Τι επιλογές έχουμε να δηλώσουμε τη διαφωνία μας σήμερα, ποιον τρόπο για να απαιτήσουμε δικαιοσύνη;

Γράφει η Στεφανία Λυγερού, 

 Μόλις γύρισα από την ανάκριση έπεσα πάνω σ’ αυτό:
Η αποκάλυψη του Στρος Καν, είναι μήνυμα προς τον ελληνικό λαό για έγερση 
 
Στην αρχή λέει: Είναι τόσο ισχυρή η προπαγάνδα του καθεστώτος, που δεν πρόκειται να κουνηθεί τίποτα. Άλλωστε, λίγο πολύ όλοι έχουμε αντιληφθεί τι έχει συμβεί και όμως....το ανεχόμαστε. Μας το έχουν δώσει λίγο λίγο σε φέτες σαν το σαλάμι και το έχουμε ήδη χωνέψει. Το γιατί, είναι ανεξερεύνητο και μάλλον αρμοδιότητα άλλων επιστημόνων.
Και κλείνει με το εξής: Εμείς τώρα ξέρουμε. Όλοι αυτοί θέλουν το κακό μας. Καναπέ λοιπόν και βαθύ ύπνο.. Α, και μην ξεχάσετε και τον φραπέ…

Πολλοί κατηγορούν τον πολίτη για απραξία, δεν έχω ακούσει κανέναν απ' αυτούς να προτείνει κάτι. Τι επιλογές έχουμε να δηλώσουμε τη διαφωνία μας σήμερα, ποιον τρόπο για να απαιτήσουμε δικαιοσύνη;

Αποφάσισα αφ’ εαυτής να καταγγείλω τις πράξεις τους, αφού πρώτα απευθύνθηκα στον δικηγορικό σύλλογο Αθηνών, ο οποίος απέρριψε τη μεμονωμένη συμμετοχή μου στη συλλογική προσφυγή τους κι αφού καμία οργάνωση/συλλογικότητα στις οποίες μετέχω δεν είχε σκοπό να καταφύγει συλλογικά στη λύση αυτή. ...Δεν μπορούσα να μείνω άπραγη, οπότε αποφάσισα να κινήσω τη διαδικασία μόνη μου, εκτός συλλογικότητας. Το διάβημά μου θεωρείται ουτοπικό, ανυπόστατο. Η καταγγελία μου μπορεί εύκολα να ακυρωθεί, δεν είναι νομικά εμπεριστατωμένη, δεν την υπογράφει πλήθος κόσμου για να μπορέσει να σταθεί. Και το να ακυρωθεί είναι το λιγότερο, μπορεί πολύ εύκολα να στραφεί και εναντίον μου.. Είναι ο λόγος που ρωτώ, τι περιμένετε από τον πολίτη μεμονωμένα να κάνει; Σε συλλογικό επίπεδο έδωσε κανείς καμία λύση κι αντ’ αυτής εμείς προτιμήσαμε τον καναπέ; Και τον φραπέ;
Η κατάθεση στον ανακριτή
Την Πέμπτη έλαβα κλήση για ανάκριση για να εξεταστώ ως μάρτυρας στην ποινική υπόθεσή μου με αρ. πρωτ. 11791/18-10-2010 (ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ).
Η ανακρίτρια μου ζήτησε, εκ μέρους του Εισαγγελέα, κάποιες διευκρινήσεις (όπως ακριβώς αναφέρεται στην κλήση, βλ. συνημμένα). Δήλωσα λοιπόν συγκεκριμένα ότι μηνύω τον πρωθυπουργό και ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο, γιατί πράττουν αντίθετα απ’ ότι τους εξουσιοδότησε ο ελληνικός λαός. Ότι οι εντολές που παίρνουν από την ΕΕ και το ΔΝΤ δεν υπερισχύουν του Ελληνικού Συντάγματος. Ζήτησα την παρέμβαση του Εισαγγελέα για να απαιτήσει την παύση όλων των εργασιών της κυβέρνησης έως ότου πάρουν εκ νέου εντολή. 
Να ερωτηθεί πρώτα ο Ελληνικός λαός αν είναι σύμφωνος με τις αποφάσεις τους.

Από τη στιγμή που αποφάσισα να μπω σ' αυτή τη διαδικασία ήξερα ότι το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ή κανένα ή πολύ κακό, με ένα ποσοστό μηδαμινό να δικαιωθώ. Το επέλεξα γιατί το βρήκα πολύ καλύτερο από το τίποτα (το τίποτα που είχαν να προτείνουν οι συλλογικότητες).

Εχω την αίσθηση ότι αυτοί που κατηγορούν είναι εκτός πεδίου μάχης. Γιατί αν ήταν μέσα θα ήξεραν ποιος είναι ο πραγματικός ένοχος και θα πολεμούσαν αυτόν.

Υ.Γ. Η ανακρίτρια ευγενέστατη, κάθε πρόταση που έγραφε με ρώταγε αν μου αρέσει ή αν θέλω να την διατυπώσει αλλιώς!!

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"