Του Γ. Παπανικολάου
Τα τρία μηνύματα που στέλνει η κάλπη και δεν πρέπει να κρυφτούν πίσω από την αντιπαράθεση για την κυβερνητική σταθερότητα.
Ο ρόλος της θεσμικής και αξιακής κρίσης στην στάση των ψηφοφόρων.
Η ποδοσφαιροποίηση και ο τεμαχισμός της ελληνικής κοινωνίας.
Ας φύγουμε λίγο από το θέμα της κυβερνητικής σταθερότητας, που κυριάρχησε ως δίλημμα σε αυτές τις εκλογικές αναμετρήσεις κι ας δούμε λίγο κάποια άλλα ανησυχητικά μηνύματα που έβγαλε η κάλπη.
Ασφαλώς η συνεχής άνοδος της Χρυσής Αυγής είναι το κορυφαίο μήνυμα αυτών των εκλογών. Προφανώς σε μια μερίδα των συμπατριωτών μας, ούτε οι ποινικές διώξεις, ούτε το νεοναζιστικό «στίγμα» έπαιξαν αρνητικό ρόλο. Τουναντίον η Χρυσή Αυγή φαίνεται να αυξάνει τα ποσοστά της έως και κατά 50% σε σχέση με τις εθνικές εκλογές και αναδεικνύεται σε μεγάλο κερδισμένο!
Δεύτερο ανησυχητικό κατά τη γνώμη μου σημείο, είναι η διαφαινόμενη επικράτηση… ποδοσφαιρικών ομάδων, σε μεγάλους δήμους. Η περίπτωση του κ. Αχιλλέα Μπέου, που έχει μεν αποφυλακιστεί, υπό όρους, πλην όμως αναμένει ενδεχόμενη παραπομπή του σε δίκη, για υποθέσεις στημένων αγώνων, είναι ασφαλώς η βαρύτερη.
Αλλά και στην περίπτωση του κ. Μώραλη, ...
(που υποστηρίζεται ανοιχτά από τον Ολυμπιακό κι έχει στον συνδυασμό του τον κ. Μαρινάκη) υπάρχουν σοβαρά θέματα, σε ότι αφορά την «ανάδειξη» του ποδοσφαίρου (και των ισχυρών του χρήματος που ανέκαθεν προσέλκυε) σε μείζονα και άμεσο παράγοντα της πολιτικής ζωής.
Τρίτο κατά την άποψη μου θέμα, είναι η πεντακάθαρη πλέον- και διευρυνόμενη σε έκταση- υποβάθμιση ορισμένων περιοχών της Ελλάδας. Είτε πρόκειται για ανεργία, είτε για προβλήματα μετανάστευσης, είτε για σωρεία άλλων παραγόντων, η κατανομή των ποσοστών των κομμάτων, σε διαφορετικές γειτονιές, δήμους, αλλά και νομούς, δίνει την εικόνα μιας Ελλάδας, που «τεμαχίζεται», πολιτικά και κυρίως-κοινωνικά, λειτουργώντας σε εντελώς διαφορετικές ταχύτητες.
Κι αν στην επαρχία, μιλούμε για περιοχές με λιγότερο και περισσότερο πλούτο, σε ορισμένες γειτονιές μεγάλων πόλεων, ίσως δεν είμαστε μακριά από το να μιλάμε για «γκέτο».
Που οφείλονται τα παραπάνω;
Ασφαλώς η οικονομική κρίση έχει παίξει ρόλο. Μεγαλύτερος όμως μάλλον είναι ο ρόλος της θεσμικής και «αξιακής» κρίσης που συνεχίζει να μαστίζει όχι μόνον την ελληνική πολιτική αλλά, ας το ομολογήσουμε επιτέλους, και την ίδια την κοινωνία, μετά από δεκαετίες σταδιακού εκμαυλισμού.
Συνέπεια της κρίσης, της πολιτικής αναξιοπιστίας, της ίδιας της παγκοσμιοποίησης ήταν επίσης και ο παραγκωνισμός των "ιδεολογιών", που οδήγησε τον κόσμο, ιδίως τους νέους στην άρνηση της πολιτικής.
Αυτή η άρνηση όμως, αυτή η αποστροφή έναντι της "συστημικής" πολιτικής, φαίνεται να οδηγεί σε επικίνδυνες κατευθύνσεις.
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.