Τις τελευταίες μέρες, με το ιταλικό σπρέντ να έχει πάρει την ανηφόρα, αυξάνεται η ζήτηση για ιταλικά κρατικά ομόλογα απο μεγάλη μερίδα των ιταλών επιχειρηματιών που βλέπουν σε αυτό όχι μόνο ένα τρόπο να βγαλουν χρήματα αλλά και να βοηθήσουν οι ίδιοι το κράτος τους.
Πριν η Ελλάδα τρέξει στις αγορές και στο ΔΝΤ, πριν απωλέσει την εθνική της κυριαρχία εγκλωβίζοντας όλο το πολιτικό σύστημα στις διαθέσεις των τεχνοκρατών Βρυξελλών και ΔΝΤ, έκανε μήπως μια ανάλογη κίνηση; Πολλοί έλληνες του εξωτερικού, πλούσιοι και πετυχημένοι εφοπλιστές ίσως θα ήταν πρόθυμοι να συμβάλουν στην εξεύρεση ρευστότητας αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα. Γιατί η απερχόμενη κυβέρνηση της ΝΔ το 2009 και η επόμενη του ΠΑΣΟΚ δεν εξάντλησαν κάθε δυνατότητα χρηματοδότησης απο έλληνες επιχειρηματίες εντός και εκτός ελλάδας παρά έσυραν τη χώρα στα δίχτυα διεθνών τοκογλύφων; Πού πίστευαν οι κυβερνήσεις οτι θα φορτώνονταν τα βάρη αν όχι στις πλάτες των πολιτών που τους ψήφισαν και μάλιστα χωρίς οι πολιτικοί να έχουν δυνατότητα να επέμβουν εφόσον έχει ψηφιστεί το κατάπτυστο μηνμόνιο; Ποιές εγγυήσεις έλαβαν οτι ...
δεν θα πειραχτούν Υγεία, Περίθαλψη, Παιδεία και άλλες βασικές προϋποθέσεις για να μη διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός της χώρας; Τις τελευταίες μέρες το σκηνικό της Ελλάδας προ μνημονίου επαναλαμβάνεται στην Ιταλία. Με το ΔΝΤ προ των πυλών, οι ιταλοί επιχειρηματίες έχοντας δει το κακό προηγούμενο της Ελλάδας και τα παιχνίδια των αγορών αντιδρούν.
Ακολουθεί, μεταφρασμένο απο εμένα, ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Corriere del Veneto το οποίο δείχνει πώς απαντάνε οι ιταλοί επιχειρηματίες στο αυξανόμενο σπρέντ.
Φαινόμενο «Ντόμινο» των ιταλικών ομολόγων στο Βένετο
«Ας τα αγοράσουμε εμείς για να σώσουμε την Ιταλία».
Η πρόταση ενός επιχειρηματία, έγινε θερμά αποδεκτή απο συναδέλφους του διαφόρων κλάδων. Σημειώθηκε «έκρηξη» ζήτησης απο γνωστούς επιειρηματίες του Βένετο όπως Riello, Zonin αλλά και οργανισμούς όπως αυτός του τουρισμού, Confturismo.
Βενετία: Κι’ αν αγοράζαμε εμείς οι ιταλοί τα ιταλικά ομόλογα για να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στην οικονομία μας;
Η πρόταση ενός διευθυντή τραπέζης της Τοσκάνης Τζουλιάνο Μελάνι που δημοσιευτηκε στην εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας Corriere della Sera χαίρει ευρείας αποδοχής μεταξύ των επιχειρηματιών του Βένετο (σ.τ.μ. οι νομοί Βένετο και Λομβαρδία είναι οι πιο βιομηχανοποιημένες περιοχές της Ιταλίας, η καρδιά της παραγωγής και ουσιαστικά πρόκειται για τις ατμομηχανές της ιταλικής οικονομίας).
Υπάρχουν βέβαια και οι φωνές που υποστηρίζουν οτι πριν επενδύσουν στο ιταλικό χρέος θέλουν να δουν δείγματα σωστής διοίκησης και προτιμούν να ρίξουν το χρήμα στις επιχειρήσεις τους. Πολλοί όμως, δείχνουν να εμπιστεύονται την πρωτοβουλία όπως ο πολιτικός Bepi Covre (ένας “αιρετικός” της Λέγκας του Βορρά), (σ.τ.μ. η Λέγκα του Βορρά προωθεί το ομοσπονδιακό μοντέλο διοίκησης και δείχνει σκεπτικισμό στην κεντρική ιταλική διοίκηση της Ρώμης την οποία κατηγορεί οτι διασπαθίζει το χρήμα του πλούσιου βορρά σκορπώντας το στον αντιπαραγωγικό νότο και στη Μαφία) ο οποίος επένδυσε 20.000 ευρώ σε ιταλικά ομόλογα πολυετούς διάρκειας και προσπαθεί να διαδώσει την ιδέα σε άλλους επιχειρηματίες επενδυτές όπως ο Παντοβάνος βιομήχανος Mario Carraro που δήλωσε οτι η πρωτοβουλία έχει θετικό αποτέλεσμα κυρίως σε ψυχολογικό επίπεδο.
Η πρωτοβουλία υποστηρίζεται και απο την εφημερίδα online www.ilnordesteuropa. eu που χαιρετίζει θέση του πολιτικού της Λέγκας του Βορρά Bepi Covre και αποδεικνύει οτι η Λέγκα του Βορρά πιστεύει στο μέλλον της ενωμένης Ιταλίας. Ο Bepi Covre δήλωσε: « όποιος ονειρεύεται την Παντάνια (σ.τ.μ. Ανεξάρτητο κράτος στο βορρά της ιταλίας, επιθυμία της Λέγκας) μπορεί να το κάνει. Εγώ βοηθάω την Ιταλία. Είναι καιρός να τελειώνουμε με τον εφιάλτη του spread σε σχέση με τα γερμανικά ομόλογα. Ακόμα και ο κυβερνήτης του Βένετο, πολιτικός της Λέγκας του Βορρά Luca Zaia, χαιρετίζει την ιδέα « Καλοδεχούμενη η ιδέα να αγοράσουμε εμείς τα ιταλικά ομόλογα». Πολλοί επιχειρηματίες, όπως ο Covre, υποστηρίζουν οτι η διαφορά απόδοσης μεταξύ των ιταλικών ομολόγων και των γερμανικών είναι τεχνητά φουσκωμένη και επίτηδες κατασκευασμένη απο τις αγορές: «Eίμαστε καταδικασμένοι να πληρώνουμε μεγάλυτερο επιτόκιο απο τη Γερμανία για να δανειζόμαστε απο τις αγορές γιατί θεωρούμαστε αδίκως αναξιόπιστοι». Πολλοί χρεώνουν αυτή την αναξιοπιστία στην κυβέρνση Μπερλουσκόνι. Άλλοι όμως επιχειρηματίε και βιομήχανοι δε φοβούνται χρεοκοπία της Ιταλίας και γι’αυτό αγοράζουν τα κρατικά ομόλογα συνδυάζοντας έτσι τον «οικονομικό» πατριωτισμό με το προσωπικό όφελος. Το υπογραμίζει και ο πρόεδρος του εμπορικού επιλελητηρίου του Τρεβίζο, Νικόλα Τονιάνα: «καμία νόμιμη επιχειρηματική δραστηριότητα δεν σου δίνει καθαρό επιτόκιο 5,06% όπως αυτά τα ομόλογα».
Στο ίδιο μοτίβο και ο πρόεδρος της ένωσης βιομηχάνων του Τρεβίζο Αλεσάντρο Βαρντανέγκα: «Αγορά ιταλικών ομολόγων; Το έκανα πριν λίγες μέρες». Ο Βαρντανέγκα πιστεύει στις δυνατότητες της Ιταλίας αν και υπογραμμίζει « ήταν προσωπική μου επιλογή, δεν είμαι σύμβουλος οικονομικών επενδύσεων οπότε δεν δίνω συμβουλές στους άλλους επιχειρηματίες για το πώς να διαχειρίζονται τα λεφτά τους». Επίσσης, ο ιταλός υπουργός Welfare Μαουρίτσιο Σακόνι χαρακτηρίζει «καλή ιδέα» την επένδυση σε ιταλικά ομόλογα. Εντούτοις, άλλοι επιχερηματίες, όπως ο Λουτσιάνο Μπίανκο και ο Μάριο Καρράρο είναι αντίθετοι στην ιδέα και τη χαρακτηρίζουν ανώφελη επένδυση ενώ προτιμούν να ρίξουν τα χρήματά τους στις επιχειρήσεις τους για να αντιμετωπίσουν τον διεθνή ανταγωνισμό. Το ίδιο υποστηρίζει και η επιχειρηματίας απο τη Βερόνα Μαρίνα Σαλαμόν που υπογραμμίζει οτι οι καταθέτες μπορούν να έχουν μεγάλες αποδόσεις 4,25% τοποθετώντας τα χρήματά τους σε online καταθετικούς λογαριασμούς με ελκυστικά επιτόκια.
Ο Αλμπέρτο Μπαμπάν, νυν πρόεδρος των μικροβιοτεχνών του Βένετο λέει «Συμφωνούμε να κινηθούμε σαν επιχειρηματίες προς αυτή την κατεύθυνση (ιταλικά ομόλογα) αλλά οι κυβερνώντες πρέπει να μας δώσουν εγγυήσεις». Το ίδιο υποστηρίζει και ο πρώην πρόεδρος Λούκα Τσέλο «πρέπει πρώτα εμείς να πιστέψουμε στο κράτος μας». Ο Αντρέα Ριέλο, πρώην τοπικός πρόεδρος της Riello Sistemi και υποψήφιος για πρόεδρος της Riello για όλη την ιταλία λέει «Θετικό, βήμα. Θα επενδύσουμε έτσι τη ρευστότητά μας». Άλλοι υπογραμίζουν οτι είναι θετικό βήμα υπο τον όρο να υπάρξει πολιτική σταθερότητα και αξιοπιστία. Η επιχειρηματίας Λάουρα Μπουόρο τονίζει οτι « Εμείς θέλουμε να πιστέψουμε στην ιταλία αλλά πρώτα οι πολιτικοί θα πρέπει να δώσουν το παράδειγμα». Τέλος, ο Μάρκο Μικιέλι, πρόεδρος του συνδέσμου επιχειρηματιών τουρισμού και σύμβουλος της Τράπεζας αποταμίευσης της Βενετίας υποστηρίζει οτι «πρόκειται για ένα δείγμα του οτι οι ιταλοί μπορούν να σώσουν την πατρίδα τους ανεξάρτητα απο τους πολιτικούς»
Άρθρο στα ιταλικά εδώ
=========================="O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.