25 ερωτήματα για την εσωτερική υποτίμηση

Πολλαπλά κύματα μειώσεων μισθών, παροχών και συντάξεων στην Ελλάδα με το επιχείρημα των σχεδιαστών του προγράμματος «βοήθειας» -στην πραγματικότητα δανεισμού και όχι βοήθειας- ότι η Ελλάδα καθώς ανήκει σε μια Νομισματική Ενωση χρειάζεται μια εσωτερική υποτίμηση ώστε να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητά της και το ισοζύγιο πληρωμών μέσω του μειωμένου κόστους παραγωγής.

Ας δεχτούμε ότι το παραπάνω έχει κάποια λογική. Ομως, ποιος «υπεύθυνος» των κυβερνήσεων που πέρασαν έως και τη σημερινή, μετά τα μνημόνια μπορεί να μας δώσει απαντήσεις στα παρακάτω;

1. Γιατί έχουμε τόσο τεράστια εμμονή στη μείωση των μισθών -και μόνο;

2. Πόσο θα βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητά μας εφόσον ακόμα και δωρεάν να δουλεύουμε όλοι το εργασιακό κόστος αντιπροσωπεύει στη χειρότερη περίπτωση το 8%-10% της τελικής τιμής του προϊόντος;

3. Δεν είναι παράδοξο που οι ίδιοι οι εργοδότες δεν το έθεσαν ποτέ ως προτεραιότητά τους;

4. Γιατί η Γερμανία, η Γαλλία, η Σουηδία, η Αμερική, ο Καναδάς έχουν τόσο σημαντική βιομηχανική παραγωγή ενώ έχουν ακριβά ημερομίσθια (τριπλάσιους μισθούς από εμάς);

5. Γιατί η Βουλγαρία με μισθούς το ένα πέμπτο των πριν από την κρίση ελληνικών και αντίστοιχα η Αλβανία, τα Σκόπια και άλλοι γείτονες δεν έχουν γεμίσει με ξένες επενδύσεις και βιομηχανική παραγωγή εφόσον το εργατικό κόστος είναι τόσο σημαντικό;

6. Γιατί στο πλαίσιο της «εσωτερικής υποτίμησης» δεν μειώνονται και τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, που δεν αντιπροσωπεύουν μικρότερο ποσοστό στα κόστη των επιχειρήσεων από αυτό των μισθών και επί πλέον επιβαρύνουν τα μειωμένα εισοδήματα των καταναλωτών, άρα και την ιδιωτική κατανάλωση;

7.

Γιατί δεν μειώνεται ο ειδικός φόρος στα καύσιμα, που όλοι γνωρίζουν ότι αυτά επιβαρύνουν πολύ σημαντικά την τελική τιμή των προϊόντων μας, την ανταγωνιστικότητα της χώρας, τον πληθωρισμό, και τελικά την εσωτερική ζήτηση;

8. Γιατί ενώ με την αύξηση του ειδικού φόρου στα καύσιμα το Δημόσιο χάνει από τη μείωση της κατανάλωσης περί τα 500 εκατ. ευρώ τον χρόνο, κανείς δεν επαναφέρει τον φόρο στα προηγούμενα επίπεδα για να αυξηθούν τα έσοδα του Δημοσίου και να μειωθεί το κόστος παραγωγής και διάθεσης, ώστε να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας;

9. Πώς θα έχουμε ανάπτυξη όταν η ζήτηση, εξαιτίας των παραπάνω, μειώνεται συνεχώς;

10. Γιατί δεν μειώνονται οι χρεώσεις στα διόδια στο πλαίσιο της αύξησης της ανταγωνιστικότητας της χώρας;

11. Ποιος δεν καταλαβαίνει ότι η μείωση του εσωτερικού τουρισμού κατά 40% φέτος είναι αποτέλεσμα του κόστους των παραπάνω;

12. Ποιος δεν καταλαβαίνει ότι πλέον είναι πολύ φθηνότερο να κάνει κανείς διακοπές στο εξωτερικό από ότι στο εσωτερικό εξαιτίας των παραπάνω;

13. Ποιος δεν καταλαβαίνει ότι σε μια πλήρως ανοιχτή αγορά η επιβάρυνση του εσωτερικού κόστους οδηγεί τους Έλληνες πολίτες στην υποκατάσταση των εγχώριων προϊόντων με εισαγωγές;

14. Ποιος δεν γνωρίζει ότι αυτό που ζητούν οι επενδυτές για να εγκατασταθούν σε μια χώρα είναι ένα σταθερό φορολογικό σύστημα;

15. Γιατί μετά από τρία χρόνια κρίσης δεν έχει τεθεί σε ισχύ ένα νέο, απλό και εγγυημένα μόνιμο φορολογικό σύστημα;

16. Γιατί αλλάζει κάθε χρόνο ο τρόπος φορολόγησης;

17. Γιατί ως μακροοικονομολόγος δεν μπορώ να βρω σε κανένα βιβλίο μου και καμία θεωρία οικονομικής ανάπτυξης και αντιμετώπισης κρίσεων ως ενδεδειγμένη πολιτική τη δραματική αύξηση των φόρων και την ελαχιστοποίηση των κρατικών δαπανών;

18. Γιατί οι παρεμβατικοί οικονομολόγοι, Κεϋνσιανοί κ.λπ., προτείνουν την αύξηση των κρατικών δαπανών σε μια περίοδο βαθιάς ύφεσης;

19. Γιατί οι αντίπαλοί τους στην οικονομική θεωρία μη-παρεμβατικοί οικονομολόγοι νεοκλασικοί, μονεταριστές κ.λπ. προτείνουν τη μείωση των φόρων σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης;

20. Γιατί ο Stiglitz -νομπελίστας οικονομολόγος- λέει ότι «το χειρότερο που μπορείς να κάνεις σε μια ύφεση είναι να απολύσεις δημοσίους υπαλλήλους»;

21. Ποιος αποφασίζει και για ποιο λόγο εφαρμόζει ακριβώς την αντίθετη από την ενδεδειγμένη οικονομική πολιτική σε περιόδους βαθιάς και πρωτόγνωρης σε ειρηνικές περιόδους ύφεσης και κρίσης;

22. Ποιος δεν βλέπει την συνεχιζόμενη ύφεση από τα παραπάνω μέτρα σε ύψος ρεκόρ του 7% ετησίως;

23. Γιατί δεν αλλάζει η αποδεδειγμένα -πέρα από τις υποδείξεις της οικονομικής θεωρίας- αποτυχημένη πολιτική/οικονομική συνταγή εξαθλίωσης της χώρας και των πολιτών της;

24. Τι κάνουν επιτέλους τόσοι υπουργοί επί τρία χρόνια μέσα στην κρίση και τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα κάθε χρόνο;

25. Με βάση όλα τα παραπάνω, που έχουν τόση σχέση με τη λογική όση και η ακολουθούμενη πολιτική με τη διάσωση της Ελλάδας, ποιος τελικά επωφελείται από τη συντήρηση της κρίσης και της ύφεσης στη χώρα μας;

Περικλής Γκόγκας, 

επίκουρος καθηγητής Οικονομικής Ανάλυσης και Διεθνών Οικονομικών Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης merisia.gr 

pgkogkas@ierd.duth.gr

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"