Ο "πόλεμος με τις πέτρες"

Η Ιντιφάντα προκάλεσε το θάνατο χιλιάδων Ισραηλινών και Παλαιστίνιων τα τελευταία 25 χρόνια. Με πέτρες στα χέρια οι Παλαιστίνιοι αντιτάχθηκαν στην ισραηλινή κατοχή και την αμφιλεγόμενη πολιτική εποικισμού.

Ήταν σαν σήμερα το 1987, όταν ισραηλινό φορτηγό έπεφτε πάνω σε αυτοκίνητα Παλαιστινίων κοντά στον προσφυγικό οικισμό Τζαμπαλίγια. 4 από τους επιβαίνοντες έχασαν της ζωή τους. Ακολούθησαν διαδηλώσεις θεωρώντας ότι δεν επρόκειτο για δυστύχημα, αλλά για πράξη εκδίκησης για το θάνατο ενός Ισραηλινού. Οι διαδηλώσεις ήταν τόσο μαζικές που ξέφυγαν από τα γεωγραφικά όρια της Αν. Ιερουσαλήμ και της Δυτικής Όχθης. Ακολούθησαν οδομαχίες νεαρών Παλαιστίνιων που έριχναν πέτρες εναντίον ισραηλινών στρατιωτών.
«Αποτέλεσμα της κατοχής»...

Νεαροί Παλαιστίνιοι με πέτρες στα χέρια

Έτσι ξεκίνησε η Ιντιφάντα, η εξέγερση. Μέχρι την υπογραφή των συμφωνιών του Όσλο το 1993, αντιπαρατάχθηκαν δυο άνισοι αντίπαλοι: οι νεαροί Παλαιστίνιοι με πέτρες στην αρχή κι αργότερα με βόμβες Μολότωφ και οι Ισραηλινοί στρατιώτες με όπλα και τανκς.
«Η κύρια αιτία των συγκρούσεων κατά την άποψή μου ήταν η κατοχή μετά τον πόλεμο των 6 ημερών του 1967», υποστηρίζει ο Μοσέ Μαόζ, καθηγητής στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. «Επί 20 χρόνια οι Παλαιστίνιοι έζησαν σε καθεστώς κατοχής. Μπορεί οι συνθήκες να ήταν κάπως πιο χαλαρές, ήταν όμως κατοχή. Κανείς δεν μπορούσε να κινηθεί ελεύθερα, υπήρχαν περιορισμοί και ταπεινώσεις». Ο Ισραηλινός επιστήμων υποστηρίζει ότι η κατοχή ήταν η αντίδραση στο κύμα επιθέσεων από τους Παλαιστίνιους.
Ο Μαχντί Αμπντούλ Χάντι από την Παλαιστινιακή Ακαδημαϊκή Εταιρεία Διεθνών Σχέσεων περιγράφει τις φοβερες συνθήκες διαβίωσης των συμπατριωτών του στα κατεχόμενα και υποστηρίζει ότι με την Ιντιφάντα οι Παλαιστίνιοι ήθελαν να στείλουν το μήνυμα ότι θα ήταν διατεθειμένοι να ζήσουν ειρηνικά δίπλα στους Ισραηλινούς υπό τον όρο ότι εκείνοι θα σέβονταν την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά τους και θα αναγνώριζαν ότι το 22% των κατεχόμενων, η Γάζα και η Αν. Ιερουσαλήμ ανήκει στους Παλαιστίνιους. Στο τέλος της πρώτης Ιντιφάντα 1550 Παλαιστίνιοι και 420 Ισραηλινοί έχασαν τη ζωή τους.

«Θρησκευτικοί οι λόγοι του εποικισμού»

Συμβάλει στην ασφάλεια του Ισραήλ η επέκταση των εβραϊκών οικισμών;

Στη συνέχεια οι Παλαιστίνιοι χρησιμοποίησαν ειρηνικά μέσα αντίστασης. Έκλειναν για ώρες τα καταστήματά τους, δεν πλήρωναν φόρους και σταμάτησαν να αγοράζουν ισραηλινά προϊόντα. Την οικοδόμηση οικισμών για εποίκους που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα παρά τις δύο συμφωνίες του Όσλο το 93 και το 95, τη παρομοίασαν με απαρχάιντ. Θεωρούν ότι η εποικιστική πολιτική δημιουργεί τετελεσμένα που θα επηρεάσουν τη μελλοντική χάραξη συνόρων μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης. Ο πολιτικός επιστήμων Εφραίμ Ινμπάρ από το Κέντρο Στρατηγικών Μελετών Μπεγκίν – Σαντάντ αποκρούει το επιχείρημα και θεωρεί ότι η εποικιστική πολιτική έχει θρησκευτικούς λόγους.
«Εθνική θρησκεία είναι η Εβραϊκή», λέει, «εθνικά και θρησκευτικά κίνητρα συνδέονται απολύτως μεταξύ τους. Ορισμένοι Ισραηλινοί ανατρέχουν στην ιστορία και στην Βίβλο και βλέπουν μια χώρα όπου αναπτύχθηκε ο εβραϊκός πολιτισμός. Και θέλουν να ζήσουν στη χώρα που έζησαν οι προφήτες τους. Η χώρα που περιγράφεται στη Βίβλο ξυπνά εθνικά συναισθήματα σε μερικούς Ισραηλινούς. Δεν ανήκω σε αυτούς, αλλά μπορώ να το καταλάβω».
Σε κάθε επιχείρημα υπάρχει και το αντεπιχείρημα της άλλης πλευράς. Ό,τι η συνεχιζόμενη εποικιστική πολιτική συμβάλει στην ασφάλεια του Κράτους του Ισραήλ, κάτι που αμφισβητείται στο μεταξύ ακόμη και από Ισραηλινούς. Οι εξελίξεις 25 χρόνια μετά το ξέσπασμα της πρώτης Ιντιφάντα και στη συνέχεια της δεύτερης, οδηγούν κατά τα φαινόμενα και σε τρίτη.
Kersten Knipp/Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. Σύνταξης Σπύρος Μοσκόβου

dw.de/

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"