Όσοι μείνουν πίσω, ας κλαίνε μαζί με τις χήρες και τα ορφανά!...

Γράφει ο Δευκαλίων

  

Στην έναρξη της συζήτησης για τον Προϋπολογισμό, θα ήταν χρήσιμο να θυμηθούμε μερικά από τα θέματα που έθιξε ο Δευκαλίων, τα οποία κατέρριψαν ένα προς ένα τα κυβερνητικά επιχειρήματα και αναδείξαν τα αδιέξοδα της πολιτικής του Γιώργου Παπανδρέου.

1.     Πρόβλεψε πολύ έγκαιρα ( «Τα έμαθες τα νέα Πατέρα μόνο το Πακιστάν μας ξεπερνάει» Δευκαλίων 1 Σεπτεμβρίου ) και παρά τις τότε αντίθετες και επίμονες κυβερνητικές προβλέψεις ότι δεν επρόκειτο να μειωθούν τα επιτόκια δανεισμού της χώρας (Δημόσιος και Ιδιωτικός τομέας) παρά την εφαρμογή του περιβόητου μνημονίου.

2.     Απέδειξε ότι το πρόβλημα του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους δεν ήταν μεγάλο σε παγκόσμια κλίμακα αφού η Ελλάδα σε Συνολικό Εθνικό Χρέος κατείχε την 16^η θέση παγκοσμίως ( «Η αλήθεια για το συνολικό Ελληνικό Χρέος» Δευκαλίων 24 Σεπτεμβρίου).

3.     Έθεσε επίσης πολύ έγκαιρα σε σειρά άρθρων την μοναδική (Άραγε για πόσο ακόμα, αφού η Ελληνική Οικονομία αιμορραγεί καθημερινά;) βιώσιμη επιλογή και ρεαλιστική λύση για το Ελληνική Δημοσιονομική Κρίση: την επαναδιαπραγμάτευση του Δημόσιου Χρέους. Λύση την οποία αποδέχονται μεν οι κυριότεροι δανειστές μας, αλλά απορρίπτει η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, επιλέγοντας να οδηγήσει ένα λαό στην εξαθλίωση αλλά να μην χάσουν μελλοντικά κέρδη οι Ευρωπαϊκές και Ελληνικές Τράπεζες.

4.     Περιέγραψε σε σειρά άρθρων επίσης την παγκόσμια οικονομική συγκυρία και τις λάθος επιλογές της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου, οι οποίες εξυπηρέτησαν (όπως προέβλεψε ο Δευκαλίων και απέδειξε τελικά και η πραγματικότητα), πιθανόν άθελα τους, και χρηματιστηριακά κερδοσκοπικά παιχνίδια ( «Οι Σορτάκηδες χαίρονται…» Δευκαλίων 1 Νοεμβρίου )

5.     Απέδειξε με σειρά άρθρων ότι οι εισροές από το περιβόητο μνημόνιο δεν διατίθενται για πληρωμές μισθών και συντάξεων, όπως διαλαλούσε τότε η κυβερνητική ...προπαγάνδα, αλλά αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση του Δημόσιου Χρέους (εξόφληση λήξεων παλαιών εκδόσεων κρατικών Ομολόγων).

6.     Απέδειξε επίσης σε σειρά άρθρων ότι οι εισροές από το περιβόητο μνημόνιο δεν επαρκούν, ούτε για να καλύψουν 100% τις λήξεις παλαιών εκδόσεων κρατικών Ομολόγων ακόμα, και για τα έτη 2011, 2012 και 2013. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Προϋπολογισμός 2011, όπου προβλέπονται λήξεις Δημόσιου Χρέους περίπου 46 δις ευρώ και εισροές από το μνημόνιο 40 δις ευρώ.

7.     Τέλος, στην κριτική που άσκησε στον προϋπολογισμό, απέδειξε μεταξύ άλλων το κυβερνητικό τρικ με την μείωση του Ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης για το 2011 σε μεγαλύτερο ποσοστό (ως προς το ΑΕΠ), από την μείωση του Ελλείμματος της Κεντρικής Κυβέρνησης. Κυβερνητικό τρικ που θα εξυπηρετήσει και θα προκαλέσει μέσα στο 2011 χρηματιστηριακά παιχνίδια, προκειμένου να αυξηθεί (σε σύγκριση με το 2010) η μετοχική περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων.

Στην έναρξη λοιπόν της συζήτησης για τον Προϋπολογισμό, ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα:

·        Έχοντας χάσει πλέον και αντικειμενικά την ιδεολογική κυριαρχία ( «Η ηγεμονία στον χώρο των Ιδεών ανοίγει τον δρόμο για την κυριαρχία στο πολιτικό πεδίο» Δευκαλίων 28 Σεπτεμβρίου ).

·        Ηττημένη (όπως είχε προβλέψει σε σειρά άρθρων ο Δευκαλίων) πολιτικά στο επίπεδο της ΕΕ. Αφού στην αρχή συμφώνησε για την δημιουργία ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, στην συνέχεια διαφώνησε για να έρθει στην τελευταία σύνοδο της ΕΕ να συμφωνήσει εκ νέου.

·        Οδεύει να ψηφίσει και να υλοποιήσει έναν Προϋπολογισμό που δεν μπορεί να εφαρμοστεί, αφού δεν προβλέπει την κάλυψη του συνόλου των λήξεων των κρατικών Ομολόγων, ενώ αντιθέτως προβλέπει εναντίον κάθε εχέφρονος λογικής την δημιουργία «άσπρης τρύπας», που θα μειώσει το Έλλειμμά της Γενικής Κυβέρνησης περισσότερο από το Έλλειμμα της Κεντρικής.

Το μοναδικά πλεονεκτήματα του Γιώργου Παπανδρέου και της υπό αυτόν ηγετικής ομάδας, είναι ο εκβιασμός και ο φόβος που οδηγούν, δυστυχώς ακόμα, μεγάλα τμήματα της κοινής γνώμης, στον ψυχολογικό συμβιβασμό και στην αποδοχή των τετελεσμένων.

Απέναντι σε αυτήν την τακτική των Γκαιμπελίσκων του Μαξίμου και του ΔΝΤ, ο άσημος και ταπεινός Δευκαλίων αντιπαρατάσσει πάντα την επιβεβαίωση των παλαιότερων απόψεων και των προβλέψεων του. Επιδιώκει να πείσει με αυτόν τον τρόπο όσους ακόμα φοβούνται και υποκύπτουν, ότι στην αντί-μνημονιακή λογική βρίσκεται το δίκιο και ο ρεαλισμός και στην φίλο-μνημονιακή λογική τα αδιέξοδα που προκαλούν πάντα νέα περιοριστικά μέτρα. Επιδιώκει και με αυτόν τον τρόπο να πείσει, ότι η στράτευση τους στις αντί-μνημονιακές πατριωτικές δυνάμεις της Δεξιάς του Κέντρου και της Αριστεράς, θα απαλλάξει μία ώρα νωρίτερα την χώρα και τους ίδιους, από τα δεινά του περιβόητου μνημονίου.

Πάντα αλληγορικά και πολιτικά, και προκειμένου να τονίσουμε την κρισιμότητα της μάχης που έρχεται, είχαμε κηρύξει τον πόλεμο στο «Συντρόφους» που υποστηρίζουν το περιβόητο μνημόνιο ( «Σύντροφοι καλώς ήρθατε στον Χειμώνα του Στάλινγκραντ» Δευκαλίων 7 Νοεμβρίου).

Μας ακολούθησε, με απόλυτα λογικές και θεμιτές ιδεολογικές και πολιτικές διαφοροποιήσεις, η Γ. Γ. του ΚΚΕ κα. Α. Παπαρήγα, η οποία στις 14 Δεκεμβρίου δήλωσε «Ο Πόλεμος τώρα αρχίζει».

Την ίδια ημέρα και η ανεξάρτητη Βουλευτής κα. Σ. Σακοράφα, έκανε αντίστοιχης λογικής δηλώσεις στην Βουλή των Ελλήνων, την ώρα που ο ανεξάρτητος πλέον Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Β. Παπαχρήστος διαγράφονταν από τον Γιώργο Παπανδρέου, διότι ψήφισε ΟΧΙ στο πολυνομοσχέδιο που μείωνε τις αποδοχές στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Κατανοούμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι και ο κ. Α. Σαμαράς, πολύ σύντομα θα κηρύξει πανστρατιά. Δεν είναι δυνατόν και είναι ιστορικά άτοπο, η πατριωτική δεξιά που αυτός τόσο επάξια και με προσωπικές θυσίες εκπροσώπησε σε πάρα πολύ δύσκολες ώρες, να απουσιάσει από αυτόν τον εθνικό αγώνα.

Έναν αγώνα στον οποίο δεν χωρούν πολιτικές σκοπιμότητες και προσδοκίες για πολιτικά και προσωπικά οφέλη. Έναν αγώνα ιερό, αφού υπηρετεί τις ιστορικές αξίες του Ελληνισμού και διεξάγεται για να μην πάνε χαμένες οι θυσίες των πατεράδων μας.

Θα είναι αγώνας ανελέητος και σκληρός. Θα απαιτηθούν δάκρυα, θυσίες και πόνος, αφού θα καταστραφούν ζωές, θα διαλυθούν οικογένειες και θα χαθούν αγαπημένοι και άξιοι άνθρωποι. Αλλά είναι αγώνας αναγκαίος. Ήρθε η ώρα που και η δική μας η γενιά πρέπει να εκπληρώσει το ιστορικό της χρέος.

Εμείς και εκατομμύρια άλλοι, στρατευθήκαμε εθελοντικά σε αυτόν τον αγώνα. Όσοι μείνουν πίσω, ας κλαίνε μαζί με τις χήρες και τα ορφανά!

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"