ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ (24/3/1945)

Του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤH*

Η Iskra, μαζί με το απόσπασμα από την ιστορική επιστολή του Νίκου Ζαχαριάδη, που έστειλε το Σεπτέμβρη του 1945 στον τότε Γραμματέα της Κ.Ο. Θεσσαλονίκης, Θανάση Χατζή (βλέπε σχετικό άρθρο ΕΔΩ), δημοσιεύει και το τραγικό, ιστορικό γράμμα του ηρωικού αρχικαπετάνιου του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη, το οποίο έστειλε, μετά την κατάπτυστη συμφωνία της Βάρκιζας, σε όλα τα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ. Η Iskra θεωρεί ότι και τα δύο αυτά κείμενα δεν έχουν μόνο ιστορική σημασία, αλλά και μια ιδιόμορφη επικαιρότητα και αξία. Οι επιμελείς αναγνώστες είμαστε βέβαιοι ότι μπορούν να κάνουν τους συνειρμούς, να ξεχωρίσουν την τραγικότητα από το μεγαλείο και να αντλήσουν, ίσως, αισιόδοξα συμπεράσματα, διαψεύδοντας τη γνωστή ρήση του Χέγκελ ότι "η ιστορία διδάσκει πως ουδείς διδάσκεται από αυτήν".

Ολόκληρη η ιστορική επιστολη του Άρη Βελουχιώτη έχει ως εξής:

Προς όλα τα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ 

Αγαπητοί σύντροφοι,

Με το σημείωμά μου τούτο θα προσπαθήσω να τραβήξω την προσοχή σας στα πιο κάτω.

1. Όπως πιστεύω, θα έχετε πειστεί και εσείς τώρα πως οι Έλληνες αντιδραστικοί και οι Άγγλοι κατακτητές δεν έχουν καμιά πρόθεση να εφαρμόσουν έστω κι αυτή την ετεροβαρή, επιζήμια στα συμφέροντα του λαού μας και μη δίδουσα καμιά εγγύηση –ομολογία δική σας – για το σεβασμό των ελευθεριών του λαού μας, συμφωνία της Βάρκιζας. Οι παραβάσεις είναι καθημερινές και σοβαρές. Τις ξέρετε εσείς καλύτερα και δεν συντρέχει κανένας λόγος να τις απαριθμήσω.

2. Αν δεν σας ήταν εύκολο να γνωρίζετε προοπτικά τις προθέσεις της ελληνικής αντίδρασης και των Άγγλων εχθρών της Ελλάδας, τώρα, θέλω να πιστεύω πως πρέπει να μπορείτε να τις βλέπετε. Πρόθεσή τους είναι: όχι να συμβάλουν σε προσπάθεια για ομαλή εξέλιξη της πολιτικής ζωής του τόπου, ή έστω να ανεχθούν απλώς τη δική σας προσπάθεια προς την τέτοια κατεύθυνση, αντίθετα, να οργανώσουν και να διεξαγάγουν με πλεονεκτικές γι’ αυτούς συνθήκες τον εμφύλιο πόλεμο μ’ όλα τα μέσα.

3. Η διάσκεψη και συμφωνία της Γιάλτας δεν πρέπει να έχετε καμιά αυταπάτη πως είναι δυνατό να επιδράσει σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να στρέψει το τιμόνι της χώρας που αφήσατε να κρατούν γερά στα χέρια τους οι Άγγλοι. Η Σοβιετική Ένωση, όπως πρέπει να σας είναι γνωστό, δεν μπορεί να κάνει «ελληνική» πολιτική ώστε να επέμβει ενεργά στο ελληνικό δράμα. Γιατί δεν κάνει ούτε Σέρβικη, ούτε Βουλγάρικη, ούτε Ρώσικη ακόμα πολιτική. Κάνει πολιτική παγκόσμιας επανάστασης, και δεν είναι διατεθειμένη ούτε κατ’ ελάχιστο να την διακινδυνεύσει για το μικρό αυτό ποσοστό της ανθρωπότητας που λέγονται Έλληνες, που οι ίδιοι –δια των ηγετών τους- οδηγήθηκαν στη νέα σκλαβιά και που στο κάτω κάτω, αργά ή γρήγορα, μετά την πλήρη νίκη της πολιτικής της παγκόσμιας επανάστασης της Σ.Ε. δεν μπορεί παρά να είναι στο πλευρό του σοσιαλισμού. ...

4. Η Σ.Ε. θα μπορούσε να επέμβει «ενεργότερα», όπως, δεν αποκλείεται, κι αυτή η Αμερική, αν εμείς –εσείς δηλαδή- ήσασταν ικανοί να δημιουργήσετε στην Ελλάδα διαφορετική κατάσταση, ανάλογη περίπου με την της Γιουγκοσλαβίας και ίσως και καλύτερη, με μια ορθή και συνεπή πολιτική και όχι γεμάτη «αριστερά» και δεξιά οπορτουνιστικά λάθη στα βασικότερα προβλήματα της χώρας. Οι δυνατότητες υπήρχαν όλες για μια τέτοια πολιτική και για δημιουργία μιας τέτοιας διαφορετικής κατάστασης στη χώρα μας. Και όποιος δεν το βλέπει και δεν παραδέχεται αυτό πρέπει να είναι ή μαρξιστικά αγράμματος ή … τι να πω.

Μπορεί όπως μου παρήγγειλε ρητά ο σ. Γιάννης δια του σ. Ζήση (Γιάννης Ιωαννίδης, Ζήσης Ζωγράφος), να υπάρχει «σαφής παραίνεση» των Ρώσων συντρόφων προς το ΚΚΕ για το κλείσιμο της συμφωνίας της Βάρκιζας. Όμως αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Μετά τη σωρεία των σοβαρών οπορτουνιστικών τακτικών λαθών από των αρχών του 1943 στη διεύθυνση του αγώνος από μέρους σας και το εγκληματικό επιστέγασμά τους, τη μάχη των Αθηνών, έχασαν την εμπιστοσύνή τους κι αναγκάστηκαν, για να μην οδηγήσετε τη χώρα και το λαό της σε μεγαλύτερες καταστροφές, να σας «συμβουλέψουν» να υποχωρήσετε και να κλείσετε τη συμφωνία της Βάρκιζας. Τις απόψεις του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣΔ για τις δυνατότητες συνέχισης του αγώνα είμαι σίγουρος ότι δεν τις είπατε πουθενά και συνεπώς δεν γνώριζαν οι Ρώσοι σύντροφοι αν μπορούσε και σε ποιες δυνάμεις να βασιστεί μια άλλη πολιτική.

5. Το ΕΑΜ ως το Λίβανο ακολουθούσε ανιούσα γραμμή ανάπτυξης. Από εκεί κι ύστερα πήρε την κάτω βόλτα. Από τη «μάχη της Αθήνας» κι ύστερα και την ήττα και, πολύ περισσότερο, μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, χάνει σε επιρροή ραγδαία. Προβλέπω ως το δημοψήφισμα και τις εκλογές και πιθανή διάσπασή του.

6. Το ΚΚΕ έχασε από την αίγλη του και τη δύναμη συγκέντρωσης και μέσα στο ΕΑΜ και μέσα στο λαό. Ακόμα έχασε σε στενούς οπαδούς του και σε μέλη του. Τις στατιστικές εσείς τις κρατάτε και είμαι βέβαιος πως θα έχετε διαπιστώσει ήδη σημαντικό ποσοστό διαρροής. Προοπτική μου είναι ότι αυτό το ποσοστό θα δυναμώσει πολύ.

7. Η «διαφώτιση» του λαού, των οπαδών του ΕΑΜ και των οπαδών και μελών του ΚΚΕ επί της «αναγκαιότητας» της πολιτικής της Βάρκιζας είναι αστεία κυριολεκτικά και κανένα μέλος του ΚΚΕ δεν την πιστεύει. Μα και τι διαφώτιση να γίνει; Κατά ποιο ταχυδακτυλουργικό τρόπο θα μπορούσε το άσπρο να γίνει μαύρο; Αφήνω τους οπαδούς του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, δεν υπάρχει κανένα μέλος απλό, γραμματέας βάσης, αχτιδικός ή περιφερειακός, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων στους τελευταίους αυτούς, που η δύναμη της συνήθειας και η ρουτίνα δεν τους αφήνει να δούνε, που να μην έρχεται να με συναντήσει με λαχτάρα σε κάθε χωριό που περνάω και να μου ρίχνει βροχή τα ερωτήματα: Γιατί το κάνατε αυτό; Για πού πάμε, γιατί χύσαμε το αίμα μας και κάψαμε τα σπίτια μας επί τρία χρόνια; Γιατί μας παραδίνετε αμαχητί; Τί θα κάνουμε τώρα; Πού είναι η λαϊκή μας δικαιοσύνη και η αυτοδιοίκηση; Γιατί και πάλι θα μας χαρακτηρίζουν το βιός μας ως λαθραίο και θα ξαναπληρώνουμε 2.000 δραχμές για ένα τσιγάρο χωριάτικο καπνό με εφημερίδα; Τί θα κάνουμε με τους εθνοφύλακες – μπουραντάδες που άρχισαν τις έρευνες, του ξυλοδαρμούς, τις απαγορεύσεις συγκεντρώσεων, συνελεύσεων κλπ; Τί θα κάνουμε με την αντίδραση των χωριών μας που σήκωσε κεφάλι και μας απειλεί ανοιχτά ότι θα μας σφάξουν όλους; Με τι να προστατευθούμε; Με τον «εθνικό στρατό»; Μα πώς θα γίνει τέτοιος αφού εμάς δεν μας δέχονται χαρακτηρίζοντάς μας ανίκανους οι επιτροπές με χίλιες ψεύτικες δικαιολογίες; Δεν το βλέπετε πως στην περιοχή Καρδίτσας από την κλάση του 1939 δεν πήραν ούτε 20% από τους αμαρκάριστους ως δικούς των; Όλα αυτά θα ήταν ένας σίφουνας ενάντιά σας, αν εγώ για να αποφύγω διασπάσεις κλπ δεν έκανα την πρόταση να πάω έξω και να θέσω τις απόψεις μου, μη τυχόν και λυθεί κομματικά το ζήτημα, κι έβγαζα από τα χωριά τους τους 200 και πλέον αντάρτες που είχα καταγράψει στο βουνό και άρχιζα τον πόλεμο.

8. Παντού οι οργανώσεις είχαν μουδιάσει. Η αντίδραση είχε σηκώσει κεφάλι. Το πέρασμά μας δημιουργεί ρίγη συγκινήσεως και ενθουσιασμού και οι γυναίκες ακόμα βγαίνουν και μας καλωσορίζουν, μας εύχονται «καλή επιτυχία και καλή λευτεριά από το νέο κατακτητή». Η αντίδραση κρύβεται. Πολλοί φεύγουν για τις πόλεις. Το ξεκαθάρισμα ΕΔΕΣιτών στην Ευρυτανία, που είχαν έλθει με ρητή εντολή να οργανώσουν εκεί ένοπλες ομάδες αντίδρασης, επικροτήθηκε από όλους. Θα ξεκαθάριζα και την ομάδα του Π. Μελιά (Ευρυτανία – Λεπιανά) και την ομάδα Σούρλα σε μια εβδομάδα, αν δεν ερχόταν ο αντιπρόσωπός σας. Στους κομματικούς των χωριών λέμε ότι για ειδικούς λόγους δεν πρέπει να εμφανιστούμε. Περπατάμε όλη νύχτα και κρυβόμαστε την ημέρα για να φανούμε συνεπείς σ’ ό,τι συμφωνήσαμε με σας. Μα οι κομματικοί επιμένουν και με τρόπο το διαλαλούν οι ίδιοι στους χωριανούς τους: «ξαναβγήκαν αντάρτες μας. Σε λίγο θα βγούμε και πάλι όλοι, ο Άρης μας είναι εδώ μη φοβάστε. Ξέρει αυτός και θα νικήσουμε και πάλι Έλληνες αντιδραστικούς και Άγγλους κατακτητές».

9. Εσείς δεν τα βλέπετε όλα αυτά. Έχετε απομονωθεί από τη λαϊκή μάζα και έχετε χάσει τον παλμό της. Συνέλθετε έστω και τώρα. Δεν είναι αργά. Αργότερα σίγουρα θα είναι πολύ αργά και θα χρειαστούν τεράστιες θυσίες σε κόπους και σε αίμα για ν’ αρχίσει κάτι σοβαρό. Μην αφήνεται να θρονιαστεί η αντίδραση οριστικά. Μην πιστεύεται ότι η «εθνοφυλακή» είναι πραγματικά εθνικός στρατός και μην βάζετε τον κόσμο να τους δέχεται τους Μπουραντάδες ως «παιδιά του λαού», ενώ αυτοί τους δέρνουν. Μην κάνετε το έγκλημα να επιτρέψετε στην εθνοφυλακή να εγκατασταθεί παντού και να παίξει το ρόλο της παλιάς χωροφυλακής.

10. Μην αυταπατάστε ότι τα όπλα που κρύψαμε θα μπορέσετε αργότερα να τα χρησιμοποιήσετε. Όχι! Θα τα βρουν σε λίγο οι εθνοφύλακες, χρησιμοποιήστε τα –έστω και μέρος τους- από τώρα. Βγάλτε από τώρα, έστω και λίγους αντάρτες, έστω από μια ομάδα σε κάθε επαρχία. Μην τη χρωματίζετε ως δική σας ή ως συνέχεια του ΕΛΑΣ. Αφήστε την καμουφλαρισμένη, αφού δεν καταλαβαίνετε ότι πρέπει να ξαναπάρει τα όπλα ο ΕΛΑΣ. Δε θέλετε εμένα επικεφαλής τους; Βρείτε έναν άλλον. Πάντως μην κάνετε το έγκλημα να αργείτε. Ενεργήστε σύντομα και δραστήρια.

11. Εγώ συνεχίζω το ταξίδι για το Ηπειρωτικό γραφείο και από εκεί για έξω. Όμως με κάποια επιβράδυνση γιατί κινούμαστε όπως ξέρετε και λέων και πιο πάνω.

Επί όλων των ανωτέρω ελπίζω να έχω γραπτή απάντησή σας με έκτακτο σύνδεσμο ώσπου να φτάσω στο Ηπειρωτικό γραφείο. Εύχομαι να σκεφτείτε ώριμα έστω και την τελευταία στιγμή.

Εν πορεία 24/3/45

Συντροφικά Άρης Βελουχιώτης

 iskra

 ΑΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ «ΔΟΣΙΛΟΓΙΣΜΟΣ»

 Του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

Απόσπασμα από κείμενο (Σεπτέμβρης 1945) του Ν. Ζαχαριάδη με τίτλο: «Προς το 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ (ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)» (*)

Ο Νίκος Ζαχαριάδης υπήρξε αδιαμφισβήτητα μια από τις μεγαλύτερες ηγετικές φυσιογνωμίες του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας, ο οποίος, ανεξάρτητα από λάθη και κριτικές για τη δράση του, μπορεί να θεωρηθεί ως θεμελιωτής του ΚΚΕ, το οποίο σφράγισε μετέπειτα με την ηγετική παρουσία του και ο Χ. Φλωράκης.

 Το κείμενο που ακολουθεί είναι μικρό απόσπασμα από βαρυσήμαντη επιστολή που ο Νίκος Ζαχαριάδης, ως Γραμματέας τότε της ΚΕ του ΚΚΕ, έστειλε στο Θανάση Χατζή, γραμματέα της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ. Η ανοικτή αυτή επιστολή εστάλη σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για το κίνημα και την Ελλάδα, λίγο πριν το ιστορικό 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ και πριν από τις νόθες εκλογές του μεταπολεμικού ανώμαλου καθεστώτος, το οποίο επεβλήθη στη χώρα μας με τα αγγλικά όπλα και στη συνέχεια με την κατάπτυστη συμφωνία της Βάρκιζας.

Το απόσπασμα από την επιστολή του Ν. Ζαχαριάδη που ακολουθεί, το αναδημοσιεύουμε γιατί νομίζουμε ότι έχει έναν επίκαιρο χαρακτήρα και ανεξάρτητα από διαφωνίες ή συμφωνίες, θα δώσει αφορμή για επίκαιρους προβληματισμούς ή ακόμα και για συνειρμούς. Η ιστορία μπορεί να μην επαναλαμβάνεται πάντα, το βέβαιον, όμως, είναι ότι συνεχίζεται....

ΑΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ «ΔΟΣΙΛΟΓΙΣΜΟΣ»**

(**ο τίτλος είναι της iskra)

Η ιστορία του νεοελληνικού κράτους είναι από μια ορισμένη πλευρά ιστορία άμεσου είτε έμμεσου ξεπουλήματος του πολιτικού κόσμου της χώρας στο ξένο εκμεταλλευτικό κεφάλαιο. Δεν υπήρξε ούτε υπάρχει αστικό πολιτικό κόμμα και αστός πολιτικός που να μην ήτανε είτε να μην είναι συνδεδεμένος με τον έναν είτε τον άλλο τρόπο με το ξένο κεφάλαιο, με ξένες πολιτικές επιρροές, και στην πρώτη γραμμή με το αγγλικό κεφάλαιο και την αγγλική πολιτική.

Η πολιτική του αστικοτσιφλικάδικου πολιτικού κόσμου από τότε που υπάρχει ανεξάρτητο ελληνικό κράτος μέχρι σήμερα δεν ήταν στην ουσία της ούτε εθνική ούτε ανεξάρτητη. Ήταν πολιτική υποδούλωσης, εξάρτησης από ξένο κεφάλαιο και την ξένη πολιτική. Και τ' αποτελέσματα είναι γνωστά: Να ΄ναι η Ελλάδα στα χάλια που βρίσκεται. Για τον αστικοτσιφλικάδικο πολιτικό κόσμο και τις πλουτοκρατικές τάξεις που εκπροσωπεί, η κατάσταση αυτή είναι φυσιολογική. Γιατί η σύνδεση και η υποταγή μας στο ξένο κεφάλαιο εξυπηρετεί απόλυτα τα οικονομικά τους συμφέροντα σε βάρος του Λαού και του τόπου. Έτσι μπορούμε να καταλάβουμε και γιατί στην Ελλάδα δεν είχαμε ούτε έχουμε απ' την πλευρά της αστικής τάξης συνεπές δημοκρατικό πολιτικό κίνημα. Γιατί η αστική τάξη στην Ελλάδα και ο πολιτικός της κόσμος πρόδωσαν την αστικοδημοκρατική αποστολή τους, που περιλαμβάνει και τη δημιουργία πραγματικά γερής, οικονομικά και πολιτικά ανεξάρτητης νεοελληνικής εθνικής πολιτείας. Και να γιατί ο εργαζόμενος Λαός, που αυτός πληρώνει τα σπασμένα της προδοσίας αυτής και της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης της χώρας απ' το ξένο κεφάλαιο, ανάλαβε αυτός το καθήκον της δημιουργίας μιας πραγματικά λεύτερης και ανεξάρτητης δημοκρατικής Ελλάδας. Η φυσική του ύπαρξη και υπόσταση είναι δεμένη αδιάσπαστα με την πραγματοποίηση του καθήκοντος αυτού, που πολιτικά βρήκε τη συμπύκνωση και την έκφραση του στον Πολιτικό Συνασπισμό των Κομμάτων του ΕΑΜ, στο πανελλήνιο, παλλαϊκό εαμικό κίνημα.

Εδώ όμως σκοντάφτουμε σε μια σοβαρή δυσκολία, που για πολλούς φαίνεται και αξεπέραστη: στον εξωελληνικό παρεμβατισμό. Οι εξωελληνικοί αυτοί παράγοντες έχουν συνηθίσει απ' την πρώτη αρχή να βρίσκουν, να εξαγοράζουν και να διαφθείρουν στην Ελλάδα πρόσωπα και παρατάξεις, που τους υπηρετούσαν δουλικά και υπάκουα. Και σήμερα, ύστερα απ' την κοσμογονία του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, που ανύψωσε το ΕΑΜ σε αποφασιστικό πολιτικό παράγοντα στον τόπο μας, δεν μπορούν να συμβιβασθούν εύκολα με το γεγονός ότι το ΕΑΜ αυτό, που εκπροσωπεί τη λεύτερη, δημιουργική Ελλάδα, δεν μπορεί να σταθεί απέναντι τους σα δούλος, όπως είναι συνηθισμένοι με τους άλλους, γιατί τότε θα έπαυε να υπάρχει. Και ότι συνεννόηση και συνεργασία με τη Νέα Ελλάδα, την εαμική Ελλάδα, μπορεί να υπάρξει και να σταθεί μονάχα πάνω στη βάση της ισοτιμίας, της αμοιβαίας κατανόησης και του αλληλοσεβασμού. Την κύρια ευθύνη τη φέρνουν πάλι οι ντόπιοι πατριδοκάπηλοι, που προσφέρονται πάντα έτοιμοι να πουλήσουν τον τόπο τους, και έτσι πείθουν τους ξένους ότι μπορούν να συνεχίσουν να συμπεριφέρονται προς την Ελλάδα όπως πριν, δηλαδή σαν αφέντης προς σκλάβο. Αυτού βρίσκεται για μας ο κόμπος. Απ' το βάθρο της εθνικής ανεξαρτησίας και ακεραιότητας, των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, να υποχωρήσουμε δεν μπορούμε, γιατί εδώ κάθε υποχώρηση σημαίνει προδοσία. Παραμένοντας στέρεα πάνω σ' αυτό το βάθρο, πρέπει ν' απομονώσουμε και ν' απογυμνώσουμε από κάθε λαϊκή βάση την εθνική προδοσία που εκπροσωπείται από το Μ.Μ. και Σία. Να κερδίσουμε με τη λαϊκή δημοκρατική πολιτική μας τις ταλαντεύσεις του Κέντρου, τουλάχιστο για όσα αφορούν τη μαζική του βάση, προς τ' αριστερά. Και να πείσουμε τους ξένους ότι δεν μπορεί να υπάρξει συνεννόηση και συνεργασία με την Ελλάδα όξω απ' τη βάση της ισοτιμίας και της εθνικής αξιοπρέπειας που βάζει ΕΑΜ. Και ότι κάθε εμμονή στις μέθοδες της μισοαποικιακής πολιτικής θα έβρισκε το Λαό μας άκαμπτο και θα τους έφερνε αντιμέτωπους μ' αυτόν.

Έτσι διαγράφεται το πρόβλημα μας στη σημερινή στιγμή. Και δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα μπορέσουμε να το μαστορέψουμε το πρόβλημα αυτό, γιατί παρ' όλα τα εμπόδια, τις δυσκολίες, τις προκλήσεις, διαβολές, συκοφαντίες, πλαστογραφίες, τρομοκρατία και βία που εξασκείται σε βάρος του κινήματος μας, εμείς κατέχουμε κάτι βασικό, αποφασιστικό, αναντικατάστατο και άφθαστο, που δεν τόχει ούτε μπορεί να τόχει κανένας απ' τους αντίπαλους μας. Είμαστε το μοναδικό κίνημα, το κίνημα της Λαϊκής Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού, που κρατά τη σημαία της εθνικής ανεξαρτησίας, της τιμής και της αξιοπρέπειας. Στον κόσμο που εκπροσωπεί το χοντρικό εθνικό ξεπούλημα, την έσχατη εθνική προδοσία και τη δουλική υποταγή στους ξένους, ορθώνεται το κίνημα μας λαϊκό, ρωμαλέο, εθνικό, πηγαίο, που εκπροσωπεί ό,τι τίμιο, αντρίκειο, λαϊκό, εθνικό, πραγματικά ελληνικό έχει να παρουσιάσει ο τόπος αυτός. Αυτού βρίσκεται και η δική μας περηφάνια και το αίσθημα της ανωτερότητας και της υπεροχής απέναντι στους αντιπάλους μας.

Όμως αυτό μας φορτώνει με υποχρεώσεις και βάρη που μονάχα ένας ηθικά ακέραιος και αδέκαστος χαραχτήρας μπορεί να τα βαστάζει. Και μονάχα ένα κόμμα και ένα κίνημα που συγκεντρώνει τέτοιους χαραχτήρες, χαραχτήρες που συγκεντρώνουν φωτεινό μυαλό, καρδιά λαϊκού αγωνιστή που δε δειλιάζει μπροστά σε τίποτα, με ακατάβλητη θέληση και αντοχή, και παράλληλα με ηθική ανωτερότητα, ακεραιότητα και υπεροχή, μονάχα ένα τέτοιο κόμμα και κίνημα μπορεί να τα βγάλει πέρα έτσι όπως θέλει ο Λαός, όπως συμφέρει στην Ελλάδα.

(*) Πρόκειται για ανοικτή επιστολή του Νίκου Ζαχαριάδη που δημοσιεύτηκε στην ΚΟΜΕΠ το Σεπτέμβριο του 1945, λίγο πριν το ιστορικό 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ, και η οποία απευθυνόταν στο Θανάση Χατζή, μέλος τότε της Κ.Ε. του ΚΚΕ και γραμματέα της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης. Ο Θανάσης Χατζής στα χρόνια της Κατοχής διετέλεσε και Γραμματέας της Κ.Ε. του ΕΑΜ.

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"