Να φοράτε πάντα προφυλακτικό ακόμα και στην πίπ@!
Τα πράγματα αλλάζουν και οι άνθρωποι αλλάζουν μαζί με αυτά. Δεν ήσουν ο ίδιος άνθρωπος που ήσουν δέκα χρόνια πριν και ούτε θα είσαι ο ίδιος δέκα χρόνια μετά. Συναντάς όμως ανθρώπους που δεν έχουν εξελιχθεί ούτε σαν χαρακτήρες ούτε σαν τρόπο σκέψης και που όσο μεγαλώνουν γίνονται ολοένα και πιο ανενεργοί, μίζεροι, ψεύτοσοφοί και φοβιτσιάρηδες, τόσο όσο να συμβιβάζονται τελικά με τα πάντα γύρω τους και να δέχονται παθητικά τη ζωή όπως άθλια εξελίσσεται μέσα στην κρίση.
Γίνεσαι αποθηκευτής φίλων και γνωστών από την μία, αλλά από την άλλη τους χάνεις και αδυνατείς να τους κρατήσεις δίπλα σου ούτε με τα ψέματα, αδυνατείς να τους περιορίσεις στις αλλαγές που διαδραματίζονται στη ζωή τους και αδυνατείς να τους σώσεις όλους επίσης, ακόμα και εάν είναι και συγγενείς α βαθμού.
Για να κρατήσεις όμως ανθρώπους δίπλα σου, πρέπει να τους βοηθάς και όχι να τους χαντακώνεις εγκεφαλικά. Αλλά για να βοηθήσεις τους άλλους πρέπει πρώτα να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Στο αεροπλάνο στις οδηγίες εκτάκτου ανάγκης σου πρώτα λένε να βάλεις την μάσκα οξυγόνου που θα πέσει από πάνω, στον εαυτό σου και μετά να βοηθήσεις άλλους.
Όσο δυνατότερο κάνεις εσύ τον εαυτό σου, τόσο περισσότερους εσύ μπορείς να βοηθήσεις. Υπάρχει μεγάλη διαφορά να είσαι άνεργος και να δίνεις το τελευταίο ευρώ σου σε έναν άστεγο για βοήθεια, από το να ψάχνεις διαρκώς τρόπους για να κάνεις το τελευταίο ευρώ σου δύο, τρία, πέντε και δέκα.
Σε ποια από τις δύο περιπτώσεις λοιπόν γίνεσαι πιο χρήσιμος και σε ποια από τις δύο μπορείς να βοηθήσεις περισσότερο; Στην πρώτη περίπτωση στο τέλος καταλήγετε και οι δύο άστεγοι και στην δεύτερη και οι δύο πιο δυνατοί. Στην πρώτη περίπτωση βοηθάς γιατί το υποσυνείδητο σου λέει να προσφέρεις για να κάνεις τον εαυτό σου να φάνει πιο σημαντικό έναντι του άλλου, ενώ στην άλλη πραγματικά θέλεις να κάνεις και τον άλλο όσο δυνατό όσο είσαι εσύ. Είναι θέμα αλλαγής, είναι θέμα διάθεσης για αλλαγή και ο περισσότερος κόσμος αντιστέκεται σθεναρά ακόμα στην αλλαγή. ...
Φόβος vs Aλλαγή = 1 – 0 λοιπόν.
Σταμάτα να υπερτιμάς τον κόσμο και σταμάτα να τον υποτιμάς από την άλλη. Συναντάς έναν απατεώνα πολιτικό ή μεγαλο….το οτιδήποτε με σακάκι και γραβάτα στον δρόμο και του φέρεσαι με σεβασμό και ευγένεια. Συναντάς από την άλλη ένα μεροκαματιάρη που δεν έχει να πληρώσει τη ΔΕΗ του ή δεν έχει να δώσει στο παιδί του 100 ευρώ για να πάει π.χ. διακοπές και του την λες επειδή ξέρεις ότι παλαιότερα έκανε λάθη και λες… τα ήθελε και τα έπαθε και χίλια δύο άλλα.
Σταμάτα επιτέλους να υποκρίνεσαι και να παίζεις και εσύ πιστά το ρόλο σου σε αυτή την παρωδία της καθημερινότητας. Να φέρεσαι στους πάντες σαν να είναι το ίδιο με εσένα. Δίνε στον κόσμο ελπίδα με αυτά που λες και σταμάτα να παπαγαλίζεις ετυμηγορίες καταδίκης που σερβίρονται καθημερινά μασημένες στην τηλεόραση σε ανθρώπους που δεν το αξίζουν.
Ισχυρίζεσαι ότι ο κόσμος βλέπει το δέντρο και δεν βλέπει το δάσος, ενώ εσύ το βλέπεις. Εσύ όμως δεν έχεις καταλάβει ακόμα, ότι ούτε το δέντρο βλέπεις γιατί είναι πραγματικότατο και ούτε και το δάσος βλέπεις επίσης που χάνεται κανονικότατα στην πραγματικότητα. Ποιός είναι πιο τυφλός λοιπόν;
Αν είσαι επαγγελματίας να θυμάσαι πάντα ότι ο πελάτης σου είναι το πιο σημαντικό πράγμα και όχι οι εξαιρετικά αποδοτικοί υπάλληλοι σου. Εάν φροντίζεις τον πελάτη σου, οι πελάτες θα αρχίζουν να φροντίζουν και εσένα. Ο κόσμος είναι περίεργος ναι. Ο ένας δεν ξέρει τι θέλει, ο άλλος λέει ψέματα και φοβάται, ο επόμενος δεν έχει λεφτά λέει ή λέει ότι δεν έχει ενώ έχει, παίρνεις τηλέφωνα και δεν απαντάν και κτλ, κτλ. Να ξέρεις ότι δεν πρόκειται μόνο για τους ανθρώπους που έρχεσαι εσύ σε επαφή σε εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή, πρόκειται για όλους τους ανθρώπους που εκείνοι γνωρίζουν και εσύ δεν γνωρίζεις καν. Οι περισσότεροι επαγγελματίες κάνουν συνεχώς το ίδιο λάθος και δεν συνειδητοποιούν από τι ευκαιρίες στερούν τους εαυτούς τους.
Να φέρεσαι λοιπόν σε όλους τους ανθρώπους το ίδιο και γνήσια χωρίς να υπερτιμάς ή να υποτιμάς κανέναν.
Ποιο είναι το πιο σύνηθες πρόβλημα που οι περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν στις επιχειρήσεις, στις δουλειές τους ή το σπίτι τους τη σήμερον ημέρα; Δεν έχουν τις ίδιες πωλήσεις όπως παλιότερα, δεν μπορούν να βρουν δουλειά ή δεν έχουν το απαραίτητο εισόδημα για να καλύψουν τις ανάγκες τους γενικότερα. Αυτό όμως σημαίνει αυτομάτως ότι, δεν είναι όσο εφευρετικοί όσο επιτάσουν σήμερα οι καιροί. Που αυτό τελικά καταλήγει πιο βαθιά στην έννοια της έλλειψης της πίστης. Της πίστη σε αυτό που θέλεις να κάνεις, σε αυτό που πιστεύεις και στο γεγονός ότι μπορείς να κάνεις εσύ μόνος την αλλαγή που χρειάζεται η ζωή σου.
Φόβος vs Aλλαγή = 2 – 0 λοιπόν.
Χρειάζεται να είσαι τρελός σε σύγκριση με τους πολλούς και την συμβατικά μη τρελή, αλλά χαντακωμένη οικονομικά και εγκεφαλικά μάζα. Χρειάζεται περισσότερη ασυμβατότητα από τον στείρο και δουλικά χειραγωγούμενο κατεστημένο. Χρειάζεται επιτέλους λιγότερη λογική και περισσότερο συναίσθημα.
Όταν τρως την σφαλιάρα τη μία πίσω από την άλλη χρειάζεται κάτι παραπάνω από ακαδημαϊκή παιδεία, εκπαίδευση ή λογική για να έχεις λόγο για να ξανασηκωθείς και να ξαναπροσπαθήσεις. Και αυτό που χρειάζεται είναι λιγότερη λογική, περισσότερη τρέλα, περισσότερο συναίσθημα και περισσότερη πίστη. Όλοι γίνονται άθεοι, άπιστοι, άβουλοι, ακάματοι, άχρηστοι, άτολμοι, και όλα τα στερητικά α.
Σήκω τώρα από τον κώλο σου ότι ηλικία και να είσαι και κάνε κάτι. Κάντο το για τα παιδιά σου, κάντε το για να βοηθήσεις κόσμο. Μπορεί να λες ότι δεν μπορώ εγώ τώρα να κάνω το οτιδήποτε, δεν έχω λεφτά, δεν έχω τα νιάτα, δεν έχω διάθεση, δεν έχω ανάγκη και χίλιες δύο άλλες π@π@ριές.
Αυτό που λέω εγώ είναι ότι, δεν μπορείς να μην κάνεις το οτιδήποτε πλέον και ας μην το έχεις εσύ ακόμα συνειδητοποιήσει. Ακόμα και εάν έχεις πέντε φράγκα στην άκρη, μια συνταξούλα, ένα μισθό, ένα νοίκι, μην περιμένεις να στερέψουν για να ξεσηκώσεις τον εαυτό σου. Αυτό που λέω είναι ότι είναι μαθηματικά σίγουρο ότι θα κάνεις αυτό που σου λέω, θέλεις ή δεν θέλεις αργά ή γρήγορα. «Αυτοί» δεν θα σταματήσουν. Γι’αυτό κάνε από τώρα.
Μην μπερδεύεις την κακή τύχη με τις κακές επιλογές. Είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα και εσύ χρησιμοποιείς την έννοια της κακής τύχης για να κρυφτείς από πίσω της, ώστε να μην δεις και παραδεχθείς τις κακές επιλογές που έκανες στη ζωή σου. Δεν είναι ένα κρυφτό η ζωή. Φτού ξελευθερία τώρα σου φωνάζω.
Φόβος vs Aλλαγή = 3 – 0 λοιπόν.
Ο κόσμος δεν γουστάρει τις αλλαγές. Έχει μάθει στην ασφάλιση του οτιδήποτε και των πάντων, εκτός του εγκέφαλου του. Ο κόσμος γενικότερα κάνει πράγματα επειδή απλά πάντα τα έκανε. Η δύναμη της συνήθειας βλέπεις είναι δυνατότερη και από την δύναμη της βαρύτητας. Αλλά η δύναμη της βαρύτητας από την άλλη, είναι μία από τις ασθενέστερες δυνάμεις του φυσικού μας κόσμου.
Και μετά ο κόσμος φοράει φούμο και καμουφλάρεται κιόλας. Πίνει, καπνίζει, τζογάρει και κτλ. για να καμουφλάρει και να επιχώσει έστω και προσωρινά την πίεση που νιώθει. Και μετά αρχίζει να μην σκέφτεται σωστά και αρχίζει να νευριάζει διαρκώς, να κατηγορεί άλλους, να πέφτει σε κατάθλιψη επειδή φοβάται, να νιώθει ανασφαλής και κτλ. Και καταλήγουμε στο Φόβος vs Aλλαγή = 4 – 0.
Αυτό που ο κόσμος όλος χρειάζεται να κάνει είναι να πετάξει από την ζωή του καταρχήν όλους τους μηχανισμούς και συνήθειες εκείνες μπαταρίσματος και καμουφλαρίσματος των προβλημάτων του και να αρχίσει να κοιτάει κατάματα τον κόσμο του. Εσύ όμως πρέπει να δεις την πραγματικότητα και πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να νιώσεις τον πόνο που θα προκύψει.
Π.χ. εάν έχεις προβλήματα με την σχέση, σύντροφο, γυναίκα σου, μην κάθεσαι κάθε βράδυ στον καναπέ αδιαφορώντας, πίνοντας, βλέποντας ειδήσεις και αθλητικά ή μπαίνοντας διαρκώς στο facebook και κτλ. Δεν θα πετύχεις τίποτα έτσι. Αργά ή γρήγορα θα σου έρθει το πρόβλημα διογκωμένο και θα διαλυθούνε όλα. Μπορείς να αγνοείς ένα πρόβλημα όσο θέλεις αλλά δεν μπορείς με τίποτα να αποφύγεις τις συνέπειες του να αγνοείς ένα πρόβλημα. Σταμάτα να πίνεις, σταμάτα να είσαι συνέχεια μα συνέχεια στο internet για δύο, τρείς βδομάδες, νιώσε την έλλειψη, νιώσε τον πόνο και σκέψου ποια είναι η λύση στο πρόβλημα της σχέσης σου. Κατεδάφισε τις ψεύτο-άμυνες σου, αποδήμησε όλους εκείνους τους μηχανισμούς που έχεις συνηθίσει να χρησιμοποιείς για να κουκουλώνεις προβλήματα και αντιμετώπισε το πρόβλημα.
Τα πρότυπα ζωής που μας έχουνε μάθει να ζούμε και να τηρούμε πίστα με τις πορείες των ζωών μας, απλά δεν είναι πρότυπα ζωής.
Δουλειά 12 ώρες το 24ώρο για 35 χρόνια για να πάρω μία σύνταξη στα 65 είναι ληστεία.
Εμπιστοσύνη σε έναν διευθυντή ενός υποκαταστήματος μιας τράπεζας που τυγχάνει να γνωρίζω προσωπικά σημαίνει ότι, την πάτησα από φίλο αυτή τη φορά.
Σώνει και ντε να σπουδάσει το παιδί, να κάνει και μάστερ και διδακτορικό και να μάθει και δύο γλώσσες ισοδυναμεί πλέον με χαντάκωμα του μέλλοντος του παιδιού.
Μοσχαρίσιο κρέας, burger και κοτόπουλο με σαλάτα με iceberg είναι ένας άλλος φόνος εκ προ μελέτης.
Μια καλή δουλειά και δάνεια για δύο σπίτια, με τζακούζι, πισίνα και δύο αυτοκίνητα, σημαίνει να ακόμα ένας επίδοξος νοικάρης σουίτας 5 αστέρων που δεν μπορεί να πληρώσει.
Λεφτά και συγκέντρωση περιουσίας ίσον νευρικός κλονισμός, κρίσεις άγχους και κατάθλιψη μόλις αντιληφθείς ότι μπορεί να τα χάσεις. Την γυναίκα σου να σου έλεγαν ότι θα χάσεις δεν θα έκανες έτσι.
Αυτό που τελικά σε κρατά σταθερό τελικά μέσα σε όλη αυτή την παράνοια για να μη χάσεις τον εαυτό σου, είναι η παιδεία, οι αρχές σου και το ήθος σου. Αυτή είναι η βάση όλων και τίποτα άλλο.
Όταν δουλεύεις υπάλληλος σε μια εταιρεία ξέρεις ότι δεν θα πεινάσεις στο τέλους του μήνα αλλά δεν ξέρεις που θα βρίσκεσαι τον επόμενο. Όταν είσαι όμως ελεύθερος επαγγελματίας ξέρεις πολύ καλά που βρίσκεσαι. Ξέρεις ότι είσαι απένταρος τώρα, θα είσαι απένταρος και στο τέλος του μήνα και τον επόμενο. Δείξε μου όμως έναν ελεύθερο επαγγελματία που πέθανε από ασιτία. Σε πληροφορώ ότι δεν υπάρχει ή κι εάν υπάρχουν είναι ελάχιστοι κατ’αναλογίαν.
Δεν συμβαίνει αυτό γιατί έχει μάθει ο αυτοαπασχολούμενος πάντα να βρίσκει τον τρόπο. Ξέρεις τι σημαίνει πραγματικά να είσαι ελεύθερος επαγγελματίας; Ελεύθερος επαγγελματίας είναι κάποιος ο οποίος προτίθεται να χρησιμοποιήσει και να ρίξει αυτό το τελευταίο μικρό περίσσευμα που έχει στη δουλεία μήπως και αυγατίσει, ενώ οι περισσότεροι θα το αποταμίευαν για μια δύσκολη στιγμή ή τα γεράματα. Ο ένας ζει το σήμερα και ο άλλος μόνο το αύριο. Δεν μπορούν να γίνουν από ότι καταλαβαίνεις όλοι ελεύθεροι επαγγελματίες ή να επιχειρήσουν. Το ελεύθερο επάγγελμα και το επιχειρείν θέλει καλαμπαλίκια.
Εγώ προσωπικά δεν έχω κάνει τίποτα για οποιοδήποτε συνταξιοδοτικό πρόγραμμα ασφάλισης από ένα σημείο και μετά, πρώτον γιατί δεν μπορούσα και δεύτερον γιατί πήρα την απόφαση ότι εγώ ή θα πεθάνω προσπαθώντας ή θα κάνω πολλά χρήματα μια μέρα. Πές το βλακεία, πές το εξυπνάδα. Ότι και από τα δύο να γίνει θα είμαι χαρούμενος. Με άλλα λόγια δεν σκοπεύω να βγω στην σύνταξη ποτέ.
Η δουλειά και η επιχειρηματικότητα να ξέρεις δεν έχει να κάνει σε τίποτα με τη δουλειά αυτή καθαυτή ή την επιχείρησή σου. Η δουλειά και η επιχείρησή σου έχει να κάνει μόνο με τους ανθρώπους που απευθύνεσαι. Ο άλλος άνθρωπος είναι η πραγματική δουλεία σου. Εάν δεν ενδιαφέρεσαι για αυτόν ούτε και αυτός θα ενδιαφερθεί για σένα. Δημιούργησε όλες εκείνες τις συνθήκες όπου ο κόσμος αγοράζει ,αντί όλων εκείνων των συνθηκών που εσύ πουλάς.
Και αυτό θέλει χρόνο για να το κτίσεις. Για να φτάσεις στο Γ πρέπει πρώτα να κάνεις το Α και να περάσεις και το Β. Του κόσμου όμως δεν του αρέσει το Α και το Β, του αρέσει το Γ, θέλει γρήγορα και χωρίς πολύ προσπάθεια, ονειρεύεται κατευθείαν τα πολλά.
Να ξέρεις ότι η έλλειψη χρηματοδότησης μιας προσπάθειας είναι οκ και το πρόβλημα αυτό μπορεί να λυθεί. Η έλλειψη όμως της επιθυμίας για προσπάθεια δεν είναι οκ και το πρόβλημα λύνεται πολύ δυσκολότερα. Αυτό είναι το και το κλειδί της επιτυχίας. Η επιθυμία και το πάθος. Με αυτό πέφτεις και να ξανασηκώνεσαι. Αυτή είναι η διαφορά μιας φλόγας από μια πυρκαγιά που δεν σταματιέται. Αυτή είναι η διαφορά της επιτυχίας από την αποτυχία. Και από εδώ ακριβώς και πέρα αρχίζει να αλλάζει και το σκορ…
Φόβος vs Aλλαγή = 4 – 1 λοιπόν.
Και εάν κάνεις το ένα θα κάνεις και το 2 και έτσι και από το 4 θα κάνεις και το 5.
Σκέψου πώς εσύ είσαι θεμελιωδώς διαφορετικός από τον ανταγωνιστή σου. Διότι εάν δεν είσαι, θα καταλήξει ή στην τιμή σου ή την προσωπικότητα σου. Και πίστεψέ με υπάρχουν και καλύτερες τιμές και καλύτερες προσωπικότητες από εσένα. Και για να είσαι θεμελιωδώς διαφορετικός πρέπει να ακολουθήσεις πιστά το προαίσθημα και το συναίσθημα σου και ο κόσμος να σε αποκαλέσει τρελό και φαντασιόπληκτο. Επειδή κάτι δεν έχει γίνει μέχρι τώρα δεν σημαίνει ότι δεν θα πετύχει κιόλας.
Εάν ξοδεύεις το 100% του χρόνου σου για να είσαι ο εαυτός σου και οι άλλοι δεν δείχνουν ενδιαφέρον σε σένα, να μην σε νοιάζει καθόλου. Εάν ξοδεύεις έστω και 5 λεπτά από την άλλη για να γίνεις πιο κοινότυπος άρα και πιο αποδεκτός στους άλλους, σταμάτα τώρα και άσε όλους να φύγουν εάν δεν σε γουστάρουν όσο και αν πονάει. Να είσαι 100% ο εαυτός σου όλη την ώρα.
Μην νομίζεις όμως ότι, στη πραγματικότητα χρειάζονται να γίνουν τεράστιες αλλαγές στον χαρακτήρα ή στην συμπεριφορά σου για να αρχίσουν όλα να γίνονται. Μπορεί να ακούγεται τώρα τρελό αλλά μπορείς να είσαι ο εαυτό σου και να παραμείνεις ίδιος για να έχεις θετική επίδραση και να θεωρείσαι επιτυχημένος και στη ζωή σου και στους γύρω σου.
Αυτό που γίνεται τώρα είναι ότι, έχεις αποκλίνεις από την διεύθυνση και την τροχιά σου κατά 2 με 3% μόνο και μη νομίζεις ότι είναι παραπάνω. Γιατί δεν είναι παραπάνω. Και το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να διορθώσεις κατά τόσο μόνο την πορεία και τρόπο σκέψη σου. Μπορείς να παραμείνεις να είσαι αφελής, να είσαι ονειροπόλος ή και φαντασιόπληκτος κατά κάποιους και να είσαι και πετυχημένος ταυτόχρονα.
Προσπαθώντας να κάνεις το οτιδήποτε να ξέρεις ότι, θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι δίπλα σου που θα διατυμπανίζουν διαρκώς τις αποτυχίες σου και τα λάθη σου και θα σιγοψιθυρίζουν τις επιτυχίες σου. Με αυτούς ότι και να κάνεις πάντοτε θα χάνεις. Η αλήθεια όμως με αυτούς είναι ότι, είναι νευριασμένοι και αποτυχημένοι με την δικιά τους τη ζωή και αναζητούν το άλλοθι τους αλλού και συνήθως το βρίσκουν σε ανθρώπους που είναι κοντύτερά σε αυτούς και εκ του ασφαλούς.
Απείλησε ότι θα σηκωθείς και θα φύγεις και εκεί θα δεις πόσο θρασύδειλοι μάγκες ήταν τελικά. Κάνουν παρέα μαζί σου για να σε βλέπουν να αποτυγχάνεις και να νιώθουν αυτοί καλύτερα. Και να προσπαθήσεις ακόμα να τους αλλάξεις πάλι θα αποτύχεις με δαύτους. Μην προσπαθείς να τους αλλάξεις γιατί το μόνο που θα πετύχεις είναι να αλλάξεις τον εαυτό σου και θα χάσεις τη μοναδικότητά σου και αυτό που σε κάνει να ξεχωρίζεις από τους άλλους, μόνο και μόνο λόγο των 5-10 τέτοιων πανηλίθιων όντων.
Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να απαλλαχθείς από αυτούς. Επικέντρωσε την προσοχή σου σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται πραγματικά σε εσένα και χαίρονται με τη δική σου χαρά. Το μεγαλύτερο τεστ που μπορείς να κάνεις σε έναν άνθρωπο δίπλα σου, δεν είναι να περιμένεις να στεναχωρηθεί πραγματικά σε μια στεναχώρια σου, αλλά να τον δεις να χαίρεται πραγματικά σε μία χαρά σου.
Όταν όλα στη ζωή σου είναι δύσκολα και είσαι κάτω από υψηλή πίεση και άγχος σήκω από τον κώλο σου, βάλε φαντασία και συναίσθημα και κάνε κάτι. Κάτι δικό σου. Και ταυτόχρονα κάνε τη μία και μοναδική ερώτηση στον εαυτό σου. Είσαι έτοιμος να ρισκάρεις τα πάντα;
Εάν δεν έχεις κάτι να ρισκάρεις ακόμα καλύτερα. Εάν έχεις μην αναρωτιέσαι τι εννοώ; Απάντησε την ερώτηση ως έχει. Είσαι έτοιμος να ρισκάρεις τα πάντα;;; Και αυτό μπορεί να σημαίνει το οτιδήποτε θέλεις εσύ να σημαίνει. Εάν δεν είσαι έτοιμος να ρισκάρεις τα πάντα, τότε χρειάζεσαι να πάς να διορθώσεις πράγματα. Κάνε όμως κάτι.
Ένα λάθος θεωρείται λάθος μόνο μετά την πραγματοποίηση μιας πράξης που αποδείχθηκε μη επιτυχής. Πριν από αυτό όλες θεωρούνται σωστές κινήσεις. Κανένας δεν ξυπνάει το πρωί και λέει σήμερα θα πάω να κάνω ένα λάθος. Και τελικά πολύ συχνά το κάνουμε.
Όλοι οι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο κάνουνε λάθη. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι, ο λόγος που κάνουμε λάθη είναι επειδή όλοι παίρνουμε καθημερινά αποφάσεις. Και πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις. Είναι το υγιές. Μόνο ο Πάπας (λέμε τώρα), ο νεκρός και ο τεμπέλης δεν κάνει ποτέ λάθος σε αυτό τον κόσμο. Όλοι οι άλλοι κάνουν.
Συναντώ καθημερινά ανθρώπους που δεν χρειάζονται λένε να πάρουνε αποφάσεις γιατί είναι ασφαλείς εκεί που είναι ή δεν χρειάζονται και κτλ κτλ…Θαυμάσια λέω από μέσα μου, αλλά τελικά παρατηρώ ότι, κανένας από αυτούς δεν είναι πραγματικά εκεί που θα ήθελε να είναι. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι φοβιτσιάρηδες και έχουν ανταλλάξει την οικονομική και συναισθηματική τους ψεύτο-ετοιμόρροπη-σταθερότητα με την πραγματική ευτυχία τους, πραγματικές δυνατότητές τους και το πραγματικό νόημα στη ζωής τους.
Και αυτό είναι να γίνεσαι κάθε μέρα που περνάει καλύτερος/η. Οπότε πρέπει να είσαι θαρραλέος αρκετά και να ρωτήσεις τον εαυτό σου, είσαι έτοιμος να ρισκάρεις τα πάντα; Και εάν όχι, ποια είναι αυτά που θέλεις να ρισκάρεις; Και μετά ας παίξεις με αυτά.
Εάν είναι να κάνεις κάτι, θα συναντήσεις συνεχώς προβλήματα και εννιά στις δέκα φορές θα έρχεσαι στο παρά τσάφ για να τα παρατήσεις όλα. Και αυτό θα συμβαίνει 9/10 φορές γιατί μάλλον θα ξέρεις 9/10 φορές ότι, έχεις κάπου αλλού να ακουμπήσεις για ευκολία, μια καβάτζα ή ένα plan Β. Ο λόγος που μόνο ο ένας στους δέκα δεν τα παρατάει ποτέ, είναι επειδή αυτός δεν έχει κάπου αλλού για ευκολία να ακουμπήσει ή καβάτζα ή plan B. Eαν έχεις ένα οποιοδήποτε plan B είναι επειδή εσύ δεν πίστεψες ποτέ αρκετά στο δικό σου plan A. Και εάν εσύ δεν πιστεύεις αρκετά στο δικό σου plan A, μην τσατίζεσαι όταν και οι άλλοι δεν πιστεύουν στο δικό σου plan A επίσης. Μην περιμένεις από τους άλλους να κάνουν αυτό που δεν κάνεις καταρχήν εσύ.
Τέρμα και με τα δίχτυα ασφαλείας επίσης. Εάν ξέρεις ότι δεν υπάρχει ένα δίχτυ να σε σώσει, ποτέ δεν θα κάνεις ότι καλύτερο μπορείς. Μην ψάχνεις την επιβεβαίωση, ούτε μπαστούνι να υποβαστάξει την σκέψη και πραγματική θέλησή σου. Σήκω από τον κώλο σου τώρα, ακολούθησε το πάθος, το όνειρο, το συναίσθημά και τον στόχο σου όσο μακρινός και να φαίνεται, τέλος και Αμήν
Y.Γ. Και για να δικαιολογήσω τον τίτλο του άρθρου, ξέρετε ότι έξω γίνεται της ακολασίας. Όλοι πηδιούνται με όλους. Οι πουτάνες στα μπουρδέλα τελευταία δεν έχουν δουλειά γιατί ολοένα και περισσότερες γυναίκες γίνονται πουτάνες άνευ πληρωμής. Άρχισαν και οι γυναίκες να γίνονται τόσο πουτάνες όσο και οι άνδρες. Και σε αυτό βοηθά ιδιαίτερα τελευταία επίσης το fuckbook. Τα αφροδίσια πάνε και δίνουν και οι αμβλώσεις να ξέρετε πολύ καλά ότι είναι φόνος. Επαναλαμβάνω, αυτό που τελικά σε κρατά σταθερό τελικά μέσα σε όλη αυτή την παράνοια για να μη χάσεις τον εαυτό σου, είναι η παιδεία, οι αρχές σου και το ήθος σου. Αυτό πάντα είναι το τελευταίο προπύργιο αντίστασης πριν την πτώση. Αυτή είναι η βάση όλων και τίποτα άλλο.
Να φοράτε πάντα προφυλακτικό ακόμα και στην πίπ@!
Βασίλης Παπαδόπουλος
Πολ.Μηχανικός, ΜSc, MBs
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.