Η Δεξιά τρίβει τα χέρια της (όταν η Αριστερά δείχνει ότι έχει πνευματικούς οδηγούς τύπου κας Ρεπούση)

του Σωτήρη Γλυκοφρύδη

Η κα Ρεπούση αποτελεί μιαν ιδιάζουσα περίπτωση παιδικής νόσου της Αριστεράς, η οποία είναι κάτι σαν ανεμοβλογιά ή οστρακιά που αναμφίβολα δημιουργεί σημάδια. Σημάδια που παραμορφώνουν το πρόσωπο του συναισθηματικού αριστερού παιδιού και οδηγούν στην αλλαγή του χαρακτήρα του και μετά στην κακεντρέχειά του και σε απωθημένα.

Και επεξηγούμαι.

Τα αιρετικά λεχθέντα σε πλείστα θέματα της κας Ρεπούση περιέχουν αναμφίβολα ένα ψήγμα αλήθειας, αλλά το ψήγμα αυτό να παρουσιαστεί ως η αλήθεια και η αλήθεια να γίνει ψήγμα, είναι μη επιτρεπτόν, αποτελώντας ύβρη. Σαφώς στη Σμύρνη κατά την οπισθοχώρηση, όταν στα πρόθυρα βρισκόντουσαν οι Τούρκοι, οι Τσέτες και οι Κούρδοι, υπήρχε στους άμαχους Έλληνες συνωστισμός φευγιού, αλλά να θεωρηθεί ο συνωστισμός ως αιτία πνιγμού είναι σαν να σε κυνηγούν οι λύκοι και να πουν ότι πέθανες από συνωστισμό για να μπεις σε βάρκα. Κατά τον τρόπο αυτό λίγο απέχει να υποστηριχθεί και το ότι έφταιγε η προκυμαία που δεν ήταν αρκούντως ευρύχωρη, αντί οι καταφθάνοντες λύκοι.      

Κάτι ανάλογο κάνει η κα Ρεπούση και με τα αρχαία Ελληνικά, θεωρώντας τα «νεκρή γλώσσα», και είναι δυο φορές κρίμα που έχει ασχοληθεί με ανθρωπιστικές επιστήμες, στις οποίες υποτίθεται ότι ανήκει και η φιλοσοφία της γλώσσας. Και δεν μπορούμε να πούμε, μετά τον Βιντγκενστάιν, ούτε ότι η γλώσσα δεν είναι απαραίτητη και στα μαθηματικά, γιατί τα μαθηματικά ανήκουνε στη γλώσσα. Διότι η γλώσσα είναι η βάση της σκέψης μας. Αυτά θα έπρεπε να τα ξέρει η κα Ρεπούση, αλλά και κάθε σύγχρονος μαθηματικός, είτε ανήκει στο αριθμητικό Πυθαγόρειο θεώρημα είτε στα υπερπεπερασμένα μαθηματικά του Καντόρ στα οποία οι αριθμοί στο μέλλον θα γυρνούν σε γλώσσα. Τα αρχαία Ελληνικά δεν είναι νεκρή γλώσσα, είναι η γλώσσα του μέλλοντος.

Κατά τον τρόπο αυτό η Αριστερά, δείχνοντας ότι τον αντιπροσωπεύει η κα Ρεπούση...
δημιουργεί ερωτηματικά και απέχθεια ως να κρύβει ρετροϊό, που σπρώχνει τον συναισθηματικό Έλληνα στου αρρώστου το κρεβάτι. Και αυτό δημιουργεί άπωση σε όσους νοιώθουν μέσα τους λίγο μεγαλύτεροι από παιδιά. Διότι έτσι δείχνει η Αριστερά τη γύμνια της και το back up της άνευ οξυδέρκειας υποδομής της που οδηγεί σε εμπάθειες οι οποίες προωθούν το φασισμό, και αυτό είναι κρίμα.

Εν κατακλείδι, δεν αντιλέγουμε ότι πρέπει να αλλάξει η διδασκαλία των αρχαίων, ειδικά ως προς το συντακτικό και τη γραμματική, αλλά χρειάζεται παράλληλα εκβάθυνση στα βαθειά νοήματα της γλώσσας. Αυτό είναι το σημαντικό. 

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"