«Για πόσο θα πληρώνουμε τους τραπεζίτες Σάλλα, Κωστόπουλο, Λάτση;», ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου

Τα θέματα του UNFOLLOW 28, αναλυτικά:

Αλέξης Τσίπρας: «Θα συγκρουστώ με τους τσιφλικάδες», συνέντευξη στον Αυγουστίνο Ζενάκο και τον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο. Έχοντας περάσει ανάμεσα σε ΜΑΤ και κλούβες που για άλλη μια φορά έχουν αποκλείσει τη Βουλή, όσο από την Πλατεία Συντάγματος ακούγονταν για μία ακόμη φορά συνθήματα από ανθρώπους που διαδήλωναν, συναντήσαμε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο γραφείο του, και συζητήσαμε για την προοπτική διακυβέρνησης και τις επικείμενες ρήξεις…
«Ετοιμάζοντας το ελληνικό Γκουαντάναμο», άρθρο της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου. Η ομάδα των προθύμων της αντιδραστικής κυβέρνησης Σαμαρά, ετοιμάζει ακόμα ένα χτύπημα σε δημοκρατικά κεκτημένα. Δημιουργούν φυλακές υψίστης ασφαλείας για τον «εσωτερικό εχθρό». Ποντάρουν στο ότι ακόμα ως τέτοιος δεν έχεις χαρακτηριστεί εσύ και άρα θα αδιαφορήσεις. Θα αδιαφορήσεις;
«Τα χαμένα εκατομμύρια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ», άρθρο του Αυγουστίνου Ζενάκου. Το ζήτημα της κρατικής χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων, καθώς και το συγγενές ζήτημα των δανείων τους, τα οποία ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία έχουν πάψει να εξυπηρετούν, ανήκει –όπως και άλλα ζητήματα της Ελλάδας της κρίσης– στην κατηγορία εκείνη που θα ήταν ξεκαρδιστική, αν δεν ήταν τόσο προσβλητική για τη νοημοσύνη των πολιτών.
«Για τον ΣΥΡΙΖΑ», άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου. Στο σύστημα όπου ζούμε υπάρχουν τάξεις. Τάξεις καταπιεστών και τάξεις καταπιεζόμενων. Η Αριστερά που δεν δίνει πολιτική προοπτική, αλλά ευνουχίζει την πάλη των τάξεων, μπορεί να λέει και να είναι όσο Αριστερά θέλει. Αλλά Αριστερά της ρήξης και της ανατροπής δεν είναι. Των «κοινωνικών διαλόγων» και της «ταξικής συνεργασίας», μπορεί…
«Ταυτότητα, μεγάλε, ταυτότητα», άρθρο του Δημήτρη Παπανικολάου. Κάποιοι θεωρούν την ταυτότητα απλή διεκδίκηση σταθερών δικαιωμάτων. Είναι όμως η στιγμή να συνειδητοποιήσουμε πόσο δηλώνει το αντίθετο, τη συμπλοκή με την ιστορία και την πολιτική συνθήκη, τη συμπλοκή που επιβάλλεται ακριβώς επειδή η ταυτότητα, κάθε ταυτότητα, δεν είναι στατική, αλλά ανά πάσα στιγμή αρχή διεκδίκησης και κατανόησης όχι του τι μας ανήκει αλλά του τι μοιραζόμαστε.
«Οπισθοδρομικές αφηγήσεις για αντιδραστικές πολιτικές», άρθρο της Έφης Γιαννοπούλου. Τα δύο πρόσφατα τηλεοπτικά σποτ του υπουργείου Παιδείας αποκαλύπτουν με τον πιο εύγλωττο τρόπο όχι μόνο την αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος, που γίνεται όλο και πιο ταξικό αυξάνοντας κάθε είδους αποκλεισμούς, αλλά και την οπισθοδρομική αφήγηση που είναι η μόνη ικανή να στηρίξει την πολιτική του.
«Αυτά ήταν σπουδαία πράγματα», άρθρο του Old Boy. Ταιριάζοντας τις δυο σαββοπουλικές εκδοχές, προκύπτει πως στα τέλη του ’50 ήμασταν καλύτερη κοινωνία και επειδή υπήρχε ακόμη φτώχεια και επειδή έπαυε να υπάρχει πια τόσο φτώχεια, ενώ η σημερινή μνημονιακή φτώχεια είναι εν πολλοίς δικαιολογημένη…
«Το μυστικό ημερολόγιο του Σταύρου Θεοδωράκη», άρθρο του Πιτσιρίκου. Ο πιτσιρίκος φέρνει στο φως το μυστικό ημερολόγιο του Σταύρου Θεοδωράκη και βάζει φωτιά στο πολιτικό σκηνικό.
«Για πόσο θα πληρώνουμε τους τραπεζίτες Σάλλα, Κωστόπουλο, Λάτση;», ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου. Κανείς δεν έχει κερδίσει περισσότερο από τους τραπεζίτες στα χρόνια της κρίσης. Αφού λοιπόν οι τραπεζίτες «απορρόφησαν» 211,5 δισ. ευρώ προκειμένου να «περάσουν τον κάβο» χωρίς να κινδυνεύσουν τα κέρδη τους, τώρα θα επαναγοράσουν από το Δημόσιο τις τράπεζες έναντι συμβολικού τιμήματος. Αυτό τουλάχιστον προβλέπει η συμφωνία της κυβέρνησης με την τρόικα, που θα αποτυπωθεί σε έναν ακόμη νόμο που ψηφίζεται από το ελληνικό κοινοβούλιο για το «καλό της χώρας».
«Μυτιληναίος: Σαμαρικές μεθοδεύσεις για εύκολα κέρδη», ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου και της Έφης Γιαννοπούλου. Ο μεγαλοεπιχειρηματίας έχει καταφέρει να αγοράζει από τη ΔΕΗ πάμφθηνο ρεύμα, ενώ την ίδια στιγμή της πουλάει σε πολλαπλάσια τιμή το ρεύμα που παράγει ο ίδιος. Αυτό το πέτυχε με μεθοδευμένες κινήσεις και μετά από άδειες που του εξασφάλισαν οι κυβερνήσεις Καραμανλή, Παπανδρέου και, τώρα, η κυβέρνηση Σαμαρά.
«Μετρό Θεσσαλονίκης: Ένα (όχι τόσο σύντομο) ανέκδοτο», ρεπορτάζ του Νίκου Τσακανίκα. Μισό δις ευρώ επιπλέον φαίνεται πως επιχειρεί να αποσπάσει από το ελληνικό δημόσιο η κοινοπραξία  ΑΕΓΕΚ-Impregilo-Ansaldo-Seli-Ansaldobreda, η οποία έχει αναλάβει να κατασκευάσει το Μετρό Θεσσαλονίκης.
«Πιέζει ο Μελισσανίδης το Μαξίμου να πάρει και το ηλεκτρονικό στοίχημα», ρεπορτάζ του Δημήτρη Ζακχαίου. Πόσο θολή μπορεί να είναι μια σύμβαση; Πόσα ψιλά γράμματα μπορεί να έχει; Πώς γίνεται να υπάρχουν διαφορετικές «θεωρίες» για τα ήδη συμφωνημένα; Τι ισχύει τελικά στο ζήτημα του ηλεκτρονικού μονοπωλίου του στοιχήματος, το οποίο φαίνεται ότι αξιώνει ο ΟΠΑΠ από την κυβέρνηση, με την πίεση του Δ. Μελισσανίδη που εκμεταλλεύεται τη φιλία του με τον Α. Σαμαρά;
«Πλιάτσικο σε ΟΛΠ, αεροδρόμιο και “μικρή ΔΕΗ”», ρεπορτάζ του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου. Πλιάτσικο. Μόνο αυτή η λέξη ταιριάζει στους εγκληματικούς σχεδιασμούς για το ξεπούλημα στρατηγικών υποδομών και εγκαταστάσεων της δημόσιας περιουσίας. Η κυβέρνηση Σαμαρά –μέσω ΤΑΙΠΕΔ– προχωρά στην πώληση του λιμανιού του Πειραιά, του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» και των βασικότερων υποδομών ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας.
«Της (ν)τροπολογίας το ανάγνωσμα», ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου. Ο Σ. Λάτσης και ο Β. Βαρδινογιάννης γλιτώνουν πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ. Το ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ, τα στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ και άλλοι «πρόθυμοι» να βοηθήσουν στο ξεπούλημα της χώρας αποκτούν ασυλία για να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους. Κάθε είδους παρανομία μπορεί να ξεπλυθεί από τη βιομηχανία τροπολογιών που έχει στήσει η κυβέρνηση στο ελληνικό κοινοβούλιο.
«Κύπρος & Ισλανδία: Τα “άκρα” της Ευρώπης», ρεπορτάζ του Λεωνίδα Βατικιώτη. Αντίθετα με την Κύπρο, η Ισλανδία υπερέβη την οικονομική κρίση, επειδή εθνικοποίησε τις τράπεζες αντί να τις «διασώσει» και εκμεταλλεύτηκε τις δυνατότητες άσκησης ευέλικτης συναλλαγματικής πολιτικής που παρέχει το εθνικό νόμισμα.
«ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε: Από τη Fatherland στην Euroland», άρθρο του Άρη Χατζηστεφάνου. Μια ενοποιημένη, ειρηνική Ευρώπη με την ανάπτυξη και την ευημερία που προσφέρει ένα κοινό νόμισμα. Πόσο απέχει αλήθεια το «όραμα» του Χίτλερ από την πολιτική που ασκούν σήμερα τα ηγετικά στελέχη της ΕΕ στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο; Κάθε σχετική σύγκριση αποτελεί μια επικίνδυνη ισορροπία σε ένα τεντωμένο σκοινί. Αν όμως γυρίσουμε μερικά χρόνια πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αναζητήσουμε τους παράγοντες που ανάγκασαν τις οικονομικές ελίτ της εποχής να ανεχθούν και σε πολλές περιπτώσεις να στηρίξουν έμπρακτα το φασισμό, ίσως η σύγκριση αποκτά μια χρησιμότητα…
«Ξεπλένοντας τους νεοναζί στην Ουκρανία», ρεπορτάζ του Κώστα Ράπτη. Πώς η καταγγελία του αντισημιτισμού έπαψε να είναι ευπρόσδεκτη στη Δύση, χάριν της αλλαγής καθεστώτος στο Κίεβο…
«Σε τι χρησιμεύει το παρελθόν;», άρθρο του Δημήτρη Πλάντζου. Έστω και εν μέσω κρίσης (ή ακριβώς λόγω της κρίσης), πρέπει επιτέλους να συζητήσουμε για το πώς κατασκευάζεται το παρελθόν, από ποιον, και για ποιο λόγο. Κι αν για τους νυν κυβερνώντες ο δρόμος είναι έτσι κι αλλιώς στρωμένος, οι θεωρούμενοι και ως εναλλακτικοί της άλλης πλευράς θα πρέπει να πείσουν πως έχουν τον τρόπο να οργανώσουν ένα ελληνικό παρελθόν αντάξιο του βλοσυρού μας παρόντος…

Οι στήλες του UNFOLLOW:
«Étant Donnés» του Αυγουστίνου Ζενάκου, «Κόκκινη γραμμή» του Νίκου Μπογιόπουλου, «Infowar» του Άρη Χατζηστεφάνου, «Μεσαιωνικά» του Θεόφιλου Τραμπούλη, «Διερευνητικά» του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου, «Πρακτικά» του Παναγιώτη Φραντζή

Στο UNFOLLOW 28 διαβάστε ακόμη:
«Αντίο βουητόν», διήγημα της Μαρίας Γιαγιάννου
«Στα μαλακά του δρόμου», ποίημα του Θωμά Ιωάννου
«Αγιογραφίες εθνικών προτύπων», κριτική του Γιώργου Παναγιωτάκη
«Η κρίση ως θεατρικό κείμενο», κριτική του Θωμά Τσαλαπάτη
«Florilegium»: Προτάσεις και αντιπροτάσεις από την ομάδα του UNFOLLOW
και… «Πουτάνες», κόμικ του Σπύρου Δερβενιώτη

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"