Καμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά σιγά και μπαίνεις.
Φοράς, ακόμα, κάτασπρο κοστούμι και λινά παπούτσια.
Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις.
Έχω μείνει στη θέση που μ'άφησες για να με ξαναβρείς.
Όμως πρέπει ναχει περάσει πολύς καιρός γιατί τα νύχια μου
μακρύνανε κι οι φίλοι (μου) με φοβούνται.
Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες.Έχω χάσει
την φαντασία μου.
Κι όταν ακούω "Κατερίνα" τρομάζω.
Νομιζω πως πρέπει να καταδώσω κάποιον.
Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε πως είσαι εσύ.
Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες,γιατί γράψανε πως σου ρίξανε στα πόδια:
Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουν στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος.το νου σου ε;
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.