Φτιάχτηκε ο νόμος για τον θαλάσσιο τουρισμό

(το κράτος φάλαινα ενάντια στο γιώτινγκ)

 

            του Σωτήρη Γλυκοφρύδη

            Όταν ανέλαβε την κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, μέσα στα πλαίσια της αντιμετώπισης της διαφθοράς, της γραφειοκρατίας και των χρημάτων «που θα έπρεπε να» έχουμε, ήταν το σχέδιο της εκπόνησης ενός νόμου για τη βελτίωση της απόδοσης του θαλάσσιου τουρισμού.

            Μετά 2 χρόνια, το πλαίσιο του νόμου τελείωσε και πάει προς ψήφιση στη Βουλή. Οι Λ. Κατσέλη, Γ. Νικητιάδης και σύμβουλοι προκύπτουν το βασικό παρελθόν, ο υπουργός Μ. Χρυσοχοϊδης και ο υφυπουργός ο Άδ. Γεωργιάδης προκύπτουν το ενεργό παρόν. Εδώ, ο Άδωνης δίνει εξετάσεις, για να αποδειχθεί αν είναι η γάτα του σπιτιού ή ο σκύλος του αφέντη. Και επεξηγώ:

            Ο νόμος έχει βασικό προορισμό την άρση του καμποτάζ, την οποία χαιρέτισε όλος σχεδόν ο τύπος, και φυσικά οι ανάλογοι μεγάλοι τουριστικοί φορείς. Κανείς όμως δεν ασχολήθηκε με ένα τουριστικό κλάδο που ο νόμος αυτός «αγνοεί» τη χρησιμότητά του και επί του οποίου δημιουργεί προσκόμματα και δυσκολίες. Είναι ο κλάδος του Γιώτινγκ, που είναι για το θαλάσσιο τουρισμό ότι τα ενοικιαζόμενα δωμάτια σε σχέση με τις μεγάλες τουριστικές μονάδες, προκύπτει δηλαδή πιο ελληνοκεντρικός και ποιοτικά ίσως καλύτερος. Είναι επίσης «λαϊκής βάσης», που σημαίνει και στρατηγικού προσδιορισμού. Τα έσοδα μένουν στον τόπο, βρίσκεται επιχειρησιακά διαμορφωμένος από απλούς Έλληνες και γεμίζει με Ελληνικές σημαίες το Αιγαίο. Ως εκ τούτου, λόγω της απαξίωσης και των προσκομμάτων που δημιουργεί ο νέος νόμος, σε αυτό τον κλάδο, στρατηγικού προορισμού, χαρακτηρίζεται σύσσωμος, ημίτυφλος, στραβός. ...
            Εξ αυτού του λόγου και εκ την τελευταία στιγμή θα επικεντρωθούμε στον προσδιορισμό των αναγκών αυτού του κλάδου που «αγνοεί» σκανδαλωδώς αυτό το νομοσχέδιο. Ο προσδιορισμός του εδώ όπως δίδεται προκύπτει γραφειοκρατικός, αστυνομοκρατικός κι εν γένει αντι-αναπτυξιακός. Γραφειοκρατικός, γιατί αυξάνει την υπάρχουσα γραφειοκρατία του κρατικού τέρατος Λεβιάθαν, που εδώ σαν φάλαινα διαλύει την αρματωσιά του σκάφους. Αστυνομοκρατικός, διότι αστυνομεύει τον τουρίστα επί ενός αντικειμένου που είναι σαν το ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο. Και αντι-αναπτυξιακός, διότι αντί να λύνει τα προβλήματα επιφέρει πρόσθετα και άλλα.

            Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε άλλο περί της χρησιμότητας του θαλάσσιου τουρισμού πάνω στον τομέα που καλείται «Γιώτινγκ». Κρούουμε απλώς τον κόδωνα του κινδύνου προς το κράτος και ειδικά προς τον Άδωνη Γεωργιάδη ο οποίος φαίνεται πως τον χώρο αυτόν δεν τον κατέχει. Διότι, αν κάπου αλλού υπήρξαν Θερμοπύλες, εδώ έχουμε μια Σαλαμίνα. Ο τομέας αυτός του «μέγα της θαλάσσης ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ κράτους» πρέπει να ενισχυθεί, άμεσα και επειγόντως, αν θέλουμε ο θαλάσσιος τουρισμός μας να μείνει, τουλάχιστον ως προς ένα κομμάτι του στα Ελληνικά χέρια. Ως εκ τούτου, και πάλι θα πούμε, πως, αν επιθυμούμε ο θαλάσσιος τουρισμός σε ένα βασικό του μέρος να παραμείνει εθνικός, πρέπει να υπάρξει:    

            α) Προβολή: Συμμετοχή της Ελλάδος σε όλα τα ναυτικά σαλόνια, προβάλλοντας την θαλάσσια ποικιλομορφία της, τα σκάφη, τον πολιτισμό και τα προϊόντα της. Πάνω στο Γιώτινγκ, Ελλάδα είναι η ιδανικότερη χώρα στον κόσμο για διακοπές και ιστιοπλοΐα, πρέπει να επιδειχθεί η μοναδικότητα των νησιών μας από μιαν άλλη οπτική γωνία, και ότι αυτό το είδος των διακοπών απευθύνεται σε όλα τα οικονομικά budget. Αν δεν μπορεί το κράτος να το κάνει αυτό, ας κάνει τουλάχιστον ό,τι οι άλλες χώρες που στηρίζονται στο θαλάσσιο τουρισμό. Μέχρι τώρα η Ελλάδα σε αυτό τον τομέα δεν υπάρχει πουθενά.  

             β) Ελάττωση της γραφειοκρατίας: Κάποτε πρέπει να ψηφιστεί ένας νόμος που να λέει ότι όταν ψηφίζεται ένας καινούργιος ή προστίθεται μια διάταξη, πρέπει να βγαίνουν πέντε, σαν τις προσλήψεις στο δημόσιο ή έστω ας φεύγουν δυο. Η γραφειοκρατία εδώ είναι κάτι παραπάνω από απαράδεκτη. Θέματα που μπορούν να λυθούν εύκολα τόσο για τον ιδιοκτήτη ενός σκάφους όσο και για τον ναυλωτή, επεκτείνονται σε ανόητες ταλαιπωρίες τους. Ο επισκέπτης/ναυλωτής πρέπει να εξυπηρετείται, να του παρέχονται λύσεις, να διευκολύνεται η παραμονή του ώστε οι εντυπώσεις του απο την Ελλάδα να είναι η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ. Συνήθως το όποιο Λιμεναρχείο αντιμετωπίζει ένα θέμα, «κρατάει ως όμηρο» τον Ναυλωτή. Οποιαδήποτε Αρχή έχει τον Έλληνα κατά Νόμο Υπεύθυνο της ναύλωσης με τον οποίο μπορεί να βρει άκρη για οτιδήποτε. Οι λιμενικοί πρέπει να είναι ενημερωμένοι και επίλεκτοι. Σχετικά με τα ΕΓΓΡΑΦΑ ΑΞΙΟΠΛΟΪΑΣ, υπάρχουν πολλά πιστοποιητικά απο διάφορες Υπηρεσίες που μόνο περιπλοκότητα δημιουργούν. Εκτός του εγγράφου Εθνικότητος και της Επαγγελματικής άδειας, ο Νηογνώμονας (Επιθεώρηση) μπορεί να συλλέγει όλα τα πιστοποιητικά, έτσι ώστε η ποσότητα εγγράφων να παρατίθεται συνολική και ο έλεγχος απο το Λιμεναρχείο να γίνεται αμέσως.

            γ) Βελτίωση υποδομών κι εξυπηρετήσεων. Οι κρατικές μαρίνες κρίνονται επιεικώς Απαράδεκτες (βλ. μαρίνα Αλίμου). Οι προβλήτες στα λιμάνια στερούνται των βασικών παροχών ρεύματος, νερού, πετρελαίου και του επιζητούμενου πλέον δικτύου κάλυψης  Ίντερνετ. Όλοι θα δεχτούν να πληρώσουν όταν έχουν παροχές και οργανωμένες τουαλέτες με μπάνια. Το δημόσιο δυστυχώς δεν μπορεί ούτε αυτά να διαχειριστεί. Οι αδειοδοτήσεις για ιδιωτικές μαρίνες πρέπει να επισπευσθούν και να απλοποιηθούν οι διατυπώσεις.  

            δ) Μη επιδείνωσης της ήδη επιβαρυμένης θέσης. Το γιώτινγκ δεν αντέχει καμιά άλλη οικονομική επιβάρυνση. Το ΦΠΑ 13% =πρέπει να μειωθεί στο 9% που ήταν προ αυξήσεων, προκειμένου να γίνουμε ανταγωνιστικοί των Τούρκων-Κροατών κ.λπ.  Οι ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΦΟΡΟΥΣ, επεκτείνονται τουριστικά προς στο κεντρικό Αιγαίο και σύντομα θα μας πουλάνε σε πακέτα. Πρέπει να δοθεί έμφαση σε αυτό, η Τουρκική διείσδυση τα τελευταία δυο χρόνια είναι τάχιστη, τουρκικές εταιρίες κάτω από το μανδύα των offshore με τις εθνικές σε προσανατολισμό τράπεζές τους αγοράζουν μεγάλες τουριστικές μονάδες στα Δωδεκάνησα και επεκτείνονται με τα σκάφη στο κεντρικό Αιγαίο. Ήδη κατέχουν το 80% των πελατών σε σκάφη με ενοικιαζόμενες καμπίνες στο Ανατολικό Αιγαίο. ΣΗΜΑΙΑ, εδώ πρέπει να παραμείνει οπωσδήποτε το 51% των Ελληνικών συμφερόντων. Πρέπει ακόμη να υπάρξει ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΗ ελλιμενισμού ιδιωτικών σκαφών στην Ελλάδα, που θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τη συντήρηση και φύλαξή τους. Δεν πρέπει να υπάρξουν επιπλέον χρεώσεις και φόροι. Οι επιδοτήσεις από τα ανεκμετάλλευτα ΕΣΠΑ πρέπει να απλοποιηθούν για τα μικρο-μεσαία σκάφη αρχίζοντας από μικρά ποσά με απλές διατυπώσεις και αποδέκτη τον προμηθευτή. Η πολιτεία πρέπει να δώσει κίνητρα για την κατάρτιση ανθρώπων σε αυτό τον επαγγελματικό τομέα (σχολές σκίπερ, βοηθών, τεχνητών, κ.λπ.).

            Κλείνοντας, θα πω ότι αναφέρομαι ιδιαιτέρως στα μικρά - μεσαία επαγγελματικά σκάφη (7-20 μέτρων), κύρια ιστιοπλοϊκά, μετά ή άνευ πληρώματος, που επί χρόνια στερούνται της κρατικής βοήθειας και ούτε επιδοτήσεις ούτε τράνσιτ πετρέλαιο παίρνουν. Η ιδιοκτησία τους ανήκει σε συνέλληνες «της διπλανής μας πόρτας», που κάποιοι από αυτούς δεν έχουν ούτε σπίτι και προτίμησαν αντί αυτού να επενδύσουν για πολλούς λόγος σε ένα σκάφος. Τους ανθρώπους αυτούς η πολιτεία αντί να τους εκτιμά, τους βαφτίζει «προύχοντες», βάζοντάς τους δίπλα στους λεγόμενους «μεγαλοκαρχαρίες», που και από αυτούς πολλοί δεν είναι έτσι. Και τους συμπεριφέρεται ως ένα κήτος που πηδά επάνω τους, σαν μια φάλαινα λοξή στις επιταγές και στο μυαλό της.  

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΙΕΥΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

* Συν/μένο:
Σχέδιο Νόμου για την «Ανάπτυξη θαλάσσιου και αλιευτικού τουρισμού και λοιπές διατάξεις»

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"