«ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΕΤΟΧΟΣ»: Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ. Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Έφτασε η στιγμή να σπάσουμε το απόστημα. Για πρώτη φορά αποκαλύπτουμε όλο το παρασκήνιο της διαπλοκής μαζί με τις ρίζες της στο πολιτικό σύστημα. Τα ονόματα, τα γεγονότα, οι καταστάσεις και τέλος η μεγάλη αποκάλυψη.Πρώτο μέρος, το ιστορικό. Ποιοί εξέθρεψαν τους “Βασικούς Μετόχους”.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το 1989, με Κυβέρνηση Τζανετάκη, ψηφίσθηκε ο νόμος για την ιδιωτική τηλεόραση.  Ατυχώς, αμέσως δόθηκαν «προσωρινές άδειες», ιδίως στους εκδότες (MEGA, Λαμπράκης, Αλαφούζος, Τεγόπουλος, Μπόμπολας, Βαρδινογιάννης) και στον Κυριακού (ANT 1). Το προηγούμενο έλλειμμα δημοκρατίας, όπως γίνεται συνηθως, άνοιξε την κερκόπορτα στην διαπλοκή, που όμως τότε φάνταζε στα μάτια του κόσμου ως “δημοκρατία και πολυφωνία”.
Αυτό άλλωστε δεν συμβαίνει και σήμερα; Η κατακρεουργημένη ΔΕΚΟ εθνικής σημασίας, που θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν υγιής και κερδοφόρος, απαξιώνεται από το πολιτικό σύστημα, τα ρουσφέτια και την ανομία ώστε η εκχώρηση της να φαντάζει λυτρωτική.
Στα ΜΜ”Ε” όμως η κατάσταση είναι απείρως προκλητικότερη αφού η πλειοψηφία τους δεν είχε αυτόνομη κερδοφορία! Ήταν ξεκάθαρο ότι εξυπηρετούσε άνομα συμφέροντα παράλληλα με το αντικείμενο της “ενημέρωσης” ώστε να δικαιολογείται και η (ζημιογόνος) λειτουργία του. Το είχε πει άλλωστε η Κάτια Μακρή με “παιδική αφέλεια”, όταν ο κύριος Μπόμπολας ήθελε να κάνει μειώσεις προσωπικού στον Πήγασο: Μα μπορεί να χάνει από τον Πήγασο αλλά βγάζει τόσα από τον Άκτωρα (!) γιατί να απολύσει δημοσιογράφους ;(!!). Αυτή ακριβώς είναι η αναγκαιότητα του Βασικού Μετόχου. ...
Η Οικουμενική Κυβέρνηση Ζολώτα, με Υπουργό Τύπου τότε τον Προκόπη Παυλόπουλο, μέσα σε δύο μήνες ετοίμασε το πλαίσιο για να δοθούν οριστικές άδειες.  Μόνο που οι αποφάσεις Οικουμενικής  δεν βολεύαν τους «νταβατζήδες».  Γι’ αυτό και όταν Ζολώτας – Παυλόπουλος επιχείρησαν να φέρουν το θέμα στο Υπουργικό Συμβούλιο βρήκαν «απέναντι» και τους τρεις τότε Αρχηγούς: Μητσοτάκη – Παπανδρέου – Φλωράκη.  Και οι τρεις ζήτησαν τις άδειες να δώσει η επόμενη Κυβέρνηση. 
Όταν ο Παυλόπουλος, τον Απρίλιο του 1990, παρέδωσε το Υπουργείο Τύπου στον διάδοχό του Υπουργό της Κυβέρνησης Μητσοτάκη Β. Πολύδωρα του είπε:  «Έχεις έξη μήνες να δόσεις οριστικές άδειες.  Αλλιώς το προσωρινό θα γίνει οριστικό».  Ο Β. Πολύδωρας είπε και το εννοούσε, ότι θα τελειώσει σε δύο μήνες.  Από τότε έχουν περάσει 21 χρόνια με προσωρινές άδειες στους ίδιους! Εάν όμως ο κύριος Πολύδωρας γνώριζε τι θα συνέβαινε με την “ζαρντινιέρα”, ίσως να ήταν αποφασιστικότερος…
Η μόνη, έκτοτε, προσπάθεια απεμπλοκής των ΜΜΕ από τη διαπλοκή έγινε το 2004-2005 από την Κυβέρνηση Κ. Καραμανλή και ιδίως από τον Κώστα Καραμανλή που επιστράτευσε πάλι τον Παυλόπουλο, μέσω του «βασικού μετόχου».
Η λυσσαλέα αντίδραση της διαπλοκής και, δυστυχώς, της Ευρωπαϊκής Ένωσης π0υ σύρθηκε από την Ευρωπαϊκή διαπλοκή την εμπόδισε.  Ακόμα και σήμερα ζούμε με προσωρινές άδειες που ανήκουν στη διαπλοκή.  Και να η ιστορία του «βασικού μετόχου». Το γράφω πολύ απλά ώστε να γίνει εύκολα κατανοητό χωρίς περίπλοκους όρους.

1. I.                  Το Σύνταγμα του 1975 και η αναθεώρησή του το 2001.

Το Σύνταγμα του 1975 δεν είχε διατάξεις κατά της διαπλοκής με τα ΜΜΕ. Άλλωστε τότε η τηλεόραση ήταν κρατική και παρά το ότι υπήρχε το προηγούμενο του ΔΟΛ, δεν υπήρξε μέριμνα σε αυτή την κατεύθυνση.

Ήταν φυσικό, μέσα από τη γιγάντωση της διαπλοκής μετά το 1990 όπως λέχθηκε, να τεθεί το ζήτημα στην αναθεώρηση του 2001. Στην αναθεώρηση αυτών των διατάξεων πρωταγωνίστησε η Νέα Δημοκρατία, με σχετική εντολή του Κώστα Καραμανλή προς Πρ. Παυλόπουλο, που ήταν Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος τότε, αλλά γνώριζε το θέμα από την θητεία του στην οικουμενική.
Τότε θεσπίσθηκε το άρθρο 14 παρ. 9 που λέει: « Το ιδιοκτησιακό καθεστώς, η οικονομική κατάσταση και τα μέσα χρηματοδότησης των μέσων ενημέρωσης πρέπει να γίνονται γνωστά, όπως νόμος ορίζει.  Νόμος προβλέπει τα μέτρα και τους περιορισμούς που είναι αναγκαίοι για την πλήρη διασφάλιση της διαφάνειας και της πολυφωνίας στην ενημέρωση.  Απαγορεύεται η συγκέντρωση του ελέγχου περισσότερων μέσων ενημέρωσης της αυτής ή άλλης μορφής.  Απαγορεύεται ειδικότερα η συγκέντρωση περισσότερων του ενός ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης της αυτής μορφής, όπως νόμος ορίζει.  Η ιδιότητα του ιδιοκτήτη, του εταίρου, του βασικού μετόχου ή του διευθυντικού στελέχους επιχείρησης μέσων ενημέρωσης είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του ιδιοκτήτη, του εταίρου, του βασικού μετόχου ή του διευθυντικού στελέχους επιχείρησης που αναλαμβάνει έναντι του Δημοσίου ή νομικού προσώπου του ευρύτερου δημόσιου τομέα την εκτέλεση έργων ή προμηθειών ή την παροχή υπηρεσιών.  Η απαγόρευση του προηγούμενου εδαφίου καταλαμβάνει και κάθε είδους παρένθετα πρόσωπα, όπως συζύγους, συγγενείς, οικονομικά εξαρτημένα άτομα ή εταιρείες.  Νόμος ορίζει τις ειδικότερες ρυθμίσεις, τις κυρώσεις που μπορεί να φθάνουν μέχρι την ανάκληση της άδειας ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού σταθμού και μέχρι την απαγόρευση σύναψης ή την ακύρωση της σχετικής σύμβασης, καθώς και τους τρόπους ελέγχου και τις εγγυήσεις αποτροπής των καταστρατηγήσεων των προηγούμενων εδαφίων.». Οι διατάξεις αυτές επιβάλλουν την έκδοση εκτελεστικού νόμου για την εφαρμογή τους, πάντα σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου.
Α. Έτσι στη συνέχεια ο Ευ. Βενιζέλος, ως Υπουργός Τύπου της Κυβέρνησης Σημίτη, έφερε προς ψήφιση στη Βουλή το ν. 3021/2002, σ’ εκτέλεση του άρθρου 14 παρ. 9 του Συντάγματος.  Όπως όλοι οι νόμου του Βενιζέλου –απ’ όποιο Υπουργείο και αν πέρασε-  ικανοποιούσε φαινομενικά όλους, και πρωτίστως τους «νταβατζήδες», αλλά ήταν κενός περιεχομένου.  Δεν έλεγε τίποτα.  Γι’ αυτό και η διαπλοκή στα ΜΜΕ συνέχισε, εντελώς ανενόχλητη, τη δουλειά της κατά προφανή παραβίαση του Συντάγματος, που πια δεν ανεχόταν τη διαπλοκή.
Β.  Στο μεταξύ, μετά την αναθεώρηση του 2001 και τη θέσπιση του άρθρου 14 παρ. 9 του Συντάγματος, οι «νταβατζήδες» ανησυχούσαν.  Με το μεν Σημίτη ήταν σίγουροι.  Τι θα γινόταν όμως με τον διαφαινόμενη έλευση Κ. Καραμανλή ως Πρωθυπουργού, στον οποίο φυσικά δεν είχαν καμία εμπιστοσύνη; Γι’ αυτό και άρχισαν καταγγελίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και ιδίως στην Commission (Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού), ισχυριζόμενοι ότι το άρθρο 14 παρ. 9 του Συντάγματος ήταν αντίθετο με το ευρωπαϊκό δίκαιο περί ανταγωνισμού!  Τότε ο Γενικός Διευθυντής Ανταγωνισμού Αλεξάντερ Ζάουμπ ζητούσε επιμόνως από την Κυβέρνηση Σημίτη ν’ απαντήσει, υπερασπιζόμενη το Σύνταγμά μας.  Καμία απάντηση.  Σιωπή.  Τόσο από τον Ευ. Βενιζέλο, ως Υπουργό Τύπου, όσο και –πολύ περισσότερο- από τον διάδοχό του στο Υπουργείο Τύπου Χρ. Πρωτόπαπα.  Δηλαδή ο Σημίτης και οι Υπουργοί του άφησαν αθωράκιστο το Σύνταγμά μας στην Ευρώπη έναντι των καταγγελιών των «νταβατζήδων».  Εγκληματική πολιτικώς στάση, που άφηνε, με αφορμή το άρθρο 14 παρ. 9 και ολόκληρο το Σύνταγμά μας ν’ αμφισβητείται στην Ευρώπη.  Και αυτό για να μην «θυμώσουν» οι «νταβατζήδες»! Και, κυρίως, για να υπονομευθεί το έδαφος ως προς την επερχόμενη Κυβέρνηση Κ. Καραμανλή.  Διότι αν το Σύνταγμά μας, και ιδίως το άρθρο 14 παρ. 9 είχε υπονομευθεί, τότε οιοσδήποτε εκτελεστικός νόμος της Κυβέρνησης Κ. Καραμανλή για την διαπλοκή στα ΜΜΕ θα ήταν άχρηστος, αφού δεν θα μπορούσαμε πια να επικαλεσθούμε στα κοινοτικά όργανα ούτε το ίδιο μας το Σύνταγμα!  Τέτοια ξεδιαντροπιά, τέτοια υπονόμευση, τέτοια σύνδεση Κυβέρνησης Σημίτη και διαπλοκής!!
Αυτοί οι άνθρωποι σήμερα βγαίνουν και παριστάνουν τους τιμητές της διαφάνειας. Στο δεύτερο μέρος, θα δείτε κάποιους αξιοσέβαστους κυρίους που προβάλλουν ως άμωμοι και άσπιλοι, να ξεσπαθώνουν εις βάρος της χώρας τους και της δημοκρατίας. Αύριο το δεύτερο μέρος, με το παρασκήνιο της προσπάθειας και της ρήξης.
Πάντα με ονόματα…

Olympia

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"