Με καθυστέρηση περίπου 4,5 ετών δημοσιεύθηκε χθες η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης, που δικαιώνει μεν το Δημόσιο στη διαμάχη με τη Μονή Βατοπεδίου για την κυριότητα της λίμνης Βιστωνίδας και τις παρόχθιες εκτάσεις, αλλά ταυτόχρονα «καίει» την κυβέρνηση, καθώς καταρρίπτει όλους τους ισχυρισμούς και την επιχειρηματολογία της στο πλαίσιο της Εξεταστικής Επιτροπής.
Η δικαστική απόφαση (με ψήφους 2-1) ξεκαθαρίζει καταρχήν ότι το Δημόσιο έχει στην ιδιοκτησία του έκταση τουλάχιστον 25.000 στρεμμάτων, ενώ αναγνωρίζεται στη Μονή η κυριότητα 1.720 στρεμμάτων της νησίδας Αντά Μπουρού (πλην 150 στρεμμάτων που περιλήφθηκαν στη χερσαία ζώνη του λιμένος Λάγους), καθώς και δύο μικρών εκτάσεων 2,5 στρεμμάτων όπου έχουν κτιστεί οι ναοί Αγ. Νικολάου και Παναγίας της Παντάνασσας.
Καταρχήν η αναγνώριση της κυριότητας του Δημοσίου ανακουφίζει την κυβέρνηση εν όψει του τεράστιου πολιτικού κόστους για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, καθώς της δίνει τη δυνατότητα να πιέσει από θέση ισχύος για την ακύρωση της ανταλλαγής ακινήτων που έγιναν με δική της ευθύνη και υποτιμημένες αξίες που ευνόησαν τη Μονή, η οποία είναι βέβαιο ότι θα ασκήσει έφεση και θα εξαντλήσει κάθε ένδικο μέσο μέχρι τον Αρειο Πάγο και τα ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Κόλαφος
Ομως, στην πραγματικότητα το δικαστικό σκεπτικό αποτελεί «κόλαφο» για την κυβέρνηση. Και τούτο διότι καταρρίπτει τον ισχυρισμό της (που ασφαλώς θα αποτελούσε τον κορμό του πορίσματος που θα εκδώσει η πλειοψηφία των κυβερνητικών βουλευτών της Εξεταστικής Επιτροπής) ότι επί ΠΑΣΟΚ παραχωρήθηκε οριστικά η ιδιοκτησία της Βιστωνίδας στη Μονή.
Στη δικαστική απόφαση υπογραμμίζεται ότι η γνωμοδότηση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων υπέρ της Μονής και η υπουργική απόφαση που την επικύρωσε (του Απ. Φωτιάδη, στις 5-8-02) είναι πράξεις που «δεν απονέμουν κυριότητα στη Μονή, αφού δεν προβαίνουν σε δικαστική διάγνωση του αμφισβητούμενου δικαιώματος κυριότητάς της επί των παραλίμνιων εκτάσεων». Επίσης τονίζεται ότι η γνωμοδότηση και η υπουργική απόφαση «δεν ασκούν καμία έννομη επιρροή στη δίκη, δεδομένου μάλιστα ότι το Δημόσιο αμφισβήτησε την κυριότητα της Μονής και προέβαλε δικαίωμα ιδικής του κυριότητας»...
Είναι σαφές ότι η επιχειρηματολογία της ΝΔ πέφτει στο κενό και με «δικαστική βούλα», αφού επιπλέον ακολούθησε πράξη αποπομπής από τον Απ. Φωτιάδη για επανεξέταση του ζητήματος. Αντίθετα, καθίσταται εξαιρετικά δυσχερής η θέση του Π. Δούκα, αφού σύμφωνα με τις απόψεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) και του ηγούμενου Εφραίμ και των συνηγόρων του, η κυριότητα της Μονής κατέστη αμετάκλητη με τη γνωμοδότηση που έκανε δεκτή ο Π. Δούκας και ο οποίος δέχθηκε επιπλέον και το «μπλοκάρισμα» της δίκης, συμβιβαζόμενος σχετικά με τη Μονή.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το εισαγγελικό πόρισμα για το «κλείσιμο» της δίκης θα γίνει μετά τις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής, αλλά ήδη έχουν προκύψει στοιχεία επιβαρυντικά για την πρόεδρο του δικαστηρίου και τους εκπροσώπους της Μονής που εξετάστηκαν ως ύποπτοι. Τη σχετική δικογραφία ζήτησε η Εξεταστική εν όψει της κατάθεσης που θα δώσει σε λίγες μέρες η πρόεδρος που μειοψήφησε τελικά υπέρ της Μονής.
Στην απόφαση του Πρωτοδικείου Ροδόπης, όπου σημειώνεται ότι η διάσκεψη έγινε στις 21-4-2004 (έκτοτε έμεινε στο συρτάρι λόγω του κυβερνητικού συμβιβασμού), αναγνωρίζεται καταρχήν ότι οι αυτοκρατορικές δωρεές με χρυσόβουλλα αποτελούν νόμιμους τίτλους κυριότητας, που σε συνδυασμό με διακατοχικές πράξεις μπορούν να προσπορίσουν κυριότητα με πρωτότυπο τρόπο, δηλαδή με χρησικτησία.
Ωστόσο, οι δικαστές Γ. Σακάλογλου και Γιοβανούδας κρίνουν ότι η Μονή δεν μπόρεσε να αποδείξει την κυριότητά της μέσω των χρυσόβουλλων Βυζαντινών αυτοκρατόρων και ηγεμόνων από τα έτη 1080, 1329, 1357, 1369 και 1371. Για κάποια χρυσόβουλλα η απόφαση επισημαίνει ότι αναφέρονται σε άλλες άσχετες εκτάσεις ή χαρίζουν χρηματικό ποσό και δεν παραχωρούν δημόσια έκταση. Στην 58σέλιδη απόφαση εξηγείται επίσης ότι δεν μπορεί να θεμελιωθεί δικαίωμα κυριότητας της Μονής σε δημόσιες εκτάσεις, αφού δεν επιδέχονταν χρησικτησία σύμφωνα με το τότε ισχύον βυζαντινορωμαϊκό δίκαιο.
Καταφεύγοντας σε ιστορικές πηγές, η απόφαση αποκλείει και την έκτακτη χρησικτησία της Μονής που χρειαζόταν να ασκεί διακατοχικές πράξεις με καλή πίστη για 30 χρόνια. Επίσης τονίζει ότι ούτε με το οθωμανικό δίκαιο υπήρξε κυριότητα της Μονής, ενώ μετά την απελευθέρωση της Θράκης και την ενσωμάτωσή της στο ελληνικό κράτος, αποκλείστηκε οριστικά κάθε δυνατότητα να αποκτήσει κάποιος κυριότητα σε δημόσιο κτήμα με χρησικτησία.
Χωρίς αποδείξεις
Ακόμα τονίζεται ότι η Μονή δεν απέδειξε πράξεις νομής, ενώ αμφισβητούνται τα τοπογραφικά της διαγράμματα και η προσπάθεια ταύτισης εκτάσεων παρόχθιων (καθώς η ζώνη στεριάς της λίμνης έχει μετακινηθεί 4-5 χλμ. επί πολλούς αιώνες) με τις επίδικες εκτάσεις και σημειώνεται ότι πολλές έγιναν καλλιεργήσιμες με αποξήρανση, περιλήφθηκαν σε διανομές και αναδασμούς, υπάρχουν αρχαιολογικοί χώροι κλπ. και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η κυριότητα του Δημοσίου.
Στη μειοψηφία της η πρόεδρος δέχεται την κυριότητα της Μονής με σκεπτικό ότι τα χρυσόβουλλα δημιουργούν κατευθείαν ιδιοκτησιακό δικαίωμα (χωρίς να χρειάζεται χρησικτησία) και ότι η μοναστηριακή περιουσία είναι αναπαλλοτρίωτη και υπερισχύει οποιουδήποτε αντίθετου νόμου.
ΠΑΣΟΚ:
Επιβεβαιώνεται το σκάνδαλο
Επιβεβαίωση ότι υπήρξε σκάνδαλο με την παραίτηση του Δημοσίου από μία κερδισμένη δίκη που άνοιξε τον δρόμο για το «προσχεδιασμένο όργιο ανταλλαγών δημόσιας γης» αποτελεί σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ η δημοσίευση της δικαστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης υπέρ του Δημοσίου. Μετά τη χθεσινή εξέλιξη, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που μετέχουν στην Εξεταστική Επιτροπή σε κοινή δήλωσή τους κάνουν λόγο για «τον παράνομο ενταφιασμό μίας απόφασης με τις μεθοδεύσεις εμπλεκομένων στελεχών της κυβέρνησης Καραμανλή, που είχε στόχο τη σκανδαλώδη ωφέλεια της Μονής και άλλων εμπλεκομένων από μπίζνες real estate σε ακίνητα που δεν τους ανήκαν».
Πηγή : ΕΘΝΟΣ-ONLINE - Αλέξανδρος Αυλωνίτης.
===========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.