Λιαπη-ισμός το ανώτατο στάδιο του σουρεαλισμού της μεταπολιτευτικής αλαζονείας - " Όσο κι ο νους να τυραννιέται, άσπρην ημέρα δε θυμιέται"

Ζούμε σε μία περίοδο πολιτικής σουρεαλιστικής αλαζονικής δημοκρατίας των πολιτικών, απέναντι σε  έναν λαό που παρακολουθεί εκστασιασμένος, άβουλος και αμήχανος αυτή την μεταπολιτευτική θεατρική παράσταση πληρώνοντας αδιαμαρτύρητα ότι του ζητούν και για όσο αδιευκρίνιστο χρόνο ακόμη διαρκέσει αυτή η άνευ προηγούμενων κωμικοτραγική ζωντανή κατάσταση, σεναρίου, ρόλων, ηθοποιών και κοινού. 
Δύσκολο είναι να αποδεχτεί κάποιος νοήμων αυτή την υπέρλογη κατάσταση παρόλα αυτά ένας "Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο και κάπου εφτυούσε καταγής. Ω! πόσο βάσανο μεγάλο το βάσανο είναι της ζωής! Όσο κι ο νους να τυραννιέται, άσπρην ημέρα δε θυμιέται" καταλήγοντας  να κρατάμε όλοι εμείς δεύτερη και άψυχη φωνή: "Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα όπου μας εύρει μας πατεί. Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!"

ολόκληρος λαός εγκλωβισμένος στην άνεση ενός καναπέ, για όσους ακόμη το διαθέτουν, ακούει από το υπερπέραν τον Βάρναλη να σιγοτραγουδά με σπαραγμό: "

Αυτό είναι ο σκηνικό και οι θεατές. Το σενάριο είναι γραμμένο στα αγγλικά και σε δεύτερη μετάφραση στα γερμανικά. Η ελεύθερη μετάφραση είναι από τα δουλικά του Μπόμπολα του Αλαφούζου και του Κυριακού και κάποιων συνέταιρων της DIGEA.

"Καθαρός ψυχικός αυτοματισμός, που εκφράζει, προφορικά ή γραπτά, την πραγματική λειτουργία της ψυχής. Η σκέψη υπαγορεύεται χωρίς τον έλεγχο της λογικής και πέρα από κάθε αισθητικό ή ηθικό έλεγχο''. Πρωτοποριακό λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό κίνημα του 20ου αιώνα. Σύμφωνα με την άποψη που εκφράζεται στο πρώτο ''Μανιφέστο'' του κινήματος των σουρεαλιστών.
Αυτό είναι το ύφος. Το ήθος είναι αλαζονικό και οι σκοποί επιμελημένα συνωμοτικά σκοτεινοί. 

Στην αρχή ήταν το καρότο, με την δυνατή Ελλάδα και το σκληρό νόμισμα, στην συνέχεια το μαστίγιο με τους γνωστούς αγύρτες και ντελάληδες με το "Να... οι διεφθαρμένοι Έλληνες"  γιατί "όλοι μαζί τα φάγαμε" και "ζούσαμε με δανεικά και δεν πάει άλλο".

Αλλαγή κομμάτων και πρωταγωνιστών ακόμη και με φιλοξενούμενους σωτηράκηδες για την παράσταση της παράδοσης άνευ όρων της εθνικής μας υπόστασης και κυριαρχίας, συνεχίζεται, ακόμη και σήμερα,  με την εσωτερική υποτίμηση πρώτα των  μισθωτών και συνταξιούχων στην συνέχεια των ελεύθερων επαγγελματιών και στο τέλος των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων και των υποαπασχολούμενων του ιδιωτικού τομέα. 

Η μέριμνα είναι εκτός των ιδίων των πολιτικών πρώτα οι τραπεζίτες και μετά ψίχουλα και μάλιστα αναδρομικά για τους δικαστικούς και για τους λίγους ένστολους (όχι όλους) που έχουν επιφορτιστεί την καταστολή και την φύλαξη "ημετέρων".Ο τρίτος πυλώνας, αυτός που ισχυρίζονται της ...
δημοκρατίας, έχει σαθρά πόδια και στηρίζεται πάνω στην κυλιόμενη άμμο της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας. Η τελευταία άθλια παράσταση της συναλλαγής δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση ή άλλου είδους κριτική, βλέπε σχετική ανάρτηση: Ιδιοτελείς ανοησίες και διαπλεκόμενες αυθαιρεσίες

Μέσα σε τρία χρόνια αποδομήθηκαν τελείως οι θεσμοί: πρόνοιας, υγείας, παιδείας και ότι είχε αρχικά προβλεφθεί ως κοινωφελές καλό για το λαό που υποτίθεται το προστάτευε.
Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας από ανθρώπους που δεν ίδρωσαν ποτέ να βάλουν κεραμίδι με τον τίμιο ιδρώτα τους αλλά πάντα όλα "παραδομένα" στην εντέλεια και μάλιστα με το κλειδί στο χέρι.

Κάποτε μου μου έγραψε ένας αναγνώστης μας:  "Τόσο καιρό που φωνάζαμε ότι οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής έπρεπε να είναι στη φυλακή, δεν γινόταν τίποτα. Μπορούσαν να δέρνουν γυναίκες, να χτυπάνε μετανάστες, να τους έχουν να δουλεύουν παράνομα στα ξενοδοχεία τους, αλλά τα ΜΜΕ τους έδειχναν να προστατεύουν γριούλες, να κάνουν συσσίτια μόνο για (Ε)Αίλινες, να κάνουν διακοπές με μοντέλα κλπ.
Παράλληλα είχαμε και την καραμέλα ότι μόλις γίνουν οι εκλογές στη Γερμανία, δεν θα ξέρουμε τι να κάνουμε με τα λεφτά που θα μας έρθουν. Είχες και 17.000.000 ζάπλουτους τουρίστες, γιατί να διαμαρτυρηθείς; Τα περιθώρια όμως στένεψαν. Το κόμμα σου άρχισε να έρχεται δεύτερο στις δημοσκοπήσεις και η Χ.Α. να ανεβαίνει επικίνδυνα. Πλησιάζουν επικίνδυνα κι οι εκλογές στη Γερμανία, δεν θα μπορείς για πολύ ακόμα να κοροιδεύεις. Οπότε τι κάνεις, Αντώνη Σαμαρά;
Σηκώνεις το τηλέφωνο και παίζεις το τελευταίο σου χαρτί και δε σε νοιάζει αν θα φέρεις εμφύλιο στη χώρα ή αν θα σκοτωθούν αθώοι. Το θέμα είναι να σώσεις το τομάρι σου. Κι έτσι λοιπόν, μέσα σε μια νύχτα τα ΜΜΕ βρέθηκαν με απίστευτα ρεπορτάζ για τα αίσχη της Χρυσής Αυγής, έμαθαν για την εκπαίδευσή τους από ΟΥΚάδες, για τη συνεργασία τους με πακιστανούς, μέχρι και το πασοκικό Έθνος, που είχε κηρύξει πόλεμο στη Χ.Α., βρήκε ΧΑγίτη, που ήθελε να ομολογήσει όλες τις βρωμιές.
Παράλληλα σταμάτησαν τις πολλές εμφανίσεις οι φασίστες της Ν.Δ. στην TV κι έτσι ξαφνικά φασίστες φαίνονται μόνο οι μαχαιροβγάλτες και βέβαια ο Σύριζα, με την τρομερή θεωρία των δύο άκρων.
Κι έτσι φτάσαμε στο σήμερα, όπου ο σουρεαλισμός έγινε επίσημη θρησκεία του κράτους, οι ψηφοφόροι τρομαγμένοι φεύγουν από τους τρομακτικούς φασίστες της Χ.Α. και γυρνάνε στη γλυκιά αγκαλιά της πατριωτικής δεξιάς: στον Άδωνι, το Βορίδη, το Φαήλο και το Δένδια, ο οποίος πέρυσι απειλούσε με μήνυση τον Guardian, επειδή έγραψε ότι η ΕΛΑΣ έχει σχέσεις με τη Χ.Α.
Κατά τ' άλλα αυτοί αγαπάνε την Ελλάδα..."

Ζούμε εποχές που ο άκρατος σουρεαλισμός είναι το κυρίαρχο. Είναι ένας  "Καθαρός ψυχικός αυτοματισμός, που εκφράζει, προφορικά ή γραπτά, την πραγματική λειτουργία της ψυχής. Η σκέψη υπαγορεύεται χωρίς τον έλεγχο της λογικής και πέρα από κάθε αισθητικό ή ηθικό έλεγχο'', ακριβώς όπως τον όρισαν οι γνωρίζοντες τον περασμένο αιώνα και όχι μόνο στην τέχνη και στον πολιτισμό αλλά και στην καθημερινότητα και την πρακτική της πολιτικής ζωής μας.

Ο Λιαπη-ισμός είναι το αποκορύφωμα της αλαζονείας μίας ελίτ των γόνων των πολιτικών που το σύστημα τους έχει εντάξει σε ένα κλειστό λόμπι που ελέγχεται από το τραπεζικό σύστημα και τους διεθνείς τοκογλύφους, αφού τους έχει στο απυρόβλητο όσο θα διαρκεί και ο ρόλος τους.

Νάσος

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"