Υπάρχει μοίρα; Χωρίς τη μοναξιά όμως γίνεται να εκτιμήσουμε την συντροφιά;
Όλα είναι δρόμος. Κάτι ατελείωτο. Έτσι φαίνεται να είναι και η μοναξιά. Και είναι κάτι από το οποίο δε γίνεται να σωθούμε μόνοι μας.
Όλα είναι δρόμος. Κάτι ατελείωτο. Έτσι φαίνεται να είναι και η μοναξιά. Και είναι κάτι από το οποίο δε γίνεται να σωθούμε μόνοι μας.
Αναγκαστικά πρέπει να βρεθεί κάποιος να μας σώσει.
Όλα είναι δρόμος, δηλαδή ένα διαρκές ταξίδι και τότε προορισμός τι είναι; Ο θάνατος;
Η μοναξιά είναι αδιάκριτη, χτυπάει τόσο τους καλλιεργημένους ανθρώπους (καθηγητής στο πρώτο κομμάτι), όσο και τους πιο λαϊκούς (τρίτο κομμάτι). Υπάρχει παντού. Τόσο στον πολιτισμό (Θεσσαλονίκη) τόσο και μακριά από αυτόν (Εβρος).
Αρκετά απαισιόδοξη ως ταινία. Δεν αφήνει ίχνη ελπίδας. Οι διάλογοι λίγο αφύσικοι, το ίδιο και οι κινήσεις-αντιδράσεις των ηθοποιών.
Όμως Βούλγαρης είναι αυτός. Κάτι ξέρει παραπάνω.
Όλα είναι δρόμος, δηλαδή ένα διαρκές ταξίδι και τότε προορισμός τι είναι; Ο θάνατος;
Η μοναξιά είναι αδιάκριτη, χτυπάει τόσο τους καλλιεργημένους ανθρώπους (καθηγητής στο πρώτο κομμάτι), όσο και τους πιο λαϊκούς (τρίτο κομμάτι). Υπάρχει παντού. Τόσο στον πολιτισμό (Θεσσαλονίκη) τόσο και μακριά από αυτόν (Εβρος).
Αρκετά απαισιόδοξη ως ταινία. Δεν αφήνει ίχνη ελπίδας. Οι διάλογοι λίγο αφύσικοι, το ίδιο και οι κινήσεις-αντιδράσεις των ηθοποιών.
Όμως Βούλγαρης είναι αυτός. Κάτι ξέρει παραπάνω.
Στο τελευταίο μέρος έχουμε και μια δόση χιούμορ.
Βιετνάμ. Ωραίο όνομα για ξενυχτάδικο. Και εκεί όλα λίμπα είχαν γίνει. Η Βουλγάρα λέει στον τύπο «σ’ αγκαπω» Πόσο κακή επιλογή λέξης. Λάθος λέξη από λάθος στόμα.
Σίγουρα ο τύπος θα ήθελε να ακούσει αυτήν τη λέξη από τη γυναίκα του. Τώρα νιώθει ακόμη πιο άσχημα. Μονο που δε νιώθει μόνο μοναξιά αλλά θλίψη και μετάνοια. Ένα λάθος το πλήρωσε με μοναξιά για το υπόλοιπο της ζωής του. Πολύ σκληρό. Γιατί όμως να τον συγχωρήσει η γυναίκα του, αφού την απάτησε. Είχε και αυτή δίκιο. Ήταν σκληρή;
Σε συνηθισμένα πλαίσια. Και ο Βέγγος ήταν σκληρός και μάλλον ήταν παρατραβηγμένο αυτό που έκανε. Μπορεί η μοναξιά να τον τρέλανε στο κάτω-κάτω. Αυτός όμως επέλεξε τη μοναξιά του. Όταν όμως η μοναξιά είναι επιλογή μας είναι πιο εύκολο να συνηθιστεί και είναι πιο ευπρόσδεκτη; Δε νομίζω.
Ας πάρουμε σαν παράδειγμα τον λύκο της στέπας (Εσσε). Και αυτός ήταν μοναχικός από δική του επιλογή αλλά ήξερε πως δε γινόταν να απαλλαγεί απο αυτήν και τη σιχαινόταν. Μάλλον είναι αφελές να νομίζουμε πως μπορούμε να επιλέξουμε τη μοναξιά μας. Είμαστε θύματά της. Αυτή μας επιλέγει.
Κάποιοι νομίζουν όμως πως δε γνωρίζουν τη μοναξιά. Λάθος. Απλώς δεν έχουν χρόνο να το συνειδητοποιήσουν. Με τόσο φορτωμένο πρόγραμμα όλοι μας, δεν προλαβαίνουμε να τη δούμε. Όμως είναι εκεί. Και όταν νιώθουμε πως κάτι λείπει από τη ζωή μας, νιώθουμε πως κάτι δεν πάει καλά, όταν τα βρίσκουμε όλα βαρετά, τότε πρόκειται για τα σημάδια της παρουσίας της.
Όλα τα παραπάνω είναι απλώς μεγάλα λόγια και βαρύγδουπες θεωρίες. Ένα πράγμα είναι αλήθεια. Η μοναξιά είναι κόλαση, αβαστακτη, αδιέξοδο, και όσο καλός σκηνοθέτης και να είναι κάποιος δε μπορεί να μεταφέρει ούτε στο ελάχιστο την ένταση και απελπισία της στην οθονη.
Βιετνάμ. Ωραίο όνομα για ξενυχτάδικο. Και εκεί όλα λίμπα είχαν γίνει. Η Βουλγάρα λέει στον τύπο «σ’ αγκαπω» Πόσο κακή επιλογή λέξης. Λάθος λέξη από λάθος στόμα.
Σίγουρα ο τύπος θα ήθελε να ακούσει αυτήν τη λέξη από τη γυναίκα του. Τώρα νιώθει ακόμη πιο άσχημα. Μονο που δε νιώθει μόνο μοναξιά αλλά θλίψη και μετάνοια. Ένα λάθος το πλήρωσε με μοναξιά για το υπόλοιπο της ζωής του. Πολύ σκληρό. Γιατί όμως να τον συγχωρήσει η γυναίκα του, αφού την απάτησε. Είχε και αυτή δίκιο. Ήταν σκληρή;
Σε συνηθισμένα πλαίσια. Και ο Βέγγος ήταν σκληρός και μάλλον ήταν παρατραβηγμένο αυτό που έκανε. Μπορεί η μοναξιά να τον τρέλανε στο κάτω-κάτω. Αυτός όμως επέλεξε τη μοναξιά του. Όταν όμως η μοναξιά είναι επιλογή μας είναι πιο εύκολο να συνηθιστεί και είναι πιο ευπρόσδεκτη; Δε νομίζω.
Ας πάρουμε σαν παράδειγμα τον λύκο της στέπας (Εσσε). Και αυτός ήταν μοναχικός από δική του επιλογή αλλά ήξερε πως δε γινόταν να απαλλαγεί απο αυτήν και τη σιχαινόταν. Μάλλον είναι αφελές να νομίζουμε πως μπορούμε να επιλέξουμε τη μοναξιά μας. Είμαστε θύματά της. Αυτή μας επιλέγει.
Κάποιοι νομίζουν όμως πως δε γνωρίζουν τη μοναξιά. Λάθος. Απλώς δεν έχουν χρόνο να το συνειδητοποιήσουν. Με τόσο φορτωμένο πρόγραμμα όλοι μας, δεν προλαβαίνουμε να τη δούμε. Όμως είναι εκεί. Και όταν νιώθουμε πως κάτι λείπει από τη ζωή μας, νιώθουμε πως κάτι δεν πάει καλά, όταν τα βρίσκουμε όλα βαρετά, τότε πρόκειται για τα σημάδια της παρουσίας της.
Όλα τα παραπάνω είναι απλώς μεγάλα λόγια και βαρύγδουπες θεωρίες. Ένα πράγμα είναι αλήθεια. Η μοναξιά είναι κόλαση, αβαστακτη, αδιέξοδο, και όσο καλός σκηνοθέτης και να είναι κάποιος δε μπορεί να μεταφέρει ούτε στο ελάχιστο την ένταση και απελπισία της στην οθονη.
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.