Προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας
Αγαπητέ Γιώργο Παπανδρέου,
κατανοώντας τις δύσκολες στιγμές που περνάς, δεν δίνω σημασία στη ρητορεία που αναπτύσσεις για να δικαιολογήσεις τις αδικαιολόγητες πρωτοβουλίες σου και κυρίως τους απαράδεκτους χειρισμούς σου, που μετέτρεψαν την δημοσιονομική κρίση στην χώρα σε κοινωνική κρίση.
Όμως, θα ήθελα να σε παρακαλέσω να συνειδητοποιήσεις ότι πλέον ο λόγος σου παραπέμπει σε φρασεολογία που αντανακλά λογική δικτάτορα – έστω ενός εκπαιδευόμενου δικτάτορα.
Αντιλαμβάνεσαι τι σημαίνει αυτό το καινούργιο που λες και ξαναλές: «δεν φοβάμαι το πολιτικό κόστος», «δεν με νοιάζει το πολιτικό κόστος» και άλλα παρόμοια;
Αν δεν σε νοιάζει το πολιτικό κόστος, τότε, αγαπητέ Πρόεδρε της Κυβέρνησης, προφανώς δεν σε νοιάζει η πλουραλιστική δημοκρατία. Το σύστημα εντός του οποίου πολιτεύεσαι βασίζεται ακριβώς στο πολιτικό κόστος. Η δομή του πολιτεύματος που υπηρετείς και εντός του οποίους ασκείς την πολιτική σου δράση έχει ως οργανωτική αρχή το πολιτικό κόστος. Αυτό είναι που ουσιαστικά περιορίζει την κυβερνητική αυθαιρεσία και τίποτε άλλο σε ένα πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα άσκησης της εξουσίας.
Όταν λες «αδιαφορώ για το πολιτικό κόστος», είναι σαν να λες ότι αδιαφορείς για το εάν και κατά πόσο οι πράξεις σου και γενικότερα οι πολικές σου επιλογές υποστηρίζονται από το εκλογικό σώμα το οποίο σε ανέδειξε στη θέση του πρωθυπουργό. Είναι σαν να πιστεύεις ότι δεν σε νοιάζει ο βαθμός νομιμοποίησης των πολιτικών που εφαρμόζεις.
Εάν πράγματι έτσι αισθάνεσαι και ανάλογα στοχάζεσαι, τότε μάλλον πέρασες απότομα από την διαβουλευτική δημοκρατία στην δικτατορική διακυβέρνηση.
Το ότι έσκισες το «συμβόλαιο με τον λαό» υπογράφοντας το συμβόλαιο με το ΔΝΤ, δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνεις και το επόμενο βήμα, να αδιαφορήσεις, δηλαδή, για το κόστος που συνεπάγεται αυτή η πράξη σου. Σε τούτη την περίπτωση θα έχεις μεταβληθεί από δήμιο της μικρο-μεσαίας τάξης, σε δήμιο της ίδιας της κολοβής έστω δημοκρατίας μας.
Μην επωμίζεσαι το πολιτικό κόστος για πολιτικές που δεν εγκρίνει ο λαός. Αυτό δεν είναι απλώς πολιτικός παληκαρισμός, αλλά μάλλον κυβερνητικός εμπαιγμός με πολύ άσημες μάλιστα επιπτώσεις στην μελλοντική σχέση του πολίτη με το πολιτικό σύστημα. Πιστεύω ότι με αντιλαμβάνεσαι!
Μην ξεχνάς ότι κυβερνάς στο όνομα του λαού και του έθνους, μόνον που όλες οι εξουσίες δεν πηγάζουν από κάποια αόριστη έννοια του έθνους, αλλά αποκλειστικά από το Λαό. Άρα, δεν εν έχεις κανένα δικαίωμα να αντικαθιστάς έντεχνα αυτή την συνταγματικά οριοθετημένη σχέση με μια άλλη αόριστη και να αναφέρεσαι στο εθνικό συμφέρον ορίζοντας το υπερβατικά όχι ως national interest, αλλά ως μορφή ενός κάποιου ethnic interest – το οποίο ακόμη και ως πολιτικός όρος παραπέμπει σε κάτι άλλο.
Ιστορικά, ως προς το πολικό κόστος αδιαφορούν απολυταρχικά καθεστώτα και χούντες, κανείς άλλος.
Πρόσεξέ το λοιπόν, διότι τις φάρσες η ιστορία δεν τις σηκώνει…για τη κοινωνία δεν είμαι σίγουρος…θα δείξει, αλλά σκέψου αν αξίζει να πειραματιστείς!
Κρίμα δεν είναι Γιώργο μας που απογοητεύεις τόσο πολλούς!
Φιλικά
Δημήτρης Γιαννακόπουλος.
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.