Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Ποιοι και γιατί απαξιώνουν κοινωνικούς θεσμούς


Αναπάντητα ερωτήματα (Κ. Μπετινάκης)

http://www.styx.gr

Ποιοι και γιατί απαξιώνουν κοινωνικούς θεσμούς

Η κυβέρνηση απαξιώθηκε μόνη της από τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και την ανερμάτιστη οικονομική της πολιτική. Η «μη υποκινούμενη μαθητική εξέγερση» έχει αποπροσανατολίσει το καλύτερο κομμάτι της κοινωνίας. Η αστυνομία –οι μπάτσοι- όπως καθιερώθηκε πια να αποκαλούν συλλήβδην τα όργανα της τάξης και από την τηλεόραση και τα ραδιόφωνα, παραμένουν καρπαζοεισπράκτορες μιας άβουλης και πολιτικά απαξιωμένης κυβέρνησης που ούτε αυτή κατάφερε να απαντήσει στις προκλήσεις του πεζοδρομίου. Επειδή αν έφταιγε η ηγεσία της αστυνομίας για την «ατολμία» που επιδείχτηκε τη νύχτα που «κάηκε το Κέντρο» τότε γιατί δεν έλαβαν μέτρα οι αρμόδιοι;

Παρατηρώντας τα γεγονότα που συγκλονίζουν την Αθήνα κυρίως, αλλά που έγινε προσπάθεια να περάσουν και στην επαρχία, τις τελευταίες εβδομάδες, προσπαθούσα να βρω κάποια αληθοφανή εξήγηση. Μακριά από τις πολλαπλές τηλε-παραθυρικές αναλύσεις, είτε την κοντόφθαλμη κομματική εκμετάλλευση.

Το πρώτο ερώτημα, που μού είχε έρθει στο νου, μετά το φόνο του νεαρού μαθητή, από τη σφαίρα του αστυνομικού, απαντήθηκε αμέσως: «Ήταν κάτι που αναμενόταν» (από καιρό στο άβατο γκέτο των Εξαρχείων).

Αυτό άλλωστε περίμεναν όσοι (τους αποκαλούν «αντιεξουσιαστές» –«γνωστούς αγνώστους» - «περιθωριακούς» «νέο-αναρχικούς», αλλά ποτέ κουκουλοφόρους εγκληματίες και παραβάτες του κοινού ποινικού δικαίου ) αναστάτωσαν και αναστατώνουν το κέντρο της Αθήνας με αφορμή τις κινητοποιήσεις. Ήταν δικαιολογημένη η οργή των μαθητών για το φόνο του συμμαθητή τους. Αλλά οι διαδηλώσεις συνεχίζονται για την ανερμάτιστη οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και τα όσα θα έπρεπε από καιρό να έχουν εφαρμοστεί στην Παιδεία.

Πείτε μου όμως, πώς, μέσα σε ελάχιστη ώρα, πρόλαβαν και γεμίστηκαν οι εκατοντάδες «μολότοφ» που έκαψαν το κέντρο…

Επρόκειτο λοιπόν για ένα οργανωμένο σχέδιο που αιφνιδίασε ακόμα και εκείνους που περίμεναν έντονες αντιδράσεις –αλλά όχι τόσο καλά «ανοργάνωτες».

Το δεύτερο ερώτημα που με απασχολεί δεν θα πάρει απάντηση. Άραγε τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε τόσο καλή «ζωντανή» τηλεοπτική κάλυψη;

Το τρίτο ερώτημα, είναι ο ρόλος των δημοσιογράφων.

α/ των τηλε – σχολιαστών

β/ των ραδιο – σχολιαστών (άκουσα ακόμα και για την «ευγενική χειρονομία αναρχικών που θα αποζημιώσουν την κακομοίρα που της κάηκε το περίπτερο ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ!!!). Ναι Μα Στυξ –έτσι επί λέξει το είπε ο αθεόφοβος.

Και γ/ τους σχολιαστές του γραπτού λόγου…

Εδώ θα σταματήσω περισσότερο και ειδικότερα σε μία εφημερίδα. Την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Που επί χρόνια ήταν η ναυαρχίδα του «πολιτικώς ορθού», αλλά και της συντηρητικής παράταξης, (Αχ καημένη Ελένη Βλάχου!).

Αντιγράφω από το ρεπορτάζ του κ. Γιάννη Σουλιώτη της Τετάρτης 10/12, καθώς συνεχίζονται τα γεγονότα: «Τις επόμενες ώρες πάντως αναμένεται να κορυφωθεί η προσπάθεια που καταβάλλεται για να ενισχυθεί η εκδοχή του εξοστρακισμού. Σύμφωνα με σενάρια και «πληροφορίες» που είδαν χθες το φως της δημοσιότητας, ο ειδικός φρουρός πυροβόλησε στον αέρα για εκφοβισμό, αλλά το βλήμα προσέκρουσε είτε σε μαρκίζα είτε σε κολώνα πριν πλήξει θανάσιμα τον 15χρονο Αλέξη Γρηγορόπουλο»….

Είναι τόσο σίγουροι για τα γεγονότα τόσο ο συντάκτης όσο και ο υπεύθυνος της ύλης, ώστε η φράση «Αναμένεται να κορυφωθεί η προσπάθεια που καταβάλλεται για να ενισχυθεί η εκδοχή του εξοστρακισμού», με έντονη γραφή, τοποθετήθηκε στα περιεχόμενα του ρεπορτάζ…

Το τελευταίο ερώτημα απευθύνεται στον κ. Αλαφούζο:

Μήπως είστε ΚΟΔΗΣΟ;

Αντιγράφω από τη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ τον επίλογο του άρθρου του εκ των αρχισυντακτών της, κ. Τάκη Καμπύλη.

«Διπλό λάθος

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζεται τις τελευταίες μέρες ως περίπου υπόλογος για τα επεισόδια στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις. Το λάθος είναι διπλό: Πρώτον τα επεισόδια τον ξεπερνούν. Και, δεύτερον, αυτά δεν έγιναν από τους «αντιεξουσιαστές» με τους οποίους υποτίθεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κρυφές γέφυρες. Οι πρωτοφανείς σε έκταση και διάρκεια ταραχές προήλθαν κυρίως από ένα αδιαμόρφωτο και ακαθοδήγητο πλήθος λυκειόπαιδων.

Αλλά η στοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορά παρά τη σταθερότητα με την οποία το (υπόλοιπο) κομματικό σύστημα επιλέγει να βλέπει πίσω από τους 15άρηδες τον Τσίπρα. Αν δεν υπήρχε, σίγουρα θα τον είχαν ανακαλύψει. Διότι, αλλιώς, θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν τις δικές τους ευθύνες (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) στη διακυβέρνηση της χώρας» .

Είναι προφανές, ότι η πολιτική γραμμή της συγκεκριμένης εφημερίδας έχει αποστεί από την στήριξη της κυβέρνησης Καραμανλή. Πόσοι όμως από τους αναγνώστες της έχουν καταλάβει πως το έχει γυρίσει στα… «πολύ αριστερά»; Είναι φανερό πόσο πολύ καίγονται κάποιοι προστάτες μας για την απαξίωση των παραδοσιακών θεσμών και θέλουν να μας επιβάλουν το δρόμο του Δαλάι Λάμα.

Πολλώ δε μάλλον γιατί από τον ΣΥΡΙΖΑ στην αρχή γινόταν προσπάθεια να μη καταδικαστούν τα επεισόδια και αποδίδονταν «στην μαθητική εξέγερση»; («Ψήφο στα 16» είχε ζητήσει ο κ. Τσίπρας όπως πρωτοσέλιδα πρόβαλε ως κύριο θέμα η ΑΥΓΗ) και κατόπιν άρχισε προσπάθεια να τα μαζέψουν; Επειδή όπως τηλεοπτικά είχε παραδεχθεί βουλευτής του, ότι από εκεί αντλούν ψήφους; Όχι προφανώς, ακόμα, από τους μαθητές, αλλά από εκείνους που χαϊδεύουν τα αφτιά (όπως ακριβώς τους τα είπε η κα Παπαρήγα) αντί να τους τα τραβήξουν, όπως θα έπρεπε -κοινή συναινέσει- μαζί με όλα τα κόμματα…

ΥΓ. Μετά το Πολυτεχνείο, γίνεται προσπάθεια να μετατρέψουν και τη Νομική σε ορμητήριο τα εγκληματικά στοιχεία με τις κουκούλες. Έτσι για να απαξιώσουν κι αυτό τον χώρο και να υποχρεωθούν οι πρυτανικές αρχές να ζητήσουν την μεταφορά του εκτός Κέντρου. Αφού δεν τολμά να εφαρμόσει η κυβέρνηση επιτέλους το νόμο. Ποιοι είναι αυτοί που επικαλούνται το πανεπιστημιακό άσυλο - Οι βάνδαλοι;

==========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.