Η δόση έρχεται. Και τώρα, τι;

Από τον Πέτρο Δούκα

Ι. ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Τα μέτρα ψηφίστηκαν. Ψηφίστηκε και ο Προϋπολογισμός. Εγκρίθηκε και η εκταμίευση των δόσεων!

Αλλά η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά δύσκολη!

Το θέμα δεν είναι πως θα “πάρουμε τη δόση μας” (σε μία ή δύο δόσεις), αλλά μετά να συνεχίσουμε να σερνόμαστε!

Το θέμα είναι πως θα μπορέσουμε να πείσουμε τους Εταίρους μας να μας χαρίσουν τουλάχιστον το 45% του Official Debt, το οποίο ούτως ή άλλως, η Ελληνική οικονομία και οι Έλληνες φορολογούμενοι, de facto, δεν θα μπορούν να αποπληρώσουν…

Και ακόμη πιό σημαντικό, πως θα κάνουμε την οικονομία τούρμπο.

Πως προσελκύσουμε επενδύσεις που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας.

Πως όμως να προσελκύσουμε επενδύσεις όταν γίνονται χοντρά λάθη, όπως η διαρροή της ‘είδησης´ ότι ο φορολογικός συντελεστής θα αυξηθεί στο 45% γιά όλα τα εισοδήματα πάνω από €26.000,- τον χρόνο! {Και πως τα πρώτα χρήματα που θα εισρεύσουν θα χρησιμοποιηθούν γιά το ‘εφ´άπαξ των δημοσίων υπαλλήλων!}

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ:

Ποιός σοβαρός επενδυτής θα φέρει τα λεφτά του σε μιά χώρα με τόσο βαρείς (40-45%) φορολογικούς συντελεστές και με τεράστιες αυξήσεις τα τελευταία δύο χρόνια στα τιμολόγια ηλεκτρικού και φυσικού αερίου, αλλά και στην φορολόγηση των ακινήτων (άσε την παντελή έλλειψη ρευστότητας και τραπεζικού δανεισμού).

Όσον αφορά την υπερφορολόγηση των ακινήτων, οι περισσότεροι δεν έχουν αντιληφθεί τις φοβερές επιπτώσεις της: Η υπερφορολόγηση,

1. Μειώνει την απόδοση των ακινήτων και άρα την αξία τους,

2. Οι Έλληνες έχουν το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του επενδεδυμένο σε ακίνητα, θεωρώντας τα ασφαλέστερη επιλογή. Πέφτοντας η αξία των ακινήτων, πέφτει και η περιουσία των Ελλήνων με όλες τις συνέπειες γιά την κατανάλωση και τις επενδύσεις,

3. Έχει αφανισθεί η οικοδομική δραστηριότητα και η απασχόληση στον κλάδο αυτό, αλλά και

4. Οι δανειζόμενοι υποθηκεύουν ακίνητά τους γιά να δανειστούν από τις τράπεζες. Όταν πέφτει η αξία τους οι τράπεζες ζητάνε ‘διπλάσια’ ακίνητα γιά τον ίδιο δανεισμό, με αποτέλεσμα να μειώνεται και η παροχή δανείων και η ρευστότητα! Και κάτι άλλο:

5. Η υπερφορολόγηση των ακινήτων σε συνδυασμό με την ύφεση, αναγκάζει πολύ κόσμο να πουλήσει ‘κοψοχρονιάς’. Κερδισμένοι βγαίνουν, αθόρυβα, οι ‘έχοντες και κατέχοντες’. Αναδιανομή από την αστική τάξη στους πλούσιους (σε όσους έχουν παραμείνει πλούσιοι).

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ

Αυτά πρέπει να τα λάβει υπ´όψη της η Κυβέρνηση.

Πρέπει να εμπνεύσει τους συμπολίτες μας ότι είμαστε Κράτος δικαίου.

Ότι πάμε μπροστά.

Να τους κάνει να πιστέψουν πως,

1. Η Κυβέρνηση Κυβερνά και παράγει έργο και οδηγεί τους Έλληνες και δεν αρκείται και δεν εξαντλείται απλά με τα θέματα του Μνημονίου, και

2. Το αν θα “πας καλά” θα εξαρτάται από την δουλειά σου, τον ιδρώτα σου, τις ικανότητές σου, την προσφορά σου στην ανοικτή αγορά, και ´οχι από το αν εξασφάλισες κάποια ειδικά προνόμια από το Κράτος, ή αν βολεύτηκες σε κάποια προνομιακή ομάδα Δημόσιων υπαλλήλων! 3. Τα διαθέσιμα εισοδήματά μας είναι αντίστοιχα με την αξία όλων αυτών που παράγουμε. Τα τελευταία 30 χρόνια, συντηρούσαμε ένα επίπεδο διαβίωσης χάρις τα ελλείμματα που χρηματοδοτούσε το διεθνές τραπεζικό σύστημα, χάρις στις εισροές ενισχύσεων από διάφορα Κοινοτικά προγράμματα, καί από τον δανεισμό των Ελληνικών τραπεζών από την διεθνή διατραπεζική αγορά! Αυτά ‘κόπηκαν’, και πρέπει πλέον να ζούμε ανάλογα με την αξία αυτών που παράγουμε (και λίγο λιγότερο γιά να μπορούμε να αποπληρώνουμε τα χρέη μας).

Και να ξεφύγουμε από αυτή τη σχέση του τύπου “friends with benefits”, που έχουμε πλέον με τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Να αποκτήσουμε στοιχειώδη αυτάρκεια και να σταματήσουμε να παρακαλάμε γιά δάνεια και χρηματοδοτικές διευκολύνσεις.

Όταν θες να διατηρήσεις τα κεκτημένα σου με παρακάλια, και αρνείσαι να κοιτάξεις την νέα πραγματικότητα κατάματα, έχεις χάσει την ανεξαρτησία σου.

Τα προβλήματα της Πατρίδας μας δεν θα λυθούν ούτε με κλάψες, ούτε με μαγκιές, ούτε με ανασχηματισμούς και ανακυκλώσεις μόνιμα αποτυχημένων υπουργών!

ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΥΠΕΡΜΑΧΟΙ ΤΗΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΤΑΤΟΥΣ ΚΒΟ!

Και είναι αξιοπερίεργο, πως τα κόμματα της Αριστεράς αποδείχθηκαν πρωταθλητές της Συντήρησης!

Όχι Επαναστάτες, αλλά Υπερασπιστές της συντήρησης, του κακού μας εαυτού, του ´κακού μας του καιρού´, όπως έγραφε ο Βάρναλης!

Καταγγέλουν το Κράτος που χτίστηκε επι ΠΑΣΟΚ (με την ανοχή και περιπτωσιακή συνδρομή και της ΝΔ, -αν και θα ήταν άδικο η ισοπέδωση των ευθυνών*), αλλά υπερασπίζονται όλες τις αγκυλώσεις του, τα προνόμια λίγων σε βάρος των πολλών, και την αναξιοκρατία του! {* η Φρόνηση κατά τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη είναι εκείνη η αρετή που αν την έχεις ή την Καλλιεργήσεις, σου επιτρέπει να διακρίνεις το καλό απ´ το καλύτερο, το κακό από το χειρότερο. Αυτός που δεν μπορεί να διακρίνει είναι άφρων, ανόητος και προφανώς μόνο βλάβη μπορεί να προκαλέσει!}

ΚΑΙ ΟΜΩΣ

Και όμως, παρά την διεθνή οικονομική κρίση, και την ακόμα χειρότερη δική μας, δημιουργούνται τεράστιες ευκαιρίες γιά καλυτέρευση της ποιότητας της ζωής μας. Οι εξελίξεις στην τεχνολογία καλπάζουν και ανοίγουν νέους ορίζοντες γιά όλους. στα πληροφορικά συστήματα, στις τηλεπικοινωνίες, στην εύκολη και φθηνή πρόσβαση στη γνώση και σε χρήσιμα δεδομένα, στη νανοτεχνολογία, την βιολογία, την βιοιατρική, τον τρισδιάστατο σχεδιασμό μηχανισμών, την τεχνιτή ευφυία.

Κριτήριο επιτυχίας δεν θα είναι τόσο ο στατικός πλούτος και τα κεφάλαια που διαθέτεις, όσο η γνώση (η πρόσβαση στην οποία γίνεται όλο και πιό φθηνή, αν καί το πως θα μαθαίνεις και το πως θα εκτιμάς τη γνώση παραμένει δύσκολη υπόθεση), η επινοητικότητα, η ευστροφία, η ταχύτητα προσαρμογής. Αυτές είναι αρετές που εμείς οι Έλληνες τις έχουμε, αλλά δεν αξιοποιούμε επαρκώς…

Αν και η μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών μας διψάει γιά αλλαγή, γιά δημιουργία, γιά να αδράξει το αύριο, σαν σύνολο, σαν κράτος παραμένουμε ουραγοί. Στη μιζέρια μας… Χωρίς κάποιος ή κάτι να μπορεί να μας εμπνεύσει. Ανησυχούμε γιά το αύριο, ρωτάμε δεξιά και αριστερά ‘τι θα γίνει’, ενώ το αύριο εξαρτάται από μας τους ίδιους.

Οι περισσότεροι ξένοι, (κυβερνητικοί αξιωματούχοι, τραπεζίτες, αλλά και οι απλοί Ευρωπαίοι πολίτες) μέχρι πριν δυό μήνες, μας είχαν ‘ξεγραμμένους’ από το ευρώ! Αλλά κάτι άλλαξε στη στάση τους, αν και νομίζω πως η γενικότερη κακή εντύπωση για μας, όχι μόνο γιά το Κράτος μας, αλλά και γιά εμάς τους ίδιους παραμένει πολύ κακή! Και αυτό πρέπει να αλλάξει! Και αυτός είναι ένας λόγος που οι επενδύσεις στη Χώρα μας είναι στο μηδέν. Και ενώ θα περιμέναμε ουρές επενδυτών γιά να αρπάξουν τα δήθεν “χρυσαφικά και ασημικά” που αποκρατικοποιούμε, το ενδιαφέρον δείχνει να είναι μάλλον απογοητευτικό!!

Ακόμα δεν έχουμε πείσει κανένα ότι η Χώρα μας (η Δημόσια διοίκηση, η γραφειοκρατία, η φορολογία, οι υποδομές, η αποτελεσματικότητα της δικαιοσύνης, η παροχή ρευστότητας από τις τράπεζες), είναι τόσο ελκυστική και ανταγωνιστική ώστε να αξίζει να επενδύσει κανείς σε αυτήν.

Η κατάσταση δυσκολεύει και λόγω της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Με εξαίρεση τον δείκτη βιομηχνικής παραγωγής στην Κίνα που αυξήθηκε κατά 9,6% την περίοδο Οκτ.2011-Οκτ.12, στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες (πέρα από αυτές που βρίσκονται ´επίσημα’ σε δεινή κατάσταση, όπως εμείς και η Ισπανία, κλπ.), η οικονομική δραστηριότητα παραμένει από αναιμική έως έντονα ανησυχητική (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Γαλλία, κ.α., ακόμα και στην πολλά υποσχόμενη Βραζιλία!) Αυτό επηρεάζει αρνητικά τη διεθνή ζήτηση για Ελληνικά προϊόντα, την διαθεσιμότητα κεφαλαίων γιά επενδύσεις στη Χώρα μας, την διαθεσιμότητα ρευστότητας γιά χρηματοδοτήσεις, αλλά και την όρεξη να ασχοληθούνε, γενικά, μαζί μας!

Η Γερμανία φαίνεται πως γενικά έχει αντιληφθεί πως οι αβεβαιότητες σχετικά με τη διατήρηση του ευρώ και χωρών όπως η Ελλάδα στο ευρώ, πρέπει να συμμαζευθούν. Και παρά τις συνεχείς πιέσεις γιά δημοσιονομικό συμμάζεμμα και γιά μεταρρυθμίσεις, η Γερμανία δημόσια διαδηλώνει πλέον πως εκτιμά και στηρίζει τις προσπάθειες των Ελλήνων. {Βέβαια, άλλο πράγμα η προσπάθεια αι άλλο τα χειροπιαστά αποτελέσματα.} Αλλά τέλος πάντων και αυτό είναι ιδιαίτερα θετικό… Αλλά όπως επιβεβαιώνουν οι δηλώσεις Σόιμπλε, ο δρόμος θα είναι μακρύς και κακοτράχαλος…

Γιατί όμως άλλαξαν κάπως στάση;

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗ1.

 Όλο το τόξο της ΝΑ Μεσογείου – από την Λιβύη (άγρια δολοφονία του Αμερικανού Πρέσβυ), μέχρι την ισλαμική Αίγυπτο, την Συρία, το Ιράν, το ασταθές Ιράκ, την φιλόδοξη αλλά και αντιπαθή προς το Ισραήλ Τουρκία, ακόμα και το Λίβανο (μεγάλες αντιΑμερικανικές διαδηλώσεις), βρίσκεται σε μιά κατάσταση αστάθειας και αναστάτωσης και ‘αντι-δυτικού’ κλίματος, που ανησυχεί ιδιαίτερα τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και το Ισραήλ. Κανείς από αυτούς δεν θα ήθελε να δει και την Ελλάδα σε μιά κατάσταση χειρότερης κατάρρευσης και αποσταθεροποίησης από την σημερινή!

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ

2. Οι Ευρωπαίοι αντελήφθησαν ότι ένας εκδιωγμός μας από το ευρώ θα αποσταθεροποιούσε την γενικότερη Πανευρωπαϊκή ποσπάθεια σταθεροποίησης. Θα προκαλούσε ´ενα “ντόμινο”… Τι Ευρωπαϊκή “Ένωση” είναι αυτή, αν δεν μπορεί να βρει λύση που να αφορά ένα κράτος που δεν ισοδυναμεί ούτε με το 2% του οικονομικού της ‘όγκου’; {Τώρα που οξύνεται και ο πονοκέφαλος με τους Καταλανούς εθνικιστές!}Γι’ αυτό και άλλαξαν γραμμή, δηλώνοντας δημόσια πως η “Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ, ΑΝ τηρήσει τα ‘συμφωνηθέντα’.” Βέβαια η Χώρα μας αγκομαχεί να συμμαζέψει τις δημόσιες δαπάνες και κάποιοι Υπουργοί φάνηκαν ανέτοιμοι αλλά και αδιάβαστοι κατά την πρόσφατη επίσκεψη των Τροϊκανών!

2a. Επίσης αντελήφθησαν πως ένα ξήλωμα της Ευρωζώνης που θα ξεκίναγε από την Ελλάδα, θα αύξανε κατά πολύ τις επισφάλειες στο σύνολο του Ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Και αυτό τους φόβισε…

Η απόφαση όλων των Εταίρων μας, λοιπόν, είναι να μας βοηθήσουν, εκτός αν εμείς οι ίδιοι επιδείξουμε αυτοκτονικές διαθέσεις και απελπιστική ελαφρότητα, επιπολαιότητα και αναξιοπιστία!

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΟΜΟΛΟΓΩN

Στη σωστή κατεύθυνση ήταν και η απόφασή τους να μπορούν να στηρίζουν και να παρεμβαίνουν στις αγορές ομολόγων των προβληματικών κρατών! Γιά να μπορεί να χρηματοδοτήσουν τις παρεμβάσεις τους και τις αγορές κρατικών ομολόγων, οι Ευρωπαϊκές Αρχές, θα πρέπει να τυπώσουν και νέο χρήμα [όπως στις ΗΠΑ, όπου η νομισματική κυκλοφορία Μ2 αυξήθηκε κατά 30% περίπου την περίοδο 2009-2012, ενώ το αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Μ2 μόνο κατά 8%], κάτι που φυσικά θα έχει και μελλοντικές πληθωριστικές επιπτώσεις, αφού ‘περισσότερα ευρώ’ θα κυνηγάνε τον ίδιο όγκο και την ίδια ποσότητα αγαθών! Αλλά επειδή οι Ευρωπαϊκές οικονομίες έχουν τα χάλια τους και η επενδυτική ψυχολογία είναι πολύ συμμαζεμένη, οι πληθωριστικές πιέσεις θα είναι, προς το παρόν αναιμικές! Επιπλέον, θεωρώ πως το ψυχολογικό effect θα είναι τέτοιο, που ίσως να μην απαιτηθεί τεράστιος όγκος παρεμβάσεων! Του τύπου “ο φόβος φυλάει τα έρημα!”

ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Το θέμα γιά την Χώρα μας, δεν είναι αν, απλά, θα καταφέρουμε να τσιμπολογήσουμε κάποια ‘χαλάρωση’ των μέτρων ή κάποια επιμήκυνση στη διασωλήνωση της οικονομίας μας. Ούτε το πως θα μαζέψουμε κιάλλους φόρους από τα ακίνητα αυτών που πάντα ήταν συνεπείς φορολογούμενοι. Και ένας ληστής με ‘καλάζνικωφ’ μπορεί ‘να μαζέψει λεφτά’! Το θέμα είναι πως θα την κάνουμε ‘τούρμπο’… Πως θα πάψουμε να σερνόμαστε… Πως θα προσελκύσουμε επενδύσεις, πως θα απελευθερώσουμε το νεύρο και την δημιουργικότητά μας. Πως θα δημιουργήσουμε πραγματικές θέσεις εργασίας μας γιά όσους έχουν όρεξη να δουλέψουν…

Εμείς, ως έθνος πρέπει να αποφασίσουμε αν θα παραμείνουμε ουραγοί και θα επικαλούμαστε «την Ελληνική ιδιαιτερότητα», αν θα δηλώνουμε «εξουθενωμένοι», ή αν θα τους κάνουμε «να τρίβουν τα μάτια τους»! Πρέπει να αναδείξουμε ένα νέο δυναμισμό. Να γίνουμε πρωτοπόροι και όχι να κοιτάμε πως θα αναβάλλουμε τις απαραίτητες ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις!

ΟΙ 4 ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Υπάρχουν λοιπόν 4 μεγάλες προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουμε άμεσα και με  ιδιαίτερη σοβαρότητα:

1. Το συνεχές συμμάζεμμα των δαπανών και η δημιουργία διατηρήσιμων πλεονασμάτων. Όσο πιό πολύ καθυστερούμε στην συμφωνία γιά τα μέτρα, την ψήφισή τους, και την υλοποίησή τους, τόσο καθυστερούμε και την οικονομική ανόρθωση της Χώρας μας! Οι επενδυτές, βλέποντας ότι συνεχίζονται τα ελλείμματα, βλέποντας το τεράστιο χρέος και τους φόρους που απαιτούνται γιά να εξυπηρετηθεί ένα τέτοιο κολοσσιαίο χρέος, δεν επενδύουν ούτε ένα ευρώ, δεν δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, η ψυχολογία της αγοράς και η Ελλάδα ως brand name παραμένουν στον πάτω!

2. Οι ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις και η απαγκίστρωση από τις αγκυλώσεις και τις αρτηριοσκληρώσεις. Οι αγκυλώσεις συμβάλλουν στο να συντηρείται το παληό, το ξωφλημένο, το στάτους κβό, αλλά εμποδίζει τους άξιους, τους ενεργητικούς, τους πιό ικανούς να συμμετέχουν. Βολεύει τους ίδιους και τους ίδιους και αποτρέπει την ανανέωση και την συμμετοχή όσων είναι ‘απ´έξω’! Παρεμποδίζει το σύστημα φυσικής “αποχέτευσης” του ξεπερασμένου! Είναι τόσο γραφειοκρατικό και κρατικο-κεντρικό το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα, που οι Ελληνικές επιχειρήσεις έρχονται τελευταίες στην Ευρώπη στους δείκτες εξωστρέφειας -πολύ πίσω από τις Ιρλανδικές, τις Ελβετικές, τις Δανέζικες, τις Βρετανικές κ.α. επιχειρήσεις!

3. Η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. {Αυτή θα κοστίσει €30-50 δισεκ. αλλά δεν έχει ασχοληθεί η Βουλή σοβαρά και συστηματικά με το θέμα αυτό. Δεν έχει γίνει κανένας απολογισμός γιά το πως φτάσαμε ως εδώ, τις δυσλειτουργίες των Credit Committees των τραπεζών, γιά το πως δώθηκαν τόσα θαλασσοδάνεια στα Κόμματα και τα ΜΜΕ, κλπ. Ο πολιτικός κόσμος δεν έχει πάρει χαμπάρι τη σημασία του τρόπου διευθέτησης του θέματος αυτού.} Προτείνω οι αυξήσεις να γίνουν με την έκδοση μόνο κοινών μετοχών, χωρίς δυσνόητα και πολύπλοκα warrants και contingent convertibles. Οι νέες μετοχές να δωθούν δωρεάν σε όλους τους φορολογικά ενήμερους πολίτες που θα κληθούν, ούτως ή άλλως να πληρώσουν τους φόρους γιά να αποπληρωθούν τα δάνεια που συνάπτουμε γιά την χρηματοδότηση της επανακεφαλαιοποίησης.

4. Η αναδιάρθρωση του Official Sector Debt-των διακρατικών δανείων. Η Ελλάδα, παρά το πρώτο ‘κούρεμα’ του χρέους της, με τα χάλια της οικονομίας μας, και πάλι δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει τα υπάρχοντα δάνεια. Βέβαια, πολλοί Ευρωπαίοι πρωθυπουργοί θα πάθουν ‘εγκεφαλικό´, μόλις συνειδητοποιήσουν αυτή την πραγματικότητα. Αλλά δεν γίνεται αλλοιώς. You cant argue with reality…

Το  παρακάτω κείμενο δεν είναι ιδιαίτερα σύντομο. Έχουμε συνηθίσει στις ατάκες, στις εξυπνολογίες και στις ξεπέτες και νομίζουμε πως πολλά προβλήματα λύνωνται με ‘χαριτωμενιές’ και με πασαλλείματα!

ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

Και πρέπει, επιτέλους να αντιληφθούμε πως τους μισθούς και τα εισοδήματα δεν τα δημιουργούν ούτε οι δημαγωγοί, ούτε ψηφίσματα, ούτε Προεδρικά Διατάγματα, ούτε η ψευτο-φιλολαϊκή πολιτική κάποιων πολιτικών. Τα δημιουργεί η εργασία, η παραγωγή με ανταγωνιστικό κόστος και η πώληση των προϊόντων στην ελεύθερη αγορά. Εισόδημα δημιουργείς όταν κάποιος προσφέρεται να αγοράσει με πραγματικά λεφτά τα προϊόντα που πουλάς! Χωρίς παραγωγή και πραγματική ‘πελατεία’ δεν παράγονται εισοδήματα. Στην Ελλάδα καταφέραμε να υποκαταστήσουμε την πραγματική εργασία, την πραγματική παραγωγή, τα πραγματικά εισοδήματα με δάνεια που νομίζαμε ποτέ δεν θα χρειαζόταν να αποπληρωθούν και άρα ισοδυναμούσαν με πραγματικά εισοδήματα.

Είναι κρίμα να παραμένουμε στη θέση του ουραγού. Μπορούμε πολύ καλύτερα. Ας αρχίσουμε να πιστεύουμε στους εαυτούς μας!

Όταν με προσέλαβαν στη Σίτιμπανκ στη Νέα Υόρκη ως Assistant Manager στον τομέα Treasury, Foreign Exchange and Money Markets, μας έκανε το τραπέζι σε όλους τους νέοπροσληφθέντες από τα Πανεπιστήμια, ο Πρόεδρος της Τραπέζης, και μας ρώτησε χαμογελώντας, “ποιός είναι ο εργοδότης σας;” Άλλοι του απαντήσαμε “εσείς” και άλλοι “η Σίτιμπανκ”! “Όχι”, μας απάντησε, “εργοδότης σας είναι οι πελάτες της Τράπεζας. Αυτοί μας δίνουν εργασίες και εισοδήματα που μας επιτρέπουν να πληρώνουμε τους μισθούς σας…. Χωρίς αυτούς ούτε η Τράπεζα θα είχε λόγο ύπαρξης, ούτε εσείς στην Τράπεζα!” Αυτά ισχύουν και για την Πατρίδα μας. Αν δεν αρχίσουμε να παράγουμε προϊόντα που να ενδιαφέρουν την παγκόσμια κοινότητα, δεν θα προκόψουμε.

ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ

Κάποιες ‘διατάξεις’ του Μνημονίου οφείλουμε και μπορούμε να τις ξανασυζητήσουμε με τους Ευρωπαίους εταίρους. Ποιες είναι αυτές; Αυτές που αφορούν την περαιτέρω μείωση των συντάξεων, τον ΦΠΑ σε συγκεκριμένες δραστηριότητες που αποδεδειγμένα καταστρέφουν συγκεκριμένους κλάδους και δεν αποφέρουν ουσιαστικά περισσότερα έσοδα, τα επιτόκια δανεισμού (ακόμα και το 3,5% σε μια οικονομία που καταρρέει με ρυθμό της τάξης του 5%, ισοδυναμούν με πραγματικά επιτόκια της τάξης του 8,5%), την επιμήκυνση της διάρκειας του διακρατικού χρέους, την παράταση του χρόνου εφαρμογής κάποιων συγκεκριμένων διατάξεων, που κλονίζουν την κοινωνική συνοχή, κατά ένα έτος, την ενίσχυση της οικονομίας με ένα νέο σχέδιο τύπου Μάρσαλ, κλπ.

Αλλά είναι ένα πράγμα να αποδέχεσαι της υποχρεώσεις σου και να ζητάς να ξανασυζητηθούνε καλή τη πίστη κάποια πράγματα και άλλο να σκίζεις στη Πλατεία Συντάγματος τις Συμφωνίες που η Βουλή των Ελλήνων με συντριπτική πλειοψηφία των 2/3ων επικύρωσε! Οποιαδήποτε τέτοια μονομερής ενέργεια όχι μόνο δεν θα ήταν ‘πατριωτική’, αλλά θα οδηγούσε στην πλήρη απομόνωση της Χώρας μας και θα έθετε σε μέγα κίνδυνο όλα τα θέματα που θεωρούμε εθνικής σημασίας (Ελληνοτουρκικά, Σκοπιανό, ΑΟΖ, κα.)

-Πατριωτική επιλογή δεν είναι το να μην θέλουμε να αλλάξουμε τίποτα.

-Πατριωτική επιλογή δεν είναι το να επικαλούμαστε «την Ελληνική ιδιαιτερότητα», αλλά να παρακαλάμε τους

Γερμανούς γιά νέα δανεικά!

-Πατριωτική επιλογή δεν είναι το να καίμε τη σημαία της Γερμανίας στο κέντρο της Αθήνας, όσο αγανακτισμένοι και αν νοιώθουμε. (Όχι μόνο δεν κερδίσαμε τίποτα, αλλά οι κρατήσεις από Γερμανία για διακοπές και επισκέψεις στη Χώρα μας μειώθηκαν κατά 30%!)

-Πατριωτική επιλογή δεν είναι το να προτιμάμε να μην κάνουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε γιά να ανορθώσουμε την οικονομία μας και το να μην ντρεπόμαστε να ζητάμε κι’ άλλα δανεικά.

-Πατριωτική επιλογή δεν είναι το οδηγούμε τη Χώρα μας στην διεθνή απομόνωση, γιά να πανηγυρίζουν Σκοπιανοί και Τούρκοι!

-Πατριωτική επιλογή είναι το να γίνουμε καλύτεροι, να δυναμώσουμε, να εργαζόμαστε και να λειτουργούμε πιο έξυπνα, να δημιουργούμε κλίμα που να επιβραβεύει τη δημιουργία, την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις.

-Πατριωτική επιλογή είναι το να τους κάνουμε «να τρίβουν τα μάτια τους»! Το να αναδείξουμε ένα νέο δυναμισμό, αντάξιο της Ιστορίας μας.

Οι μήνες περνάνε και αντί να απομακρυνόμαστε από την μιζέρια και την δυσλειτουργικότητα, βρισκόμαστε σταθερά προσκολλημένοι σε αυτήν. Οι τράπεζες ακόμα τροφοδοτούνται με ρευστό από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Τράπεζα Ελλάδος) για να καλύψουν τις συνεχείς αναλήψεις κεφαλαίων, αλλά χρησιμοποιούν τεράστια ποσά από τα χρήματα που παίρνουν από τους Έλληνες και τους Ευρωπαίους φορολογούμενους για τις δημόσιες σχέσεις τους!

Και όμως: πολλοί αποδίδουν την κρίση μόνο στην προσπάθεια περιμαζέματος των ελλειμμάτων και στην πίεση των αγορών σε βάρος του ‘κοινωνικού κράτους’. Θεωρούν δηλαδή, πως οι αγορές (οι αποταμιευτές όλου του κόσμου δηλαδή, μικροί και μεγάλοι) είναι υποχρεωμένοι να δανείζουν χωρίς όριο κάθε Κυβέρνηση, της οποίας οι, κατά κανόνα, άσχετοι με το αντικείμενο Υπουργοί μπορούν να μοιράζουν παροχές και να παριστάνουν τους Αγιοβασίληδες, χωρίς κανείς τους να σκοτίζεται πως θα αποπληρωθούν όλα αυτά!

ΕΣΟΔΑ Ή ΔΑΠΑΝΕΣ;

Πρέπει να αντιληφθούμε πως το πρόβλημα ΔΕΝ είναι τόσο τα φορολογικά έσοδα, όσο οι δαπάνες. Η υπερφορολόγηση κάθε ακίνητης περιουσίας αποσκοπεί να μαζέψει με έμμεσο τρόπο φόρους από αυτούς που φοροδιαφεύγουν. Η λογική είναι απλή: “αφού καταφέρνετε να κρύψετε τα πραγματικά σας εισοδήματα, θα σας τα πάρω φορολογώντας αυτά στα οποία έχετε επενδύσει τα κρυμμένα… δηλαδή τα ακίνητά σας!” αυτή η ψευτολογική έχει τσακίσει όλους τους συνεπείς φορολογούμενους, και μαζεύει έσοδα, ενώ δεν υπάρχουν εισοδήματα! Οι πολίτες πληρώνουν φόρους από τις μέχρι τώρα αποταμιεύσεις και τις καταθέσεις τους, και όχι από ανύπαρκτα εισοδήματα.

Και όχι μόνο. Η υπερφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας έχει καταστρέψει και την αξία  αυτής της περιουσίας. Δηλαδή οι Έλληνες φτωχαίνουν, όχι μόνο από την υπερφορολόγηση, αλλά και από τις επιπτώσεις της υπερφορολόγησης στην αξία της υπόλοιπης περιουσίας τους!

Δεκαετίες τώρα, το Δημόσιο πρώτα ξόδευε δεξιά και αριστερά και μετά έψαχνε να δει πως θα χρηματοδοτήσει τις δαπάνες! Πως θα μπαλώσει τις τρύπες. Το κατάφερνε με δανεικά από ένα διεθνές τραπεζικό σύστημα που ήταν πεινασμένο γιά deals και που δεν αξιολογούσε σωστά τα ρίσκα και τους κινδύνους. Ξαφνικά (το 2009) οι αγορές άρχισαν να ξυπνάνε και το 2010 έκλεισαν τη στρόφιγγα και κυριολεκτικά τόβαλαν στα πόδια, αλλά με δεκάδες δισεκ. ζημίες…

Δημιουργήθηκε μιά νέα πραγματικότητα… Περιορισμένη ρευστότητα και υπερφοβική εκτίμηση των κινδύνων. Και τα πιο νοικοκυρεμένα κράτη δεν είναι πλέον διατεθιμένα να μας δανείζουν επ´ αόριστον. Ούτε οι πολίτες τους δέχονται να φορολογούνται αυτοί γιά να “επιδοτούνε” εμάς!

Η ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΧΡΕΟΣ

Το πρόβλημα, δημιουργήθηκε επειδή, πολύ χονδρικά, κάθε χρόνο το Δημόσιο εισέπραττε μόνο 55 δισεκ.ευρώ και ξόδευε 80 δισεκ.. Χρόνο με το χρόνο το χρέος μαζεύτηκε και έφθασε στα 370 δισεκ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε τουλάχιστον 45 δισεκ εγγυήσεις που έχει εκδώσει το δημόσιο για να μην κλείσουν οι κρατικές και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. {Από τα 370 δισεκ χρέους, τα 225 προήλθαν από δάνεια που πήραμε για να πληρώσουμε τους τόκους όλα αυτά τα χρόνια!. Το χρέος ανατροφοδοτείται από τους τόκους και καταβροχθίζει την οικονομία.} Οι αγορές τρόμαξαν, τόβαλαν στα πόδια, υπέστησαν τεράστιες ζημίες από την κατάρρευση της αξίας των ομολόγων τα οποία είχαν αγοράσει και σταμάτησαν να μας δανείζουν.

Πολλοί θεωρούν δηλαδή πως οι αποταμιευτές ανά την υφήλιο είχαν και έχουν την υποχρέωση να συνεχίζουν να δανειοδοτούν άσωτα πολιτικά συστήματα και Κυβερνήσεις. Να στηρίζουν αυτήν την ‘πυραμίδα’ όσο πάει! Και όταν τρομάξουν –ομαδικά-, τότε όλοι μαζί (οι αγορές δηλαδή) να υποστούν απίθανες ζημίες. Δικό τους πρόβλημα.

ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ να επιστρέφαμε, δεν θα μπορούσαμε να εισπράττουμε 55 δισεκ και να ξοδεύουμε 80-85 δισεκ. Κανείς μη παλαβός δεν θα μας δάνειζε. Όσοι θεωρούν πως με κάποια εξυπνάδα θα αποφύγουμε την νομοτέλεια για συμμάζεμμα, προσφέρουν πολύ κακή υπηρεσία στην Πατρίδα μας! Ούτε θα απαλλασόμασταν από το τεράστιο χρέος και την υποχρέωσή μας να το εξυπηρετήσουμε με συνάλλαγμα!

ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΟΙ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΟΣΩΝ ΕΠΕΝΥΣΑΝ ΣΕ ΟΜΟΛΟΓΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟ.

Οι αγορές έχουν ήδη χάσει τεράστια ποσά από τις επενδύσεις τους στην Ελλάδα. Όχι μόνο όσοι επένδυσαν στο Χρηματιστήριο και σε ακίνητα, αλλά κυρίως όσοι επένδυσαν σε Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου!

Όταν στο Γενικό Λογιστήριο έβλεπα τις επερχόμενες δυσχέρειες, υιοθετήσαμε τη στρατηγική της δραστικής επιμήκυνσης της μέσης διάρκειας του χρέους. Δανειστήκαμε για 20-ετείς και για πρώτη φορά στην ιστορία της Πατρίδας μας για 30-ετείς και 50-ετείς διάρκειες…. Και ξέρετε με τι κόστος; Μόνο 29 μονάδες βάσης, δηλαδή 0,29% πάνω από το αντίστοιχο κόστος δανεισμού της Γερμανίας!! Όχι 20% παραπάνω όπως απαιτούν οι αγορές σήμερα…..Το όφελος της Χώρας μας από αυτό τον δανεισμό είναι σήμερα της τάξης των 15 δισεκ. ευρώ. Αντίστοιχα, οι ‘αγορές’ που επένδυσαν σε αυτά το ομόλογά έχασαν 15 δισεκ.ευρώ! Γί αυτά τα δάνεια, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ‘με τρέλλαναν’ στις Επερωτήσεις στη Βουλή, διότι, τάχα, αν δανειζόμασταν μόνο για διάρκειες 1- ή 2-ετών, το επιτόκιο θα ήταν 0,20% φθηνότερο! Αν είχαμε ακολουθήσει τις ανοησίες τους σήμερα θα μας κόστιζε η αναπλήρωση των δανείων αυτών 30% παραπάνω….Για πλήρη απολογισμό του έργου μου στο www.petrosdoukas.gr . Με ελάχιστες εξαιρέσεις, την επερχόμενη κρίση δεν την προέβλεψε ούτε η Wall Street, ούτε τα golden boys, ούτε η Ευρ. Κεντρ. Τράπεζα (που αύξανε τα προεξοφλητικά της επιτόκια όταν είχε ήδη αρχίσει η κατάρρευση), ούτε η ΕΕ.]

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Αλλά το πρόβλημά μας δεν είναι μόνο τα δομικά ελλείμματα και το χρέος: Ας μην ξεχνάμε πως

(1) Η παραγωγικότητά μας είναι σχετικά χαμηλή (γι’αυτό και κανείς μα κανείς δεν επενδύει στη Χώρα μας. Γι’ αυτό και οι εξαγωγές μας είναι λιγότερες και από το 1/3ο των εισαγωγών μας! Αν ήμασταν παράδεισος κερδοφορίας και αποτελεσματικότητας, προφανώς θα υπήρχε ‘ουρά’ επενδυτών

(2) Συνηθίσαμε –είχαμε εθιστεί- να καταναλώνουμε πολύ περισσότερα απ’ όσα παράγουμε! Οι Ευρωπαίοι αρνούνται πλέον να μας δανείζουν για να συντηρούμε μισθούς και εισοδήματα που να επιτρέπουν τέτοια ύψος συνολικής κατανάλωσης που δεν ανταποκρίνεται σε αντίστοιχης αξίας παραγωγή! Στο παρελθόν μπορούσαμε, γιατί οι αγορές είχαν μια κάπως ‘μυωπική’ αντίληψη της κατάστασης και μας δάνειζαν. Μάλιστα υπήρχε και ανταγωνισμός για το ποιός θα μας πρωτοδανείσει, για να μην χάσουν οι τραπεζίτες ‘τη δουλειά’ και μείνουν πίσω στα League Tables! Τώρα που οι αγορές αντελήφθησαν πως τεράστια ποσά δανείων δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν (όχι μόνο στην Ελλάδα), τα πράγματα άλλαξαν και ‘φυσάν και το γιαούρτι’!

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Ορθά η Κυβέρνηση -όπως ‘φωνάζαμε εδώ και ενάμιση χρόνο- ανέλαβε πρωτοβουλία να σταματήσει κάθε συζήτηση για επάνοδο στη δραχμή. Κανείς στα συγκαλά του δεν θα φέρει ένα ευρώ στην Ελλάδα, όσο επικρέμεται το φάσμα της επανόδου στη δραχμή. Αλλά δεν αρκεί αυτό. Πρέπει να περάσει το μήνυμα έχουμε φύγει από τη «Ζώνη του Λυκόφωτος» και πως θα είμαστε στη πρώτη γραμμή της νέας εποχής και όχι ουραγοί.

ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΛΟΥΣΤΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΑΣ!

Έχουμε και ένα όπλο που δεν αξιοποιούμε επαρκώς: Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δεν θα συνέφερε και τους Ευρωπαίους! ΗΔΗ ΕΧΟΥΝ ΛΟΥΣΤΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ! Ήδη έχουν ‘επενδύσει» στο Ελληνικό ‘πρόβλημα’: 50 δισεκ.ευρώ για την αγορά Ελληνικών ομολόγων στην δευτερογενή αγορά + 130 δισεκ.ευρώ ενίσχυση της ρευστότητας των Ελληνικών τραπεζών + 75 δισεκ η πρώτη δανειακή σύμβαση + 130 δισεκ ευρώ η επόμενη δανειακή σύμβαση, δηλαδή σχεδόν 400 δισεκ ευρώ περίπου. Συν όλα το κοινοτικά προγράμματα χρηματοδότησης επενδύσεων! Τι νόημα θα είχε η έξοδος της Ελλάδας, στο μέσο μιας τεράστιας προσπάθειας δημιουργίας πρωτογενών πλεονασμάτων; Ποιός θα ωφελείτο στην Ευρώπη από μια κατάρρευση της οικονομίας και της προσπάθειας; Το μόνο νόημα θα ήταν αυτό «του παραδειγματισμού», και μάλιστα τώρα που η Γαλλία δείχνει να χαλαρώνει την στήριξη που παρείχε στην Ελλάδα.

ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΩΝ

Έστω και μέσα σε αυτή την ιδιαίτερα αρνητική διεθνή συγκυρία, πρέπει να εντατικοποιήσουμε την προσπάθεια να δημιουργήσουμε πλεονάσματα στη δημόσια διαχείριση, -δηλαδή να ξοδεύουμε λίγο λιγότερα απ´ όσα εισπράττουμε- ώστε έτσι να μειώσουμε την εξάρτησή μας από τους ξένους και τον δανεισμό… ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΑ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΑ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΟΥΡΑΓΟΣ, ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ, ΥΠΟΤΕΛΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ.  Όταν το πετύχουμε αυτό και ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας, τότε πρέπει να ζητήσουμε και ένα Official Sector Involvement. Δηλαδή και κούρεμα του επίσημου διακρατικού χρέους μας, δεδομένου πως η Οικονομιά μας δεν μπορεί να εξυπηρετήσει χρέος της τάξης των 310 δισεκ.ευρώ!

Σε αυτή την προσπάθεια μείωσης των δαπανών, και αυτή η Κυβέρνηση παραμένει πολυμελής! Χρειάζεται παραδειγματική μείωση του μεγέθους και του κόστους της Κυβέρνησης.

Πρέπει να αντιληφθούμε πως οι πολίτες των πιο νοικοκυρεμένων κρατών, δεν ανέχονται πλέον να μας δανείζουν για να ζούμε με τον τρόπο που είχαμε συνηθίσει και σε βάρος των δικών τους φορολογουμένων. Πρέπει να αντιληφθούμε πως οι ‘εταίροι’ μας δεν πρόκειται να μας δανείζουν για να συντηρούμε υψηλά ελλείμματα, ώστε να μπορέσει η δική μας Κυβέρνηση να χαλαρώσει την προσπάθεια και να ρίξει χρήμα στην αγορά, μήπως και πάρει μπρός η οικονομία. Η οικονομία δεν θα πάρει μπρός αν δεν λυθεί το πρόβλημα της υπερχρέωσης, των ελλειμμάτων, της λειτουργικότητας και της ανταγωνιστικότητας. Μια μηχανή που έχει ‘μπουκώσει’ δεν πρόκειται να πάρει μπρός αν απλά χύσεις απάνω της ένα κουβά βενζίνη!

Πρέπει να πιστέψουμε στους εαυτούς μας. Στη δημιουργικότητά μας, στη φιλοπονία μας. Στην ιστορία μας. Δεν μας αξίζει η θέση του ουραγού. Όταν ήμουν Γενικός Διευθυντής στην Σίτιμπανκ Ελλάδας, υπερείχαμε κατά πολύ από τη Σίτιμπανκ Φρανκφούρτης και Γερμανίας. Σε εργατικότητα, σε επιμέλεια, σε επινοήσεις, σε κερδοφορία. Και ας ήταν οι μισθοί μας χαμηλότεροι. Σταδιακά φτάσαμε πολύ κοντά τους. Δεν μπορεί συνέχεια να τσακωνόμαστε μεταξύ μας, όπως οι Βυζαντινοί λίγο πριν μας κατακτήσουν οι Τούρκοι!

ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟI

Οι Σκοπιανοί έστησαν άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη κεντρική τους πλατεία και δεν μπορέσαμε να αρθρώσουμε κιχ! Είναι έτοιμα και τα μεγάλα αγάλματα της Κλεοπάτρας (Ελληνίδα Πτολεμαία) και του Ιουστινιανού (γεννήθηκε στην περιοχή των Σκοπίων). Στο Αιγαίο δεν αποτολμάμε να καθορίσουμε τις ζώνες αποκλειστικής οικονομικής εκμετάλλευσης. Γιατί; Γιατί είμαστε οικονομικά αδύναμοι και εξαρτημένοι από τα δάνεια των ξένων. Με ποιά ισχύ μπορούμε να προωθήσουμε τα συμφέροντα και τα δίκιά μας;; Η Τουρκική Tubitak Sage κατασκεύασε και δοκίμασε με επιτυχία τον πρώτο της cruise missile, η Turkish Technic κατασκευάζει κολοσσιαίο υπόστεγο και υπερμοντέρνες εγκαταστάσεις επισκευής αεροσκαφών, και εμείς με το ζόρι βρίσκουμε ανταλλακτικά για τα αμυντικά μας.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΤΥΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ

Η νεολαία μας δεν έχει ήρωες. Στα ‘Νέα των 8’, στα σήριαλ, στην τηλεόραση, τον κινηματογράφο, την πολιτική. Δεν έχουν ποιόν να θαυμάσουν, σε ποιόν να προσπαθήσουν να μοιάσουν! Δεν έχουν κανέναν και τίποτα που να τους εμπνέει. Μόνο αρπακτικά που κοιτάνε το δικό τους συμφέρον!

ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΗ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ

Πρέπει να εντατικοποιήσουμε την προσπάθεια για βελτίωση της παραγωγικότητας και για προσέλκυση επενδύσεων… Να απενοχοποιήσουμε την ιδέα του κέρδους και του πλούτου. Όσο πιο λίγα παράγουμε, τόσο λιγότερο άνετα θα ζούμε. Η αύξηση της παραγωγής προέρχεται μόνο από τη βελτίωση της τεχνογνωσίας και τις επενδύσεις (και κατά δεύτερο λόγο από το να δουλεύουμε περισσότερο). Αν δεν βελτιώσουμε το επενδυτικό κλίμα και την ελκυστικότητα των επενδύσεων -με απελευθέρωση των αγορών και των εργασιακών σχέσεων-, θα μείνουμε κι’ άλλο πίσω! Με την αύξηση των επενδύσεων θα τονωθεί η οικονομική δραστηριότητα, η επιχειρηματικότητα (και η επιχειρηματικότητα των νέων και η «πράσινη» επιχειρηματικότητα), θα δημιουργηθούν νέες θέσεις απασχόλησης, θα αναδείξουμε την ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.

Χωρίς επενδύσεις και ανάπτυξη δεν θα έχουμε τα έσοδα που θα στηρίξουν τον κοινωνικό ρόλο του κράτους.

Πρέπει να ‘επαναλειτουργήσει’ το κράτος. Η χώρα δείχνει σχεδόν ΄μη κυβερνήσιμη’! Μέτρα ψηφίζονται και δεν μπορούν να εφαρμοσθούν. Ο νόμος για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας δεν εφαρμόζεται γιατί ο αρμόδιος Υπουργός δεν υπέγραφε τις σχετικές εφαρμογές! Και πολλοί, δυστυχώς, ακόμα δεν έχουν αντιληφθεί ποιό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ποιά είναι η φύση και η ουσία του, όπως δίδασκε ο Αριστοτέλη.

υστερόγραφα

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"