Του Νίκου Κοτζιά
Η διαφορά της σύγχρονης εποχής, εκείνη της παγκοσμιοποίησης, από προηγούμενες, είναι ότι σήμερα αυξάνουν οι εναλλακτικές λύσεις που διαθέτουμε. Αυτό μας το διδάσκει τόσο η ιστορική πείρα, όσο και οι νέες θεωρίες του φυσικού κόσμου, ιδιαίτερα εκείνη του χάους και της συμπλεγματικότητας.
Σήμερα, δεν υπάρχουν δοσμένες «μοναδικές» λύσεις.
Ενώπιον κάθε νέας κατάστασης διαμορφώνονται πολλαπλά σταυροδρόμια επιλογών. Αλλά και όποια επιλογή και αν πραγματώσουμε, αμέσως μετά θα βρεθούμε ενώπιον πολλαπλών δυνατοτήτων εφαρμογής και διαχείρισής τους.
Η επιλογή ανάμεσα στις τελευταίες μπορεί να γίνει συνειδητά ή αυθόρμητα.
Το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος και κάθε κοινωνία διαθέτουν πολλαπλές δυνατότητες επιλογών καθιστά αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε την συνειδητή επεξεργασία τους.
Την επιλογή μίας εξ αυτών και τη διασφάλιση ότι αυτή θα υλοποιηθεί με τον καλύτερο και πιο αποτελεσματικό τρόπο. Προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι η επιλογή που κάνουμε, καθώς και η υλοποίησή της, θα έχει ουσιαστικά και δίκαια αποτελέσματα, χρειάζεται να φροντίζουμε ότι όλα θα γίνονται υπό το φως της δημοκρατίας και με τις μεθόδους της. Όχι της δημοκρατίας ως απάτης και υποκρισίας. Αλλά μιας ουσιαστικής δημοκρατίας που δίνει τη δυνατότητα να συνδυάζεται η αντιπαράθεση με την γνώση. Η σύγκρουση συμφερόντων και ιδεών με την συναίνεση. Με τον σεβασμό (όχι απλά της ανοχής) της διαφορετικής γνώμης.
Μια τέτοια πορεία διασφαλίζει την κάλλιστη και πλέον αποτελεσματική πολιτική, που αποφασίζεται και εφαρμόζεται δημοκρατικά. Μόνο με μια τέτοια πολιτική, τέλος, διασφαλίζεται η ευρύτερη δυνατή κατανόηση της υπό εφαρμογής εναλλακτικής καθώς και η αποτελεσματική της υλοποίηση.
Αντίπαλος μιας δημοκρατικής πολιτικής και κουλτούρας, είναι εκείνα τα στενά συμφέροντα που επειδή εκφράζουν τα συμφέροντα των ολίγων, προωθούνται είτε δια της απάτης ότι τάχα συμπίπτουν με τα δικαιώματα όλων, είτε εμφανίζονται ως φορείς μιας πολιτικής που δεν μπορεί να τεθεί σε συζήτηση καθότι είναι αναγκαία και μοναδική. Σε αυτή την περίπτωση, ως ένα και μοναδικό ζητούμενο θεωρείται ο χρόνος εφαρμογής της πολιτικής που τάχα αποτελεί μονόδρομο.
Στην πραγματικότητα, επειδή η ζωή είναι πολύ πιο σύνθετη από ότι θα ήθελαν οι φορείς της πολιτικής – μονόδρομος, ακόμα και όταν την εφαρμόζουν διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχουν «πλήρεις» μονόδρομο.
Ότι «ακόμα και η μία και μοναδική» πολιτική προσφέρει διαφορετικούς συνδυασμούς και τρόπους διαχείρισης.
Ότι ακόμα και αν εφαρμόσει κανείς δογματικά μια επιλογή, κατά την υλοποίησή της ξεπηδούν οι πιο παράξενες παραλλαγές και γίνονται ακόμα και στο όνομά της λάθη ή πρωτοτυπίες.
Με άλλα λόγια δεν υπάρχουν πολιτικές μονόδρομοι, υπάρχουν πάντα επιλογές. Η όποια επιλογή απαιτεί, όμως, σε κάθε περίπτωση δημοκρατία και συναίνεση. Διαφορετικά θα αποτύχει...
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.