Παίζουν το παιχνίδι τους!

Βασίλης Ραούλης

Παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες μια προσπάθεια κάποιων ηλεκτρονικών Μ.Μ.Ε. να δημιουργήσουν ενόψει των συγκεντρώσεων, για τη συμπλήρωση ενός χρόνου, από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ένα πολεμικό κλίμα.

Μια προσπάθεια που έχει σαν δεδομένη την δημιουργία επεισοδίων και καταστροφών, μια προσπάθεια δημιουργίας ενός περίεργου κλίματος φόβου.

Και δεν καταλαβαίνω το στόχο των αναφορών!
Την ίδια στιγμή που η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία καλεί τον κόσμο να διαδηλώσει περιφρουρώντας τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία, περιφρουρώντας την Αθήνα και τις υπόλοιπες πόλεις, κάποια ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια, επαναλαμβάνοντας τις σκηνές από τις καταστροφές του προηγουμένου Δεκεμβρίου, στην ουσία δημιουργούν το «πάπλωμα» πιθανών επεισοδίων.

Μόνο που αυτή η τακτική πέρα από θλιβερές αναμνήσεις μεταλλάσσει και το περιεχόμενο της ημέρας.
Αντί να συζητήσουμε για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη, συζητάμε για τις καταστροφές των καταστημάτων.

Αντί να μιλήσουμε για τις αιτίες που οδήγησαν χιλιάδες νέους στο δρόμο, συζητάμε για τις σπασμένες τράπεζες.

Αντί να επικεντρώσουμε στους πραγματικούς και ουσιαστικούς πρωταγωνιστές των γεγονότων του Δεκεμβρίου του 2008, «ηρωοποιούμε» τους λίγους και απομονωμένους από την πλατιά μάζα των διαμαρτυρόμενων συμπολιτών μας, που επέλεξαν την καταστροφή από τη ουσιαστική διαμαρτυρία.

Αντί να αναδείξουμε το μόνιμο και διαχρονικό αίτημα εκδημοκρατισμού της Αστυνομίας ξαναθυμόμαστε τα ακραία περιστατικά με τους ακραίων αντιλήψεων αστυνομικούς.

Αντί να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε για το αν υπήρξαν μηνύματα, που θα έπρεπε να συνοδεύσουν τη γενιά που πρωταγωνίστησε και το γιατί χαθήκανε στην αντιπαράθεση για ιδιοποίηση ιδεών και οραμάτων, στήνουμε παράλογες συζητήσεις για το τι θα συμβεί στην περίπτωση που…

Δυστυχώς γίνεται το ίδιο λάθος. Αναγορεύουν «πρωταγωνιστές» αυτούς που θα έπρεπε να απομονώσουν!

Δεν ξέρω αν γίνεται άθελα ή ηθελημένα.

Ξέρω όμως ότι η καλλιέργεια αυτών των καταστάσεων προκαλεί, εξιτάρει και τελικά οδηγεί τους λίγους να βρεθούν και πάλι μπροστά από το φως της τηλεοπτικής κάμερας!

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"