Για όνομα του θεού, σταματήστε (χρειαζόμαστε έναν Κρέοντα ηγέτη)

     του Σωτήρη Γλυκοφρύδη

Ζούμε με δανεικά, ζήσαμε τη ζωή κάποιων άλλων που δεν τη δικαιούμαστε, αποφασίσαμε να μην απολύσουμε 300.000 δημοσίους υπαλλήλους κάνοντας απολυμένους 600.000 ιδιωτικούς, πριν ακόμα μιλήσουμε για εμπράγματες εγγυήσεις καταβαραθρώθηκε το χρηματιστήριο, για όνομα του θεού, σταματήστε.  

Πρέπει να αντικρύσουμε το πλαίσιο της σοβαρότητάς μας το οποίο δεν κοσμεί τη συμπεριφορά μας, και ξεκινάμε από το λαό, από εμάς, κάνοντας όπως αρμόζει πρώτα αυτοκριτική. Πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε, να δούμε το Δαρβινισμό, να μάθουμε το Φροϊδισμό, να εισδύσουμε στο Λακανισμό και στη δόμηση της φρασεολογίας. Μιλάμε για καπιταλισμό ως σύστημα ενώ είναι τρόπος ζωής. Συχνά τον μπερδεύουμε με τη δημοκρατία ή την ολιγαρχία που είναι τρόπος διαχείρισης των καπιταλιστικών πόρων. Ο καπιταλισμός, που σημαίνει κεφαλαιοποίηση, δεν έχει αντίπαλο. Στηρίζεται στο πρώτο γάλα από το βυζί της μάνας και στην πρώτη καλύβα του ενήλικου μετά. Δεν υπάρχει αντικαπιταλισμός παρά μόνο λιγότερος ή περισσότερος καπιταλισμός. Και δημοκρατία ή ολιγαρχία ή τυραννία ή αριστοκρατία είναι ο τρόπος διαχείρισης των καπιταλιστικών στοιχείων στους πολλούς ή τους λίγους ή τους αυταρχικούς ή τους επιτυχημένους, και κομουνισμός από την κομούνα. Η πείνα και το όποιο δίκαιο από την κοιλιά μας πρώτα βγαίνει.

Η αλήθεια πληγώνει, το σύστημα που λέγεται επέκταση - συμπαντική πολιτική, καθορίζει τα βήματά μας. Το σύστημα με τα βρόχια του μας την έχει στήσει. Ο ιστός του χρόνου είναι η ροή της ιστορίας. Και η ιστοροή έχει δείξει πως είναι σιδερένια. Δεν μπορείς να σπάσεις τον ιστό, γιατί ο ιστός είσαι ΕΣΥ. ...

Για όνομα του θεού, του όποιου θεού ή και του μη θεού, ας γίνουμε μια γροθιά, ένας πονηρός πυρήνας, η πονηριά διδάσκει ο Όμηρος πως κάνει νικητές τα έθνη. Ο ωφελισμός του μίζερου Αριστοτέλη είναι ο βασιλιάς στο σκάκι της ζωής και όχι ο ιδεαλισμός του Πλάτωνα που καταλήγει της καρδιάς η ουτοπία. Ας δημιουργήσουμε μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία σαν του λαού του Ισραήλ πως είμαστε ο πιο έξυπνος και πονηρός λαός. Ας ενταχθούμε σε αυτό το σύστημα και όταν έλθει ο καιρός που η φύση θα το επιβάλλει, ας το ξηλώσουμε πρώτοι εμείς από τα μέσα του. Πριν πράξουμε ότι δη, ας το σκεφτούμε, και πριν μιλήσουμε για το όποιο δη, να μη βουτήξουμε τη γλώσσα στο μυαλό αλλά να βουτήξουμε με το μυαλό στη γλώσσα.   

Για όνομα της αλήθειας, ας μη παραδοθούμε στον καπιταλισμό, αλλά ας ενταχθούμε. Να μην πουλήσουμε τις τράπεζες που είναι η αιχμή του δόρατος του καπιταλισμού, η οποία αποδείχθηκε γερή, αλλά ας την ατσαλώσουμε. Να πάρουμε από τις ξένες τράπεζες τις καταθέσεις μας και να τις ρίξουμε στις Ελληνικές. Οι όποιοι Καταριανοί εδώ θα προκύψουνε κατάρα, εκτός αν αποφασίσουμε όλοι μας πως πρέπει δυνατά να στήσουμε το χορό της πολύ-πολιτισμικότητας κρατώντας όμως τα ηνία. Δίπλα σε κάθε μοναστήρι και ναός Ινδουιστικός, δίπλα σε κάθε καμπαναριό και μιναρές, δίπλα σε κάθε εκκλησία και τεμένη είτε λέγονται συναγωγή είτε και άδηλος ναός ενός άγνωστου Θεού που είναι βασικά ο ίδιος.

Να μην προχωρήσουμε σε εμπράγματες εγγυήσεις, μετά τις τράπεζες θα ακολουθήσουν κι άλλα. Θα κατρακυλήσουν τα νησιά μας από τα πακέτα τουριστών σε κλειστούς οργανωμένους  παραδείσους, έχοντας στην εξώπορτα πετρελαϊκές πλατφόρμες. Ο άνθρωπος είναι άπληστο ον, κι ετούτη η γη προκύπτει δεύτερος κήπος της Εδέμ για τους κολασμένους.    

            Ας φτιάξουμε πριν από ό,τι άλλο, πρώτα τις τουαλέτες μας, διότι πολιτισμός είναι να έχεις στο σπίτι σου λουτρό και καλλιέργεια να ξέρεις να τραβάς το καζανάκι. Ας πάρουμε από το κράτος την οικονομία στα χέρια μας, διότι οι πολιτικοί δεν μπορούν να διαχειριστούν ούτε περίπτερο, και ας μπούμε με τα μπούνια στην ελεύθερη οικονομία όπου ο μέγιστος εχθρός είναι ο κρατισμός. Ας μετακυλήσουμε κατόπιν στην ομάδα, στοχεύοντας σε ομοιογένεια πράξεων και ιδεών και κατόπιν να πάμε στο στάδιο το τριτογενές που είναι η συνεργεία με τους ανόμοιους για να κάνουμε την υπέρβαση, έχοντας το μέτρο. Και ας το εννοήσουμε, νισάφι πια, ότι έχουμε έναν Οιδίποδα ηγέτη όπου θα βγάλει τελικά τα μάτια του. Χρειαζόμαστε την αρχή ενός άτεγκτου ηγέτη, ενός Κρέοντα μετά τους 7 επί Θήβας, έστω και αν συγκρουστεί με το εθιμικό δίκαιο που το λένε Αντιγόνη.   

                    

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"