νέο δεκάλογο, που δεν προορίζεται να αντικαταστήσει τον παλιό, αλλά μόνο να τον συμπληρώσει. Οι Δέκα Εντολές που, ως δάσκαλος, θα ήθελα να διαδώσω, θα μπορούσαν να διατυπωθούν ως εξής:

Ο Ράσελ γράφει:

Love After Love: Η ποιητική ωδή του Derek Walcott στο Relearning to Be at Home in Ourselves After Heart Break

Ο μεγάλος δάσκαλος του Ζεν, Thich Nhat Hanh, έχει γράψει όμορφα για το γιατί το να μαθαίνουμε να αγαπάμε τους άλλους ξεκινά με το να μαθαίνουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας - ένα συναίσθημα που ο αντιδραστικός σύγχρονος κυνικός μπορεί να απορρίψει ως την άδεια τροφή των βιβλίων αυτοβοήθειας, αλλά ένα συναίσθημα που αποκαλύπτει περισσότερο ο στοχασμός να είναι βαθιά ειλικρινής και βαθιά άβολα. 

Τι σημαίνει, τελικά, το να αγαπάς τον εαυτό σου – ιδιαίτερα αν φιλοδοξούμε να είμαστε ανιδιοτελείς και γενναιόδωροι και να ξεπεράσουμε το απατηλό κέλυφος του εγώ που ονομάζουμε εαυτό ;

Αυτό είναι που ο Καραϊβικός ποιητής και θεατρικός συγγραφέας 
Ντέρεκ Γουόλκοτ (23 Ιανουαρίου 1930 – 17 Μαρτίου 2017) — ένας συγγραφέας με τόσο εξαιρετική ποιητική ικανότητα που το Νόμπελ Λογοτεχνίας του 1992 φαίνεται εντελώς ανεπαρκές για τη μαεστρία του και τις μαγευτικές πλευρές του. λάμψη σε ένα ποίημα με τίτλο «Love After Love», που βρίσκεται στο Collected Poems: 1948–1984 ( δημόσια βιβλιοθήκη ).

Σε ένα αρχειακό επεισόδιο του On Being με τίτλο «Opening to Our Lives», ο πρωτοπόρος της ενσυνειδητότητας Jon Kabat-Zinn διαβάζει το αριστούργημα του Walcott - αναμφίβολα ένα από τα σπουδαιότερα, πιο εκνευριστικά ποιήματα που γράφτηκαν ποτέ. Απολαύστε: 

LOVE AFTER LOVE: του Derek Walcott

Θα έρθει η στιγμή
που, με αγαλλίαση,
θα χαιρετήσεις τον εαυτό σου φτάνοντας
στη δική σου πόρτα, στον δικό σου καθρέφτη,
και ο καθένας θα χαμογελάσει στο καλωσόρισμα του άλλου
και θα πει, κάτσε εδώ. Τρώω.
Θα αγαπήσεις ξανά τον ξένο που ήταν ο εαυτός σου.
Δώστε κρασί. Δώσε ψωμί. Δώσε πίσω την καρδιά σου
στον εαυτό σου, στον ξένο που σε αγάπησε

όλη σου τη ζωή, που αγνόησες
για άλλον, που σε ξέρει από καρδιάς.
Κατέβασε τα ερωτικά γράμματα από το ράφι,

οι φωτογραφίες, οι απελπισμένες σημειώσεις,
ξεφλουδίζουν τη δική σου εικόνα από τον καθρέφτη.
Καθίστε. Γιορτάστε τη ζωή σας. . . .

Μαρία Καρυστιανού «εκ βαθέων»: Παρακαλούσα η Μάρθη να ήταν στη λίστα με τους τραυματίες (Video)

Σε μια εκ βαθέων συζήτηση προχώρησε η Μαρία Καρυστιανού μιλώντας στον δημοσιογράφο Αλέξανδρο Στεφανόπουλο.

Η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων «Τέμπη 2023» μιλάει για τις τελευταίες συνομιλίες που είχε με την κόρη της Μάρθη και την κατάθεση ψυχής που της έκανε η κόρη της λίγες μέρες πριν από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών

Η Μαρία Καρυστιανού σε μια συνέντευξη που διεκόπη δύο φορές λόγω της μεγάλης φόρτισης και συγκίνησης μιλάει για τις τύψεις που νοιώθει και δίνει για μια ακόμα φορά μαθήματα ζωής.

«Αισθάνομαι τύψεις γιατί σαν κομμάτι αυτής της κοινωνίας επέτρεψα κι εγώ να συμβεί», εξομολογείται η Μαρία Καρυστιανού και επισημαίνει:

«Πάντα ένοιωθα κάτι δεν πάει καλά με ενοχλούσε που ο κόσμος δεν αντιδρούσε. Δεν έχω θυμώσει με τον Θεό. Ξέρω πολύ καλά γιατί μου συνέβη και ξέρω πολύ καλά τους υπεύθυνους».

Η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων «Τέμπη 2023» θυμάται συγκινημένη μια κατάθεση ψυχής που της είχε κάνει η κόρη της Μάρθη λίγες ημέρες πριν το τρομακτικό δυστύχημα στα Τέμπη. Κατάθεση ψυχής για τη μητέρα της και τον αδερφό της Παναγιώτη.

«Λίγο πριν φύγει η Μάρθη, ήμασταν στο αυτοκίνητο, πήγα σε ένα ραντεβού κατ΄ οίκον, δεν θα αργούσα, με περίμενε στο αυτοκίνητο και πήγαμε μετά να πιούμε ένα κρασί.

Γυρίζει ξαφνικά και μου λέει:

“Μαμά θέλω να σου πω, να σου δώσω συγχαρητήρια για το πως μεγάλωσες τον αδερφό μου, τον Παναγιώτη. Εγώ που να βρω έναν τέτοιο άνδρα σήμερα; Έχει ανεβάσει πολύ τον πήχη, νοιάζεται για την γνώμη των γυναικών, θέλει να περνάει καλά η κοπέλα του, μπράβο, μπράβο που τον μεγάλωσες έτσι”.

Γύρισα και την κοίταξα:

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2024

Αυθεντικά δημοτικά του 1821


Ο Κολοκοτρώνης αποκαλούσε τα δημοτικά τραγούδια «εφημερίδες του λαού».
Η αλήθεια είναι πως από τον 10o αιώνα με τις παραλογές και τα ακριτικά τραγούδια, ως και τη δεκαετία του 1960/1970 που μάλλον φτιάχτηκαν τα τελευταία ανώνυμα δημοτικά τραγούδια, το είδος αυτό προσέφερε έκφραση, αισθητική απόλαυση, ταύτιση και ταυτότητα αλλά και πληροφόρηση.

Στον παρόντα δίσκο υπάρχουν επιλεγμένα τα πιο γνωστά αλλά και δύσκολο να τραγουδηθούν δημοτικά τραγούδια της επαναστατικής περιόδου.
Οι εκτελέσεις είναι, κατά το δυνατόν, όπως όταν πρωτοτραγουδήθηκαν και όχι σύμφωνα με νέες προσεγγίσεις. Απηχείται η μουσικότητα και ο «ήχος» του 1821. 0:00 Παιδιά της Σαμαρίνας 3:30 Του Κατσαντώνη 7:26 Εσείς χελιδονάκια μου 11:02 Βαστάτε τούρκοι τ' αλογα 14:16 Γλυκοχαράζουν τα βουνά (Αναστασιά) 21:14 Σαν πας πουλί μου στο Μωριά 24:46 Του Φλέσσα η μάνα 29:43 Μες τον Άγιο Λια στη Ράχη 34:22 Καραϊσκάκης το λεγε 40:28 Οι κλέφτες από τ' Άγραφα 45:20 Οι κλέφτες στήσανε χορό 47:30 Παιδιά μ γιατ είστε ανάλλαγμα 51:01 Του Κίτσου η μάνα κάθονταν 53:48 Στη Μέση στα Καλάβρυτα 57:17 Του καπετάν Ζαχαρία 1:02:41 Τζαβέλαινα 1:06:06 Της Νύχτας οι Αρματωλοί 1:10:17 Το Βαλτέτσι 1:13:45 Τ Ανδρούτσου η μάνα χαίρεται 1:17:16 Τρια μπαϊράκια (Της Λένως του Μπότσαρη) 1:20:58 Μάνα μου κλεφτόπουλα 1:24:27 Η μάχη του Σέλτσου 1:32:07 Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά (Των Κολοκοτροναίων) 1:34:37 Ο χορός του Ζαλόγγου Αθηνοδρόμιο, βρείτε μας εδώ: https://www.athinodromio.gr/

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

1821: Ρέκβιεμ στην άγνωστη Επανάσταση - Ένα (πολύ) παλιό κείμενο το οποίο θυμόμαστε κάθε χρόνο τέτοιες μέρες… Η πραγματική ιστορία δεν θα γραφτεί με αίμα: θα αρχίσει να γράφεται όταν θα ‘χει πια στεγνώσει το αίμα!



Ένα (πολύ) παλιό κείμενο το οποίο θυμόμαστε κάθε χρόνο τέτοιες μέρες…
Π.ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ- Δ.ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΥ 22/03/1992, εφημερίδα ΠΡΙΝ

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων: 

δεν αδράξαμε την κάλαμον για να κα­ταθέσουμε τη δική μας συμβο­λή στο γιορτασμό της εθνικής ε­πετείου, θα ήταν, άλλωστε, πε­ριττό: με τον Μέγα Αλέξανδρο ασχολείται ήδη ο Αντ. Σαμαράς, την Φιλική Εταιρία βάλθη­κε να επανιδρύσει ο Κ. Λαλιώτης και τον «αριστερό Βενιζελισμό» επαγγέλλεται ο Αλ. Αλαβάνος. 

Οι καλοί ρόλοι μοιρά­στηκαν — ακόμα και το ρόλο του Μακρυγιάννη τον δώσανε στον Χαρίλαο εν είδει σουβενίρ από την κυβέρνηση Τζαννετάκη (για όσους δεν το θυμούνται, Μακρυγιάννη της Αριστεράς τον είπε τότε η Ρεζάν). 

Τέλειω­σε, σ‘ αυτή την παράσταση δεν παίζουμε!

Έτσι κι αλλιώς το έργο το ‘χουμε δει και στις δύο «βερσιόν»: στα παιδικά μας χρόνια χορτάσαμε το ‘21 των εθνικο­φρόνων τουρκοφάγων, του τρι­σχιλιετούς ελληνισμού και των χαμένων πατρίδων. Κι έπειτα, στην πρώτη νεότητα, μπουχτί­σαμε με «το πραγματικό ‘21 του λαού κι όχι της ολιγαρχίας και των ξένων» και τη «βρυσομάνα επανάσταση του ’21, που φώτι­σε το δρόμο του ΕΑΜ, που φω­τίζει το δρόμο της σημερινής νε­ολαίας μας» και φέξε μου και γλίστρησα.

Λοιπόν, αρκετά. Φέτος δεν διεκδικούμε τίποτα — ούτε από το «πανεθνικό ‘21» της κατε­στημένης εξουσίας, ούτε από το «κοινωνικό ’21» της κατεστη­μένης Αριστεράς. Αυτές οι σε­λίδες δεν είναι αφιερωμένες στην ιστορία — που άλλωστε γράφεται πάντα από την πλευρά των νικητών — αλλά στην αντιιστορία. Πρόθεση τους δεν είναι ούτε να προσκυνήσουν ού­τε να αντιστρέψουν γνωστούς μύθους — αλλά να τους κατα­στρέψουν. 

Γιατί πεποίθηση μας είναι πως η Επανάσταση του σήμερα δεν έχει χρέος «να δώσει το σωστό νόημα» στη μυθο­λογία του χθες, αλλά να φτιάξει τη δική της! 

Όσο για τους νε­κρούς μύθους του ’21, ας τους αντιμετωπίσουμε με το δέοντα σεβασμό κι ας τους προσφέρου­με την αξιοπρεπή κηδεία που δι­καιούνται. Έτσι κι αλλιώς ανήκουν κι αυτοί σ’ εκείνη τη σκο­τεινή προϊστορία της ανθρωπό­τητας, όπου «κάθε πρόοδος εί­ναι νέκταρ μέσα στα κρανία των ηττημένων». 

Η πραγματική ιστορία δεν θα γραφτεί με αίμα: θα αρχίσει να γράφεται όταν θα ‘χει πια στεγνώσει το αίμα!

«ΤΡΙΣΧΙΛΙΕΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ»

Ένα παραμύθι με πολλούς…δράκους! . . .

Δείτε το πρώτο επεισόδιο του νέου τηλεοπτικού INFOWAR


Ο Άρης Χατζηστεφάνου από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ο Χρήστος Αβραμίδης από την Ελλάδα ετοίμασαν μια σειρά από δέκα μίνι ντοκιμαντέρ που αναλύουν με συναρπαστικό, ευφυή και συχνά αστείο τρόπο τις τάσεις της διεθνούς πραγματικότητας. 

 Στο 1ο επεισόδιο ερευνούν αν ένα κουτί πίτσας μπορεί να κρύβει απαντήσεις για την άνοδο του πληθωρισμού και την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας.

   

Την Παρασκευή 22 Μαρτίου το INFOWAR επέστρεψε στην τηλεόραση ύστερα από σχεδόν 17 χρόνια. Στο πρώτο επεισόδιο που προβλήθηκε στο Attica TV χρησιμοποιούμε το κουτί μιας πίτσας για να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομίας από τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι την εποχή της διαμοιραστικής οικονομίας.

Αναρωτιόμαστε πως ο Μουσολίνι κατάφερε να αλλάξει τη γεύση της πίτσας στις ΗΠΑ και γιατί για δεκαετίες η τιμή ενός κομματιού στη Νέα Υόρκη ήταν ακριβώς η ίδια με την τιμή ενός εισιτηρίου του μετρό. Παρακολουθούμε την αμερικανική κυβέρνηση να αποφασίζει ότι η πίτσα είναι… λαχανικό και βλέπουμε τις μεγαλύτερες αλυσίδες εστιατορίων να δημιουργούν τις νέες συνθήκες εργασίας των ντελιβεράδων σε όλο τον κόσμο.

Οι εκπομπές του INFOWAR προβάλλονται κάθε Παρασκευή τα μεσάνυχτα στην τηλεόρασης του Attica TV.

Στο επόμενο επεισόδιο, την Παρασκευή 29 Μαρτίου, ερευνούμε αν υπάρχουν ταξικές διαφορές ανάμεσα στους αρουραίους του βόρειου και του νότιου Μανχάταν και πώς η ζωή των τρωκτικών μπορεί να μας εξηγήσει την εξέλιξη της ευρωπαϊκής και της ελληνικής οικονομίας από την εποχή της Ιλιάδας μέχρι τα χρόνια των μνημονίων.

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Σάββατο 23 Μαρτίου 2024

Περί ευθύνης: Οι επιφορτισμένοι με την «ευθυγράμμιση» σε περίπτωση παρεκτροπής ήταν οι «Εύθυνοι» ενώ οι ελεγχόμενοι ήταν οι «υπεύθυνοι»

Στους αρχαίους Έλληνες, ειδικά κατά την περίοδο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, ευθύνη (εύθυνα: ισιώνω κυριολεκτικά, τιμωρώ μεταφορικά) ήταν η θεσμοθετημένη λογοδοσία των αξιωματούχων 
(σ.σ.: Οι επιφορτισμένοι με την «ευθυγράμμιση» σε περίπτωση παρεκτροπής ήταν οι «Εύθυνοι» ενώ οι ελεγχόμενοι ήταν οι «υπεύθυνοι». 
Όσοι εξαιρούνταν από τη διαδικασία ήταν οι «ανυπεύθυνοι» ή «ανεύθυνοι»). Πέραν όμως από αυτή, τη θεσμοθετημένη λογοδοσία, η οποία αφορούσε κυρίως ζητήματα οικονομικά, κάθε πολίτης την περίοδο εκείνη είχε μέσα του βαθιά ριζωμένη την έννοια και το καθήκον της πολιτικής ευθύνης.
Διαχειριστής της ιστοσελίδας το βιβλίο.net 

Αν κανείς ανατρέξει στο λεξικό κι αναζητήσει το λήμμα «ευθύνη», θα διαπιστώσει πως αυτό έχει τρεις έννοιες, διακριτές μεν αλλά συνήθως εκλαμβάνονται ως μια ενιαία από το σύγχρονο πολίτη. 

Είναι η υποχρέωση σε ένα καθήκον και μια εντολή, είναι η υπαιτιότητα για ένα γεγονός ή ένα συμβάν και τέλος είναι η αρμοδιότητα που έχει αποδοθεί εκ του νόμου ή εθιμικά σε κάποιο πρόσωπο, φυσικό ή νομικό. Σε κάθε περίπτωση, η ευθύνη συνεπάγεται λογοδοσία κι αυτό είναι σημαντικό να μην το ξεχνάμε, κάτι που κατά τη γνώμη μας συμβαίνει συχνά στις μέρες μας (ίσως και στις μέρες τούτου του τόπου από τότε που απαλλάχθηκε από. . .

"ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη: Τα Αποκαλυπτικά Ευρήματα της Τεχνικής Έκθεσης Ειδικών για την Τραγωδία στα Τέμπη

 

  Στις " Αντιθέσεις", οι νέες συγκλονιστικές αποκαλύψεις για την Τραγωδία των Τεμπών που ανασυνθέτουν όλο το σκηνικό κατά … και κυρίως μετά, την φονική σύγκρουση της επιβατικής και εμπορικής αμαξοστοιχίας πάνω στην ίδια γραμμή , με 57 επισήμως νεκρούς και δεκάδες τραυματίες .
- Τα σημεία "κλειδιά" και τα στοιχεία που προκαλούν αίσθηση. - Τα ντοκουμέντα -"φωτιά" που αλλάζουν τα δεδομένα για όσα γνωρίζαμε στο πεδίο των ερευνών και ιχνηλατούν την αλήθεια για τις εκρήξεις και την πυρκαγιά μετά την σύγκρουση , τις κλιμακωτές παραλείψεις και λάθη των αρμοδίων αρχών, την αλλοίωση της σκηνής του δυστυχήματος και τον εντοπισμό κρίσιμων στοιχείων που αποσιωπήθηκαν . Στην εκπομπή καταθέτουν τις έρευνες τους και τα συμπεράσματα τους οι :

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2024

Ζαχάροβα: «Απαιτούμε από την Αθήνα πλήρη εφαρμογή παλαιότερης συμφωνίας»


Με την δημοσιοποίηση της είδησης μεταφοράς ελληνικού πακέτου όπλων στην Ρωσία, με ειδικό μεταγωγικό αεροσκάφος της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας, και της πρόθεσης παράδοσης ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-300-Tor-M-1, ο ρωσικός τύπος αντέδρασε ακαριαία.


Με την δημοσιοποίηση της είδησης μεταφοράς ελληνικού πακέτου όπλων στην Ρωσία, με ειδικό μεταγωγικό αεροσκάφος της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας, και της πρόθεσης παράδοσης ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-300-Tor-M-1, ο ρωσικός τύπος αντέδρασε ακαριαία.
Τι αναφέρει ρωσικό δημοσίευμα μεγάλης ρωσικής εφημερίδας για το θέμα αυτό:
"Στις 28 Φεβρουαρίου, η επίσημη εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, είχε προειδοποιήσει ότι η Μόσχα θα επιδιώξει από την Αθήνα την εφαρμογή συμφωνιών για την μη μεταφορά ρωσικών όπλων σε τρίτες χώρες.
Η Ρωσία έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει την Ελλάδα για ένα τέτοιο βήμα, είχε αναφέρει η Ρωσίδα διπλωμάτης.
Στα τέλη Ιανουαρίου, ο ελληνικός τύπος είχε αναφέρει ότι η ελληνική κυβέρνηση ενέκρινε τη μεταφορά οπλικών συστημάτων στο Κίεβο, αν και το περιεχόμενο του πακέτου βοήθειας δεν αποκαλύφθηκε.
Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα είναι εξοπλισμένη με τα αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα Tor-M1 και Osa, καθώς και με τα συστήματα S-300.
Στις 5 Φεβρουαρίου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης είπε ότι η Αθήνα δεν σκοπεύει να παραδώσει τους S-300 στο Κίεβο, καθώς δεν σκοπεύει να θέσει σε κίνδυνο την άμυνα της χώρας. . . .

H “Οδύσσεια” του Νίκου Καζαντζάκη. Ένα διαχρονικό έπος – ηρωική κατάφαση της ανθρώπινης μοίρας


TO ΕΠΟΣ του Καζαντζάκη
, με την κεντρική του ι­δέα, την ηρωική χωρίς μάταιες ελπίδες κατάφαση της ανθρώπινης δραστηριότητας και της ανθρώπι­νης μοίρας, στέκεται, ως προς τη σύλληψη και την ευρύτητα των στόχων, πολύ ψηλότερα από το επί­πεδο των αναιμικών μεσοπολεμικών και μεταπο­λεμικών συγγραφέων της Ευρώπης.

Ο Καζαντζά­κης κηρύσσει στην «Οδύσεια» την εγκατάλειψη της εύκολης ζωής, των μικρών ασημάντων πραγ­μάτων που πνίγουν την ψυχή· κηρύσσει την επι­στράτευση του ατόμου για μια σειρά υψηλών, συ­νεχώς υπερβαινομένων στόχων

Πιστεύει ότι μόνο έτσι μπορεί ο άνθρωπος να ξεπεράσει τη θνητή φύση του και να βοηθήσει στην τελειοποίηση και αποπνευμάτωση, για την οποία αγωνίζεται από πολλούς δρόμους μέσα στη δημιουργία ο ίδιος ο Θεός. Παρά τα βεργσονικά και εν μέρει νιτσεϊκά στοιχεία που περιέχει η κοσμοθεωρία αυτή, είναι απαραγνώριστος ο προσωπικός τρόπος του Καζαντζάκη στη σύλληψη και την έκφρασή της, και σ’ αυτόν ακριβώς τον καζαντζακικό τρόπο και τόνο οφείλεται η παγκόσμια επιτυχία του έργου (…)

Ως προς τη γλώσσα ο Καζαντζάκης, επηρεασμέ­νος από το δημοτικισμό της εποχής του διαμόρ­φωσε συνειδητά ένα δύσκολο και πληθωρικό ιδίω­μα, στο οποίο ζήτησε να αφομοιώσει και να σώσει σπάνιες λέξεις και εκφράσεις προερχόμενες από όλη την Ελλάδα και κυρίως από την ιδιαίτερη πα­τρίδα του, την Κρήτη. H γλώσσα αυτή, που περι­λαμβάνει και παρά πολλά σύνθετα επίθετα και ρή­ματα πλασμένα από τον ποιητή, έχει έντονα προ­σωπικό χρώμα και είναι αδιάσπαστα δεμένη με την αδρή, σπάνια λυρική διάθεση του δημιουργού . . .