Αντί εισαγωγής, ένα μικρό σχόλιο από την συντακτική μας ομάδα:
Τα μνημόνια πάντα υπήρχαν και οι προδότες της πατρίδας πάντα πρόθυμοι και συνεπείς. Μετά από 68 χρόνια συνεχίζεται η ίδια άθλια υποτελής πολιτική των εθελοντών επίορκων και των διορισμένων εφιαλτών της παράδοσης της πατρίδας, της εθνικής μας κυριαρχίας και της καταβαράθρωσης της εθνικής και ατομικής αξιοπρέπειας των έντιμων ελλήνων πολιτών.Αυτό που διαφέρει στο ίδιο σκηνικό σήμερα, είναι ότι τα όπλα έγιναν νομικά χαρτιά (κατασχέσεις, χαράτσια και κόκκινοι λογαριασμοί τραπεζών) οι στολές και οι κουκούλες των επίορκων δοσίλογων κουστούμια και ταγεράκια καλοπληρωμένων και καλοταϊσμένων πολιτικών και διαπλεκόμενων σφουγγοκωλάριων συνεργατών και χορηγών.
Το σκηνικό γνωστό... απλά σήμερα δεν γεννιούνται αποφασισμένοι αγωνιστές να γίνουν ήρωες αλλά ιδιοτελείς και συμφεροντολόγοι, όπως ενδεικτικά μπορεί να χαρακτηριστούν:
Φιλοχρήματοι, παραδόπιστοι, κερδομανείς, κερδοσκόποι, άπληστοι, πλεονέκτες – εγωιστές, ωφελιμιστές, φιλόκερδοι, καταναλωτικοί υλιστές, άρπαγες, αχόρταγοι, λαίμαργοι, αδηφάγοι και αχόρταστοι με – ταπεινά ελατήρια, προθέσεις, διαθέσεις, σκοπούς, επιδιώξεις (με δέλεαρ το κέρδος)
Στους περισσότερους μνημονιακούς κυριαρχεί: Ιδιωφέλεια, υστεροβουλία – φιλοκέρδεια, φιλαργυρία, σπέκουλα, πλεονεξία, απληστία, καπηλεία, εκμετάλλευση, αφαίμαξη, άρμεγμα, βύζαγμα, τρύγημα, απομύζηση – αθέμιτη, ιδιοτελής αρπαγή, αρπακτικότητα, κερδοσκοπικό πνεύμα, κερδοσκοπική τάση, καιροσκοπισμός, πλεονεξία – ροπή για ατομικισμό, φιλοτομαρισμό και εάν ξεχάσαμε κάποιους "χαρακτηρισμούς" να μας συγχωρέσουν οι -ισμοί.
Τέλος αυτό που δεν υπάρχει σήμερα είναι η ...
πίστη και η αφοσίωση για την πατρίδα, στην εθνική μας κυριαρχία και ανεξαρτησία, ανιδιοτελής και έντιμος αγώνας για δικαιοσύνη, αξιοκρατία, κράτος πρόνοιας και κυρίως λαϊκή δημοκρατία, δυστυχώς Βελουχιώτηδες δεν γεννιούνται σήμερα γιατί φροντίζει το διεθνές κερδοσκοπικό σύστημα να τους απορροφά και να τους εντάσσει σε ένα από τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των σύγχρονων νεοελλήνων.... (των γνωστών καναπεδάκηδων, ωχαδερφιστών και οπαδών του μεσσιανισμού και του "ποιος άλλος θα βγάλει το φίδι από τη τρύπα να τον ακολουθήσουμε εκ του ασφαλούς ως σωτήρα".-
Ο Άρης Βελουχιώτης είναι από τις (ελάχιστες) προσωπικότητες στην παγκόσμια ιστορία, που δεν θα σου πει κανείς «τι ήταν» και «τί δεν ήταν». Αν θες να το μάθεις αυτό, χρειάζεται να ακούσεις, να διαβάσεις, να αναλογιστείς και θα το Αισθανθείς...
Ακολουθούν: - Οι εξαιρετικά εύστοχοι και περιγραφικοί στίχοι της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ιστορίας των Social Waste στο τραγούδι τους με τίτλο «Του Άρη».
- Το καλύτερο ίσως ντοκυμαντέρ-ταινία για τον Α. Βελουχιώτη και τις τελευταίες κρίσιμες επιλογές του, μιας και είναι γυρισμένο στα ίδια ακριβώς μέρη που περπάτησε ο «Πρωτοκαπετάνιος» μαζί με τους αντάρτες του, ενώ βασίζεται στις ζωντανές μαρτυρίες των τελευταίων.
- Ολόκληρο το τεύχος του περιοδικού «Ιστορία του Έθνους» (προς ελεύθερη ανάγνωση και κατέβασμα), αποκλειστικά αφιερωμένο στον θρυλικό ηγέτη και τις τελευταίες μέρες της ζωής του (η αρθρογραφική παρουσία των Χάγκεν Φλάισερ και Ιάσωνα Χανδρινού εγγυώνται απλώς την εγκυρότητα των όσων διαβάζουμε).
Σημείωση: Ο τίτλος-στίχος του αφιερώματος βασίζεται στο μύθο που αναπτύχθηκε στις συνειδήσεις των κατοίκων των ορεινών χωριών της Ρούμελης και ήθελε τον Άρη να παραμένει ζωντανός, κρυμμένος με το άλογό του στα βουνά της περιοχής και κάποια στιγμή να επιστρέφει...
Κρατούσα πάντα μια σελίδα μου κενή για το χατίρι σουκι όσο θα τη γεμίζω δώσε μου το ποτήρι σου.
Καπετάνιε, θα το φουλάρω ως τα χείλια
κρασί να πιούμε από του χρόνου τα παλιά τα σταφύλια.
Σκοπούς μη βάλεις, βγάλε το σκούφο κι ετοιμάσου,
θα μιλήσουμε για κείνους που πουλήσαν τον ΕΛΑΣ σου
κι έπειτα ξεπουλήσανε και τούτο το χώμα
κι όμως τα σόγια τους μας κυβερνάνε ακόμα.
Ναι, όπως τ' ακούς! Μα μην ταράζεσαι έχει κι άλλα
εξάλλου εδώ πάντοτε ξένοι κρατάγαν την κουτάλα
κι εμείς πιστό σκυλί που ζητιανεύει, όπως θα ξέρεις,
καλά πού 'φυγες νωρίς, να μην τα δεις, να υποφέρεις.
Τί είπες το κόμμα σου; Αυτό έχει μάθει να χάνει
και να προδίδει, ρώτησε και τον Πλουμπίδη.
Μα τι σου λέω, που τα γνωρίζεις από πρώτο χέρι
κι άλλος κανείς από 'σένα, καλύτερα δεν τα ξέρει.
Όσο για τ' όνειρο, το 'πνιξε η μάνα του στην κούνια
και παίζουν δίχως αντίπαλο οι άλλοι με τα σπιρούνια.
Γι’ αυτό σου λέω, ανέβα στ' άλογο και έλα σαν πρώτα
μήπως και πάψει τούτη η χώρα να 'ναι κότα…
Κάπου στη Ρούμελη λένε πως ζεις ακόμα
με τον Κωστούλα, τον Μπελή και τον Τζαβέλλα,
τ' ακούς ακόμα σε ζητάει τούτο το χώμα,
γι’ αυτό σου λέω ανέβα στ’ άλογο και έλα…
Λείπεις καιρό, έχουν περάσει και τόσαμα ποιο μολύβι να στα γράψει, να στα πει ποια γλώσσα;
Κάτσε λοιπόν, άκουσε, πες τα κι εσύ στον Τζαβέλλα
κι ύστερα ανέβα στ’ άλογο, παρ’ τον μαζί και έλα.
Ξενοκρατία που λες τη χώρα τούτη άλωσε
κι από όταν έφυγες η Δεξιά ξεσάλωσε.
Όπως φαντάζεσαι πισώπλατα όχι στα ίσια
βαφτίσανε Παρθενώνες τα ξερονήσια.
Ναι οι κουφάλες κι η Αριστερά κολλημένη,
η ηγεσία βλακώδης κι αλλοπαρμένη, χαμένη
κι οι αντάρτες σου πουλημένοι πολύ φτηνά πουλημένοι,μα τι τα θες, τι τα γυρεύεις, πικρή γεύση μας μένει.
Σήμερα πάλι είναι πιο μαύρο το χάλι
ίδιο το χρώμα ακόμα κουμάντο κάνουν οι μεγάλοι,
ναι οι μεγάλοι, δεν τέλειωσαν οι άξονες,
άλλαξαν βάρδια και ήρθαν οι Αγγλοσάξονες.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι που τους χαλάν τη συνταγή
οι απόγονοι του Ζαπάτα στων Μεξικάνων τη γη.
Γι’ αυτό σου λέω κάτι δεν έχει πεθάνει
κι ίσως αν έρθεις πιο βαθειά να ανασάνει…
Κάπου στη Ρούμελη λένε πως ζεις ακόμα...
Κι ύστερα κοίταξα ξανά τον φανοστάτη,
εκείνον στη φωτογραφία της ντροπής
κι είπα: «Αντίο, Καπετάνιε επαναστάτη,
καλές εφόδους στην κοιλάδα της σιωπής».
Κάπου στη Ρούμελη λένε πως ζεις ακόμα…
Το καλύτερο ίσως ντοκυμαντέρ για τον Άρη Βελουχιώτη και τις τελευταίες κρίσιμες επιλογές του, μιας και είναι γυρισμένο στα ίδια ακριβώς μέρη που περπάτησε ο "πρωτοκαπετάνιος" μαζί με τους αντάρτες του, ενώ ξεδιπλώνεται βασισμένο στις ζωντανές μαρτυρίες των τελευταίων... Σκηνοθεσία: Φώτος Λαμπρινός
http://www.aksioprepeiakantoxh.com/thematikes/istoria/651-aris-velouxiotis
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.