Του Βασίλη Παϊκου
Αν ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης αποχωρούσε από την πολιτική ζωή της Χώρας όταν, τον Ιούλιο του 2002, εξάρθρωνε την 17Ν, πιθανότατα θα έμενε στην ιστορία. Ποιος δεν θυμάται την αίγλη που τον περιέβαλε εκείνη την εποχή. Κάτι σαν τον Μεγάλο Εξολοθρευτή, τον Superman, τον Batman ή τον Ταρζάν.
Το κακό είναι πως δεν σταμάτησε τότε. Συνέχισε σε διάφορα Υπουργεία ή και στην αξιωματική αντιπολίτευση, όπου δεν θάλεγε κανείς ότι διέπρεψε. Σε κάθε περίπτωση, και παρ’ ότι είχε κάπως θαμπώσει η αίγλη του 2002, διατηρούσε σε μεγάλο βαθμό τη σοβαρότητά του, και δι’ αυτής την αποδοχή μέρους της κοινωνίας.
Σήμερα και στην προσπάθειά του να κάνει διακριτή την υποψηφιότητά του για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης φλερτάρει με την γραφικότητα. Και όταν μεν διατύπωνε εκείνες τις όντως προβοκατόρικες απόψεις για το σημερινό ΠΑΣΟΚ και για τον τρέχοντα αρχηγό του, θα μπορούσε ίσως κάποιος να του αναγνωρίσει τόλμη.
Σήμερα όμως, οπότε αποκαθηλώνει εν ψυχρώ ό,τι υπηρέτησε πιστά επί δύο χρόνια. Και όταν, προπάντων, τοποθετεί εαυτόν στην κορυφή της ανευθυνότητας, παραδεχόμενος πως δεν είχε διαβάσει το μνημόνιο το οποίο ψήφισε, υπερασπίστηκε και εφάρμοσε, απλώς αυτοχειριάζεται και αυτοκαταργείται. ...
Μπορεί όμως ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης να έχει τον δικό του παράδοξο και αδόκιμο τρόπο κατάθεσης των απόψεών του. Μπορεί να ζήλεψε τις διαχρονικές εκφραστικές δάφνες του Θόδωρου Πάγκαλου. Όμως δεν τίθεται ακριβώς ζήτημα Χρυσοχοΐδη. Ο συγκεκριμένος δεν αποτελεί σήμερα παρά μέρος της συμπτωματολογίας της παθογένειας του ΠΑΣΟΚ. Σε συνθήκες παρακμής (κι αν είναι παρακμιακή η κατάσταση του ΠΑΣΟΚ σήμερα) τέτοια και χειρότερα μπορούν να εμφανιστούν.
Όπως ας πούμε να μας απειλεί ο Ανδρέας Λοβέρδος με μακελειό αν η Βουλή σκεφτεί να διερευνήσει ευθύνες του Γιώργου Παπανδρέου για οτιδήποτε. Ή μήπως δεν αποτελεί παρακμιακό σύμπτωμα η συμπεριφορά του ίδιου του σημερινού αρχηγού. Τόσο ως προς τον τρόπο διαχείρισης του ηγετικού προβλήματος του κόμματός του, όσο και ως προς την διεύθυνση της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας. Συμπεριφορές που απομονώνουν το κόμμα της σημερινής πλειοψηφίας από τους χώρους της κοινωνικής του αναφοράς. Το καταδικάζουν σε διαρκή φθορά. Και του προσδίδουν χαρακτηριστικά μικρού κόμματος οριακής πολιτικής υπόστασης.
Ας μην αξιολογείται λοιπόν μεμονωμένα η περίπτωση Χρυσοχοΐδη. Στο κάτω-κάτω ποιόν αφορά. Η λειτουργία όμως, οι συμπεριφορές και το μέλλον του ΠΑΣΟΚ, ενός ιστορικού σε κάθε περίπτωση κόμματος, ενδιαφέρει και επηρεάζει τη Χώρα και το λαό της. Δεδομένου ότι, ως τώρα τουλάχιστον, αποτελεί την έκφραση της καθ’ ημάς σοσιαλδημοκρατίας…
Αλήθεια και υποκρισία
Κι όμως, είπα την αλήθεια, και το ήξεραν πολλοί. Ωστόσο κανείς από τους δημόσιους τιμητές δεν θέλησε να το διακριβώσει, με τους περισσότερους να προτιμούν το φθηνό σχόλιο ή να το θεωρούν χρυσή ευκαιρία για εύκολη κριτική. Δεν με ενόχλησε. Ουδέποτε ενοχλήθηκα ακόμη κι από την άδικη κριτική, πολύ περισσότερο που η παραδοχή μου αυτή και η αυτοκριτική πως ήταν λάθος που ψήφισα κάτι που δεν γνώριζα στις λεπτομέρειές του, "φώτισε" μιαν ακόμη προβληματική πλευρά της "πρωθυπουργοκεντρικής" δημοκρατίας μας.
Δεν με ενόχλησε και δεν θα επανερχόμουν, αδιαφορώντας για το όποιο κόστος, για λόγους που έχουν να κάνουν με τις πάγιες αρχές μου να μην αναφέρομαι δημοσίως σε γεγονότα που ανακαλούν σε κάποιους συμπολίτες μας οδυνηρές μνήμες, αν ανάμεσα σε όλους εκείνους που άσκησαν δριμεία κριτική δεν υπήρχε κι ένας που όχι απλώς ήξερε την αλήθεια του ισχυρισμού μου, αλλά την ήξερε από "πρώτο χέρι". Γιατί πράγματι, ο Σπύρος Βούγιας, υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη τότε, δεν μπορεί να μη θυμάται.
Δεν μπορεί να μη θυμάται τους εξοντωτικούς εργασιακούς ρυθμούς, την αγωνία να μην υπάρξει νεκρός στις καθημερινές διαδηλώσεις, τις συνεχείς συσκέψεις μέχρι αργά τη νύχτα στο υπουργείο. Κι αν έχει ξεχάσει όλα αυτά, δεν μπορεί να μη θυμάται την εφιαλτική 5η Μαΐου, ακριβώς μια μέρα πριν από την ψήφιση του μνημονίου με τη διαδικασία του κατεπείγοντος...
Η αλήθεια που είπα, γνωρίζω ότι έπασχε. Αλλά ήταν ολόκληρη. Όπως ολόκληρη ήταν και η υποκρισία πολλών απ' όσους εξανέστησαν.
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.