Ομιλία ενός φτωχού κοριτστιού από το Μπανγκλαντέζ...Για όλες τις Μανωλάδες του κόσμου #Video (ελλ.υποτιτλ.)

Ενδεικτικά ένα μικρό απόσπασμα από ποίημά του :
"Ω, παιδί μου,  αγάπη μου
Δεν μπορώ να σου δώσω έστω και μια σταγόνα γάλα
Δεν έχω το δικαίωμα να χαίρομαι.Η φτώχεια θρήνει μέσα στις πόρτες μου αιώνια.."

Sylvia

H ομιλία του κοριτσιού είναι από ένα πρόγραμμα υποτροφιών που οργάνωσε στο Μπανγκλαντές η Τράπεζα Ιslami, τα λόγια του κοριτσιού που ζωγραφίζουν με συγκλονιστικό τρόπο την φτώχεια και την δυστυχία που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων της χώρας καθώς και τα δάκρυά της που ρέουν καθώς μιλάει, αφιερώνονται σε όλες τις Μανωλάδες του κόσμου, αλλά και σε όλους εμάς που ανεχόμαστε την εξαθλίωση συνανθρώπων μας και πόσο μάλλον παιδιών. Η παροδική αντίδραση σε καταστάσεις και γεγονότα όπως αυτά στη Μανωλάδα Ηλείας τις τελευταίες μέρες, που έριξε για άλλη μια φορά από τα σύννεφα την κοινωνία, σαφώς δεν αρκεί. Τα δάκρυα και τα λόγια αυτού του κοριτσιού ας αποτελέσουν μόνιμη υπενθύμιση, ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε και πως χρειάζονται περισσότερα από μια παροδική οργή.
Η Αφρόζα όπως λεγεται το κορίτσι που μιλάει, είναι μια εξαιρετική μαθήτρια, που όμως παράλληλα αγωνίζεται για να συντηρήσει την οικογένεια της και αγωνιά για τα προς το ζην. Ευχαριστεί επανειλημμένως στο τέλος της ομιλίας της, την Τράπεζα που πρόσφερε τις υποτροφίες, ευχαριστεί και εκλιπαρεί για το αυτονόητο, ευχαριστεί για αυτό που όφειλε να έχει, χωρίς να της το προσφέρουν ως φιλανθρωπία. Σίγουρα ξέρει βαθειά μέσα της πως ακόμα κι αυτοί που της προσφέρουν τώρα αυτή την "βοήθεια" αποτελούν την αιτία για την εξαθλίωση της ζωής της και τις χαοτικές διαφορές στον τρόπο ζωής της από τους προνομιούχους αυτού του κόσμου. Ο πατέρας της, ο αδερφός της, κάποιοι γνωστοί της σίγουρα έχουν φύγει από την χώρα ψάχνοντας αλλού τρόπους να συντηρήσουν την οικογένεια τους, ψάχνοντας την ευκαιρία να προσφέρουν κάτι περισσότερο, πολλοί από αυτούς, αν όχι όλοι, φεύγουν από αυτές τις άθλιες συνθήκες για να βρουν χειρότερες σε όλες τις Μανωλάδες του κόσμου. ...
Και μια διευκρίνηση που όμως πραγματικά αξίζει, γιατί έμαθα έναν υπέροχο ποιητή μέσα από τα λόγια της Αφρόζα. Κάποια στιγμή στην ομιλία της αναφέρεται στον Dukhu Miah ή αλλιώς Kazi Nazeul Islam, o oποίος είναι εθνικός ποιητής του Μπανγκλαντές. Είναι γνωστός ως επαναστάτης ποιητή και ένας από τους πιο γνωστούς της Μπανγκλαντέζικης λογοτεχνίας. Τα έργα του, ποιήματα, μυθιστορήματα, τραγούδια έχουν τη μεγαλύτερη απήχηση στον πληθυσμό. O Nazrul έχασε τον πατέρα του στην ηλικία των δέκα. Στη νεαρή ηλικία των δέκα ετών, άρχισε να εργάζεται για να υποστηρίξει την οικογένειά  Για το λόγο αυτό είχε αγωνιστεί σκληρά κατά της φτώχειας. Έτσι, οι άνθρωποι τον αποκάλεσε «Dukhu Miah».
Ο Nazrul έχει γράψει ένα ποίημα το «Daridro» με το οποίο επιτέθηκε στα κοινωνικο-οικονομικά πρότυπα και το πολιτικό σύστημα που επέφερε την εξαθλίωση σε πολλούς ανθρώπους. Ο ίδιος έπεσε σοβαρά άρρωστος και σταδιακά άρχισε να χάνει την δύναμη του λόγου του, μέσα σε λίγους μήνες. Πέθανε στις 29 Αυγούστου του 1976 (http://www.welovebd.com/beauty/the-national-poet-of-bangladesh-p1.php). 

Ενδεικτικά ένα μικρό απόσπασμα από ποίημά του :
"Ω, παιδί μου,  αγάπη μου
Δεν μπορώ να σου δώσω έστω και μια σταγόνα γάλα
Δεν έχω το δικαίωμα να χαίρομαι.Η φτώχεια θρήνει μέσα στις πόρτες μου αιώνια.."

omniatv

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"