Να απομακρυνθεί άμεσα από το Υπουργείο Παιδείας η Θάλεια Δραγώνα!

ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ κυρίας ΔΡΑΓΩΝΑ:
Κατά την κυρία Θάλεια Δραγώνα, Ειδική Γραμματέα Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων, του Υπουργείου Παιδείας, «Είναι ρατσιστικό να δηλώνουμε ότι είμαστε Έλληνες» και «Μας έκαναν Έλληνες, ενώ δεν ήμασταν».
Μερικά απ΄ όσα γράφει στο βιβλίο της «Τι είν΄ η Πατρίδα μας;»
1) Η Ελληνική Εθνική Ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή έντονου εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού (σελ. 16).
2) Εξίσου ρατσιστής είναι και όποιος αποσιωπά την σημασία, την τεράστια δύναμη, την έκταση και το κύρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Επίσης, όποιος αρνείται τις τουρκικές επιρροές στον Νεοελληνικό μας Πολιτισμό (σελ. 81), κι όποιος ισχυρίζεται ότι ο τουρκικός πολιτισμός έχει επιδράσει αρνητικά στους Έλληνες!… (σελ. 82).
3) Ένδειξη ρατσισμού και στείρου εθνοκεντρισμού είναι και ο ισχυρισμός ότι οι Έλληνες ήσαν πάντα οι αδικημένοι της Ιστορίας (σελ. 84) κι ότι για τις ήττες και τις καταστροφές που υποστήκαμε, φταίνε πάντα οι Μεγάλες Δυνάμεις.
4) Κλασική ένδειξη ρατσισμού είναι και η γνωστή ρήση «Όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, αυτοί τρώγανε βελανίδια!» (σελ. 85). Ψιλο-ρατσισμός είναι επίσης το να ισχυρίζεσαι πως είμαστε οι συνεχιστές του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού.

Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ

Τι θα γίνει τελικώς με την "περιβόητη" Θάλεια Δραγώνα; Πόσο ακόμα θέλουν για να καταλάβουν στο Μαξίμου, ότι η παρουσία της και μόνο στο Υπουργείο Παιδείας προσβάλλει τον ελληνικό λαό, την ιστορία μας, την εθνική μας συνείδηση και την ίδια την ιδεολογία μας, όπως αυτή αποτυπώνεται στη Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη;
Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, που δεν χάνει ευκαιρία να μιλά για πατριωτισμό και εθνική ανεξαρτησία και ξέρουμε ότι είναι προσηλωμένος σε αυτές τις αρχές και αξίες, μήπως είναι ώρα να την απομακρύνει; Να τη στείλει σπίτι της, να γράφει ανενόχλητη με τους Τούρκους Κεμαλιστές "συναδέλφους" της τα... ωραία βιβλιαράκια της και να μην επιβραβεύει τις "περίεργες" απόψεις της με δημόσιους διοικητικούς θώκους, που έχουν να κάνουν άμεσα με την Παιδεία των Ελληνοπαίδων!
Η γυναίκα δεν είναι απλώς άσχετη και ανιστόρητη, θα τολμούσα να πω ότι αγνοεί ακόμα και το ίδιο το περιεχόμενο της Ελληνικότητας, η οποία ουδέποτε σήμαινε τον "εθνικισμό" (με τη σημερινή στενή και συνήθως νοσηρή του σημασία), αλλά έναν Τρόπο Ζωής και μια Παιδεία οικουμενική, υπερεθνική, ανοιχτή, χαρακτηριστική και ταυτοτική του Λογικού και Αμφισβητία ανθρώπου παρά μάλλον του Ελλαδίτη ιθαγενή! Ο Ελληνισμός, θα μπορούσε να θεωρηθεί ιστορικά -ειδικά από την Αλεξανδρινή εποχή και μετά- ως ο πρώτος "διεθνισμός"! Αφού τότε, Έλληνες θεωρήθηκαν όχι μόνο εκείνοι που είχαν καταγωγή ελληνική, αλλά όσοι μετείχαν της Ελληνικής Παιδείας!
Αυτόν τον οικουμενικό Ελληνισμό, αυτό το οικουμενικό "έθνος" της Γνώσης, της Λογικής, της Παιδείας, της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Επιστήμης και της Προόδου, η κυρία Δραγώνα τον υποβιβάζει, κοιτώντας τον μέσα από το μαρξιστικό της μικρόκοσμο, σε έναν στείρο εθνικισμό και αδυνατεί να αντιληφθεί το μεγαλείο της Επανάστασής του (1821) ενάντια στην Οθωμανική Δεσποτεία (ας διαβάσει επιτέλους Κοραή, Καΐρη, Ρήγα) και αρνείται τη μεγαλειώδη αγωνιστική πορεία του -συνήθως κόντρα στην ελλαδίτικη και παπαδίστικη μιζέρια- όπως αυτή συναντιέται στους στίχους του Παλαμά, του Σικελιανού, του Ελύτη!
Αλλά και στα "στενά της όρια" να απαντήσει κανείς, εκεί ειδικά που λέει ότι "μας έκαναν Έλληνες", θα τη ρωτήσω: και ποια γλώσσα μίλαγαν οι πρόγονοί μας πριν το 1821; Δεν μίλαγαν Ελληνικά; (Εκείνη την εποχή ακόμα και οι μουσουλμάνοι της τουρκοκρατούμενης Ελλάδας, Ελληνικά μίλαγαν). Τα αρχαία ελληνικά έθιμα δεν διατηρούσαν στην καθημερινότητά τους (γνήσια απόδειξη της ελληνικής τους καταγωγής), παρά τον εκχριστιανισμό ή εξισλαμισμό του πληθυσμού; (Ας διαβάσει σχετικά τον Κωνσταντίνο Σάθα, αρκεί από μόνος του για να εμπλουτίσει τις ανεπαρκείς γνώσεις της).
Είναι περιττό να επιχειρηματολογεί κανείς κόντρα σε αυτήν την αλεξιπτωτίστρια στο χώρο του ΠΑΣΟΚ! Εξάλλου, θα την αναλάβει συντόμως η Ακαδημία Αθηνών και εκεί θα αποκαλυφθεί η απάτη της!

Απλώς, επειδή πολλά μας τα είπε για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ας πάρει μερικές πληρωμένες απαντήσεις.
Ταξιδιωτικό χρονικό του Γάλλου La Guilletiére με τίτλο «Αρχαία και νέα Αθήνα»[1] (Παρίσι 1675), στο οποίο αναφέρει τα εξής αποκαλυπτικά:
«Η πλειοψηφία των Τούρκων της Αθήνας μιλάει ελληνικά. Από την τουρκική γλώσσα γνωρίζουν μονάχα εφτά ή οχτώ λέξεις χρήσιμες για τη θρησκευτική τους λατρεία: λα ιλλάχ Αλλάχ, Μουχάμετ χου ρεφούλ ουλλάχ. Όταν συναντούν έναν Τούρκο από άλλη περιοχή τον πλησιάζουν υψώνοντας το δείκτη του χεριού προς τον ουρανό. Κι’ αν αυτός δεν γνωρίζει ελληνικά η "συνομιλία" τελειώνει.
»Ούτε από την ενδυμασία ξεχωρίζουν. Αν εξαιρέσουμε το τουρμπάνι, η φορεσιά τους είναι ελληνική. Όσο για τις Τουρκάλες δεν διαφέρουν διόλου εξωτερικά από τις Ελληνίδες»[2].
Στις 20 Αυγούστου του 1768 (εκατό χρόνια περίπου μετά) φτάνει στην Αθήνα ο Γερμανός ευγενής Johann Hermann von Riedesel. Η άποψή του για τους Τούρκους της πόλης είναι:
«Οι Τούρκοι λιγοστοί και δεν μιλάνε διόλου τη γλώσσα τους. Νομίζω πως οι περισσότεροι είναι Έλληνες εξωμότες»[3].
Στα τέλη του 1820, και ενώ οι Φιλικοί εταίροι προετοιμάζουν πυρετωδώς την Επανάσταση, φτάνει στην Αθήνα ο Άγγλος περιηγητής John Fuler. Και αυτός θα βρει μόνο ελληνόφωνους μουσουλμάνους:
«Οι Τούρκοι της Αθήνας ήταν εξημερωμένοι και μιλούσαν όλοι ελληνικά. Πολλοί από αυτούς αγνοούσαν εντελώς τη δική τους γλώσσα»[4].
Η συγκλονιστικότερη μαρτυρία όμως έρχεται από τον ιστορικό της πόλης των Αθηνών Διονύσιο Σουρμελή. Ο Σουρμελής ήταν μεταξύ των Ελλήνων μαχητών στην πολιορκία της Ακρόπολης από τους Αθηναίους επαναστάτες τον Νοέμβριο του 1821. Αναφέρει τον παρακάτω διάλογο μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων:
«Όθεν είχον δίκαιον οι Τούρκοι να παραπονούνται προς τους Χριστιανούς συμπολίτας των, λέγοντες προς αυτούς "ημείς είμεθα Έλληνες και πολεμούμεν δια να ελευθερώσωμεν την πατρίδα μας" αποκρινόμενοι ούτω: "και τι είμεθα ημείς; δεν είμεθα Έλληνες; δεν εγεννήθημεν εις τούτον τον τόπον; δεν ανετράφημεν, δεν εμεγαλώσαμεν μαζί εις ταύτην την γην, την οποίαν εσείς κάμνετε τώρα εδικήν σας;", και άλλα παρόμοια. "Μα είσθε Τούρκοι, είσθε Μωαμετανοί", λέγει ένας των ημετέρων. "και διατί, αποκρίνονται δεν γίνεσθαι και σεις δια να είμεθα όλοι ελεύθεροι"»[5].
Τα ίδια μαρτυρεί και ο Γάλλος αξιωματικός Maxime Raybaud, που βρέθηκε στην πολιορκία ως εθελοντής στο πλευρό των επαναστατών:
«Ακούγοντας οι Τούρκοι τους πολιορκητές να αλληλοαποκαλούνται "Έλληνες" φώναζαν:
»- Τι θέλετε να πείτε; Κι’ εμείς δεν είμαστε Έλληνες όπως και σεις; Απόγονοι δεν είμαστε όλοι των αρχαίων Ελλήνων;»[6].
Ακόμα στο Υπουργείο βρίσκεται αυτή η κυρία;

[1] «Athénes ancienne et nouvelle et l’éstat present de l’empire des Turks», Paris, 1675.
[2] Κυριάκος Σιμόπουλος, «Ξένοι Ταξιδιώτες στην Ελλάδα», τόμος Α΄, σελίδα 618, εκδόσεις «Στάχυ», Ένατη Έκδοση, Αθήνα 1999.
[3] Κυριάκος Σιμόπουλος, «Ξένοι Ταξιδιώτες στην Ελλάδα», τόμος Β΄, σελίδα 306, εκδόσεις «Στάχυ», Όγδοη Έκδοση, Αθήνα 1999.
[4] Κυριάκος Σιμόπουλος, «Ξένοι Ταξιδιώτες στην Ελλάδα», τόμος Γ2΄, σελίδα 591, εκδόσεις «Στάχυ», Έκτη Έκδοση, Αθήνα 1999.
[5] Κυριάκος Σιμόπουλος, «Πως είδαν οι ξένοι την Ελλάδα του ’21», τόμος Α΄, σελίδες 492-493, υποσημείωση 132, εκδόσεις «Στάχυ», Πέμπτη Έκδοση, Αθήνα 1999.
[6] Κυριάκος Σιμόπουλος, «Πως είδαν οι ξένοι την Ελλάδα του ’21», τόμος Α΄, σελίδα 492, εκδόσεις «Στάχυ», Πέμπτη Έκδοση, Αθήνα 1999.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"