ΜΟΝΑΞΙΑ (Η ποίηση στο διαδίκτυο)

    Βάσω Μπρατάκη

Αλήθεια ,

πόση μοναξιά στο πέταγμα σου,

μικρή πεταλούδα του ονείρου,

πάνω από την γκρίζα πολιτεία,

με τα θαμπά φώτα,

αμπaρωμένες οι πόρτες της ψυχής,

κλειστά τα παραθυρόφυλλα του ύπνου

και στο μεγάλο τραπέζι της σιωπής,

το ψωμί από τα όνειρα των πεινασμένων...

Αλήθεια ,

πόση μοναξιά στις γειτονιές του φεγγαριού,

όταν λείπεις εσύ,

μονάκριβο μου άστρο,

έρωτα που έγινες δάκρυ,

στα συννεφιασμένα βλέφαρα του φθινοπώρου,

νοσταλγία που έγινες αγκάθι,

στα μαύρα ρόδα της μνήμης....

Αλήθεια,

πόση μοναξιά στις γειτονιές του ονείρου,

όταν καρδιά μου αλαφιασμένη,

σαν μικρή πληγωμένη ελαφίνα,

τον ρυθμό σου ψάχνεις σιωπηλά,

σε δωμάτια ερειπωμένα και άδεια,

παραδομένη στα μάγια του πόνου...

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"