Αναζητώντας την Αριστερά της Εποχής μας...
Ροβεσπιέρος, Μαρξ, Λένιν, Τρότσκι, Μάο... όλοι τους Αριστεροί, σύμφωνα με τον τρόπο, τον τόπο και -το σημαντικότερο- την εποχή τους! Ηγέτες, επαναστάτες και ιστορικές φυσιογνωμίες που ονομάτισαν ολόκληρα ιδεολογικά ρεύματα του Σοσιαλισμού και χαρακτήρισαν την ιστορία των κοινωνικών κινημάτων! Άνθρωποι της εποχής τους, έγραψαν ιστορία γιατί κυρίως βίωσαν την έκσταση της υποκειμενικής επαναστατικής στιγμής! Και από τους μεταγενέστερους ηρωποιήθηκαν, ακόμα και σχεδόν θεοποιήθηκαν!
Συνηθίζεται ανάμεσα σε όσους αυτοπροσδιορίζονται ως Αριστεροί, να επιλέγουν τους επιθετικούς προσδιορισμούς από τα ονόματα αυτών των ανδρών: Ροβεσπιερικός, Μαρξιστής, Λενινιστής, Τροτσκιστής, Μαοϊκός κ.λπ. Και ίσως εκείνοι, που ήταν σύγχρονοί τους να είχαν λόγο ορθό, λόγο πραγματικό και καλώς το έκαναν!
Σήμερα, όμως, στην εποχή μας, ποια είναι η Αριστερά; Από ποιον ή από ποιους εκφράζεται; Διότι εάν θεωρήσουμε ότι ο Σοσιαλισμός, η Αριστερά, οφείλει να είναι ένας ζωντανός οργανισμός που συνεχώς εξελίσσεται αφουγκραζόμενος τις αγωνίες και τις ανάγκες των πολλών για κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα, αλληλεγγύη, προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των βασικών αγαθών (παιδεία, υγεία), προστασία του περιβάλλοντος και εναντίωση απέναντι σε μία σειρά ανισωτικών αντιλήψεων όπως ρατσισμός, εθνικισμός και θρησκοληψία, δεν είναι σχήμα παράταιρο αυτό να γίνεται με τους ιδιαίτερους όρους άλλων εποχών;
Σαφώς και η ιστορία των ανθρώπων είναι μια διαρκής παλινδρόμηση, ή αλλιώς ένας κύκλος! Γι' αυτό και υπάρχει η ανάγκη -αφού δεχθούμε ότι δεν υπάρχει παρθενογέννηση- τα ίδια πράγματα να λέγονται ξανά από την αρχή, αλλά να λέγονται πάντα στην εποχή τους!
Σε εποχές αγωνίας και φόβου, όπως η δική μας, η Αριστερά οφείλει, αφού πρώτα νιώσει την εποχή και τους ανθρώπους, να δώσει απάντηση στις αγωνίες, αφού τη διαχείριση του φόβου αναλαμβάνει ο φασισμός (ή όποιος άλλος σκοταδισμός).
Και έτσι, συνδεδεμένη με την κοινωνία, εκφράζοντας τους πολλούς να δώσει εκ νέου τον αγώνα της. Το ζητούμενο σήμερα λοιπόν δεν είναι άλλο από μια Αριστερά που πρέπει να μιλήσει τη γλώσσα της εποχής μας και αφού πάψει (χωρίς να απαρνηθεί) να είναι η Αριστερά του Ροβεσπιέρου, του Μαρξ, του Λένιν ή του Τρότσκι και γίνει η Αριστερά της Εποχής μας, τότε είναι βέβαιο ότι θα κερδίσει για μια ακόμα φορά τις καρδιές των ανθρώπων.
------------------------------------------------------Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ
Ροβεσπιέρος, Μαρξ, Λένιν, Τρότσκι, Μάο... όλοι τους Αριστεροί, σύμφωνα με τον τρόπο, τον τόπο και -το σημαντικότερο- την εποχή τους! Ηγέτες, επαναστάτες και ιστορικές φυσιογνωμίες που ονομάτισαν ολόκληρα ιδεολογικά ρεύματα του Σοσιαλισμού και χαρακτήρισαν την ιστορία των κοινωνικών κινημάτων! Άνθρωποι της εποχής τους, έγραψαν ιστορία γιατί κυρίως βίωσαν την έκσταση της υποκειμενικής επαναστατικής στιγμής! Και από τους μεταγενέστερους ηρωποιήθηκαν, ακόμα και σχεδόν θεοποιήθηκαν!
Συνηθίζεται ανάμεσα σε όσους αυτοπροσδιορίζονται ως Αριστεροί, να επιλέγουν τους επιθετικούς προσδιορισμούς από τα ονόματα αυτών των ανδρών: Ροβεσπιερικός, Μαρξιστής, Λενινιστής, Τροτσκιστής, Μαοϊκός κ.λπ. Και ίσως εκείνοι, που ήταν σύγχρονοί τους να είχαν λόγο ορθό, λόγο πραγματικό και καλώς το έκαναν!
Σήμερα, όμως, στην εποχή μας, ποια είναι η Αριστερά; Από ποιον ή από ποιους εκφράζεται; Διότι εάν θεωρήσουμε ότι ο Σοσιαλισμός, η Αριστερά, οφείλει να είναι ένας ζωντανός οργανισμός που συνεχώς εξελίσσεται αφουγκραζόμενος τις αγωνίες και τις ανάγκες των πολλών για κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα, αλληλεγγύη, προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των βασικών αγαθών (παιδεία, υγεία), προστασία του περιβάλλοντος και εναντίωση απέναντι σε μία σειρά ανισωτικών αντιλήψεων όπως ρατσισμός, εθνικισμός και θρησκοληψία, δεν είναι σχήμα παράταιρο αυτό να γίνεται με τους ιδιαίτερους όρους άλλων εποχών;
Σαφώς και η ιστορία των ανθρώπων είναι μια διαρκής παλινδρόμηση, ή αλλιώς ένας κύκλος! Γι' αυτό και υπάρχει η ανάγκη -αφού δεχθούμε ότι δεν υπάρχει παρθενογέννηση- τα ίδια πράγματα να λέγονται ξανά από την αρχή, αλλά να λέγονται πάντα στην εποχή τους!
Σε εποχές αγωνίας και φόβου, όπως η δική μας, η Αριστερά οφείλει, αφού πρώτα νιώσει την εποχή και τους ανθρώπους, να δώσει απάντηση στις αγωνίες, αφού τη διαχείριση του φόβου αναλαμβάνει ο φασισμός (ή όποιος άλλος σκοταδισμός).
Και έτσι, συνδεδεμένη με την κοινωνία, εκφράζοντας τους πολλούς να δώσει εκ νέου τον αγώνα της. Το ζητούμενο σήμερα λοιπόν δεν είναι άλλο από μια Αριστερά που πρέπει να μιλήσει τη γλώσσα της εποχής μας και αφού πάψει (χωρίς να απαρνηθεί) να είναι η Αριστερά του Ροβεσπιέρου, του Μαρξ, του Λένιν ή του Τρότσκι και γίνει η Αριστερά της Εποχής μας, τότε είναι βέβαιο ότι θα κερδίσει για μια ακόμα φορά τις καρδιές των ανθρώπων.
"...στο ΠΑΣΟΚ θυμίζουμε πολλές φορές το... γαλατικό χωριό! έχουμε έναν αρχηγό πάνω σε ασπίδα, που τον "τρέχουμε" από εκεί και από εδώ και όταν δεν έχουμε Ρωμαίους να "δείρουμε", πλακωνόμαστε μεταξύ μας..." ----------------------------------------------------------------------------
Λαέ ένα πράγμα να φοβάσαι:
...μην σου γίνει η μιζέρια συνήθεια! Τότε είναι που δεν θα σηκώσεις ποτέ κεφάλι!
==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.