Άθροιση δυνάμεων και γοργό βηματισμό στις διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες «έχουν μείνει σχεδόν στάσιμες», με κύριους στόχους την είσπραξη των φόρων, τη μείωση της γραφειοκρατίας και το δραστικό περιορισμό του κράτους, ο οποίος δεν γίνεται «χωρίς να κάνουμε απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα» ζήτησε ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, κατά την παρουσίαση του βιβλίου Μπροστά από την εποχή της. Η κυβέρνηση της ΝΔ 1990-1993 (Εκδόσεις Εστία).Παράλληλα, ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ μίλησε για την ανάγκη «βαθιάς συνταγματικής μεταρρύθμισης», αρχής γενομένης από το να δικάζονται και οι πολιτικοί όπως οι απλοί πολίτες, προσθέτοντας ότι «η σημερινή Βουλή, με την Ευρωπαϊκή πλειοψηφία που διαθέτει, μπορεί και πρέπει να διαρκέσει τέσσερα χρόνια».
Ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ εκτίμησε ότι κλειδιά για την επίλυση των σημερινών προβλημάτων είναι ειλικρίνεια και αξιοπιστία και ζήτησε «να ομολογήσει ο πολιτικός κόσμος όχι μόνο ότι ζούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας με δανεικά -αυτό το γνωρίζουν πλέον όλοι- αλλά και ότι από αυτή την υπόθεση, μέσω της διάχυσης του πλούτου, επωφελήθηκε το σύνολο σχεδόν του ελληνικού λαού». Να πει «ότι από εδώ και πέρα τα δανεικά τελείωσαν. Είμαστε υποχρεωμένοι πλέον να ζήσουμε με αυτά που έχουμε και να πληρώνουμε στο εξωτερικό» τόκους και χρεολύσια. ...
«Για την επιβίωση του λαού και την πρόοδο της χώρας μπροστά μας ανοίγεται συνεπώς ένας μονόδρομος. Η χώρα πρέπει να γίνει ανταγωνιστική. Οι διαρθρωτικές αλλαγές, που εμείς κατεξοχήν προχωρήσαμε στην περίοδο εκείνη, τώρα έχουν μείνει σχεδόν στάσιμες» είπε ο κ. Μητσοτάκης.
«Πρώτιστο μέλημά μας είναι να εισπράξουμε τους φόρους που σήμερα διαφεύγουν. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό. Είναι κρίσιμο να προχωρήσουν ταυτόχρονα ο δραστικός περιορισμός του κράτους και η μείωση της γραφειοκρατίας. Και δεν είναι σοβαρό να λέμε ότι θα κάνουμε εξυγίανση του δημοσίου χωρίς να κάνουμε απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Δεν γίνεται μικρότερο κράτος χωρίς λιγότερους υπαλλήλους. Αν τα κάνουμε αυτά, είμαι αισιόδοξος ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε».
«Η σημερινή Βουλή, με την Ευρωπαϊκή πλειοψηφία που διαθέτει, μπορεί και πρέπει να διαρκέσει τέσσερα χρόνια. Άλλωστε αυτό προβλέπεται από το Σύνταγμα. Είναι προσωπική η ευθύνη των βουλευτών που την απαρτίζουν να ψηφίζουν και να στηρίζουν στο διάστημα αυτό φιλοευρωπαϊκές επιλογές και κυβερνήσεις» πρόσθεσε.
«Ευθύνη της κυβέρνησης δεν είναι μόνο να υλοποιήσει το πρόγραμμα που συμφώνησε με την τρόικα. Πρέπει να αντιμετωπίζει και την καθημερινότητα. Να μην αφήνει τα προβλήματα να σωρεύονται αλλά αποφασιστικά να δίνει μάχη για να λύνονται. Ο ιδιωτικός τομέας παλεύει απεγνωσμένα. Τον πνίγει, ίσως περισσότερο από ποτέ, η γραφειοκρατία. Έχει ανάγκη, από κάθε είδους, στο πλαίσιο του δικαίου, στήριξης» είπε.
Διέκρινε επίσης δύο «παρήγορα μηνύματα»: ότι ο ελληνικός λαός έχει φανεί, στη διάρκεια της κρίσης αυτής, ωριμότερος από τις κάθε είδους ηγεσίες του, όπως είπε, και ότι έχει επιδείξει μεγάλη ευαισθησία και αλληλεγγύη έναντι εκείνων που έχουν ανάγκη.
«Πάνω από όλα όμως πρέπει όλοι μας να σεβαστούμε τη δημοκρατική νομιμότητα. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μην εφαρμόζει το νόμο της Δημοκρατίας. Δεν είναι μόνο οι παράνομες απεργίες, οι βίαιες διαδηλώσεις, οι καταλήψεις και το κύμα των παράνομων μεταναστών που μετατρέπουν το κέντρο της Αθήνας σε γκέτο. Θανάσιμο πλήγμα για την οικονομία είναι η επίθεση μασκοφόρων στη Χαλκιδική αλλά και το σύνθημα "δεν πληρώνω". Ακόμη και οι αγρότες, που δεν έχουν δώσει ακραία μορφή στις κινητοποιήσεις τους, βλάπτουν την εικόνα της χώρας σε μια κατεξοχήν ακατάλληλη στιγμή, που προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε αξιοπιστία και εμπιστοσύνη».
«Το πρωτόγνωρο φαινόμενο της Χρυσής Αυγής, σε μία χώρα που ποτέ ο φασισμός δεν έβγαλε ρίζες, είναι ένα φαινόμενο που δεν επιτρέπεται να υποτιμήσουμε. Είναι βέβαιο ότι –κατά μεγάλο μέρος- οφείλεται στην ασυδοσία της Αριστεράς, που επικρατούσε επί πολλά χρόνια. Αυτή έδωσε το κακό παράδειγμα της ασέβειας στο νόμο της Δημοκρατίας. Το ΚΚΕ, και ο ΣΥΡΙΖΑ, οι πάντες πρέπει να καταλάβουν. Η δημοκρατική νομιμότητα είναι μονόδρομος».
Με τους ρυθμούς που βαδίζουμε σήμερα η χώρα δεν θα βουλιάξει αλλά η ανάκαμψη θα αργήσει πολύ να έρθει. Χρειαζόμαστε λοιπόν μεγαλύτερη ταχύτητα, δεν έχουμε το δικαίωμα να χάσουμε ούτε μία μέρα. Χρειαζόμαστε άθροιση δυνάμεων και ένα ελάχιστο εθνικής ομοψυχίας. Πρέπει να δώσουμε τη μάχη μαζί, χωρίς αντεγκλήσεις, χωρίς να μας απασχολούν θέματα που δεν έχουν ουσία. Κινητοποιώντας όλες τις δυνάμεις του έθνους.
Ταυτόχρονα στο θεσμικό επίπεδο είναι απόλυτα αναγκαίο να προχωρήσουμε πλέον στην αναθεώρηση του Συντάγματος, με πρώτη αναθεωρητέα διάταξη την απόφαση να δικάζονται και οι πολιτικοί όπως οι απλοί πολίτες. Χωρίς μια βαθιά συνταγματική μεταρρύθμιση που να ανταποκρίνεται στη νέα πραγματικότητα της χώρας, η όποια προσπάθεια θα είναι ημιτελής και ατελέσφορη.
Για την κυβέρνηση Μητσοτάκη
Το βιβλίο, στο οποίο γίνεται αποτίμηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, υπογράφεται από συντακτική επιτροπή, επικεφαλής της οποίας είναι ο Ιωάννης Παλαιοκρασσάς, ενώ τον πρόλογο υπογράφει ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
«Η περίοδος της κυβέρνησης του 1990-93 είναι σήμερα σε μεγάλο βαθμό ξεχασμένη. Δεν είναι όμως μόνο η αμείλικτή δύναμη της λήθης που το εξηγεί αυτό. Η περίοδος αυτή είναι και ηθελημένα ξεχασμένη. Ίσως και από αίσθημα ενοχής» είπε ο Κ.Μητσοτάκης.
Ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι «πριν 30 χρόνια, όταν ανέβηκε για πρώτη φορά το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, στις αρχές της δεκαετίας του 80, έγινε η μοιραία επιλογή της βελτίωσης του επιπέδου της ζωής του λαού, μέσω της αύξησης του δημοσίου χρέους», πολιτική που, όπως είπε, συνεχίστηκε επί δεκαετίες και μας έφερε στη σημερινή κρίση.
Όπως είπε «η πρώτη προειδοποίηση του τι επρόκειτο να ακολουθήσει ήρθε στα μέσα της δεκαετίας του 80», όταν η χώρα έφτασε στα όρια της πτώχευσης. «Τότε ακόμα και ο Ανδρέας Παπανδρέου -ο οποίος ό,τι κι αν έκανε εγνώριζε πάντως καλά τα θέματα της οικονομίας- αντελήφθη ότι έχει ξεπεράσει κάθε όριο και επιχείρησε να μαζέψει τα πράγματα διορίζοντας τον Κώστα Σημίτη υπουργό Εθνικής Οικονομίας. Η νοοτροπία όμως με την οποία είχε εμποτίσει τους οπαδούς του υπερνίκησε τη λογική, η πολιτική του "Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα", επικράτησε, ο Κώστας Σημίτης παραιτήθηκε προειδοποιώντας ότι η οικονομία εκδικείται και τελικά όταν ήρθε στην εξουσία η κυβέρνησή της ΝΔ, τον Απρίλιο του 1990, η Ελλάς είχε ουσιαστικά πτωχεύσει».
«Η κυβέρνηση που σχηματίστηκε τότε είχε εντούτοις ένα μοναδικό πλεονέκτημα. Το γεγονός ότι στη διάρκεια των τριών εκλογικών αναμετρήσεων που είχαν μεσολαβήσει, δεν είχα δώσει καμία υπόσχεση στον ελληνικό λαό. Είχα πει την αλήθεια μερικές φορές μέχρις ωμότητος. Και είχα προετοιμάσει κατά το δυνατόν τον κόσμο για τον ανηφορικό δρόμο που καλούμαστε να ακολουθήσουμε».
Ο κ. Μητσοτάκης χαρακτήρισε την προσπάθεια εξυγίανσης και εκσυγχρονισμού που επιχειρήθηκε τότε «πρωτοποριακή σε ευρωπαϊκό επίπεδο». «Μετά την πτώση της κυβέρνησης εκείνης, η Ελλάδα δεν ξαναβρήκε στην πραγματικότητα το δρόμο της. Με την εξαίρεση της μισής προσπάθειας που έκανε ο κ. Σημίτης, στη διάρκεια της πρώτης τετραετίας του μέχρι να εξασφαλίσει την είσοδο στην ΟΝΕ, στηριζόμενος κυρίως πάνω στα δικά μας επιτεύγματα και πολιτικές».
«Και η δική μας κυβέρνηση του 1990-1993 ασφαλώς είχε αδυναμίες. Και καθυστερήσεις σημειώθηκαν και οι προτεραιότητες που δόθηκαν δεν ήταν πάντα οι σωστότερες. Κανείς όμως δεν μπορεί να αρνηθεί ότι προσπαθήσαμε με ειλικρίνεια και εντιμότητα και ότι δεν κοροϊδέψαμε το λαό.
Οι δύο αυτές λέξεις, ειλικρίνεια και αξιοπιστία, είναι το κλειδί για να λύσουμε και σήμερα τα προβλήματά μας» συμπλήρωσε.
Κάτι ξέχασε ο κύριος Μητσοτάκης
“ Ποιος ευθύνεται για το ελληνικό χρέος; ”
Του Δημήτρη Μπεκιάρη
Στην παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Μητσοτάκη με τίτλο «Μπροστά από την εποχή της. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας 1990-1993», ο πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, όπως επίσης η liberal «κλίκα» που έδωσε το παρόν έδειξαν να πάσχουν από μαζική αμνησία.
Ολόκληρη η εκδήλωση «στήθηκε» για να δικαιώσει τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη μέσω των «αν» και αστήρικτων υποθέσεων, δηλαδή με τρόπο αντιεπιστημονικό. Όμως, τα «αν» δεν δικαίωσαν κανέναν πολιτικό και ηγέτη, πολύ περισσότερο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο ρόλος του οποίου στην ελληνική ιστορία είναι γνωστός και τα δεινά που προκάλεσε στον ελληνικό λαό δεν είναι δυνατόν να συμψηφιστούν με τα λάθη και τις παραλείψεις της μεταπολιτευτικής περιόδου. Ο κύριος Μητσοτάκης, ο οποίος σήμερα εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι η κυβέρνησή του αποτέλεσε παρένθεση, τόσο στην ομιλία του κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου του, όσο και εντός του συγγράμματός του επιρρίπτει ευθύνες σε όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης εξαιρώντας τη δικιά του.
Όμως, η ελληνική ιστορία δεν ξεκινά, ούτε βέβαια τελειώνει με την μεταπολίτευση. Όπως επίσης δεν ξεκινά και δεν τελειώνει το 1981, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ήρθε στην εξουσία.
Αν ο επίτιμος και η συν αυτώ νεοφιλελεύθερη κλίκα, αντιμετώπιζαν με ψυχραιμία και σοβαρή επιστημονική προσέγγιση το ζητούμενο του «ποιος ευθύνεται για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας», τότε θα εντόπιζαν πολλές από τις αιτίες της σημερινής οικονομικής κατάστασης στο μακρινό έτος 1964.
Εκείνη τη χρονιά ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου. Στο οικονομικό επιτελείο εκείνης της κυβέρνησης μπορεί να εντοπίσει κανείς τη ρίζα του κακού της σημερινής κατάστασης της ελληνικής οικονομίας, όταν ο τότε υπουργός Οικονομικών και μετέπειτα αποστάτης, χειρίστηκε τη ρύθμιση των προπολεμικών χρεών της χώρας. Πως;
Εκείνη την εποχή και ενώ πάγια θέση της Αριστεράς (Από την εποχή του ΕΑΜ) ήταν η διαγραφή των προπολεμικών χρεών, η κυβέρνηση πιεζόμενη από τα βρετανικά και αμερικανικά συμφέροντα, τα οποία πρότειναν επαναδιαπραγμάτευση των χρεών με τέτοιο τρόπο ώστε να μετατραπεί η Ελλάδα από προτεκτοράτο σε κανονική αποικία, ενέδωσε τελικά στις αξιώσεις των «συμμάχων». Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, από τη θέση, τότε, του υπουργού Οικονομικών υπέγραψε τέτοιες συμβάσεις διακανονισμού των χρεών της χώρας, ώστε ορίστηκε η αποπληρωμή για 42 με 45 χρόνια, δηλαδή μέχρι το 2009,μέχρι δηλαδή να προσφύγει η χώρα στον μηχανισμό στήριξης το 2010.
Και δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι το 1994 ο ίδιος, από το βήμα της βουλής, είχε εκφράσει τους έντονους προβληματισμού του για το ενδεχόμενο να προσφύγει η χώρα ως ικέτιδα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Σε κάθε περίπτωση, ο πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, από τη θέση του υπουργού Οικονομικών το 1964 υποθήκευσε το μέλλον της χώρας μας, ένα μέλλον το οποίο είναι πια εφιαλτικό παρόν. Πως το υποθήκευσε; Αναγνωρίζοντας, μέσω των συμβάσεων, ότι η Ελλάδα θα αποπλήρωνε τα δάνειά της από το 1881 με ποσά διπλάσια από την αξία τους. Οπότε αν θέλει κανείς να αναζητήσει τις αιτίες για το τερατώδες χρέος, το οποίο καταπίνει ήδη την Ελλάδα, θα ανατρέξει στη θητεία του κυρίου Μητσοτάκη την περίοδο που ήταν υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου, αλλά και στις εφημερίδες της εποχής. Έγραφε στις 16 Ιουλίου 1964, η προσκείμενη στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη εφημερίδα «Ελευθερία» τα εξής: «Η ονομαστική αξία των χορηγηθεισών νέων ομολόγων εις τους κομιστάς προπολεμικών εσωτερικών δανείων διαπλασιάζεται, ο τόκος αυξάνεται και θεσπίζεται λαχείον. Εν συγκρίσει προς την ρύθμισιν υπό της κυβερνήσεως της ΕΡΕ, δίνονται ήδη 160% επί πλέον».
Και κάτι ακόμα: Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είναι ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης, η οποία μέσα σε τρία χρόνια κατάφερε και υπερδιπλασίασε το έλλειμμα.
ΥΓ: Επειδή στην παρουσίαση του βιβλίου του κυρίου Μητσοτάκη ήταν παρούσα και η κυρία Μιράντα Ξαφά, γνωστή νεοφιλελεύθερη, οικονομική σύμβουλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη όταν εκείνος ήταν πρωθυπουργός και γνωστή από την θητεία της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (στον τομέα της παρακολούθησης των σταθεροποιητικών προγραμμάτων στη Λατινική Αμερική) και επειδή υποθέτει κανείς ότι η ίδια συμφωνεί πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα «έσωζε» τελικά την Ελλάδα, πρέπει να υπενθυμιστεί και τούτο: Το ΔΝΤ δεν ήρθε πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2010, αλλά ήρθε επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη για να προσφέρει εμπειρογνωμοσύνη σε συνεργασία με το νεοφιλελεύθερο δίδυμο Αλογοσκούφη – Ξαφά (ο πρώτος βρισκόταν στο γραφείο του Στέφανου Μάνου και η δεύτερη στο γραφείο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη). Οι Αλογοσκούφης - Ξαφά και τα στελέχη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προετοιμάζοντας το σφοδρό και «βίαιο» κύμα ιδιωτικοποιήσεων, είχαν εκτοπίσει όλα τα στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης. Δεν πρέπει κανείς ακόμη να ξεχνά ένα ακόμη μοναδικό επίτευγμα της κυρίας Ξαφά: Είχε επιχειρήσει να απελευθερώσει την κίνηση κεφαλαίων σε χρόνο-ρεκόρ, χωρίς όμως να έχει πραγματοποιήσει καμία προετοιμασία και καμία προπαρασκευή.
Δείτε τα video:
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.