Τι ζητάει ο πατέρας για αυτό το αγγελούδι του;Να υπάρχει ένα σχολείο, να μάθει γράμματα... Πολλά ζητάει;
Μας δείχνει με περηφάνεια τον αδελφό του που σκοτώθηκε για την πατρίδα, για το δικαίωμα στην Επιστροφή...
Οι επόμενοι αγωνιστές της Λευτεριάς!
Τι άλλο απομένει παρά η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ;Βηρυτός… και στα περίχωρα οι πόλεις-κράτη του τρόμου και τρομοκρατίας… σύμφωνα με τους “ειδικούς”.
Σάμπρα και Σατίλα, που έχουν το απόλυτο ρεκόρ να έχουν βαπτιστεί «μητέρες όλων των τρομοκρατιών».
Φτάνουμε εδώ διαπερνώντας το κέντρο της Βηρυτού κατευθυνόμενοι στις νότιες συνοικίες της πόλης, όπου οι άρχοντες του πολέμου και η πολιτική εξουσία του Λιβάνου έχουν κλείσει σε ένα μεγάλο τσιμεντένιο στρατόπεδο συγκέντρωσης τα καταραμένα σκουπίδια της γης.
Εδώ, στις 12 χωματερές τετρακοσίων χιλιάδων ανθρώπινων ψυχών, εκ των οποίων στις 8 οι αρχές του Λιβάνου δεν επιτρέπουν την είσοδο σε κανέναν -όπως στα λάγκερ του Χίτλερ- ήρθαμε και ο φωτογραφικός φακός δάκρυσε…
Φτωχοί Παλαιστίνιοι, που εγκατέλειψαν κτήματα και χωριά με τη μεγαλύτερη πολιτιστική και οικονομική άνθιση στη Μέση Ανατολή, βρέθηκαν κυνηγημένοι και κατατρεγμένοι από τη φωτιά και το λεπίδι των Ισραηλινών, από τις φονικές διώξεις και τον ξεριζωμό, στη μεγάλη φυγή του 1948.
Όσοι γλίτωσαν το θάνατο δεν μπόρεσαν να πάρουν μαζί τους παρά μόνον τα κλειδιά του σπιτιού από τη Χάιφα, τη Γιάφα, το Τελ Αβίδ, την Ιερουσαλήμ… και να τα έχουν κρεμασμένα στους τοίχους από χαρτί, λάσπη, λαμαρίνες… αναζητώντας το δικαίωμα στην επιστροφή, την εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ και όλων των διεθνών Οργανισμών του πολιτισμένου κόσμου, που δεν εφαρμόζονται εδώ και 61 ολόκληρα χρόνια…
Σάμπρα και Σατίλα, που έχουν το απόλυτο ρεκόρ να έχουν βαπτιστεί «μητέρες όλων των τρομοκρατιών».
Φτάνουμε εδώ διαπερνώντας το κέντρο της Βηρυτού κατευθυνόμενοι στις νότιες συνοικίες της πόλης, όπου οι άρχοντες του πολέμου και η πολιτική εξουσία του Λιβάνου έχουν κλείσει σε ένα μεγάλο τσιμεντένιο στρατόπεδο συγκέντρωσης τα καταραμένα σκουπίδια της γης.
Εδώ, στις 12 χωματερές τετρακοσίων χιλιάδων ανθρώπινων ψυχών, εκ των οποίων στις 8 οι αρχές του Λιβάνου δεν επιτρέπουν την είσοδο σε κανέναν -όπως στα λάγκερ του Χίτλερ- ήρθαμε και ο φωτογραφικός φακός δάκρυσε…
Φτωχοί Παλαιστίνιοι, που εγκατέλειψαν κτήματα και χωριά με τη μεγαλύτερη πολιτιστική και οικονομική άνθιση στη Μέση Ανατολή, βρέθηκαν κυνηγημένοι και κατατρεγμένοι από τη φωτιά και το λεπίδι των Ισραηλινών, από τις φονικές διώξεις και τον ξεριζωμό, στη μεγάλη φυγή του 1948.
Όσοι γλίτωσαν το θάνατο δεν μπόρεσαν να πάρουν μαζί τους παρά μόνον τα κλειδιά του σπιτιού από τη Χάιφα, τη Γιάφα, το Τελ Αβίδ, την Ιερουσαλήμ… και να τα έχουν κρεμασμένα στους τοίχους από χαρτί, λάσπη, λαμαρίνες… αναζητώντας το δικαίωμα στην επιστροφή, την εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ και όλων των διεθνών Οργανισμών του πολιτισμένου κόσμου, που δεν εφαρμόζονται εδώ και 61 ολόκληρα χρόνια…
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.