Μια διαφορετική ευχή για το 2012... «Είθε να συνεννοούμαστε»

 

του Σωτήρη Γλυκοφρύδη

            Στην ανθρωπότητα δεν θα υπάρξει αίσιον αν δεν επαναπροσδιοριστεί στη λεκτική σημειολογία, είπε κάποτε ο Παρμενίδης, ο πνευματικός πατέρας του όντος των τέλειων ιδεών του Πλάτωνα αλλά και του σχηματισμού της λογικής του Αριστοτέλη.

            Ως εκ τούτου, και καθώς μπήκε ο καινούργιος χρόνος, μέσα στις κλασικές ευχές για την υγεία και την ευτυχία, είναι χρήσιμο πιστεύω να προσθέσουμε και μια για τον προσδιορισμό της κατανόησής μας. Είθε να συνεννοούμαστε, λοιπόν, δημιουργώντας μια κοινή εννοιολογική πλατφόρμα των λέξεων, ένα γλωσσολογικό εννοιολογικό μανιφέστο.  Προσωπικά, για να είμαι συνεπής με την ευχή, θα προσπαθήσω ως μια συμβολή πάνω στο δύσκολο αυτό θέμα να παραθέσω τις έννοιες μερικών λέξεων, που τις θεωρώ σημαντικές για τη συνεννόηση και την αλληλο-κατανόησή μας:

            * Αγάπη: Εκ του «άγω πως», σημαίνει το πώς κουβαλάει κάποιος κάποιον άλλον στην πλάτη του. Ως έννοια, είναι συνυφασμένη με την αυτοθυσία. Ιδιαίτερα στο θηλυκό συμπλέει με το συμφέρον και την κτητικότητα της διαιώνισης του είδους.

            * Έρως: Εκ του «ερώ», που γραμματολογικά σημαίνει «Εγώ Ρέω Ω-τέλος». Έννοια συνυφασμένη με το θάνατο του εραστή και τη συνέχεια της ζωής του ερωμένου (ή -ης). Ειδικά στους άνδρες, συνάδει με την προσφορά και την αυτοθυσία.

            * Πολιτική: Η ζωή στην πόλη. Ένας ιδιαίτερος τρόπος συγκερασμού του ατομικού «θέλω» με το συλλογικό «πρέπει». Ως τρόπος, πονηρή συμπεριφορά των καταπιεσμένων ορμέφυτων.

            * Πολιτισμός:

Οι κεκτημένες αξίες της ζωής στην πόλη. Ας πούμε, σα να έχεις στο σπίτι σου λουτρό.

            * Καλλιέργεια: Εκ του agriculture - σπέρνω κάτι και θερίζω. Σε σχέση με τον πολιτισμό που αναφέρεται ως παράδειγμα η ύπαρξη λουτρού, καλλιέργεια είναι να ξέρεις πότε να τραβάς το καζανάκι.

            * Καπιταλισμός: Κεφαλαιοποίηση. Υπαρκτή στα ζώα που αποθηκεύουν τροφή για τις δύσκολες στιγμές τους. Υπέρμετρη στον άνθρωπο, λόγω της απόμακρης θέσης του από τη φύση και του μεγάλου άχθους του θανάτου. Πρέπει να τονιστεί ότι ο καπιταλισμός δεν είναι μόνο υλιστικός.

            * Αναρχία: Η άνευ αρχής υποθετική έναρξη. Πολιτικά, συνήθως αποτελεί τα προεόρτια του πολιτεύματος που λέγεται «δημοκρατία».

            * Κομουνισμός: Κομματικοποίηση με βάση τον έλεγχο της παραγωγής. Σκαλί οργάνωσης της αναρχίας προς τη δημοκρατία. Θεωρητική κοινοκτημοσύνη με κρατικισμό.  

            * Σοσιαλισμός: Κοινωνικοποίηση των αγαθών της παραγωγής. Το ύστατο θεωρητικό πλαίσιο της δημοκρατίας. Ελληνοκεντρικά, κοινωνική ληστεία μιας φράξιας.  

            * Δημοκρατία: Το επιζητούμενο πολίτευμα, που θα είναι πάντα το ζητούμενο ως το τέλος του ανθρώπου.

            * Κράτος: Το δυνατό (κραταιό) κοινωνικό μόρφωμα που αλυσόδεσε τον γνώστη άνθρωπο και έχει αδελφό τη Βία (βλ. μύθος Προμηθέα).

            * Λογική: Η διαχείριση του λόγου ως αιτία και ομιλία. Η λογική είναι εξαπλούστευση, αφαίρεση της πολυπλοκότητας.

            * Εξέλιξη: Η αύξηση της πολυπλοκότητας. Επομένως, η νοητική εξέλιξη στον άνθρωπο συνάγει με παραλογισμό.

            * Ιδέα: Το φως που ανάβει η φαντασία όταν η επιθυμία βρίσκεται σε σκοτεινό λαγούμι.

            * Ωφελιμότητα: Η ολιστική επιβιωτική τάση άνευ της οποίας δεν είναι δυνατή η ύπαρξη ζωής. Καταλύτης, η επιθυμία.

            * Επιθυμία: Η έκφανση του θυμικού. Έντονη στις γυναίκες που εκδηλώνεται με το αυξημένο «θέλω» (σχετικός ο μύθος των Δαναΐδων).

            * Βούληση: Ο ήρωας της επιθυμίας. Εντονότερο φαινόμενο στους άνδρες που εκδηλώνεται με το θέλω και μπορώ ( σχετ. ο μύθος του Σίσυφου).

            * Επιβιώνω: Ζω πάνω σε κάτι άλλο που συνυπάρχει με ζωή. Αυτό σημαίνει, τουλάχιστον, ότι δεν το καταστρέφω. Η ζωή είναι ωφελιμιστικά συμβιωτική.

            * Πλάτων και Αριστοτέλης: Ο κόσμος των ιδεών και ο κόσμος της πρακτικής ωφελιμότητας, αντίστοιχα. Σημασία έχει τι έδειξαν και όχι τι είπαν.  

            * Σύγχρονος Τριμούρτι: Δαρβίνος, Μαρξ και Φρόιντ ως ένα πρόσωπο στην κοινωνιο-βιολογία. Ο πρώτος με τη φυσική επιλογή, ο δεύτερος με την πάλη των τάξεων, ο τρίτος με τη λίμπιντο, το αυτό είδωλο σε διαφορετική γωνία.

            * Θρησκεία: Εκ του θρήσκω, λέξη που παράγεται από το θρόισμα και τον ίσκιο. Ο άνθρωπος, φαίνεται πως άρχισε να θρήσκει όταν πρωτασχολήθηκε με το θρόισμα και τον ίσκιο που έκαναν στις φυλλωσιές ο ήλιος και ο αέρας.

            * Φιλοσοφία: Εκ της φιλίας και σοφίας. Φιλία σημαίνει ήλιος ψυχής και ζέστη σώματος (f-ήλιος), και η σοφία είναι συνώνυμη με το με το σφάλμα και τη σιγουριά, έννοιες πλεγμένες με τη γνώση.

            * Επιστήμη: Εκ του επίσταμαι - γνωρίζω κάτι καλώς και είμαι από πάνω. Η επιστήμη βασίζεται στην τεκμηριωμένη γνώση μέσω μιας ειδικής διαδικασίας που της προσδίδει κουφέτα και κόλλυβα.

            Αυτά ως αρχή για τα Χρόνια Πολλά. Των Φώτων θα αναφερθούμε σε ένα κείμενο, το πρώτο κείμενο της ιστορίας (γραμμένο το 500 π.Χ) που συνοψίζει, θρησκεία, φιλοσοφία και επιστήμη σε ένα, προσδιορίζοντας το φως ως μοναδική πηγή της ύπαρξης του κόσμου. 

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"