Γιατί γκρινιάζεις πού σοῦ παίρνει τό σπίτι ἡ τράπεζα;

Βασιλικότεροι τοῦ βασιλέως πάντως κατήντησαν αὐτοὶ ποὺ ἔως πρὸ τινός, κι ἐννοῶ πολὺ προσφάτως, ἰσχυρίζοντας πὼς ὅταν θὰ ἔλθουν στὰ πράγματα, θὰ πάρουν τὰ ὑπάρχοντα ἀπὸ τοὺς ἄλλους. 
Γείτονάς μας, χρόνια, ἀπειλοῦσε τὴν θεία μου, τὴν καπετάνισσα, πὼς μόλις τὸ ΚΚΕ θὰ ἀναλάβῃ τὴν ἐξουσία, θὰ τῆς πάρουν τὰ σπίτια ποὺ ἔφτιαξε ὁ ἄντρας της, ὅταν θαλασσοπνιγόταν. Ἡ θεία μου τὸν κορόιδευε… Σὲ δύο καρέκλες ὅλην τὴν ἡμέρα ἁπλωμένος ὁ τύπος, μόλις ξεμύτιζε ὁ ἥλιος, ἦταν ἀρακτὸς καὶ ἀπειλοῦσε… Τὴν θεία μου εἶχε βάλῃ στὸ μάτι… Ἔτρωγε κι ἔπινε χάριν τῶν κορόιδων. Ἡ γυναίκα του καθάριζε σκάλες, τὰ παιδιά του ἔκαμαν θελήματα… Κι αὐτὸς προπαγάνδιζε τὴν δικτατορία τοῦ προλεταριάτου καὶ  τοῦ κόμματος…
Νά κλαῖς ἤ νά γελᾶς μέ τήν ἀνισοῤῥοπία;

Πᾶμε τώρα λίγο ἀπὸ τὴν ἀνάποδη νὰ τὸ πιάσουμε…

Τί ἔλεγε γιά χρόνια ὁ γείτονας στήν θεία μου τήν καπετάνισσα; 
Ἔ, τώρα τὰ ἴδια λέει  ἄλλος, ἀλλοῦ…
Καὶ εἶναι πάντα τὸ ἴδιο παραμύθι… Ὁ ἴδιος φόβος… Ἡ ἴδια ἀπειλή!

Λοιπόν… Ἄς τὸ ξεκαθαρίσουμε ἐπὶ τέλους, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ καταλάβουμε πὼς μᾶς τὴν ἔχουν στημένη. Εἶτε οἱ κομμουνιστές, εἶτε οἱ τοῦ «συνταγματικοῦ τόξου», εἶτε οἱ χρυσαυγίτες, εἶτε οἱ Καμμένοι, εἶτε οἱ βρεγμένοι, εἶτε οἱ κατουρημένοι….
Ἡ ἐντολὴ ἐδόθῃ ἀπὸ καιρὸ καὶ λέει: «Οὐδὲ μία ἰδιοκτησία!!! Οὐδὲ ἕνα ἀκίνητο σὲ πολίτη!!! Οὐδὲ μία περιουσία!!!  Οὔτε μία ἐλευθερία!!! Οὔτε ἕνα δικαίωμα!!! Ἀκόμη καὶ τὸ δικαίωμά τους στὴν ζωή κόβεται!!!

Δὲν ἔχουν λοιπὸν πλέον καμμία σημασία τὰ κόμματα, τὰ χρώματα, τὰ συνθήματα…
Ἡ ἐντολὴ ἀφορᾶ σὲ ὅλους καὶ θὰ τὴν εφαρμόσουν δίχως νὰ μᾶς ῥωτήσουν. 
Θὰ πηγαίνῃ ἔτσι, διότι μόνον μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο μποροῦν νὰ ἐλέγξουν ἀπολύτως τοὺς πληθυσμούς. 
Πχωχοποίησις, ἐξαθλίωσις, ἀπελπισία… Τό χειρότερο; Μνήμη!!!
Διότι ἐμεῖς ζήσαμε καὶ τὸ πρίν, ἀλλὰ ἐμεῖς θὰ ζήσουμε καὶ τὸ μετά…
Κι αὐτὴ ἡ μνήμη εἶναι, στιγμὲς στιγμές, ἀνυπόφορη…

Δὲν μᾶς παίρνει λοιπὸν ἡ τράπεζα τὸ σπίτι. Μᾶς τὸ παίρνει αὐτὸς ποὺ εἶναι πίσω ἀπὸ τὴν τράπεζα. Μᾶς τὸ παίρνει αὐτὸς ποὺ ἔτσι ἤθελε κι ἔτσι ἔκανε.
Ἔως τῆς στιγμῆς λοιπὸν ποὺ θὰ δοῦμε νὰ καταῤῥέουν τὰ πάντα, κι ἐννοῶ τὰ πάντα, διότι δὲν ἀξίζει κάτι ἀπὸ αὐτὰ νὰ διασωθῇ, ἔως τότε, ἕνα νὰ γνωρίζουμε:ἐλεύθερος ἄνθρωπος εἶναι αὐτὸς ποὺ μπορεῖ νὰ ζήσῃ ἀξιοπρεπῶς, ἐντίμως καὶ μὲ καθαρὸ πνεῦμα καὶ μὲ σπίτι ἀλλὰ καὶ χωρὶς σπίτι.
Τὰ σπίτια θὰ τὰ πάρουν. 
Ἐμεῖς ὅμως τί θά ἀπογίνουμε; Θά κλαῖμε καί θά αὐτοκτονοῦμε ἤ θά σταθοῦμε ὄρθιοι νά ἀντιμετωπίσουμε ἀξιοπρεπῶς τίς προκλήσεις;

Στὸ χέρι μας εἶναι…

Φιλονόη φωτογραφία 

πηγή : http://filonoi.gr

========================== "O σιωπών δοκεί συναινείν"